Σάββατο 19 Μάρτη. Ο λανθάνων στα λόγια του ροζ ευρωβουλευτής / δημαγωγός λέει όμως, αντεστραμμένα, κάτι σωστό: τα περιθώρια στενεύουν απελπιστικά για τέτοια κολπάκια. Γιατί στενεύουν;
Επειδή έχει μπει σε κίνηση η διαδικασία της διαφορικής ολοκλήρωσης της ευρώπης και, καθόλου συμπτωματικά, οι μάζες των ψηφοφόρων στα τρία κράτη αυτήν την διαδικασία την στηρίζουν με σημαντική πλειοψηφία ακόμα κι αν δεν ψηφίζουν απευθείας γι’ αυτήν. Κάτι τέτοιο ήταν λογικά προβλέψιμο (απ’ την εργατική, αυτόνομη, και “περιθωριακή” σκοπιά μας) αρκεί να είχε κάποιος την βασική αίσθηση του (καθεστωτικού) πολιτικού, δηλαδή την επίγνωση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού και της όξυνσής του, όχι με κριτήρια “αρπαχτής” (όπως οι έλληνες πατριώτες και η βορθο-ιντελιγκέντσιά τους).
Αυτή η διαδικασία έχει μπει υποχρεωτικά σε κίνηση για έναν πολύ βασικό λόγο: για να ξεμπερδεύουν οι βασικές καπιταλιστικές αναδιαρθωτικές τάσεις των αφεντικών στα ευρωπαϊκά κράτη απ’ τα «μικρά» που προσπαθούν να τις βραχυκυκλώσουν. Απ’ τα «χαλίκια μέσα στα παπούτσια τους» (σε όποιους αρέσουν οι μαφιόζικες αναφορές: Νονός 3). Τέτοιο «μικρό» δεν είναι μόνο το ελλαδιστάν· αυτό είναι απλά δυσανάλογα φασαριόζικο και ψευτοτσαμπουκαλεμένο. Είναι και το ουγγρικό «μικρό». Είναι και το πολωνικό «μικρο-μεσαίο». Είναι και τα «μικρά» των βαλτικών κρατών.
Με άλλα λόγια η διαφορική ολοκλήρωση, άπαξ και εγκριθεί απ’ τους «λαούς» (έχει αρχίσει να συμβαίνει αυτό, και θα συνεχίσει, μην έχετε καμία αμφιβολία) της ολλανδίας, της γαλλίας και της γερμανίας (εκλογικώ τω τρόπω) προορίζεται κυρίως για να ενισχύσει το project europe, και δευτερευόντως για να συνετίσει αυτά τα άλλα κράτη / μέλη (αυτές τις εθνικές ηγετικές φράξιες των αφεντικών στην ευρώπη) που νομίζουν ότι έχουν βρει την ιερή αγελάδα που έχουν δικαίωμα να την αρμέγουν όπως και όποτε γουστάρουν: τον ισχυρά αναπτυγμένο καπιταλισμό της κεντρικής και βόρειας ευρώπης (μέσα απ’ την συνεισφορά του στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, στα ευρωπαϊκά προγράμματα, κλπ).
Με άλλα λόγια αυτή η διαφορική ολοκλήρωση λέει σε κάθε ενδιαφερόμενο αυτό που λέει η συντηρητική διοίκηση του ψόφιου κουναβιού για το νατο: Το δωρεάν γεύμα τέλειωσε… Ελεημοσύνες τέλος! Όποιος θέλει να είναι «στον σκληρό πυρήνα» θα το αξίζει και αυτό θα αποδεικνύεται. Καταλάβατε κύριε Κούλογλου and friends; Αν εκπροσωπούσατε ποδοσφαιρική ομάδα, στο ουεφα και με το ζόρι!
Η ελπίδα των φαιορόζ βιτρινών ήταν και είναι όντως ακροδεξιά (άλλωστε ακροδεξιό είναι το μισό τους): ότι η εθνικιστική παλινδρόμηση μέσα στον πραγματικό ευρωπαϊκό πυρήνα θα καθήλωνε την διαφορική ολοκλήρωση… Και ότι η καθήλωση αυτή θα επέτρεπε στην ανίατη «μικρή ασθενή» θα παριστάνει ότι είναι σοβαρό θέμα, ένα «ευρωπαϊκό δράμα».
Αλλά δεν είναι. Έχει πάψει να είναι απ’ το 2012. Το χειρότερο απ’ όλα; Αυτή η εθνικιστική παλινδρόμηση στην οποία ήλπιζαν οι φαιορόζ «Όλυμποι της πολιτικής» θα έστελνε χωρίς δεύτερη κουβέντα, ακαριαία, την «μικρή ασθενή» στην ευθανασία. Είναι , όντως, τόσο ηλίθιοι οι ντόπιοι μαφιόζοι στις μπλόφες τους: νομίζουν ότι «η συνολική άνοδος της ακροδεξιάς ατζέντας» στην ευρώπη θα κρατούσε ένα ταμείο για το ελλαδιστάν!
Κι όμως: αυτό νομίζουν οι πολιτικοί αυνάνες!!! Ότι οι φασίστες στην ευρώπη ακούνε «ελλάδα» και λιώνουν…
Ας ψάξουν μπας και πιάσουν «καλή τιμή» στην Ουάσιγκτον…. Μπας…
(Η τροφή των ξεπεσμένων είναι του είδους «αααα, δεν την χαιρέτησε – το ψόφιο κουνάβι την Μέρκελ – εκεί που τους φωτογράφιζαν… Ε, της άξιζε!!!»
Αααααα… Συγκλονιστικό! Αφού το ψόφιο κουνάβι είναι «κοσμάρα»!)