Ω ρε Rearm!

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.11) >> Είτε παθαίνουν στιγμιαίες κρίσεις ειλικρίνειας, είτε ορκίζονται «την επόμενη φορά θα δείτε πόσο καλοί θα είμαστε». Σε κάθε περίπτωση, ενώ διάφοροι ευρωπαίοι conquistadores 2.0 ετοιμάζονται (λένε) αν όχι να ξεχυθούν αμέσως στις ρωσικές στέπες σίγουρα να κάνουν προσυγκέντρωση στις ουκρανικές, βγαίνουν κάτι δημαγωγοί πρώτης γραμμής και λένε αυτά – στη γερμανία:

Τα γερμανικά οπλικά συστήματα είναι προφανώς μόνο εν μέρει κατάλληλα για πόλεμο.

Η ουκρανική κυβέρνηση ζητούσε επίμονα γερμανικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Όμως σύμφωνα με γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, οι στρατιώτες στο μέτωπο αντιμετωπίζουν μερικές κραυγαλέες δυσκολίες με τα οπλικά συστήματα που (τους) παρέχονται.

Στη συνέχεια το άρθρο απαριθμεί τα προβλήματα, όπλο με όπλο. Όχι ασήμαντα.

«Εν μέρει»; Τι πάει να πει «εν μέρει» για ένα leopard; Ότι βουλιάζει στη λάσπη μόνο μέχρι τη μέση;

Πάντως δεν είναι κακή είδηση. Τα δισεκατομμύρια που έχει τάξει ο κύριος Mertz για τον στρατό του καλύτερα να πεταχτούν απ’ την volkswagen (“τα τανκς του λαού”!) κατευθείαν στα διαλυτήρια παρά να αξιοποιηθούν πρακτικά∙ ο ρωσικός στρατός δεν θα ξαναμπεί στο Βερολίνο, έτσι κι αλλιώς. Επιπλέον είναι γνωστό: τα δυτικά μιλιταριστικά θαύματα-του-κόσμου είναι καλά για εκθέσεις και παρελάσεις, αλλά για λάσπες και (κυρίως) για να αντέξουν σοβαρό αντίπαλο δεν είναι. Επειδή, μάλιστα, υπάρχει μια τάση για τεχνολογική πολυπλοκότητα και επιτήδευση, τα πράγματα χειροτερεύουν: άντε να ψάχνεις για συνεργείο και μάστορα όταν κάτι χαλάσει (πάντα θα χαλάσει κάτι!!! – πότε η υγρασία, πότε η ζέστη…) μέσα σε βροχή από οβίδες και βόμβες. (Εκείνο το θρυλικό αμερικανικό f-35 είναι μνημείο πολυτελούς αχρηστίας – εκτός, φυσικά, αν προορίζεται για βομβαρδισμούς παλαιστινιακών νοσοκομείων και καταυλισμών…)

Όμως… Όμως, όπως σε κάθε άλλη καπιταλιστική διαδικασία, έτσι και στον πόλεμο το «ανθρώπινο δυναμικό» έχει τον πρώτο λόγο. Ίσως περισσότερο κι απ’ τις μηχανές.

Γι’ αυτό, ενώ διάφοροι στην ε.ε. λένε ότι συνεχίζουν τον πόλεμο κατά της Μόσχας από απόσταση, στο ουκρανικό πεδίο μάχης τα στρατολογικά γραφεία έχουν πολύ δουλειά. Η πατρίς χρειάζεται θυσίες∙ και, ποιός ξέρει; Η μεθοδικότητα των στρατολόγων εκεί ίσως αποδειχθεί παράδειγμα και για αλλού…:

Ρωσική προπαγάνδα; Φυσικά – το video αναρτήθηκε σε ρωσικό site. Αλλά τα πλάνα τραβήχτηκαν σε δρόμους ουκρανικών πόλεμων, από ουκρανούς και ουκρανές…

Πράγμα που σημαίνει: το μέτωπο θρυματίζεται σταθερά, όσοι ουκρανοί έχουν μείνει είτε κρύβονται είτε λιποτακτούν ή παραδίνονται στους ρώσους μόλις βρουν την ευκαιρία, οπότε χρειάζονται γενναίοι, αποφασισμένοι, ικανοί, καλοταϊσμένοι, καλομαθημένοι, καλοπληρωμένοι, αγέρωχοι, σκληροτράχηλοι άγγλοι, γάλλοι, λιθουανοί, λετονοί και εσθονοί (και ό,τι άλλο…) στρατιώτες για να δώσουν ένα γερό μάθημα σ’ αυτό το μούτρο, τον Putin, που δεν λέει να παραδοθεί…

(Αν η κυρία Kaja (Kallas) πάει εκεί να πολεμήσει αντί να φωτογραφίζεται στα μακρινά και ασφαλή μετόπισθεν των Βρυξελλών; Δεν θα ανεβάσει το ηθικό;)

Γιατί η Ιερουσαλήμ / al Quds δεν έχει απελευθερωθεί ακόμα;

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.21) >> Όσοι καταναλώνουν ειδήσεις, και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα δυτικής προέλευσης (αυτή είναι η νόρμα της εποχής και των γεωγραφικών συντεταγμένων μας!) ανησυχούν: πού χάθηκε ο «άξονας της αντίστασης»; Μήπως ηττήθηκε;

Στη «δική μας» (δυτική) κουλτούρα, μια κουλτούρα διαμορφωμένη από πολεμικές ταινίες, «ντοκιμαντέρ» και την βία / βιασύνη του Θεάματος, ο «άξονας της αντίστασης» θα έπρεπε να έχει νικήσει ήδη∙ ή να βρίσκεται πολύ κοντά στην τελική νίκη…. Αυτή η χωροχρονική μυωπία / μεροληψία διαμορφώνει τα κριτήρια και τις εκτιμήσεις, ακόμα και μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν (λίγο πολύ συναισθηματικά) την απελευθέρωση της Παλαιστίνης: η εξαφάνιση της Ιστορικής Αντίληψης όχι μόνο απ’ τα κεφάλια των ειδικών των δυτικών ολιγαρχιών αλλά και των υποτελών έχει διαμορφώσει ένα μόνιμο «τώρα», που μπορεί μεν να διασταλεί λίγο αλλά δεν αντέχει στη μη-γραμμικότητα των εξελίξεων σε βάθος χρόνου. Ανάλογα συρρικνωμένη έχει γίνει και η κριτική μνήμη…

Μια ερώτηση θα μπορούσε ίσως να ταρακουνήσει τέτοιες βιαστικές και ηττοπαθείς αντιλήψεις: ήδη απ’ το περασμένο καλοκαίρι (όταν τα δεδομένα των αμερικανικών εκλογών του Νοέμβρη είχαν πια οριστικοποιηθεί…) εκείνοι που σχεδιάζουν πραγματικά, είτε στην Παλαιστινιακή αντίσταση, είτε στον «άξονα της αντίστασης», είτε στο μπλοκ της Αστάνα, είτε στο ευρασιατικό project αδιαφόρησαν άραγε για την επερχόμενη αλλαγή φρουράς στην Ουάσιγκτον – και τις συνέπειές της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή / ανατολική Μεσόγειο;

Η δική μας, περιθωριακή αλλά καθόλου αυθαίρετη απάντηση είναι: όχι!!! Αντίθετα (εκτιμάμε…) προχώρησαν σε προσαρμογές των τακτικών τους λαμβάνοντας υπ’όψη τους ότι α) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορεί να αφηνιάσει, και β) ότι το ψοφιοκουναβιστάν είναι «απρόβλεπτο» και οπωσδήποτε χωρίς ιδιαίτερες και ουσιαστικές δυνατότητες. Κάποιες απ’ αυτές τις προσαρμογές παρανοούνται απ’ τα δυτικά μυαλά…

Πρέπει να λαμβάνει κάποιος σοβαρά υπόψη του όλα τα δεδομένα και το σύνολο του «πολιτικού / γεωπολιτικού» εδάφους πάνω στο οποίο θα κριθεί / κρίνεται η απελευθέρωση της al Quds:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι συνέπειες της ήττας 11

Στις 24 Ιούνη του 2022, χρονιά στην οποία ήταν βέβαιο ότι η ρωσία θα διαλυθεί, ο Putin θα αυτοκτονήσει αφού πρώτα σκοτώσει τον Shoigu κλπ, ο τοξικός του Κιέβου έδωσε ένα «παγκόσμιο μήνυμα» ως ολόγραμμα, υποσχόμενος ότι «θα νικήσει την αυτοκρατορία» – του κακού φυσικά. Το project οργάνωσαν δύο εταιρείες δημοσίων σχέσεων με έδρα το Λονδίνο, και για τις ανάγκες του show σχεδίασαν και τύπωσαν το tshirt που φορούσε ο … «απελευθερωτής του πλανήτη». ΕΛΑ ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ Ή ΠΕΘΑΝΕ…

Στο ίδιο project (και στο ίδιο μήνυμα) συμμετείχαν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως π.χ. ο Boris Johnson αλλά και ο γάλλος ακροδεξιός «φιλόσοφος» BernardHenri Levy. Το σύντομο video στη συνέχεια θα φρεσκάρει όχι μόνο την μνήμη σας αλλά και την γνώση σας για το πόσοι πολλοί και διαφορετικοί δυτικοί έχουν τζογάρει στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Δευτέρα 31 Μάρτη (00.20) >> Η ιδέα ότι το ψοφιοκουναβιστάν θέλει «ειρήνη στην ουκρανία» έχει πείσει πολλούς. Δεν θα έπρεπε. Η Ουάσιγκτον δεν θέλει ειρήνη. Θέλει να μην χρεωθεί την ήττα (της) στο ουκρανικό πεδίο μάχης, ήττα που απλά θα μεγαλώνει αν ο πόλεμος συνεχίσει! Αλλά ακριβώς το ίδιο θέλουν και οι ευρωπαίοι σωστομερίτες (της ιστορίας). Και έτσι ξετυλίγονται μικρά-εγκλήματα-μεταξύ-συμμάχων…

Να θυμίσουμε ότι το Joνυσταλεάν (και όλοι οι ευρωπαίοι σύμμαχοί του) δοκίμασε μια διαφορετική «τακτική», αν μπορεί να βαφτίζει κάποιος έτσι την απελπισία: Κλιμάκωση-για-την-αποκλιμάκωση: χοντραίνω τις επιθέσεις στο εσωτερικό της κυρίως ρωσίας για να αναγκαστεί η Μόσχα να υπεραντιδράσει∙ να στριμωχτεί παγκόσμια∙ και να αποδεχθεί έναν κάποιο συμβιβασμό που η γενική δύση θα πουλούσε ως «νίκη» της. Η Μόσχα δεν υπεραντέδρασε∙ έστειλε μια «συμβατική αγριοφουντουκιά» προκαλώντας ναυτία στα δυτικά επιτελεία.

Η κλιμάκωση-για-την-αποκλιμάκωση σχόλασε, και μαζί της το Joνυσταλεάν. Το ψοφιοκουναβιστάν δεν έχει ουσιαστικά και πρακτικά κανένα «χαρτί» απέναντι στη Μόσχα. Επιπλέον δεν έχει έμπειρο προσωπικό για να σταθεί απέναντι σε θηρία του είδους Lavrov. Όμως από διαφορετικές αφετηρίες και για εντελώς διαφορετικούς λόγους μπορεί να συμφωνεί μαζί της σ’ αυτό: οι ευρωπαίοι (είναι που) πρέπει να πληρώσουν ακριβά. Ενώ για το ψοφιοκουναβιστάν αυτό είναι απλά θέμα λογιστηρίου, έσοδα – έξοδα, για το ρωσικό κράτος η τιμωρία σχετίζεται και με την εξαπάτηση του παρελθόντος (όσο υπήρξε τέτοια, Minsk 1, 2 κλπ) αλλά και με την αναίδεια του «κάνουμε πόλεμο με την ρωσία» απ’ το 2022 και μετά.

Σχετίζεται και με κάτι ακόμα, σοβαρό. Κι εδώ οι δρόμοι της Μόσχας και της Ουάσιγκτον χωρίζουν – ίσως για να ξανασυναντηθούν σε μια επόμενη στροφή:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 24 Μάρτη (01.47) >> Οι συμφωνίες-που-δεν-είναι, δεν συμβαίνουν μόνο σε ότι αφορά το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς και τους συμμάχους τους. Ο narcoRubi έκλεισε (όπως μας είπαν) μια συμφωνία με τον τοξικό του Κιέβου στην Τζέντα, για μια «εκεχειρία 30 ημερών»∙ συμφωνία που εξατμίστηκε γρήγορα από μια άλλη συμφωνία που έκλεισε το ψόφιο κουνάβι με την ανεγκέφαλη αλεπού για μια διαφορετικού περιεχομένου «εκεχειρία 30 ημερών»∙ που ούτε κι αυτή μακροημερεύει, αφού την έχει ήδη παραβιάσει ο τοξικός του Κιέβου.

Συμφωνίες-που-δεν-είναι: πρόκειται για φτηνούς αντιπερισπασμούς ή για ανικανότητα; Πρώτη παρατήρηση: σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις έχει κεντρική θέση το ψοφιοκουναβιστάν, ωστόσο το είδος («συμφωνίες-που-δεν-είναι») είναι μάλλον ευρωπαϊκή πατέντα: Minsk 1, 2, «formula Steinmeier»…

Δεύτερη παρατήρηση: τα δυτικά κράτη / κεφάλαια ονόμαζαν «στρατηγική» τον τακτικισμό τους εδώ και δεκαετίες. Τακτικισμός ήταν οι φαντασιώσεις τους το 2022 και το 2023 για ήττα και διάλυση της ρωσίας (με ουκρανικά έξοδα…): η «σωστή μεριά της ιστορίας». Από τότε και μετά ο δυτικός τακτικισμός δεν έχει ξεπέσει απλά σε οπορτουνισμό (λίγο ή πολύ πάντα τέτοιος ήταν) αλλά σε πανικόβλητο ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Τρίτη παρατήρηση:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Υεμένη

Δευτέρα 24 Μάρτη (01.45) >> Κάποια στιγμή το φθινόπωρο του 2024, προεκλογικά, το ψόφιο κουνάβι διατεινόταν πως δεν χρειάζεται να βομβαρδίζει (το Joνυσταλεάν) τους Houthis, και ότι αρκεί να μιλήσει κάποιος σοβαρά μαζί τους στο τηλέφωνο:

Τώρα «ξερνάει την κόλαση» πάνω τους, σε συνεργασία με το Λονδίνο… Αλλά όχι, δεν είναι αυτό που νομίζετε! Δεν είναι το ίδιο που έκανε το Joνυσταλεάν! Όχι!! Τώρα οι μαζικές δολοφονίες αμάχων στην υεμένη είναι «διαπραγματευτικό χαρτί»… Κατά της Τεχεράνης…

Ποιος θα φοβηθεί άραγε την αμερικανική «κόλαση»; Οι Houthis; Να ένας απ’ αυτούς, σε μια ριψοκίνδυνη πράξη συντροφικότητας, στη διάρκεια της προηγούμενης κόλασης που για χρόνια τους επέβαλαν οι ίδιοι (Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Παρίσι) μέσω των μισθοφόρων των πετροχουντικών του Ριάντ και του Ντουμπάι, με τον ίδιο στόχο (να στριμώξουν την Τεχεράνη): μεταφέρει τον τραυματισμένο σύντροφό του στην έρημο, μέσα σε βροχή από σφαίρες:

Τώρα τι έχουν μηχανευτεί αυτοί οι παλιοχαρακτήρες, οι Houthis; Σημαδεύουν το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Harry Truman ξανά και ξανά. Χτες ήταν η 5η τέτοια επίθεση. Οι πύραυλοι και τα drones τους αναχαιτίζονται φυσικά∙ αλλά οι αμερικανικοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι πάνω στα πλεούμενα είναι σε πολύ περιορισμένη ποσότητα. Κι όταν τελειώσουν… (θα σηκωθούν και θα φύγουν – θα στείλουν άλλα πολεμικά, αλλά θα μεσολαβήσει ικανό κενό…)

Mind the gap

Δευτέρα 24 Μάρτη (01.34) >> Ο James O’ Brien, του βρετανικού καναλιού LBC, πριν 10 ημέρες είχε κάτι αξιόλογο να πει για το αμερικανικό πρωτοκλασάτο πανεπιστήμιο Columbia και την λογοκρισία:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι συνέπειες της ήττας 10

Δευτέρα 17 Μάρτη (00.50) >> Στην τωρινή ιστορική συγκυρία εκείνο που προσπαθούν οι ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί είναι να ακυρώσουν τον ψοφιοκουναβικό «φιλειρηνισμό» απέναντι στην Μόσχα, για τον οποίο φοβούνται (όχι άδικα!!!) ότι θα καταλήξει να πληρώσουν αυτοί και μόνον αυτοί όλη την ζημιά της (ως τώρα) ήττας στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Αξιοποιώντας προβοκατόρικα τόσο τον ετοιμόρροπο τοξικό του Κιέβου (ή τον διάδοχό του αν αυτός είναι ο «εκπαιδευόμενος» στο Λονδίνο Ζalunsky…) όσο και την απειρία των περισσότερων ψοφιοκουναβικών στελεχών, όπως π.χ. ο υπ.εξ. narcoRubi – αλλά και την βιασύνη του ψόφιου κουναβιού…

Το πιο πρόσφατο επεισόδιο αυτής της όχι και τόσο υπόγειας αναμέτρησης μεταξύ της Ουάσιγκτον και των ευρωπαίων συμμάχων της, ήταν η πρόταση για εκεχειρία 30 ημερών που μαστορεύτηκε στην Τζέντα μεταξύ του narcoRubi και του τοξικού του Κιέβου. Αυτό σε συνδυασμό με μια μαζική επίθεση drones λίγες ώρες νωρίτερα σε πολυκατοικίες εντός την (παλιάς) ρωσικής επικράτειας…

Η πρόταση αυτή ήταν τέτοια που το αναμενόμενο (απ’ την μεριά εκείνων που την σχεδίασαν…) ήταν η απόρριψή της μετά βδελυγμίας απ’ την Μόσχα∙ πράγμα που θα ανάγκαζε το ψοφιοκουναβιστάν να αντιδράσει «δυναμικά» με μεγαλύτερη στήριξη του φασιστοΚιέβου, έτσι ώστε σιγά σιγά ή γρηγορότερα ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης να γίνει ΚΑΙ πόλεμος του ψόφιου κουναβιού…

Την πρόταση την σέρβιρε ο τοξικός του Κιέβου∙ και ο narcoRubi την έφαγε αμάσητη… Ποιος όμως την σχεδίασε;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι συνέπειες της ήττας 5

Δευτέρα 10 Μάρτη (00.19) >> Η δημαγωγία (εντόπια και μη) θέλει να παρουσιάσει την αντιπαράθεση (έως σύγκρουση) ανάμεσα στην ψοφιοκουναβική ολιγαρχική Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές ολιγαρχίες (συμπεριλαμβανόμενης εκείνης του Λονδίνου) ως ιδεολογική: το αυταρχικό ψόφιο κουνάβι εναντίον των «δημοκρατικών» ευρωπαίων∙ ή το ανάποδο. «Ιδεολογική μάχη» με το περιβάλλον απόν: η συντριπτική ήττα του νατο στο ουκρανικό πεδίο μάχης απλά ΔΕΝ υπάρχει (!!!!) και, κατά συνέπεια, ΔΕΝ υπάρχει καμία διαχείριση των συνεπειών της ήττας…

Την προηγούμενη εβδομάδα παρουσιάσαμε την σύγκρουση μεταξύ Ουάσιγκτον και Λονδίνου για την λεηλασία των πρώτων υλών (και όχι μόνο) που θα απομείνουν σ’ ότι τελικά σταθεροποιηθεί ως «ουκρανικό κράτος»… Δεν είναι όμως μόνο το βασίλειο της αγγλίας, σκωτίας, ουαλλίας, βόρειας ιρλανδίας, καναδά, αυστραλίας, κλπ που θέλει να πρωταγωνιστήσει στο πλιάτσικο κι έτσι, αντικειμενικά, «σπρώχνεται» με την (άσπονδη) σύμμαχο Ουάσιγκτον. Είναι κι αυτό το θολό που λέγεται ε.ε.

Μερικές ώρες πριν ο τοξικός του Κιέβου φάει το ξύλο του στο άσπρο σπίτι, νωρίς στις 28 Φλεβάρη 2025, κάποιοι δημαγωγοί θεώρησαν καθήκον τους να το θυμίσουν:

Ρίχνει αγκωνιές ο Trump στην ε.ε.;

Μόλις δυο μέρες πριν την κλωτσοπατινάδα, στις 26 Φλεβάρη 2025, ο υπουργός (: «επίτροπος») εσωτερικής αγοράς της ε.ε. Stephane Sejourne ανακοίνωνε την (αγχωμένη) «πρωτοβουλία» της ευρωπαϊκής επιτροπής (της κυρίας Ursula…) να καταθέσει τον ερχόμενο Μάρτη(σε λίγο δηλαδή…) «πολύ συμπαγή σχέδια» για τα σημαντικά – ουκρανικά – κοιτάσματα που «θεωρούνται ευρωπαϊκά»:

Τι πάει να πει «θεωρούνται ευρωπαϊκά»; Πάει να πει ότι το 2019 (πριν την ρωσική εισβολή…) η ε.ε. είχε υπογράψει με την τοξικό του Κιέβου μια συμφωνία-πλαίσιο για την εκμετάλλευσή τους, που δεν είχε μπει σε εφαρμογή λόγω του πολέμου:

Αν ενδιαφέρεσθε για video ντοκουμέντο σχετικά, ιδού ένα:

Ας το επαναλάβουμε: δεν υπάρχουν πια αρκετά λάφυρα για όλους τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς σ’ αυτόν τον πλανήτη∙ και η «σπανιότητα» γίνεται πολύ πιο δραματική αν πρόκειται για ηττημένους.

Στον μεταξύ τους διαγκωνισμό οι (ηττημένοι) δυτικοί, το ρίχνουν (σε τι άλλο;) στο πάγιο ενδιαφέρον τους και στους αγώνες τους για την … δημοκρατία …. και την ελευθερία:

Κι όσο πιο παρακμιακοί είναι, τόσο πιο γραφικοί γίνονται: ενώ, για παράδειγμα, ο κόνδορας του ελληνικού υπ.αμ. ονειρεύεται «ατσάλινους θόλους» πάνω απ’ το ελλαδιστάν, η ρημαδοUrsula (πάντα παρούσα όταν υπάρχουν στον ορίζοντα μεγάλα ποσά, με πολλά μηδενικά) ονειρεύεται «ατσάλινους σκατζόχοιρους» στις 2 Μάρτη:

Δεν θέλουμε να προσωποποιούμε την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα αλλά η ρημαδοUrsula έχει αφήσει γερά τα ίχνη της στην ιστορία. Τότε, στις 14 Σεπτέμβρη του 2022, απολάμβανε την επερχόμενη «κατάρρευση της ρωσίας»:

Έμεινε με την αυτοϊκανοποίηση… Μιλώντας κάπως ουδέτερα: είναι αποδεδειγμένα ο «δυτικός πολιτικός υποκειμενισμός στα καλύτερά του»… Με τα όλα του. Με τις άκρες του, την μαφία του, τον τουπέ του, τα κυκλώματά του, τις ψευδαισθήσεις του, τον πλούτο του…  

Οι συνέπειες της ήττας 1

Το έχετε δει, σίγουρα. Οπότε θεωρείστε το ως εισαγωγή στα επόμενα…

Δευτέρα 3 Μάρτη (01.07) >> Επιτρέψτε μας σοβαρές αμφιβολίες για το αν ο τοξικός του Κιέβου πήγε στην Ουάσιγκτον για να καυγαδίσει on air. Μάλλον για κατ’ ιδίαν καυγά ήταν προετοιμασμένος – αυτό που λέγεται «σκληρή διαπραγμάτευση». Απ’ την άλλη μεριά οι καλοί τρόποι επιβάλουν στον (όποιο) οικοδεσπότη να είναι ευγενικός και συγκρατημένος, κατ’ αρχήν δημόσια… Δεν είναι αυτή η περίπτωση του ψοφιοκουναβιστάν∙ σίγουρα δεν ήταν την περασμένη Παρασκευή: ο τοξικός του Κιέβου έφαγε ξύλο, στη βάση εντός ρεαλισμού του είδους «λοιπόν, μαλακάκο, άσε τα κόλπα και δώσε γρήγορα το πράμα…»

Κάποιοι θα πουν πως ήταν ένα «σόου πυγμής» για εσωτερική (αμερικανική) κατανάλωση… Ίσως, αλλά με μια απαράβατη προϋπόθεση. Ότι ο τοξικός του Κιέβου θα γυρίσει κλαίγοντας, μετανιωμένος, θα πέσει στα γόνατα του ψόφιου κουναβιού (και του αντιπροέδρου του) και θα τα δώσει όλα. Αν δεν γίνει έτσι, κι αν ο χαμένος από χέρι τοξικός συνεχίσει να ζορίζει τις επιθυμίες της Ουάσιγκτον, τότε η «πυγμή» θα εξαϋλωθεί.

Υπάρχει ωστόσο πολύ σοβαρός λόγος για τον εκνευρισμό του ψοφιοκουναβιστάν. Κι αυτός βρίσκεται εδώ:

Στις 16 Γενάρη ο πρωθυπουργός της αυτού εξοχότητας του βασιλιά αγγλίας, ουαλίας, σκωτίας, βόρειας ιρλανδίας, καναδά, αυστραλίας, κλπ Starmer έκανε μια βόλτα στο Κίεβο για να υπογράψει μια αρκετά γενναιόδωρη «εκατονταετή [!!!!] συμφωνία φιλίας και συνεργασίας» μεταξύ μιας παρακμιακής πολύ πρώην υπερδύναμης και ενός κράτους με ερωτηματικό∙ μεταξύ Λονδίνου και Κιέβου.

Μ’ αυτή τη συμφωνία, έναντι αυξημένης στρατιωτικής (και όχι μόνο) προστασίας (όχι τόσο του κράτους όσο κυρίως του τοξικού και των φίλων του – ας σημειώσουμε εδώ ότι η επικράτεια της αυτού εξοχότητας έχει όλους κι όλους 80.000 στρατιώτες…) και «επενδύσεων», το Λονδίνο παίρνει αρκετά. Παίρνει (για την ακρίβεια: επισημοποιεί) την επέκτασή του στην ουκρανία, παίρνει τουλάχιστον μια ναυτική βάση (ή όπως αλλιώς ονομαστεί…) στην Οδησσό… Και παίρνει κι αυτά:

Τσιμέντωμα (;;;) της συνδιαχείρισης (της στρατηγικής) των «critical minerals» – να ένα απ’ αυτά που προβλέπει η «100ετής φιλία»… Όμως τα πήρε οριστικά το Λονδίνο;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι συνέπειες της ήττας 2

Δευτέρα 3 Μάρτη (00.59) >> Ας μην ξεχάσουμε το βασικό τερέν:

– Αφού έγινε αδύνατο το πλιάτσικο της ρωσικής επικράτειας, η μόνη «ανταμοιβή» των νατοϊκών για τον πόλεμο που κήρυξαν κατά της Μόσχας είναι το πλιάτσικο της (όποιας) ουκρανικής…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.