Tag: ηπα

Κάγκελα παντού…

Δευτέρα 28 Απρίλη >> Η ανακοίνωση είναι πρόσφατη, ψοφιοκουναβική, όλο καμάρι. Η u.s. immigration and customs enforcement ενημερώνει ότι: Αν περάσουν παράνομα τα σύνορα των ηπα, είναι η δουλειά μας ΝΑ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ. Άνθρωποι… Χρήματα… Προϊόντα… Ιδέες… 

Το πως χαρακτηρίζονται «παράνομοι» οι άνθρωποι το ξέρουμε… Το «παράνομο» χρήμα; Αααα, όλα κι όλα! Αυτό είναι καλοδεχούμενο, αρκεί να είναι σε μεγάλες ποσότητες: κάθε καθωσπρέπει τράπεζα στον καπιταλιστικό πλανήτη χαίρεται ιδιαίτερα να «ξεπλένει», υπό την προϋπόθεση ότι η πλύση-θα-είναι-μεγάλη, αφήνοντας καλό κέρδος∙ και ότι δεν θα γίνει κόπος για ψιλοπράγματα…

Τα «παράνομα» προϊόντα; Να υποθέσουμε ότι ανάμεσά τους είναι κι εκείνα που παρακάμπτουν τους δασμούς;

Και οι «παράνομες ιδέες»;;; Εδώ χρειάζεται αρκετή δουλειά∙ και φυσικά η κρατική, εξουσιαστική πείρα του παρελθόντος. Πως θα πει η υπηρεσία αυτή η ιδέα πέρασε παράνομα τα σύνορα; (Ποια «σύνορα»; Μα των αποδεκτών ιδεών…) Ας πούμε: η υπεράσπιση της Παλαιστινιακής αντίστασης είναι «εγκωμιασμός τρομοκρατίας» και «αντι-σημιτισμός» – οπότε πέρασε «παράνομα», δηλαδή «λαθραία» τα σύνορά ΜΑΣ… Να την σταματήσουμε αυτή την ιδέα, να την απελάσουμε, να την ξαποστείλουμε….

(It is our job!!! It is a dirty job, but someone has to do it!)

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 28 Απρίλη (00.47) >> Λένε ότι οι κηδείες είναι καλή ευκαιρία για να αρχίσουν να λύνονται (ή να μην λύνονται) λογαριασμοί. Είναι παλιό μαφιόζικο έθιμο. Αλλά το πιο κάτω στιγμιότυπο έχει ένα ιδιαίτερο εικαστικό (έως και σημειολογικό) ενδιαφέρον: θα μπορούσαν να κάθονται σε δυο αντικρυστές τουαλέτες και να σφίγγονται…

Αν κρίνουμε απ’ την επόμενη συνάντηση (πάντα στο «περιθώριο της κηδείας») του τοξικού του Κιέβου με τον Μικρό Δούκα του Λίγηρα, θα πρέπει να ανακουφίστηκε την ώρα που ο παπάς στο βάθος αριστερά δεν κοιτούσε.

Έξω, στην αυλή, με καφεδάκια (της παρηγοριάς;), οι δύο «ηγέτες» δείχνουν έτοιμοι να παίξουν ξερή… (Ο Μικρός Δούκας προσπάθησε να “χωθεί” και στη συνάντηση εκεί, στις τουαλέτες. Μάλιστα είχε μπει και τρίτη θέση. Αλλά το ψόφιο κουνάβι τον έδιωξε. Θα πρέπει να του είπε: άλλοοοος!)

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 28 Απρίλη (00.42) >> Αν όχι κάτι άλλο η κυρία Ursula είναι σταθερά ανισόρροπη: όχι μόνο δεν καταλαβαίνει ότι η ε.ε. ηττήθηκε στρατηγικά στο ουκρανικό πεδίο μάχης, αλλά δεν καταλαβαίνει ούτε τις σοβαρές συνέπειες αυτής της ήττας. Και, επί τη συμπληρώσει των 100 πρώτων ημερών της δεύτερης θητείας της πριν λίγες μέρες, ευλόγησε ξανά την «απεξάρτηση» απ’ το ρωσικό φυσικό αέριο.

Θα κρατήσει όμως πολύ αυτή η δεύτερη θητεία; Οι ηττημένοι έχουν «πέσει» ο ένας μετά τον άλλον∙ έχουν αντικατασταθεί δηλαδή, μήπως και σβηστούν τα ίχνη της ήττας… Απομένουν βέβαια ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα και ο don Rico. Αλλά η ως τώρα δική τους «σταθερότητα» δεν οφείλεται στο σπουδαίο πολιτικό τους βάρος∙ οφείλεται μάλλον στο ότι είναι δευτερεύοντες ρόλοι, ο καθένας στην δική του μικρομέγαλη παράσταση.

Μια εβδομαδιαία ελβετική εφημερίδα ονόματι die weltwoche υποστηρίζει πως αυξάνονται οι «ευρωπαίοι αξιωματούχοι» που της έχουν πολλά μαζεμένα και θέλουν να την ξεφορτωθούν. Η «απεξάρτηση» είναι ένα που χρεώνεται, η «εξάρτηση» των 1,8 δισεκατομυρίων δόσεων mRNA πλατφορμών που ψώνισε απ’ τον κτηνίατρο ceo κρυφά και χωρίς να ρωτήσει κανέναν, είναι ένα άλλο… Την θεωρούν πλέον τοξική!

Το φτηνό ρωσικό σωληνάτο αέριο έχει αρχίσει να ξαναγίνεται ελκυστικό εις τα ευρώπας: δημιουργία «βαριάς βιομηχανίας» με πανάκριβο lng δεν γίνεται. Πάνω από 1000 κομμάτια σωλήνα υψηλής ποιότητας, κατάλληλα για επισκευή των ανατιναγμένων τμημάτων των nord stream 1 και 2 (αξίας 25 εκατομμυρίων ευρώ), παραμένουν αποθηκευμένα στο Lubmin, στην είσοδο των αγωγών στο γερμανικό έδαφος – παραμένουν και περιμένουν… Θα αφεθούν να τα αγοράσουν αμερικάνοι που έχουν δείξει ενδιαφέρον να προμηθεύουν αυτοί (σε συνεργασία με την gazprom) τα «ναρκωτικά»;

Αλλά και τοξική η κυρία Ursula; Η θρυλική πρόεδρος της θρυλικής commission; Oh mon dieu! Και τώρα; Kaja Kallas solo; Ή θα την πάρει μαζί της η κυρία Ursula (αν σχολάσει);

Το μέτωπο των ωκεανών

Δευτέρα 28 Απρίλη (00.40) >> Γράφαμε την περασμένη βδομάδα για το ψοφιοκουναβικό «σχέδιο» επιβολής «προστίμων» στα εμπορικά πλοία κινέζικων εταιρειών ή και κινέζικης ναυπήγησης όταν πιάνουν αμερικανικά λιμάνια. (Ίσως και συμμαχικά, γιατί όχι;) Το πράγμα φαίνεται να προχωράει, κατ’ αρχήν στα χαρτιά: κυκλοφορούν ήδη τα ποσά, που μπορεί να αλλάξουν λίγο αλλά δείχνουν καθαρά την πρόθεση. Αν οι δασμοί είναι πόλεμος στην κινεζική εμπορευματική παραγωγή γενικά, τα πρόστιμα στα πλοία είναι η προσπάθεια (του ψοφιοκουναβιστάν) να ξαναπάρει τον έλεγχο των θαλάσσιων μεταφορών∙ η «αναβίωση της θαλασσοκρατορίας».

Το ίδιο «όνειρο» υπηρετεί η πολύ πρόσφατη απαίτηση «ελεύθερης και δωρεάν διέλευσης» των αμερικανικών πλοίων (εμπορικών και πολεμικών) από τις διώρυγες του Σουέζ και του Παναμά! Ο καινούργιος-σερίφης-στην-πόλη νοιώθει αφεντικό του πλανήτη∙ αλλά πόσα είναι επιτέλους αυτά τα εμπορικά «αμερικανικά πλοία»; Ελάχιστα!!! Βάζοντας το κάρο μπροστά απ’ το άλογο, η ψοφιοκουναβική διοίκηση ονειρεύεται θαλασσοκρατορία ΧΩΡΙΣ να έχει πλοία και ΧΩΡΙΣ να έχει ναυπηγεία για να τα κτίσει!!! Είναι απόδειξη μεγαλομανίας και καθόλου σχεδιασμού: το ψόφιο κουνάβι εκδίδει πανεύκολα βασιλικά διατάγματα (πόση ώρα χρειάζεται για δαύτα;)∙ αλλά για να φτιάξει ναυπηγεία, και μάλιστα σε ποιότητα και ποσότητα που να είναι ανταγωνιστικά των κινεζικών (που επιδιώκει να τιμωρήσει) χρειάζεται όχι μόνο λεφτά (αυτά ας πούμε ότι υπάρχουν) αλλά και κατασκευαστές + ειδικευμένη εργασία σε πάρα πολλούς τομείς της ναυπήγησης + πρώτες ύλες (συμπεριλαμβανόμενων των ηλεκτρονικών). Με δυο λόγια, στα χαρτιά όλα είναι έτοιμα σε ώρες… Αλλά στην πράξη χρειάζονται χρόνια…  

Ο υποτιθέμενα «έμπειρος» κτηματομεσίτης θα έπρεπε να το ξέρει ήδη καλά: η αναμέτρηση της καπιταλιστικής παραγωγικότητας έχει χαθεί ήδη για τους δυτικούς καπιταλισμούς, και έχει χαθεί για πάντα. Για παράδειγμα το πιο πρόσφατο ρεκόρ στο κτίσιμο ουρανοξυστών είναι βέβαια κινέζικο, και χωρίς προηγούμενο: ένα κτίριο γραφείων 57 ορόφων κατασκευάστηκε από κινέζικη εταιρεία σε μόλις 19 ημέρες! (Επαναλαμβάνουμε: μόνο σε 19 ημέρες!!! Αδιανόητο!!!)

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με το κινεζικό δυναμικό ναυπήγησης: ώσπου να στηθεί στις ηπα (ή οπουδήποτε αλλού στη δύση) ένα (1) ναυπηγείο στην κίνα έχουν στηθεί πέντε (5). Χρειάζεται απόδειξη; Βρίσκεται εκεί που πονάει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό: στην ταχύτητα με την οποία ξεπέρασε ήδη σε αριθμό καινούργιων (και τεχνολογικά…) πλεούμενων κάθε είδους (εκτός απ’ τα αεροπλανοφόρα) το κινεζικό πολεμικό ναυτικό τον (έτσι κι αλλιώς γερασμένο) στόλο του us navy…

Αναβίωση της αμερικανικής θαλασσοκρατορίας; Ας περιοριστούν στην είσπραξη προστίμων, δουλειά θαλάσσιου «τροχονόμου» δηλαδή – όσο μπορούν ακόμα…

Υπάρχει όμως κι άλλο σκέλος σ’ αυτήν την εκστρατεία, όπου ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός νομίζει ότι μπορεί να νικήσει χωρίς να ναυμαχήσει: η αγορά λιμανιών. Ο σχετικός ντόρος έγινε (και ξεχάστηκε γρήγορα) με τα δύο λιμάνια στις εισόδους / εξόδους της διώρυγας του Παναμά… Οι δημαγωγοί, είτε από άγνοια είτε από επιδοτούμενο δόλο παρουσίασαν το θέμα με τον τρόπο που βόλευε το ψοφιοκουναβιστάν: «οι κινέζοι ‘μάσησαν’ και πούλησαν τα λιμάνια στους αμερικάνους»… Ένας θρίαμβος της ψοφιοκουναβικής πυγμής…

Καμία σχέση!!! Η πραγματικότητα έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον απ’ όσο φαντάζεσθε!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (1)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.58) >> Το ψόφιο κουνάβι και τα ψόφια κουτάβια του διαπρέπουν στις χορευτικές φιγούρες – γενικά. Ένα βήμα μπροστά – ένα στο πλάι – μισό πίσω∙ κλπ. Απ’ όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει ωστόσο υπάρχει ένα που δεν μπορεί (και δεν θέλει…) να κάνει πίσω ούτε χιλιοστό. Κι αυτό είναι απέναντι στο κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Είναι (το καταλαβαίνετε) το κυρίως μέτωπο. Το να πούμε ότι απέναντι στο Πεκίνο η Ουάσιγκτον είναι αναγκασμένη να κάνει έναν «πόλεμο επιβίωσης» του είδους που δεν έχει ξανακάνει ποτέ στην ιστορία της ας μην θεωρηθεί υπερβολικό.

Έτσι, με Γροιλανδίες ή χωρίς, με fentanyl ή χωρίς, με διώρυγα του παναμά ή χωρίς, ο «χάρτης» του 4ου παγκόσμιου πολέμου έχει ανοίξει διάπλατος: οι ηπα θα προσπαθήσουν να «γονατίσουν» όχι μόνο το Πεκίνο αλλά και τους συμμάχους του (το ευρασιατικό project, τους BRICS+) με κάθε «οικονομικό» μέσο που διαθέτουν – πριν φτάσουν εκεί που πάντα λύνονται τέτοιοι λογαριασμοί… Στα όπλα…

Το ψοφιοκουναβιστάν θα χρησιμοποιήσει κάθε τι που μπορεί, ακολουθώντας πιστά την μέθοδο «οπλοποίησης διεθνών οικονομικών σχέσεων και θεσμών» που έχει εγκαινιάσει διακομματικά η Ουάσιγκτον απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’00 κατά της Μόσχας (τακτική που απογειώθηκε μετά το 2022…), ακόμα κι αν προκαλεί αυτή η «οπλοποίηση» και στην ίδια κάποια ζημιά∙ ζημιά που το ψοφιοκουναβιστάν θα θεωρήσει (θεωρεί ήδη…) «μικρό κακό» μπροστά στο «μεγάλο όφελος». Αν αποτύχει; Υποθέτουμε ότι καταλαβαίνετε…

Ένα παράδειγμα: το ψοφιοκουναβιστάν θέλει να επιβάλει χρηματικές τιμωρίες / ποινές σε οποιοδήποτε εμπορικό πλοίο κινεζικής ιδιοκτησίας δένει σε αμερικανικά λιμάνια. Κι όχι μόνο σ’ αυτά. Αλλά και σε κάθε άλλο εμπορικό πλοίο οποιουδήποτε είδους και οποιασδήποτε ιδιοκτησίας που έχει ναυπηγηθεί σε κινέζικα ναυπηγεία!!! (Οι εφοπλιστές, το 1 εθνικό κεφάλαιο του ελλαδιστάν θα έχει σοβαρό πρόβλημα στην περίπτωση που δεν προκύψει γενική «στάση εμπορίου», οπότε θα έχει ακόμα μεγαλύτερο! Θα αναγκαστεί να «φιλήσει χεράκι», με ότι αυτό θα συνεπάγεται…) Η ιδέα αυτή είναι προφανώς μαφιόζικη – αλλά εδώ ακριβώς βρισκόμαστε…

Άλλο παράδειγμα: το ψόφιο κουνάβι επιδιώκει να εκβιάσει όσα κράτη διατίθενται να διαπραγματευτούν μαζί του (να kiss his ass…) για τους «δασμούς» στις εξαγωγές τους προς τις ηπα, ως εξής: θα σας κάνω μια έκπτωση υπό τον όρο ότι εσείς θα βάλετε δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές στην δική σας επικράτεια! Ούτε λίγο ούτε πολύ το ψοφιοκουναβιστάν ορέγεται να καθορίζει προς όφελός του την «εμπορική πολιτική» άλλων κρατών, ένα είδος νέο-νέο-αποικιοκρατίας. Η ιδέα είναι προφανώς μαφιόζικη – αλλά εδώ ακριβώς βρισκόμαστε…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αυτή τη στιγμή πόσο (και τι) θα «πετύχουν» αυτές οι ιδέες, εάν βρουν το τρόπο να εφαρμοστούν. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε πόσα και ποια κράτη / κεφάλαια (με σημαντικές εμπορικές σχέσεις τόσο με την Ουάσιγκτον όσο και με το Πεκίνο) θα υποκύψουν στους ψοφιοκουναβικούς εκβιασμούς. Μπορούμε όμως να προβλέψουμε πως κάθε (αμερικανική) αποτυχία θα την διαδέχεται μια ακόμα πιο εξτρεμιστική «ιδέα»: πράγματι, απ’ την στιγμή που το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο (ή τα τμήματά του που εκπροσωπούνται απ’ την τωρινή διοίκηση) έχει επιλέξει το όλα – για – όλα, δεν μπορεί να κάνει πίσω.

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (2)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.55) >> Το τελευταίο «νέο» στην αλληλουχία εκτόξευσης-πυραύλων στο «μέτωπο του Ειρηνικού» είναι αυτό:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (3)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.46) >> Μπροστά σε τέτοιες επιθέσεις το Πεκίνο δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα χέρια! Και επειδή δεν υπάρχουν πλέον «διεθνείς θεσμοί» για να καταφύγει ψάχνοντας το δίκιο του, η σύγκρουση θα προχωρήσει με «σηκωμένα τα μανίκια».

Προς το παρόν ο πόλεμος γίνεται στο πεδίο των δασμών. Το Πεκίνο μοιάζει όμως να ποντάρει και στα εσωτερικά «μέτωπα» που έχει ανοίξει το ψοφιοκουναβιστάν, μέσα στις ηπα. Αν το γκουβέρνο εκεί αρχίσει να τρικλίζει τους επόμενους μήνες, τότε θα γίνει δυσκολότερο να «μαγνητίσει» συμμάχους σ’ αυτό που λέγεται ακόμα «οικονομικός πόλεμος», αν και είναι κανονικός πόλεμος με σφαίρες από νομίσματα.

Ο νεαρός κινέζος στη συνέχεια, απευθυνόμενος στους αμερικάνους, εκφράζει καθαρά την υπερασπιστική γραμμή του Πεκίνου απέναντι στις κατηγορίες της Ουάσιγκτον ότι έχει «δαγκώσει» τον αμερικανικό καπιταλισμό. Την εκφράζει σε όλα εκτός απ’ την πρόταση για … επανάσταση! (Το Πεκίνο δεν θα μπορούσε επίσημα να υποστηρίξει κάτι τέτοιο!)

Όμως πρόκειται για τη λογική συνεπαγωγή∙ και την ελπίδα όχι μόνο του Πεκίνου αλλά του συνόλου του ευρασιατικού project: το «εργαλείο» των χρωματιστών επαναστάσεων που χρησιμοποίησε η Ουάσιγκτον και οι δυτικοί σύμμαχοί της για να αποσταθεροποιήσουν διάφορα αντίπαλα ή απείθαρχα καθεστώτα να επιστρέψει στην πατρίδα του:

Kill ‘em’ all!

Ενώ στη δύση προσπαθούν να «καθαρίσουν» τα πανεπιστήμιά τους απ’ τους αντιφρονούντες (προς το παρόν υπέρ της Παλαιστίνης), ο σύμμαχός τους τα καταστρέφει. Αυτή πάνω είναι η αίθουσα τελετών του ισλαμικού πανεπιστημίου στη Γάζα – τώρα καταφύγιο για κάποιους επιζώντες, μέσα στα αποκαϊδια…

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.37) >> Ποιοι σκοτώνουν στη Γάζα, στη δυτική Όχθη, στο νότιο λίβανο; Οι θεοναζί. Αλλά όχι μόνον αυτοί. Πρέπει να το καταλάβουμε καλά: και οι σύμμαχοί τους (δηλαδή τα αφεντικά ΜΑΣ και οι πολιτικοί, στρατιωτικοί και λοιποί εκπρόσωποί τους) δολοφονούν επίσης, με κάθε τρόπο που τους επιτρέπει το να φυλάνε το τομάρι τους∙ αλλά σκοτώνουν.

Πιο κάτω σας θυμίζουμε την αγαπημένη Annalena, πέρυσι τον Οκτώβρη (στις 14 του μήνα) που με μεγάλη αποφασιστικότητα «ευλογούσε» τον βομβαρδισμό οποιουδήποτε πολιτικού «στόχου» στη Γάζα, επειδή εκεί κρύβονται «τρομοκράτες». Να τονίσουμε ότι η αγαπημένη Annalena επιβραβεύτηκε για την φονικότητά της με 5.762.380 ψήφους (το κόμμα της), ο θλιβερός Scholz (του οποίου το κόμμα θα ξανακυβερνήσει) με 8.149.124, ενώ ο νικητής Merz, του ιδίου εγκληματικού φυράματος, με 14.160.402.

Θάλαμοι αερίων; Θάλαμοι αερίων είπατε; Μα ελάτε τώρα, δεν έχει τέτοια πράγματα στην Παλαιστίνη… Και εν πάσει περιπτώσει έχουμε άλλα προβλήματα, άλλες προτεραιότητες… 

Εδώ είναι η καραβανού Tammy Bruce, που τώρα βιοπορίζεται ως εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού υπουργείου πολέμου, πριν λίγες ημέρες: απαντάει στην ερώτηση τι «σχολιάζει» το state department για την εν ψυχρώ δολοφονία 15 νοσηλευτών και διασωστών στη Γάζα:

Για ό,τι γίνεται στη Γάζα φταίει η Hamas…  (Προσέξτε το ενοχλημένο ύφος της πρωτοκοσμικής seal για την ερώτηση…)

Δυσκολευόμαστε (ή και ιδιοτελώς δεν θέλουμε) να καταλάβουμε, να χωνέψουμε πόσο πολύ οπλίζουν τα χέρια των θεοναζί, απαρτχάιντ οι δυτικοί σύμμαχοί τους∙ πόσο καθοριστική είναι η συνενοχή / συμμετοχή τους στο Ολοκαύτωμα των Παλαιστινίων. (Και βολεύει να νομίζουμε ότι αφού οι σημερινοί ναζί δεν είναι όπως εκείνοι πριν 80 χρόνια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος…)

Κανείς στον πρώτο κόσμο δεν θα έπρεπε να αναρωτιέται «τι κάνει ο άξονας της αντίστασης»! Θα έπρεπε να ρωτάμε τι δεν έχουμε κάνει σωστά εδώ, ή τι δεν έχουμε κάνει καθόλου εδώ έτσι ώστε να δυσκολέψουμε όλο και περισσότερο τα «μαύρα χέρια» των δυτικών ιμπεριαλισμών να κάνουν όσα κάνουν εκεί.

 

Kiss my ass 1

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.26) >> Ο αμερικανικός «χρυσός αιώνας» αναβάλλεται! Η «ημέρα της απελευθέρωσης» (της αμερικανικής) επίσης, εν μέρει… Κι ας μην πει κανείς ότι το «ψόφιο κουνάβι-με-κέρατα σε υαλοπωλείο» είναι τακτική! Δεν είναι!

Εκείνο που κι αν η ιστορία παραλείψει δεν πρόκειται να ξεχαστεί απ’ τους θιγόμενους (ή μάλλον απ’ τους πιο καπιταλιστικά στοιχειωδώς αξιοπρεπείς ανάμεσά τους) ακόμα κι αν προς το παρόν το καταπιούν, είναι αυτό:

Το ψόφιο κουνάβι θριαμβολογεί στις 9 Απρίλη (με τον μόνο τρόπο που θα μπορούσε) σε ένα κοινό δικό του, σ’ ένα κοινό χρηματοδοτών του, ΠΡΙΝ πάρει πίσω τους δασμούς / φόρους γενικά (αφήνοντας μόνο ένα 10%) και ΠΡΙΝ πάρει πίσω τους επιπλέον δασμούς / φόρους (μένει ένα 20%), και μάλιστα αναδρομικά, ειδικά για τα κινεζικής κατασκευής ηλεκτρονικά: Μου φιλάνε τον κώλο!.. Πεθαίνουν για να κάνουν συμφωνία μαζί μας… «Παρακαλώ, έλα να κάνουμε μια συμφωνία… Θα κάνω τα πάντα! Θα κάνω τα πάντα κύριε!…»

Αυτοί που (κατά την γνώμη του…) «φιλάνε τον κώλο» του ψόφιου κουναβιού, αυτοί που παρακαλάνε, αυτοί που τους λοιδωρεί, είναι … τα 75 κράτη του πλανήτη που είπαν «να τα βρούμε βρε αδελφέ» – ανάμεσά τους τα κράτη μέλη της ε.ε. (φιλάνε η κυρία Ούρσουλα, ο κύριος Mertz, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα ή ο don Rico ψοφιοκωλάρα; Χμμμ… Ας το σημειώσουμε, αφού άλλωστε δεν το διέψευσαν… )

Τέτοια είναι η ιδέα που έχει το παρακμιακό ψοφιοκουναβιστάν για … τους υποτακτικούς του. Τους θεωρεί δουλοπρεπείς. Είναι; Ποιοι δεν είναι θα φανεί προσεχώς. Προσεχώς επίσης η αργκώ διαθέτει βαρύτερες εκφράσεις να πεταχτούν απ’ το ψοφιοκουναβικό στόμα. Ξέρετε κάποιες…

Εν τω μεταξύ η Ουάσιγκτον, προσπαθώντας να γλυτώσει ή και να ορθοποδήσει, κάνει τους BRICS+ greater…

Κάποιοι προσπαθούν να σώσουν ό,τι σώζεται. Οι αντι-ψόφιο κουνάβι new york times για παράδειγμα, στις 7 Απρίλη, μάλλον χαίρονταν για την εαρινή σύναξη των σφουγγωλάριων (τέτοιοι ανακηρύχτηκαν 2 μέρες μετά) στην Ουάσιγκτον: «κάτι θα βγει»…

Ναι; Είναι αδιάφορο αν το μικροσκοπικό Nauru, ή το Lesotho, θα παρακαλέσουν ή θα προσπαθήσουν να εξευμενίσουν το ψοφιοκουναβιστάν. Οι ουσιαστικοί αντίπαλοι / ανταγωνιστές του αμερικανικού καπιταλισμού είναι η ε.ε., η νότια κορέα, η ιαπωνία, και – φυσικά! – η κίνα.

 

Kiss my ass 2

Τα ψοφιοκουτάβια της αυλής του άσπρου σπιτιού χαριεντίζονται… Κάποιο ανέκδοτο για την (κατά Vance…) «αγροτική» κίνα; Ή μήπως για την «τουριστική» Γάζα;

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.21) >> Αρκετοί, ακόμα και καθόλου φιλικοί με το ψόφιο κουνάβι, δηλώνουν σίγουροι πως οι κινήσεις του «εξυπηρετούν κάποιο σχέδιο»… Δεν διστάζουν μάλιστα να το βρουν (;;) τραβώντας απ’ τα μαλλιά οποιαδήποτε (συχνά παράλογη) υπόνοιά τους.

Κι έτσι ερχόμαστε στα σοβαρά. Γιατί το ψόφιο κουνάβι, η «παντοδύναμη» (;;;;) Ουάσιγκτον, τα αφεντικά που είναι πίσω απ’ το ψόφιο κουνάβι, πρέπει να έχουν οπωσδήποτε ένα σχέδιο που να αξίζει το όνομά του; Ο λόγος είναι απλός: στη δύση, σε τεράστιο βαθμό, θεωρείται αδιανόητο το ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ – παρ’ ότι αυτό το «αδιανόητο» συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια!!! Κι έτσι, ενώ τα παραδείγματα της ανυπαρξίας πολλαπλασιάζονται, ενώ υπάρχουν κι εκείνες οι εξαιρέσεις (αυθεντικά – όχι imitation – μαρξιστικής καταγωγής…) που έχουν αναλύσει εδώ και χρόνια τις δομικές αιτίες αυτής της ανυπαρξίας και της επερχόμενης παρακμής, ο πρωτοκοσμισμός, η ιδεολογία της εσαεί «δυτικής υπεροχής» (και πολιτικής πληρότητας, και αναλυτικής ετοιμότητας, κλπ κλπ) κρατάει καλά. Ακόμα και μεταξύ των «διαφωνούντων»…

Βαφτίζεται «στρατηγική» οποιαδήποτε σπασμωδικότητα, οποιοσδήποτε τυχοδιωκτισμός∙ αγνοείται συστηματικά ο διαβρωτικός ρόλος και η διανοητική / πολιτική δηλητηρίαση της «νίκης στον ψυχρό πόλεμο» και του νεοφιλελευθερισμού∙ βρυκολακιάζει μόνιμα η επί 5 αιώνες «δυτική κυριαρχία» (που πλασσάρεται σαν η πραγματική και μοναδική εφικτή ιστορία-του-κόσμου!)∙ αγνοούνται οι δημογραφικοί παράγοντες, το μέγεθος των πληθυσμών, των κατ’ εξοχήν παραγωγών αξίας και υπεραξίας∙ και φυσικά αγνοείται όχι μόνο το ότι ο καπιταλισμός σα σύστημα εκμετάλλευσης και πειθαρχίας δεν γνωρίζει σύνορα αλλά, επιπλέον (το πιο επίκαιρο!) ότι έχει αλλάξει οριστικά το γεωγραφικό «κέντρο βάρους» τους.

Τολμήσαμε πριν λίγο καιρό να υποστηρίξουμε ότι δεν έχει τόσο σημασία τι θέλουν να κάνουν το ψοφιοκουναβιστάν ή και η «γενική δύση» όσο το τι ΔΕΝ μπορούν να κάνουν πλέον… Εξαιτίας της ραγδαίας αλλαγής των παγκόσμιων ενδοκαπιταλιστικών συσχετισμών δύναμης. Που είναι μεν σε εξέλιξη, αλλά «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω».

Ο παρακάτω διπλός χάρτης, του 2000 και του 2024, θα πρέπει να υποδεικνύει κάτι γι’ αυτήν την ραγδαία αλλαγή:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.