29/1/2017. Ανοικτή επιστολή στο πουθενά* (παρακαλούνται οι εν ελλάδι «ανθρωπιστές» να μην κάνουν τον κόπο να την παραλάβουν…)
Ο Donald Trump είπε την περασμένη βδομάδα ότι “τα βασανιστήρια δουλεύουν”, σχολιάζοντας την αποτελεσματικότητά τους. Είχα από πρώτο χέρι την εμπειρία των βασανιστηρίων για τα οποία μιλάει. Τον Φεβρουάριο του 2003, στο Camp Echo, στην στρατιωτική φυλακή των ηπα στο Guantanamo, υπέγραψα μια ομολογία παραδεχόμενος ότι είμαι μέλος της al-Qaida. Το έκανα σαν αποτέλεσμα βίας και βασανιστηρίων.
Είχα περάσει την προηγούμενη χρονιά σε φυλακές, στην Kandahar και στο Bagram, στο Αφγανιστάν, όπου μεταφέρθηκα δια της βίας από αμερικάνους στρατιώτες, που με συνέλαβαν, με το όπλο στο κεφάλι, στο σπίτι μου, στην Islamabad, στο Πακιστάν, στη διάρκεια επιχείρησης της cia και των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών.
Όταν με πήγαν στην Kandahar με κτυπούσαν πεσμένο κάτω, και έσκισαν τα ρούχα μου με μαχαίρια. Αμερικάνοι στρατιώτες έκατσαν ύστερα πάνω μου, και άρχισαν να μου στρίβουν τα χέρια και τα πόδια τόσο πολύ που τα σημάδια έμειναν για μήνες. Έπειτα με έσυραν γυμνό, με έστησαν γονατιστό, με φωτογράφησαν, με ξύρισαν δια της βίας, με κλώτσαγαν, με σήκωναν όρθιο και με ξανάριχναν κάτω, και άρχισαν να με ανακρίνουν. Ύστερα με έβαλαν σε ένα σάκο, και με έριξαν σε ένα κλουβί με αυτόματα όπλα να με σημαδεύουν μέρα νύχτα. Το ακόμα χειρότερο αυτής της μεταχείρισης ήταν το να είμαι αναγκασμένος να βλέπω να κάνουν το ίδιο και σε άλλα ανθρώπινα πλάσματα.
Ήταν σ’ εκείνη τη φάση που ήρθαν άγγλοι πράκτορες της ΜΙ5 και με είδαν πρώτη φορά, άλλοτε να κρέμομαι, άλλοτε να είμαι στα γόνατα. Φαίνεται ότι αυτό το θέαμα τους ενόχλησε, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να με ανακρίνουν τις επόμενες τρεις ημέρες.
Βδομάδες μετά με έστειλαν στο Bagram, όπου οι συνθήκες ήταν ακόμα χειρότερες. Επειδή μιλούσα αγγλικά με ανέκριναν περισσότερο, διάφορες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανόμενων των αγγλικών. Τον Μάη του 2002 με έριξαν στην απομόνωση και η cia με απειλούσε ότι θα με στείλει στην Αίγυπτο ή στην Συρία αν δεν συνεργαστώ, όπως είχαν κάνει ήδη σε έναν ονόματι Ibn al-Sheikh al-Libi. Μου έλεγαν ότι αυτός μίλησε μέσα σε λίγες ημέρες αφότου τον έστειλαν στο Κάιρο.
Η cia με κρατούσε δεμένο, με τα γόνατα δεμένα μαζί με τους καρπούς μου και μια κουκούλα μόνιμα στο κεφάλι, καμιά φορά επί μέρες. Στέρηση ύπνου, οδυνηρές στάσεις του σώματός μου με την βία, ξύλο και δυνατοί θόρυβοι ακολουθούσαν. Οι μόνες στιγμές που μπορούσα να πάρω μια ανάσα ήταν όταν με ανέκριναν. Σε μερικές απ’ αυτές τις ανακρίσεις που έδειξαν φωτογραφίες των παιδιών μου την ώρα που τα συνελάμβαναν έξω απ’ το σπίτι μας, και με ρωτούσαν που νομίζω ότι είναι τώρα. Ταυτόχρονα άκουγα γυναικείες κραυγές που μου πάγωναν το αίμα από ένα διπλανό δωμάτιο. Με διέλυαν. Το fbi, που επίσης συμμετείχε, έλεγε ότι ήθελαν να ομολογήσω. Οτιδήποτε.
Μόλις με πήγαν στο Guantanamo ξαναείδα τους πράκτορές τους. Έφτιαξαν ένα χαρτί που ήθελαν να υπογράψω, απειλώντας ότι αν δεν το έκανα θα μου έκαναν μια σύντομη δίκη και θα με εκτελούσαν. Υπέγραψα επειδή είχα την ελπίδα ότι τα βασανιστήρια θα σταματήσουν (πράγματι μειώθηκαν) και ότι, όταν θα έφτανα στο δικαστήριο, θα μπορούσα να πω την αλήθεια για όσα είχα περάσει. Τελικά με άφησαν ελεύθερο το 2005 χωρίς δίκη ή ποινή, και από τότε κάνω εκστρατεία κατά των βασανιστηρίων.
Στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας ο Trump είπε ότι «θα φορτώσει» το Guantanamo με ακόμα περισσότερους φυλακισμένους, και ότι θα ξαναγίνονται εικονικοί πνιγμοί και «πολλά περισσότερα». Την τελευταία βδομάδα σκέφτεται να ξανανοίξει τα κάτεργα της cia που ο προκάτοχός του είχε διατάξει να κλείσουν. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς αυτή την άποψη, αν λάβει υπόψη ότι τα βασανιστήρια οδήγησαν στον πόλεμο στο ιράκ, που τώρα αυτός καταδικάζει.
Εξαιτίας των βασανιστηρίων, αυτός ο al-Libi που μου είχαν πει οι της cia έδωσε ψεύτικη κατάθεση στους αμερικάνους ανακριτές του στην αίγυπτο ότι η al-Qaida συνεργαζόταν με τον Saddam Hussein για να αποκτήσει χημικά όπλα. Δεν υπήρχε al-Qaida στο Ιράκ. Αλλά μετά την εισβολή η βαρβαρότητα που ξεδιπλώθηκε στις αμερικανικές φυλακές όπως το Abu Ghraib και το Camp Bucca έγινε το καύσιμο για την φωτιά του ισλαμικού κράτους. 17 απ’ τους κορυφαίους διοικητές του είχαν βασανιστεί σ’ αυτές τις φυλακές. Τα βασανιστήρια δεν έσωσαν ζωές. Τις κατέστρεψαν και στη θέση τους δημιούργησαν τέρατα. Ο άγγλος δημοσιογράφος και πρόσφατα κρατούμενος του Isis John Cantlie υπέστη εικονικούς πνιγμούς απ’ τους απαγωγείς τους. Ενώ ο δολοφόνος “Jihadi John” λέγεται ότι έκανε το ίδιο βασανιστήριο στον αμερικάνο υπήκοο James Foley πριν τον αποκεφαλίσει.
O αμερικάνος πρόεδρος George W. Bush χρησιμοποίησε συστηματικά βασανιστήρια, αλλά δεν το παραδεχόταν. Ζήτησε απ’ τους νομικούς συμβούλους του να βρουν άλλα ονόματα. Οι «αναβαθμισμένες ανακριτικές τεχνικές» δεν θεωρούνταν βασανιστήρια αν δεν προκαλούσαν «βλάβες στα όργανα ή θάνατο» είπαν. Κάπως έτσι φυλακισμένοι στο Guantanamo όπως ο Abu Zubaydah και ο Khalid Sheikh Mohammed υπέστησαν το βασανιστήριο του εικονικού πνιγμού εκατοντάδες φορές χωρίς συνέπειες για την cia.
Σήμερα ξέρουμε περισσότερα απ’ ότι το 2002 για το τι κάνουν τα βασανιστήρια, τα διαλυτικά τους αποτελέσματα και τις συνέπειές τους. Αν ο καινούργιος ηγέτης του «ελεύθερου κόσμου» θέλει ακόμα να προωθήσει αυτή την βάρβαρη πρακτική, επαφίεται στον υπόλοιπο ελεύθερο κόσμο να φροντίσει να μην μπορέσει να το κάνει.
Moazzam Begg
Ο Moazzam Begg είναι αγγλο-πακιστανός. Εξαιτίας μιας εκτεταμένης εκστρατείας που έγινε στην αγγλία για την απελευθέρωση των άγγλων υπηκόων που βρίσκονταν αιχμάλωτοι στο Guantanamo, η αγγλική κυβέρνηση αναγκάστηκε να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση Μπους την περίπτωσή τους. Ο Begg απελευθερώθηκε τελικά στις 25 Γενάρη του 2005. Αργότερα, μαζί με άλλους άγγλους υπηκόους που είχαν κρατηθεί και βασανιστεί σε διάφορα κάτεργα έκανε μήνυση στο αγγλικό κράτος, για την συμμετοχή του στα βασανιστήρια. Το Νοέμβρη του 2010 το αγγλικό κράτος συμφώνησε σε μια εξωδικαστική αποζημίωση για 16 κρατούμενους, συμπεριλαμβανόμενου του Begg.
O Begg έχει πρωτοστατήσει σε διάφορες προπαγανδιστικές δράσεις εναντίον των βασανιστηρίων: εκδόσεις, ντοκιμαντέρ, συνεντεύξεις. Το 2014 η αγγλική αστυνομία τον ξανάδεσε με την κατηγορία ότι είχε συμμετοχή σε «τρομοκρατικές δραστηριότητες» στη συρία. Λίγο αργότερα οι κατηγορίες αποσύρθηκαν.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους άπειρους (στον αριθμό) ντόπιους φίλους του αγγλικού και αμερικανικού ιμπεριαλισμού, που φυσικά νοιώθουν ιδιαίτερα «ανθρωπιστές» για την προφύλαξη των 8 πραξικοπηματιών της τουρκίας απ’ τα εκεί βασανιστήρια• όταν, φυσικά, τους μένει χρόνος και αισθήματα απ’ τον φουλ «αντιευρωπαϊσμό» τους.
(*απ’ τον αγγλικό καθεστωτικό guardian, 27/1/2017)
