Tag: κίνα

Ο πόλεμος των προξενείων

Δευτέρα 27 Ιούλη. Το ψοφιοκουναβιστάν το χοντραίνει διαρκώς και εναντίον των πάντων· με πρώτο στόχο το Πεκίνο. Χρειάζεται μεγάλη αφέλεια ή καλοπιστία για να ελπίζει κανείς ότι ενώ η αντιπαράθεση χοντραίνει θα έρθει κάποια στιγμή που θα αμβλυνθεί. Κι όλα θα ηρεμήσουν. Ο δρόμος της σύγκρουσης έχει ανοίξει, και δείχνει προς πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Μαζί και επιπλέον του “οικονομικού πολέμου”, το ψοφιοκουναβιστάν ξεκίνησε έναν καινούργιο πόλεμο: τον πόλεμο των προξενείων. Πριν λίγες ημέρες έδωσε ένα τελεσίγραφο 72 ωρών στο προσωπικό του κινεζικού προξενείου στο Huston να εγκαταλείψει τις ηπα, με την πρόφαση ότι κάποιος ή κάποιοι απ’ το προσωπικό κάνουν τεχνολογική κατασκοπεία. Κι ενώ ως αυτό το σημείο θα έλεγε κάποιος ότι τουλάχιστον τηρούνται τα τυπικά των διπλωματικών απελάσεων, πριν περάσει το 72ωρο, την περασμένη Παρασκευή τα χαράματα, το fbi έκανε ντου, κανονική εισβολή στο προξενείο (καλυπτόταν ακόμα απ’ την διπλωματική ασυλία, σαν κινεζικό έδαφος) σπάζοντας πόρτες – ενόσω μέσα οι υπάλληλοι μάζευαν ή/και κατέστρεφαν το υλικό της υπηρεσίας. Το συγκεκριμένο προξενείο ήταν εκεί επί 30 χρόνια, και είχε τουλάχιστον 200 υπάλληλους, εκ των οποίων οι 150 ντόπιοι.

Σαν απάντηση και αντίποινα το Πεκίνο διέταξε το Σάββατο την εκκένωση του αμερικανικού προξενείου στο Chengdu, ενώ το κτίριο περικυκλώθηκε απ’ την κινεζική αστυνομία. Δεν μπούκαρε, τουλάχιστον ως τώρα. Η δε καθεστωτική κινεζική global times ήταν χτες όλο γλύκες:

… Η Κίνα αμύνεται. Αλλά αν η Ουάσιγκτον είναι τόσο αποφασισμένη να σπρώξει τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας στην χειρότερη κατεύθυνση, η Κίνα δεν θα μπορέσει να αλλάξει μόνη της την πορεία των πραγμάτων. Από την στιγμή που η Ουάσιγκτον μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με αχαλίνωτους τρόπους, ο 21ος αιώνας θα είναι σκοτεινότερος και ακόμα πιο εκρηκτικός απ’ την εποχή του Ψυχρου Πολέμου. Ατυχήματα μπορεί να οδηγήσουν σε ανείπωτες καταστροφές…. Ο κόσμος δεν πρέπει να πέσει θύμα πειρατείας από μια ομάδα πολιτικών ψυχοπαθών. Οι τραγωδίες των δεκαετιών του 1910 και του 1930 δεν πρέπει να επαναληφθούν…

Μμμμμ! Μια ομορφιά!! “Πολιτικοί ψυχοπαθείς” – τέλεια!

Οι απελάσεις διπλωματών με την κατηγορία της κατασκοπείας δεν είναι ασυνήθιστες στις διακρατικές (αντίπαλες) σχέσεις. Το κλείσιμο προξενείων (ή και πρεσβειών) είναι λιγότερο συνηθισμένο. Αλλά το πρόβλημα με το ψοφιοκουναβιστάν είναι πολύ σοβαρότερο. Δεν ψάχνει να εντοπίσει κινέζους κατασκόπους. Θεωρεί όλο και πιο συστηματικά οτιδήποτε κινέζικο «κομμουνιστική απειλή». Αν και είναι γελοία η προσπάθεια κάτι φιλελλήλων σαν τον Πομπηία να ζωντανέψουν τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», ακόμα κι αυτή η γελοιότητα είναι μέτρο της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η παρακμιακή Ουάσιγκτον: ψάχνει στο παρελθόν της, να ξεθάψει καμμιά “καλή ιδέα”…

Κάποιοι θέλουν ακόμα να ελπίζουν ότι το ψοφιοκουναβιστάν βρίσκεται σε μια «ανώμαλη» περίοδο, λόγω εκλογών, και ότι τα πράγματα θα ηρεμήσουν μετά. Ωστόσο η συμπεριφορά της πρώην υπερδύναμης είναι «ομαλότατη» αν την κρίνει κανείς με τα μέτρα της επιταχυνόμενης συρρίκνωσης της ηγεμονίας της. «Ανωμαλία» με το Πεκίνο, «ανωμαλία» με την Μόσχα, «ανωμαλία» με την Τεχεράνη.. «Ανωμαλία» και με το Βερολίνο; Εμμμμ… δεν γίνεται αλλιώς… Τόσες πολλές «ανωμαλίες» συγκροτούν μια σαφή «ομαλότητα»: αυτήν την κατηφόρας.

Κι εκεί η ασταμάτητη μηχανή εξακολουθεί να προβλέπει την καθαρή εμφάνιση εκείνου που έχει ονομάσει «γραμμή Pence». Το έχει δει γραμμένο στον τοίχο…

Οδηγίες για πτώση απ’ το βάθρο

Τρίτη 21 Ιούλη. Μπορεί, σ’ έναν αγώνα δρόμου, να νικήσει κάποιος επειδή έβαλε τριπλοποδιά στον πρώτο; Το ψοφιοκουναβιστάν πιστεύει κάτι τέτοιο, και συνεχίζει τον “αγώνα” του κατά της Huawei, της 5G πρωτοπορείας – και, σταδιακά, εναντίον του συνόλου των κινεζικών τεχνολογιών αιχμής. Αυτά την στιγμή που τόσο οι κινεζικές εταιρείες (και όχι μόνο η Huawei) όσο και η νοτιοκορεατική Samsung (που έχει μια ορισμένη συμμαχία με την Huawei) έχουν ξεκινήσει τις έρευνές τους για την 6G τεχνολογία επικοινωνιών.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που οι ΗΠΑ δεν είναι επικεφαλής στην επόμενη τεχνολογική εποχή δήλωσε πρόσφατα ο αμερικάνος γενικός εισαγγελέας William Barr. Έντρομος – προφανώς. Όμως δεν την ξέρει καλά την ιστορία. Ούτε στην εποχή του ατσαλιού ήταν επικεφαλείς οι αμερικανικές χαλυβουργίες· οι αυστρο-γερμανικές έκαναν τις καινοτομίες στον 20ο αιώνα…

Είναι αδύνατο με βάση τα καπιταλιστικά δεδομένα να εμποδίσει κανείς ένα κράτος / κεφάλαιο μεγέθου 1,3 δισεκατομυρίων ανθρώπων να αναπτύξει την «παραγωγικότητα της εργασίας» (συμπεριλαμβανόμενων των τεχνο/επιστημονικών καινοτομιών) που μπορεί· εκτός αν καταφέρει να το κάψει συθέμελα. Ο «οικονομικός πόλεμος» που έχει εξαπολύσει το ψοφιοκουναβιστάν κατά του κινέζικου καπιταλισμού είναι του ίδιου τύπου μ’ εκείνον που είχε εξαπολύσει και κατά του ιαπωνικού, πριν το Περλ Χάρμπορ. Κυρώσεις, εμπορικές απαγορεύσεις (στο πετρέλαιο τότε), κλπ. Αυτή είναι η ομοιότητα· από κει και μέρα οι διαφορές είναι πάμπολλες.

Ως τώρα το ψοφιοκουναβιστάν εξακολουθεί να ελπίζει στο όπλο του «οικονομικού αποκλεισμού». Ωστόσο αυτήν την στιγμή ο κινεζικός καπιταλισμός έχει ξαναμπεί σε τροχιά «ανάπτυξης»· και ο «ζωτικός χώρος» αυτής της ανάπτυξης είναι οπωσδήποτε στην ασία και στην αφρική, όπου οι αμερικανικές «τιμωρίες» μικρή σημασία έχουν, αν έχουν κάποια.

Η πρόσφατη επισημοποίηση της στρατηγικής συμφωνίας Τεχεράνης – Πεκίνου (είχαμε γράψει όταν έπεσαν οι πρώτες υπογραφές) που πέρα απ’ τα υπόλοιπα θα φέρει 5.000 «κινέζους σεκιουριτάδες» (;;;) στο ιράν δείχνει τους συσχετισμούς πάνω στον χάρτη.

Πέφτωντας απ’ το βάθρο το ψοφιοκουναβιστάν ξεμένει και από επιλογές… Ίσως γι’ αυτό το Τελ Αβίβ δείχνει να μην μπορεί να κρατηθεί πια…

(φωτογραφία: Μια αλυσίδα εκρήξεων και πυρκαγιών τις τελευταίες εβδομάδες στο ιράν, πρώτα σ’ έναν εργοστάσιο ηλεκτρικού στην Ahvaz, ύστερα κοντά σε μια στρατιωτική βιομηχανία στην Parchin και πριν 15 ημέρες στο πυρηνικό εργοστάσιο στη Natanz (φωτο) θα μπορούσαν να αποδοθούν σε πολεμικό σαμποτάζ. Ο χασάπης πρώην στρατηγός Benny Gantz, ισραηλινός υπ.αμ. και κυβερνητικός συνεταίρος του Ασύλληπτου (: Netanyahou) έριξε λάδι στη φωτιά δηλώνοντας ότι “Δεν σχετίζεται κάθε τι που συμβαίνει εντός ιράν υποχρεωτικά μ’ εμάς”.

Πράγματι… Αλλά όποιος παίζει με τη φωτιά τέτοιους καιρούς καίγεται υποχρεωτικά….)

Ο φόβος του θανάτου είναι αθάνατος;

Πέμπτη 16 Ιούλη. Η τρομοεκστρατεία συνεχίζεται. Δυστυχώς – αλλά από πολλές απόψεις προβλέψιμο. Το έχουμε ξαναπεί: σ’ αυτήν την δεύτερη φάση του, «ψυχο-ιδεολογικά» (αν μας επιτρέπεται ο νεολογισμός) οι ακροβασίες των τρομοκρατών είναι ακόμα πιο προχωρημένες. Δεν κάνουν μόνο διαδοχικά κεφαλοκλειδώματα στην κοινή λογική. Αν κάποιος επιχειρήσει να αναλύσει κάπως προσεκτικά τι και πως είναι αυτό που διασπείρει αυτόν τον καιρό η δημαγωγία θα καταλάβει ότι τώρα έχουν αρχίσει «να κόβονται κεφάλια».

Τώρα το υπερόπλο ΔΕΝ είναι οι νεκροί, ΔΕΝ είναι οι «κοινές δεξαμενές»! Δεν λέγεται όμως από κανέναν δημαγωγό γιατί οι νεκροί, τα φέρετρα, όλη αυτή η «συσκευασία» και η δημιουργική λογιστική θανάτου που μεγαλούργησε επί μήνες την περασμένη άνοιξη έχουν εξαφανιστεί… Οι 7 φωτογραφίες / πίνακες πιο πάνω δίνουν την απάντηση: οι νεκροί, ακόμα κι αν «ενισχύθηκαν» με κάθε τρόπο, ακόμα και με την χρέωση πολλών (άγνωστο πόσων, οπωσδήποτε πολλών όμως) στον covid-19 που είναι η πιο αιματηρή και απάνθρωπη «ιατρική φάρσα» εδώ και δεκαετίες, το θανατόμετρο λοιπόν πέφτει σταθερά!! Τόσο σταθερά ώστε είναι σαφές, από όποια «επιστημονική» (εντός ή εκτός εισαγωγικών) πλευρά κι αν το δει κανείς, ότι η επιδημία τέλειωσε· χωρίς να εξαφανιστεί ο covid-19!!!

Το πως και γιατί μια ίωση τελειώνει χωρίς να εξαφανιστεί ο υπεύθυνος ιός, μπορεί να (μας / σας) το εξηγήσει οποιοσδήποτε έντιμος ιο-λόγος. Είτε επειδή έχει κατακτηθεί μια ορισμένη γενική ανοσία του πληθυσμού· είτε επειδή οι ίδιοι οι ιοί εξασθενούν στη διάρκεια του διαρκούς πολλαπλασιασμού / διασποράς τους· πρακτικά εξαιτίας του συνδυασμού αυτών των δύο βασικών παραγόντων, και ανάλογα με την περίπτωση και μερικών ακόμα (κλίμα/εποχή, κλπ).

Και μόνο το γεγονός ότι μέχρι πριν λίγο καιρό ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ήταν στο κέντρο της σκηνής ενώ τα «κρούσματα» ήταν στο βάθος, ενώ τώρα δεν υπάρχει κανένα πανηγύρι για την τόσο μεγάλη μείωση των θανάτων, αποδεικνύει δύο πράγματα. Πρώτον ότι «ο λόγος για τον covid-19» εκ μέρους των κρατών, των ειδικών και των φερεφώνων τους ΠΟΤΕ δεν ήταν «ιατρικός», «επιστημονικός», περιορισμένος στα πραγματικά γεγονότα και στοιχεία… ΠΑΝΤΑ ήταν πολιτικός (με την έννοια της τεχνικής της εξουσίας), χειραγωγικός, ιδεολογικός, επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου… Αν ήταν διαφορετικά τότε οι «αποδείξεις του κινδύνου», το θανατόμετρο δηλαδή, δεν θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί· όπως δεν πετάει κανείς το θερμόμετρο μόλις αρχίσει να πέφτει ο πυρετός…

Το δεύτερο που αποδεικνύεται, σα συνέπεια του πρώτου, είναι ότι ο «πολιτικός», χειραγωγικός, ιδεολογικός, psyop «λόγος για τον covid-19» εκ μέρους των κρατών και των ειδικών τους απ’ το ξεκίνημα αυτής της εκστρατείας αδιαφορούσε απόλυτα για την σωματική και συναισθηματική υγεία των υπηκόων… Δεν τους ένοιαζε και δεν τους νοιάζει «τι κάνουμε»!!! Άλλα είναι τα κίνητρά τους…

Και σ’ αυτά η απειλή του (υγιεινιστικού) θανάτου παραμένει, και σ’ αυτή τη φάση, στρατηγικής σημασίας.

(σημείωση: Χρειάζεται μια προσοχή στην ανάγνωση των πιο πάνω πινάκων. Ο κάθετος άξονας, στ’ αριστερά, δεν μετράει πάντα με τον ίδιο τρόπο. Αλλού μετράει μονάδες [: ελλάδα], αλλού εκατοντάδες και αλλού χιλιάδες [: ηπα])

Ατόλες για πόλεμο

Τετάρτη 15 Ιούλη. Το αρχιπέλαγος των “Spratly islands”, στη νότια θάλασσα της κίνας, και μόνο απ’ το όνομά του θυμίζει την ιστορία του: ο άγγλος φαλαινοθήρας Richard Spratly πάτησε σε κάποιο απ’ αυτά το 1843· και έγινε ο νονός τους, προσφέροντάς τα στην «αυτοκρατορία όπου ο ήλιος δεν έδυε ποτέ». Αλλά τότε αυτό το εκτεταμένο σύμπλεγμα νησιών, νησίδων, κοραλονησίδων και ατολών δεν είχε τίποτα να προσφέρει σε κανέναν. Το παλάτι δεν συγκινήθηκε… Ήταν αδύνατο να κατοικηθούν, ήταν έρμαια του καιρού, αδύνατο ακόμα και να καλλιεργηθούν, τα περισσότερα δεν είχαν καν πόσιμο νερό. Πέρασμα μόνο για τα ψαροπούλια, αλλά επίσης ψαρότοποι – αδιάφοροι για τις «μεγάλες δυνάμεις», ως και τον β παγκόσμιο πόλεμο.

Η (γεωπολιτική) «αξία» αυτού του συμπλέγματος – ή κάποιων νησίδων του – άρχισε να ανεβαίνει σε αναλογία με την τεχνική εξέλιξη του καπιταλισμού, ειδικά στα όπλα και στον πόλεμο. Για παράδειγμα τo 1887 με την υπογραφή της συνοριακής συμφωνίας ανάμεσα στο βιετνάμ και την αυτοκρατορική κίνα, η γαλλία, που ήταν ο αποικιοκράτης του βιετνάμ, έδωσε αυτά τα άχρηστα νησιά στο Πεκίνο· που έβαλε σημαίες και σύμβολα πάνω τους, για να καμαρώνει το ναυτικό του αυτοκράτορα όταν έκανε περιπολίες στην περιοχή. Η ίδια αποικιοκρατική γαλλία, σχεδόν 50 χρόνια μετά, το 1933 ανακήρυξε τα ίδια άχρηστα νησιά «δικά της», και έστειλε κάποιους δύσμοιρους στρατιώτες της να καταλάβουν και να φυλάνε ένα απ’ τα πιο μεγάλα: ετοιμαζόταν για τον β παγκόσμιο…

Όταν η γαλλική αυτοκρατορία έχασε όλες τις κτήσεις της στην «ινδοκίνα», ήταν η σειρά του αυτοκρατορικού Τόκιο να διακηρύξει την ιδιοκτησία του στα Spratly islands (και στο μικρότερο αρχιπέλαγος των νησιών paracels, βορειότερα). Απ’ τον Φλεβάρη του 1939 ως τον Αύγουστο του 1945 η «νότια θάλασσα της κίνας» ήταν ιαπωνική κτήση. Η ήττα και η συνθηκολόγηση του ιαπωνικού ιμπεριαλισμού επέτρεψε στο όχι αυτοκρατορικό πια Πεκίνο να ξαναδιακηρύξει την ιδιοκτησία του στα Spratly islands. Το τέλος του κινέζικου εμφύλιου με τη νίκη των κομμουνιστών επί των εθνικιστών που υποχώρησαν στην ταϊβάν δημιούργησε κάτι σαν «δύο κίνες», με συγκρουόμενες αιτιάσεις ιδιοκτησίας στο αρχιπέλαγος… Εν τω μεταξύ οι ψαρότοποι (και οι δυνατότητες διεθνούς εμπορίου αλιευμάτων) έκαναν το αρχιπέλαγος ενδιαφέρον και για τα γειτονικά κράτη…

Και ο καπιταλισμός εξελισσόταν. Η Ουάσιγκτον έγινε μετά τον β παγκόσμιο η αναμφισβήτηση κυρίαρχη ναυτική δύναμη σ’ όλο τον ειρηνικό, με μεγάλες βάσεις σε διάφορα σημεία του. Στο βαθμό που, ως το τέλος της δεκαετίας του ’80, θεωρούσε το (κομμουνιστικό) Πεκίνο σαν σύμμαχο κατά της (κομμουνιστικής) Μόσχας, δεν είχε κανένα λόγο να αντιδράσει που το 1987 το πρώτο εγκατέστησε μια μικρή στρατιωτική φρουρά σε μια ατόλη, μαζί μ’ έναν ωκεανογραφικό σταθμό και ένα μετεωρολογικό παρατηρητήριο… Δεν είχε καμμία αντίρρηση επίσης όταν, τον Μάρτη του 1988, μετά από μια μικρή (και νικηφόρα) ναυμαχία ανάμεσα σε δύο κομμουνιστικά πολεμικά ναυτικά, της κίνας και του βιετνάμ, το Πεκίνο εγκατέστησε φυλάκια και σε άλλες νησίδες· κάποιες άδειες, αφού μερικές είχαν ήδη φυλάκια είτε του Ανόι είτε της Μανίλας…

Το Πεκίνο εξακολουθούσε και εξακολουθεί να θεωρεί όλο το σύμπλεγμα δικό του, με βάση την συμφωνία του 1887… Αν ρίξει κανείς μια ματιά στον χάρτη (επάνω κομμάτι της φωτογραφίας) θα θεωρήσει αυτή την αξίωση σκάνδαλο… Πολύ μικρότερο πάντως απ’ το ότι η Hawaii, καταμεσής στον Ειρηνικό, είναι αμερικανική πολιτεία· ή το Reunion (στον Ινδικό), η New Caledonia (στον Ειρηνικό) και η Guadeloupe (στην Καραϊβική) είναι γαλλικά έδαφη… Μιλώντας υπό τον πρίσμα του καπιταλιστικού επεκτατισμού, η κινέζικη αξίωση στα Spratly islands έρχεται τελευταία, καταϊδρωμένη, και πολύ πιο αναίμακτη σε σχέση με τις διαδρομές (και το αίμα) του δυτικού ιμπεριαλισμού.

Αν ύστερα κοιτάξει πιο προσεκτικά (κάτω χάρτης της φωτογραφίας) θα διαπιστώσει ότι παρά τις κινεζικές δηλώσεις, το Πεκίνο ελέγχει μόνο έναν μικρό αριθμό απ’ το αρχιπέλαγος των Spratly islands. H μαλαισία, η φιλιππίνες, η ταϊβάν και το βιετνάμ έχουν, επίσης, τους δικούς τους πόντους άμμου και κοραλιών.

Υπάρχει, φυσικά, το θέμα των αοζ. Όπως επίσης το θέμα των εικαζόμενων μεγάλων κοιτασμάτων σε υδρογονάνθρακες στον πάτο της θάλασσας. Αυτά από μόνα τους είναι θέματα διακρατικών τριβών και διενέξεων· αλλά, ως γνωστόν, δεν επηρεάζουν την ιδιοκτησία του οτιδήποτε εξέχει απ’ την επιφάνεια της θάλασσας…

Κι αυτή η ιδιοκτησία είναι που «ερεθίζει» όλο και περισσότερο την Ουάσιγκτον, και μάλιστα όλο και πιο έντονα τα τελευταία 4 χρόνια…

Πόλεμος για ατόλες

Τετάρτη 15 Ιούλη. Αφού πρώτα το ψοφιοκουναβιστάν έστειλε δύο αεροπλανοφόρα με όλη την συνοδεία τους να βολτάρουν στη νότια θάλασσα της κίνας, ο Πομπηίας (: για τους αμύητους, ο αμερικάνος υπ.εξ. Pompeo) βγήκε χτες να δηλώσει, με όλη την αυστηρότητα του παρακμιακού του ρόλου, ότι “ο κόσμος δεν θα επιτρέψει στο Πεκίνο να μεταχείριζεται τη νότια θάλασσα της κίνας σαν θαλάσσια αυτοκρατορία του”. Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι το ψοφιοκουναβιστάν αφαίρεσε την λέξη «κίνας» απ’ το όνομα «νότια θάλασσα της κίνας»… Ως γνωστόν η Ουάσιγκτον νοιώθει ακόμα θαλασσοκράτειρα, και έχει αναθέσει στον εαυτό της το καθήκον να “προστατεύει την ελευθερία της ναυσιπλοΐας”, δηλαδή να εμποδίζει την αμφισβήτηση της θαλασσοκρατορίας της. Αν η νότια θάλασσα της κίνας απαγορεύεται να είναι “κινέζικη” αυτό θα πρέπει να οφείλεται στο ότι απο χτες είναι “αμερικάνικη”… Ή αυτό είδε στον ύπνο του ο Πομπηίας…

Δεν είναι ακόμα κήρυξη πολέμου εκ μέρους της Ουάσιγκτον· είναι όμως ένα βήμα κοντύτερα. Αν και κάποιοι επιστρατεύουν τα δικαιολογητικά της προεκλογικής περιόδου στις ηπα, και της ανάγκης να εμφανιστεί το ψόφιο κουνάβι με πυγμή. Στις δυτικές παρακμιακές δημοκρατίες οι εξηγήσεις περί “προεκλογικής περιόδου” ξεκινούν λίγο μετά το τέλος των προηγούμενων εκλογών· ένας μάλλον βλακώδης τρόπος για να κουκουλώνονται τα πραγματικά κίνητρα των κινήσεων (των βιτρινών) των αφεντικών.

Ποιό ακριβώς, όμως, είναι το αμάρτημα του κινέζικου καπιταλισμού στα λίγα Spratly islands που έχει καπαρώσει; Ότι έχει την τεχνολογία (κατασκευαστική και πολεμική) να τα μετατρέψει σε ακίνητα αεροπλανοφόρα. Ακίνητα μεν (και αβύθιστα), αεροπλανοφόρα δε. Πράγματι, το Πεκίνο έχει φτιάξει αεροδιαδρόμους σε κάποια απ’ αυτά, έχει εγκαταστήσει αντιαεροπορικά συστήματα και μπορεί εύκολα να μεταφέρει εκεί τις φορητές βάσεις των χωρίς αντίπαλο πλοιοκτόνων υπερηχητικών τορπιλών του. Μ’ άλλα λόγια το Πεκίνο έχει ήδη την δυνατότητα να αφαιρέσει τη νότια θάλασσα της κίνας απ’ την αμερικανική αυτοκρατορία… Προς τι, λοιπόν, ο τσαμπουκάς του Πομπηία;

Αν δεν μπορεί να βρεθεί απάντηση με την συνηθισμένη, απλή λογική, ίσως υπάρχει κάποια απάντηση με την εις άτοπον αναγωγή: και τι άλλο, δηλαδή, θα μπορούσε να κάνει μια υπερδύναμη που παρακμάζει, αν όχι (φραστικούς) τσαμπουκάδες; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτά τα λέει (και τα κάνει) το ψοφιοκουναβιστάν για να συγκρατήσει τους όποιους συμμάχους του έχουν απομείνει στην περιοχή.

Ως εάν αυτοί οι σύμμαχοι υπνοβατούν και πορεύονται ακούγοντας φωνές…

Για να μην χαλαρώνετε

Τετάρτη 1 Ιούλη. Νάναι καλά οι κυνηγοί ιών στην κίνα (υποθέτουμε και αλλού): τώρα που άνοιξε για τα καλά η παγκόσμια υπεραγορά των υγιεινιστικών τρόμων, δεν πρόκειται να ξεμείνουμε από απειλές…

Έχουν ως τώρα απομονώσει (στην κίνα) 179 τύπους ιών γρίπης σε γουρούνια – τεράστιο αυτό το σόι!! Αλλά την τρομοπροσοχή την τραβάει (και με την κατάλληλη σπέκουλα θα συνεχίσει) ένας H1N1-G4 (τούρμπο). Αυτός – λένε – μεταδίδεται εύκολα και φαίνεται πως οι εργάτες στα μεγάλα χοιροτροφεία της κίνας (ή κάποιας απ’ τις περιοχές της) έχουν ο ένας στους δέκα κολλήσει τον Η1Ν1-G4… Όχι, δεν έχουν αρρωστήσει. Αλλά αυτό για το οποίο θα πρέπει να ανησυχούμε από τώρα είναι ότι αυτός ο μπαγάσας «έσπασε το φράγμα» των ειδών, πήδησε δηλαδή απ’ τα γουρούνια στους ανθρώπους. Δεν έχει κάνει το δεύτερο και τελικό άλμα, να μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αλλά αν καλοβολευτεί σε ανθρώπους ξενιστές, αν του αρέσει η ανθρώπινη φιλοξενία, θα μεταλλαχτεί και θα το κάνει…

Μιας και εκπαιδεύτηκαμε στα βασικά και στις επιτρεπόμενες (: υποδεικνυόμενες) ερωτήσεις των υγιεινιστικών τρομοεκστρατειών: και για να έχουμε καλό ερώτημα τι ποσοστό θνησιμότητας έχει αυτός ο G4; (Δεν μας είπαν ακόμα…). Με τα παιδιά; Με τα παιδιά τι γίνεται; Θα ξαναγίνουν υγιειονομικές βόμβες ή θα αρρωσταίνουν και θα πεθαίνουν; (Δεν μας είπαν ακόμα…). Οι «κοινές δεξαμενές» αν, ο μη γένοιτο χρειαστούν, τι σχήμα θα έχουν; Και τι χωρητικότητα; (Δεν μας είπαν ακόμα…). Οι φαρμακοβιομηχανίες; Οι κυρ Βασίληδες Άρχοντες Θυρών και Παραθύρων τι λένε; Πόσο τρίβουν τα χεράκια τους; (Δεν μας είπαν ακόμα…). Το tracking; Θα μας σώσει το tracking; (Αμέ!) Κι αν αρχίσουμε να ντυνόμαστε σαν κονσέρβες, υπάρχει περίπτωση να την γλυτώσουμε; (Μπορεί…)

Πολλά τα άγνωστα, ένα το γνωστό: μην χαλαρώσετε και χάσετε την φόρμα σας στον φόβο! Να κάνετε τακτικά ασκήσεις! Να είστε f.f.: fear fit!

Άντε! Νομίζετε ότι η 4η βιομηχανική επανάσταση είναι παίξε-γέλασε!!!

(Θα μας διέφευγε! Σύμφωνα με τους κινέζους ειδικούς κυνηγούς ιών, ο H1N1-G4 έχει ήδη πιθανά μολύνει το 4,4% του συνολικού κινεζικού πληθυσμού! Δηλαδή; 57 εκατομμύρια κινέζοι είναι πιθανά «φορείς» – χωρίς θανάτους, χωρίς έκτακτα μέτρα, χωρίς τίποτα, χμμμμμ… – κι ημείς άδομεν; Κάποιοι απ’ αυτούς θα ταξιδέψουν σ’ όλη την ευρώπη – και μετά θα ψαχνόμαστε;

Ααααααααα! Παίζουμε κορώνα γράμματα με τον Μαύρο Άρχοντα!)

Vaccined arms

Τετάρτη 1 Ιούλη. Με δυο εκατομύρια φαντάρους (και αξιωματικούς) το αντι covid-19 εμβόλιο που έχει φτιάξει το «ινστιτούτο βιοτεχνολογίας του Πεκίνου» (της ακαδημίας στρατιωτικών ιατρικών επιστημών) μαζί με την εταιρεία CanSino Biologics δεν θα έχει πρόβλημα «πεδίου δοκιμών της φάσης 3». Δεν είναι το ίδιο μ’ εκείνο που μια άλλη εταιρεία, η Sinopharm, θα δοκιμάσει (πάλι σαν «φάση 3») σε συνεργασία με τον τοξικό των εμιράτων.

Η ανακοίνωση ότι εγκρίθηκε η χρήση του CanSino εμβολίου στον στρατό δεν είχε άλλες λεπτομέρειες. Μόνο δύο ημιδηλώσεις. Ότι για την ευρύτερη εκτός στρατού χρήση του θα χρειαστούν επιπλέον άδειες (απ’ το κινεζικό κράτος), και ότι δεν είναι σίγουρο ότι θα κυκλοφορήσει εμπορικά.

Άρα τι; Ψύλλους στ’ αυτιά βάζει το κινεζικό καθεστώς. Έχει το «υπερεμβόλιο» που θέλει να το κρατήσει μόνο για τον στρατό του;

Αυτόματη ποιότητα εξυπηρέτησης

Δευτέρα 29 Ιούνη. Μια φήμη λέει ότι στην κορύφωση του εργατικού «θερμού φθινόπωρου» στον ιταλικό βορρά, ο Agnelli, ιδιοκτήτης της fiat, φαντάστηκε, ευχήθηκε ή θέλησε να ελπίσει σ’ ένα εντελώς αυτόματο εργοστάσιο – χωρίς εργάτες, απεργίες, συγκρούσεις, σαμποτάζ.

Μια άλλη φήμη λέει ότι καθώς το κίνημα fight for 15 φούντωνε στις ηπα, κάποια αφεντικά μεγάλων αλυσίδων φαγητού άρχισαν να απειλούν ότι θα ρομποτοποιήσουν τα μαγαζιά τους, και ότι δεν θα έχουν ανάγκη ζωντανή εργασία – που απεργεί, συγκρούεται, έχει απαιτήσεις.

Το όνειρό τους φαίνεται να πραγματοποιείται στην επαρχία Guangdong στην κίνα. Μια θυγατρική της εταιρείας «country garden» ονόματι Qianxi Robot Catering Group εγκαινίασε το πρώτο ρομποτικό εστιατόριο στον κόσμο. Οι μηχανές υπόσχονται θεαματικές επιδόσεις: οι πελάτες (όχι ρομπότ!) μπορούν να διαλέξουν ανάμεσα σε 200 διαφορετικά πιάτα, τα οποία σερβίρονται σε λιγότερο από 20 δευτερόλεπτα…

Θα είναι μια ενδιαφέρουσα ατραξιόν… Αλλά πρόκειται όντως ο «κλάδος του επισιτισμού» να γλυτώσει απ’ την ανθρώπινη εργασία; Είναι ένα όνειρο, πάντα το ίδιο όνειρο, που στην προκειμένη περίπτωση αποδίδεται όχι στο «κόστος» ή την αρνησικυρία της ανθρώπινης εργασίας, αλλά στον φόβο της μόλυνσης. Ωστόσο, γεμίζοντας ρομποτικές μηχανές το μαγαζί της η Qianxi Robot Catering απλά μεταφέρει την ανθρώπινη εργασία λίγο πιο πίσω: ας πούμε στους τεχνικούς που θα συντηρούν και θα επισκευάζουν αυτές τις μηχανές. Και ακόμα πιο πίσω, στους κατασκευαστές και τους προγραμματιστές. Κι ακόμα ακόμα πιο πίσω: στα ορυχεία σπανίων γαιών, και στους μεταφορείς. Όλα αυτά ανεξάρτητα απ’ τις πρωτες ύλες φαγητού που, ας υποθέσουμε, θα μείνουν οι ίδιες όπως σ’ ένα κοινό εστιατόριο.

Δεν θα προφητέψουμε «είναι αντιεμπορικό να σε σερβίρουν μηχανές»! (Τα κυριλέ εστιατόρια θα έχουν πάντα γκαρσόνια με παπιγιόν που θα τραβάνε τις καρέκλες για να κάτσουν οι καλοί πελάτες). Θα προβλέψουμε μόνο ότι η ιδέα του ρομποτικού φαγάδικου θα μείνει μια εξαίρεση: οι πελάτες μπορεί να θαυμάσουν την απόλυτα μηχανική κουζίνα, αλλά αργά ή γρήγορα θα αναρωτηθούν τι είναι αυτό που βγαίνει από εκεί… Το κτηνώδες μηχανικό “παρασκευαστήριο” μπορεί να προκαλέσει δέος· αλλά δεν τρώγεται…

Εν τω μεταξύ, απ’ την άποψη της ανθρώπινης εργασίας (που υποτίθεται ότι είναι γενικευμένα αντικαστάσιμη απ’ τις μηχανές), δεν έχουμε κανένα λόγο ανησυχίας. Ας κατέβει ο βασικός εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας στις 10 ώρες (αντί για 40) με αύξηση των μισθών, να δούμε ποια ρομποτοαφεντικά θα σκεφτούν τι!

(φωτογραφία πάνω: Αυτή είναι η ρομποκουζίνα. Στον κατάλογο των πιάτων ίσως να λέει: το λάδι μπορεί να περιέχει και υπολείμματα γράσου. Για τους αλλεργικούς στα λιπαντικά μηχανών…

Κάτω: Τα ρομποτικά γκαρσόνια. Γλυκούτσικα – ε; Με τα αυτάκια τους, τα λαμπερά ματάκια τους… Άμα πετύχετε κανένα μην του αφήσετε tips!)

Βηρυτός

Κυριακή 28 Ιούνη. Πριν 3 μέρες («ο νόμος του Καίσαρα») γράφαμε μεταξύ άλλων: …Οι τιμωρίες θα δημιουργήσουν πράγματι προβλήματα… στον λίβανο! Αλλά τέτοιου είδους προβλήματα διευκολύνουν αποδεδειγμένα τον κινέζικο καπιταλισμό, να εμφανίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σαν σωτήρας. Είναι ήδη παρών στο ιράν και στο ιράκ – συνεπώς;

Ο Nasrallah, γ.γ. της Χεζμπ’ Αλλάχ (το μεγαλύτερο κόμμα στο λίβανο, συνεταίρος στην κυβέρνηση), δηλώνει ότι το Πεκίνο και οι εταιρείες του είναι έτοιμες να επενδύσουν στη λιβανέζικη επικράτεια – πράγμα καλύτερο (λέει) απ’ το να παρθεί δάνειο απ’ το δντ. Το λιμάνι στην Τρίπολη (του λιβάνου…) και ο εκσυγχρονισμός της παραλιακής σιδηροδρομικής γραμμής που διασχίζει τον λίβανο από βορρά προς νότο είναι δύο «μεγάλα έργα» για το οποίο το Πεκίνο έχει δηλώσει ενδιαφέρον. Συν μια ακόμα σιδηροδρομική γραμμή, προς την Δαμασκό… Συν ένα καινούργιο θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο που θα δουλεύει με ιρανικό πετρέλαιο και είναι εντελώς απαραίτητο στον με γερασμένες υποδομές λιβανέζικο καπιταλισμό…

Απ’ την εκδήλωση ενδιαφέροντος μέχρι να κλείσουν τέτοιες δουλειές υπάρχει απόσταση. Είναι άγνωστο τι μεσοπρόθεσμες συνέπειες θα έχει η όξυνση του σινο-αμερικανικού ανταγωνισμού στα συνδεδεμένα με τους «δρόμους του μεταξιού» υπαρκτά κινεζικά σχέδια για τη μέση Ανατολή.

Όμως αν η Βηρυττός στραφεί προς την μακρινή ανατολή, εκτός απ’ το Τελ Αβίβ εκείνος που θα ανησυχήσει θα είναι πρώτα η Λευκωσία και, αμέσως μετά, η Αθήνα. Αν ένα – ένα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου περνάνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο ευρασιατικό project αξιοποιώντας την παρακμιακή επιθετικότητα του μεγάλου συμμάχου (των ηπα), τι «μοίρα» προβλέπεται άραγε για το ελληνικό οικόπεδο;

(φωτογραφία: «Ένας ιός μας φέρνει πιο κοντά»…)

Το εμβόλιο

Παρασκευή 26 Ιούνη. Αν μέσα στο καλοκαίρι ή στις αρχές του φθινόπωρου ακούσετε τίποτα χριστοπαναγίες, τίποτα φρεσκαρισμένα μπινελίκια εναντίον του Πεκίνου, να το ξέρετε: θα έχει έτοιμο προς διάθεση και χρήση ένα εμβόλιο κατά του covid-19.

Τα νέα δεν είναι καλά για τις δυτικές big pharma (κι αυτό είναι αιτία πολέμου…). Το china national pharmaceutical group sinopharm ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες ότι ξεκινάει την «φάση 3» της δοκιμής του εμβολίου, της φάσης που είναι η τελική. Το εμβόλιο δεν είναι mRNA ή άλλης γενετικής τεχνολογίας – ο κινεζικός καπιταλισμός δεν σκοπεύει να αυτοκτονήσει από τεχνολογική λιγούρα! Είναι ένα old fachion εμβόλιο εξασθενημένου ιού, που προκαλεί την δημιουργία ανοσοποιητικού δυναμικού απ’ τον εμβολιαζόμενο οργανισμό. Το «εργαστήριο βιολογικών προϊόντων» της Wuhan, που συμμετέχει στη sinopharm, ανακοίνωσε ότι το εμβόλιο πέρασε με επιτυχία την «φάση 1» και την «φάση 2» των κλινικών δοκιμών, ότι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό, και ότι έχει πολύ λιγότερες παρενέργειες από οποιοδήποτε άλλο αντι covid εμβόλιο υπό δοκιμή. Είναι παρήγορο κύριε αυτό το «πολύ λιγότερες»;

Όπως συμβαίνει σ’ όλη αυτήν την «ευγενή άμιλλα» μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών του πλανήτη για το ποιος θα πουλήσει πρώτος μια «σωτηρία» (κατά του covid-19) που γενικά δεν χρειάζεται, έτσι και η sinopharm βιάζεται. Έκανε τις δοκιμές της «φάσης 1» και της «φάσης 2» χρονικά πολύ κοντά την μία στην άλλη. Σχεδόν ταυτόχρονα… Στην πρώτη φάση εμβολιάστηκαν 180 εθελοντές εργάτες της εταιρείας· στη δεύτερη φάση πάνω από 1.000 πάλι εθελοντές, πάλι εργάτες, πάλι της εταιρείας. Μπορεί κανείς να το πει «κατάχρηση εργασιακής σχέσης» εκ μέρους της εταιρείας. Μπορεί να το πει και «συνεργατική προώθηση της σωτηρίας του κόσμου». Θέμα γούστου – ή γεωγραφικής θέσης…

Το ενδιαφέρον είναι ότι στις δοκιμές της «φάσης 3» θα συμμετάσχει … ποιός λέτε; Τα ενωμένα αραβικά εμιράτα! Ο τοξικός του Abu Dhabi: όχι αυτοπροσώπως, αλλά μέσω μιας εταιρείας (του) που ονομάζεται group 42. Κάτι μας λέει ότι στα εμιράτα οι «εθελοντές» δεν θα είναι εργαζόμενοι της sinopharm, αλλά κάποιας κατασκευαστικής· ή, ίσως, οικιακοί βοηθοί.

Αυτός ο διεθνισμός της sinopharm δείχνει καλά ζυγισμένος. Αν το Abu Dhabi, του οποίου ο ρόλος στους δυτικούς ιμπεριαλισμούς (τόσο στη συρία και στο ιράκ όσο στην υεμένη και στη λιβύη) είναι αναγνωρισμένος, πει «μια χαρά είναι το εμβολιάκι», ποιοί θα κατηγορήσουν τον τοξικό πρίγκηπά του σαν πράκτορα του Πεκίνου; Ταμάμ!!!

Η sinopharm έχει ανακοινώσει ότι έχει την δυνατότητα παραγωγής 120 εκατομυρίων δόσεων τον χρόνο· το ινστιτούτο της Wuhan μπορεί να παράξει άλλα 100 εκατομμύρια δόσεις τον χρόνο. Παρότι ο κινεζικός καπιταλισμός έχει πολλές ακόμα φαρμακοβιομηχανίες (και πολύ μεγαλύτερη παραγωγική δυνατότητα) ίσως περιοριστεί στο να κάτσει πάνω στις δάφνες «εκείνου που νοιάζεται για τον κόσμο». Ίσως παραχωρήσει δωρεάν την συνταγή του εμβολίου, για να τo φτιάχνει κάθε ενδιαφερόμενο πρωτοκοσμικό κράτος μόνο του· κι ίσως αφιερωθεί στο να φροντίσει τους συμμάχους του στην ασία, στην αφρική, και στη λατινική αμερική.

Μπορεί να γίνουν έτσι τα πράγματα, μπορεί και όχι. Αν, πάντως, δείτε καπνούς στον ορίζοντα και δεν έχει ξεσπάσει πυρκαγιά, να ξέρετε πως κάποιοι ύπουλοι δυτικοί επιχειρηματίες αντι-covid «σωτήρες» έχουν ζεματιστεί…