Tag: νόμοι σχέσεις

Μέσα στην πυκνή ομίχλη 3…

Παρασκευή 12 Ιούνη. (Οι τονισμοί δικοί μας:) …Την προηγούμενη Τρίτη [σ.σ.: 28 Γενάρη] η Coalition for Epidemic Preparedness Innovations (CEPI) ανακοίνωσε ότι θα χρηματοδοτήσει τρία διακριτά προγράμματα με σκοπό να προωθήσει την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τον νέο κορονοϊό που ευθύνεται για την πρόσφατη ασθένεια.

Η CEPI – που περιγράφει τον εαυτό της σαν μια ‘συνεργασία δημόσιων, ιδιωτικών, φιλανθρωπικών οργανισμών και οργανισμών της κοινωνίας των πολιτών που θα χρηματοδοτεί και θα συντονίζει την ανάπτυξη εμβολίων εναντίον απειλών στη δημόσια υγεία υψηλής προτεραιότητας’ – ιδρύθηκε το 2017 απ’ τις κυβερνήσεις της Νορβηγίας και της Ινδίας, μαζί με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates…

Η πρόσφατη ανακοίνωση της CEPI ξεκαθάρισε ότι θα χρηματοδοτήσει δύο φαρμακευτικές εταιρείες – την Inovio Pharmaceuticals και την Moderna Inc. – όπως επίσης και το αυστραλέζικο Πανεπιστήμιο της Queensland, το οποίο έγινε εταίρος της CEPI στις αρχές της προηγούμενης χρονιάς. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι δύο φαρμακευτικές έχουν στενές ή/και στρατηγικές σχέσεις με την DARPA και αναπτύσσουν εμβόλια που είναι αμφιλεγόμενα καθώς περιλαμβάνουν επέμβαση σε γενετικό υλικό ή/και γενετική κοπτοραπτική. Το Πανεπιστήμιο της Quennsland έχει επίσης δεσμούς με την DARPA, αλλά αυτοί οι δεσμοί δεν αφορούν τις βιοτεχνολογικές έρευνες του πανεπιστημίου. Αφορούν την ανάπτυξη πυραύλων.

Για παράδειγμα στους βασικούς δημιουργούς της Inovio περιλαμβάνονται τόσο η DARPA όσο και η «υπηρεσία μείωσης των κινδύνων» του Πενταγώνου (DTRA), και η εταιρεία αυτή έχει πάρει εκατομμύρια δολάρια σαν επιχορηγήσεις απ’ την DARPA, συμπεριλαμβανόμενης μιας επιχορήγησης 45 εκατομυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τον Ebola. H Inovio εξειδικεύεται στη δημιουργία ανοσοθεραπειών μέσω DNA και εμβολίων DNA, που περιλαμβάνουν γενετικά τροποποιημένο DNA που αναγκάζει τα κύτταρα του λήπτη να παράγουν ένα αντιγόνο, αλλάζοντας εντελώς το DNA του. Η Inovio ανέπτυξε πρόσφατα ένα εμβόλιο για τον ιό Zika αλλά – ως σήμερα – δεν έχει εγκριθεί εμβόλιο DNA για χρήση σε ανθρώπους, στις ΗΠΑ. Η Inovio πρόσφατα κέρδισε 8 εκατομμύρια απ’ τον αμερικανικό στρατό για την ανάπτυξη μιας μικρής, φορητής, υποδόρειας συσκευής για να γίνονται εμβόλια DNA, που έχει σχεδιαστεί από κοινού από την Inovio και το USAMRIID.

Ωστόσο η χρηματοδότηση της CEPI για την αντιμετώπιση του κορονοϊού μπορεί να αλλάξει την ως τώρα απαγόρευση, αφού χρηματοδοτεί ειδικά τις προσπάθειες της Inovio για την συνέχιση της ανάπτυξης ενός εμβολίου DNA για τον κορονοϊό που προκαλεί τον MERS…

…Η δεύτερη φαρμακευτική που επιλέχτηκε απ’ την CEPI για ανάπτυξη εμβολίου είναι η Moderna Inc., η οποία θα αναπτύξει αυτό το εμβόλιο σε συνεργασία με το «εθνικό ινστιτούτο υγείας» των ΗΠΑ, με αποκλειστική χρηματοδότηση απ’ την CEPI. Το υπό εξέλιξη εμβόλιο, σε διαφορά απ’ το εμβόλιο DNA της Inovio, θα είναι ένα εμβόλιο messenger RNA (mRNA). Αν και διαφέρουν στον τρόπο δράσης τους από ένα εμβόλιο DNA, τα εμβόλια mRNA χρησιμοποιούν γενετική τεχνολογία και υλικά «για να κατευθύνουν τα σωματικά κύτταρα στο να παράξουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες».

Οι θεραπείες mRNA της Moderna, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων mRNA, αναπτύχθηκαν σε μεγάλο βαθμό αξιοποιώντας μια χρηματοδότηση 25 εκατομυρίων δολαρίων απ’ την DARPA, και συχνά η εταιρεία δηλώνει την στρατηγική της συμμαχία με την DARPA σε συνεντεύξεις τύπου. Οι προηγούμενες και οι τωρινές ερευνητικές προσπάθειες της Moderna περιλαμβάνουν την ανάπτυξη mRNA εμβολίων προσαρμοσμένων στο DNA του κάθε χωριστού ατόμου, καθώς και μια αποτυχημένη προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα εμβόλιο mRNA για τον ιό Zika, που χρηματοδοτήθηκε απ’ την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Και τα DNA και τα mRNA εμβόλια στηρίζονται στην εισαγωγή ξένων και τεχνολογικά κατασκευασμένων γενετικών υλικών στα κύτταρα ενός ατόμου, και έρευνες που έχουν γίνει στο παρελθόν βρήκαν ότι τέτοια εμβόλια «χαρακτηρίζονται από αξιοσημείωτη μη προβλεψιμότητα και έναν αριθμό εγγενώς βλαπτικών εν δυνάμει απειλών» και ότι «δεν υπάρχει αρκετή γνώση για να προσδιοριστεί είτε η πιθανότητα ανεπιθύμητων γεγονότων είτε οι συνέπειες των γενετικών τροποποιήσεων». Παρ’ όλα αυτά, το κλίμα του φόβου που έχει διαμορφωθεί μπορεί να είναι αρκετό για τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα να αναπτύξουν και να κυκλοφορήσουν τέτοιες αμφιλεγόμενες θεραπείες.

Σε κάθε περίπτωση οι θεραπείες που αναπτύσσονται απ’ την Inovio, την Modern και το Πανεπιστήμιο της Queensland είναι συντονισμένες στους στόχους της DARPA σε σχέση με την γενετική κοπτοραπτική και την τεχνολογία των εμβολίων. Για παράδειγμα, το 2015, ο γενετιστής της DARPA συνταγματάρχης Daniel Watterdorf περιέγραψε το ότι αυτή η υπηρεσία ερευνά «μια νέα μέθοδο παραγωγής εμβολίων που θα δίνει στο σώμα οδηγίες για να φτιάχνει συγκεκριμένα αντισώματα. Επειδή έτσι το σώμα θα γίνεται ο βιοαντιδραστήρας του ίδιου του εαυτού του, το εμβόλιο θα μπορεί να παράγεται πολύ γρηγορότερα σε σχέση με τις παραδοσιακές μεθόδους και το αποτέλεσμα θα είναι ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας»….

Πρόκειται για βιοτεχνολογικό, γενετικό χασάπικο! Και αυτό ακριβώς είναι που αιωρείται στον αέρα σαν το εμβόλιο που θα μας σώσει απ’ τα πραξικοπήματα, τις γενικευμένες απαγορεύσεις, και τα υπόλοιπα… Α, ίσως και απ’ τον covid-19 (αλλά μάλλον αυτό δεν θα χρειάζεται στ’ αλήθεια!).

Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι τόσο τα DNA όσο και τα mRNA εμβόλια που δημιουργούν γενετικές μεταλλάξεις των οργανισμών και δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ ως τώρα στο είδος μας, όχι μόνο μετατρέπουν τα σώματά μας σ’ ένα «δωρεάν» τμήμα της βιομηχανικής αλυσίδας παραγωγής φαρμάκων… Αλλά, επίσης, έχουν στόχο την κατασκευή εστιασμένων σε συγκεκριμένα target group βιοτεχνολογικών μεθόδων προστασίας έναντι βιολογικού πολέμου! Δεν ασχολείται η DARPA και η κάθε τέτοια στρατιωτική υπηρεσία με την υγεία του ενός και του άλλου!!! Θέλει να δοκιμάσει και να αναπτύξει «γενετικά φάρμακα» για να υπάρχει η δυνατότητα επιλογής («μέσω του dna του καθενός….») το ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει:

… Γιατί η DARPA ασχολείται μ’ αυτά; Για να προστέψει έναν στρατιώτη στο πεδίο μάχης από χημικά και βιολογικά όπλα ελέγχοντας το γενετικό του υλικό· να μπορεί να το διαχειριστεί για να παράξει πρωτεΐνες που αυτόματα θα προστατεύουν τον στρατιώτη από μέσα προς τα έξω» δήλωσε ο τότε διευθυντής της DARPA (και τώρα της Lockheed Martin) Steve Walker, τον περασμένο Σεπτέμβρη, μιλώντας για ένα project με τίτλο «Γονίδια Ασφαλείας»…

Μέσα στην πυκνή ομίχλη 4…

Παρασκευή 12 Ιούνη. Ενόσω η ασταμάτητη μηχανή συνεχίζει την (δύσκολη) έρευνα σχετικά με τα «πίσω επίπεδα» της υγιεινιστικής και τρομοκρατικής διαχείρισης του covid-19, θα πρέπει να αναμετρηθεί ξανά με τους γνωστούς, παλιούς, πάγιους δαίμονες: την «εξυπνακίστικη» βλακεία, την ηθελημένη άγνοια, τους αόριστους φόβους που μετατρέπονται σε επιθετικότητα, κι αυτό το είδος «αρχοντοχωριατισμού» που είναι η συνηθισμένη κουλτούρα των ψωνισμένων.

Σε κάθε περίπτωση: μέσα στη γενική αξιοποίηση της υγιεινιστικής προβοκάτσιας (δηλαδή: την επιτάχυνση των περασμάτων στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) υπάρχουν επιμέρους τομείς της βιο-πληροφορικής αναδιάρθρωσης που είτε έχουν κάνει ειδικές «προετοιμασίες» (συσχετισμένες με πολεμικούς σχεδιασμούς) είτε έχουν επείγουσες ανάγκες κερδοφορίας, είτε και τα δύο μαζί.

Η αναφορά μας σε βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα (με πάμπολλα μέλη, έμμισθα ή εθελοντικά, σε διάφορους μηχανισμούς…) ισχύει στο ακέραιο, και μάλιστα πρέπει να εμπλουτιστεί. Θα έχει όμως μεγάλη σημασία (και θα είναι μεγάλη βοήθεια) αν όσοι / όσες συμφωνούν μ’ αυτήν την κριτική αντι-προσέγγιση κάνουν τον κόπο να ψάχνουν κι αυτοί / ες (με την δέουσα προσοχή, μιας και κυκλοφορεί πολύ σαβούρα στον κυβερνοχώρο). Στα αγγλικά, όπου υπάρχει η κυρίως «βιβλιογραφία» και οι πηγές.

(Συνεχίζουμε…)

Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται…

Πέμπτη 11 Ιούνη. Νοιώθουν καλύτερα οι εθνικόφρονες μετά την «υπογραφή για την οριοθέτηση κλπ κλπ» μεταξύ Αθήνας και Ρώμης; Το σίγουρο είναι ότι ξαφνιάστηκαν. Το μασάζ γίνεται εκ των υστέρων. Κι έχει όλη αυτή την χοντροκομμένη τεχνική που θα περίμενε κανείς απ’ την επαγγελματική δημαγωγία, ειδικά όταν επιστρατεύεται για «εθνικά ζητήματα».

Γιατί λοιπόν τώρα υπογράφτηκε αυτή η «οριοθέτηση», και τι σόι είναι; Η απάντηση είναι απλή: υπογράφτηκε τώρα επειδή τώρα πια το ελλαδιστάν είναι τόσο στριμωγμένο (μετά τις απανωτές ήττες του στην ανατολική Μεσόγειο) ώστε να αφήσει στην άκρη τις παράλογες απαιτήσεις που είχε τόσα χρόνια απέναντι στην Ρώμη. Που σημαίνει: α) αναγνώρισε ότι ο κόλπος του Τάραντα είναι «κλειστός» (οπότε τα μίλια της αοζ δεν μετράνε απ’ την ακτή του αλλά απ’ την ευθεία γραμμή που τον «κλείνει»), β) παραιτήθηκε απ’ την απαίτηση τα νησάκια Ερεικούσα, Οθωνοί και Μαθράκι βόρεια της Κέρκυρας να έχουν «πλήρη αοζ». (Υποθέτουμε πως το ίδιο έγινε και για τις Στροφάδες στ’ ανοικτά του κόλπου της Κυπαρισίας). Μετά απ’ αυτά τα πράγματα έγιναν πιο απλά. Ποιά πράγματα όμως;

Πρακτικά, με οριοθετημένη απ’ την Ρώμη και την Αθήνα την μεταξύ τους υφαλοκρηπίδα (τον βυθό της θάλασσας) στο Ιόνιο απ’ το 1977, θα μπορούσαν απλά να έχουν οριοθετήσει και την επιφάνεια της θάλασσας, πάνω απ’ την γραμμή της υφαλοκρηπίδας. Αλλά το 1977 δεν υπήρχε διεθνής νομοθεσία περί αοζ. Όταν δημιουργήθηκε άνοιξε η ελληνική όρεξη – και έκλεισε η ιταλική πόρτα.

Ωστόσο, με δεδομένο ότι οι ελληνικές ορέξεις απλά δεν θα περνούσαν ποτέ, την Ρώμη την ενδιέφερε κάτι άλλο: η αλιευτική βιομηχανία της στην περιοχή, και ειδικά στο στενό του Otranto (το «τακούνι»). Αυτό το θαλλάσιο στένωμα μεταξύ Αδριατικής και Ιονίου είναι ψαροπέρασμα, συνεπώς έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ιταλικά (αλλά και τουρκικά και αλβανικά) αλιευτικά. (Είναι επίσης στρατηγικής σημασίας από στρατιωτική άποψη…) Το στενότερο σημείο του είναι ανάμεσα σε Otranto και Vlore (Αυλώνας), αλλά οπωσδήποτε οι ελληνικές ορέξεις έπαιζαν ένα ρόλο. Και σ’ αυτό υποχώρησε η Αθήνα – δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Απλά μπορεί να πουλάει σαν «επιτυχία» ότι στην τυπικά ελληνική αοζ και πέρα απ’ τα 6 ναυτικά μίλια θα ψαρεύουν μεν τα ιταλικά αλιευτικά αλλά μόνο 65 τέτοια…. (Τα υπόλοιπα απλά θα κλείνουν τους ασυρμάτους τους…) Ειδικά αυτή η συμφωνία θα διευκολύνει την Ρώμη στις διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη για την προστασία της ανανέωσης των αλιευμάτων στο στενό. (Σύμφωνα με στοιχεία του ιταλικού κράτους το 18% του συνόλου του ιταλικού αλιευτικού στόλου και το 13% των τρατών δρουν στο στενό. Συνεπώς, ακόμα κι αν δημιουργηθούν κάποιες ζώνες προστασίας συγκεκριμένες εποχές, τα ιταλικά αλιευτικά θα συνεχίσουν να ψαρεύουν λίγο νοτιότερα..)

Η Αθήνα ήθελε οπωσδήποτε μια συμφωνία για αοζ επειδή απλά, πολύ απλά, δεν έχει καμμία! (Ούτε, βέβαια, με τη νότια κύπρο…). Υποτίθεται πως πανηγυρίζει επειδή αυτή η συμφωνία αναγνωρίζει την «επενέργεια των νησιών» στην αοζ… Μα αυτή η «επενέργεια» είναι κατοχυρωμένη με βάση την διεθνή νομοθεσία – το θέμα είναι «πόση» είναι αυτή η «επενέργεια». Τόση δα; Τόοοοοοση; Πόση; Όταν υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ κρατών λύνονται με απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου…

Συνεπώς η Αθήνα «πέτυχε» – αν όντως μπορεί κανείς να μιλάει για «επιτυχία» – κούφιες εντυπώσεις. Την επενέργεια της Κρήτης την αναγνωρίζει και η συμφωνία Saraj – Erdogan! Το θέμα είναι «πόση» είναι αυτή… Όσο για τα Δωδεκάνησα, για τα οποία το τουρκικό καθεστώς κυκλοφοράει τους δικούς του εθνικιστικούς χάρτες «αναγνωρίζοντας» στη Ρόδο και στην Κάρπαθο μόνο τα 6 μίλια, αυτό (ολοφάνερα) είναι απλά πίεση προς το ελλαδιστάν να ξεχάσει τα μεγαλεπήβολα σχέδια για εκείνη την αοζ που έφτανε … ως την κύπρο. Αν επρόκειτο ποτέ να οριοθετηθεί στα Δωδεκάνησα ελληνο-τουρκική αοζ, την απάντηση θα την έδινε και πάλι η Χάγη· αναγνωρίζοντας και την έκταση της «επενέργειας» των ελληνικών νησιών.

(Πλην Καστελόριζου φυσικά!!)

Όχι το νερό!

Τετάρτη 10 Ιούνη. Η ιδέα του ρημαδογκουβέρνου να κάνει «σδιτ» την διαχείριση του «χοντρού» μέρους της ευδαπ είναι μια διαγώνια ιδιωτικοποίηση, που αργά ή γρήγορα θα φτάσει ως τις βρύσες και τα ποτήρια με την μορφή της τιμολόγησης του νερού. Το ρημαδογκουβέρνο θα βγάλει σε διαγωνισμό την διαχείριση, την λειτουργία και την συντήρηση όλων των υδροδοτικών υποδομών πριν το σημείο της κατεργασίας του πόσιμου νερού (πριν το φράγμα του Μαραθώνα;) που περιλαμβάνει τον Μόρνο, την Υλίκη, όλα τα φράγματα συγκέντρωσης νερού προς την Αθήνα, τους αγωγούς, κλπ. Ο διαγωνισμός τυπικά θα είναι μειοδοτικός. Αλλά είναι γνωστή η τεχνική αυτών των «μειοδοτικών διαγωνισμών» στην ελλάδα: οι φάκελοι είναι έτσι φτιαγμένοι ώστε εκείνος που θα ζητήσει τα λιγότερα για να αναλάβει το έργο να μπορεί στη συνέχεια να «ανακαλύπτει» παραλήψεις του φακέλου, ζητώντας επιπλέον χρηματοδότηση…

Λέμε ότι η ιδιωτικοποίηση είναι διαγώνια επειδή η κοινοπραξία που θα κερδίσει τον διαγωνισμό (θα περιλαμβάνει σίγουρα και ντόπιες κατασκευαστικές) δεν θα ορίζει η ίδια την τιμή κατανάλωσης. Αυτό θα το κάνει η ευδαπ (ως α.ε.). Αλλά όταν, σαν “μπροστινός”, θα προφασίζεται αυξημένα κόστη (την σδιτ δηλαδή…) ποιος θα θυμάται ότι η δουλειά «στήθηκε»;

Υπάρχουν και πιο άμεσες μορφές ιδιωτικοποίησης της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Αλλά τουλάχιστον στην ευρώπη εγκαταλείπονται εδώ και χρόνια, επειδή οι (γενικά διάσημες) εταιρείες του εμπορίου νερού κάνουν πλιάτσικο σε βαθμό κακουργήματος. Το νερό είναι «ασυμπίεστο» εμπόρευμα: δεν μπορείς να το αντικαταστήσεις από κάτι άλλο. Είναι φυσικό μονοψώνιο…

Η ιδιωτικοποίηση τόσο της ευδαπ όσο και της ευαθ (Σαλονίκη) είναι ένα ζήτημα που παίζει εδώ και χρόνια. Ενδιαφέρονται «βαριά κανόνια». Η γαλλική Suez για παράδειγμα έχει ήδη ένα μικρό μέρος των μετοχών της ευαθ. Αυτά τα «βαριά κανόνια» αντιπροσωπεύονται από ντόπιες κατασκευαστικές, επίσης γνωστές. Καταλαβαίνουν και οι μεν και οι δε ότι πρέπει να κινηθούν «κυκλωτικά». Η σδιτ του ρημαδογκουβέρνου είναι συνέχεια επιλογών των φαιορόζ (που, φυσικά, σαν αντιπολίτευση παριστάνουν τους «αναμάρτητους»!) και είναι μια τέτοια «κυκλωτική» κίνηση.

Θα επανέλθουμε παρακολουθώντας την εξέλιξη. Προς το παρόν περισσότερα εδώ.

Το πολύ σπάνιο (και τα πολύ συνηθισμένα)

Τετάρτη 10 Ιούνη. Ήταν που ήταν στραβό το κλίμα (των τρομοκρατικών υγιεινιστικών επιχειρηματών) ήρθε η τεχνική διευθύντρια του Π.Ο.Υ. Maria Van Kerkhove και το αποτέλειωσε. Τι είπε προχτες (προκαλώντας έναν κάποιο χαμό) σε μια συνέντευξη τύπου; Αυτό:

…Έχουμε έναν αριθμό ερευνών από χώρες που κάνουν πολύ λεπτομερή ιχνηλάτηση επαφών. Παρακολουθούν τις ασυμπτωματικές περιπτώσεις, παρακολουθούν τις επαφές, και δεν βρίσκουν δευτερογενή μεταφορά του ιού. Είναι πολύ σπάνια…

Πανικός! Αν οι ασυμπτωματικοί «φορείς» δεν κολάνε άλλους, τότε πως στην ευχή θα νομιμοποιηθούν όλα όσα τα σοφά κράτη και οι σοφοί «ειδικοί» τους επέβαλαν εναντίον των πάντων, και, προφανώς, των δεκάδων, εκατοντάδων εκατομμυρίων που είναι ασυμπτωματικοί; Εκείνο το θρυλικό «μεγάλο ιικό φορτίο» των παιδιών – υγιεινομικές βόμβες πώς να ξεχαστεί και πώς να δικαιολογηθεί; Εκείνη η εφεύρεση όπου οι κοινωνικές σχέσεις είναι απλά μια ασυμπτωματική αλυσίδα μεταφοράς του τσαχπίνη που στο τέλος θα πετύχει και θα ξεκάνει κάποιον ηλικιωμένο επιβαρυμένο μ’ άλλα σοβαρά προβλήματα πως θα δικαιολογηθεί;

Παρά την θυμωμένη αντίδραση που προκάλεσαν αυτές οι δηλώσεις στους ειδικούς των πραξικοπημάτων η Van Kerkhove επανήλθε χτες επιμένοντας:

…Συνολικές μελέτες μετάδοσης από ασυμπτωματικά άτομα είναι δύσκολο να γίνουν, αλλά τα διαθέσιμα στοιχεία από την ιχνηλάτηση επαφών που έχουν συγκεντρωθεί από διάφορα κράτη μέλη του π.ο.υ. δείχνουν ότι τα ασυμπτωματικά άτομα είναι αρκετά πιο απίθανο να μεταφέρουν τον ιό σε σχέση με αυτούς που εμφανίζουν συμπτώματα. Αναφερόμουν σε λίγες μελέτες, δύο ή τρεις. Δεν αναφέρθηκα στην πολιτική του π.ο.υ….

Τι έχει συμβεί, και τι προκύπτει τώρα; Όπως θυμάστε εξ αρχής τα τεστ ήταν πολύ λίγα (και όχι ιδιαίτερα ακριβή), πράγμα που σήμαινε ότι στην ουσία χρησιμοποιούνταν μόνο για όσους έφταναν στην πόρτα των νοσοκομείων, ήταν δηλαδή μέτριες έως σοβαρές περιπτώσεις. Οι ασυμπτωματικοί έμειναν στην συντριπτική τους πλειοψηφία αφανείς, αόρατοι, αφού δεν υπήρχε κανένας τρόπος να εντοπιστούν.

Η θεωρία ότι παρ’ όλα αυτά οι ασυμπτωματικοί “κολλάνε” τους άλλους φτιάχτηκε στο πόδι, και χωρίς κανένα στοιχείο. Βόλευε, επειδή ενοχοποιούσε τους πάντες, άρα “νομιμοποιούσε” την κατ’ οίκον φυλάκιση των πάντων. Για έναν ιό που διαπιστωμένα περνάει απ’ το αναπνευστικό σύστημα (μύτη ή στόμα), κατεβαίνει τον φάρυγγα για να καταλήξει (αν επιζήσει εν τω μεταξύ…) στα πνευμόνια, η μετάδοση – χωρίς – συμπτώματα δεν ήταν απλά ακροβασία. Ήταν ενέσεις βλακείας! Πώς βγαίνει ο ιός απ’ το σώμα του φορέα αν αυτός δεν φταρνιστεί ή δεν βήξει; Έλα ντε;!;! Άρχισε η κατασκευή ενός παρανοϊκού “σκηνικού”, όπου ο ιός επιζούσε παντού, κολλούσε από παντού, και τα λοιπά και τα λοιπά – αυτά ενώ ήταν γνωστό ότι μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω αέρα, όπως συμβαίνει με τις γρίπες.

Όλη η κατασκευή της μεταδοτικότητας ήταν αυθαίρετη, δεν είχε καμμία σχέση με “επιστήμη” (είχε όμως μεγάλη σχέση με κρατικές πολιτικές…), και φυσικά δεν είχε σοβαρές έρευνες πίσω της. Επειδή οι αιρετικοί (π.χ. ο δυσφημισμένος τελικά στο ελλαδιστάν Ιωαννίδης) το ήξεραν αυτό – της δουλειάς είναι! – ζητούσαν απ’ την αρχή αυτό το απλό: αφού τα τεστ είναι περιορισμένα σε αριθμό, ας γίνεται μια σωστή δειγματοληπτική έρευνα, ας δημιουργηθεί δηλαδή ένα “σταθμισμένο δείγμα” του πληθυσμού, με κριτήρια ηλικίας, φύλου, φυλής, προβλημάτων υγείας κλπ, κι ας παρακολουθούμε την εξέλιξη της πορείας του covid-19 εκεί – ώστε να έχουμε μια καθαρή και εξελισσόμενη στο χρόνο αντίληψη για την αρρώστια…

Αυτό το τόσο απλό, λογικό, και απόλυτα συμβατό με την «επιστημοσύνη» δεν έγινε. Δεν έγινε πουθενά! Γιατί; Δεν υπήρξε καμμία εξήγηση, αφού κανένα απ’ τα «επιχειρήματα» της υγιεινιστικης τρομοεκστρατείας δεν μπορούσε να το βγάλει στην άκρη. Ούτε το «να σώσουμε τα νοσοκομεία μας», ούτε το «να ισοπεδώσουμε την καμπύλη», ούτε τίποτα άλλο δεν μπορούσε να απαντήσει στο απλό ερώτημα «γιατί δεν κάνουμε έρευνα σε σταθερά δείγματα»; Απλά η πρόταση θάφτηκε δημαγωγικά…

Δεν έγινε επειδή θα αποδείκνυε αυτό που προκύπτει τώρα, εκ των υστέρων. Ό,τι, δηλαδή, αν δεν έχει κάποιος τα μίνιμουμ συμπτώματα (βήχα, φτάρνισμα) αυτός ο τσαχπίνης ΔΕΝ μεταδίδεται!!! Όμως αυτό δεν βόλευε καθόλου! Γιατί θα έδειχνε εκείνο που ήταν σαφές απ’ την αρχή: ότι πρόκειται για μια ήπια επιδημία που χτυπάει κυρίως τους ήδη βεβαρυμένους οργανισμούς· άρα αυτοί είναι που πρέπει να προστατευτούν κοινωνικά και ιατρικά…

Έγιναν τα ακριβώς αντίθετα. Πέρα απ’ τα πραξικοπήματα, το βίαιο σπρώξιμο σε ακόμα πιο εντατική ψηφιακή μεσολάβηση της καθημερινής ζωής, οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (: οι ηλικιωμένοι με προβλήματα υγείας) αποδεκατίστηκαν. Σε μικρότερο βαθμό απ’ τις επιπλοκές του covid-19. Κυρίως απ’ την συστηματική εγκατάλειψή τους απ’ τα συστήματα υγείας αν δεν μπορούσαν να δηλώσουν “covid positive”, απ’ τα ιατρικά λάθη και από τα θεραπευτικά πειράματα που γίνονταν…

Πολιτικές, ιατρικές και κοινωνικές ευθύνες

Τετάρτη 10 Ιούνη. Οι ένοχοι της τρομοεκστρατείας φρικάρουν όταν η αποκάλυψη έρχεται όχι από κάτω, όχι από «αιρετικούς», αλλά απο οργανισμούς που χρησιμοποίησαν συστηματικά για να επιβληθούν. Φυσικά ο π.ο.υ. είναι πολύ βρώμικη ιστορία. Απλά, λόγω της σύνθεσης της γραφειοκρατίας του, συμβαίνει κι εκεί, πότε πότε, αυτό που μπορεί να συναντήσει κανείς κι αλλού: πετάγεται κάποιος και λέει κάτι που δεν ταιριάζει με την «γραμμή», ίσως από άγνοια κινδύνου…

Αυτό είναι απλά διασκεδαστικό για ‘μας πια. Εκείνο που είναι σοβαρό είναι η ηθελημένη τύφλα – μαζική και σκληροπυρηνική – που υποστήριξε ψέμματα που πουλιόνταν σαν «επιστημονικά επιχειρήματα», τρόμο που πουλιόταν σαν «ενδιαφέρον για την δημόσια υγεία», αποδιάρθρωση που πουλιόταν σαν «κοινωνική ευθύνη». Πρόκειται για ένα ιδεολογικό και ψυχοσυναισθηματικό «υλικό», μια μαζική πρώτη ύλη, που είναι αποτέλεσμα των δύο τελευταίων δεκαετιών νεοφιλελευθερισμού, καπιταλισμού, τεχνολογικών μεσολαβήσεων. Δεν υπήρχε πάντα. Είναι καινούργιος βόθρος. Είναι μια δι-πολική selfie συνθήκη, γενικευμένη και επιθετική, σε άπειρες ατομικές δόσεις και ελάχιστες παραλλαγές. Μια «στάση ζωής» που απ’ την μια είναι πνιγμένη στον εγωϊσμό και στο «ξέρω ‘γω» (έτσι, στο πόδι, τσιμπώντας από ‘δω κι απο ‘κει) και απ’ την άλλη όχι απλά βουλιάζει στις φοβίες της αλλά τις λατρεύει· και μισεί όποιον αμφισβητεί την «αλήθεια» τους.

Αυτήν την πρώτη ύλη επεξεργάστηκαν τ’ αφεντικά, και την μετέτρεψαν σε πολιτική υποστηρίξη υπέρ τους. Εδώ το «πολιτική υποστήριξη» δεν σημαίνει «ψήφο». Έχει το ουσιαστικό νόημα της λέξης «πολιτική»: διαμόρφωση του δημόσιου χώρου / χρόνου, των κατάλληλων συμπεριφορών, δοξασιών, συναινέσων, επιβολή των κατάλληλων νοημάτων, άσκηση της συκοφαντίας και της προβοκάτσιας, κλπ

Αυτό το μαζικό κοινωνικό υλικό, αυτή η πρώτη ύλη, δεν τσαλακώνεται με αποκαλύψεις του είδους της κυρα Van Kerkhove. Απλά μπορεί να αναδιπλωθεί εκεί που ξέρει, στον Σπουδαίο Εαυτό. Και να περιμένει την επόμενη ευκαιρία, για να “πάρει το αίμα του πίσω”…

Ευκαιρία που το ίδιο το σύστημα θα ξαναδώσει…

Οι σωτήρες

Τρίτη 9 Ιούνη. Όσοι / όσες δεν το έχετε καταλάβει προλαβαίνετε για λίγο ακόμα. Ένας απ’ τους βασικότερους λόγους (όχι, πάντως, ο μοναδικός) για τα πραξικοπήματα, τις απαγορεύσεις, την «συλλογική ευθύνη / τιμωρία», ήταν η παράταση της «γυροβολιάς» του covid-19 έτσι ώστε να προλάβουν οι φαρμακοβιομηχανίες να φτιάξουν και να μοσχοπουλήσουν ένα κάποιο εμβόλιο.

Οι πιο ένοχοι ανάμεσα στους πρωταγωνιστές αυτής της επιχείρησης παριστάνουν βέβαια ότι – μέσω των πραξικοπημάτων – έσωσαν την ανθρωπότητα. Αυτή η παράσταση μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Αυτή η σφιγγοφωλιά, για παράδειγμα, που λέγεται «imperial college» του Λονδίνου, το παραμάγαζο του Ferguson και του κυρ Βασίλη του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων, διατείνεται ότι οι καθολικές απαγορεύσεις μπορεί να έσωσαν (στην ευρώπη) 3,1 εκατομμύρια ζωές. Πρόκειται για ένα ίδρυμα διάσημο για την ακρίβεια των προβλέψεών του: βάζει δεδομένα στις μηχανές και παίρνει συμπεράσματα. Όπως παρατήρησε κάποιος πικρόχολα για την περίπτωση imperial college: όταν βάζεις σκουπίδια στους αλγόριθμούς σου, σκουπίδια θα βγάλεις…

Το σχήμα που παρουσίασε η έρευνα αυτού του εαυγούς ιδρύματος θυμίζει το αντίστοιχο που παρουσίασε μια ελληνική μελετητική ομάδα, περί τον ντόπιο αρχι-ιερέα (την δείξαμε πριν λίγες ημέρες): με το που εφαρμόζονται οι απαγορεύσεις του να υπάρχεις με έναν κοινωνικό τρόπο, η μολυσματικότητα (ο ρυθμός μετάδοσης του covid-19) καταρρέει κάτω απ’ το “1”… Οπότε σώζονται εκατομμύρια ζωές… (Καταρρέει μεν, αλλά αυτό μένει κρατικό μυστικό: δεν λέγεται σε κανέναν, για να μην πάρουν τα μυαλά αέρα….) Ένα απ’ τα υπόλοιπα μυστικά αυτών των σχημάτων / ερευνών είναι ότι (για να δικαιολογήσουν τις απαγορεύσεις) ΔΕΝ στηρίζονται σε ισοδύναμες και ανάλογες αναζητήσεις κρουσμάτων μέσω τεστ πριν και μετά. Κάνουν «εκτιμήσεις» των κρουσμάτων…

Και μόνο η υπογραφή του «imperial college» βρωμάει. Αν είσαι απ’ τους βασικούς ηθικούς («επιστημονικούς») αυτουργούς του θανάτου άγνωστου αριθμού ανθρώπων επειδή πετάχτηκαν έξω απ’ το θρυλικό NHS λόγω τρόμου και απαγορεύσεων, αν είσαι serial killer με «επιστημονικό πρόσωπο» δηλαδή, προφανώς και θα παραστήσεις τον αθώο. Και τον ωφέλιμο για τους υπηκόους. Άλλωστε οι υπηρεσίες σου θα ξαναχρειαστούν…

Υπάρχουν όμως κι άλλες σχετικές έρευνες. Που δεν έχουν την κορώνα του “imperial” στην υπογραφή τους. Το κακό για τους απατεώνες είναι ότι τέτοιες έρευνες έχουν γίνει αρκετές, σε διάφορα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανόμενης της Wuhan. Και δείχνουν όλες το ίδιο πράγμα.

Η πιο κάτω είναι από ομάδα υπό την διεύθυνση του Simon Wood, απ’ το πρωτοκλασσάτο πανεπιστήμιο του Bristol. Και δείχνει (κόκκινη γραμμή) ότι ο ρυθμός φονικής μετάδοσης του covid-19 στην αγγλία και την ουαλλία κορυφώθηκε 5 ημέρες πριν την καθολική απαγόρευση· και έκτοτε μειωνόταν ραγδαία, πριν το lockdown. Συνέχισε μετά, αλλά το συμπέρασμα και αυτής της έρευνας είναι ότι η καθολική απαγόρευση είχε τελικά αμελητέα επίδραση. Δύο άλλοι παράγοντες ήταν που έπαιξαν ρόλο. Πρώτον ο φυσικός κύκλος της ίωσης, που σε συνάρτηση με τον χρόνο παρουσιάζει τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά με εκείνα της εποχιακής γρίπης. Και δεύτερον τα εθελοντικά μέτρα προστασίας που είχαν προηγηθεί – ήταν αρκετά.

Θα πει κάποιος: και γιατί να πάρουμε τοις μετρητοίς τον κυρ Wood και όχι κοτζάμ imperial; Ενδεχομένως για έναν απλό λόγο: γιατί η προηγούμενη «έρευνα» αυτού του διάσημου καταστήματος μιλούσε για εκατομμύρια νεκρούς· αλλά δεν δόθηκε ποτέ στην «επιστημονική κοινότητα» για να ελεγχθεί ως προς την μεθοδολογία και την ακρίβειά της. Και όταν κάποιος τερατολογεί για να επιβάλει ένα πραξικόπημα (του οποίου τις απαγορεύσεις γράφει στη συνέχεια στα genitals του, όπως ο κυρ Ferguson) προφανέστατα έχει κάποιο δόλο.

Απ’ την άλλη μεριά βέβαια όποιοι έχουν αγαπήσει τους τρόμους τους μπορούν να χαρακτηρίσουν αυτό το τελευταίο imperial «αν δεν είχαν γίνει οι αποκλεισμοί τότε…» μετριοπαθές. Γιατί να σώθηκαν μόνο 3 εκατομμύρια ευρωπαίοι και όχι 30;

Much better!

Οι σαμποτέρ

Τρίτη 9 Ιούνη. Το σωτήριο, δυτικής προέλευσης, εμβόλιο ήταν λοιπόν ένα απ’ τα βασικά κίνητρα της θρυλικής «ισοπέδωσης της καμπύλης». Κι αυτό για έναν σαφή, ιστορικό λόγο: την προηγούμενη φορά που κάποιες big pharma μοσχοπούλησαν ένα (αντιγριππικό) φάρμακο, το tamiflu, ήταν άχρηστο και καθυστερημένο. Και έγινε ένας σχετικά μεγάλος σάλος στον δυτικό κόσμο. Δεν πήγε κανένας φυλακή όπως θα έπρεπε· δημιουργήθηκε όμως ένα πανάκριβα πληρωμένο αλλά και δακτυλοδειχτούμενο προηγούμενο, όπου οι φαρμακοβιομηχανίες τζιράρουν τρελά ακόμα και στον αέρα του φόβου… (Ήταν και ο νυν αρχι-ιερέας ανακατεμένος σ’ εκείνο το deal, στην ελληνική εκδοχή του, σαν «ειδικός σύμβουλος» – όλοι το ξέρουν. Στοιχειώδης εντιμότητα θα του επέβαλε, με λερωμένη την φωλιά του, να μην ξαναπαίξει τον ίδιο ρόλο… Ψιλά γράμματα…).

Φαίνεται όμως ότι αυτή η τωρινή επιχείρηση μπορεί να μην πηγαίνει κατ’ ευχήν. Πρώτον, επειδή ο κύκλος της μετάδοσης του covid-19 ολοκληρώθηκε εν πολλοίς στην ευρώπη, παρά τις όποιες εκβιασμένες καθυστερήσεις και τα φρεναρίσματα της κοινωνικής αποξένωσης. Δεύτερον επειδή ένα τμήμα των πρωτοκοσμικών πληθυσμών (συμπεριλαμβανομένων, δυστυχώς, διάφορων μόνιμα «πυροβολημένων» που αξιοποιούνται κατάλληλα…) αντιδρά ήδη στην προοπτική ενός υποχρεωτικού εμβολιασμού που θα είναι – το λιγότερο – άχρηστος ξανά. (Η απειλή περί «δεύτερου κύματος» είναι όλο και περισσότερο ένα πραξικοπηματικό «μετα-πραξικόπημα». Θα εξηγήσουμε εν καιρώ…) Και τρίτον επειδή έγινε αυτή η «κακή κέντα»: ο τσαχπίνης covid-19 έσκασε πρώτα στην κίνα, εξασφαλίζοντας ένα χρονικό προβάδισμα τουλάχιστον 1,5 μήνα στις κινεζικές έρευνες για το όποιο αντίδοτο.

Μπορεί κανείς να βγάλει μισό συμπέρασμα γι’ αυτήν την αγωνία των δυτικών big pharma + big tech + big insu μην χάσουν τελικά το πολλά billion dollars στοίχημά τους, απ’ τα λεγόμενα ενός δεξιού αμερικάνου γερουσιαστή ονόματι Rick Scott, που συνεντευξιάστηκε την περασμένη Κυριακή στο bbc. Είναι φασιστόμουτρο και σινο-μάχος· δηλαδή ο κατάλληλος άνθρωπος για να αποκαλύψει ότι:

…Η κίνα προσπαθεί να μπλοκάρει την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τον covid-19 στη δύση… Η κίνα δεν θα χαρεί καθόλου αν οι ηπα και η αγγλία το βρουν πρώτες. Κι αν αυτή το βρει πρώτη δεν πρόκειται να το μοιραστεί….

Πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς το πως μπορεί η κίνα (ή οποιοσδήποτε άλλος) να εμποδίσει τις δυτικές big pharma στις έρευνές τους· οι ίδιες δεν έχουν καν καταγγείλει κάτι τέτοιο δημόσια. Είναι ευκολότερο να υποθέσει την αγωνία, που μπορεί να είναι και μισοβεβαιότητα, ότι οι κινέζοι «ειδικοί» είναι πιο μπροστά στην τελική ευθεία των δοκιμών. Και κάτι επιπλέον: ότι ψάχνουν ένα εμβόλιο φιλικό στη μέση διεθνή κοινωνική εμπειρία εμβολιασμού, ένα συμβατικό εμβόλιο· κι όχι τον βιοτεχνολογικό “φραγκεστάιν” στον οποίο έχει ακουμπήσει τα όνειρά του το βιο-πληροφορικο-ασφαλίστικο σύμπλεγμα: mRNA…

Απ’ αυτή την άποψη ο Scott μπορεί να είναι ένα «παιδί για τα θελήματα» της προπαγάνδας του συμπλέγματος: αν χάσουμε θα εντείνουμε τον πόλεμο κατά του Πεκίνου…

Detroit riot, 1967

Τρίτη 9 Ιούνη. Η καθολική «συμπαράσταση» στις αμερικανικές διαδηλώσεις για την δολοφονία του G. Floyd, που προβάλλεται σαν ένα παγκόσμιο φαινόμενο, έχει κάτι πολύ επιφανειακό – κατά την ταπεινή μας γνώμη. Ειδικά η γονυκλισία είναι τόσο εύκολη κίνηση (στα όρια της διαφημιστικής ατάκας…) ώστε αναρωτιέται κανείς αν όλοι αυτοί που τώρα δείχνουν έστω κι έτσι μια κάποια «ευαισθησία» έχουν ποτέ ασχοληθεί με τον διαρκή πόλεμο στους αμερικανικούς δρόμους, τον θεσμικό, νομοθετημένο ρατσισμό του αμερικάνικου συμπλέγματος της ασφάλειας, την κατάσταση στις αμερικανικές φυλακές – και την αποτυχία / ήττα / ενσωμάτωση αντιρατσιστικών κινημάτων πολύ πιο συνταρακτικών τόσο για την αμερικανική όσο και την παγκόσμια ιστορία.

Το 2020 ανήκει στον 21ο αιώνα, και οι τωρινές αντιδράσεις κουβαλάνε επάνω τους ανεξίτηλα, είτε το καταλαβαίνουν οι διαδηλωτές είτε όχι, την Ιστορία τους. Το σχετικά καινούργιο στοιχείο δεν είναι το ψόφιο κουνάβι το ίδιο· ούτε καν οι σωματοφύλακές του. Είναι μάλλον η ανανεωμένη σκλήρυνση των «λευκών προτεσταντών» αμερικάνων, που εκδηλώνεται και με πολλούς άλλους τρόπους πέρα απ’ τον ρατσισμό· εν μέρει παρακμιακά, κρισιακά, και σαν γενικό πνεύμα επιθετικά. Αυτό το τμήμα της πολυεθνικής αμερικανικής κοινωνίας, νοιώθοντας ότι πληθυσμιακά και πολιτιστικά γίνεται σταδιακά μειοψηφία, επιλέγει (και στην περίπτωση του ψόφιου κουναβιού καταφέρνει να εκλέξει) πολιτικές βιτρίνες που υπηρετούν την εσωτερική πόλωση· με την ελπίδα ότι θα επιβληθεί δια της βίας (συχνά πυροβολεί και στο ψαχνό…). Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε. Πριν το ψόφιο κουνάβι είχε εμφανιστεί ένα “tea party”, με πιο γνωστή περσόνα την Sarah Palin. Ενώ οι εκατοντάδες χιλιάδες αμερικάνοι hard core “ευαγγελιστές” είναι φασίστες διεθνούς βεληνεκούς…

Αν οι διαδηλώσεις στις ηπα είναι, ουσιαστικά, εναντίον αυτού του “κοινωνικού υποκειμένου” (και όχι μόνο εναντίον της αστυνομικής βαρβαρότητας), αυτό είναι πράγματι καινούργιο στοιχείο – που φυσικά κανείς δεν θα τολμήσει να υποδείξει. Σαν αντικαταστολή πάντως και σαν αντιρατσισμός πρόκειται μάλλον για εκδηλώσεις αδυναμίας.

Ένα μέτρο της ιστορίας: οι χρονιές 1967 και 1968 έχουν να επιδείξουν μια πολύ πιο σκληρή σύγκρουση. Ένα μόνο γεγονός, η εξέγερση στο Ντητρόιτ τον Ιούλιο του 1967, θα ήταν αρκετό για να θυμίσει ότι αυτό που λέγεται Ιστορία είναι πράγματι πολύ βαρύ.

Η εξέγερση στο Ντητρόιτ, κυρίως των αφρο-αμερικάνων εργατών της πόλης, ξεκίνησε τα χαράματα της Κυριακής 23 Ιούλη (του 1967) όταν η αστυνομία έκανε ντου σ’ ένα παράνομο ξενυχτάδικο μπαρ. Για την καταστολή της ο κυβερνήτης του Μίτσιγκαν κινητοποίησε την εθνοφρουρά. Δεν ήταν αρκετή. Ο τότε αμερικάνος πρόεδρος Lindon Johnson έστειλε το τακτικό στρατό, την 82η και την 101η μεραρχία πεζοναυτών – είναι οι ίδιες που απειλούσε ότι θα έριχνε στους δρόμους της Ουάσιγκτον τώρα το ψόφιο κουνάβι.

Η εξέγερση κράτησε 5 μερόνυχτα. Όταν τελικά ο στρατός και η αστυνομία κατάφεραν να ανακαταλάβουν το κέντρο της πόλης είχαν δολοφονήσει 43 άτομα, είχαν τραυματήσει 1.189, και είχαν κάνει πάνω από 7.200 συλλήψεις. Επιπλέον πάνω από 2.000 κτίρια είχαν πυρποληθεί.

Ακόμα και ο πιο ανίδεος καταλαβαίνει ότι τόσο αίμα δείχνει πόλεμο, χωρίς εισαγωγικά. Ωστόσο ο αγώνας των αφροαμερικάνων δεν υποχώρησε. Οργανώθηκε καλύτερα, πολιτικοποιήθηκε πιο συγκεκριμένα, και συνέχισε τα επόμενα χρόνια.

Ξέρουμε την εύκολη απάντηση: άλλο τότε άλλο τώρα. Πράγματι. Όμως το παρελθόν ρίχνει το δικό του φως στο παρόν· ειδικά όταν τα συνθήματα αφορούν τα ίδια ζητήματα….

(φωτογραφία: Τεθωρακισμένο και πυροσβεστική σε δρόμο του Ντητρόιτ – στο «καυτό καλοκαίρι» του 1967…)

Wellcome to the era of Coronialism

Δευτέρα 8 Ιούνη. Πώς ήταν/είναι οι covid μήνες στην κατεχόμενη Παλαιστίνη; Όπως οι υπόλοιποι, συν την ακόμα μεγαλύτερη επιθετικότητα των εποίκων στη Δ. Όχθη, που επωφελήθηκαν απ’ τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας που επέβαλε η «παλαιστινιακή αρχή» (στις απαγορεύσεις ακόμα και οι εικονικές εξουσίες τα καταφέρνουν!) για να καταστρέψουν τις καλλιέργειες των παλαιστινίων ή/και να καταλάβουν γη. Πάντα υπό την προστασία του ισραηλινού στρατού, εννοείται.

Κάποιος έγραψε στην αρχή των πραξικοπημάτων στην ευρώπη «τώρα είμαστε όλοι παλαιστίνιοι, αλλά οι παλαιστίνιοι θα συνεχίσουν να είναι τέτοιοι και μετά». Είναι σίγουρο ότι οι πρωτοκοσμικοί δεν ανακάλυψαν στην κλεισούρα τους κάποια έστω και μακρινή συγγένεια με το απαρτχάιντ καθεστώς στην Παλαιστίνη. Η παγκόσμια Παλαιστίνη, ο ενιαίος δηλαδή χαρακτήρας της βίας κατά των κατά τόπους πληβείων αποκλεισμένων, απέχει πολύ απ’ το να γίνει συνείδηση….

Ο αντι-απαρτχάιντ ισραηλινός ακαδημαϊκός Oren Yiftachel, καθηγητής πολιτικής γεωγραφίας και urban σπουδών στο πανεπιστήμιο Ben-Gurion, γράφοντας στις 30 Απρίλη 2020 στο ηλεκτρονικό περιοδικό αράβων/παλαιστίνιων και ισραηλινών αντικαθεστωτικών +972, προσπάθησε να κάνει μια συσχέτιση ανάμεσα στην αποικιοκρατία σε βάρος των παλαιστίνιων και την παγκόσμια κορωνοκρατία. Όχι αυθαίρετη η σύγκριση: η βιοπολιτική είναι ιμπεριαλιστική σ’ όλες τις εκδοχές της… Αλλά «τρέχα γύρευε» – ε;

Τιμής ένεκεν να μερικά αποσπάσματα:

Η εξάπλωση του covid-19 έχει φέρει μαζικές αλλαγές τους δύο τελευταίους μήνες στην πολιτική, την οικονομία και την γεωγραφία σ’ όλο τον κόσμο. Βασικοί κανόνες άλλαξαν, νομοθεσίες έκτακτης ανάγκης επιβλήθηκαν, μεγάλες οικονομίες σταμάτησαν και η απλή καθημερινή ανθρώπινη επαφή έπεσε στο ελάχιστο.

Αν και η διαχείριση της κρίσης αναμφίβολα θα χαλαρώσει, είναι απίθανο ότι τα πράγματα θα γυρίσουν «στα παλιά». Σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές βρίσκονται σε εξέλιξη, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας καινούργιας εποχής που μπορούμε τώρα να ονομάσουμε «coronialism»…

Ο όρος coronialism ακούγεται, φυσικά, όπως το «colonialism» [«αποικιοκρατία» > «κορωνοκρατία»], αλλά λειτουργεί σε διαφορετικές συνθήκες. Στην κορωνοκρατία, το σχετικά σταθερό πλέγμα των σχέσεων της καθημερινής ζωής υπονομεύεται από μια επικίνδυνη εισβολή από μια εξωτερική δύναμη. Η εισβολή μετασχηματίζει την κοινωνία με τρόπους που δεν τους έχει δημιουργήσει ο κάθε φορά ντόπιος πληθυσμός, με δομικές αλλαγές και κοντοπρόθεσμους και μεσοπρόθεσμους μετασχηματισμούς. Η κρίση υγείας του κορωνοϊού μπορεί να είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου της κορωνοκρατίας, και οι συνέπειες θα είναι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές.

Η κορωνοκρατία, όπως και η αποικιοκρατία, προσπαθεί να κατακτήσει τα μυαλά όσων βάζει κάτω απ’ την εξουσία της. Μοιάζει αδύνατο να καταλάβουμε πως, σε σχέση με την εξάπλωση μιας αρρώστιας μέτριας σοβαρότητας, δισεκατομμύρια ανθρώπων έφτασαν στο σημείο να δεχτούν δρακόντιες απαγορεύσεις, πολιτική αποδυνάμωση και οικονομική καταστροφή, με ελάχιστη διαμαρτυρία ή ανυπακοή. Αυτό έγινε εφικτό μέσα σε μια ατμόσφαιρα τρόμου, που έδωσε στα κράτη και στα μήντια την κάλυψη να μας βομβαρδίσουν με μια χιονοστοιβάδα λεπτομερειών για την επερχόμενη «καταστροφή».

… Είναι σίγουρο ότι η παγκόσμια τάξη της κορωνοκρατίας είναι ακόμα υπό κατασκευή. Άμεσα και μεσοπρόθεσμα τα κράτη δημιουργούν τα θεμέλια μιας καινούργιας «έκτακτης ρουτίνας», στηριγμένης σε νέες πραγματικότητες…. Μακροπρόθεσμα τα πράγματα είναι λιγότερο ξεκάθαρα, κι αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κορωνοκρατία σαν στόχο για αγώνα. Εξάλλου, όλες οι ηγεμονικές δυνάμεις έχουν ήδη αλλάξει υπέρ τους πολύ γρήγορα τους κανόνες του παιχνιδιού…

(φωτογραφία: Ο ισραηλινός στρατός κατοχής, όπως συνήθως. Εδώ στις αρχές Φλεβάρη στην κατεχόμενη Jenin. Στις 6 του μήνα σκότωσε δύο διαδηλωτές εκεί· κι έναν ακόμα στην Ιερουσαλήμ / al Quds.

Στην κατεχόμενη Παλαιστίνη δεν χρειάζεται «κοινή δεξαμενή». Τα νεκροταφεία γεμίζουν όπως πάντα.)