Σάββατο 14 Οκτώβρη. Σύμφωνα με νόμο που κατάφεραν και πέρασαν οι αμερικάνοι αντίπαλοι της συμφωνίας 5+1 (αγγλία, γαλλία, ρωσία, κίνα, ηπα, γερμανία, ιράν) για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν, ενώ τα υπόλοιπα κράτη την υπέγραψαν μια κι έξω, στην Ουάσιγκτον ο κάθε φορά πρόεδρος πρέπει να την ανανεώνει ανά τρίμηνο. Βαρετό; Γραφειοκρατικό; Και βάλε. Αλλά «το αφεντικό έχει το νου του». Δεν ψωνίζει γουρούνι στο σακί. Δεν κάνει συμβόλαιο αορίστου χρόνου.
Το ψόφιο κουνάβι την έχει ανανεώσει ήδη δυο φορές από τότε που έκατσε στην προεδρική καρέκλα· αλλά τώρα αρνείται. Ο λόγος είναι προφανής: η επιδείνωση (σε βάρος των αμερικανικών συμφερόντων) της κατάστασης στο συρο-ιρανικό πεδίο μάχης. Οπότε το ψόφιο κουνάβι λέει «όχι», και η ανανέωση της συμφωνίας περνάει στο κογκρέσο, που έχει κατ’ αρχήν δύο μήνες στη διάθεσή του να δει το θεματάκι. Προς το παρόν δεν υπάρχουν εκεί συσχετισμοί για να ακυρωθεί η αμερικανική υπογραφή. Όμως:
Είναι καιρός για όλο τον κόσμο να ενωθεί μαζί μας στην απαίτηση να σταματήσει η κυβέρνηση του ιράν την ενασχόλησή της με τον θανάτο και την καταστροφή. Πρόεδρος Donald J. Trump.
Ο πρόεδρος Donald J. Trump, σε συνεργασία με την ομάδα εθνικής ασφάλειας, έκανε δεκτή τη νέα στρατηγική για το ιράν. Είναι η κατάληξη 9 μηνών διαβουλεύσεων με το κογκρέσσο και τους συμμάχους μας πάνω στο πως θα προστατευτεί καλύτερα η αμερική.
Έτσι ξεκινάει το χτεσινό (πολεμικό) δελτίο τύπου του αμερικανικού λευκού οίκου. Και αμέσως μετά συνεχίζει:
Η νέα στρατηγική των ηπα απέναντι στο ιράν εστιάζει στην εξουδετέρωση της αποσταθεροποιητικής επιρροής της κυβέρνησης του ιράν, και στον περιορισμό της επιθετικότητάς του, ειδικά της υποστήριξης του προς τρομοκράτες και ενόπλους…
Μη μπορώντας να προχωρήσει (προς το παρόν…) στην άμεση και κατά μέτωπο αμφισβήτηση της συμφωνίας 5+1 για τον έλεγχο των πυρηνικών του ιράν (καθώς θα απομονωνόταν διεθνώς) η Ουάσιγκτον ανοίγει (το έχετε διαβάσει ήδη στην ασταμάτητη μηχανή) καινούργιους καυγάδες. Στη συγκεκριμένη ανακοίνωση / δελτίο τύπου «η αντιμετώπιση των φρουρών της επανάστασης» αναγορεύεται σαν κύριος στόχος. Ήδη, πριν καν στεγνώσει το μελάνι της ανακοίνωσης, το αμερικανικό υπ.οικ. ανακοίνωσε ότι τοποθέτησε τους “φρουρούς” στη λίστα των “τρομοκρατικών οργανώσεων απέναντι στις οποίες απαιτούνται κυρώσεις”, με την κατηγορία ότι παρέχει βοήθεια σε τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως η Hamas, η Hesbollah, (αλλά και) οι Taliban… Για να μην μείνει στα λόγια, το αμερικανικό υπ.οικ. έβαλε κυρώσεις σε 4 “οντότητες”, οι 3 ιρανικές και η άλλη κινεζική, με τον ισχυρισμό ότι “στηρίζουν τους φρουρούς ή/και τον ιρανικό στρατό”. Αυτό είναι η αρχή…
Είναι το Τελ Αβίβ και το συρο-ιρακινό πεδίο μάχης που μιλάνε· σε μεγάλο βαθμό και εκείνο της υεμένης: οπουδήποτε οι στρατοί (ή/και οι proxies) της συμμαχίας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ ηττώνται, υπάρχει (λέει η «νέα στρατηγική») μια τρομοκρατική οργάνωση: οι ιρανοί «φρουροί της επανάστασης». Αυτοί στήριξαν το καθεστώς Άσαντ (αυτό το αναφέρει επι λέξει το δελτίο τύπου…).
Αυτοί φταίνε για όλα: οι προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις (λέει η ανακοίνωση) έδωσαν μονόπλευρη προτεραιότητα στην αντιμετώπιση του σουνίτικου εξτρεμισμού· και αδιαφόρησαν για τον σιιτικό. Αυτό αλλάζει. Δόξα και τιμή στο αμερικανικό βαθύ κράτος που κατάλαβε ότι η (σουνιτική) «αλ-Κάιντα» ήταν δουλειά των σιιτών…
Μέχρι τώρα μεμονωμένα άτομα καθώς και κάποιες «οντότητες» που έχουν σχέση με τους ιρανούς «φρουρούς» είχαν τοποθετηθεί στην αμερικανική λίστα «τρομοκρατών». Όχι, όμως, το σύνολο του στρατιωτικού σώματος, που αποτελεί και τον βασικό στρατό του ιράν.
Φαίνεται ότι τα επιτελεία του αμερικανικού και του ισραηλινού ιμπεριαλισμού, σε ότι αφορά τη μέση Ανατολή, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ιράν είναι ο σχετικά πιο αδύνατος μεν αλλά απ’ την άλλη μεριά βολικός κρίκος του μπλοκ της Astana. Ο Άσαντ και το καθεστώς του είναι ήδη στόχος· η Χεζμπ’ αλλάχ είναι μικρή για να απασχολήσει την Ουάσιγκτον (ανήκει στις άμεσες αρμοδιότητες του Τελ Αβιβ)· η Μόσχα, απ’ την άλλη μεριά, είναι πολύ μεγάλη για να χαρακτηριστεί ο στρατός της «τρομοκράτης». (Αν και ποτέ δεν ξέρεις…)
Ελπίζει πραγματικά η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της ότι «θα σπάσουν τη ραχοκοκαλιά» του μπλοκ της Astana σημαδεύοντας τους ιρανούς «φρουρούς»; Μάλλον όχι. Σε πρώτο χρόνο, κι αυτό είναι το σχετικά εύκολο κομμάτι, θα μπορούν να επιβάλλουν κατά βούληση νέες κυρώσεις κατά της Τεχεράνης, προσπαθώντας να τραβήξουν με το ζόρι σ’ αυτές και την ευρώπη· απ’ την μεριά της Μόσχας ή/και του Πεκίνου θα ήταν απόλυτα ηλίθιο να περιμένουν ότι θα συμφωνήσουν.
Το πιο ζόρικο είναι ότι με βάση τη «νέα στρατηγική» τα αμερικανικά βομβαρδιστικά ή οι πεζικάριοι proxies των ηπα και του ισραήλ θα μπορούν να κτυπούν θέσεις του μπλοκ της Astana στο συριακό και στο ιρακινό έδαφος με την δικαιολογία ότι «χτυπάμε τρομοκράτες». Πρόκειται για ένα είδος επισημοποίησης εκ των υστέρων ορισμένων επιθέσεων που έχουν γίνει, εναντίον και ρώσων αξιωματικών…
Είναι τυχοδιωκτισμός. Αλλά… Θα ήταν δυνατόν να παραδεχτούν η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ την ήττα τους;