Δευτέρα 12 Μάρτη. Όσο για τον asset 2, τον κυρ Ιβάν (τον Τρομερό) για τον οποίο γίνεται κάθε τι που είναι ανθρωπίνως δυνατό όχι μόνο να του χαριστούν τα 34 μύρια ευρώ πρόστιμο για το λαθρεμπόριο τσιγάρων που έκανε η σεκαπ πριν την αγοράσει, αλλά και να πνιγούν οι υποθέσεις του ίδιου λαθρεμπορίου που έχουν (ατυχώς…) εντοπιστεί υπό την δική του ιδιοκτησία, κάποιος θα πρέπει να του το πει: δεν μπαίνουν στο γήπεδο με το πιστόλι στην τσέπη! Το κρατάνε και το ανεμίζουν στο χέρι διάολε!!! Όπως είχε κάνει ο πρωτοπόρος «καπετάνιος» του παναθηναϊκού, στα ‘80s – που δίκαια απέκτησε το παρατσούκλι «Ρίγκο».
Και, για να μην κρυβόμαστε: τι πάει να πει «πλεονέκτημα έδρας» στην ελλάδα αν δεν είναι ζωσμένο το χορτάρι από ελεύθερους σκοπευτές; Ως γνωστόν η μπάλα είναι άθλημα για «άντρες», real τέτοιους.
Και το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος εντελώς real είναι… Όταν θα επιστρατεύσει τους ελεύθερους σκοπευτές του, θα καταλάβουμε όλοι ποιο είναι το «πλεονέκτημα της έδρας του»…
(Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι / νέωτερες την ιστορική συνέχεια του λαού και του τόπου αντιγράφουμε:
…Το διάσημο επεισόδιο με το πιστόλι του Βαρδινογιάννη έγινε το Σεπτέμβριο του 1985, σ’ ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Τορίνο.
Ο καπετάνιος θεώρησε ότι ο Γάλλος διαιτητής Μισέλ Βοτρό αδικούσε τον Παναθηναϊκό και με το όπλο ανα χείρας μπούκαρε ανενόχλητος στη φυσούνα, πρωταγωνίστησε στα επεισόδια και ήρθε στα χέρια παίζοντας ξύλο και απειλώντας τον διαιτητή.
Για την πράξη του αυτή ο καπετάνιος έφαγε δύο χρόνια αποκλεισμό απο τα γήπεδα από την UEFA…)
Φυσικά υπάρχει μια κλιμάκωση στο ιστορικό συνεχές. Γιατί ο “καπετάνιος” μπορούσε να επικαλείται το Σφακιανό ταπεραμέντο του κάθε φορά που τραβούσε το πιστόλι του στα γήπεδα… Ενώ ο asset 2; Ίσως, μόνο, το ότι η ρωσία είναι «στριμωγμένη» τώρα τελευταία, κι αυτός κουβαλάει το σιδερικό του επειδή δεν έχει παραλάβει ακόμα έναν πυρηνοκίνητο πύραυλο…)