Ο δεύτερος θάνατος του Σαχζάτ Λουκμάν 16

Τετάρτη 21 Οκτώβρη. Υπήρχε όμως μια ακόμα αποστολή – μέσα – στην – αποστολή για τα βοθρολύματα. Η κυριαρχία τους σ’ αυτήν την ζώνη που αρχίζει απ’ τον Πειραιά και φτάνει ως το Πέραμα… Τι είχε (έχει) αυτή η ζώνη ώστε το «σύστημα Χ» να αναθέσει στα βοθρολύματα special δράση; Έχει λιμάνι…

Τα λιμάνια (γενικά, όχι μόνο του Πειραιά), είναι πεδία πολλών και διάφορων εκτός νόμου οικονομικών δραστηριοτήτων… Δεν χρειάζεται, υποθέτουμε, να τις απαριθμήσουμε…

Χρειάζεται όμως να υπενθυμίσουμε κάτι που είναι «γνωστό – άγνωστο». Τα κοντέινερ είναι η μεγαλύτερη τεχνολογική επιτυχία στον τομέα των μεταφορών – και στον τομέα του λαθρεμπορίου. Με κοντέινερ γίνεται παγκόσμια λαθρεμπόριο τεράστιας κλίμακας. Μεταφέρονται τα πάντα, από όπλα και ναρκωτικά μέχρι οτιδήποτε άλλο· ακόμα και άνθρωποι μπορούν να μεταφερθούν, αν είναι κατάλληλα διαρρυθμισμένα. Για να είναι απόλυτα πετυχημένο το λαθρεμπόριο μέσω κοντέινερ χρειάζονται δυο πράγματα. Πρώτον, να μην ελέγχονται (πράγμα που πρακτικά συμβαίνει παντού…) και δεύτερον, να μην υπάρχουν «αδιάκριτα βλέμματα» είτε στην διαχείριση μέσα είτε στις «εξόδους» έξω και γύρω απ’ το όποιο λιμάνι.

Υποθέτουμε βάσιμα ότι κανείς δεν ασχολήθηκε να ψάξει που ήταν (στη Μεσόγειο) η cosco πριν έρθει στον Πειραιά· ούτε το γιατί έφυγε από εκεί που ήταν… Κρίμα! Θα ήταν εξαιρετικά διαφωτιστικό! (Κάποια στιγμή θα εκθέσουμε αυτήν την πραγματικότητα, αν και όχι από εδώ).

Το ζήτημα είναι ότι το λαθρεμπόριο μέσω κοντέινερ δεν θα ήταν απαραίτητο να το κάνει αποκλειστικά η cosco. Αυτή είχε (και έφερε μαζί της) τις συνεργασίες της· όμως και άλλοι ενδιαφερόμενοι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες. Τελικά είναι λογικό απ’ την άποψη αυτών των κλάδων του οργανωμένου εγκλήματος: για την αξιοποίηση ενός μεγάλου λιμανιού κοντέινερ ολόκληρη η γύρω περιοχή θα έπρεπε να «καθαρίσει». Από τι; Πρώτα και κύρια από κουκουέδες και την ηθική τους· και, ύστερα, από τα όποια αναρχοαυτόνομα στοιχεία… Ποιός θα αναλάμβανε να «ανακαταλάβει» αυτές τις περιοχές αν όχι τα κοινοβουλευτικοποιημένα βοθρολύματα;

Προφανώς δεν θα προκαλούσε έκπληξη ότι την cosco (και μαζί της ένα μεγάλο κέντρο διακίνησης κοντέινερ) έφεραν στον Πειραιά οι εφοπλιστές… Το νο 1 εθνικό κεφάλαιο. Κάποια σοβαρά υλικά οφέλη θα είχαν απ’ την συγκεκριμένη μετακόμιση αυτής της μεγάλης κινεζικής επιχείρησης… Και, κατά συνέπεια, θα έπρεπε να εγγυηθούν σ’ αυτήν (και να εξασφαλίσουν στις δουλειές τους) την «εύρυθμη λειτουργία»…

Σ’ αυτή τη ζώνη τα βοθρολύματα έκαναν τα πιο συστηματικά εγκλήματά τους. Αυτή η ζώνη αποικιοποιήθηκε (ή έγινε αυτή η προσπάθεια) πιο βίαια από οποιοδήποτε άλλο μέρος της επικράτειας. Απ’ τους οργανωμένους του ολυμπιακού ως την επίθεση στους μετανάστες αλιεργάτες· απ’ την ενέδρα στο παμε ως την δολοφονία του Φύσσα· απ’ τον ρόλο του αρχιασφαλίτη της Νίκαιας ως τις επιθέσεις σε αντιεξουσιαστικά στέκια· απ’ το στήσιμο «κίτρινου» σωματείου στη ναυπηγοεπιστευαστική μέχρι τις προοπτικές του εργοστασίου λιπασμάτων στη Δραπετσώνα αλλά του Θριάσιου· από τον αρχιτράγο Πειραιά μέχρι δεν ξέρουμε τι άλλο: η πυκνότητα της δράσης των κοινοβουλευτικοποιημένων βοθρολυμάτων σ’ αυτήν την γύρω απ’ το λιμάνι (είτε άμεσα, γεωγραφικά, είτε έμμεσα, εργατικά…) περιοχή δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί συμπτωματική, τυχαία. Δίπλα στη γενική διασπορά εφεδρικών «ταγμάτων εφόδου» στην επικράτεια, η αποστολή – μέσα – στην – αποστολή που τους είχε ανατεθεί από το «σύστημα Χ» είχε ένα συγκεκριμένο και σαφές κέντρο βάρους.

Απορεί κανείς που βασικοί και εξ’ αρχής χρηματοδότες των βοθρολυμάτων ήταν εφοπλιστές και όχι, ας πούμε, εξαγωγείς βερυκόκκων ή εισαγωγείς αυτοκινήτων; Δεν θα έπρεπε.

Η σύντομη, περιληπτική και ασυνεχής περιγραφή εκείνου που θα λέγαμε ο πιο πρόσφατος κύκλος παρακρατικής δράσης στην ελλάδα, που ξεκίνησε στις 5 Μάη του 2010 («marfin»…) δεν είναι σίγουρο ότι τελειώνει με την (σχετική) καταδίκη των βοθρολυμάτων.

Εν τω μεταξύ πέρα απ’ τα υπόλοιπα που θα βρούμε μπροστά μας τους καιρούς που έρχονται, χρωστάμε (σε επόμενη συνέχεια) την γνώμη μας για τον «λαό». Για τους μικροαστούς που στήριξαν (και στηρίζουν ακόμα…) την διόγκωση και την πολιτική νομιμοποίηση μιας τέτοιας συμμορίας.

(συνεχίζεται)