Άνθρωποι και ποντίκια

20/2/2017. Τα ποντίκια είναι, ως γνωστόν, το πιο αγαπημένο ζωϊκό είδος για πειράματα διαφόρων ειδών, των οποίων τα συμπεράσματα αφορούν το είδος μας. Δεν θα αμφισβητήσουμε αυτόν τον επιστημονικό προσανατολισμό σαν “ειδικοί”. Ωστόσο θυμίζουμε το προφανές: τα ποντίκια δεν μιλάνε… (Όχι, σίγουρα, με τρόπο που να τα καταλαβαίνει το είδος μας).
Συνεπώς η ανακοίνωση ομάδας νευροεπιστημόνων απ’ το πανεπιστήμιο του Τορόντο ότι “κατάφεραν να διαγράψουν τις κακές αναμνήσεις απ’ τον εγκέφαλο” των ποντικο-πειραματόζωών τους έχει (για εμάς τους κακόπιστους) μικρότερη αξία απ’ το να διέγραφαν τις βρισιές που έγραψαν κάποιοι μαθητές στον μαυροπίνακα, στη διάρκεια ενός σχολικού διαλείματος: απλά ισχυρίζονται ότι έκαναν κάτι τέτοιο. Και οι ισχυρισμοί τους είναι εύκολοι, αφού τα ποντίκια δεν μιλάνε.
Φυσικά, ως εάν να πρόκειται για πραγματικό γεγονός, γεννήθηκαν και οι σχετικές (επιστημονικές) “ενστάσεις”: είναι μεγάλες οι ηθικές συνέπειες μιας τέτοιας διαγραφής στους ανθρώπους πρόλαβαν να ψελλίσουν ορισμένοι… Αν δεν μας απατά η μνήμη μας μεγάλες ήταν και οι ηθικές συνέπειες για την πολεμική χρήση της πυρίτιδας ή της σχάσης του ατόμου· όμως πολύ μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας (ξεκινώντας απ’ το πλέον “πολιτισμένο” τμήμα της) βρήκε τρόπος να τις ξεπεράσει.
Έχουμε την εντύπωση ότι όσο το είδος μας σε μεγάλο μέρος του “ποντικοφέρνει” θα βρίσκει τρόπους να ξεμπερδεύει εύκολα με τις “ηθικές συνέπειες” των τεχνολογικών του κατορθωμάτων.
Απλά, δεν θα μιλάει…