Πέμπτη 21 Δεκέμβρη. Η μέρα των καταλανικών εκλογών που όρισε πραξικοπηματικά (ή κάνουμε λάθος;) η Μαδρίτη έφτασε. Και (προς έκπληξή μας…) η περίοδος της «πολιτικής επιστράτευσης» του άρθρου 155 κύλησε ομαλά στην καταλωνία. Ούτε πολιτική ανυπακοή, ούτε κάποιου άλλου μαζική αντίσταση στο ρόλο που το ισπανικό καθεστώς ανέθεσε στον εαυτό του. Εν τέλει η συμμετοχή στις αυριανές εκλογές είναι η τελευταία και πιο εμφατική πράξη νομιμοποίησης της ενεργοποίησης του άρθρου 155 (πρώτη φορά στην μετα-φρανκική ισπανική ιστορία), όσες «κατάρες» κι αν είχαν ακουστεί πριν εφαρμοστεί.
Σημαίνουν κάτι όλα όσα έχουν γίνει (ή δεν έχουν γίνει) απ’ το δημοψήφισμα της 1ης Οκτώβρη μέχρι σήμερα στην καταλωνία; Για την ασταμάτητη μηχανή ναι. Το καθεστώς Rajoy αποδείχθηκε τριπλά νικητής. Πρώτον, έκανε επίδειξη καταστολής την 1η Οκτώβρη χωρίς να το πληρώσει. Δεύτερον, «έπαιξε» τον ρόλο του «πατέρα / σωτήρα» της ισπανίας γλυτώνοντας, ως τώρα, απ’ τα σοβαρά προβλήματα των «σκανδάλων» στα οποία θα έπρεπε να έχει βουλιάξει – σε βαθμό όχι χειροπέδας αλλά σιδερένιας μπάλας στα πόδια. Και τρίτον επιβεβαίωσε την ισχύ του ισπανικού συντάγματος (μέσω της εφαρμογής του άρθρου 155) όταν απ’ την καταλανική μεριά (και όχι μόνο) το αντίθετο θα έπρεπε να είναι το αδιαπραγμάτευτα ζητούμενο: η συνταγματική αναθέωρηση.
Μετά απ’ αυτές τις νίκες (μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα) έχει κάποια σημασία το αποτέλεσμα των σημερινών εκλογών; Ακόμα κι αν τα εθνικιστικά κόμματα καταφέρουν να ξαναφτιάξουν κυβέρνηση, ο πολιτικός τους βηματισμός θα είναι πίσω, πολύ πιο πίσω απ΄ το σημείο που βρισκόταν το βράδυ της 1ης Οκτώβρη. Θα ξανακάνουν δημοψήφισμα; Θα ήταν γελοίο. Θα θεωρήσουν ότι επιβεβαιώνεται μέσα απ’ τις βουλευτικές εκλογές το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος; Μα αυτές οι εκλογές θα αναδείξουν πολύ αντιπροσωπευτικότερα, όπως και νάχει, ένα σχίσμα σε σχέση με την κρατική ανεξαρτησία της καταλωνίας· και όχι κάποιο μυθικό «90% υπέρ»! Θα ανακαλέσουν τη «ναι και όχι» ανακήρυξη της ανεξαρτησίας στα μέσα Οκτώβρη; Θα ήταν τυχοδιωκτικό…
Ίσως κάποτε αυτοί οι σχεδόν 3 μήνες της καταλανικής πολιτικής ιστορίας να διδάσκονται σε διάφορα πανεπιστήμια σαν η επιτομή του μικρο-μεσοαστικού καιροσκοπισμού στην «αριστερή» εκδοχή του…
(φωτογραφία: Το κίτρινο θεωρείται το χρώμα της καταλανικής κρατικής ανεξαρτησίας. Γιατί όμως αυτά τα φιογκάκια μας φαίνονται αστεία; Σαν τάματα σε κάποιον άγνωστο άγιο; Ίσως επειδή έχουμε old fashion απόψεις…)