Tag: νόμοι σχέσεις

Mortality rate 2

Τρίτη 20 Οκτώβρη. Πέρασε καιρός. Όχι πολύς αλλά έντονα βίαιος. Και έφτασε η στιγμή που ο Π.Ο.Υ. ενώ δεν έχει αναθεωρήσει τις αρχικές προφητείες του (χρειάζονται πάντα!!) αναγκάστηκε να θεωρήσει έγκυρη μια μετα-έρευνα που αποδεικνύει την τραγική του αποτυχία – αν και όχι τον δόλο του. Δράστης αυτής της έρευνας; Ο γνωστός (και μισητός απ’ τους φίλους της καραντίνας) Γιάννης Ιωαννίδης.

Γιατί αναγκάστηκε ο Π.Ο.Υ.; Η συγκεκριμένη έρευνα, που αποδεικνύει ότι ως τα μέσα Σεπτέμβρη η «μέση θνητότητα» του covid 19 παγκόσμια ήταν 0,23% εξετάστηκε και ξανα-εξετάστηκε από τρίτους, ανεξάρτητους κριτές – και βρέθηκε έγκυρη. Τι θα μπορούσε να κάνει το αρχηγείο / βιτρίνα του τρόμου εφόσον του στάλθηκε προς δημοσίευση; Την δημοσίευσε – αλλά να είστε σίγουροι ότι θα «πνιγεί»: δεν πρόκειται να αποκτήσει δημοσιότητα…

Πέρα απ’ τα υπόλοιπα (που έχουμε τονίσει με κόκκινο στην φωτογραφία επάνω), έχει το ενδιαφέρον της κι αυτή η απόδειξη: σε ηλικίες κάτω των 70% η θνητότητα (ανάλογα με το μέρος) είναι από 0,00% έως 0,31%, με χοντρικό διάμεσο ποσοστό το 0,05%. Πέντε θάνατοι στις 10.000 «μολύνσεις» για τις ηλικίες κάτω των 70 είναι το άκρως αντίθετο μιας “φονικής απειλής”, αν οι λέξεις έχουν ακόμα νόημα! Απ’ την άλλη δείχνει τι έπρεπε να έχει γίνει εξ’ αρχής: να προστατευτούν οι άρρωστοι ηλικιωμένοι, καθώς και όσοι / όσες κάτω των ’70 είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Αυτό ΔΕΝ έγινε!…

(Είναι χαρακτηριστικό ότι αν και θα μπορούσε αυτή η μετα-έρευνα να είναι συλλογική, ο Ιωαννίδης την πήρε πάνω του μόνος του. Ένα είδος προσωπικής απάντησης στις χυδαιότητες που έχει ακούσει; Γιατί όχι;)

Αν σημειώσουμε επίσης δύο πράγματα. Πρώτον ότι ο Ιωαννίδης δεν αμφισβητεί τον αριθμό όσων πεθαίνουν και χρεώνονται στον covid-19 χωρίς να είναι αυτός η αιτία. Δεν αμφισβητεί, δηλαδή, τις «κοινές δεξαμενές» όπως αυτές φτιάχνονται και σερβίρονται. Αν αναγνωριστεί κάποτε αυτό που έχει γίνει ήδη σαφές από δειγματοληπτικές νεκροψίες, ότι δηλαδή έως το 10% των «κοινών δεξαμενών» στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη μπορεί να αιτιολογηθεί με βεβαιότητα σε επιπλοκές του covid, τότε το 0,23% θα πέσει κατά πολύ. Δεύτερον, ότι απ’ τον Σεπτέμβρη και μετά ο μεν αριθμός των «μολυσμένων» έχει ανέβει, αφού έχουν πολλασιαστεί τα (επικίνδυνα) τεστ PCR, ενώ αντίστοιχα ο αριθμός των θανάτων έχει πέσει πολύ. Άλλη μια σημαντική μείωση του 0,23%…)

Οι νεκροί είναι νεκροί, και το πένθος είναι πένθος. Όταν όμως εξαπολύεται μια τρομοεκστρατεία τέτοιας έκτασης και τέτοιας έντασης, οι ζωντανοί έχουν επίσης τα αδιαπραγμάτευτα δικαιώματά τους! Απ’ αυτήν την άποψη έχει σημασία η σύγκριση της αποδεδειγμένης πια θνητότητας του covid 19 με εκείνη των ιών (και των πανδημιών) γρίπης. Το παρακάτω απόσπασμα (από σχετικό επιστημονικό άρθρο) είναι κατατοπιστικό:

Μόνο η γρίπη του 1918 (η αποκαλούμενη «ισπανική») είχε θνητότητα μεταξύ 2 και 3%, της ίδιας τάξης μεγέθους δηλαδή με τις «προβλέψεις» του Π.Ο.Υ. για τον covid… Αυτό ενοχοποιεί ακόμα περισσότερο εκείνη την «προβλέψη» του 3,5% και όσους την υιοθέτησαν (επειδή τους ήταν χρήσιμη): άνοιξε τον δρόμο σε κάθε κάθαρμα με γραβάτα και σε κάθε πληρωμένο εγκάθετο που παριστάνει τον «ειδικό» σωτήρα της ανθρωπότητας να ανεμίζουν συνέχεια πάνω απ’ τα κεφάλια μας τον μαζικό θάνατο του 1918…

Ύστερα υπάρχουν δύο τουλάχιστον πανδημίες γρίπης με υψηλά ποσοστά θνητότητας. Του 1957 ήταν 0,6%, υπερδιπλάσια δηλαδή του covid 19. Και του 1968 λίγο μικρότερη (2%). Αλλά από εκείνη την μαγική χρονιά, το ’68, κανείς δεν θυμάται τον θάνατο απ’ τις επιπλοκές της γρίπης. Όλοι θυμούνται την έκρηξη ζωής, που αποκλήθηκε (σωστά) παγκόσμια επανάσταση!

Το 2018 – 2019 η θνητότητα λόγω γρίπης στις ηπα ήταν 0,18%. Το 0,23% του covid είναι αισθητή διαφορά στο βαθμό που πολλαπλασιάζεται επί εκατοντάδες χιλιάδες «φορείς». Όμως το 0,18% βρίσκεται στην ίδια τάξη μεγέθους με το 0,23%· πράγμα που αποδεικνύει ότι ο χαρακτηρισμός της πανδημίας του covid σαν επιδημίας κάπως σοβαρής γρίπης ήταν (και είναι) ακριβέστατη. «Κάπως»: το 1957 η γρίπη ήταν πολύ πιο φονική παγκόσμια – χωρίς να είναι σαν του ‘18.

Δεν ενδιαφέρει την ασταμάτητη μηχανή να πείσει οποιονδήποτε φίλο της καραντίνας. Την ενδιαφέρει σίγουρα, σε κάθε τι με το οποίο καταπιάνεται (και όχι μόνο με το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) να έχει τεκμηριώσει με σοβαρό τρόπο τις απόψεις της, υπέρ και για λογαριασμό εκείνων που θέλουν να διαμορφώνουν γνώμη βασισμένη σε πραγματικά στοιχεία και όχι σε ιδεολογίες και λοιπά υποπροϊόντα της ανθρώπινης εθελοδουλείας.

Με αυτή την έννοια όχι απλά η έρευνα του Ιωαννίδη αλλά, επιπλέον, το γεγονός ότι η βιτρίνα ελέγχου της τρομοεκστρατείας (ο Π.Ο.Υ.) αναγκάστηκε να την δημοσιεύσει «με την υπογραφή» του, αποτελεί άλλη μια γερή απόδειξη για εμάς, άλλη μια γερή απόδειξη ότι απ’ αυτές εδώ τις ψηφιακές σελίδες ποτέ δεν διαβάσατε … παραμυθάκια. (Αν έχει ορκιστεί σε κάτι το Sarajevo είναι εκείνο που αφορά όλους και όλες εσάς: ποτέ δεν θα υποτιμήσει τη νοημοσύνη σας! – παλεύει γι’ αυτό, κι ας μην το ζήτησε κανείς!)

Η αξία της ζωής

Τρίτη 20 Οκτώβρη. Δεν έχουμε ξεμπερδέψει όμως, ακόμα κι αν η κεντρική βιτρίνα της θανατοπολιτικής (ο Π.Ο.Υ.) αναγκάστηκε προς στιγμήν να αναγνωρίσει έμμεσα αυτό που είναι. Καθόλου δεν έχουμε ξεμπερδέψει.

Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος κατάφεραν να μετατρέψουν τους υποχόνδριους των δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών, εκατοντάδες χιλιάδες τέτοιους, σε στρατιώτες / «ακτιβιστές» του τρόμου. Διαθέτουν τώρα έναν πειθαρχημένο στρατό κοινωνικά παρανοϊκών, που γεύτηκαν και ξαναγεύτηκαν την χαρά, την «δύναμη» και την «αναγνώριση» της ελεεινολογίας απέναντι στη λογική, στα επιχειρήματα, στις αληθινές επιστημονικές αποδείξεις. Έχουν αγέλες που μεθάνε ακολουθώντας, πιστεύοντας, υπακούωντας σε κάθε είδους αντιστροφή της πραγματικότητας. Έχουν έναν πειθαρχημένο στρατό που έφαγε και χώνεψε την ψευδοεπιστήμη του κάθε Ferguson, του κάθε Drosten, του κάθε Σύψα: τα διαγράμματα, τις καμπύλες, την χειραγωγημένη αλγοριθμοποίηση. Έχουν έναν πειθαρχημένο στρατό που θεωρεί δικαίωμά του (και υποχρέωση όλων των άλλων) την αλγοριθμική φυλάκιση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης… Έχουν νομιμοποιήσει την λογοκρισία, και θα οξύνουν τις σχετικές απαγορεύσεις. Κι έχουν στη διάθεσή τους, επιπλέον, μια “5η φάλαγγα”: τους κάθε είδους τερατολόγους που επιφανειακά μεν εκδηλώνονται σαν αντίπαλοι των απαγορεύσεων, ουσιαστικά όμως βραχυκυκλώνουν με ασυναρτησίες την τεκμηριωμένη εργατική αντικαπιταλιστική και αντικρατική κριτική.

Επανερχόμαστε στα “κροταλίσματα”: μην ξεχνάτε ότι αυτοί έχουν την εξουσία! Και έχοντας την εξουσία θα εξαντλήσουν (σε βάρος μας, σε βάρος κάθε αξίας της ζωής) οποιοδήποτε μέσο έχουν στη διάθεσή τους· ή/και θα φτιάξουν στο μέλλον. Αυτός ο πόλεμος που ξεκίνησε ανοικτά πια έχει ήδη εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες: όλους και όλες που είναι οι “παράπλευρες απώλειες”, υποφέροντας ηθικά, συναισθηματικά, αισθητικά, λογικά απ’ τους καθεστωτικούς εκβιασμούς και την υποστηρίξη που τους παρέχουν οι συμβιβασμένοι.

Βρισκόμαστε στην αρχή, και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε βαθιά. Η συγκινησιακή πανούκλα που έχει υποκαταστήσει εδώ και χρόνια τόσο τα συναισθήματα όσο και τη λογική είναι το ακριβώς αντίθετο των προϋποθέσεων της συνείδησης. Η αναμέτρηση ανάμεσα στον πλούτο και την δημιουργικότητα της ζωής και στην βιοπολιτική / θανατοπολιτική του καπιταλισμού της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα είναι μακριά, δύσκολη και σκληρή· σε εδάφη κακοτράχαλα.

Καλώς ήρθατε στον πραγματικό 21ο αιώνα!

Από καυγάδες μαθαίνεις και καμμιάν αλήθεια

Τρίτη 20 Οκτώβρη. …Ένα εμβολιαστικό κέντρο θα πρέπει να έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές και πιστοποιήσεις ασφαλείας. Είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ απαραίτητο ο εμβολιασμός να γίνεται κάτω από ιατρική επίβλεψη καθώς οι πιθανότητες σοβαρών επιπλοκών δεν είναι αμελητέες και μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε θανάτους αν δεν υπάρξει ΑΜΕΣΗ ιατρική φροντίδα…

Ποιός το λέει αυτό; Ο γ.γ. του πανελλήνιου ιατρικού συλλόγου αγγειολόγος Γ. Ελευθερίου. Το μυαλό σας ίσως πάει στα επερχόμενα «σωτήρια» εμβόλια μεταλλάξεων – για τον covid 19. Όχι. Πρόκειται για απόσπασμα από κείμενο του περασμένου Φλεβάρη. Και αφορά το εμβόλιο για την γρίπη!

Τι είχε συμβεί; Το συνδικάτο των γιατρών τσακωνόταν με το συνδικάτο των φαρμακοποιών για το αν θα μπορούν οι δεύτεροι να κάνουν το εμβόλιο της γρίπης στα φαρμακεία τους ή όχι. (Για τα φράγκα ο καυγάς…) Για να επιχειρηματολογήσει, λοιπόν, ο γ.γ. του ΠΙΣ υπέρ του «όχι» μαρτύρησε και τα πιο πάνω. Για πιθανότητες όχι αμελητέες σοβαρών επιπλοκών, που μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και σε θανάτους αν δεν υπάρξει ΑΜΕΣΗ (ο τονισμός του πρωτότυπου) ιατρική παρέμβαση.

Έχει το ενδιαφέρον του το γεγονός ότι πρόεδρος του πανελλήνιου φαρμακευτικού συλλόγου Σ. Ζήκας που απάντησε τον γ.γ. του ΠΙΣ δεν αμφισβήτησε την όποια επικινδυνότητα του συγκεκριμένου εμβολίου… Αντίθετα υπεραμύνθηκε του κλάδου του, υποστηρίζοντας ότι η πιστοποίηση που παίρνουν οι φαρμακοποιοί για να μπορούν να κάνουν εμβόλια δίνεται μετά από την εκπαίδευσή τους από γιατρούς. Πράγμα που υπονοεί ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν «έκτακτες καταστάσεις». (Αν και οι επικίνδυνες παρενέργειες δεν εκδηλώνονται ακαριαία…)

Δεν είναι αρμοδιότητα της ασταμάτητης μηχανής να προτείνει ή να αποτρέπει τον οποιονδήποτε σε σχέση με τους εμβολιασμούς κατά της γρίπης. Είναι όμως ευθύνη της όταν εντοπίζει «εξομολογήσεις» που αφορούν τους πάντες αλλά γίνονται μόνο «μεταξύ ειδικών» να τις κοινοποιεί. Μπορεί ο αρχισυνδικαλιστής γιατρός να ήταν υπερβολικός· μπορεί και όχι. Επαφίεται στην κρίση του καθενός…

(Τα στοιχεία προέρχονται απ’ το περιοδικό «ο κόσμος του φαρμακείου», τ. 449, 20/2/2020).

Προσοχή στη συσκευασία!

Δευτέρα 19 Οκτώβρη. Απορούμε. Οι επαναστατικοί κύκλοι των φίλων της καραντίνας δεν το έχουν πάρει χαμπάρι; Να συστήσουν στον λαό να φοράει αντιασφυξιογόνες μάσκες (για τους «μυρμηγκοφάγους» μιλάμε, αυτές τις full face με το διπλό φίλτρο) αντί να πέφτει θύμα του κάθε Johny Bananas, του κάθε τυχάρπαστου βιομήχανου, δημαγωγού, πολιτικού, πελάτη των antisocial media, “ειδικού”; ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΣΚΕΣ ΧΗΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ! – αυτό το σύνθημα θα έπρεπε να δονεί τις καρδιές (και τα πληκτρολόγια) κάθε έντιμου, ειλικρινούς, αυθεντικού, ευφυούς, όμορφου και κοινωνικά υπεύθυνου φίλου της καραντίνας!

Δυστυχώς η σιωπή είναι συνενοχή! Η ασταμάτητη μηχανή έκανε μεγάλη υπομονή, περιμένοντας το «επαναστατικό υποκείμενο» να αποκαλύψει την φάρσα με τις χειρουργικές μάσκες, που οδηγεί τον λαό κατευθείαν στα «κρούσματα» και, μετά, στα θυμαράκια… Δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Τα θανατόμετρα ακονίζονται.

Οπότε, αφού κανείς δεν διαβάζει τις οδηγίες χρήσης (όπως, άλλωστε, ούτε τα ψιλά γράμματα), ιδού:

(but… δεν μειώνουν την έκθεση στον κίνδυνο οποιασδήποτε αρρώστιας ή μόλυνσης… Οι μάσκες…)

(and… δεν προσφέρουν καμμία προστασία έναντι του covid-19 (coronovirus) ή άλλων ιών ή ρύπων… Οι μάσκες…)

(Όχι ότι οι ιερείς της σωτηρίας μας δεν τα ξέρουν αυτά: οι δημοφιλέστατες χειρουργικές μάσκες είναι για βακτηρίδια και όχι για ιούς… Και οι κατασκευαστές, πότε πότε, παθαίνουν κρίση ειλικρίνειας…

Όμως να έχει διαφύγει αυτή η λεπτομέρεια από τόσους έντιμους, ειλικρινείς, αυθεντικούς, πανέξυπνους, πανέμορφους και, κυρίως, κοινωνικά υπεύθυνους φίλους της καραντίνας; Να έχουν φάει τέτοια φόλα και να μην το έχουν πάρει χαμπάρι;

Ααααα! Αυτό που έχουν πάθει δεν είναι καλό!)

Τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα είναι καλή ευκαιρία για να γνωρίσεις τον εαυτό σου…

Κυριακή 18 Οκτώβρη. Ερωτικές σχέσεις εκτός συμβασιοποίησης και συγκατοίκησης απαγορεύονται! Για το καλό της δημόσιας υγείας…. Ιδού πράξεις «κοινωνικής ανευθυνότητας» που διέφυγαν της προσοχής των ντόπιων caradinieri, όχι όμως και απ’ το διεστραμμένο πανοπτικό του γνωστού Ferguson!

Τι απαγορεύεται λοιπόν; Στις «πορτοκαλί» και στις «κόκκινες» περιοχές της αυτού μεγαλειότητας (που περιλαμβάνουν το Λονδίνο και το μεγαλύτερο μέρος του αγγλικού βορρά) απαγορεύεται η διανυκτέρευση των υπηκόων έξω απ’ την «φούσκα» τους (bubble). Δεν είναι μια πουριτανική απαγόρευση των φευγαλέων σχέσεων, της μιας νύχτας. Ακόμα και μόνιμες σχέσεις με χωριστές κατοικήσεις εμπίπτουν στην απαγόρευση.

Η σατανική ιδέα πίσω απ’ αυτήν την υγιεινιστική ρύθμιση των λιμπιντικών ροών, είναι ότι ενώ μέσα στη «φούσκα» του ο καθένας μπορεί να ανταλλάξει covid με όποιον άλλον βρίσκεται μέσα στην ίδια (αν χωράει άλλος / η), εκτός «φούσκας» παραμονεύει ο κίνδυνος της μετάδοσης!!! Προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αποτυχία όλων των (συχνά σκληρών) απαγόρευσεων στους δημόσιους χώρους / χρόνους να σταματήσουν αυτό το φάντασμα του θανάτου που έχουν φτιάξει οι ίδιοι με το όνομα «κορονοϊός», οι ειδικοί τρομοκράτες στο Λονδίνο (όπως και αλλού) έχουν αρχίσει να μουρμουρίζουν ότι τελικά η μετάδοση γίνεται (και) στους ιδιωτικούς χώρους / χρόνους!…

Αυτό, εξυπακούεται, απαιτεί την κρατική, υγιεινιστική, πατερναλιστική επέμβαση και εκεί! Στα σπίτια…. Ο αυνανισμός προτείνεται σαν η μόνη υγιεινή σεξουαλική πρακτική της εποχής, αλλά είναι ακόμα σύσταση. Όχι υποχρέωση, απόδειξη «κοινωνικής ευθύνης» (με τσουχτερά πρόστιμα στους «αρνητές»). Ακόμα…

… Αν σκοπεύετε να αποκτήσετε στενή επαφή με κάποιον, θα πρέπει πριν να συζητήσετε [σ.σ.: εννοεί μαζί του / της] πώς μπορείτε να συμβάλετε στο να εμποδιστούν οι κίνδυνοι της εξάπλωσης, σαν ζευγάρι. Για παράδειγμα επιβεβαιώνοντας ότι και οι δύο αποφεύγετε στενές επαφές με άτομα που δεν συγκατοικείται μαζί τους… είπε τις προάλλες ο εκπρόσωπος του υπουργείου αρρώστιας (ουπς!) υγείας στο Λονδίνο…. Για παράδειγμα κάντε ένα επιστημονικό συνέδριο για τους τρόπους μετάδοσης του covid και, αν βρείτε άκρη, χαμηλώστε την μουσική και ξαπλώστε – θα μπορούσε να πει ο κυρ εκπρόσωπος.

Γελάτε; Θυμώνετε; Δεν είναι γελοίοι όπως ίσως νομίζετε. Έχουν εξουσία, είναι επικίνδυνοι! Αυτά γίνονται επίσημα στο κράτος της αυτού μεγαλειότητας, που καμαρώνει ότι θεμελείωσε κάποιου είδους «δημοκρατικά» δικαιώματα όταν η υπόλοιπη ευρώπη ήταν ακόμα στα δέντρα. Φαίνεται ότι μια έννοια / κλειδί, που δεν έχει πέσει κατά λάθος στον πάγκο του χασάπη, είναι αυτή της «ατομικής φούσκας». Προς το παρόν είναι αφηρημένη, συνθηματική έννοια. Αλλά έχει την προοπτική να τείνει προς το σημείο όπου «ατομική φούσκα» θα θεωρείται οτιδήποτε βρίσκεται μέσα απ’ τον θώρακα, που αυτή τη φορά δεν θα είναι μεταλλικός (όπως στην ηρωϊκή αρχαιότητα) αλλά ψηφιακός…

(Κατά τα υπόλοιπα ξαναδείτε τα χθεσινά «κροταλίσματα» υπό το φως αυτής της μορφής κρατικής βίας…)

(φωτογραφία. Παράδειγμα “φούσκας” φορετής… Το να πούμε ότι κάθε γνήσιος, ειλικρινής, τίμιος και κοινωνικά υπεύθυνος φίλος της καραντίνας πρέπει να ακολουθεί αυτούς τους κανόνες “κοινωνικής αποξένωσης” εθελοντικά και να μην γκρινιάζει κατηγορώντας τον ρημαδοΚούλη και τον ρημαδοΧαρδαλιά ότι δεν παίρνουν τα απαραίτητα αυστηρά μέτρα, θα προκαλέσει εκνευρισμό και θα ανανεώσει το μίσος κάθε γνήσιου, ειλικρινή, τίμιου και κοινωνικά υπεύθυνου για την ασταμάτητη μηχανή.

Εντάξει λοιπόν… Δεν το λέμε! Υπόσχονται όμως ότι θα το σκεφτούν μόνοι τους;)

Ο δεύτερος θάνατος του Σαχζάτ Λουκμάν 13

Κυριακή 18 Οκτώβρη. Την ύπαρξη σχεδιασμού (και συναλλαγής) στην κυβερνητική «αδελφοποίηση» του συριζα και των ανελλ (και μάλιστα δύο και τρία χρόνια πριν καν θεωρηθεί απαραίτητη…) θα μπορούσε να γίνει δεκτή από αρκετούς· αν και χωρίς την δική μας εξήγηση. Υπάρχουν όμως αποδείξεις σχεδιασμού για την «μεταμόρφωση» των βορθολυμάτων από μια υποκοσμιακή συμμορία σε κοινοβουλευτικό κόμμα plus υποκοσμιακή συμμορία;

Έχουμε ήδη αναφερθεί στη διακριτική μεν αλλά συντεταγμένη «αποχώρηση» του ακροδεξιού λα.ο.σ. απ’ την πολιτική σκηνή, για να ανοίξει ο δρόμος και ο χώρος για τις ψήφους του λαού υπέρ των βοθρολυμάτων. Μιας και δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για το χαρακίρι του συγκεκριμένου κόμματος, η δική μας εξήγηση (: ότι διατάχτηκε να αυτοκτονήσει) είναι η μόνη διαθέσιμη.

Υπάρχει όμως και μια ακόμα απόδειξη που είναι γνωστή στους πάντες: η διάρκεια της δίκης! Επιστρατεύτηκαν διάφορες πιθανές και απίθανες «εξηγήσεις» γι’ αυτό: απ’ το ότι δεν υπήρχε αίθουσα στον Κορυδαλλό (;) μέχρι ότι οι κατηγορούμενοι και οι υποθέσεις ήταν πολλά· απ’ την πολύμηνη απεργία των δικηγόρων το πρώτο μισό του 2016 ως … δεν ξέρουμε τι άλλο. Όμως αυτά είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Και είναι χρήσιμη μια σύγκριση με μια άλλη μεγάλη δίκη που είχε (από τυπική, νομική άποψη) τα ίδια χαρακτηριστικά: πολλούς κατηγορούμενους, πολύ περισσότερες υποθέσεις, εκτεινόμενες μάλιστα σε βάθος δύο δεκαετιών. Εννοούμε την δίκη της 17 Νοέμβρη.

Εκείνη η δίκη (σε πρώτο βαθμό) άρχισε στις 3 Μάρτη του 2003 και τέλειωσε στις 17 Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς. Αν υπολογίσουμε ότι το δικαστήριο συνεδρίαζε καθημερινά (άρα 22 συνεδριάσεις κάθε μήνα), οι 8,5 μήνες (αφαιρείται ο Αύγουστος) που κράτησε σημαίνουν 187 συνεδριάσεις. Η δίκη των βοθρολυμάτων (ως τις 7 Οκτώβρη 2020) κράτησε 434 συνεδριάσεις (αφαιρούμε τις 20 που δεν έγιναν λόγω απεργίας δικηγόρων). Αν το δικαστήριο συνεδρίαζε καθημερινά θα χρειάζονταν λιγότερο από 20 μήνες, δηλαδή κάτι λιγότερο από 2 χρόνια – όχι 5,5. Με δεδομένο ότι ξεκίνησε στις 20 Απρίλη του 2015 θα έπρεπε να τελειώσει στις αρχές του 2017. Αλλά το συγκεκριμένο δικαστήριο ΔΕΝ συνεδρίαζε κάθε μέρα – η δίκη προχωρούσε πιο αργά κι απ’ το replay…

Για παράδειγμα, απ’ τις 20 Απρίλη του 2015 ως τις 14 Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς (σε 4 τουλάχιστον μήνες δικαστικού έργου) έγιναν όλες κι όλες 16 συνεδριάσεις… Οι καταθέσεις για την δολοφονία του Π. Φύσσα κράτησαν σχεδόν έναν χρόνο: απ’ τις 29 Σεπτέμβρη του 2015 ως και τις 8 Σεπτέμβρη του 2016… Αν μελετήσει κανείς το αναλυτικό ημερολόγιο αυτής της δίκης θα διαπιστώσει ότι υπήρξαν κάμποσες περιπτώσεις που ανάμεσα σε δύο διαδοχικές συνεδριάσεις μεσολαβούσαν ακόμα και 2 εβδομάδες…

Γιατί η δημοκρατία, που ήταν ξεκάθαρο ότι θα νικούσε, πετούσε με τέτοια συστηματικότητα την μπάλα έξω απ’ το γήπεδο; Γιατί κούτσαινε συνέχεια; Ούτε η έλλειψη αίθουσας θα μπορούσε να θεωρηθεί σοβαρή εξήγηση για την τέτοιου είδους χρονοτριβή ούτε η απεργία των δικηγόρων (σε δίκες τέτοιας σημασίας οι δικηγορικοί σύλλογοι δίνουν ειδική άδεια στα μέλη τους – αν τους ζητηθεί… Και στη διάρκεια της δίκης της 17Ν είχαν κάνει οι δικηγορικοί σύλλογοι απεργίες, αλλά οι σχετικοί με την συγκεκριμένη δίκη έπαιρναν αυτήν την ειδική άδεια…). Η εξήγηση είναι απλή και συγκεκριμένη: οι δικαστές που δίκαζαν τα βοθρολύματα ΔΕΝ απασχολούνταν αποκλειστικά μ’ αυτήν την υπόθεση. Έκαναν, παράλληλα, και πολλές άλλες δίκες, άσχετες. Η δίκη των βοθρολυμάτων δεν ήταν, όπως εκείνη της 17ης Νοέμβρη, μια δίκη πλήρους απασχόλησης για δικαστές και δικηγόρους. Ήταν part time…

Γιατί αυτό; Επειδή, απλά, ο πολιτικός υπεύθυνος της δικαιοσύνης, δηλαδή οι υπουργοί της (τρεις διαδοχικά επί φαιορόζ γκουβέρνου: Παρασκευόπουλος, Κοντονής, Καλογήρου) δεν εξέδωσαν την απαραίτητη διαταγή για να απαλλαγούν οι δικαστές απ’ τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους και να ασχοληθούν αποκλειστικά με την δίκη των βοθρολυμάτων – κάτι που είχε γίνει στην περίπτωση της 17Ν.

Με δυο λόγια αυτή η χωρίς προηγούμενο καθυστέρηση ήταν κεντρική απόφαση και επιλογή. Θα τολμούσαμε να πούμε όχι μόνο των φαιορόζ, που κυβερνούσαν ως τα μέσα του 2019 και ήταν οι κυρίως αυτουργοί. Η συναίνεση σ’ αυτό το δικαστικό long play είχε μια σιωπηλή σχεδόν διακομματική προέλευση. Η ασταμάτητη μηχανή δεν θυμάται ποτέ να εκδηλώθηκε δημόσια, συστηματικά, με διάρκεια και αυστηρότητα η απαίτηση να εκδοθεί η σχετική (υπουργική) απόφαση και να γίνει η δίκη κανονικά.

(φωτογραφία. Φιλότιμη η προσπάθεια… αλλά κάπως ανορθόγραφη…)

Ο δεύτερος θάνατος του Σαχζάτ Λουκμάν 14

Κυριακή 18 Οκτώβρη. Τι σημαίνει άραγε αυτή η παρατεταμένη καθυστέρηση στη … νίκη της δημοκρατίας; Μήπως αργόσυρτο άγχος των βορθολυμάτων για την τύχη τους, κάτι σαν το κινέζικο βασανιστήριο της σταγόνας; Όχι δα! Σημαίνει, κατ΄αρχήν, λεφτά!!

Τα δύσκολα «μεροκάματα» των ελλήνων εκπροσώπων του λαού πληρώνονται με πάνω από 4.000 ευρώ τον μήνα· οι της επαρχίας μπορεί να παντελονιάζουν 5.000. (Μήπως είναι περισσότερα;) Μια καταδικαστική απόφαση σε βάρος των βοθρολυμάτων στις αρχές του 2017 θα τους στερούσε 30 τέτοια μηνιάτικα (ως τις εκλογές του καλοκαιριού του 2019) – είναι 120 με 150 χιλιάρικα για τον καθένα ή κάνουμε λάθος; Για να βγάλουν 4 και 5 χιλιάρικα τον χρόνο κάποιοι εργάτες και εργάτριες (όχι λίγοι) σκοτώνονται. Αλλά η εγκληματική οργάνωση ήταν επαγγελματική, και τα πρωτοκλασσάτα μέλη της καθάριζαν «λευκά» αυτό το ποσό κάθε μήνα· χώρια τα «μαύρα»…. Δεν θα ήταν λογικό το συμπέρασμα ότι η ελληνική δημοκρατία που την πλήρωνε τόσο καιρό αυτήν την εγκληματική οργάνωση, μαζί και τα (πολιτικά) της ένσημα, ήταν το αφεντικό της; (Όχι θα πουν οι φίλοι αυτής της δημοκρατίας… Ήταν ο λαός που το επέβαλε.. Σωστά… Ο έξυπνος, όμορφος και αλάνθαστος ελληνικός λαός…)

Δεν τελειώνει εκεί η αποζημίωση της (νικηφόρας) δημοκρατίας προς τα βορθολύματα… Ανάλογα με τα χρόνια της θητείας τους, εδώ και πάνω από 1 χρόνο παίρνουν βουλευτική σύνταξη. Η μικρότερη είναι 1,5 χιλιάρικο… (Για να μην προλάβει να σκεφτεί κάποιος «μα τους έκοψαν τα λεφτά», αυτό αφορούσε αναστολή ΜΟΝΟ της κρατικής χρηματοδότησης στο «κόμμα» / συμμορία που στερήθηκε, κατ’ αυτόν τον τρόπο, 8,3 εκατομύρια ευρώ. Μέχρι τότε το κράτος είχε συνεισφέρει στην ανάγκες των βοθρολυμάτων σαν «κόμματος» 1,7 εκατομύρια – επειδή κανείς «δεν γνώριζε» τι και πως…)

Πρέπει να προστεθούν σ’ αυτήν την υπερ-ευνοϊκή μεταχείριση (πρωτοφανή για οργανωμένους εγκληματίες!) τέσσερεις ακόμα παροχές. Πρώτον, η τόσο μεγάλη καθυστέρηση οδήγησε στην παραγραφή διάφορων αδικημάτων, και ίσως παραγραφούν και άλλα (πλημμελήματα) μέχρι να ολοκληρωθεί κάποτε το εφετείο. Δεύτερον, εν τω μεταξύ υιοθετήθηκαν οι αλλαγές στον ποινικό κώδικα και, πια, (άσχετα απ’ τις προθέσεις των σχεδιαστών τους) τα βοθρολύματα έχουν να διαλέξουν τις πιο ευνοϊκές ρυθμίσεις που προβλέπονται απ’ τον καθένα· κι αυτό επειδή η δίκη τους άρχισε με τον παλιό και τέλειωσε με τον καινούργιο. Τρίτον τις έξτρα (επί σχεδόν 3 χρόνια) προσόδους, σε χρήμα ή σε είδος, που μπορεί να προσποριστεί ο καθένας που είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου. Και τέταρτον την εξασφάλιση ικανού χρονικού διαστήματος απ’ την δολοφονία του Π. Φύσσα και μετά ώστε να μπορούν (τα μέλη της συμμορίας) να επικαλεστούν σαν ελαφρυντικό τον «έντιμο βίο» έκτοτε, την «ειλικρινή μεταμέλεια», και τα λοιπά. Το ότι το πρωτόδικο δικαστήριο δεν το δέχτηκε αυτό το ελαφρυντικό δεν σημαίνει κάτι – ήταν αναμενόμενο. Το εφετείο όμως θα το δεχτεί… (Και να το θυμάστε…)

Θεωρεί κανείς πως αυτός ο θρίαμβος της γενναιοδωρίας υπέρ των βοθρολυμάτων προέκυψε κατά λάθος, από απροσεξία, από αμέλεια; Εμείς εδώ όχι. Υποστηρίζουμε ότι αυτή η υπερ-ευνοϊκή μεταχείριση ήταν αποτέλεσμα συναλλαγής (όχι απ’ την μεριά των ροζ και των φαιών, αλλά απ’ την μεριά του «συστήματος Χ» που είναι σαφώς ανώτερο απ’ τις πολιτικές βιτρίνες των τελευταίων 2 δεκαετιών)… Με στόχο; Να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό; Να ολοκληρώσουν δουλειές που είχαν αναλάβει και δεν είχαν μαχαιρώματα (σε κάθε περίπτωση όχι «φανερά»); Κάτι άλλο; Η ασταμάτητη μηχανή παραδέχεται ότι τείνει σίγουρα προς την πρώτη απάντηση, όμως δεν μπορεί να αποκλείσει και οτιδήποτε άλλο.

Σε κάθε περίπτωση: αν αυτά τα μάθαινε κάποιος για μια δίκη βοθρολυμάτων / δολοφόνων / βουλευτών ενός κράτους κάπου στην πλανήτη α) θα συμπέραινε ότι αυτό το κράτος είναι κατά πάσα πιθανότητα η κολομβία, και β) ότι σίγουρα υπάρχουν εκεί βρώμικα «αόρατα χέρια» που διαχειρίζονται και φροντίζουν τις βασικές επιλογές της εξουσίας. Θα θεωρούσε, τέλος, πως ακόμα κι αν καταδικαστούν τέτοιου είδους κατηγορούμενοι σ’ αυτό το μακρινό, μαφιόζικο κράτος, θα είναι για ξεκάρφωμα ή, το χειρότερο, επειδή «κάτι πρέπει να δείξουμε ότι κάνουμε».

Εδώ όμως, πρωτοτυπώντας πέρα από κάθε λογική, εκατοντάδες χιλιάδες υπήκοοι (και όχι μόνο εκείνοι / εκείνες που συγκεντρώθηκαν έξω απ’ τα δικαστήρια στις 7 Οκτώβρη) αγαθών προθέσεων πανηγύρισαν για την «νίκη της δικαιοσύνης»… Ίσως και για τη «νίκη της δημοκρατίας»…

Είναι ο.κ. οι αγαθές προθέσεις; Πατάνε καλά;

(συνεχίζεται)

Κίνδυνος θάνατος (;)

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Ας πάρουμε τα δικά τους νούμερα. Λένε ότι γίνονται κάθε μέρα 20.000 τεστ PCR: 15.000 απ’ το δημόσιο σύστημα υγείας και 5.000 από ιδιώτες (ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα). Αφήνουμε στην άκρη οποιαδήποτε κριτική ή/και απόδειξη για την αχρηστία των PCR τεστ, και κρατάμε το νούμερο: κάθε μέρα ελέγχονται 20.000 άνθρωποι.

Πόσοι βγαίνουν θετικοί (πράγμα που δεν σημαίνει τίποτα για το αν θα αρρωστήσουν ή όχι); Ας πούμε χοντρικά 500. Τι ποσοστό του 20.000 είναι το 500; 2,5%. Πρώτο συμπέρασμα: ο φονικός ιός, που αναγκάζει το φιλάνθρωπο ελληνικό κράτος να απαγορεύει ό,τι μπορεί, «μολύνει» το 2,5% (μέσος όρος) του πληθυσμού.

Πόσοι / πόσες απ’ αυτά τα 500 καθημερινά «κρούσματα» θα χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη, είτε μονάδα αυξημένης φροντίδας (μαφ) είτε μονάδα εντατικής θεραπείας (μεθ); Αν πούμε 20 (κάθε μέρα) λέμε πολλούς, αφού οι «διασωληνωμένοι» εδώ και εβδομάδες δεν έχουν περάσει τους 100 πανελλαδικά. Ωστόσο ας δεχτούμε αυτό το νούμερο. (Εννοείται ότι 20 εισαγωγές ΔΕΝ συνεπάγεται καθόλου 20 θανάτους κάθε μέρα!!! Οι περισσότεροι γίνονται καλά…)

Τι ποσοστό είναι οι 20 εισαγωγές στους 20.000 ελέγχους; Ένα τοις χιλίοις… Η φοβερή και τρομερή πανδημία απειλεί με εισαγωγή σε νοσοκομείο (και πάντως καθόλου υποχρεωτικά με θάνατο…) τον 1 στους 1000 στον γενικό πληθυσμό…. Αυτά χωρίς να μπούμε σε συζήτηση περί αξιοπιστίας των τεστ, κλπ. Είναι μεγάλο αυτό το ποσοστό; Είναι μικρό; Τί είναι;

Ένα κοινό παυσίπονο ευρείας χρήσης, που δεν χρειάζεται ιατρική συνταγή, ονόματι nurofen, αναφέρει στο φυλλάδιό του ανάμεσα στις πολλές και διάφορες παρενέργειες του (ακόμα και σε ποσοστό 1:10) κι αυτήν, που κατά την εταιρεία έχει πιθανότητα 1 στα 1000: … Μπορεί να εμφανιστεί επίσης αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο αίμα, πόνοι στα πλευρά ή την κοιλιά, αίμα στα ούρα και πυρετός που μπορεί να είναι σημάδι βλάβης των νεφρών…. Μ’ άλλα λόγια ένα απλό παυσίπονο μπορεί να προκαλέσει στον 1 στους 1000 που θα το πάρουν προσωρινή νεφρική βλάβη· που σημαίνει εισαγωγή σε νοσοκομείο… Είναι μεγάλο αυτό το ποσοστό; Είναι μικρό; Τί είναι; Πιθανολογούμε ότι θεωρείται ασήμαντο, αφού το συγκεκριμένο παυσίπονο κυκλοφοράει πλατιά…

Θα πει κάποιος: άλλο πράγμα να κινδυνεύει με εισαγωγή σε νοσοκομείο 1 στους 1000 λόγω ενός μεταδοτικού ιού, και άλλο να κινδυνεύει 1 στους 1000 που θα πάρουν ένα παυσίπονο – εξαιτίας του. Θα πει μάλιστα (δημιουργική λογιστική) ότι «αν κολλήσουν και τα 10 εκατομμύρια» του πληθυσμού, τότε θα χρειαστούν 10.000 εισαγωγές, πράγμα που θα είναι καταστροφή. Πράγματι. Καταστροφή θα είναι, επίσης, και το ενδεχόμενο να πάρουν 1.000.000 υπήκοοι το συγκεκριμένο παυσίπονο: τότε θα χρειαστούν 1.000 εισαγωγές σε νοσοκομεία επιπλέον όλων των υπόλοιπων για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

Οι ιολόγοι (και οι ιστορικοί των επιδημιών) υποστηρίζουν πως είναι αδύνατο να «κολλήσει» το σύνολο ενός δεδομένου πληθυσμού. Δεν έχει συμβεί ποτέ και υπάρχει λόγος γι αυτό: Οι 999 σε κάθε χιλιάδα που είτε δεν έχουν κολλήσει είτε κόλλησαν αλλά πέρασαν χωρίς (ή με ελάχιστα συμπτώματα) λειτουργούν σωρευτικά σαν εμπόδιο στη διάδοση από ένα μέγεθος και μετά· είναι η φυσική ανοσία πληθυσμού. Επιπλέον, ενώ ο αριθμός των «διασωληνωμένων» μπορεί να θεωρηθεί απτός, ο αριθμός όσων έχουν «κολλήσει» δεν περιορίζεται σαν υποσύνολο όσων ελέγχονται με τεστ. Οι ίδιοι οι ειδικοί του κράτους και των αφεντικών υποστηρίζουν κατά καιρούς ότι ο πραγματικός αριθμός όσων έχουν κολλήσει (απ’ την αρχή) μπορεί να είναι δεκαπλάσιος όσο διαπιστώνονται με τεστ· ή και ακόμα μεγαλύτερος. (Ο ιερέας Μαγιορκίνης υποστηρίζει αυθαίρετα ότι τα «πραγματικά ενεργά κρούσματα» είναι 20.000…). Φυσικά χρησιμοποιούν αυτήν την εκτίμηση με παρανοϊκό τρόπο: σαν επιχείρημα τρομοκρατίας.

Αν, πάντως, σε κάθε 20.000 πραγματοποιημένους ελέγχους αναλογούν όχι 500 αλλά 5.000 «πραγματικά κρούσματα» (που θα αποκαλύπτονταν αν γίνονταν 200.000 τεστ την ημέρα…) ενώ οι νοσηλείες σε μαφ και μεθ παραμένουν αδιαπραγμάτευτα αυτές που ανακοινώνονται (δεν υπάρχουν δεκαπλάσιες «κρυφές νοσηλείες»!!!), τότε η πιθανότητα νοσηλείας δεν είναι 1 στις 1.000 αλλά 1 στις 10.000. Σ’ αυτό το ποσοστό, 1 στις 10.000, το απλό παυσίπονο που μνημονεύσαμε πριν είναι ασυναγώνιστο! Έχει τέτοιες παρενέργειες που καταλήγουν άνετα στην εντατική – ή ακόμα και σε θάνατο!

Ας το επαναλάβουμε. Απ’ τον covid-19 υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.000 να χρειαστεί κάποιος σοβαρή νοσοκομειακή περίθαλψη. Απ’ το παυσίπονο ευρείας χρήσης nurofen υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.000 να χρειαστεί σοβαρή νοσοκομειακή περίθαλψη. Vivere pericolosamente?

Το επιχείρημα (;) «αν κολλήσουν 10 εκατομύρια» είναι φτηνή σοφιστεία, εκτός πραγματικότητας. Όμως ακόμα κι αν ήθελε κάποιος να παίξει ένα «παιχνίδι με αριθμούς» με την πραγματικότητα, τότε ο «φονιάς» θα αποδεικνυόταν (σαν μέσος όρος στο σύνολο του πληθυσμού) με βάση τα επίσημα νούμερα λίγο πιο επικίνδυνος από ένα παυσίπονο γενικής χρήσης.

Ακούγεται υπερβολικό; Είναι για έναν μόνον λόγο. Όχι επειδή υποτιμάμε την πραγματική (και περιορισμένη) απειλή του covid 19 (όπως θα βολεύονταν διάφοροι) αλλά επειδή θυμίζουμε ότι στον καπιταλιστικό κόσμο που ζούμε ακόμα και τα πιο κοινότοπα φάρμακα έχουν (στατιστικά) σοβαρά φονικά αποτελέσματα.

Φυσικά υπάρχουν πάντα εκείνοι που τρώνε άνετα δημαγωγικά ουρλιαχτά σαν αυτό στην φωτογραφία επάνω…

Ηθελημένη άγνοια (;)

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Τώρα έχουν γίνει έξαλλοι οι φίλοι της καραντίνας! Σούρνουν ό,τι μπορούν…. Επειδή ο θάνατος είναι πολύ σοβαρό θέμα για να το κάνει ο καθένας σημαία, ίσως τους βοηθήσουν οι δυο παρακάτω πίνακες. Είναι όσο πιο επίσημοι γίνεται (απ’ την ελ.στατ….) Η 26η εβδομάδα είναι η τελευταία του Ιούνη.

Οι caradinieri θα βρουν γρήγορα τις εξηγήσεις. “Να η απόδειξη ότι η καραντίνα σώζει ζωές!” θα πουν… Μόνο που η 22η εβδομάδα απ’ την οποία ξεκινάει ένα σερί (ως και την 26η) μείωσης ή και σημαντικής μείωσης των θανάτων το 2020 σε σχέση με το 2019 είναι εκείνη που άρχισε στις 27 Μάη, 2 μέρες μετά το ουσιαστικό τέλος της καραντίνας…

“Να, είδες; Η απαγόρευση της κυκλοφορίας λόγω κορονοϊού μείωσε τους θανάτους απ’ τα τροχαία!” θα πουν άλλοι… Μόνο που η 8η και η 9η εβδομάδα όπου υπήρχε σημαντική μείωση θανάτων ήταν απ’ τα μέσα (17) Φλεβάρη ως τις αρχές (1) Μάρτη, όταν δεν είχε ξεκινήσει το υγιεινιστικό πραξικόπημα, και η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν η συνηθισμένη.

Από την 10η εβδομάδα (από 2 Μάρτη) ως και την 16η (τέλειωσε στις 19 Απρίλη), Κυριακή του πάσχα, οι υγιεινιστικές απαγορεύσεις ήταν ιδιαίτερα αυστηρές για τα ελληνικά δεδομένα – αλλά οι θάνατοι αυξήθηκαν. Την 17η (από 20 Απρίλη) ως και την 19η (τέλειωσε 10 Μάη) που κανονικά θα έπρεπε να σκάσουν τα πτώματα απ’ τις παραβιάσεις του social distancing το πάσχα και την επόμενη Δευτέρα, οι θάνατοι μειώθηκαν εντυπωσιακά – για να αυξηθούν τις επόμενες δύο εβδομάδες.

Θέλει άπειρες ακροβασίες για να υποστηρίξει ένας πιστός φίλος της καραντίνας ότι οι απαγορεύσεις που τόσο αγαπάει όχι απλά «μας έσωσαν απ’ τον covid 19», αλλά επιπλέον μείωσαν τους θανάτους κατά 1027 σε σχέση με το χωρίς τσαχπίνη 2019! Αλλά οι νεκροί του 2017 (οι περισσότεροι στο πρώτο μισό της χρονιάς την τελευταία 5ετία) δείχνουν ότι είναι πιθανό οι άνθρωποι να πεθαίνουν για πολλούς άλλους λόγους εκτός απ’ τον covid…

Τώρα το νταραβέρι με τους οικείους διάφορων που πεθαίνουν στα νοσοκομεία “υπογράφετε ότι πέθανε από covid 19 και πληρώνουμε τα έξοδα της κηδείας” φαίνεται να έχει απλωθεί. Είναι η “κοινή δεξαμενή νο 1” που συντηρείται: ο μόνος επιτρεπτός (σαν αξιοποιήσιμος…) θάνατος είναι αυτός από covid…

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; Ναι. Και είναι παλιό: η εθελοδουλεία σκοτώνει διανοητικά!

Κροταλίσματα

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Η δημιουργική λογιστική θανάτου, που έχει μετακινηθεί απ’ τα πτώματα και την «κοινή δεξαμενή νο 1» στα κρούσματα και στην «κοινή δεξαμενή νο 2» χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή – για την εργατική κριτική. Αυτή η μετατόπιση έχει μεγαλύτερο βάθος απ’ τις δημόσιες σχέσεις της. Ενώ η παρέλαση των αριθμών των νεκρών σκόπευε σ’ έναν (άγριο) συναισθηματικό εκβιασμό ώστε να επιβάλλει τον τρόμο και την πειθάρχηση στις διαταγές των «ειδικών» (την ένωση της μορφής κράτος με τις big pharma και τις big tech), η παρέλαση του αριθμού των «κρουσμάτων» δεν έχει τέτοια δραματικότητα. Και, κατά συνέπεια, χάνει πολύ από «πειστικότητα», ειδικά όταν όλοι καταλαβαίνουν (ακόμα κι αν δεν κάνουν διαδηλώσεις γι’ αυτό) ότι «κρούσμα» σημαίνει σχεδόν τίποτα.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτή η μετατόπιση ήταν αναγκαστική. Πώς θα συντηρηθεί η τρομοεκστρατεία ως τις αρχές του 2021 (όπου υπολογίζεται ότι θα αρχίσουν να μοστράρονται τα φονικά εμβόλια), ίσως και ως την άνοιξη του χρόνου, αν δεν γίνουν ταχυδακτυλουργίες;

Όμως αυτό που χάνεται με όρους κλασσικής psyop φαίνεται πως αναπληρώνεται με όρους κρατικής βίας. Κι αυτό είναι σημαντικό. Ειδικά εφόσον έχουν εκδηλωθεί πια, σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, μαζικές αντιδράσεις στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Θα υπέθεται κανείς (με κριτήρια που όμως δείχνουν ξεπερασμένα) ότι μπροστά σ’ αυτές τις μαζικές αντιδράσεις, οι κρατικοί και παρακρατικοί («ειδικοί») λακέδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος θα κάνουν πίσω. Όμως όχι: κάνουν μπροστά, αυτή τη φορά χωρίς να βασίζονται στην όποια «συναίνεση» παρήγαγε το θέαμα των φερέτρων την περασμένη άνοιξη.

Το «κάνουν μπροστά» έχει προς το παρόν την μορφή των απαγορεύσεων που επιβάλλονται ήδη στην ευρώπη (π.χ. στο Παρίσι), οι οποίες θα έρθουν σύντομα και στα μέρη μας. Για την ακρίβεια έχουν ξεκινήσει. Κοζάνη, επόμενος σταθμός μάλλον τα Γιάννενα, και σίγουρα σε σύντομο χρόνο η Αθήνα. Αλλά αυτή, εκτιμάμε, είναι προσωρινή μορφή της προώθησης της τρομοεκστρατείας. Πιθανολογούμε και χειρότερα, ειδικά αν αρχίσει το κόλπο της «δυδημίας»…

Τι σημαίνει ότι οι πραξικοπηματίες συνεχίζουν την προέλασή τους χωρίς καν να επιδιώκουν την σχεδόν καθολική συναίνεση που εκβιαστικά απέσπασαν την περασμένη άνοιξη; Σημαίνει, κατά την ταπεινή μας άποψη, ότι το πλέγμα εξουσίας που στηρίζει (και στηρίζεται από) το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα εκτιμά ότι δεν κινδυνεύει σοβαρά απ’ το είδος των ως τώρα δημόσιων αντιδράσεων, ακόμα κι αν αυτές είναι μαζικές. Σημαίνει επίσης ότι οι ειδικοί αυτού του πλέγματος (συμπεριφοριστές, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, διαφημιστές) θεωρούν ότι η τρομοεκστρατεία «πατάει γερά» σε ένα ποσοστό του πληθυσμού. Το οποίο, ακόμα κι αν είναι μειοψηφικό, είναι «μπετόν»! (Σ’ αυτό το τελευταίο έχουν δίκιο…)

Η άσκηση εξουσιαστικής βίας χωρίς την δέσμευση «πειστικών επιχειρημάτων» δεν είναι καινούργια στην καπιταλιστική ιστορία. Εκτός απ’ το να επιβάλλουν το «ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης» (κρατάμε την ορθογραφία του εντόπιου αρείου πάγου!) οι πραξικοπηματίες είναι διατεθειμένοι και αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν μεγάλα σύνολα των πληθυσμών που δεν ελέγχουν δια της βίας. Μπορεί να είναι ψυχολογική, συναισθηματική – ή απλά «θεσμική». Για παράδειγμα: πρόστιμα ή διαφορικές απαγορεύσεις…

Εκείνοι που δεν έχουν καταλάβει πως ήδη, με τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα της περασμένης άνοιξης, που διέλυσαν τα αστικά συντάγματα (αλλά και διεθνείς νομοθεσίες όπως η GDPR…) «λύθηκαν τα χέρια» για την επιβολή του high tech νόμου και τάξης όχι προσωρινά αλλά μόνιμα μπορεί να ξαφνιαστούν δυσάρεστα με το πόσο μακριά σχεδιάζουν τα αφεντικά να πάνε αυτήν την φάση της αναδιάρθρωσης.

Η κρίσιμη πρώτη μάχη παραμένουν τα εμβόλια. Μαζί με τις απαγορεύσεις θα χρηματοδοτηθούν giga καμπάνιες «διαφήμισης» της αξιοπιστίας των εμβολίων γενετικής μηχανικής· χωρίς, φυσικά, λεπτομέρειες για το περί τίνος πρόκειται. Αυτές οι καμπάνιες θα προβληθούν σαν «αποδείξεις κοινωνικότητας», «ενδιαφέροντος» και «κοινωνικής ευθύνης» απ’ τη μεριά των κρατών και των εταιρειών. Επειδή το πιθανότερο είναι ότι θα αποτύχουν (ή μπορεί να έχουν και τα αντίθετα αποτελέσματα), το περιεχόμενό τους θα θεωρηθεί σαν η πραγματικότητα – την οποία μόνο «τρελοί», sociopaths, «ψεκασμένοι» θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν. Είναι το «συμπληρωματικό σχέδιο» που έχει δοκιμαστεί ήδη. Εννοείται ότι θα παροξυνθεί η λογοκρισία…

(Κρατείστε αυτές τις σημειώσεις… Θα χρειαστούν…)