Tag: ηπα

Δευτέρα 20 Νοέμβρη>> Το συγκρότημα του νοσοκομείου Shifa, το μεγαλύτερο σύμπλεγμα ιατρείων και κλινικών στην ανοικτή φυλακή Γάζα, δυναμικότητας 700 κλινών, είναι εδώ και εβδομάδες αγαπημένος στόχος των θεοναζί. Στις 4 Νοέμβρη βομβαρδίστηκε ένα ασθενοφόρο κοντά στην είσοδο του νοσοκομείου, δολοφονώντας 15 ανθρώπους και τραυματίζοντας 60 ακόμα. Στις 6 Νοέμβρη μια πτέρυγα του νοσοκομείου ξαναέγινε στόχος. Αυτά, στην αργκώ του θεοναζί / δυτικού φασισμού, λέγονται «προειδοποιήσεις προς τους τρομοκράτες να σταματήσουν να κρύβονται μέσα ή κάτω απ’ το νοσοκομείο»….

Κρύβεται όμως εκεί η παλαιστινιακή αντίσταση, η Χαμάς ή οποιοσδήποτε άλλος; Είναι τόσο χαζοί όταν έχουν τόσους και τέτοιους υπόγειους “δρόμους”; Η ιστορία του νοσοκομείου δίνει την απάντηση (ρίχνοντας φως την πραγματική κατάσταση του πολέμου στη λωρίδα):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 13 Νοέμβρη>> Εν τω μεταξύ η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια. Έχοντας ουσιαστικά αποχαιρετήσει την Μαύρη Θάλασσα, και αξιοποιώντας την ευκαιρία της ισραηλινής φονικής φρενίτιδας στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, έχουν γεμίσει την ανατολική Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα με πολεμικά. Και κάτι μας λέει ότι αρκετά απ’ αυτά θα μείνουν (με την βοήθεια, πάντα, των βάσεων στο ελλαδιστάν…) ακόμα κι αν αύριο το θεοναζί καθεστώς του Τελ Αβίβ έλεγε με ένα ρέψιμο «χόρτασα με αίμα».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πουθενά στον κόσμο δεν γίνονται διαδηλώσεις υπέρ του «δικαιώματος» ενός κράτους χασάπη «να υπερασπίζεται τον εαυτό του»… Αντίθετα γίνονται από ανατολή σε δύση και από νότο σε βορρά διαδηλώσεις όλο και μεγαλύτερες υπέρ των παλαιστινίων και της αντίστασής τους. Τι έπαθαν όλοι αυτοί και δεν συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις; Αρέσει / δεν αρέσει, χάρη στους «τρομοκράτες» της 7^ης Οκτώβρη, η παλαιστινιακή υπερηφάνεια έγινε απροσδόκητα ένα σημείο συμπύκνωσης διάφορων επιμέρους αγώνων και αγωνιών.

Η φωτογραφία είναι απ’ το Λονδίνο, το περασμένο Σάββατο – ήταν η δεύτερη τέτοια διαδήλωση. Οι πληροφορίες μιλούν για πολλές δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Υποθέτουμε ότι παρακολουθείτε αυτό το μεγάλο κύμα, οπότε δεν βάζουμε εδώ τις σχετικές φωτογραφίες… Μόνο μία:

Είναι από προχθεσινή διαδήλωση στο Lagos, της νιγηρίας. Εκεί, στον «παγκόσμιο νότο», έχει αρχίσει η μεθόδευση ενός μποϋκοτάζ κατά του ισραήλ, ενός «μποϋκοτάζ απ’ τα κάτω»… Ένα enough is enough απλώνεται στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, κατά των δυτικών ιμπεριαλισμών και των μπράβων τους… Ένα κύμα που μεγαλώνει, ένα κύμα που δεν είναι ούτε πολιτικά ούτε ιδεολογικά ομοιόμορφο∙ είναι όμως σαφές στο τι εννοεί…

Δευτέρα 23 Οκτώβρη>> Πότε ΔΕΝ ήταν «τρομοκράτες» εκείνοι κι εκείνες που συμμετείχαν στην παλαιστινιακή αντίσταση;

Και η Leila Khaled «τρομοκράτισσα» ήταν: έκανε αεροπειρατείες, σκότωνε ισραηλινούς στρατιώτες…

Και αυτοί τότε «τρομοκράτες» ήταν…

Και αυτοί / ες πάλι τότε «τρομοκράτες» ήταν – με πέτρες…

Οι Παλαιστίνιοι δεν θέλουν να ζουν σα σκλάβοι. Κι όσους δεν θέλουν να ζουν σα σκλάβοι, «τρομοκράτες» τους λένε. Αλλά δεν πρόκειται να δώσουν λογαριασμό στους δεσμοφύλακες και στους σφουγγοκωλάριους τους.

Τι έκαναν λοιπόν οι τωρινοί «τρομοκράτες» στις 7 Οκτώβρη του 2023; Με μια εντυπωσιακή και καλά σχεδιασμένη έφοδο έσπασαν τα κάθε είδους κάγκελα της φυλακής τους, και μέσα σε λίγες ώρες κατέλαβαν στο έδαφος έξω απ’ αυτήν πάνω από 20 οικισμούς και φυλάκια και 11 μικρότερα και μεγαλύτερα στρατόπεδα, συμπεριλαμβανόμενου του αρχηγείου της ισραηλινής Gaza Division, που έχει διευθύνει όλους τους μεγάλους πολέμους και τις μάχες έξω απ’ τις κατεχόμενες απ’ το 1948 παλαιστινιακές περιοχές. (Το υποτιθέμενο «πάρτυ για την ειρήνη» σε στρατόπεδο γινόταν, και φυσικά ήταν για οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ την ειρήνη…) Τα κατέλαβαν για δυό ή τρεις μέρες – αλλά τα κατέλαβαν.

Το να είσαι «τρομοκράτης» αλλά ταυτόχρονα αιώνια φυλακισμένος και αιώνια φουκαράς είναι ένα πράγμα. Το να είσαι «τρομοκράτης», φυλακισμένος ισόβια και, παρ’ όλα αυτά, να επιτίθεσαι είναι τελείως διαφορετικό! Αν υπάρχει κάτι που έσκισε-το-παραπέτασμα που εδώ και πάνω από 30 χρόνια «κρύβει» την πραγματικότητα του απαρτχάιντ φασιστικού καθεστώτος του Τελ Αβίβ, είναι ότι αυτό το «κάτι» προήλθε κατευθείαν απ’ τους καταδικασμένους που αρνούνται την καταδίκη τους. Ήταν μια εξέγερση (: intifada) διαφορετική απ’ τις προηγούμενες. Τώρα πια για τους «τρομοκράτες» έπρεπε να ειπωθεί ότι «σκοτώνουν μωρά», «βιάζουν», «σκοτώνουν αθώους», κλπ κλπ. Κι ωστόσο ακόμα κι αυτά στάθηκε αδύνατο να κρύψουν όχι απλά την αλληλεγγύη αλλά το μίγμα αλληλεγγύης και θαυμασμού που απλώθηκε στον πλανήτη.

Για να τελειώνουμε. Δεν λυπούμαστε την παλαιστινιακή αντίσταση∙ την θαυμάζουμε. (Όσοι / όσες παρακολουθούν το Sarajevo το ξέρουν αυτό απ’ το 1997…) Γενιά μετά την γενιά αυτοί οι άνθρωποι, άντρες και γυναίκες, όλων των ηλικιών, που ο χυδαίος δυτικός οριενταλισμός θέλει να τους θεωρεί σαν «ανίκανους», σαν «φουκαράδες», σαν «απολίτιστους», σαν τα αιώνια «θύματα» που επιβιώνουν μόνο χάρη στην «ανθρωπιστική βοήθεια», είναι δηλαδή «αξιολύπητοι» και επιβιώνουν μόνο χάρη στο έλεος των δυτικών, αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν έχουν επιδείξει μια αντοχή και μια ικανότητα διαρκούς αντίστασης απίστευτες.

Χτες «τρομοκράτης» ήταν η κοσμική, σοσιαλίζουσα Φατάχ∙ μετά έπαψε να είναι, έγινε υπεύθυνος συνομιλητής… και ύστερα καθεστώς κουίσλινγκ. Σήμερα «τρομοκράτης» είναι η ισλαμική Χαμάς και οι υπόλοιπες οργανώσεις (θρησκευτικές και κοσμικές) στη λωρίδα της Γάζα και στη δυτική Όχθη. Αύριο οι «τρομοκράτες» μπορεί να είναι διαφορετικοί. Ιδεολογικές διαφορές; Ασφαλώς και θα υπάρχουν. Ιστορικές εξηγήσεις για την ιδεολογική κίνηση; Υπάρχουν. Αλλά η πολιτική της αντι-αποικιακής, αντι-απαρτχάιντ, απελευθερωτικής αντίστασης σε οποιαδήποτε μορφή της είναι και θα είναι η ίδια – μέχρι την οριστική νίκη.

Να μερικοί παλαιστίνιοι «τρομοκράτες», στην πόλη της Γάζα, την 1^η Μάρτη του 2015. Αν έχετε λεπτά γούστα, μην ανησυχείτε: κόκκινες σημαίες με αστέρι… Είναι το Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης που εκείνη τη μέρα γιόρταζε τα 46 χρόνια απ’ την ίδρυσή του… (Να θυμίσουμε ότι το Δημοκρατικό Μέτωπο, όπως άλλωστε και το Λαϊκό Μέτωπο, συμμετείχε πλήρως στην «εισβολή του al-Aqsa» στις 7 Οκτώβρη).

Αυτό, πράγματι, είναι εντελώς «τρομοκρατικό»!!! Καταλαβαίνουμε ότι πολλοί και διάφοροι τρομοκρατούνται στ’ αλήθεια: τα δυτικά αφεντικά και οι κάθε είδους κοινωνικοί και πολιτικοί λακέδες τους. Παρακαλούνται λοιπόν όλα αυτά τα βαμπίρ-με-τις-καλές-προθέσεις (;;;) να προτείνουν στην παλαιστινιακή αντίσταση τι «πρέπει να κάνει» για να μην «τρομοκρατεί» τις λευκές, βερνικωμένες, λουστραρισμένες, λαμπερές συνειδήσεις τους, που ταράζονται μόνο όταν κτυπιούνται κάποιοι που τους μοιάζουν. Και καλούνται να το κάνουν αυτό επειγόντως∙ πριν 20 χρόνια για την ακρίβεια.

Γιατί κατά τα άλλα ο καιρός τους πέρασε…

Δευτέρα 23 Οκτώβρη>> Η Δυτική Όχθη δεν περιλαμβάνεται στη «ζώνη εξόντωσης των τρομοκρατών μετά απ’ αυτό που τόλμησαν να κάνουν – από το νόμιμο δικαίωμα στην άμυνα του Ισραήλ», όπως η λωρίδα της Γάζα. Συνεπώς εκεί ΔΕΝ συμβαίνουν (εκ μέρους της φιλάνθρωπης δύσης) τα εξής δύο. Πρώτον, το ζήτημα της «ανθρωπιστικής βοήθειας» δεν τίθεται καν, ως πλυντήριο / στεγνωτήριο του δυτικού ιμπεριαλισμού στη μέση Ανατολή. Δεύτερον, το ζήτημα των «διεθνών κανόνων πολέμου» δεν τίθεται καν, ως πρόσχημα και δήθεν περί αυτοπεριορισμού των χασάπηδων. Επιπλέον η Δυτική Όχθη δεν είναι χρεωμένη στη Χαμάς: αυτή είναι η υποτιθέμενη περιοχή στην αρμοδιότητα της κουϊσλιγκ «παλαιστινιακής αρχής», που είναι αναγνωρισμένη διεθνώς και δεν είναι καθόλου «τρομοκρατική»…

Απελευθερωμένη απ’ τέτοιους κορσέδες η Δυτική Όχθη είναι αφιερωμένη στην ισραηλινή κτηνωδία του στρατού και των εποίκων, όπως τους αρέσει. Όχι μόνο τώρα – εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η Δυτική Όχθη, για παράδειγμα (και σε αντίθεση με τη λωρίδα της Γάζας) είναι περιοχή ελεύθερης δράσης των θεο-ναζί εποίκων: μπορείτε να φανταστείτε τι είδους όντα δημιουργεί η διασταύρωση της ναζιστικής θεωρίας περί «ανώτερων φυλών» με την παλιά διαθήκη και την θεολογία του «περιούσιου λαού»; Δεν μπορείτε!!! Ειλικρινά σας το λέμε, δεν μπορείτε!!! Είναι απίστευτο πόσοι τόνοι σκατά χωράνε στα κεφάλια∙ και όμως, χωράνε! Και οπλίζουν χέρια, και φτιάχνουν ψυχρούς δολοφόνους – μάζα.

Στη Δυτική Όχθη (που η δυτική φιλολογία, το επαναλαμβάνουμε, δεν κατατάσσει στις «ζώνες τρομοκρατών») ο στρατός και το επίσημο καθεστώς έχουν φτιάξει τοίχους και τείχη, «μπαντουστάν», διάσπαρτες φυλακές σα να λέμε, καταλαμβάνοντας διαρκώς έδαφος (απ’ αυτό που η δύση αναγνωρίζει ως «έδαφος της παλαιστινιακής αρχής»…) και κτίζοντας διαρκώς σπίτια / μικροπόλεις για τους εποίκους (κάτι που οι «διεθνείς κανόνες» απαγορεύουν ρητά – ε, και ποιος τους χ…;) Στη Δυτική Όχθη η παλαιστινιακή αντίσταση εκδηλώνεται σαν εξεγέρσεις κρατούμενων. Ο στρατός σκοτώνει σαν αστυνομία∙ οι έποικοι (άσχετα με εξεγέρσεις ή όχι) σκοτώνουν διαρκώς σαν «ένοπλα αγανακτισμένα τέκνα του θεού»: λένε πως απλά κάνουν αυτό που τους συμβουλεύει ο θεός μέσω της παλιάς διαθήκης. Και ευτυχώς η δύση ΔΕΝ τους κατηγορεί σαν επικίνδυνα παρανοϊκούς δολοφόνους. Όχι. Έχουν κι αυτοί το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα»… με την ευρεία έννοια και με τις ευλογίες θεού και ανθρώπων.

Σύμφωνα με τις μακάβριες καταγραφές, υπό «ομαλές συνθήκες», στη Δυτική Όχθη δολοφονούνται από τον στρατό και τους εποίκους κατά μέσο όρο 20 Παλαιστίνιοι τον μήνα, εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ένα σφαγείο που οι καλολουστραρισμένες «ανθρωπιστικές» συνειδήσεις των δυτικών θεωρούν κανονικότητα, χωρίς κάποιο ενδιαφέρον. Αλλά τις τελευταίες 2 εβδομάδες η δολοφονική «παραγωγικότητα» έχει αυξηθεί αισθητά, χωρίς και πάλι τα ανθρωποφάγα δυτικά βαμπίρ να ανησυχούν: 90 δολοφονίες, πάντα από τον στρατό και τους εποίκους, εκ των οποίων οι 30 δολοφονίες ανηλίκων / παιδιών… Σε μισό μήνα αυτό… Για να είναι σίγουρος ότι θα υπάρχει απτή και πλούσια παλαιστινιακή αιματοχυσία ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποιεί και βομβαρδιστικά – όπως στη Γάζα: μην ψάξετε σοφούς «ειδικούς» να ψελίσουν ότι αυτό θεωρείται μαζικό έγκλημα. Δεν υπάρχουν. Η Παλαιστινιακή Δυτική Όχθη δεν υπάρχει, δεν χωράει στη σκηνοθεσία περί «απολίτιστων και αλλοπρόσαλλων τριτοκοσμικών». Είναι, απλά, νεκροταφείο υπό διαρκή επέκταση.

Πολλοί και διάφοροι, για να μασήσουν τα λόγια τους, κατηγορούν την δύση για υποκρισία. Είναι υποκριτική λένε, επειδή άλλους τους νοιάζεται κι άλλους όχι, επικαλούμενη πάντα «ηθικές», «κανόνες» και «δίκαια». Όμως αυτή η κατηγορία είναι φτηνή, και αθωώνει τον δυτικό μιλιταρισμό / ιμπεριαλισμό. Η «υποκρισία» είναι επιφαινόμενο. Μπορεί να οφείλεται ακόμα και σε αίσθηση αδυναμίας. Όμως η σιωπηλή αποδοχή επί πολλά χρόνια συστηματικών δολοφονιών / εκκαθαρίσεων, καταστροφών σε σπίτια και σε καλλιέργειες, νομοθεσιών ενίσχυσης ενός απαρτχάιντ που μπροστά του το άλλοτε νοτιοαφρικανικό ωχριά, δεν είναι καν συνενοχή, δεν είναι καν συνέργεια. Είναι δημιουργία και επίδειξη του καθαρού και κατηγορηματικού δυτικού, ιμπεριαλιστικού ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Το οποίο πρέπει να περνάει απαρατήρητο και αδιάφορο μέχρις ότου… (Για παράδειγμα η χρηματοδότηση από διάφορους στον πρώτο κόσμο, βαρώνους και εταιρείες, της κατασκευής των απ-οικισμών-που-απαγορεύονται, δεν περιλαμβάνεται επ’ ουδενί στην «χρηματοδότηση εγκληματικών ενεργειών»….)

Αν τώρα οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Όχθης οργανωθούν, εξοπλιστούν στοιχειωδώς (πέρα απ’ τα καλάσνικοφ) και βγουν απ’ τις φυλακές τους με την βοήθεια φίλων και συμμάχων αν χρειάζεται, τι θα είναι; Το βρήκατε: απαίσιοι τρομοκράτες!

Το γνωστό αμερικανικό αντι-εξεγερσιακό δόγμα Αδειάζοντας υπνοδωμάτια με οπλοπολυβόλα σε εφαρμογή. Και πάλι στον προσφυγικό καταυλισμό της Jenin, αλλά όχι τώρα. Πριν 21 χρόνια: το 2002…. Μετά από τέτοια και χίλιες φορές τόσα, στην Jenin έχει δημιουργηθεί μια ένοπλη παλαιστινιακή πολιτοφυλακή – αλλά χωρίς αντιαεροπορικούς πυραύλους, όπως θα έπρεπε… Όμως τέτοιους δεν φαίνεται να έχει ούτε η αντίσταση στη Γάζα…

Δευτέρα 23 Οκτώβρη>> Αν κρίνουμε απ’ την εντόπια προπαγάνδα και την πλειονότητα των δημαγωγών, για τους οποίους είναι γνωστό ότι στα «εθνικά θέματα» παίρνουν γραμμή, μπορεί και καθημερινά αν χρειάζεται, απ’ το υπουργείο εξωτερικών, υπάρχει μια κάποια ανομολόγητη αμηχανία στο εσωτερικό του συστήματος διακυβέρνησης, σε ότι αφορά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Για την δημαγωγία το έγκλημα στο νοσοκομείο al Ahli ήταν ευκαιρία για την «κολοκυθιά»: ποιος να το έκανε άραγε; Ας αναθέσουμε στο ίδιο το έγκλημα να βρει τον δράστη του…

Η κολοκυθιά ήταν ανεπαρκής, οπότε η επόμενη φάση ήταν / είναι η «πονοψυχιά»: δεν έχει σημασία ποιος το έκανε, εδώ οι άνθρωποι πεθαίνουν… Διανθισμένη (η «πονοψυχία»), εννοείται, με το ότι «η Χαμάς είναι τρομοκρατική», κλπ κλπ.

Υποθέτουμε ότι εκεί που χαράζονται οι κατευθύνσεις υπάρχει μια κάποια αβεβαιότητα για το πόσο βαθιά και πόσο μακριά θα ήταν «εθνικά συμφέρον» να ακολουθηθεί ο σύμμαχος Τελ Αβίβ. Δεν ισχύει το ίδιο για τον σύμμαχο-Ουάσιγκτον, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, στο βαθμό που θέλει να παριστάνει τον εγγυητή του ότι η σύγκρουση στην Παλαιστίνη δεν θα ξεχυλίσει σ’ όλη τη Μέση Ανατολή, κι ακόμα μακρύτερα.

Το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο συμμετέχει στον 4^ο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά ως τώρα το κάνει κυρίως από θέσεις επιμελητείας. Είναι βολικό: αν δεν ξεχυλίσει ο πόλεμος στην ουκρανία εκτός ουκρανικού πεδίου μάχης∙ αν δεν ξεχυλίσει η σκλαβιά της Παλαιστίνης… Ο don Rico το έχει δηλώσει («κάνουμε πόλεμο στη ρωσία»), αλλά ως τώρα δεν έχει τολμήσει να πει «κάνουμε πόλεμο στην Παλαιστίνη, στο ιράν, στη συρία…» Έστω και σιωπηρά το ελληνικό κράτος συμμετέχει ωστόσο και σ’ αυτά τα πεδία μάχης, όπως μπορεί…

Ο don Rico ανέβαλε το ταξίδι αγκαλιάσματος με τον αρχιδολοφόνο Netanyahu επικαλούμενος «λόγους ασφαλείας». Αλλά την επόμενη μέρα ο επιχειρηματίας πρωθ. του Λονδίνου πήγε στο Τελ Αβίβ∙ προφανώς οι «λόγοι ασφαλείας» του don Rico ήταν προσχηματικοί. Λιγότερο προφανές είναι αν οι εντόπιες πολιτικές βιτρίνες ελπίζουν σε κάτι παριστάνοντας τον ψόφιο κοριό. Έχουν υποχρεώσεις απέναντι στους συμμάχους τους, υποχρεώσεις και συμφέροντα που είναι ήδη μέσα στο αίμα!

Μοιάζει ως εάν οι ντόπιες πολιτικές βιτρίνες να «αντιλαμβάνονται το πρόβλημα» σήμερα όπως και ανάλογες στη δύση, ως ζήτημα πολιτικής εκπροσώπησης στη «διένεξη»… Αυτό τις βολεύει… Είναι ένας βλακώδης τρόπος απώθησης, εκτροπής και ποδοσφαιροποίησης, αλλά δεν περιμένουμε κάτι καλύτερο απ’ τους δυτικούς «ειδικούς της εξουσίας». Οι Παλαιστίνιοι (λοιπόν) δεν πρέπει να εκπροσωπούνται απ’ την Χαμάς (αυτό είναι πρώτη προτεραιότητα!!!)∙ και το απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς δεν πρέπει να εκπροσωπείται απ’ τον Netanyahu. Αν αυτοί που δεν πρέπει εξαφανιστούν, τότε… όλα θα ησυχάσουν…

Οι δυτικοί έκαναν κάθε τι υπερασπίζοντας τον χωροφύλακά τους στη μέση Ανατολή επί δεκαετίες. Οι εντόπιοι τον ανακήρυξαν μάλιστα σε παράδειγμα προς μίμηση… Και τώρα που αλλάζουν ραγδαία οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης∙ τώρα που η παλαιστινιακή αντίσταση έχει πετύχει κρίσιμες διεθνείς συμμαχίες στην-άλλη-μεριά-του-κόσμου∙ τώρα που, επιπλέον, έχουν χάσει τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙ τώρα που απειλείται η ήττα τους και στη μέση Ανατολή ακόμα και με στρατιωτικά μέσα∙ τώρα λοιπόν ευχαρίστως θα «σχόλαγαν» τον Netanyahu (αφού όμως πρώτα εξοντώσει, το γρηγορότερο και «με βάση τους διεθνείς κανόνες», την «τρομοκρατική» παλαιστινιακή αντίσταση…) παριστάνοντας πως πάντα ήταν ιεραπόστολοι της ειρήνης, αλλά … δεν μπορούσαν να το δείξουν…

Ο βρετανικός (κρατικός / καθεστωτικός) guardian μιλάει, εκ μέρους των αφεντικών του, έξω απ’ τα δόντια. Όσοι έχουν σοφό μυαλό πρέπει να αμβλύνουν τις αντιδράσεις του – και μετά να τον ξεφορτωθούν.

Ω το άλφα της απελπισίας και το πι της παρακμής!!! Αν ο αρχιδολοφόνος Netanyahu παραμένει στην πρωθυπουργική καρέκλα στο Τελ Αβίβ αυτό οφείλεται στους χιλιάδες ψηφοφόρους του ακροδεξιού κόμματός του και των υπόλοιπων ακρο-ακρο-δεξιών και θεο-ναζί κομμάτων των εποίκων∙ έχοντας απέναντί του σαν αντιπάλους τους «κοσμικούς» ακροδεξιούς του υπόλοιπου φάσματος! Το καθεστώς του δεσμοφύλακα / χωροφύλακα, όχι μόνο (ή όχι τόσο) σαν «πολιτική εκπροσώπηση» αλλά, κυρίως, σαν κοινωνική κατάσταση, κουβαλάει τις συνέπειες του σταδιακού αλλά ξεκάθαρου ξεπεράσματος της γεωπολιτικής αξίας και αναγκαιότητάς του!!! Οι γεωπολιτικές πρόσοδοι που απολάμβανε επί δεκαετίες μειώνονται, εξατμίζονται. Το καθεστώς του δεσμοφύλακα / χωροφύλακα, επί ποινή οριστικής κατάρρευσης και διάλυσης, είναι υποχρεωμένο να δρα και-για-τον-εαυτό-του, για την-δική-του-σωτηρία-πάνω-απ’-όλα: σαν δήμιος, σαν αληθινός κρατικός τρομοκράτης, σαν «ο τρελός με τα πυρηνικά» – ακόμα κι αν αυτό κάποτε αποπροσανατολίζει και δυσκολεύει τους παρακμιακούς δυτικούς συμμαχικούς ιμπεριαλισμούς, που αυτήν την εποχή προσπαθούν να «ανασχέσουν» το ευρασιατικό project σε άλλα σημεία του πλανήτη: στην ανατολική ευρώπη και στον Ειρηνικό… (κάτι που αφήνει αδιάφορο τον ισραηλινό φασισμό).

Με ή χωρίς Netanyahu, με ή χωρίς χερσαία εισβολή στη λωρίδα / φυλακή («πέσιμο στην παγίδα»…) αυτή η ιστορική εξέλιξη είναι αναπόδραστη. Η «εισβολή του al Aqsa» ήταν ο καταλύτης, ο ιστορικός επιταχυντής∙ όχι η αιτία της! Οι τωρινές οργανώσεις της παλαιστινιακής αντίστασης αναδεικνύονται σε Τιμωρό Χέρι της Ιστορίας∙ κι απ’ την άλλη μεριά η τωρινή ultra φασιστική σύνθεση του γκουβέρνου στο Τελ Αβίβ αναδεικνύεται στον Πρωκτό της Ιστορίας – μιας ιστορίας (καπιταλιστικής απ’ την μια, εργατικά ανταγωνιστικής απ’ την άλλη) που ξεπερνάει τις στιγμές (και τις παρομοιώσεις μας)!

Εκεί έγκειται (κατά την ταπεινή γνώμη της ασταμάτητης μηχανής) η στρατηγική ευφυία στη σύλληψη, στο σχεδιασμό και στην πραγματοποίηση μιας τέτοιας ενέργειας, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αυτοκτονία: οξύνει την δυτική κρίση / παρακμή, την αναγκάζει να εκδηλωθεί ακόμα πιο καθαρά, με ακόμα μεγαλύτερο κυνισμό, την ίδια στιγμή που ο υπόλοιπος καπιταλιστικός πλανήτης κρύβει όλο και λιγότερο την αδιαφορία του για τις δυτικές «αλήθειες» και επιδεικνύει την αντιπαλότητά του σε μια αιματηρή ηγεμονία / πλανητική εκμετάλλευση 5 ή 6 αιώνων.

Ναι, οι Παλαιστίνιες και οι Παλαιστίνιοι είναι «πολύ μικροί» μέσα στην Ιστορία – ή έτσι το καταλαβαίνουν οι βασανιστές τους και οι δυτικοί εταίροι τους. Αλλά στην (ξεχασμένη;) Θεωρία του Χάους είναι το πέταγμα μιας μικρής πεταλούδας που προκαλεί αλυσιδωτές εξελίξεις∙ προκαλώντας ως μια τροπική καταιγίδα στην άλλη άκρη του κόσμου.

Αυτή η μικρή πεταλούδα πέταξε.

Και διάφοροι «μικροί» και «μεγάλοι» don Rico των δυτικών ολιγαρχιών βλέπουν έντρομοι ότι δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει…