Σάββατο 24 Ιούνη. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία. Προσπαθείστε απλά να το σκεφτείτε: δέστε πίσω από ένα γρήγορο αυτοκίνητο ένα καρότσι του σούπερ μάρκετ. Ρόδες έχει και το αμάξι, ρόδες έχει και το καροτσάκι. Ο οδηγός πατάει γκάζι και «απογειώνεται». Τι θα γίνει με το καρότσι; Θα παίρνει συνέχεια τούμπες καθώς θα σέρνεται, μέχρι να διαλυθεί εντελώς. Αυτό ακριβώς έγινε εκείνη την μέρα με την φουσκωτή βάρκα των προσφύγων: οι συγκεκριμένοι φονιάδες του λιμενικού την έδεσαν πίσω απ’ το σκάφος τους, δήθεν για να την «ρυμουλκήσουν», έδωσαν «δύναμη» στις διπλές 500άρες μηχανές τους, και διασκέδαζαν με τον θάνατο των άλλων. Αυτό έγινε εκείνη την ημέρα. Και όχι μόνο εκείνην. Ούτε χρησιμοποιούσαν μόνο αυτό το «κόλπο». Έγιναν πολλά, πολλές φορές… Με την εντολή, την άδεια και την κάλυψη των «υψηλών κλιμακίων» του ελληνικού κράτους / παρακράτους. Η συγκεκριμένη «πρακτική» είναι γνωστή διεθνώς: την χρησιμοποιούσαν και οι ιταλοί λιμενόμπατσοι…
Ο νεαρός σύρος που επέζησε, διαλεγμένος στην «τύχη», δεν «επωμίστηκε» τίποτα – όπως θέλει το κρυφορατσιστικό («παίζω με τις λέξεις») ρεπορτάζ. Χρεώθηκε τις δολοφονίες απ’ τους ίδιους τους λιμενόμπατσους και τους συνεργάτες τους δικαστές. Γιατί έτσι θα «καθάριζαν» οι πραγματικοί εγκληματίες.
Έχει, οπωσδήποτε, κάθε δίκιο να χαίρεται που θα ξαναδεί τον κόσμο έξω απ’ τα κάγκελα. Αλλά οι δολοφόνοι έχουν καθαρίσει οριστικά· και άρα η ελληνική δικαιοσύνη μπορεί να δείξει πια την μεγαλοθυμία της. Εκτός αν ο / η εισαγγελέας που αναγνώρισε τους «λανθασμένους χειρισμούς της ελληνικής ακτοφυλακής» σκοπεύει να μάθει ότι οι χειρισμοί ήταν απόλυτα σωστοί – για να πνίξεις κόσμο…
Η δικαστική μεγαλοθυμία είναι το ίδιο διορατική όσο και η ελληνική δικαιοσύνη γενικά. Γιατί δεν αθώωθηκε ο νεαρός πρόσφυγας; Για να μην ζητήσει αποζημίωση για την φυλάκισή του. Γιατί καταδικάστηκε σε φυλάκιση 29 χρόνων; Επειδή είναι εμφανώς λιγότερα απ’ τα αρχικά 145, και με τα 2/5 συν τίποτα μεροκάματα, θα βγει όπου νάναι – κι ευχαριστημένος νάναι! Και τα 14.000; Θα τα πληρώσουν οι συμπαραστάτες. Για ποιο ακριβώς «αδίκημα» όλα αυτά; Της «απλής μεταφοράς» είπε το δικαστήριο. Δηλαδή; Τι πάει να πει «απλή μεταφορά» σε ένα φουσκωτό που το βούλιαξε το λιμενικό;
Τι πάει να πει «επήλθε θάνατος»; Έπνιξαν όσους / όσες μπορούσαν, γυναίκες, άντες και παιδιά. Το είχαν ξανακάνει πολλές φορές. Ή πήγαιναν και τους έπαιρναν τις μηχανές μαχαιρώνοντας τις φουσκωτές βάρκες. Ή έκαναν κύκλους με μεγάλη ταχύτητα γύρω απ’ τα φουσκωτά για να αναποδογυρίζουν απ’ τα κύματα που σήκωναν…
Αυτά όλα είναι εγκληματική μικρογραφία αλλά και ανατομία ενός κράτους / παρακράτους βαθιά και οριστικά μεγα-εγκληματικού. Είναι αυτά που κάνουν τον Μουζάλα , τον ψεκασμένο, και την φαιορόζ «απώθηση των προσφύγων / μεταναστών» να μοιάζουν με ανθρωπισμό· ενώ είναι βλαστάρια του ίδιου δέντρου. Με τους ίδιους φονικούς σκοπούς και καρπούς.