Ένας πρωθυπουργός στο Παρίσι

Σάββατο 25 Νοέμβρη. Από το Mavrommatis Passy, το κυριλέ bistro (εργασιακό κάτεργο ελληνικής ιδιοκτησίας…) στη σκιά του πύργου του Άιφελ, αφού έφαγε το “άγριο λαυράκι με πατάτες και κακαβιά”, ο εξοχότατος ψόφιος κοριός δήλωσε:

Είμαι υπερήφανος που ζουν στην ελλάδα πάνω από 60.000 πρόσφυγες, σε καλές συνθήκες, με πρόσβαση στην υγεία και την εκπαίδευση…

Είπε τέτοιο πράγμα; Πριν την κακαβιά (με γάλλους επιχειρηματίες) ή μετά; Stoooop!!!! Stop!!! Έλεος! Κτύπησε ο δαίμων του πληκτρολογίου!!! Ουδέποτε ο έλληνας πρωθυπουργός είπε τέτοια πράγματα μπουκωμένος! Αυτά τα είπε στην εφημερίδα “le Figaro” (που εμμέσως πλην σαφώς τον παρασημοφόρησε). Στο Mavrommatis Passy (που αμέσως και σαφώς τον τάισε) είπε:

Για μια ακόμη φορά, σε διαφορετικό στέκι αυτή τη φορά, είχα τη χαρά να γευτώ τις λιχουδιές της ελλάδας, στην καρδιά του Παρισιού…

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα απ’ αυτό το μπέρδεμά (μας); Ασφαλώς. Όσο πιο μακρυά γεύεται «λιχουδιές της ελλάδας» ο ψόφιος κοριός, τόσο περισσότερο βελτιώνονται (στο κεφάλι του) οι συνθήκες ζωής των προσφύγων στην ελλάδα… Τόσο πολύ βελτιώνονται οι συνθήκες (ίσως βοηθάει το λαυράκι, ίσως τα παράσημα) ώστε δεν χρειάζεται καν να θυμίσει (ο εξοχότατος ψόφιος κοριός) στους οικοδεσπότες του ότι εξακολουθούν να μην δέχονται τους πρόσφυγες που τους αναλογούν…

Πράγμα που, με τη σειρά του, σημαίνει ότι μόνο η διεθνής ζήλια και κακία επιτρέπει το να λέγονται πράγματα σαν αυτά:

(Υπάρχει κι άλλο ηθικό δίδαγμα. Όταν ο ψόφιος κοριός ήταν ακόμα “work in progress”, όταν δηλαδή οι image makers που τον είχαν αναλάβει δούλευαν την περίπτωσή του, το 2008, είχε το θράσος – αυτό αποδεικνύεται εκ των υστέρων – να το παίξει «φίλος των μεταναστών», πηγαίνοντας στο προεδρικό μέγαρο με την νεαρή Καντίτσα Σάνκο, μετανάστρια απ’ τη σιέρα λεόνε. Τώρα που «φτιάχτηκε» τα λαυράκια τα τρώει μόνος τους. Και επειδή το ψάρι “δεν πιάνει χώρο”, στο στομάχι του χωράνε ακόμα και μερικές χιλιάδες πρόσφυγες.)

Φαιορόζ ανθρωπισμός 1

Κυριακή 5 Νοέμβρη. >…Ο Κούκος είναι πτηνό της οικογενείας των Κοκκυγιδών, γνωστός για το φαινόμενο του παρασιτισμού, ο οποίος, ονομάζεται αναπαραγωγικός παρασιτισμός. Ο κούκος γεννάει τα αυγά του στις φωλιές άλλων πουλιών, βρίσκοντας την κατάλληλη στιγμή και απορρίπτοντας από την εκάστοτε φωλιά αντίστοιχο αριθμό αυγών του ιδιοκτήτη. Τα παρασιτούμενα πτηνά ονομάζονται ξενιστές. Οι ξενιστές σιτίζουν τους νεοσσούς του Κούκου και, σε 14 ημέρες, ο νεοσσός έχει περίπου το τριπλάσιο μέγεθος ενός ενήλικου ξενιστή. Το ιδιαίτερο αυτό φαινόμενο παρατηρείται ενίοτε και στην πολιτική… (Βικιπαίδεια)

Η περίπτωση του κ. Μουζάλα αποτελεί ένα διδακτικό παράδειγμα της τακτικής του Κούκου εφαρμοσμένη στην πολιτική. Ευθύς μόλις ανέλαβε Υπουργός το Σεπτέμβρη 2015 άδειασε το Υπουργείο από κάθε θεσμική αρμοδιότητα και εγκατέστησε στην «φωλιά» αυτή… τα δικά του αυγά.

Ο Υπουργός φώλιασε στις δομές, αντί τους νόμιμους διοικητές, όπως όριζε ο νόμος, τα δικά του «παιδιά» (κάποιοι τα αποκαλούν «τα μουζαλόπαιδα»). Τα οποία, ελλείψει άλλων προσόντων, ήταν γνήσια Μουζαλικά. Τα αποτελέσματα εκδηλώνονται πλέον καθημερινά, με τις δομές να βουλιάζουν στην ανοργανωσιά. Και αυτό είναι μόνο η ορατή κορυφή του παγόβουνου. Άλλα τόσα «σκανδαλάκια» παραμένουν ακόμα… κάτω από το χαλί…

Με τις δομές να καίγονται, τον υπουργό να τριπλασιάζει λογαριασμούς που μαγειρεύει η παρέα του, βιώνουμε τώρα και τις πρώτες αυθαίρετες απολύσεις υποκινούμενες από Υπουργό της Αριστεράς. Τι άλλο μας περιμένει;

(“Ο κ. Μουζάλας, τα αυγά του Κούκου, και οι απολύσεις των μη αρεστών – 14/10/2016)

 

> Ο Γιάννης Μουζάλας είναι ένας Υπουργός που «ξέμεινε» από την υπηρεσιακή κυβέρνηση του 2015 και χειρίζεται το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο του προσφυγικού. Έχει κατηγορηθεί για συντηρητική αντίληψη, απόλυτα προσωπική ατζέντα και ανεπάρκεια στη διαχείριση ενός από τα βασικά προβλήματα που απασχολούν τη χώρα.

Αυτό που είναι γεγονός είναι ότι στη διάρκεια της θητείας του δεν βελτιώθηκαν ουσιαστικά οι απαράδεκτες συνθήκες για πρόσφυγες και μετανάστες. Στις κατηγορίες για ένα παράλληλο σύστημα διοίκησης, παρεμβάσεις στις ανεξάρτητες επιτροπές ασύλου,  αδυναμία αξιοποίησης των πόρων,  οικογενειοκρατία, ο κ. Μουζάλας θα έπρεπε να είχε απαντήσει. Αλλά δεν το έκανε ποτέ. Ούτε έδωσε εξηγήσεις για τις συνεχείς  παραιτήσεις τριών Γενικών Γραμματέων και δύο διευθυντών (!) του υπουργείου του, που συχνά συνοδεύτηκαν με καταγγελίες για το ύφος και την αντίληψη της διοίκησης αλλά άφησαν και υπονοούμενα για οικονομικές ατασθαλίες

(“Το μυστήριο Μουζάλα”, 1/11/2017)

 

Ποιός τα λέει αυτά; Οι διαχειριστές του site tvxs.gr, του συριζαίου ευρωβουλευτή Κούλογλου. Υποκρίπτεται, άραγε, κάποια «ενδοκοματική κόντρα»; Όχι. Ο Μουζάλας έχει φέρει τόσο καλά σε πέρας την πραγματική εθνική (άρα και φαιορόζ) «γραμμή» εναντίον των προσφύγων / μεταναστών ώστε τα ντόπια αφεντικά του τον προορίζουν για προαγωγή. Σε κάποια ακόμα πιο καλοπληρωμένη καρέκλα, κάπου στην ευρώπη. Δύσκολο με τέτοιες «επιτυχίες», αλλά τι σημασία έχει; Εδώ πριν 2 χρόνια ο ψόφιος κοριός νόμιζε ότι είναι μετεμψύχωση του Λένιν· στον Μουζάλα θα τσιγγουνευτούν οι φαιορόζ τα όνειρα για ευρωμεγαλεία;

Φαιορόζ ανθρωπισμός 2

Κυριακή 5 Νοέμβρη. Το ζήτημα δεν είναι «ηθικό»· ή, σίγουρα, δεν είναι μόνο τέτοιο. Είναι και πολιτικό, με την έννοια που δίνουμε απ’ αυτές εδώ τις θέσεις. Το δίδυμο Μουζάλα – ψεκασμένου έχει το 90% της άμεσης, πρακτικής ευθύνης για την συστηματική, μεθοδική εξαθλίωση πολλών εκατοντάδων προσφύγων και μεταναστών. Πρόκειται για την αποτρόπαια «αποτροπή»: να ζουν άθλια ώστε να μην έρχονται άλλοι…

Οι προηγούμενοι καθεστωτικοί έστελναν τους φασίστες τους για να βουλιάζουν τις βάρκες. Σκότωσαν άμεσα και κατευθείαν. Οι τωρινοί είναι πιο «ανθρωπιστές»: προτιμούν να οχυρώνονται πίσω απ’ τον μικροαστικό μισανθρωπισμό (: φασισμό) των ντόπιων. Σκοτώνουν «με το γάντι», παριστάνοντας τους κακόμοιρους που θα ήθελαν αλλά δεν μπορούν (τρώγοντας εν τω μεταξύ τους ευρωπαϊκούς παράδες, αυτοί και οι φίλοι τους)… Κι όμως: η «βασιλεία» τους έχει κυλήσει χωρίς καν την ελάχιστη πρακτική ένσταση / αντίρρηση. Γιατί; Επειδή διάφοροι «υπερασπιστές των προσφύγων / μεταναστών» ασχολούνται εδώ και πολύ καιρό να βάζουν στο στόχαστρο τους υπεύθυνους του υπόλοιπου 10%, και μάλιστα εντελώς αδιάκριτα: τις μ.κ.ο.

Έχουν οι «μη κυβερνητικές οργανώσεις» κάποια ευθύνη για την εξαθλίωση; Ναι. Αλλά όχι έτσι, γενικά και αδιαφοροποίητα. Ευθύνες έχουν πολλοί ιδιοκτήτες μ.κ.ο., καθώς και ένα ποσοστό εργαζόμενων σ’ αυτές. Όμως σε κάθε περίπτωση αυτοί κινούνταν στο «πλαίσιο» που είχε προσδιορίσει το ελληνικό κράτος. Δηλαδή, αν πρέπει να μιλήσουμε για πρόσωπα, το δίδυμο Μουζάλα – ψεκασμένου.

Η στοχοποίηση της «ουράς» και όχι των κεφαλιών του τέρατος δεν ήταν μια «πολιτική αβλεψία». Ήταν ξέπλυμα των κεφαλιών. Στοιχειώδης ανάλυση της δομής των μηχανισμών που «διαχειρίζονται τις προσφυγικές ροές» στην ελλάδα θα ήταν υπεραρκετή για να δείξει ποιοι κάνουν τι. Στο κάτω κάτω: αν δεν μπορούν οι «επαναστάτες» να κάνουν μια στοιχειώδη ανάλυση του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου, τι σκατά μπορούν να κάνουν;

Είπαμε μερικά πράγματα εδώ πριν κάτι μήνες. Ενδεικτικά: σκοτώνοντας με κάθε τρόπο (Κυριακή 26 Φλεβάρη ’17)· πρόσφυγες και μπίζνες (Δευτέρα 13 Μάρτη ’17)· τα κάτεργα (Δευτέρα 13 Μάρτη ’17). Τώρα οι τρισκατάρατες μ.κ.ο. διώχτηκαν απ’ την ιστορία (ίσως για να μπουν κάποιες απ’ αυτές απ’ την πίσω πόρτα…) και το ελληνικό κράτος είναι επίσημα ο μοναδικός «διαχειριστής». Επί τη ευκαιρία όμως, αφού χωρίς τις μ.κ.ο. χάνεται ο φερετζές που έκρυβε τα ανθρωποφάγα σαγόνια του, θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια και ο «ανθρωπιστής υπουργός».

Τι απομένει προς το παρόν εκτός απ’ την εξαθλίωση των ανθρώπων; Η συνενοχή όσων προσπαθούν να δικαιολογήσουν την πολιτική τους ύπαρξη «πετώντας την μπάλα» όσο πιο μακρυά γίνεται…

Φαιορόζ ανθρωπισμός 3

Κυριακή 5 Νοέμβρη. Απ’ τον αγγλικό καθεστωτικό guardian μαθαίνουμε ότι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σάμου (μόνο εκεί;) είναι πιθανό να ξαναπεθάνει κόσμος τον χειμώνα που έρχεται. Πως θα καταφέρουν να επιβιώσουν οι αιχμάλωτοι των ελληνικών «hot spots» σε καλοκαιρινές σκηνές μέσα στα δέντρα; Η μόνη ελπίδα που τους έχει απομείνει είναι να αρρωστήσουν, για να περάσουν κάποιες μέρες σε κάποιον προφυλαγμένο από καιρούς και δαίμονες νοσοκομειακό θάλαμο.

Αυτός ήταν και παραμένει ο στόχος (και) των φαιορόζ: η απο-ανθρωποποίηση των φυγάδων. Αυτόν τον σκοπό έχει υπηρετήσει πιστά τόσο ο Μουζάλας όσο και ο ψεκασμένος· με τους μηχανισμούς τους, τις παρέες τους, τα κυκλώματά τους. Με το αζημίωτο φυσικά: είναι απλό να είναι οι αξιωματούχοι καθάρματα, αλλά θεωρούν δικαίωμά τους να πληρώνονται καλά γι’ αυτό. Πάνω απ’ το τραπέζι· και από κάτω.

Να γίνεται η αρρώστια η μόνη ελπίδα σου να ζεσταθείς μέσα στο χειμώνα: αυτή η «ελπίδα που ερχόταν» το 2015 ήταν φονική.

Κάτι καταλάβαιναν οι φασίστες που «στέκονταν προσοχή» στο δρόμο της…

Ελληνική φιλοξενία

Τρίτη 15 Αυγούστου. Ένα σύντομο video, τραβηγμένο από πρόσφυγα, που δημοσιοποίησε η «εφημερίδα των συντακτών»

αποδεικνύει αυτό που είναι γνωστό εδώ και χρόνια, μέσα από διηγήσεις προσφύγων / μεταναστών αλλά και μαρτυρίες διάφορων διεθνών μ.κ.ο.: την τακτική διάφορων φασιστών του λιμενικού (είτε με την κάλυψη είτε με εντολές του αρχηγείου τους) να προσπαθούν να βουλιάξουν βάρκες φορτωμένες με ανθρώπους, σηκώνοντας δίπλα τους κύματα με τα ταχύπλοα της «υπηρεσίας». Το περιπολικό που φαίνεται στο video είναι μεσαίου μεγέθους. Υπάρχουν και μεγαλύτερα, και μπορεί να φανταστεί εύκολα ο καθένας τι έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια.

Πρόκειται για επίσημα και διεθνώς ορισμένο έγκλημα, είτε πετυχαίνουν τον σκοπό τους (να πνίξουν κόσμο) είτε όχι. Το να προκαλείται εσκεμμένα κίνδυνος για την ζωή ανθρώπων που βρίσκονται στη θάλασσα ισοδυναμεί, με βάση τη διεθνή ναυτική νομοθεσία, με απόπειρα δολοφονίας ανθρώπων που είναι σε αδυναμία. Εν προκειμένω μαζική απόπειρα, σε βάρος ενηλίκων και ανηλίκων, ανδρών και γυναικών.

Αυτά συνέβαιναν επί των ημερών της γαλαζοπράσινης διοίκησης, συμβαίνουν και απ’ την φαιορόζ. Εθνική γραμμή, σκληρή και αδιάλλακτη – και εδώ.

Κάτεργα

Τρίτη 18 Ιούλη. Πόσες φορές πρέπει να καεί το κάτεργο στη Μόρια (και οποιοδήποτε άλλο οπουδήποτε αλλού) για να ζητήσουν συγγνώμη, με τον ίδιο στόμφο ακριβώς όπως στις καταγγελίες τους, όσοι έκαναν πλάτες στο ελληνικό κράτος / παρακράτος αποδίδοντας τις κύριες ευθύνες για την εξαθλίωση των προσφύγων εκεί που αντιστοιχούν μόνο (οι σοβαρές μεν αλλά) δευτερεύουσες, δηλαδή στις μκο· κυρίως στα αφεντικά τους; Ξεπλένοντας, ουσιαστικά και συστηματικά, κάθε ψεκασμένο, κάθε υπουργείο άμυνας, και κάθε Μουζάλα;

Ήταν γνωστό ότι θα συνέβαινε αυτό στο τέλος. “Σημαδεύοντας” όλο και περισσότερο έξω απ’ το κέντρο του στόχου, στο τέλος βαριέσαι… Νάχαμε να λέγαμε, να περάσει ο καιρός…

Πρόβλεψη;…

Τρίτη 13 Ιούνη.Γιατί αν, για παράδειγμα, γινόταν ένας σεισμός στη Χίο ή στη Λέσβο ή οπουδήποτε αλλού, και καταστρέφονταν σπίτια, το ελληνικό κράτος δεν θα «παρακαλούσε» τους ξενοδόχους να ανοίξουν τα γερά δωμάτιά τους στους ντόπιους άστεγους. Θα προχωρούσε στην επίταξή τους…

Αυτό γράφαμε μεταξύ άλλων πριν μόλις 2 ημέρες (Κυριακή 11 Ιούνη: ελληνική φιλοξενία). Ο.Κ…. Αλλά επειδή γκουχ… γκουχ… δεσμευόμαστε …. γκουχ… γκουχ… να μην αποκαλύψουμε τις πηγές των πληροφοριών μας (χμμμμ….) ας πούμε ότι δεν κάναμε πρόβλεψη. Ας πούμε ότι πρόκειται για σύμπτωση…

Εννοείται: την συμπάθειά μας στα θύματα. Και την βεβαιότητά μας: δεν θα αντιμετωπιστούν απ’ το ελληνικό κράτος σαν πρόσφυγες πολέμου στα ανατολικά, δηλαδή σαν 8ης κατηγορίας άνθρωποι… Ακόμα κι αν μείνουν σε σκηνές (πράγμα που θα γίνει προς το παρόν και για ψυχολογικούς λόγους…). Σίγουρα δεν θα τύχουν της ειδικής μεταχείρισης “να τους βγάλουμε την ψυχή για να παραδειγματιστούν”!…

Άνθρωποι στη θάλασσα

Σάββατο 3 Ιούνη. Η θάλασσα είναι η Μεσόγειος. Το πλοίο στο βάθος είναι διάσωσης.

Ο κόσμος είναι επίπεδος και ρηχός. Flat. Ο θάνατος έξω απ’ το κάστρο όχι.

(Υπάρχουν και χειρότερες “αποθανατίσεις”. Δεν θα τις βάλουμε…)

Τα καθάρματα 1

Παρασκευή 17 Μάρτη. ... Στα τέλη της άνοιξης του 2016, οι μεγαλύτερες διεθνείς οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας είχαν καταστρώσει σχέδια για την αντικατάσταση των “τεντουπόλεων”, και οι δωρητές είχαν προσφέρει τα χρήματα. Η ASB (Arbeiter-Samariter-Bund), μια γερμανική μ.κ.ο., έφτιαξε ένα σχέδιο κόστους 1,6 μυρίων ευρώ, για να γίνει το παλιό εργοστάσιο της Softex ένας συνοικισμός σπιτιών / κοντέινερ με θέρμανση και υποδομές υγιεινής, χωρητικότητας 1500 ανθρώπων. Τα χρήματα για την κατασκευή και την συντήρηση του οικισμού συγκεντρώθηκαν στη γερμανία, και έγινε η ανάλογη πρόταση στο ελληνικό υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής.

Αντί να συμφωνήσει και να επιτρέψει την δημιουργία αυτού του καταυλισμού, το υπουργείο απάντησε με μια δική του πρόταση, ύψους 8 εκατομυρίων ευρώ. Όταν οι δωρητές και οι οργανώσεις βοήθειας είπαν ότι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ούτε να δεχτούν κάτι τέτοιο, ο Μουζάλας αρνήθηκε να προχωρήσει οποιαδήποτε συζήτηση ή συνεννόηση. Σε μια επιστολή του με ημερομηνία 7 Ιούλη, ο υπουργός απάντησε στην ASB ότι «για το στρατόπεδο στη Softex δεν πρόκειται να αλλάξουμε τα σχέδιά μας». Η πρόταση της ASB απορρίφθηκε.

Ούτε, φυσικά, «το σχέδιο» αυτού του πολιτικού σκώληκα έγινε πράξη. Ή, πιο σωστά, έγινε: οι συνθήκες έμειναν το ίδιο άθλιες.

Η υπόθεση είναι αρκετά γνωστή διεθνώς. Το απόσπασμα πιο πάνω προέρχεται από το ρεπορτάζ του καθεστωτικού guardian στις 9/3, με τίτλο «που πήγαν τα λεφτά;»… Απ’ το οποίο ρεπορτάζ, φυσικά, αυτό το απόσπασμα και άλλα που δείχνουν τι γίνεται στην ελλάδα με τους αιχμάλωτους πρόσφυγες / μετανάστες και με τίνος την ευθύνη, δεν μεταφράστηκε στα ελληνικά. Λογικό. Όπως δεν μεταφράστηκε και η επόμενη παράγραφος (υπάρχει «εθνική ενότητα» στην εξόντωση των Άλλων διάολε!):

… Εν τω μεταξύ αξιωματούχοι των υπηρεσιών του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες λάμβαναν μέσα στα μεσάνυχτα τηλέφωνα από έλληνες υπουργούς που ζητούσαν λεφτά, τα οποία έπαιρναν, χωρίς να έχουν κάποιο σχέδιο ή χωρίς να έχουν κάνει κάποια σοβαρή προετοιμασία…

Τα καθάρματα 2

Παρασκευή 17 Μάρτη. Για όσους έχουν το στοιχειώδες κουράγιο η περίπτωση αυτής της δωρεάς και της απόρριψής της μετά βδελυγμίας είναι μια καλή case study. Έχει τα βασικά. Απ’ την μια μεριά μια μ.κ.ο., γερμανική, που δουλεύοντας με τον αναμενόμενο ορθολογισμό και έχοντας την ανάλογη πείρα, αφενός κάνει ένα σχέδιο υπέρ της ουσιαστικής βελτίωσης της καθημερινής ζωής των αιχμάλωτων προσφύγων σε ένα απ’ τα ελληνικά κάτεργα, αφετέρου το κοστολογεί και βρίσκει από δωρεές το κονδύλι. Για το ελληνικό κράτος / παρακράτος το κόστος θα είναι 0 (μηδέν) σεντς.

Απ’ την άλλη μεριά ο πολιτικός σκώληκας που παριστάνει τον ανθρωπιστή ενώ είναι, απλά, υφυπουργός στρατιωτικών και βιτρίνα προστασίας του αντίστοιχου υπουργού, απαντάει «με ένα δικό του σχέδιο» (ανάλογο μ’ εκείνο που πρότειναν οι γερμανοί ανθρωπιστές), με κόστος 5 (πέντε) φορές μεγαλύτερο. Στην ουσία τους λέει «δώστε μας 8 μύρια να φτιάξουμε αυτό που εσείς θα φτιάχνατε με 1,6».

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Με όλη την διανοητική διαύγεια που μπορούμε να έχουμε, ένα απ’ τα δύο. Είτε ο «υπουργός μετανάστευσης» Μουζάλας δεν γούσταρε καν και καν την προσφορά, επειδή δεν γουστάρει (σαν υπεύθυνος κυβερνητικός υπεύθυνος των 8 ή 10 χιλιάρικων το μήνα) καν και καν οι αιχμάλωτοι πρόσφυγες να ζουν, τουλάχιστον, σαν άνθρωποι. Οπότε έκανε ρελάνς ζητώντας 8 μύρια, ξέροντας ότι η απαίτησή του θα απορριφθεί, και το θέμα θα τελειώσει. Είτε το ίδιο άτομο, δουλεύοντας σαν λογιστής διάφορων ντόπιων νταβάδων / εργολάβων (που έχουν βγάλει ήδη αρκετά λεφτά απ’ την «φροντίδα των μεταναστών») είδε μπροστά του λεφτά και είπε: α, αν δίνουν μόνοι τους 1,6 ας τους ζητήσω 8, να κλείσουμε στα 5, να ξαναλαδώσουν το αντεράκι τους οι εργολάβοι μας. Το δεύτερο ενδεχόμενο ενισχύεται από κάτι πολύ πρόσφατο. Ένα παρόμοιο «ελληνικής ιδιοκτησίας» σχέδιο για 700 άτομα κοστολογήθηκε στα 2 μύρια, άρα θα πάει 3 μέχρι να τελειώσει, και βλέπουμε. Άρα για διπλάσιο αριθμό ανθρώπων θα πήγαινε στα 6 μύρια το λιγότερο….

Όσοι την βρίσκουν να κατηγορήσουν, στην συγκεκριμένη ιστορία, την γερμανική μκο ότι «παίζει τον ρόλο του στρατού» και άλλα τέτοια (που αντιγράφουν επειδή ίσως διάβασαν ένα γαλλικό βιβλίο για το αφγανιστάν και τον ρόλο των μκο εκεί…) ας το κάνουν. Δεν υπάρχει σωτηρία για δαύτους…

Γιατί εδώ συμβαίνει το ανάποδο. Ο (ελληνικός) στρατός και οι προσοδικοί μηχανισμοί που έχουν αρθρωθεί γύρω του, αφέντες και κύριοι «του λαού και του τόπου», το έχουν πολύ ευκολότερο να σπρώχνουν τους αιχμάλωτους πρόσφυγες / μετανάστες στον απόλυτο ζόφο, απ’ το να κάνουν λίγο στην άκρη ώστε να μπορέσει μια ανθρωπιστική μκο (ναι, αυτό είναι, δεν πρόκειται για την Α Διεθνή!!) να φροντίσει για τα στοιχειώδη. (Προφανώς όποιος αυτά τα έχει λυμένα δεν καταλαβαίνει τι πάει να πει να μην έχεις τουαλέτα, μπάνιο, φως, θέρμανση, φαγητό που να τρώγεται, ιδιωτικότητα, όντας ξένος που δεν καταλαβαίνει χριστό… Και ναι, αλλοίμονο, για όλα λύση είναι η επανάσταση! Αλλά μέχρι τότε θα πρέπει οι πρόσφυγες να μην έχουν ζεστό νερό και ανθρώπινες τουαλέτες; )

Δεν πρόκειται μόνο για τον στάνταρ φασισμό / ρατσισμό του ελληνικού μιλιταρισμού. Πρόκειται, επίσης και για τα φράγκα, την «διεθνή αξία» με την οποία κοστολογεί τον εαυτό του και τις υπηρεσίες του αυτός ο φασισμός / ρατσισμός του ελληνικού στρατοασφαλίτικου συμπλέγματος: θέλουμε 8 μύρια – που σημαίνει ότι θα φάμε τα 6,4. Μας τα ακουμπάτε; Αν όχι ας πάνε να γαμηθούνε και οι κωλοπρόσφυγες.

Νταβατζιλίκι. Στην ψύχρα. Κρατικό και παρακρατικό. Ωμά και καθαρά ελληνικό.