Παρασκευή 16 Φλεβάρη. Όταν το 1982 οι νέοι τότε στην εξουσία πασοκοι έβγαλαν εκατοντάδες χιλιάδες κουτιά σπίρτα (ήταν κρατικό μονοπώλιο) που στη μια μεριά τους έγραφαν “60 χρόνια χωρίς Μικρά Ασία” καγχάσαμε. Ωστόσο ο αντιτουρκισμός είναι πάγια βάση της ελληνικής εθνικής ιδεολογίας από τότε· σε σημείο ώστε άνθρωποι που σε άλλα ζητήματα έχουν αρκετά καθαρή άποψη, να τρώνε όλα τα αντιτουρκικά παραμύθια που μπορεί κανείς να βρει δωρεάν… ακόμα και στα περίπτερα.
Αντίθετα απ’ τις ελληνικές εθνικιστικές ψυχώσεις ποτέ τα τελευταία 35 χρόνια το “Αιγαίο” ή η “ελλάδα” δεν ήταν ζητήματα πρώτης ή δεύτερης προτεραιότητας για το τουρκικό κράτος, είτε σαν χούντες είτε σαν ισλαμοδημοκρατία. Αυτό είναι εύκολο να επιβεβαιωθεί όχι μόνο απ’ την αρθρογραφία και την ειδησειογραφία των μήντια, καθεστωτικών ή μη, αλλά και απ’ την έλλειψη μιας “ανθεληνικής ιδεολογίας” στον κόσμο. Μάλλον το αντίθετο. Εργάτες, μικροαστοί, μεσοαστοί (εκτός απ’ τους φασίστες) είναι φιλικοί με τους “γιουνάν».
Τα βασικά προβλήματα του τουρκικού κράτους ήταν πρώτα το «κουρδικό» (εμφύλιος πόλεμος σχεδόν ως τα τέλη της δεκαετίας του ’90) και, για ολόκληρη εκείνη την δεκαετία, η προσπάθεια ιμπεριαλιστικής επέκτασης προς τον Καύκασο. Αξιοποιώντας τους τουρκόφωνους πληθυσμούς των παρακαυκάσιων περιοχών.
Αν κατά καιρούς (τους τελευταίους μήνες) μεταφέρονται στα ελληνικά μήντια «εμπρηστικές δηλώσεις», θα πρέπει να κάνει κάποιος τον κόπο να τις βρει στα αγγλικά (αν δεν ξέρει τούρκικα). Για να καταλάβει πόσο συστηματικά δουλεύουν (και) στο ελλαδιστάν τα ψέμματα και η διαστρέβλωση.
Παρ’ όλα αυτά, ακόμα κι αν υπάρχουν τούρκοι καθεστωτικοί που «ξεφεύγουν απ’ την ευπρέπεια», κανείς δεν έχει φτάσει, δεν έχει πλησιάσει καν, την πρόσφατη δήλωση του γνωστού προβοκάτορα πατριώτη Θεόδωρου Πάγκαλου, ότι «καλός τούρκος νεκρός τούρκος». (Για την ιστορία. Πρόκειται για διασκευή του αναρχικού «καλός μπάτσος νεκρός μπάτσος», απ’ τους ντόπιους και τους ελληνοκύπριους φασίστες, ήδη απ’ ‘90s – αν όχι νωρίτερα…)
Ωστόσο δεν θα έπρεπε να περιμένει κανείς από κανένα κράτος (το τουρκικό ή οποιοδήποτε άλλο) α) να ανεχτεί ένα άλλο κράτος που θεωρεί «ήρωες» μια χούφτα χουντικούς καραβανάδες, ή β) να κάτσει ήσυχο με την “απαγόρευσή” της αοζ του, παρά την τεράστια ακτογραμμή (στην ανατολική Μεσόγειο) με επιχείρημα… το Καστελόριζο…
Ξαναδείτε τον χθεσινό χάρτη για να καταλάβετε – αν δεν έχετε καταλάβει…