Τα πλωτά εργοστάσια

Παρασκευή 16 Φλεβάρη. Ποιος προσδιορίζει τις βασικές γραμμές της “πολιτικής” των καπιταλιστικών κρατών αν όχι τα αφεντικά τους; Το κεφάλαιο – σχέση εκμετάλλευσης δεν έχει βέβαια “πατρίδα”· τα αφεντικά όμως έχουν όσο (και όταν) τα συμφέροντά τους απαιτούν κάποιο κρατικό στρατό ή κάποια μη πολεμική “πολιτική” ισχύ στις διεθνείς διακρατικές σχέσεις. Τα αφεντικά που μπαίνουν (για λόγους συμφέροντος) κάτω από οποιαδήποτε σημαία δεν έχουν επίσης τα ίδια συμφέροντα. Συχνά, μάλιστα (ειδικά όταν δεν απειλούνται απ’ την τάξη μας) οι αντιθέσεις των συμφερόντων τους μπορεί να εκδηλωθούν με πολύ οξυμένο τρόπο. Συνεπώς, η πιο σωστή έκφραση είναι οι “πολιτικές” των κρατών διαμορφώνονται απ’ τα ισχυρότερα τμήματα των “εθνικών” αφεντικών.

Σ’ ότι αφορά την ελληνική περίπτωση το μακράν νούμερο 1 “εθνικό κεφάλαιο” (“εθνικό” μόνο όταν και όσο το συμφέρει) είναι οι θαλάσσιες μεταφορές. Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα μεγέθους (κερδών ή παγίων ή εργαζόμενων). Πρόκειται, επίσης, για την διεθνική, δηλαδή παγκόσμια λειτουργία του κλάδου των θαλάσσιων μεταφορών. Τα πιο κάτω μεγέθη είναι κατατοπιστικά.

Σύμφωνα με στοιχεία της vesselsvalue.com (που παρουσιάστηκαν απ’ την ένωση ελλήνων εφολιστών πριν μια βδομάδα), στο σύνολο του όγκου των πλοίων διεθνών μεταφορών ελληνικής ιδιοκτησίας (αν και όχι ως προς τον αριθμό τους) οι έλληνες εφοπλιστές είναι συνολικά «πρώτη δύναμη» στον πλανήτη, στις αρχές του 2018, με δεύτερους του ιαπώνες και τρίτους τους κινέζους.

Στην υποκατηγορία «πλοία μεταφοράς χύδην φορτίου» είναι πρώτοι σε αριθμό και όγκο, με 2.214 πλοία.

Στην υποκατηγορία «δεξαμενόπλοια» (μεταφορά πετρελαίου) είναι πρώτοι σε αριθμό, όγκο και αξία («πάγιο κεφάλαιο») με 1.530 πλοία.

Στην υποκατηγορία «μεταφορά container» είναι τρίτοι ως προς τον αριθμό των πλοίων (και τέταρτοι ως προς τον όγκο), με 412 πλοία. Μακράν πρώτοι (1.106 πλοία) οι γερμανοί εφοπλιστές, και δεύτεροι οι κινέζοι (με 690).

Στην υποκατηγορία «μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου» (LNG) είναι δεύτεροι σε αριθμό και όγκο (με 80 πλοία) με πρώτους τους ιάπωνες (115 πλοία).

Οι θέσεις των ελλήνων εφοπλιστών στη μεταφορά πετρελαίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου προσδιορίζει και την στάση τους απέναντι σε οποιοδήποτε σοβαρό project μεταφοράς πετρελαίου και, κυρίως, φυσικού αερίου δια ξηράς (αγωγοί): είναι εχθρικοί. Αυτό, με τη σειρά του, προσδιορίζει μια βασική θέση της εξωτερικής πολιτικής του ελληνικού κράτους απέναντι σε άλλα κράτη τα οποία (είτε σαν «παραγωγοί», είτε σαν «καταναλωτές») θεωρούν υψηλής προτεραιότητας τις χερσαίες και όχι τις θαλάσσιες μεταφορές φυσικού αερίου… (Η ιδέα της “ελλάδας hub αγωγών” αφορά δευτερεύοντες αγωγούς και, πάντα, υπό την έγκριση των ηπα…)

Απ’ την άλλη μεριά, η επερχόμενη (σε βάθος χρόνων) μείωση της χρήσης πετρελαίου πρόκειται να φέρει σοβαρές ανακατάξεις στον κλάδο «δεξαμενόπλοια» – στην πραγματικότητα οι ανακατάξεις αυτές έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό. Είναι λογικό ότι οι έλληνες εφοπλιστές θα προσπαθήσουν να μείνουν «στο αφρό» αυτού του είδους φορτίου, ακόμα κι αν οι ποσότητες μειώνονται, σε βάρος του ενός ή του άλλου απ’ τους κυριώτερους ανταγωνιστές τους. Που είναι οι ιάπωνες και οι κινέζοι.

Comments are closed.