Ένας παραμυθάς κι ένας (βιο)παλαιστής

Πέμπτη 4 Ιούνη. Τι ζημιά κι αυτή; Ένα χτεσινό άρθρο στον καθεστωτικό guardian έβγαλε όχι λαγό αλλά δεινόσαυρο απ’ το καπέλο, σε σχέση με διάφορες επιστημονικές και καθόλα ευυπόληπτες μελέτες για τον covid-19. Η σοβαρή ιατρική επιθεώρηση Lancet και η εξίσου σοβαρή New England Journal of Medicine έχουν φορέσει πλερέζες, επειδή δημοσίευσαν (δηλαδή επικύρωσαν) ιατρικές μελέτες στηριγμένες… Στηριγμένες; Στηριγμένες (λέει) στα δεδομένα που αγόραζαν οι ερευνητές / επιστήμονες / ειδικοί από μια tiny (μικρή…) εταιρεία κάπου στη χώρα των ευκαιριών (το ψοφιοκουναβιστάν), ονόματι Surgisphere. Αλλά αυτή η tiny (μικρή…) εταιρεία εμπορίου δεδομένων υγείας, είχε στην αρχή 6 και μετά μόνο 3 υπαλλήλους, εκ των οποίων ο ένας συγγραφέας ιστοριών επιστημονικής φαντασίας και η μία μοντέλο για παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών σε ενηλίκους… Σκάνδαλο! Σκάνδαλο; Ποιό σκάνδαλο ακριβώς;

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αντιληφθεί κανείς αυτό το περιστατικό. Κάποιοι είναι εύκολοι: π.χ. μερικοί απατεώνες στήνουν μια φάμπρικα import / export δεδομένων υγείας και βγάζουν λεφτά κοροϊδεύοντας τους εύπιστους επιστήμονες που διψούν για data για να φτιάξουν την καριέρα τους. Δεν αρέσει στην ασταμάτητη μηχανή· παραείναι φολκλόρ για τα γούστα της.

Προτιμάμε να το δούμε αλλιώς. Πρώτον, από πότε απαγορεύεται σε παραμυθάδες, κοκότες, ακόμα και πυγμάχους ή αναρριχητές να αγοράζουν υπολογιστές, να νοικιάζουν ένα γραφειάκι, και «με κάποιον τρόπο» να βάζουν στο χέρι δεδομένα υγείας από δεκάδες εκατοντάδες νοσοκομεία της υφηλίου; Ξέρουμε την απάντηση. Αν και δεν υπάρχει «αντιποίηση επαγγέλματος» (η συγκέντρωση δεδομένων υγείας δεν χρειάζεται πτυχίο ιατρικής!) αυτές είναι δουλειές για «σοβαρούς». Αν αντί για συγγραφέα fiction ιστοριών είχαμε έναν μισο-απατεώνα προγραμματιστή (για παράδειγμα), που κατάφερε όμως «με τον έναν ή τον άλλο τρόπο» να γίνει Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, τότε η διαχείριση των health data θα ήταν σε καλά χέρια – σωστά; Σωστά!

Απο εδώ αρχίζει το δικό μας ενδιαφέρον. Η φαντασιακή αναπαράσταση για τον «επιστήμονα» που παίζει πάντα στα μυαλά των υπηκόων ακόμα σήμερα, ανήκει στον 18ο ή, το πολύ, στον 19ο αιώνα. Ένας τύπος ελαφρά μονήρης, αφοσιωμένος στην έρευνα του επιστημονικού πεδίου του, κοσμοκαλόγερος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ορκισμένος υπηρέτης της αλήθειας αλλά και της φροντίδας για το κοινό καλό. Ο ντόπιος αρχιρέας της «προσευχής των 6.00» βοήθησε να ανανεωθεί αυτό το (ανιστόρητο) αρχέτυπο, εφόσον επιλέχτηκε για τις PR του υγιεινιστικού πραξικοπήματος ακριβώς επειδή ταίριαζε στην αναπαράσταση αυτού του «αφοσιωμένου επιστημονικού ασκητισμού»… Αλληλούια!!

Αμ δε! Οι διάφορες φράξιες της «επιστημονικής κοινότητας» είναι ουσιαστικά απλά και μόνο διαφορετικές αλυσίδες συναρμολόγησης «αληθειών» με πατίνα (δηλαδή εγκυρότητα) σχεδόν θρησκευτική. Αυτές οι αλυσίδες συναρμολόγησης «αληθειών» έχουν όλα τα χαρακτηριστικά του φορντισμού / ταιηλορισμού (κατακερματισμό σε βαθμό κακουργήματος, εξειδικεύσεις σε βαθμό παράνοιας, κλπ) αλλά δεν είναι υποχρεωτικά παράλληλες μεταξύ τους. Διασταυρώνονται, συγκλίνουν (: «διεπιστημονικότητα»), αποκλίνουν μεταξύ τους, ξαναδιασταυρώνονται… Παραμένουν όμως πάντα αυτό που αντιστοιχεί σ’ εκείνο που οι ειδικοί ονομάζουν (και δεν το κάνουν ούτε κρυφά ούτε χαμηλόφωνα) βιομηχανία της φροντίδας υγείας. Βιομηχανία! Περί αυτού πρόκειται!!! Και η βιομηχανία δεν μπορεί παρά να είναι … βιομηχανικά οργανωμένη!!!

Τι σημαίνει αυτό; Πολλά. Ας πούμε πρώτη ύλη προς επεξεργασία. Ποια είναι η «πρώτη ύλη» της «βιομηχανίας της φροντίδας υγείας»; Τα data υγείας. Ποιός τομέας της βιομηχανίας ασχολείται (δηλαδή κερδοφορεί) με την υπεξαίρεση, συγκέντρωση, εξόρυξη, τακτοποίηση των health data; Κάποιος. Never mind ποιοί είναι οι ιδιοκτήτες του ενός ή του άλλου μαγαζιού. Οι ιδιοκτήτες των ορυχείων σπανίων γαιών, για παράδειγμα, είναι, άραγε, βετεράνοι εργάτες ορυχείων; Ή είναι συλλέκτες έργων τέχνης, φιλάνθρωποι, νταβάδες πολυτελείας, χαφιέδες, λαθρέμποροι ανθρώπων, έμποροι κοκαΐνης, στελέχη μυστικών υπηρεσιών, και ό,τι άλλο; Δόξα στον καπιταλιστικό πλουραλισμό δεν χρειάζονται post doc για να γίνει κάποιος επιχειρηματίας! Δεν χρειάζεται καν “λευκό” ποινικό μητρώο…

Συνεπώς ένας «κακός προμηθευτής» πρώτης ύλης, που παίρνει στο λαιμό του τους επόμενους «επαγγελματίες» της συναρμολόγησης των επιστημονικών αληθειών, είναι βέβαια «κακός προμηθευτής»… Αλλά γιατί να μην θεωρηθεί μια εξαίρεση; Αν υπάρχουν «κακοί κι ανεύθυνοι» δεν μπορεί παρά να υπάρχουν «καλοί και υπεύθυνοι», κάπου εδώ γύρω…

Και η επιστήμη; Οι επιστήμονες; Αυτοί βέβαια πρέπει να ψωνίζουν από σωστούς προμηθευτές… Όπως, άλλωστε, όλοι οι καλοί ειδικοί και τα καλά αφεντικά του πλανήτη: όχι παιδική εργασία (δηλαδή «ναι»), όχι εργασιακή βία (δηλαδή «ναι»), όχι καταστροφή του περιβάλλοντος (που να φαίνεται στους ευαίσθητους, δηλαδή «ναι»), όχι νοθεία στις πρώτες ύλες (δηλαδή «ναι», γιατί έχουμε έτοιμο από πριν το αποτέλεσμα / προϊόν που θέλουμε να πουλήσουμε)…

Η ασταμάτητη μηχανή ελπίζει ότι το πρόβλημα που προέκυψε μ’ αυτούς τους αληταράδες της Surgisphere θα διορθωθεί γρήγορα. Εκείνο που είναι δύσκολο να διορθωθεί είναι η αφέλεια της παραχώρησης των προσωπικών δεδομένων· και της ευπιστίας ότι υπάρχουν ακόμα αυτοί οι κοσμοκαλόγεροι που ασχολούνται με το καλό της ανθρωπότητας…

Εν.φι.κα. 1

Πέμπτη 4 Ιούνη. Περιστατικά σαν αυτό με την Surgisphere, που δείχνουν ότι για να βρει κανείς ιατρική αλήθεια μεγαλύτερης αξίας από ένα απορρυπαντικό της σειράς χρειάζεται δυσπιστία και συστηματική έρευνα, δεν είναι τα καλύτερα νέα για τις απανταχού ενώσεις φίλων της καραντίνας. Και η εντόπια, σίγουρα, έχει ανομολόγητα προβλήματα.

Που δεν πρόκειται να τελειώσουν – αντίθετα θα μεγαλώνουν. Για παράδειγμα είναι γνωστό ότι η εν.φι.κα. έβλεπε στραβά την εκδοχή του σουηδικού κράτους για την αντιμετώπιση του φονιά covid-19. Και οπωσδήποτε όλοι εύχονταν να πνιγεί στον θάνατο αυτή η ενοχλητική κοινωνία.

Δεν έγινε έτσι. Σίγουρα δεν έγινε και το σωστό 100%. Οι πολιτικές βιτρίνες της Στοκχόλμης παραδέχτηκαν έγκαιρα τα λάθη τους, κυρίως το γεγονός ότι δεν πήραν τα κατάλληλα προστατευτικά μέτρα για τους οίκους ευγηρίας, και απέτυχαν να ενημερώσουν έγκαιρα και σωστά τις μεταναστευτικές κοινότητες. Χοντρά λάθη, ασυγχώρητα! Εκ των υστέρων, το ότι ο σουηδός πρωθυπουργός είπε ότι θα γίνει έρευνα για την διαχείριση θεωρήθηκε ομολογία αποτυχίας – εκ μέρους του.

Να όμως που ένα απ’ τα πιο γνωστά καθάρματα των πραξικοπημάτων, ο πολύς Neil Ferguson (του imperial college) όχι από κρίση ειλικρίνειας αλλά από καιροσκοπισμό, έφτασε χτες να δηλώσει τα αντίθετα απ’ την τρομοκρατία που πούλησε με επιτυχία. Καταθέτοντας στην επιτροπή επιστήμης και τεχνολογίας της βουλής των λόρδων, υποστηρίξε ότι οι σουηδοί ειδικοί βασίστηκαν στα ίδια επιστημονικά δεδομένα … και ακολούθησαν έναν διαφορετικό δρόμο φτάνοντας στο ίδιο αποτέλεσμα… Στο ίδιο; Μήπως σε καλύτερο;

Δεν μπορούσε ίσως να κάνει διαφορετικά. Στο διάστημα της πλήρους απαγόρευσης στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας, ο μέσος όρος νεκρών ήταν 579 ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού. Στη σουηδία ήταν 442 νεκροί ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού – χωρίς lockout. (Ενδεχομένως αν δεν φούσκωναν οι αριθμοί της «κοινής δεξαμενής» στην αγγλία, ο αριθμός να ήταν χαμηλότερος και πιο κοντά στον σουηδικό).

Εν.φι.κα. 2

Πέμπτη 4 Ιούνη. Υπάρχουν ωστόσο κι άλλα – εσωτερικού αυτά. Διάφοροι ειδικοί (συμπεριλαμβανομένου του αρχιερέα) προδημοσίευσαν στο medRxiv.org μια έρευνά τους με τίτλο Modelling the Sars-Cov-2 first epidemic wave in Greece: social contact patterns for impact assessment and an exit strategy from social dictancing measures. Η έρευνα είναι με αγγλικούς στίχους (πάει για διεθνή καριέρα!) και έχει όλες εκείνες τις μυστηριώδεις εξισώσεις που κάνουν κάθε επιστημονικό έργο να μοιάζει αληθινά επιστημονικό. Συνεπώς θα χρειαστεί κόπο απ’ την μεριά μας για να εμβαθύνουμε.

Όμως… Όμως η έρευνα συνοδεύεται από πίνακες, και δύο απ’ αυτούς είναι οι πιο κάτω. Ο αριστερά δείχνει τον «ενεργό ρυθμό αναπαραγωγής» του φονιά ιού, το όχι και τόσο γνωστό Rt. Ο δεξιά δείχνει τα νέα κρούσματα. Η γκρι περιοχή δείχνει το διάστημα του πραξικοπήματος, των γενικευμένων απαγορεύσεων, και τα λοιπά και ωραία που λάτρεψε η ένωση φίλων της καραντίνας.

Βλέπετε κάτι; Να βοηθήσουμε. Στον πίνακα στα αριστερά φαίνεται σαφώς ότι ο «ενεργός ρυθμός αναπαραγωγής» ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ 1 ΠΡΙΝ ΤIΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ… και έμεινε σταθερός γύρω στο 0,5, χωρίς οποιαδήποτε αλλαγή, σ’ όλο το διάστημα ως τις 26 Απρίλη. Τί είναι αυτός ο Rt; Και γιατί δεν μάθαμε ποτέ γι’ αυτόν, σε αντίθεση με τον θρυλικό R0;

Ο R0 είναι «ρυθμός μεταδοτικότητας» όταν δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο. Όπως, π.χ. το συστηματικό πλύσιμο των χεριών… Αντίθετα ο Rt είναι ο ενεργός (effective) ρυθμός μετάδοσης όταν έχουν παρθεί κάποια μέτρα. Με το που θα ληφθεί το πρώτο μέτρο ο R0 είναι αδιάφορος (κι ωστόσο αυτός ήταν τον οποίο πούλαγε στο πόπολο τόσο η «ιερά σύνοδος υγείας» όσο και ο αρχι-ιερέας της «προσευχής των 6.00» μαζί με την δημαγωγική ορχήστρα!) Αντίθετα αυτός ο δείκτης που έχει ενδιαφέρον επιστημονικό είναι ο Rt. Γι’ αυτό άλλωστε, μόλις ο αρχιερέας άφησε τα άμφια, έστειλε προς δημοσίευση μια έκθεση με αναφορά στον Rt: μεταξύ ειδικών δεν χωράνε τέτοια φτηνά παπατζιλίκια, σαν τον R0!

H γενική απαγόρευση κυκλοφορίας καθ’ άπασαν την επικράτεια επιβλήθηκε στις 23 Μάρτη, ενώ 5 ημέρες πριν, στις 18 Μάρτη έκλεισαν όλες οι δουλειές (εκτός των απολύτως απαραίτητων). Όμως ήδη στις 18 κι ακόμα πιο καθαρά στις 23 ο σημαντικός Rt είχε σωριαστεί! Πράγμα που σημαίνει ότι η γενική απαγόρευση ήταν ήδη άχρηστη (από υγιεινομική άποψη…) Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και ο πίνακας δεξιά: τα εντοπίσιμα κρούσματα έπεφταν θεαματικά ΠΡΙΝ τις 23 Μάρτη!!! Ακούσατε τίποτα;

Εννοείται ότι αυτοί οι κατανοητοί πίνακες της έρευνας (και μάλιστα με την υπογραφή του αρχιερέα!!) καταχωνιάστηκαν, μήπως και αρχίσουν τίποτα θυμωμένα ερωτηματικά για τον πραγματικό σκοπό της γενικής απαγόρευσης – του πραξικοπήματος.

Έγινε όμως το εξής χαριτωμένο. Ένας απ’ τους επαγγελματίες αρχιδημαγωγούς και φανατικός υποστηρικτής του πραξικοπήματος (απ’ τα “αριστερά” πάντα…) στη χθεσινή πρωϊνή εκπομπή του σε γνωστό καθεστωστικό ρ/σ, κάλεσε έναν απ’ τους “ειδικούς” αυτής της έρευνας, τον Θ. Λύτρα, για να διαστρεβλώσουν μαζί αυτές τις όχι και τόσο βολικές “μετρήσεις”. Κι αφού είπαν διάφορα μάλλον τριτεύοντα για τον ρόλο του πραξικοπήματος, έγινε κι αυτός ο νόστιμος διάλογος:

– Αρχιδημαγωγός: Το κρίσιμο, το μάθαμε πια, είναι αυτός ο περίφημος δείκτης R0, δηλαδή ο ρυθμός μετάδοσης… δηλαδή σε πόσους ανθρώπους μπορεί να μεταδώσει τον κορονοϊό ένας φορέας…

– Επιστήμων: Ακριβώς.

– Αρχιδημαγωγός: Όταν ξεκινήσατε, πριν τα μέτρα δηλαδή, ο R0 λέτε ότι ήταν 2,38… 2,4 δηλαδή…

– Επιστήμων: Ακριβώς

– Αρχιδημαγωγός: Και τώρα είναι… πόσο; 0,3.

– Επιστήμων: Τώρα ναι… είναι σίγουρα πολύ κάτω απ’ το 1. Υπάρχει μια αβεβαιότητα στις εκτιμήσεις, αλλά είναι αρκετά κάτω απ’ το 1….

Φόλα πρώτη λοιπόν: η κουβέντα γίνεται για έναν άχρηστο δείκτη, ένα άχρηστο μέγεθος, το R0· αλλά τα νούμερα που αναφέρονται σ’ αυτήν την κουβέντα είναι του χρήσιμου, του Rt! Ο πίνακας επάνω το επιβεβαιώνει – αλλά δεν είναι γι’ εσάς αυτός! Οπότε ο επιστήμων σεγοντάρει στο δούλεμα…

– Αρχιδημαγωγός: Εκ των υστέρων, τώρα που ο φόβος πέρασε, που αισθανόμαστε ότι είμαστε κάπως ασφαλέστεροι εν πάσει περιπτώσει, γιατί τα κρούσματα είναι λίγα, είναι λογικό κάποιος να αναρωτιέται ότι ρε παιδί μου μήπως το παρακάναμε; Μήπως παραφουσκώσαμε τον κίνδυνο, μήπως παρατρομάξαμε, μήπως δεν χρειαζόντουσαν όλα αυτά και οι οικονομικές συνέπειες των μέτρων που ελήφθησαν; Λογικό δεν είναι να υπάρχει εκ των υστέρων αυτή η αμφισβήτηση;

– Επιστήμων: Ασφαλώς. Και ασφαλώς αυτό είναι το ζήτημα στο οποίο έπρεπε να υπάρχει η πιο ξεκάθαρη απάντηση. Ασφαλώς και έπρεπε να ληφθούν αυτά τα μέτρα, γιατί εκ των υστέρων πολλά συμπέρασματα μπορούν να βγουν, και μεις βγάζουμε, και θα βγάλουμε και περισσότερα με τις έρευνές μας, αλλά όταν είμαστε στον Φεβρουάριο και στον Μάρτιο με έναν καινούργιο ιό, του οποίου μόλις αρχίζουμε και βλέπουμε τις συνέπειες, το λογικό και το υπεύθυνο είναι να πάρει κανείς όλα τα μέτρα μπροστά. Κι αν το παρακάνε ενδεχομένως και λίγο, αυτό είναι το σωστό και το θεμιτό, παρά να μην είχαμε πάρει σε ικανή ποσότητα τα μέτρα. Τώρα απο ‘δω και πέρα θα είναι η προσέγγιση ασφαλώς πιο λεπτή, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια τα μέτρα να κλιμακωθούν κατάλληλα, ώστε – όπως το είπατε – να μην το παρακάνουμε…

Φόλα δεύτερη και πιο δυνατή: Καταλάβατε φίλοι της καραντίνας; Καταλάβατε ή κάνετε ακόμα το κορόιδο; Όποτε γουστάρει η «επιστήμη» το παρακάνει! Όποτε δοθεί εξουσία στην επιστήμη, όποτε παντρευτεί τον κ. κράτος, έτσι ξηγιέται! Και λογαριασμό δεν δίνει!!! Και την επόμενη φορά που θα έχει να κάνει με «κάτι καινούργιο», θα το παρακάνει λίγο παραπάνω, και θα σας / μας πουλήσει ακόμα και το σκοινί για να κρεμαστούμε! (Κι ύστερα θα κάνει κάτι πιο λεπτό: θα πουλήσει σ’ όσους επιζήσουν τον γύψο για να πασαληφθούν και να μείνουν ακίνητοι «για όσο πρέπει»…)

Γιατί ο καπιταλισμός έχει μάθει πια…

Ω, η ομορφιά της προστασίας!

Τετάρτη 3 Ιούνη. Μέσα Μάρτη, ίσως 20 του μήνα ή μια μέρα πριν (το θανατόμετρο στα δεξιά της οθόνης είναι ακόμα χαμηλά…). Ο Πομπηίας συνεντευξιάζεται περί των κινεζικών ευθυνών για τον covid-19…. Και (γλώσσα είναι και ξεφεύγει!) δηλώνει για την πανδημία και τις κινεζικές ευθύνες:

… Δεν πρόκειται για αντίποινα [σ.σ.: μιλάει για την αμερικανική στάση]. Αυτό το θέμα πάει μακριά – βρισκόμαστε σε μια ζωντανή άσκηση, για να το δούμε σωστά…

Το ότι η αντιμετώπιση του covid-19 στις ηπα θεωρήθηκε άσκηση απ’ τον αμερικάνο υπ.εξ. αλλά και όλο το κύκλωμα εξουσίας εκεί αφήνει υπονοούμενα προς διάφορες μεριές. Το άσχημο για τους φίλους της καραντίνας (παντού, όχι μόνο στις ηπα) είναι ότι έδειξαν τέτοια ασυγχώρηση ευπιστία, επιπολαιότητα και κρατισμό ώστε ακόμα κι όταν τους έφτυναν στα μούτρα προτιμούσαν να μένουν αγκαλιά με τις ψευδαισθήσεις τους. Γιατί, διαφορετικά, αν έψαχναν χωρίς προκαταλήψεις, θα έβρισκαν τις σημαντικότερες απ’ αυτές τις «διάφορες μεριές» του σύγχρονου καπιταλισμού.

Εμείς ψάχνουμε. Κι αυτά που βρίσκουμε είναι όλο και χειρότερα…

Προληπτικά…

Τετάρτη 3 Ιούνη. Τα μπάχαλα έχουν ξεκινήσει στα περίχωρα του Παρισιού. Είναι, προς το παρόν, προληπτικά. Γιατί Black life matters και στην επικράτειά του βασιλιά Macron. Και η εποχή δεν επιτρέπει υπεκφυγές.

Αυτόν τον καιρό γίνεται στο Παρίσι μια δίκη μπάτσων για την δολοφονία του 24χρονου Adama Traore, στην Beaumont-sur-Oise, στα βόρεια του Παρισιού τον Ιούλη του 2016. Το «αδίκημά» του ήταν ότι επειδή δεν είχε μαζί του ταυτότητα έτρεξε να αποφύγει ένα αστυνομικό μπλόκο. Τον έδεσαν ζωντανό· τον έδωσαν στους δικούς του νεκρό.

Οι κρατικοί εμπειρογνώμονες πάνε να «βγάλουν καθαρούς» τους μπάτσους. Αλλά ιατροδικαστές που έβαλε η οικογένεια και οι συμπαραστάτες κατέληξαν ότι ο Adama πέθανε εξαιτίας της «τεχνικής της σύλληψής» του – τον τρόπο «εξουδετέρωσης» που χρησιμοποιεί (και) η γαλλική αστυνομία.

Η χρονική σύμπτωση με την δολοφονία του Floyd και την εξέγερση στις ηπα δεν βοηθάει το κουκούλωμα. Αλλά οι γάλλοι μπάτσοι έχουν ασυλία όπως οι αμερικάνοι – αυτό είναι γνωστό. Οπότε;;;

(φωτογραφία μέση: Πάνω από 20.000 διαδηλωτές έξω απ’ τα δικαστήρια στο Παρίσι χτες, σ’ έναν απαγορευμένο – λόγω covid-19 – «συνωστισμό».

Κάτω: Στη στεριά δεν ζει το ψάρι, ούτε ο covid στη φωτιά – σίγουρα στο Παρίσι…)

No future

Τρίτη 2 Ιούνη. Ορισμένοι αποδίδουν την γενικευμένη πληβειακή εξέγερση στο ψοφιοκουναβιστάν σε οικονομικούς παράγοντες. Κυρίως στο γεγονός ότι πρώτα η φτώχια και ο ουσιαστικός αποκλεισμός των μειονοτήτων απ’ τις όποιες δομές δημόσιας υγείας, ύστερα οι γενικευμένες απαγορεύσεις και η ανεργία και, στο τέλος, η post covid-19 «νέα κανονικότητα» κτυπάει ακόμα πιο έντονα εκείνους που έχουν τα λιγότερα μέσα να επιβιώσουν.

Ισχύουν αυτά. Όπως ισχύει ότι το παρακμιακό ψοφιοκουναβιστάν έχει τον πιο φασίστα πρόεδρο (και τους ανάλογους σωματοφύλακες, βουλευτές, γερουσιαστές, μήντια) που είχε το 2016 στη διάθεσή του το καθεστώς. Και, σε προεκλογική περίοδο, ο αντίπαλός του (ο Beiden) είναι τόσο βαθυκρατικός με την σειρά του, ώστε ούτε κατά φαντασίαν δεν θα μπορούσε να εικονογραφεί μια κάποια «ελπίδα» – όπως άλλοτε ο Obama.

Μ’ άλλα λόγια, σε μια άλλοτε υπερδύναμη που καταρρέει (και εξοπλίζεται) το no future δεν είναι καν μια πάγια κατάσταση για τους περιθωριοποιημένους. Είναι ένας διαρκής κατήφορος. Το ψοφιοκουναβιστάν δεν είναι πια ένα καπιταλιστικό σύστημα επιδεκτικό σε βελτιώσεις· αν υπάρχει τέτοιο πράγμα σήμερα. Οι διαδηλωτές δεν το αναλύουν· απλά το μισούν, με τον τυφλό τρόπο που τους επιτρέπει να ανταποδώσουν έστω συμβολικά τον τρόπο που τους μισεί. Κι ούτε λόγος ότι οι διαδηλωτές δεν έχουν βγάλει όπλα. Πράγμα που σημαίνει ότι στην πιο οπλοκρατούμενη κοινωνία του πλανήτη κρατιούνται ακόμα πολύ κοντά στα όρια της νομιμότητας.

Πρέπει να θυμόμαστε πάντως ότι αυτή δεν είναι η πρώτη εξέγερση της «covid φάσης» του 2020. Είναι η δεύτερη. Είχε προηγηθεί μια ανάλογη στη γαλλία. Επί πολλές ημέρες, ξεκινώντας στις 18 Απρίλη, όταν ένα ασφαλίτικο κτύπησε έναν 30χρονο με μηχανάκι που προσπάθησε να αποφύγει ένα κορονο-μπλόκο στη Villeneuve-la-Garenne. Δεν σκοτώθηκε – θα έπρεπε; Ωστόσο ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron είπε για εκείνη την εξέγερση (σε διάφορες πόλεις) περίπου αυτά που λέει το ψόφιο κουνάβι· στο πιο εκλεπτυσμένο…

Η πρόσφατη αντιlockdown εξέγερση στα Παρισινά προάστια αλλά και σε μερικές πόλεις ακόμα παρά την διάρκειά της δεν προκάλεσε συμπάθεια, συγκεντρώσεις συμπαράστασης, έστω ιντερνετικούς επαίνους απ’ τας ευρώπας (και απ’ τα μέρη μας). Φταίει που ήταν αντι-καραντίνα; Ή που δεν υπήρξε νεκρός;

Τότε που να οφείλεται άραγε η απόλυτη πρωτοκοσμική αδιαφορία για την δολοφονία πάνω από 220 διαδηλωτών, το σακάτεμα πολύ περισσότερων, τον τραυματισμό πάνω από 15.000, επί 1,5 χρόνο (απ’ τις 30 Μάρτη του 2018 ως τις 27 Δεκέμβρη του 2019); Μήπως επειδή δεν υπήρχαν video απ’ τις δολοφονίες; Υπήρχαν και παραϋπήρχαν… Μήπως στο ότι ήταν Παλαιστίνιοι, άραβες, στη λωρίδα της Γάζα; Ίσως αυτό: τα απαρτχάιντ δεν θεωρούνται όλα εχθρικά· υπάρχουν κάποια που βολεύουν…

Υπάρχουν πολλά no future. Οι πρωτοκοσμικοί με τις επιλεκτικές αντιρατσιστικές ευαισθησίες, έχουν τα δικά τους…

(φωτογραφία επάνω: Κοντά στο άσπρο σπίτι, στην Ουάσιγκτον, πριν 3 ημέρες.

Στη μέση: οι κροτίδες είχαν την τιμητική τους στην πρόσφατη εαρινή εξέγερση στη γαλλία.

Κάτω: Εκτός απ’ τα όπλα και την τεχνολογία δολοφονίας αμάχων, το φασιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ εξάγει και τις μπατσικές τακτικές του. Μία απ’ αυτές είναι το «γονάτισμα πάνω στο κεφάλι ή στο λαιμό», που σκότωσε τον Floyd. Πάνω ισραηλινοί στρατόμπατσοι «ακινητοποιούν» και ξυλοκοπούν έναν παλαιστίνιο διαδηλωτή έξω απ’ το al Aqsa, στις 12 Μάρτη του 2019. Κάτω η ειρωνική έκπληξη ενός άραβα για την πρωτοκοσμική δήθεν μυωπία…

Είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα ιδρώσει κανενός το αυτί για την προέλευση των αμερικανικών μπατσοφονικών μεθόδων… Ειδικά στα μέρη μας… Είναι όμως απόλυτη αλήθεια ότι και οι αμερικάνοι και οι έλληνες μπάτσοι εκπαιδεύονται από ισραηλινούς…

Όπως το είπαμε: Μερικά φασιστικά καθεστώτα είναι χρήσιμα. Είναι σύμμαχα…).

Ιχνηλάτηση

Τρίτη 2 Ιούνη. Ακούγεται οικείο; Ναι. Η αστυνομία της Μιννεσότα χρησιμοποιεί μεθόδους contact-tracing για να εντοπίσει ταραξίες διαδηλωτές… Καταλαβαίνετε: είναι κάτω απ’ αυτό το όνομα που προτείνεται η ψηφιακή υγιεινιστική συνήθεια, για την μετα-πραξικοπηματική «νέα κανονικότητα». Μόνο που η υγεία δεν είναι εκείνων που νομίζουν…

Μα έχουν εγκαταστήσει οι αμερικάνοι στα κινητά τους εφαρμογές τύπου “stop covid” σαν αυτές που λανσάρονται στας ευρώπας (π.χ. την γαλλία); Όχι φυσικά! Απλά, πολύ απλά, η ιχνηλάτηση δεν χρειάζεται ούτε συγκαταθέσεις ούτε εφαρμογές που απλά εκμαιεύουν συγκαταθέσεις! Γίνεται κι αλλιώς. Γι’ αυτό και η μπατσαρία στη Μιννεσότα ανακοίνωσε μεν όλο υπερηφάνεια ότι είναι τεχνολογικά εξοπλισμένη, αλλά δεν μπήκε σε λεπτομέρειες. Ίσως επειδή υπάρχει (τυπικά) ζήτημα ιδιωτικότητας…

Όμως υπάρχει ακόμα τέτοιο πράγμα σαν την ιδιωτικότητα, στ’ αλήθεια, όταν ο μηχανικός ρουφιάνος έχει γίνει ων ουκ άνευ για την καθημερινή ζωή; Εκείνος ο έρμος ο Snowden έχει ξελαρυγκιαστεί να προειδοποιεί ότι τα κίνητα μόνο με την ιδιωτικότητα δεν είναι συμβατά.

Ίσως έχει ξεπεραστεί η ιδιωτικότητα… Ή ίσως το πάθος για την μεσολαβημένη «επικοινωνία» είναι το δυνατότερο κελί….

Η προηγούμενη καμπύλη· και η επόμενη

Δευτέρα 1 Ιούνη. Αρχικά η «αναγκαιότητα» των υγιεινιστικών πραξικοπημάτων ήταν «να σώσουμε τις εντατικές μας». (Όπως, ακριβώς, για να «σώσουν την ειρήνη» τα αφεντικά υπερεξοπλίζονται). Ύστερα, η «αναγκαιότητα» συμπληρώθηκε με την ισοπέδωση της καμπύλης. Μυστικιστική τελετουργία, το πόπολο δεν καταλάβαινε, αλλά υπήρχε η παράσταση μια γραμμής που πρέπει να κατέβει χαμηλότερα στον πίνακα…

Το είχαμε υποστηρίξει απ’ την αρχή: η ισοπέδωση της καμπύλης ήταν η συνθηματική έκφραση υπέρ της παράτασης της ζωής και κυκλοφορίας του covid-19· έτσι ώστε να υπάρχει στη γύρα όταν θα φτιαχτεί το υπερπολύτιμο εμβόλιο. Αλλιώς πώς θα πουληθεί;

Υπάρχει βέβαια ένα θέμα. Ακόμα κι αν βρεθούν λύσεις στα τεχνικά / χημικά / φαρμακευτικά χαρακτηριστικά ενός φαρμάκου, ειδικά αν είναι καινούργιο στη σύστασή του, χρειάζονται χρόνια δοκιμών έως ότου επιβεβαιωθεί ότι είναι ταυτόχρονα και αποτελεσματικό και (σχετικά) ακίνδυνο, χωρίς σοβαρές παρενέργειες. Αυτό είναι διεθνής κανόνας.

Ή μάλλον ήταν! Γιατί είναι τόσο μεγάλος ο εμπορικός ανταγωνισμός για τις 15 δισεκατομύρια δόσεις του πιθανολογούμενου εμβολίου (σε τόσες τις υπολογίζουν τα αφεντικά) και τόσο μεγάλα τα κέρδη (αν ο «νονός» είναι κάποια δυτική big farma) ώστε δεν μπορούν να περιμένουν χρόνια! Δεν μπορούν καν να περιμένουν να φτιαχτούν 15 δισεκατομμύρια φυαλίδια για τις δόσεις (λένε ότι δεν υπάρχει τόσο μεγάλη παραγωγική δυνατότητα), και ψάχνουν να βρουν τρόπο να χωράνε περισσότερες δόσεις σε ένα μπουκαλάκι!!! Υπόσχονται πως «αν όλα πάνε καλά» θα μπορούν να ρίξουν το σωτήριο εμβόλιο στην παγκόσμια αγορά στα τέλη του 2020 ή στις αρχές του 2021. Που σημαίνει: Κρατηθείτε!! Φροντείστε να υπάρχει αρκετός covid-19 ως τότε!!! Κι αν δεν υπάρχει κανονείστε να λέτε (ω κυβερνητικοί εταίροι μας και λοιπά φερέφωνα) ότι υπάρχει!!!

Την περασμένη Τρίτη η «Διεθνής Ομοσπονδία Φαρμακοβιομηχάνων» (international federation of pharmaceutical manufactures and assosiations / IFPMA) έδωσε μια συνέντευξη τύπου (μέσω video) για τις προοπτικές της μπίζνας. Αλλά και για τις δυσκολίες της.

Ο Pascal Soriot, αρχιceo της γνωστής AstraZeneca, άφησε να του ξεφύγει μια τέτοια δυσκολία· που προφανώς πέρασε απαρατήρητη, αφού τα κοπάδια κοιμούνται και τα τσοπανόσκυλα της δημαγωγίας προσέχουν μην τα ξυπνήσει κανάς εφιάλτης.

… Μια δυσκολία είπε που μπορεί να φαίνεται παράλογη, είναι ότι ο ρυθμός μετάδοσης του covid-19 πέφτει γρήγορα στην ευρώπη, όπου γίνονται κάποιες δοκιμές. Σύντομα θα έχει πέσει τόσο ώστε δεν θα μπορούμε να βρούμε υποψήφιους για να κάνουμε τις δοκιμές. Για να συμπληρώσει (και δώστε προσοχή παρακαλούμε) ότι οι μελέτες «ανθρώπινου εξαναγκασμού», όπου οι άνθρωποι επίτηδες εκτίθενται σ’ έναν ιό ώστε στη συνέχεια να δοκιμαστεί επάνω τους η αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου / εμβολίου, δεν θεωρούνται ηθικά αποδεκτές για την περίπτωση του covid-19…

Πολλά πράγματα με λίγα λόγια. Πρώτον, αυτό το αφεντικό λέει καθαρά πως αν οι εταιρείες ξεμείνουν από «φορείς» ή «ασθενείς» κατασκευάζουν τέτοιους (πληρώνοντάς τους; ή εν αγνοία τους, ας πούμε στην αφρική;), για να κάνουν τις δοκιμές τους· κι αυτό είναι «ηθικό» γενικά, αλλά με τον covid-19 είναι «ανήθικο»… (Περιμένετε στ’ αλήθεια να φρενάρουν σε τέτοιους ενδοιασμούς;).

Δεύτερον, η πτώση του ρυθμού μετάδοσης μπορεί να οφείλεται εν μέρει σε διάφορα ατομικά μέτρα προστασίας, αλλά σε καμμία περίπτωση στους γενικούς αποκλεισμούς! Έρευνες αιρετικών έχουν δείξει ότι η διάρκεια της «καμπύλης» μετάδοσης του covid-19 είναι ίδια με όλων των άλλων ιών, δηλαδή 2 με 3 μήνες. Είτε με σπίτια φυλακές, είτε χωρίς…

Τρίτον, αν πέφτει στην ευρώπη η μεταδοτικότητα ήδη, μήνα Ιούνη, τι θα έχει απομείνει απ’ τον covid-19 το φθινόπωρο ή στα τέλη της χρονιάς για να πουληθεί το όποιο φάρμακο / εμβόλιο σερβιριστεί «έτοιμο», κατά παράβαση όλων των διεθνών πρωτοκόλλων (τα οποία, φυσικά, θα αλλάξουν: αυτή είναι η δουλειά του Π.Ο.Υ.!), ε; Αυτά τα τρελά κέρδη των 15 δισεκατομυρίων δόσεων πως στο διάολο θα βγουν αν η πανδημία σβήσει μόνη της (χάρη και στην φυσική ανοσία των πληθυσμών), ε; Τα δισεκατομμύρια που οι διάφοροι κυρ Βασίληδες και λοιποί «επενδύουν» στην έρευνα γι’ αυτά τα εμβόλια, πως θα αποσβεστούν στο πολλαπλάσιο; Ε; Μήπως να μολυνθεί επί τούτου ο πλανητικός νότος; Μπα, αυτό είναι ανήθικο, και δεν θα το κάνουν οι καλοί φαρμακοβιομήχανοι.. Άλλωστε αυτός ο καπιταλιστικός νότος είναι φτωχός και επιρρεπής στο Πεκίνο…

Η moderate και λογική απάντηση: Πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει μεγάλος κίνδυνος – μέχρι να έρθει το ιππικό με τις σύριγγες για να μας σώσει!!! Και πώς θα γίνει αυτό; Με τον εξής απλό τρόπο: όχι, ξανά, με γενικευμένους, καθολικούς αποκλεισμούς, αλλά με επιλεκτικούς· με διαφορικούς αποκλεισμούς. Πότε εδώ, πότε εκεί, πότε παραπέρα. Να υπάρχει μια μόνιμη παραδειγματικότητα, ένα διαρκές τσίτωμα των πληθυσμών! Μ’ αυτόν τον τρόπο θα συντηρηθεί ο γενικός φόβος ότι «ο φονιάς συνεχίζει να γυρνάει στα πόδια μας, αλλά ευτυχώς που το καλό και σοφό κράτος φροντίζει να του κάνει μπλόκα», χωρίς βαριές κι ασήκωτες «οικονομικές συνέπειες»… Μέχρι το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα να έρθει πάνοπλο να καθαρίσει, πάνω σε άσπρα άλογα…

Τέτοιο θα είναι το ιδιαίτερα βολικό «δεύτερο» κύμα… και «τρίτο» κύμα… κι όσα χρειαστούν για να βγάλουν τα λεφτά τους οι εταιρείες… Κύματα δημαγωγίας , προπαγάνδας, συντήρησης του φόβου δηλαδή.

Ένωση φίλων της καραντίνας κουράγιο!!! Οι καλές μέρες του Μάρτη και του Απρίλη δεν χάθηκαν για πάντα!!

Χμμμμ…

Δευτέρα 1 Ιούνη. Η επικινδυνότητα του covid-19 υπερεκτιμήθηκε· πιθανότατα σε κανένα σημείο της εξάπλωσής του ο κίνδυνος εξαιτίας του δεν ήταν μεγαλύτερος απ’ τα συνηθισμένα επίπεδα… Παγκόσμια, το πρώτο τρίμηνο της χρονιάς, δεν υπήρξαν περισσότεροι από 250.000 νεκροί που αποδόθηκαν στον covid-19, ένα μέγεθος που θα πρέπει να συγκριθεί με τους 1,5 εκατομμύριο νεκρούς (οι 25.100 στη γερμανία) στη διάρκεια του κύματος γρίπης την σαιζόν 2017 – 2018… Ο κίνδυνος είναι ολοφάνερα του ίδιου μεγέθους όπως με άλλους ιούς…. Στη διάρκεια της κρίσης του κορονοϊού το κράτος αποδείχθηκε ο μεγαλύτερος παραγωγός ψευδών ειδήσεων….

Σας φαίνονται οικεία αυτά; Σας θυμίζουν «ασταμάτητη μηχανή», δηλαδή «χριστιανοταλιμπάν», «ανεύθυνους», «οπαδούς του ψόφιου κουναβιού» κι όλα τα υπόλοιπα τα αξιοκατάκριτα; Για το καλύτερο ή το χειρότερο όχι, αυτά πιο πάνω δεν είναι δικά μας συμπεράσματα… Είναι άλλων. Και έχει προκύψει σχετικά ένα θεματάκι (το λέμε κομψά) στο Βερολίνο.

Το γερμανικό κράτος, και ειδικά μια υπηρεσία του υπουργείου εσωτερικών με τον κωδικό «μονάδα ΚΜ4», ανέθεσε σε μια ομάδων γερμανών ειδικών, πλαισιωμένων από πανεπιστημιακούς επιδημιολόγους, λοιμωξιολόγους κλπ, την σύνταξη μιας έκθεσης για την διαχείριση της κρίσης του covid-19… Αυτή η έκθεση, 93 σελίδων, με τίτλο «ανάλυση της διαχείρισης της κρίσης» παραδόθηκε τέλη Απρίλη ή αρχές Μάη. Αλλά δεν άρεσε καθόλου στο γερμανικό υπ. εσωτερικών που την είχε παραγγείλει… Και την έχωσε σε κάποιο συρτάρι…

Τότε ένας υπάλληλος του, απ’ αυτήν την «μονάδα ΚΜ4», ονόματι Stephen Kohn, διέρρευσε την έκθεση σ’ ένα δεξιο-φιλελεύθερο μήντιο, που την δημοσιοποίησε στις 9 Μάη. Τις αμέσως επόμενες ημέρες άρχισαν να την αναπαράγουν και να την σχολιάζουν τα mainstream media στη γερμανία… Αλλά ο γερμανός υπ.εσ. Horst Seehofer έκανε κυριολεκτικά το «κουνέλι»: αυτά είναι προσωπικές απόψεις ενός ατόμου που χρησιμοποίησε ένα επιστολόχαρτο του υπουργείου είπε εννοώντας τον Kohn, τον οποίο η υπηρεσία απέλυσε… Και, στη συνέχεια, «γενική συσκότιση» απ’ τα καθεστωτικά μήντια (πράγματι πρόκειται για πόλεμο, και έχουμε καταλάβει εναντίον ποιών!) – και κατηγορίες για συνωμοσιολογία.

Αναγκαστικά έπρεπε να μιλήσουν και εκείνοι που έγραψαν την έκθεση – δεν ήταν «απόψεις ενός δημόσιου υπαλλήλου που καταχράστηκε ένα επιστολόχαρτο της υπηρεσίας»! Βγήκαν ανοικτά λοιπόν στις 11 του περασμένου Μάη, και κάλεσαν το γερμανικό υπουργείο (και το κράτος γενικά) να αποδείξουν με ποια στοιχεία δεν λαμβάνουν υπόψη την έκθεσή τους… Η απάντηση; Σιωπή… (Το ότι στη δεκάδα των «αναγνωρισμένων ειδικών» που έκαναν την έκκληση / πρόκληση περιλαμβάνεται και ο Sucharit Bhakdi δεν αποτελεί έκπληξη…)

Το να συμβαίνουν αυτά στην “πρωτεύουσα της ευρώπης” κάνουν το θέμα πολύ πιο σοβαρό απ’ ότι, π.χ., να έχει κανείς με μια “ιερή σύνοδο υγείας” στην Αθήνα που είναι όλο αλληλούια και αμήν στην γραμμή που παίρνει. Όμως δεν συμβαίνουν μόνο στη γερμανία.

Στη δανία η “Υπηρεσία Υγείας”, που μέχρι πρόσφατα είχε καθεστώς ανεξάρτητης υγιειονομικής αρχής (με το ανάλογο κύρος όχι, όμως, συνταγματικά θεμελιωμένης όπως η αντίστοιχη της σουηδίας) εξακολουθεί να υποστηρίζει, κόντρα στην κυβέρνηση, ότι ο covid-19 δεν μπορεί να θεωρηθεί μια γενικά επικίνδυνη αρρώστια, καθώς είτε δεν παρουσιάζει μια σοβαρή εξέλιξη είτε δεν έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Αλλά who cares; Η κυβέρνηση της Κοπεγχάγης, έχοντας υπόψη της ότι πρόκειται να κάνει ένα πολιτικό πραξικόπημα με υγιεινιστικό φερετζέ, όταν στις 12 του περασμένου Μάρτη πέρασε το νόμο «έκτακτης ανάγκης» περί γενικών απαγορεύσεων κλπ, μεταξύ άλλων, «καθαίρεσε» το καθεστώς της «Υπηρεσίας Υγείας», μετατρέποντάς την από ρυθμιστική αρχή σε μια απλή συμβουλευτική υπηρεσία… Μόνο που τώρα έχουν αρχίσει να διαρρέουν διάφορες «εσωτερικές αλληλογραφίες» που δείχνουν ότι σκόπιμα οι υπουργοί του και οι λοιποί αξιωματούχοι έλεγαν ψέμματα, για να διατηρηθεί / επεκταθεί χρονικά η «έκτακτη ανάγκη». Και ότι ουσιαστικά απαγόρευαν στην ανεξάρτητη υγιεινομική αρχή να δημοσιοποιήσει τα πραγματικά μεγέθη και τα αληθινά στοιχεία, επειδή θα χάλαγε η μανέστρα…

Δυτικότερα, στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας της αγγλίας, της ουαλίας κλπ, προκύπτει πως ο «εκ δεξιών» του Borduk (: Johnson), γνωστός υπερμυστικοσύμβουλος Dominic Cummings ήταν που «πίεσε» κυβερνητικά την επιστημονική συμβουλευτική επιτροπή για έκτακτες καταστάσεις να «εγκρίνει» το πραξικόπημα / γενική απαγόρευση, για το καλό της «υγείας του λαού»… Πρόκειται για τον ίδιο Cummings που αποκαλύφθηκε πρόσφατα ότι απλά έγραφε την γενική απαγόρευση στα genitals του ταξιδεύοντας κατά βούληση («για οικογενειακούς λόγους» είπε) στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας. Έχει προκύψει κι εκεί ένα «σκανδαλάκι», το οποίο η κυβέρνηση της αυτού μεγαλειότητας απλά προσπαθεί να πνίξει… Όμως έχουν αυξηθεί πολύ οι υπήκοοι που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Cummings, όπως και το ιερό τέρας των Αποκαλυψιακών προβλέψεων (o Ferguson του imperial college…) παραβίαζαν τις απαγορεύσεις επειδή ήξεραν ότι είναι «μούφα» και άχρηστες, κι ότι ο ιός δεν ήταν τόσο επικίνδυνος όπως έλεγαν στο πόπολο…

Οι φίλοι της καραντίνας θα πρέπει να νοιώθουν επιεικώς ηλίθιοι. Πράγμα που, σε συνδυασμό με τον εγωϊσμό τους, τους κάνει ακόμα πιο επικίνδυνους… (ή ακόμα πιο χρήσιμους, ανάλογα με την οπτική γωνία…)

Το μολυσματικό κράτος / υγιεινιστικές κρίσεις…

Δευτέρα 1 Ιούνη. Ως πρόσφατα όποιος ήθελε να μάθει (κάνοντας κόπο…) το τι συμβαίνει μ’ αυτόν τον κατασκευασμένο Αρμαγεδώνα, θα μπορούσε να μάθει:

– για πλαστά video με φέρετρα απ’ το Bergamo·

– για συστηματικό και σκόπιμο φούσκωμα των νεκρών που χρεώνονταν στον covid-19 (κάποιοι έχουν αρχίσει να μιλούν πια για διπλασιασμό, αλλά σαν ασταμάτητη μηχανή δεν έχουμε βρει έγκυρα στοιχεία σχετικά, επειδή μάλλον δεν υπάρχουν ακόμα)·

– για συγχρονισμένο carpet bombing απ’ τα καθεστωτικά μήντια και τις ιντερνετικές παραφυάδες, δικές τους, των «καλοθελητών» και των υπηρεσιών·

– για θεωρίες συνωμοσίας τόσο στρατηγικά ηλίθιες (π.χ. η ιστορία με τις 5G κεραίες!) ώστε ο στόχος τους δεν θα μπορούσε να είναι άλλος απ’ το να «πνίξουν» οποιαδήποτε αυθεντική κριτική ρίχνοντάς την ζωντανή στην «κοινή δεξαμενή»·

– για big pharma, big tech, big insurance, κρατικούς μηχανισμούς κι άλλους τομείς του καπιταλισμού που τρίβουν τις τσέπες και τα χέρια τους·

– κλπ, κλπ.

Οι κυβερνήσεις έμοιαζαν πάντως να έχουν οχυρωθεί πίσω απ’ τις «γνώμες των ειδικών» και άρα να είναι κάπως «αθώες». Τέτοιοι «ειδικοί» πράγματι υπήρξαν, και θα πρέπει να ελεγχθεί αν ήταν απλά φοβισμένοι, απλά άσχετοι ή απλά εγκάθετοι. Όμως, σε τρεις ως τώρα περιπτώσεις (γερμανία, δανία, αγγλία) και μια ακόμα (ρωσία) υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις στα όρια των αποδείξεων ότι η υγιεινιστική τρομοκρατία περί τον covid-19 ήταν inside job – των κυβερνητικών γραφειοκρατιών, κάποιων μηχανισμών πολιτικής εξουσίας, κάποιων κυκλωμάτων συναρθρωμένων με τα big σχέδια και συμφέροντα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Αυτές οι εξελίξεις, που είναι αρκετά πρόσφατες, ενισχύουν αποδεικτικά την εξ αρχής «περιθωριακή» άποψη της ασταμάτητης μηχανής ότι μια μικρής επικινδυνότητας ασθένεια, που απαιτούσε ιδιαίτερη φροντίδα για τους ηλικιωμένους με ήδη βεβαρυμένη υγεία και μόνον αυτό, ανακατασκευάστηκε τρομοκρατικά έτσι ώστε να γίνει ο καταλύτης της επιτάχυνσης στην «αλλαγή καπιταλιστικού παραδείγματος»… Ανοίγουν όμως καινούργια ζητήματα.

Ένα σημαντικό είναι ότι αν τα αφεντικά (ή κάποιες φράξιές τους…) στάθηκαν ικανά να κάνουν με επιτυχία, χάρη στη συναίνεση, στους φόβους και στην αμάθεια της μάζας των υπηκόων, τέτοιους εκβιασμούς και τέτοια πραξικοπήματα, είναι ικανά και για ακόμα περισσότερα! Αναφερόμαστε τώρα όχι στην ραδιουργία των αφεντικών αλλά στην μαζική ενσωμάτωση αυτής της ειδικής βιοπολιτικής πειθαρχίας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην πραγματικότητα της ακαριαίας ενσωμάτωσης των υγιεινιστικών θεωρημάτων και των προσταγών.* Αποδείχθηκε σταθερή βάση, για διάστημα πολλών εβδομάδων· ένα είδος συλλογικού «κοινωνικού κεφάλαιου» για να το πούμε αλλιώς, που έχει προοπτικές παραπάνω εκμετάλλευσης απ’ τα αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Κι αυτή η «παραπάνω εκμετάλλευση» έχει ξεκινήσει. Είναι ποιοτικά διαφορετική απ’ την κατ’ οίκον φυλάκιση, και ταιριάζει πολύ καλύτερα στο θέαμα της «υγιεινιστικής δημοκρατίας»… Στη θέση του φυσικού, χωροτακτικού social distancing έρχεται το ψηφιακά παραγώμενο και ελεγχόμενο social distancing· ενόσω οι φυσικές απαγορεύσεις θα παραμείνουν σαν option on the table, για να θυμίζουν πως όποιος αρνείται την αλγοριθμική φυλακή κινδυνεύει με την «παλιομοδίτικη» αναλογική φυλάκιση…

Ένα δεύτερο ζήτημα είναι οι καινούργιες «ψηφιακές περιφράξεις», οι νέες απαγορεύσεις, που είναι αναγκαστικές (για τα συμφέροντα των αφεντικών) και έχουν αρχίσει να φαίνονται στον όχι μακρινό ορίζοντα. Όταν το «κακό σπυρί» σπάει, όπως γίνεται τώρα στη γερμανία, στην αγγλία και στη δανία (και όχι μόνο), κι όταν φανερώνεται ο σκληρός πυρήνας της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, δεν μπορούν τ’ αφεντικά να κάτσουν με σταυρωμένα χέρια, περιμένοντας τον επόμενο whistleblower, τον επόμενο μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος να δώσει χειροπιαστές αποδείξεις για την ορθότητα των κριτικών αμφισβητήσεων σε βάρος τους!

Ένα τρίτο ζήτημα είναι ο προσανατολισμός (των κρατών και των δημαγωγών τους) στο να «σπρώξουν» τις όποιες κριτικές αμφισβητήσεις παραμένουν ακόμα live ‘n’ kicking, προβοκάροντάς τες συστηματικά, προς την «κοινή ιδεολογική δεξαμενή» των ανορθολογικών συνωμοσιολογιών. Η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει ξεχάσει καθόλου το πως και πόσο ενορχηστρωμένα, στη διάρκεια της διαχείρισης της πρόσφατης χρηματοπιστωτικής κρίσης, το μικροαστικό φασισταριό (εργαλείο ολοφάνερα πια του νεο-κρατισμού!) πλασαρίστηκε σαν «αντισυστημικότητα»!! Και δεν έχει καθόλου την αισιόδοξη αφέλεια ότι αυτό ήταν κάτι «τυχαίο» ή «προσωρινό». Υπήρξε παραλλαγή της κατασκευής της «τζιχαντιστικής τρομοκρατίας», και αποδεικνύει την ορθότητα μιας κουβέντας που είχε γράψει κάποιος πριν πολλά χρόνια:

… Αυτή η τέλεια δημοκρατία κατασκευάζει η ίδια τους χρήσιμους εχθρούς της… γιατί προτιμάει να κρίνεται σε σχέση μ’ αυτούς παρά σε σχέση με τα αποτελέσματά της…

 

* Δεν πρέπει να υποτιμηθεί καθόλου ο ρόλος των προστίμων σ’ αυτήν την διαδικασία επιβολής / ενσωμάτωσης. Τα πρόστιμα είναι μια ειδική γραφειοκρατική μορφή της κρατικής βίας, και είναι σίγουρο ότι οι κάθε είδους φίλοι της καραντίνας την αγάπησαν: τα πρόστιμα φτιάχνουν “υπεύθυνους” υπηκόους…. Για οποιονδήποτε είχε ανοσία απέναντι στον φόβο της μόλυνσης τα κράτη φρόντισαν να δημιουργήσουν τον φόβο του προστίμου. Ωστόσο, παρότι αυτό είναι μόνιμο όπλο τους, τα υγιεινιστικά πρόστιμα δεν προκάλεσαν κάποιου είδους εξέγερση. Όχι ακόμα… Που σημαίνει ότι “γονιμοποίησαν” τον φόβο της μόλυνσης και την έστω σχετική και επιφανειακή ενσωμάτωσή του…