Φουλ!

Τετάρτη 31 Γενάρη. Ο ισραηλινός πρόεδρος Rivlin πρόλαβε, πριν φύγει, να ξαναθυμηθεί τον μεγΑλέκο. Αντίστροφα οι ντόπιοι “ορκισμένοι αντιφασίστες” (λέμε τώρα… “ό,τι δηλώσεις”…) δεν τα κατάφεραν να καταλάβουν… Ήταν τόσο δύσκολο… Πράγματι.

Δεν περιμέναμε να καταδικάσουν τον φίλο, συνεταίρο, σύμμαχο του ελληνικού ιμπεριαλισμού (παρότι σκίζουν τα ρούχα τους ότι είναι αδιάλλακτοι εχθροί του). Είναι λογικό: σαν φίλοι, οπαδοί, πατατρεχάμενοι ή “ωφελούμενοι” του ισραηλινού ιμπεριαλισμού / ρατσισμού / μιλιταρισμού, έχουν ένα σοβαρό θέμα όταν οι οι δύο ιμπεριαλισμοί αγκαλιάζονται. Γίνεται να κατηγορείς (στα λόγια) τον ένα χωρίς να κατηγορήσεις (έστω στα λόγια) και τον άλλο; Δεν γίνεται! Μαλακία, αλλά έχει εξήγηση: η αποτυχία (και τα αναπόφευκτα νεύρα) οφείλεται στην κεντρικότητα του σχεδιασμού και των οδηγιών, απ’ το ισραηλινό κράτος. Όπως είναι γνωστό (δεν είναι;) μια κρατική υπηρεσία έχει αναλάβει να “ισοπεδώσει” όσους κάνουν κριτική στον ισραηλινό ιμπεριαλισμό / μιλιταρισμό / ρατσισμό – στην ευρώπη. Έφτιαξε ένα manual είτε πρόκειται για την εσθονία, είτε πρόκειται για την «στρατηγική σύμμαχο» ελλάδα… Ένα σχέδιο τέλος πάντων Οπότε ας πει κάποιος στους προϊστάμενους ότι δεν δουλεύει το πράγμα… (Στην αγγλία την πάτησαν…)

Από αφέλεια, άγνοια ή κακή εκπαίδευση (κυρίως αυτό) νομίζουν τέτοιοι “πρόθυμοι” ότι αν ωρύονται κατά της ασταμάτησης μηχανής κάπως θα ρεφάρουν. Ο.Κ. Αναμενόμενο. Και παιδικό. Γιατί ισχύει πάντα ότι μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για πολύ καιρό, αλλά όχι τους πάντες για πάντα!

Όσο για τον πρόεδρο Rivlin; Μοίρασε παράσημα, ξεκινώντας απ’ τον «αντ’ αυτού» Νίκο Παππά. Επειδή, όπως διαβάζουμε (και δεν χρειάζεται να συμπληρώσουμε κάτι): … Βραβεύτηκε ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, η οποία ενδυνάμωσε τη συμμαχία ανάμεσα στις δύο χώρες και προχώρησε το στρατηγικό σχέδιο για τη σχέση ανάμεσα σε Ελλάδα, Ισραήλ και Κύπρο… (Την «περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου» δηλαδή… – αλλά την αίγυπτο την ξέχασε…) Αυτά περί βράβευσης τα λέει η καθεστωτική «καθημερινή», όχι η πανάθλια ασταμάτηση μηχανή, κι αφήνει ρέστους και σέκους αυτούς που κατηγορούν το ελληνικό κράτος ότι δεν είναι τόσο φιλο-ισραηλινό όσο θα έπρεπε. Όσο για τον «αντ’ αυτού», πάντα το λέγαμε: αυτό το παληκάρι θα προκόψει.

Ύστερα ο πρόεδρος Rivlin θεμελίωσε στη Σαλονίκη το μνημείο του Ολοκαυτώματος (έκανε επιτέλους και κάτι απόλυτα σωστό). Μετά έφυγε. Φουλ του μεγΑλέκου με ζεύγος ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας: δεν είναι σίγουρο ότι παίρνεις μ’ αυτό το φύλλο το μαρούλι απ’ το τραπέζι της μέσης Ανατολής, αλλά για το ελληνικό εθνικιστικό πόπολο είναι μια κάποια ελπίδα…

Νάναι καλά ο άνθρωπος: άφησε πίσω του παρακαταθήκες· και κάτι συντρίμια που ακόμα δεν έχουν καταλάβει την κατάστασή τους.

(φωτογραφία:

– Και γυρνάω και τους λέω: μην μας τα ζαλίζετε, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ θα φτάσουμε τους οικισμούς των εποίκων μέχρι το Καστελόριζο, των φίλων μας των ελλήνων!!! Να έχουμε μια αοζ να τρέμετε!

– Είσαι ωραίος ρε Reuven! Όχι μόνο οι αεροπορίες μας, αλλά και τα υποβρύχιά μας θα κάνουν παρέα…)

Comments are closed.