Αυστραλία

Πέμπτη 11 Γενάρη. Θεωρείται μια ήπειρος μόνη της: οπότε τα ζόρια της μπορούμε να τα ονομάζουμε “ηπειρωτικά”. Παρόλα αυτά η αυστραλία είναι και κράτος (ένα κράτος / ήπειρος) οπότε έχει καπιταλιστικά προβλήματα.

Από οικονομική άποψη η αυστραλία είναι “διασυνδεδμένη” με την κίνα (που δεν είναι ήπειρος, όχι ακόμα τουλάχιστον..). Το ένα τρίτο των αυστραλιανών εξαγωγών (σε μεγάλο βαθμό πρώτες ύλες, ακατέργαστες ή επεξεργασμένες) κατευθύνονται στην κίνα. Χάρη σε μια συμφωνία “ελεύθερου εμπορίου” μεταξύ των δύο κράτων στα τέλη του 2015 το εμπόριο μεταξύ τους είχε φτάσει στα 110 δισεκατομμύρια δολάρια – για εκείνη την χρονιά.

Επιπλέον οι κινέζοι φοιτητές είναι το 38% των ξένων φοιτητών στα αυστραλέζικα πανεπιστήμια· και πληρώνουν δίδακτρα, βάζοντας στον αυστραλιανό καπιταλισμό άλλα 18 δισεκατομμύρια δολάρια. Και οι κινέζοι τουρίστες προς την αυστραλία αυξάνονται διαρκώς, φτάνοντας το 13% του συνόλου τουριστών στην αυστραλέζικη ήπειρο. Αυτά από οικονομική άποψη.

Απο στρατιωτική άποψη η Canberra είναι με την Ουάσιγκτον. Κληρονομιά της συμμετοχής της στην «βρετανική κοινοπολιτεία» (που αν δεν κάνουμε λάθος ισχύει πάντα) αλλά και της γεωγραφικής (άρα γεωπολιτικής) θέσης της. Και, φυσικά, συνέπεια της λευκής, πρωτοκοσμικής, χριστιανικής ταυτότητας των αυστραλών. Η Canberra ψωνίζει αμερικανικά όπλα, η Canberra συμμετέχει στα αμερικανικά στρατιωτικά γυμνάσια στην ευρύτερη περιοχή. Μπορεί να μην συμφωνεί 100% σε κάθε λεπτομέρεια των εξηγήσεων για το αμερικανικό “pacific first”, αλλά το αμερικανικό πεντάγωνο έχει διάφορες βάσεις στο αυστραλιανό έδαφος, μερικές ιδιαίτερης σημασίας: για «πόλεμο στο διάστημα».

Τι θα συμβεί αν οι σχέσεις Πεκίνου – Ουάσιγκτον φτάσουν σε εκείνο το σημείο που η Canberra θα πρέπει να «διαλέξει πλευρά»; Η ιστορία δείχνει ότι τέτοιες επιλογές δεν είναι ποτέ απόλυτες· όμως συμβαίνουν σε αδρές, γενικές γραμμές. Τι λέει η σκέψη σας για τα κριτήρια που θα έχουν αποφασιστική σημασία στην αυστραλιανή περίπτωση (όπως και σε πολλές άλλες); Θα είναι τα «οικονομικά» ή τα «γεωπολιτικά / στρατιωτικά» με τις μελλοντικές (πιθανές…) οικονομικές αποδόσεις τους;

Να πούμε την γνώμη μας, τώρα που μοιάζει νωρίς ακόμα: τα δεύτερα θα κερδίσουν! Γιατί; Ε, αυτό το αφήνουμε σ’ εσάς…

Τρομοκράτες;

Δευτέρα 7 Αυγούστου.Ένας αυστραλός έστειλε τον ανυποψίαστο αδελφό του στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ προκειμένου να πετάξει με πτήση της αεροπορικής εταιρείας Etihad Airways ενώ μετέφερε μια κρεατομηχανή, η οποία ήταν αυτοσχέδια βόμβα, που είχε κατασκευαστεί με τις οδηγίες υψηλόβαθμου διοικητή του ισλαμικού κράτους…

Αυτό το ρεπορτάζ αφορά μια αποτυχημένη απόπειρα ανατίναξης αεροπλάνου (εν πτήσει) στην αυστραλία, που δημοσιοποιήθηκε στις 4 Αυγούστου. Είναι κάτι απ’ αυτά που υποστηρίζουμε εδώ και χρόνια («… εν τη ερήμω…»): ότι, δηλαδή, άγνωστος αριθμός «τρομοκρατικών επιθέσεων» στο ευρωπαϊκό έδαφος (κυρίως βόμβες στο ψαχνό) είναι πολύ πιθανό να είχαν σαν «φυσικούς δράστες» ανθρώπους που ήταν άσχετοι, δεν ήξεραν, και χρησιμοποιήθηκαν δόλια σαν «βαποράκια». Αυτό είναι πολύ πιθανό – έως βέβαιο (για ‘μας): αρκεί να πρόσεχε κανείς ορισμένες παράξενες “τεχνικές πλευρές” αυτών των σφαγών…

Απο ποιούς χρησιμοποιήθηκαν άσχετοι; Αυτό είναι το άλλο σημαντικό, που επίσης είναι θέση μας: όχι από «μυστηριώδεις τζιχαντιστές» αλλά από πρωτοκοσμικές μυστικές υπηρεσίες.

Το ένα σκέλος θεωρούμε ότι αποδείχθηκε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος η τελευταία περίπτωση, στο Σίδνεϊ, να ήταν η τυχαία «έμπνευση ενός τρομοκράτη»! Την θεωρούμε δοκιμασμένη τακτική, που έχει ξαναχρησιμοποιηθεί.

Ας τονίσουμε κι αυτό: «βόμβα στο ψαχνό» στην αυστραλία… Η «τρομοκρατία», σαν πόλεμος 4ης γενιάς, και μαζί της ο isis, μετακομίζουν προς την νοτιοανατολική ασία… Γιατί; Ξέρετε, υποθέτουμε… (κι αυτό αφορά το δεύτερο σκέλος της θέσης μας…)