Tag: αγγλία

Άνοιξη…Ωραίος καιρός για ψηφοφόρους!

Ο δρόμος για την κόλαση (του “εθνικού συμφέροντος”…) είναι ο ίδιος… Αλλά ποιος είναι ο ομορφότερος για οδηγός; Ε; Ο λαός ας αποφασίσει!

Δευτέρα 10 Απρίλη>> Το ελλαδιστάν βρίσκεται ως γνωστόν (διακομματικά…) στη «σωστή πλευρά της ιστορίας»: στον Ατλαντικό, κάπου ανάμεσα στις βρετανικές και στις αμερικανικές ακτές… Ο υπολογισμός του νο 1 εθνικού κεφάλαιου, των εφοπλιστών, που καθορίζουν τις βασικές γραμμές της «εξωτερικής πολιτικής» της Αθήνας, είναι γνωστός: με τον θαλασσοκράτορα στόλο, τελεία και παύλα.

Ως τώρα η «ισχύς» του αμερικανικού ναυτικού δεν αμφισβητείται άμεσα∙ κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο μ’ έναν all out πόλεμο. Αμφισβητείται όμως άμεσα, πρακτικά και αποτελεσματικά η αποτελεσματικότητα αυτής της ισχύος στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή: απ’ τον Ινδικό ως την Μαύρη Θάλασσα.

Το πρώτο και κύριο μέτωπο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι ο Ειρηνικός και η ανατολική Aσία (η ζώνη επιρροής του Πεκίνου…) Αλλά οι εξελίξεις στην εδώ «γειτονιά», στο δεύτερο μέτωπο του 4ου παγκόσμιου, δεν είναι καθόλου αδιάφορες τόσο για την Ουάσιγκτον όσο και για τον άξονα συνολικά: έχουν επενδυθεί για πάνω από 30 χρόνια πάρα πολλά στο μαζικό έγκλημα και στην καταστροφή για να ανασχεθεί το ευρασιατικό project στο άπλωμά του τόσο προς την ευρώπη όσο και προς την αφρική ώστε ο άξονας να μείνει τώρα πια αδρανής απέναντι στις όλο και πιο συστηματικές απώλειές του∙ απώλειες όχι (ακόμα…) σε στρατό ή σε όπλα αλλά σε όλα τα υπόλοιπα.

Το ελλαδιστάν «πουλάει Αιγαίο» στον άξονα (στο ναυτικό και αεροπορικό σκέλος του) σαν τμήμα της ανάσχεσης. Έχει κάνει τα πάντα (διακομματικά) για να στήσει τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του στην περιοχή σαν αντίγραφο και υποσύνολο του αμερικανικού, του αγγλικού και του γαλλικού ιμπεριαλισμού (στον βαθμό που αυτοί δεν συγκρούονται μεταξύ τους): απ’ τις αγκαλιές και τα φιλιά με τον χασάπη του Καϊρου και το ισραηλινό φασισταριό ως την αντι-ιρανική «προστασία» στον τοξικό του Ριάντ (θυμάστε την συστοιχία patriot;) και τις αγκαλιές με τον «τζενεράλ Χαφτάρ» της Βεγγάζης και τον άλλο τοξικό, των εμιράτων… Όλα αυτά, φυσικά, υπό την προϋπόθεση της «προστασίας του εθνικού συμφέροντος» που με λίγες λέξεις λέγεται «ο αιώνιος εχθρός πρέπει να διαλυθεί»!

Όμως η λεγόμενη «σωστή πλευρά της ιστορίας» δεν έχει μόνο επιφάνεια και ελαφρύ κυματισμό. Έχει και δυνατά μπουρίνια, έχει και βυθό. Η πολεμική, μιλιταριστική, φονική «σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο» την οποία καμάρωνε ότι υπηρετεί το ελλαδιστάν εδώ και χρόνια αντικαθίσταται γρήγορα από μια άλλη, που είναι ιμπεριαλιστική βέβαια, αλλά με «ανθρώπινο πρόσωπο», μέσα ή έξω από εισαγωγικά. Το βέβαιο είναι πως όλες οι πολεμοκάπηλες λιτανείες στην περιοχή (στο όνομα της «ειρήνης» φυσικά!!!) χάνουν γρήγορα την αίγλη και την επιρροή τους απ’ την στιγμή που μια αναδυόμενη «μεγάλη δύναμη» (η κίνα και οι δικοί της σύμμαχοι) έχει να προτείνει κάτι αισθητά καλύτερο, και έχει τα μέσα να το κάνει ρεαλιστικό.

Σε τέτοιες περιπτώσεις δύο και μόνο δύο είναι τα ενδεχόμενα. Είτε βία, ακόμα περισσότερη βία και καταστροφή απ’ την μεριά των παλιών αφεντικών για να σώσουν ό,τι μπορούν∙ είτε αναγνώριση της καινούργιας πραγματικότητας, των καινούργιων συσχετισμών, και προσαρμογή στα δεδομένα τους.

Για την Ουάσιγκτον ξέρουμε τι θα προσπαθήσει να κάνει… αν προλάβει. Όσο για το ελλαδιστάν; Εδώ έχουμε άνοιξη… και κυβερνο-καλλιστεία…

Ο 4ος (παγκόσμιος πόλεμος) σε δημόσια θέα. (3)

Δευτέρα 13 Φλεβάρη>> Το να τεκμηριώνεται μια τέτοιου είδους επίθεση κατά (τυπικά) συμμάχου και να ακολουθεί (ως τώρα) αυτό το κράμα παγερής και για κάποιους συνένοχης σιωπής εκ μέρους των θιγόμενων, ίσως επιτρέπει στον «άξονα» να θεωρεί πως έχει ακόμα τον αέρα στα πανιά του… υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα κινδυνέψουν άμεσα δικά του εδάφη και υποδομές. Αν και εφόσον τα αυριανά και μεθαυριανά κόστη του πολέμου συνεχίσουν να πληρώνονται από ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια, για ποιον λόγο να ενοχλούνται οι πολεμοκάπηλοι του άξονα;

Ο τοξικός κλόουν συνεχίζει να περιφέρεται μεταξύ των ευρωπαϊκών παρακμιακών πολιτικών βιτρινών ως «προστάτης» τους (απ’ το ρωσικό κακό). Ζητάει όλο και πιο αναβαθμισμένα όπλα, αλλά ουσιαστικά εκείνο που ζητάει είναι πιο άμεση εμπλοκή των ευρωπαϊκών στρατών. Η σταθερή και συχνή αναφορά σε «επανακατάκτηση της Κριμαίας», και απ’ το δικό του στόμα αλλά και απ’ τον αγγλικό κρίκο του άξονα, είναι ενδεικτικό της έντασης των δυτικών φαντασιώσεων.

Όπου ακούτε «Κριμαία»

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

«Αποτελεσματικά και ασφαλή»

Δευτέρα 30 Γενάρη>> Μετά την γαλλία (Christian Velot, Δευτέρα 9 Γενάρη), την ιαπωνία (Masanori Fukushima, Δευτέρα 16 Γενάρη), την ισπανία (Joan-Ramon Laporte, Δευτέρα 23 Γενάρη) πάμε στην αγγλία. Εις διπλούν. Το «θωρηκτό» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και της βίαιης μαζικής επιβολής της εγκληματικής γενετικής των mRNA πλατφορμών, με πλήρωμα χιλιάδες καλοθελητές συνενόχους και πληρωμένους (με διάφορους τρόπους) εγκάθετους, βουλιάζει – αλλά αφήνει πίσω του θάνατο, πόνο, πένθος, φόβο. Το να ξέρουμε και το να μαθαίνουμε εξακολουθεί να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. ‘Oπως ήταν απ’ την αρχή.

Όμως τώρα με διπλό τρόπο. Πρώτον, επειδή είναι αδιανόητο να εγκαταλείπονται αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες «παράπλευρες απώλειες» κυνικά και απάνθρωπα, «σα να μην έγινε τίποτα». Και δεύτερον, επειδή η σιωπή για το έγκλημα εξασφαλίζει ότι θα συνεχιστεί με πάμπολλες μορφές∙ κι αυτό ακριβώς μεθοδεύουν, ετοιμάζονται να κάνουν σ’ όλο τον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και οι λακέδες τους.

Ο ινδικής καταγωγής Aseem Malhorta, καρδιολόγος, μέλος του NHS, είναι ένας απ’ τους πιο γνωστούς γιατρούς στην ειδικότητά του στη βρετανία. Το 2016 αναγνωρίστηκε σαν ένας ανάμεσα στους 500 πιο επιδραστικούς ειδικούς (άσχετα από ειδικότητα) εκεί, ενώ θεωρείται πρωτοπόρος μειονοτικός (απ’ τις κοινότητες μεταναστευτικής καταγωγής) για τις δράσεις του υπέρ της δημόσιας υγείας.

Στην αφετηρία της υγιειονομικής τρομοκεκστρατείας ήταν «υπέρ» – υπέρ και των πλατφορμιασμών… Μέχρι που πέθανε ο υγιής πατέρας του, «ξαφνικά», μετά από μια δόση… Τότε ο Malhorta άρχισε να ψάχνει. Και φυσικά βρήκε, γινόμενος κι αυτός «ψέκα» (το υποτιτλισμένο video είναι δουλειά της ομάδας της ertopen, απ’ όπου προβλήθηκε αρχικά):

Ο Bob Gill είναι γιατρός στο NHS (εθνικό σύστημα υγείας της βρετανίας) και απ’ τους πιο γνωστούς δημόσια εχθρούς της ιδιωτικοποίησής του. Το 2022 δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Great NHS Heist» (Η Μεγάλη Ληστεία του NHS) που προβλήθηκε εκτεταμένα (ιντερνετικά). Υποθέτουμε ότι οι αριστεροί caradinieroi/pfizeroi θα τον χειροκροτούσαν γι’ αυτό, όμως τελικά κανείς δεν είναι τέλειος. Ακόμα και ο Bob Gill μπορεί να αποδειχθεί «ψέκα» όταν λέει πρόσφατα τέτοια πράγματα (κάτι που σημαίνει «ευτυχώς που η αριστερά του κράτους, του παρακράτους και του κεφάλαιου στα μέρη μας έχει απαλλαγεί από τέτοιους ‘λικβινταριστές’ και κρατάει ακμαίους τους γνωστούς ‘στρατηγούς’ της…»):

[Υποτιτλισμένο, πατάτε cc]

 

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Παραισθησιογόνα για όλους!!!

Δευτέρα 23 Γενάρη>> Πώς είναι η σύγκρουση μεταξύ πραγματικότητας και εικονικής πραγματικότητας; Θα ήταν φιλολογική ερώτηση αν δεν συνέβαινε να ζούμε ήδη μέσα σ’ αυτήν! Ο πόλεμος στην ουκρανία είναι αυτή τη στιγμή μια αιματηρή πλευρά αυτής της σύγκρουσης∙ βρισκόμαστε, εδώ, σε απόσταση ασφαλείας (ως τώρα). Επίσης όμως βρισκόμαστε λίγο πολύ στην επικράτεια της εικονικής πραγματικότητας. Που παράγεται από εντελώς πραγματικούς λόγους: ειδικά τις συμμαχίες του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου και γενικά το δυτικό σύστημα δημαγωγίας.

Θα ακούσετε λοιπόν ξανά και ξανά για τους «γερμανούς που δεν δίνουν τανκς στους ουκρανούς να νικήσουν τους ρώσους». Οι «γερμανοί είναι κακοί» (εδώ και χρόνια, με κάθε ευκαιρία…) για έναν απλό λόγο: επειδή η Αθήνα είναι σύμμαχος της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου – τελεία και παύλα!

Και η Βαρσοβία επίσης το ίδιο. Νοιώθει κι αυτή «ανερχόμενη δύναμη». Και ο πρωθ. Morawiecki έστειλε πρόσφατα τελεσίγραφο στο Βερολίνο: «Θα φτιάξουμε μια μικρότερη συμμαχία ευρωπαϊκών κρατών / στρατών αν δεν στείλετε leopard 2… H ουκρανία και η ευρώπη θα νικήσουν με ή χωρίς την γερμανία!» Ώπα: έτσι λέγεται το «μόλις μας δοθεί ευκαιρία θα ‘απελευθερώσουμε’ την (ουκρανική σήμερα) Γαλικία» – έτσι δεν είναι;

ΔΕΝ θα σας πουν πάντως σε καμία περίπτωση ότι για τον τοξικό του Κιέβου τα χειρότερα στο πρόσφατο (την περασμένη Παρασκευή) «ραντεβού» στην αμερικανική / νατοϊκή βάση του Ramstein στη γερμανία («ραντεβού» υψηλού επιπέδου νατοϊκό + friends για τα όπλα που είναι δυνατό να προωθηθούν στον κλόουν) ακούστηκαν όχι από γερμανικό αλλά αμερικανικό στόμα!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ριζικές λύσεις

Δευτέρα 16 Γενάρη>> Δύο (ιδιωτικά υποθέτουμε) σχολεία στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασιλιά της αγγλίας κλπ κλπ, το Hylands School στο Chelmsford και το Southchurch High School στο Southhend δείχνουν τον δρόμο για το πολιτικά και υγιειονομικά ορθό μέλλον: απαγόρευσαν πρόσφατα οποιοδήποτε είδος φυσικής επαφής μεταξύ των μαθητών (πιο σωστά: αιχμαλώτων). Don’t touch!!! Κι όταν λένε «μην αγγίζετε» το εννοούν: θα απαγορεύονται αγκαλιές, φιλιά (: κίνδυνος θάνατος!), χειραψίες, φιλικά κτυπήματα στην πλάτη… τα πάντα. Εννοείται θα απαγορεύεται και οποιαδήποτε «romantic relationship» που μεταφράζεται σε «αισθηματική σχέση». Και ο νοών νοείτω.

… Αν το παιδί σας ακουμπάει κάποιον άλλο, είτε με συναίνεση είτε όχι, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Μπορεί να προκύψει τραυματισμός, ή κάποιος να νοιώσει άβολα, ή κάποιος να αγγιχθεί με τον όχι σωστό τρόπο… δήλωσε η Catherine McMillan, προϊστάμενη στο Hylands.

Δεν ξέρουμε αν η καθημερινή ζωή σ’ αυτά (ή και σε άλλα) τα σχολεία της επικράτειας περιλαμβάνει τακτικά γροθιές, κλωτσιές, ή/και μπαλαμουτιάσματα. Μάλλον αποκλείεται. Συνεπώς ο ριζικός τρόπος με τον οποίο απαγορεύεται κάθε σωματική επαφή δένει με «δημιουργικό τρόπο» την χρήσιμη εμπειρία του υγιειονομικού social distancing (που γνώρισε λαμπρές μέρες και νύχτες) με την επιβολή της γενικευμένης ψηφιακής μεσολάβησης σε κάθε δευτερόλεπτο των ανθρώπινων σχέσεων – (εκτός σχολείου προς το παρόν). Ανήκει στη σχολή της μασκοφορίας-παντού-στο-σχολείο.

Συνεπώς αυτή η απαγόρευση δεν θα πρέπει να θεωρηθεί περιθωριακή όπως βολεύει τις απωθήσεις.

Μάλλον είναι ταυτόχρονα πρωτοπόρα και διδακτική: θα τα μάθουμε να συμπεριφέρονται όπως περιμένουν οι μελλοντικοί εργοδότες τους είπαν οι υπεύθυνοι στους θορυβημένους γονείς για τα παιδιά τους. Ας μην αγνοηθεί η φροντίδα για την ένταξη σε κάποια (μελλοντική) «αγορά εργασίας».

(Παρ’ όλα αυτά, μέσα στη μαυρίλα του πολιτικά, παιδαγωγικά και οτιδήποτε άλλο “σωστού” νεοφασισμού,  υπάρχει κάτι αισιόδοξο. Αν οι αγκαλιές και τα φιλιά απαγορευτούν εδώ κι εκεί, τότε ίσως η παρανομία τα κάνει πιο γεμάτα, πιο γλυκά, πιο επιθυμητά – και πιο συνειδητά…).

Ουκρανικό πεδίο θανάτου

Πάνω κει που περιμέναμε να ξεμείνει η ανεγκέφαλη αλεπού από πυρομαχικά (σύμφωνα με τις δυτικές εκτιμήσεις αυτό έπρεπε να έχει γίνει απ’ τον περασμένο Μάρτη – και έκτοτε οι ίδιες εκτιμήσεις το αναγγέλλουν κάθε βδομάδα…) μπας και ησυχάσει ο πλανήτης, έρχεται ο κυρ Wolfgang Ischinger και μας τα γυρίζει. Πρώην πρόεδρος του «συμβουλίου ασφαλείας του Μονάχου» ο γερμανός κυρ Wolfgang λέει προχτές ότι «η ουκρανία χρησιμοποιεί τόσα πυρομαχικά καθημερινά όσα παράγουμε σε μισό χρόνο», οπότε βλέπει να τελειώνουν τα αποθέματα… “Τι απομένει” αναρωτιέται; Να γίνουμε «πολεμική οικονομία»! Εννοεί άραγε ότι αυτή η “ευρωπαϊκή πολεμική οικονομία” πρέπει να παράγει καθημερινά τα πυρομαχικά που τώρα παράγει σε 180 ημέρες κι αυτό μόνο για να ταϊζει τους τοξικούς του Κιέβου;

Να δείτε κυρ Wolfgang μας ότι αυτός ο φύλακας-της-δημοκρατίας στο Κίεβο, ο κλόουν, κάνει επίτηδες αυτήν την σπατάλη για να σας αφήσει ρέστους και ξεβράκωτους. Κι αν εσείς αυξήσετε την παραγωγή και τις παροχές αυτός θα διατάξει τους πιστούς του να βαράνε στον γάμο του καραγκιόζη, για να σας στεγνώσει πάλι. Ρε μπας και είναι πράκτορας της ανεγκέφαλης αλεπούς και δεν το έχετε πάρει χαμπάρι;

Δευτέρα 16 Γενάρη>> Η κατάληψη (απελευθέρωση την ονομάζει η Μόσχα) του Soledar, μιας μικρής μεν αλλά στρατηγικής σημασίας πόλης στην επαρχία του Donetsk μπορεί να αποδειχθεί σημείο καμπής για τον πόλεμο στην ουκρανία. Το καθεστώς του Κιέβου και οι δυτικοί σύμμαχοί του (ή μπορεί η σειρά να είναι διαφορετική: πρώτα οι σύμμαχοι…) απαξιώνουν το γεγονός παρουσιάζοντας την Soledar σαν μια ασήμαντη περίπτωση. Οριακά αρνούνται ότι την έχουν χάσει. Αδύνατο φυσικά να εξηγήσουν γιατί ο κλόουν «θυσίασε» χιλιάδες στρατιώτες εντόπιους και μισθοφόρους εδώ και μήνες (μαζί με μεγάλες ποσότητες οχημάτων, τανκς, κλπ) για την υπεράσπιση δρόμο δρόμο μιας «ασήμαντης θέσης»… Οι νεκροί και οι τραυματίες είναι τόσοι πολλοί ώστε ο κλόουν κομπιάζει να πει «το Soledar χάθηκε» – κινδυνεύει να τον πνίξει το αίμα τους…

Το Soledar δεν είναι ασήμαντο. Είναι στη μέση της καλά οχυρωμένης «δεύτερης γραμμής άμυνας» του Κιέβου, σε τέτοια θέση ώστε η κατάληψή του βολεύει την Μόσχα στο σταδιακό ξεδόντιασμα όλου αυτού του μετώπου∙ αναγκάζοντας τον ουκρανικό στρατό και τους μισθοφόρους του να υποχωρήσουν κάμποσα χιλιόμετρα δυτικότερα, με άγνωστο το αν θα τα καταφέρουν να το κάνουν με συγκροτημένο τρόπο ή άτακτα.

Την ίδια στιγμή Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Βερολίνο (μέσω Βαρσοβίας) σχεδιάζουν να σπρώξουν στο Κίεβο τα καλύτερα διαθέσιμα τανκς τους. Όχι πολλά κομμάτια. Όμως 50 ή 100 ή 150 δυτικά τανκς (όχι όλα τοις μετρητοίς…), 3 διαφορετικών τύπων, με 3 διαφορετικές κατηγορίες ανταλλακτικών, με 3 διαφορετικά know how συντήρησης και επισκευών, με γνωστά τρωτά σημεία (εφόσον έχουν πουληθεί σε διάφορους πελάτες ανά την υφήλιο), με 3 διαφορετικά συνεργεία εκτός ουκρανίας για λόγους ασφαλείας και, φυσικά, με 3 διαφορετικά know how χειρισμού αυτών των αρκετά σύνθετων μηχανών-με-ερπύστριες είναι συνταγή καταστροφής: δεν θα το ονειρευόταν κάποιος ούτε για τον χειρότερο εχθρό του. Είναι γνωστό ότι η πολυτυπία των όπλων και της επιμελητείας που τους αντιστοιχεί «σκοτώνει» και τον καλύτερο αρχικαραβανά∙ ωστόσο αυτή εμφανίζεται σα συμμαχική βοήθεια. Και μάλιστα εναντίον των μάλλον θρυλικών και σίγουρα μυστηριωδών για τους δυτικούς ρωσικών Τ-90Μ (υπάρχει η φήμη ότι παράγονται ήδη με ρυθμό τουλάχιστον 100 τον μήνα), για τα οποία κανείς μη ρώσος δεν ξέρει τι μπορούν (και τι δεν μπορούν) να κάνουν.

Λίγο πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος απ’ την ρωσική εισβολή, η κατάσταση δεν εμπνέει αισιοδοξία ότι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί αναγνωρίζουν (ή θα αναγνωρίσουν σύντομα) την ουκρανική ήττα τους. Αντίθετα

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Soylent grey (2)

Δευτέρα 9 Γενάρη>> Ίσως νοιώθετε μια κάποια στομαχική αναταραχή με τα πιο πάνω, και η «έξοδος» είναι γνωστή. Απώθηση. Αυτά είναι περιθωριακά, παρανοϊκά και αποκλείεται να γενικευτούν. Δεν θα σας (μας) παρηγορήσουμε. Επί δύο (τουλάχιστον) χρόνια, με τρόπο όσο πιο φρικτά παρανοϊκό θα μπορούσε να διανοηθεί (;) ο ανθρώπινος εγκέφαλος (σίγουρα στη δύση…), ο τσαχπίνης ανακηρύχτηκε ικανός να επιζεί επ’ αόριστον επί πτωμάτων… Κι όχι μόνο αυτό: ανακηρύχτηκε ικανός να πετάει απ’ την θέση τους τα καπάκια των φερέτρων και να ξεχύνεται με λύσσα στη γύρα… Για να αποφευχθεί λοιπόν από το «κακό», οι νεκροί positive συσκευάζονταν μέσα σε χοντρές, μαύρες σακούλες σκουπιδιών και το καπάκι το κολλούσαν με σιλικόνη – εννοείται πως όσοι μετάφεραν τα φέρετρα ήταν ντυμένοι κατάλληλα όχι για κηδεία αλλά για βιολογικό πόλεμο… Όλα αυτά ήταν οδηγίες, ντιρεκτίβες, μέτρα υποχρεωτικά… Και κανέναν (εκτός απ’ τους επαγγελματίες της ταφής) δεν απασχόλησε το γεγονός ότι αν τυλίξεις ένα νεκρό σώμα με πλαστικό αυτό δεν θα λιώσει∙ κι όταν έρθει η ώρα της εκταφής και της περισυλλογής-των-οστών, συνήθως μετά από μια 5ετία, μέσα στους τάφους θα υπάρχουν μουμιοποιημένα πτώματα. (Κάτι εξαιρετικά δυσάρεστο γενικά, κι ακόμα περισσότερο για τους πιστούς χριστιανούς…)

Θέλουμε να πούμε: τις εξετάσεις μαζικής παράνοιας σε σχέση ακόμα και με τους νεκρούς (τι να πούμε για τους ζωντανούς;) οι δυτικές κοινωνίες τις πέρασαν ήδη με άριστα. Επειδή (υποψιαζόμαστε) το ανθρώπινο έχει ξεπέσει, επειδή υπάρχει πολύ human minus… Δείτε λοιπόν την Καλιφόρνια με πιο εξονυχιστικό τρόπο – ίσως (μέσα στην γενικευμένη παράνοια) δεν είναι τόσο περιθωριακή όσο ξορκίζετε…

Δεν είναι, επίσης, αν-ιστορική! Οι επαγγελματίες ιστορικιστές δεν τα λένε αυτά, κοσκινίζουν το παρελθόν, ακόμα και το πρόσφατο. Αλλά ολόκληρο τον 19ο αιώνα γινόταν

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Τριακόσες σαράντα χιλιάδες στρατιώτες μόνοι κι έρημοι να αγναντεύουν τον Ατλαντικό…

Δευτέρα 14 Νοέμβρη>> Στα μέσα Μάη του 1940, ύστερα απ’ την θυελλώδη και πετυχημένη κατάληψη της γαλλίας απ’ τον γερμανικό στρατό, ένας πολύ μεγάλος αριθμός γάλλων, βέλγων και κυρίως άγγλων στρατιωτών βρέθηκε απομονωμένος και περικυκλωμένος στην ακτή της Δουκέρνης στη βορειοδυτική γαλλία, πολύ κοντά στα σύνορα με το βέλγιο. Ήταν σχεδόν 340.000 χιλιάδες (!) και βρίσκονταν αβοήθητοι και με ελάχιστα εφόδια στο έλεος του γερμανικού στρατού (και οπωσδήποτε της αεροπορίας του). Έμοιαζε για την απόλυτη καταστροφή (για τους “συμμάχους”).

Για λόγους που έχουν σχέση με την εμμονή του Χίτλερ ότι, τελικά, το Λονδίνο θα συμμαχήσει μαζί του, το Βερολίνο διέταξε τον στρατό του να μην κτυπήσει αυτές τις 340.000 εχθρικών στρατιωτών. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στο Λονδίνο (και στον φασίστα πρωθυπουργό του Τσώρτσιλ) να οργανώσει μια τεράστια επιχείρηση απομάκρυνσης τους μέσω θαλάσσης με περισσότερα από 800 πλοία κάθε είδους, μια επιχείρηση που κράτησε 10 ημέρες χωρίς να εμποδιστεί (παρότι ήταν «κρέας για κανόνια») απ’ την luftwaffe. Η αγγλική εθνικιστική μυθολογία θεώρησε την εκκένωση της Δουκέρνης «νίκη» και από τότε δεν έχει πάψει να την «γιορτάζει σα νίκη»: η τεχνική της αντιστροφής των εννοιών στα καλύτερά της!

Η πρόσφατη αναδίπλωση / υποχώρηση 20.000 ρώσων στρατιωτών και του εξοπλισμού τους απ’ το βόρειο τμήμα της περιφέρειας της Χερσώνας δεν γιορτάστηκε βέβαια επίσημα σα «νίκη», αν και οι φιλορώσοι στρατηγοί των πληκτρολογίων από διάφορα σημεία του πλανήτη (όσο μακρύτερα απ’ το πεδίο της μάχης τόσο το καλύτερο!) έκαναν ότι περισσότερο μπορούσαν για να την παρουσιάσουν σχεδόν έτσι, υιοθετώντας τις αμφίβολης πειστικότητας επίσημες εξηγήσεις της Μόσχας… (Και για ποιόν λόγο θα έπρεπε να ειπωθεί η αλήθεια απ’ τους ρώσους καραβανάδες; Δεν βρίσκουμε κανέναν!) Απ’ την άλλη μεριά δεν μπορεί να θεωρηθεί «ήττα» με την στενή έννοια της λέξης: ο ουκρανικός στρατός ήταν πολλά χιλιόμετρα μακριά απ’ τον σε αναδίπλωση / υποχώρηση ρωσικό∙ δεν είχε πετύχει καμιά σοβαρή έστω και επιμέρους νίκη επί 2 μήνες παρά τις καθημερινές επιθέσεις του κατά τις οποίες αιμορραγούσε∙ και στο Κίεβο δεν το πίστευαν καν και καν ότι στ’ αλήθεια ο ρωσικός στρατός εγκαταλείπει μια περιοχή την οποία είχε καταλάβει σχεδόν αμαχητί στην αρχή της εισβολής. Επιπλέον (σε αντίθεση με τον αποκλεισμό στη Δουκέρνη), ο ρωσικός στρατός υποχώρησε / αναδιπλώθηκε υποδειγματικά, συντεταγμένα, χωρίς να χρωστάει καμία χάρη στους αντιπάλους του. (Αλλά οι ρώσοι δεν είναι άγγλοι, από πολλές και κρίσιμες απόψεις).

Η ασταμάτητη μηχανή δεν (γουστάρει να) κάνει πολεμικές ανταποκρίσεις εκ του ασφαλούς. Και δεν ξέρει τι σκέφτεται το ρωσικό επιτελείο, το οποίο παρότι έχει συγκεντρώσει στρατό και όπλα σε διάφορα σημεία των ρωσο-ουκρανικών συνόρων (και στα σύνορα ουκρανίας – λευκορωσίας) δεν τον χρησιμοποιεί. (H Μόσχα υποστηρίζει ότι είχε σοβαρά προβλήματα επιμελητείας στην Χερσώνα. Δεν μπορούμε να το δεχτούμε έτσι, εύκολα, εφόσον υπάρχουν μεταγωγικά ελικόπτερα… Αλλοίμονο αν η τροφοδοσία των στρατών στον 21ο αιώνα γινόταν αποκλειστικά με χερσαίους τρόπους…)

Πρέπει να θυμίσουμε όμως ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια οξυνόμενη ενδοκαπιταλιστική αναμέτρηση, και ότι αν αυτή γίνει αντιληπτή στην πραγματικά παγκόσμια έκτασή της και στα πολλαπλά της επίπεδα, τότε η Χερσώνα είναι μια μικρή λεπτομέρεια. Τόσο μικρή ώστε να «χωράει» ακόμα και απλούς τακτικούς ελιγμούς, όποια αιτία κι αν έχουν.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

You are in Christmas time now…

Δευτέρα 7 Νοέμβρη>> Να γιατί η Μόσχα δεν χρειάζεται τα πυρηνικά της κατά των αντιπάλων της. Έχει άλλα καταχθόνια όπλα. Όπως, για παράδειγμα, τους ισχυρούς αέρηδες (αν δεν φταίει η ανεγκέφαλη αλεπού γι’ αυτούς ποιος φταίει;) Έτσι, ενώ άγγλοι μισθοφόροι εκπαιδεύουν ουκρανούς για να τινάζουν γέφυρες κλπ, η Μόσχα αντεπιτίθεται με χριστουγεννιάτικες μπάλες στο κέντρο του Λονδίνου!

Πώς λέγεται αυτό; Ασύμμετρος πόλεμος μήπως; Έρμε διάδοχε της μαμάς σου τι έχεις να τραβήξεις! Αν οι υπηρεσίες σου το συνεχίσουν, την πρωτοχρονιά έρμε θα βρέχει loitering αγιο-βασίληδες τύπου Lancet-3 plus. Με ζημιάρικο εκρηκτικό κεφάλι 5 κιλών (11 πάουντς για την συνεννόηση)…

Ουφ! Αυτή δεν είναι εποχή για Global Britain…

Η όλο και βαθύτερη ελληνική συμμετοχή στο ουκρανικό πεδίο μάχης αποκαλύπτεται

Δευτέρα 7 Νοέμβρη>> Το αμερικανικό anti-imp site the grey zone είναι ιδιαίτερα αξιόπιστο – και σταθερό στις έρευνές του. Τις πηγές του δεν μπορούμε να τις ξέρουμε, αλλά αναμφίβολα στο the grey zone ξέρουν καλά για ποια πράγματα μιλούν.

Σε μια πρόσφατη, πριν 4 ημέρες, αναφορά περιγράφουν το πως το βρετανικό κράτος / παρακράτος συνεχίζει «με νέα υλικά» την παλιά, γνωστή αμερικανική / νατοϊκή επιχείρηση stay behind. Με άλλα λόγια την δημιουργία, εκπαίδευση, εξοπλισμό και κάθε άλλη υποστήριξη σε κρατικούς / παρακρατικούς μηχανισμούς και «πυρήνες» προβοκατόρικης δράσης – εναντίον των rivals. Τα περιστατικά στα οποία αναφέρεται το Ντοκουμέντα που διέρρευσαν: βρετανοί κατάσκοποι κατασκευάσουν μυστικό τρομοκρατικό στρατό στην Ουκρανία αφορούν την προσπάθεια ανατίναξης της γέφυρας του Κερτς και την πιο πρόσφατη προσπάθεια επίθεσης στον ρωσικό ναύσταθμο στη Σεβαστούπολη.

Για να μην πιαστεί εντελώς στα πράσα, σε κάποια «στραβή», το βρετανικό κράτος / παρακράτος και για να μπορεί το γκουβέρνο στο Λονδίνο να παριστάνει το αθώο, η δουλειά έχει ανατεθεί σε εταιρεία μισθοφόρων, σε «ιδιώτες» δηλαδή, που συνεργάζονται όμως άμεσα και στενά με τις βρετανικές υπηρεσίες.

Τα στοιχεία είναι συγκεκριμένα, και για το ελλαδιστάν:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.