Φανέρωσέ μου την μάσκα που κρύβεις… (2)

Παρασκευή 28 Αυγούστου. Το θεωρούμενο ισχυρότερο επιχείρημα υπέρ της «υγιεινής αξίας» της μάσκας είναι … τα χειρουργεία. Το έχουμε ειρωνευτεί, αλλά έχει και μια ενδιαφέρουσα πλευρά.

Το πρωτό μισό της είναι η οργανωμένη σύγχιση. Όσοι χειρουργούνται έχουν αναισθητοποιηθεί πριν, συνεπώς κανείς δεν έχει άμεση εικόνα ενός χειρουργείου, εκτός αν δουλεύει σ’ αυτό. Απ’ την άλλη οι πάντες έχουν βρεθεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους σ’ ένα νοσοκομείο, για σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό λόγο. Συνεπώς είναι κοινή γνώση πώς ούτε οι γιατροί, ούτε οι νοσηλευτές / νοσηλεύτριες φορούν (φορούσαν ως πριν λίγους μήνες) μάσκες· παρότι είναι γνωστό ότι τα νοσοκομεία είναι εκτροφεία μολύνσεων (και τα ελληνικά είναι απ’ τα χειρότερα στην ε.ε.)!

Γιατί, λοιπόν, είναι απαραίτητο να φοράνε μάσκες στα χειρουργεία; Δεν χρειάζεται εμπειρία, αρκεί η κοινή λογική. Αν ανοίγεις ένα σώμα (για οποιονδήποτε λόγο) ακόμα και μικρόβια που αν ακολουθούσαν την αναπνευστική διαδρομή θα ήταν ακίνδυνα, μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση σε κάποιο / α όργανο/α…. Αυτό που είναι ακίνδυνο σε άλλα τμήματα του νοσοκομείου μπορεί να γίνει επικίνδυνο αν «κάτσει» σ’ ένα εσωτερικό σημείο του σώματος στη διάρκεια μιας εγχείρησης· γι’ αυτό χρειάζονται οι μάσκες, και γι’ αυτό λέγονται χειρουργικές, κι όχι ιατρικές ή μάσκες υγείας! Προορίζονται για ειδική χρήση, είναι μέρος του χειρουργικού εξοπλισμού, όπως τα νυστέρια – τελεία και παύλα!

Τι σχέση έχει αυτό με το να περπατάς στο δρόμο ή να μπαίνεις σ’ ένα μαγαζί; Καμμία. Σκέτη προπαγάνδα τρόμου, που σημαδεύει όχι στα πνευμόνια αλλά στο μυαλό, στις σκέψεις, στις συνειδήσεις. Επιδιώκει την παράλυση της σκέψης, ακόμα και της απλής λογικής!

Υπάρχει κι άλλο μισό όμως στο «επιχείρημα του χειρουργείου». Γιατί δεν χρησιμοποιείται το επιχείρημα Μα τις φοράνε (τις μάσκες) οι ασιάτες, δεν τους βλέπετε; Δεν παθαίνουν τίποτα!!! Μ’ άλλο λόγια: γιατί θεωρούνται προτιμότεροι οι χειρούργοι και όχι οι νοτιοκορεάτες, οι ιάπωνες, οι κινέζοι;

Εδώ ξεβρακώνονται οι ειδικοί της τρομοπαραγωγής!!! Προφανώς ΔΕΝ θέλουν να αναφερθούν στους ασιάτες γιατί υποψιάζονται πως θα είναι εύκολο να συσχετιστεί η μάσκα στο πρόσωπο με διαφορετικά πολιτιστικά / κοινωνικά ήθη και έθιμα… Που, για διάφορους λόγους (ακόμα και ρατσιστικούς…) μπορεί να θεωρούνται από αδιάφορα έως εχθρικά στις δυτικές κοινωνίες.

Έχουμε, λοιπόν, όχι μια «συμβουλή υγείας» αλλά μια πολιτική / ιδεολογική μανούβρα!!! Η «μάσκα», σαν επίδικο, αποσπάται απ’ το υπαρκτό «κοινωνικό παράδειγμα / περιβάλλον» της (τις ασιατικές κοινωνίες) και τοποθετείται σ’ ένα τεχνικό περιβάλλον (τα χειρουργεία) όχι επειδή κάτι τέτοιο είναι «πειστικό» από υγιεινιστική άποψη (δεν είναι!!!) αλλά επειδή είναι βολικό πολιτικά. Ο χειρούργος, ένας ειδικός της υγείας, αποπνέει μια αυθεντία, ένα κύρος· δεν μπορεί, λοιπόν, να γίνει καθοδηγητής των μαζών;

Αυτή η διαχείριση της συνηγορίας στο μασκάρισμα είναι μια επιπλέον απόδειξη ότι η υγιεινιστική αξία του είναι αδιάφορη – για τους τρομοκράτες. Είναι ικανοί να αρχίσουν να διαδίδουν αύριο ότι ο covid-19 περνάει κι απ’ τα αυτιά, και να επιβάλλουν μεθαύριο να φοράμε υποχρεωτικά μπαντονέτες στ’ αυτιά μέρα – νύχτα· αν αυτό τους χρειάζεται σαν απόδειξη της εξουσίας τους!

Κάθε βιοπολιτική στον ύστερο καπιταλιστικό κόσμο (για παράδειγμα: κάθε βιοπολιτική που διαμορφώνεται απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες και τους λακέδες τους…) στόχο έχει την μαζική αποβλάκωση, την ευπιστία, την πειθαρχία των πληθυσμών – τίποτα λιγότερο…

Τι είναι μολυσματικό;

Παρασκευή 28 Αυγούστου. H αυριανή διαδήλωση στο Βερολίνο απαγορεύτηκε· και περιμένουμε να δούμε αν θα γίνει «παράνομα»… Αύριο υπάρχει επίσης μεγάλη αντιτρομοκρατική διαδήλωση στο Λονδίνο – με κεντρικό σύνθημα την αποκατάσταση όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων που έχουν καταπατηθεί… Η διαδήλωση (πιθανόν και επόμενες) γίνεται εν όψει της ψήφισης, τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, δίχρονης παράτασης των «μέτρων έκτακτης ανάγκης» και, κυρίως, της εξουσίας έκτακτης ανάγκης. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει κάτι τέτοιο.

Όπως κάνουμε συχνά όταν δεν ειρωνευόμαστε, δοκιμάσαμε να δούμε και την απέναντι πλευρά. Αναρωτηθήκαμε κατά πόσο η «μολυσματικότητα» των διαδηλώσεων ενάντια στην κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» μπορεί να επικαλεστεί κάποια στοιχεία. Κάποια νούμερα απ’ αυτά που τόσο έχουν αγαπήσει να διαστρεβλώνουν τα αφεντικά στα θανατόμετρα και στα κρουσματόμετρα.

Ψάξαμε να βρούμε την «μολυσματικότητα» μιας άλλης πρόσφατης διαδήλωσης, ιδιαίτερα μαζικής, αντιρατσιστικής, που έγινε στο Λονδίνο, μετά την δολοφονία του George Floyd (φωτογραφία επάνω). Στην οποία, όπως βλέπετε στην φωτογραφία, τα αντικοινωνικά μέτρα της τρομοεκστρατείας τηρήθηκαν ελάχιστα· και μόνο εθελοντικά.

Η διαδήλωση εκείνη έγινε στις 21 Ιούνη, ημέρα Κυριακή, στο κέντρο της πόλης. Προσθέτοντας 14 ημέρες (το διάστημα κατά το οποίο «ο θάνατος που σκορπίζει στον διάβα του ο covid-19 κάνει θραύση») + μια ακόμα μέρα bonus από πάρτη μας, φτάνουμε στην Κυριακή 5 Ιούλη. Κανονικά, αν ίσχυαν οι ρητορείες των τρομοκρατών, μέσα σ’ αυτό το δι-βδόμαδο θα έπρεπε να έχει γίνει χαμός στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας· οι αντιρατσιστές και οι αντιρατσίστριες θα έπρεπε να έχουν τινάξει το σύστημα υγείας στον αέρα… Ή, έστω, να αργοπεθαίνουν στα σπίτια τους.

Ο ως τις 21 Ιούνη συνολικός αριθμός επίσημα διαπιστωμένων κρουσμάτων στη μεγάλη βρετανία ήταν 275.713. Στις 5 Ιούλη ήταν 286.247 – μια διαφορά 10.534 positive, σε ολόκληρη την επικράτεια. Δεν ασχοληθήκαμε με νεκρούς σ’ αυτό το διάστημα, για να μην ακούσουμε την βλακεία ότι οι διαδηλωτές ήταν γενικά νέοι σε ηλικία, οπότε έγινε μεν τεράστια διασπορά αλλά δεν κατέληξε κόσμος στα νοσοκομεία. Μείναμε στα κρούσματα.

Πιο αναλυτικά (και συγγνώμη για την επιμονή) τα «νέα κρούσματα» στις 21 Ιούνη (άσχετα απ’ την διαδήλωση) ήταν 1.106. Τις επόμενες ημέρες ήταν διαδοχικά: στις 22/6: 868… στις 23/6: 834… στις 24/6: 591… στις 25/6: 1.013… στις 26/6: 1.251… στις 27/6: 806… στις 28/6: 816… στις 29/6: 737… στις 30/6: 624… στις 31/6 : δεν υπάρχουν στοιχεία… στις 1/7: 751… στις 2/7: 578… 3/7: 521… στις 4/7: 626… στις 5/7: 518…

Επειδή από μόνα τους αυτά τα νούμερα μπορεί να μην λένε κάτι, να επάνω ο αντίστοιχος πίνακας. Οι δύο εβδομάδες είναι μέσα στον κίτρινο κύκλο. Και είναι σαφές: η μαζική αντιρατσιστική συγκέντρωση και διαδήλωση, με χιλιάδες διαδηλωτές επί ώρες χωρίς μασκάρισμα και κοινωνική αποξένωση, όχι μόνο ΔΕΝ προκάλεσε έναν Αρμαγεδώνα θανάτου, αλλά – αντίθετα – η γενική πτωτική τάση «μολύνσεων» συνέχισε ομαλά.

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; Το γνωστό: η εξουσία αρρωσταίνει! Και σκοτώνει!!

Κι όμως το έκαναν!

Πέμπτη 27 Αυγούστου. Το ομοσπονδιακό κρατίδιο του Βερολίνου έχει (μετά τις εκλογές του ’16) κυβέρνηση «συνασπισμού της αριστεράς»: SPD (σοσιαλδημοκράτες) + Die Linke (αριστέρα) + Πράσινοι.

Κι όμως. Η αριστερά (του κράτους και του κεφάλαιου) έκανε το βήμα: απαγόρευσε μια συγκέντρωση / διαδήλωση, προγραμματισμένη στο κέντρο της πόλης για το ερχόμενο Σάββατο (29 Αυγούστου)…. Ω, για όνομα των ιερών και των όσιων της δημοκρατίας: δεν είναι αυτό που νομίζετε!! Ο επί των εσωτερικών υπεύθυνος της Βερολινέζικης κυβέρνησης Andreas Geisel, το ξεκαθάρισε:

…Δεν είναι μια απόφαση ενάντια στην ελευθερία του συνέρχεσθε, αλλά μια απόφαση υπέρ της προστασίας απ’ την μόλυνση…

Και επειδή η «ελευθερία του συνέρχεσθε» έχει αρχίσει να παίρνει μορφή φαντάσματος στις αναπαραστάσεις που οργανώνουν οι εξουσίες, συνέχισε:

… Το Βερολίνο δεν θα γίνει σκηνή για τους αρνητές του κορονοϊού… και τους δεξιούς εξτρεμιστές…

Δεν είναι ο «κίνδυνος της μόλυνσης»! Είναι η απόρριψη των κυρίαρχων θεωρημάτων…. Τι προηγείται και τι ακολουθεί; Πρώτα η απαγόρευση και μετά η προβοκάτσια ή το ανάποδο; Ακροδεξιούς εξτρεμιστές έχει στο κοινοβούλιό του ο κυρ Andreas, και σίγουρα δεν απαγορεύει τις συγκεντρώσεις της «εναλλακτικής για την γερμανία»… Εκείνοι, δε, που απορρίπτουν τα πραξικοπήματα και την κατάργηση ελευθεριών και δικαιωμάτων δεν είναι υποχρεωτικά «αρνητές του κορονοϊού» – αν και υπάρχουν και τέτοιοι.

Την 1 Αυγούστου έγινε μια τέτοια συγκέντρωση / διαδήλωση στο Βερολίνο. Δεν την είχαν απαγορεύσει, επειδή περίμεναν ίσως ότι θα ήταν μερικές εκατοντάδες “γραφικοί”. Έπεσαν έξω. Ήταν δεκάδες χιλιάδες – το μέγεθος τρόμαξε τους λακέδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Τόσο στη γερμανία όσο και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπου επίσης έγιναν εκείνες τις ημέρες μεγάλες διαδηλώσεις. Προκειμένου να κάνουν πιο βρώμικη την προβοκάτσια εναντίον όσων απορρίπτουν την τρομοεκστρατεία, σίγουρα στη γερμανία, τους έχουν ονομάσει «αρνητές»… Για να τους σχετίζουν με τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, δηλαδή τους ναζί.

Η ιδεολογική και πολιτική σύνθεση τέτοιων διαδηλώσεων είναι όντως πρόβλημα – αλλά όχι για τα κράτη και τα αφεντικά. Το πρόβλημα αφορά τα αντικρατικά, αντικαπιταλιστικά υποκείμενα. Όπως τα αφορά και η προβοκατόρικη διαστρέβλωση των πολιτικών τους χαρακτηριστικών τους (η «κοινή δεξαμενή») και οι απαγορεύσεις.

Εμάς αφορούν όλα αυτά.

(φωτογραφία: Πλακάτ απ’ την διαδήλωση της 1ης Αυγούστου. Είναι σαφές τι είναι που ενοχλεί!).

Ο μικρός αυτοαπασχολούμενος (σεξουαλικά) 1

Πέμπτη 27 Αυγούστου. Γεμάτος πανέμορφους και πανέξυπνους καθοδηγητές και καθοδηγούμενους, ο ελληνικός εθνικισμός / ιμπεριαλισμός καμαρώνει που ο τοξικός των εμιράτων έστειλε 4 f-16 του (με μισθοφόρους πιλότους) για να εξασκηθούν πάνω απ’ τα μαγευτικά ελληνικά ακρογιάλια· τώρα που αδειάζουν. Οι υποτελείς κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου· αλλά τα αφεντικά μας τραβάνε όλο και πιο βαθιά στο ενοποιημένο πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου που τείνει να σχηματιστεί απ’ τη λιβύη ως το ιράν.

Η εκπαίδευση των πιλότων του τοξικού Mohammed bin Zayed είναι παντελώς αδιάφορη. Αν ποτέ χρειαστεί να πολεμήσουν (π.χ. κατά του ιράν) θα έχουν καταρριφθεί πριν καταλάβουν ότι απογειώθηκαν. Ο συμβολισμός, ότι ο άξονας Ουάσιγκτον – Αθήνας – Τελ Αβίβ μάκρυνε επίσημα περιλαμβάνοντας και το Αμπού Ντάμπι, έχει πραγματική σημασία. Ειδικά την χρονική στιγμή που οι απαντήσεις στην επίσημη ανακοίνωση της συμμαχίας Τελ Αβίβ – Αμπού Ντάμπι αρχίζουν να ξεδιπλώνονται. Το «παρόντες!» των ελληνικών αφεντικών στην «σύναξη των παρακμιακών» της ανατολικής Μεσογείου ακούγεται πολύ μακρύτερα απ’ όσο νομίζουν οι υποτελείς· και δεν ακούγεται καθόλου «όμορφα». Με δυο λόγια: το ελλαδιστάν γίνεται όλο και πιο δομικό μέρος του προβλήματος…

Πριν 5 μέρες ο ηγέτης της παλαιστινιακής Hamas Ismail Haniyeh και ο νο 2 της οργάνωσης Saleh al-Arouri (ζουν στην ιορδανία αν δεν κάνουμε λάθος) έκαναν επίσκεψη στην Istanbul. Απ’ αυτήν την επίσκεψη η ντόπια δημαγωγία κράτησε μόνο το ότι το αμερικανικό υπ.εξ. έβγαλε αφρούς. Αντιτουρκικό, άρα βολικό. Μωραίνει ο κύριος…

(φωτογραφία: Κλασσικό παράδειγμα εθνικής παραπληροφόρησης, απ’ αυτές που όχι απλά δεν παραπέμπονται σε δικαστήρια αλλά, αντίθετα, αμοίβονται από τα γνωστά «μυστικά κονδύλια» του υπ.εξ. Οι πιο πάνω «νέες τουρκικές προκλήσεις» διαψεύστηκαν απ’ το ίδιο το λιμενικό· αλλά έπαιζαν μηντιακά συνέχεια απ’ το χθεσινό πρωί μέχρι και το μεσημέρι).

Ο μικρός αυτοαπασχολούμενος (σεξουαλικά) 2

Πέμπτη 27 Αυγούστου. Τόσο απ’ την μεριά της Hamas όσο και απ’ την μεριά του τουρκικού καθεστώτος, η συνάντηση με τον Erdogan (και με άλλους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανόμενου του αρχιασφαλίτη Hakan Fidan) είναι μια πρώτη απάντηση στην ανακοίνωση της συμμαχίας του απαρτχάιντ Τελ Αβίβ με την πετροχούντα του Αμπού Ντάμπι, με την δεύτερη να υποστηρίζει ότι έτσι υπερασπίζεται τα «δίκαια των παλαιστινίων». Για τον τοξικό των εμιράτων αυτή η υπεράσπιση περνάει μέσα απ’ την προώθηση του Mohammed Dahlan, ενός καθάρματος ως «ηγέτη των παλαιστινίων» στην μετα-Abbas εποχή (που δεν θα αργήσει). Ο Dahlan έχει διατελέσει πράκτορας της cia και της mossad· και αφού απέτυχε να εξοντώσει την Hamas στη λωρίδα της Γάζας το 2007 ζει έκτοτε «αυτοεξόριστος» στην αυλή του bin Zayed, σαν «υπεύθυνος ασφαλείας». Κι όχι μόνο αυτό: θεωρείται οργανωτής δολοφονιών διάφορων αντικαθεστωτικών (κατά των δύο τοξικών) συμπεριλαμβανόμενου του Khashogi, στην Instabul, στις 2 Οκτώβρη του ΄18.

Απ’ την μεριά των τούρκων ισλαμοδημοκρατών η στάση απέναντι στους παλαιστίνιους (και ειδικά την Hamas) είναι παγκόσμια γνωστή ήδη απ’ την σφαγή στο Mavi Marmara, στις 31 Μάη του 2010. Θα έλεγε λοιπόν κάποιος ότι «σιγά τα καινούργια» για την πρόσφατη συνάντηση Haniyeh – Erdogan. Καμμία σχέση.

Μετά την δολοφονία του Soleimani και του Mahdi al Muhandis στις 3 του περασμένου Γενάρη στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, την απόφαση του απαρτχάιντ Τελ Αβίβ για την προσάρτηση της δυτικής Όχθης, την εσωτερική κρίση του ισραηλινού καθεστώτος, την κατ’ αρχήν μοιρασιά της λιβυκής επικράτειας μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, και την πρόσφατη επίσημη προσχώρηση του τοξικού bin Zayed στον «άξονα», το εκρηκτικό υλικό σε διάφορες αραβικές κοινωνίες τείνει προς μερικούς τόνους νιτρικού αμμωνίου συγκεντρωμένους εδώ κι εκεί. Αυτό το κοινωνικό υλικό είναι σημαντικό για τους σχεδιασμούς του μπλοκ της Αστάνα, και οπωσδήποτε της Άγκυρας και της Τεχεράνης: την ανατροπή όλων των «φιλοδυτικών» δικτατοριών και μοναρχιών στον αραβικό κόσμο, και οπωσδήποτε στο Κάιρο και στο Ριάντ. Είναι μια νέα Μέση Ανατολή, όχι όμως όπως την σχεδίαζαν και την προωθούσαν η Ουάσιγκτον, το Παρίσι και το Λονδίνο, σαν μια ζώνη μόνιμου χάους, αλλά σύμφωνα με τις προδιαγραφές και τις προοπτικές του ευρασιατικού project. Γιατί, βέβαια, πέρα απ’ τις υπόλοιπες καθόλου αμελητέες μπίζνες, υπάρχουν στην ημερήσια διάταξη οι δρόμοι του μεταξιού.

Αυτό είναι το «περιβάλλον» μέσα στο οποίο η συνάντηση της 22ας Αυγούστου θύμωσε το υπ.εξ. του ψοφιοκουναβιστάν. Σαν ιμπεριαλιστικό επιτελείο είναι υποχρεωμένο να παρακολουθεί την «μεγάλη εικόνα». Και η «μεγάλη εικόνα» είναι εν προκειμένω η ενίσχυση της θέσης των τούρκων ισλαμοδημοκρατών στις αραβικές κοινωνίες· πράγμα που, σε συνδυασμό με τις συμμαχίες τους στην ευρώπη και στην ασία, τους κάνει όλο και λιγότερο «βολικούς».

Η απάντηση της Άγκυρας στους βρυχηθμούς της Ουάσιγκτον περί «τρομοκρατικής» Hamas δεν έφτασε ως την ελληνική δημαγωγία. Λογικό. Άλλοτε θα χαρακτηριζόταν σαν υπόδειγμα «αντι-ιμπεριαλισμού», αλλά όχι πια:

… Ένα κράτος που υποστηρίζει ανοικτά το pkk παρότι το έχει στις λίστες του με τις τρομοκρατικές οργανώσεις και φιλοξενεί τον αρχηγό του feto (τον Fetullah Gulen) δεν μπορεί να δίνει συμβουλές σε άλλα κράτη για το θέμα… Οι ηπα έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα στην περιοχή μας. Καλύτερα να αλλάξουν πορεία και να ασχοληθούν ειλικρινά για την επίλυση της σύγκρουσης Ισραήλ – Παλαιστίνης στη βάση της διεθνούς νομοθεσίας… αντί να χρησιμοποιούν την δύναμή τους για να υπηρετούν τα συμφέροντα του Ισραήλ…

Πρόκειται για πόλεμο. Και το ελλαδιστάν έχει πάρει την θέση που ξέρετε…

(φωτογραφία: Την 1η του περασμένου Φλεβάρη ο Haniyeh ξαναήταν στην Istanbul. Τότε το υπουργείο του Πομπηία δεν είχε λυσσάξει… Ο καιρός περνάει όμως!)

Ο μικρός αυτοαπασχολούμενος (σεξουαλικά) 3

Πέμπτη 27 Αυγούστου. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη του οξυνόμενου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, τον οποίο οι υπήκοοι είτε πρέπει να αγνοούν είτε να διαστρεβλώνουν κατά τα γούστα τους, η λέξη γελοιότητα δεν είναι αρκετή για να περιγράψει τους ελληνικούς «θριάμβους». Όπως για παράδειγμα η κήρυξη χωρικών υδάτων 12 μιλίων …. στο Ιόνιο!

Η επέκταση αυτή είναι δικαίωμα των παραθαλάσσιων κρατών, και κανείς δεν το αμφισβητεί… Εκτός εάν! Εκτός εάν πρόκειται για αρχιπελάγη τύπου Αιγαίο. Εκεί τα 12 μίλια γύρω από διάσπαρτα νησιά και νησίδες θα δημιουργούσαν μια τέτοια κατάσταση όπου οι διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές και κινήσεις (εμπορικές, τουριστικές, στρατιωτικές) θα έπρεπε να ζητούν συνέχεια την άδεια της Αθήνας για «αβλαβή διέλευση» απ’ τα χωρικά της ύδατα.

Παρότι είναι η Άγκυρα που έχει δηλώσει «αιτία πολέμου» τα 12 μίλια σε συγκεκριμένα νησιά του Αιγαίου (αυτά που είναι μπροστά τα αιγαιϊκά παράλιά της και θα της έκλειναν κάθε πρόσβαση από εκεί στη Μεσόγειο) είναι σχεδόν όλα τα κράτη με σημαντικό πολεμικό ναυτικό που κόβουν βόλτες στην ευρύτερη περιοχή που έχουν κόψει τον σχετικό βήχα στο ελλαδιστάν. Οπωσδήποτε η Ουάσιγκτον και η Μόσχα. Με δυο λόγια το ελλαδιστάν μπορεί να επεκτείνει σε 12 μίλια τα χωρικά του ύδατα στο Αιγαίο μόνο σε κάποιες ηπειρωτικές ακτές· όχι στα νησιά του Αιγαίου. Κι αυτό, το ξαναλέμε, το απαγορεύουν «μεγάλες δυνάμεις», όχι μόνη της η Άγκυρα.

Τι νόημα έχουν λοιπόν οι λεονταρισμοί του είδους «η ελλάδα μεγάλωσε», παπατζιλίκια που είχαν πει και οι προηγούμενοι, οι φαιορόζ; Τι νόημα έχει η «εθνική υπερηφάνεια» για τα 12 μίλια στο αδιάφορο Ιόνιο που θα μπορούσε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια – απλά δεν έχει καμμία πρακτική αξία; Και τι νόημα έχουν οι δήθεν αντιτουρκικές απειλές «μπορεί να την κάνουμε κι αλλού» (την επέκταση); Μόνο για να μπετονάρεται ο εθνικός κορμός, να μερακλώνει με δωρεάν εθνοστεντόν…

Το γελοίο, πράγματι, δεν είναι ο κατάλληλος χαρακτηρισμός για την περίσταση. Το αιμοβόρο είναι σωστότερο: οι κλαρινοτσολιάδες υπήκοοι κατασκευάζονται ως αναλώσιμο υλικό…

(Ένας λόγος παραπάνω να υπακούουν τους υγιεινιστικούς τρομοκράτες…)

(φωτογραφία: Γιατί μόνο 12 μίλια στην Αδριατική; Δεν είναι ελληνική η Μεσόγειος ως τις Ηράκλειες Στήλες, δηλαδή το Γιβραλτάρ; Εδώ οι ντόπιοι εθνοδημαγωγοί αποκαλούν συστηματικά την ανατολή Μεσόγειο «νότιο Αιγαίο». Γιατί να μην είναι η υπόλοιπη Μεσόγειος «νότιο και δυτικό Ιόνιο»;)

Ο μικρός νταβατζής

Τετάρτη 26 Αυγούστου. Δύσκολα οι εντεταλμένοι εθνικοί δημαγωγοί μπορούν να κρατηθούν και να μην δείξουν με όποιον τρόπο μπορούν ότι «η Αθήνα είναι δυσαρεστημένη με το Βερολίνο». Ειρωνείες, σχόλια του είδους «ναι, η γερμανία έχει συμφέροντα στην τουρκία», νοσταλγία για τον βασιλιά Macron πάνω σε λευκό αεροπλανοφόρο: μικρές, επαναλαμβανόμενες επιβεβαιώσεις ότι το ελλαδιστάν δεν θέλει το Βερολίνο σαν «διαιτητή» (ως γνωστόν η διαιτησία είναι σοβαρό θέμα, το σοβαρότερο, και στο μαζικότερο εθνικό πάθος: τον ελληνικό γαλαξία κλωτσοσφαίρισης….) Αν σ’ αυτήν την ελάχιστα συγκεκαλυμένη απέχθεια προστεθεί και η σαν κολλημένος δίσκος διαρκής επανάληψη των όρων που βάζει το ελλαδιστάν (για τον «διερευνητικό διάλογο»), το συμπέρασμα είναι πως το ελλαδιστάν φοβάται· και δεν φοβάται μόνο την Άγκυρα.

Το να πουλάς την συμμαχία σου με την εκπληκτική παγκόσμια υπερδύναμη που λέγεται «ενωμένα αραβικά εμιράτα» είναι πράγματι μεγάλο ατού. Το γεγονός όμως είναι ότι δύο τουλάχιστον μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη του νότου, η ιταλία και η ισπανία, βρίσκονται στον ένα ή στον άλλο βαθμό συγχρονισμένα με το τουρκικό καθεστώς (την μικρή αλλά σε καίρια θέση μάλτα προσθέστε την, αν θέλετε). Απ’ ολόκληρο το στερέωμα της ε.ε. ο μόνος που μπορεί να πουληθεί στις ντόπιες λαϊκές αγορές σαν σύμμαχος είναι ο βασιλιάς Macron – ένας οππορτουνιστής βέβαια. Παρότι τα εθνικιστικά μεγάφωνα ουρλιάζουν πρωί – μεσημέρι – βράδυ ότι το «διεθνές δίκαιο» μένει κάπου στο κέντρο της Αθήνας, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα στα μέρη μας· ούτε καν οι συσχετισμοί για μπλόφες.

Είναι δύσκολο να βρει κανείς την πρακτική συνοχή (η ιδεολογική είναι δεδομένη!) στις κινήσεις του ελλαδιστάν και του ρημαδογκουβέρνου του. Όταν, για παράδειγμα, έγλυφε τα genitals του «τζενεράλ» Haftar εναντίον της αναγνωρισμένης διεθνώς (και απ’ το ελλαδιστάν!) κυβέρνησης του Sarraj στην Τρίπολη της λιβύης υπήρχε άραγε η συναίσθηση ότι στην κύπρο ο ελληνικός ιμπεριαλισμός και ο ελληνοκυπριακός τυχοδιωκτισμός είναι οχυρωμένοι πίσω από μια διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση που αμφισβητείται (υποτίθεται) και κινδυνεύει (υποτίθεται) από ταραχοποιά στοιχεία στον βορρά; Προφανώς όχι. Κι όταν ούρλιαζε καταγγέλοντας το μονομερές (οπότε, έτσι πάει, παράνομο) σύμφωνο οριοθέτησης αοζ μεταξύ λιβύης και τουρκίας υπήρχε άραγε η συναίσθηση ότι το σύμφωνο οριοθέτησης αοζ μεταξύ νότιας κύπρου και ισραήλ αμφισβητείται επίσης πολύ έντονα απ’ την Βηρυττό; Μάλλον όχι.

Το δόγμα «τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας πάλι δικά μας» αρέσει βέβαια στο πόπολο. Αλλοίμονο. Αλλά αν βουλιάξει καμμιά φρεγάτα «από ατύχημα» κάπου στου διαόλου τον πάτο στη μέση της Μεσογείου, το ίδιο αυτό πόπολο ευχαρίστως θα κρεμάσει και τον ρημαδοΓουα(αϊ)δοΝικόλα, και τον ρημαδοΚούλη – τα έχει ξανακάνει αυτά, είναι εθνικό βίωμα.

Απομένει σαν εξήγηση αυτή: ο ελληνικός ιμπεριαλισμός, μετά τις ένδοξες μέρες του φαιορόζ γκουβέρνου, με την περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου, μ’ εκείνους τους χάρτες με τις ατελείωτες αοζ του ελλαδιστάν και της νότιας κύπρου, με τις τρελές προοπτικές για τα νοτιοκυπριακά κοιτάσματα και τον θρυλικό σωλήνα east med, με το “αμερικάνοι πάρτε βάσεις και πετρέλαια!”, έχει στριμωχτεί στα σοβαρά. Χωρίς ουσιαστικούς συμμάχους («κανείς δεν κάνει τον πόλεμο του άλλου» λένε οι ισραηλινοί, και είναι γνώστες του πράγματος), χωρίς κανένα «διεθνές δίκιο» με την μεριά του, με μια τουρκική ναυτική βάση «στην πλάτη του» (στη λιβυκή Misrata) και μια αεροπορική νοτιότερα, προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί απ’ την γεωπολιτική του πρόσοδο παριστάνοντας τον «μάγκα», για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να αγοράσει ελληνική μαγκιά στην ανατολική Μεσόγειο.

Πράγματι, υπάρχει ένα κάποιο ευρωπαϊκό ενδιαφέρον γι’ αυτήν την «μαγκιά»: οι βίαιες «επαναπροωθήσεις» μεταναστών και προσφύγων που φτάνουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα… Αλλά αυτές δεν μπορούν να διαφημιστούν ανοιχτά, μιας και είναι κατάφωρα εναντίον του «διεθνούς δικαίου».

Άμα η διεθνής αξία σου είναι αυτή του κράτους / μικρονταβατζή, έτσι θα μετριέται η αξία σου. Τα υπόλοιπα, τα όνειρα και τα μεγαλεία, είναι βερεσέ…

(φωτογραφίες, κουίζ: Δύο γύπες εκ των οποίων μόνον ο ένας φοράει μάσκα. Βρείτε ποιος είναι ποιός).

Στα μπατζάκια σας κύριε…

Τετάρτη 26 Αυγούστου. Μια χαρά κάνει ο ρημαδοΚούλης που ξεκουράζεται απ’ τον ελληνοτουρκικό πόλεμο με χαριτωμένες συναντήσεις με φαρμακέμπορους. Όλοι άνθρωποι είναι, μπορούν να συναναστρέφονται, να λένε καμμιά κουβέντα να περάσει η ώρα, και τα λοιπά.

Αλλά το εμβόλιο που πρωθεί η αμερικανική γιγα-φαρμακοβιομηχανία Pfizer (με μεγάλο και βαρύ ποινικό μητρώο…) είναι βιοτεχνολογικό, γενετικής μετάλλαξης – αν ο ρημαδοΚούλης σκαμπάζει οτιδήποτε σχετικά (ο μπασκεμπολίστας ρημαδο-υπουργός του επί της υγείας είναι άσχετος από βιοτεχνολογίες, γι’ αυτό και πήρε το πόστο. Τι το καλύτερο για τους φαρμακονταβάδες απ’ το να έχουν έναν γραφικό για μπροστινό / αυτοφωράκια;). Είναι ένα mRNA εμβόλιο, και έχουμε γράψει όχι μόνο μια φορά (και όχι μόνο εδώ) για το τι σημαίνει αυτό.

Αν ο ρημαδοΚούλης θέλει να κάνει τράμπα το «παγκόσμιο κέντρο ψηφιακής τεχνολογίας με εφαρμογές στην υγεία» της μάλλον φονικής πια εταιρείας Pfizer στη Σαλονίκη με νανοσωματίδια και reverse γενετική στα μπράτσα ή στα κωλομέρια μας, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι γίνει ο ίδιος πειραματόζωο – αποκλειστικά και μόνο (θα είναι κρίμα να κάψει τα παιδιά του, δεν χρωστάνε κάτι). Αν θέλει να γλύψει γενετικό αντιcovid εμβόλιο να το κάνει προσωπικά. Με γειά του με χαρά του.

Την γενετική μηχανική να την κρατήσετε κύριοι για την δική σας καλή υγεία! Κι αν δεν ψοφήσετε γρήγορα, μπορεί και να πεισθούμε για την «θεραπευτική» αξία της.

(Μπορεί και όχι…)

Neuralink

Τετάρτη 26 Αυγούστου. Εσείς μπορεί άνετα να έχετε μείνει περίπου έναν αιώνα πίσω. Κι αυτός σίγουρα δεν είναι πετυχημένος επιχειρηματίας, αλλά έτσι θεωρείται (οι παράλληλες πραγματικότητες βλέπετε!). Θαυμάσια στέκεται σαν «πλυντήριο» και σαν promoter. Στην πράξη ο αιώνας που πιθανόν έχετε χάσει χρειάζεται τέτοιους ανθρώπους: «οραματιστές».

Ο άνθρωπος, λοιπόν, που λάνσαρε πρώτος το ηλεκτρικό αυτοκίνητο κάνοντάς το hype χωρίς να έχει πουλήσει ούτε ένα (τότε), άνοιξε όμως τον δρόμο και την αγορά για τις κανονικές αυτοκινητοβιομηχανίες· ο άνθρωπος που επιλέχτηκε σαν μπροστινός για την ιδιωτικοποίηση των αποστολών έξω απ’ την γήινη ατμόσφαιρα ανοίγοντας τον δρόμο στον virus free extraterrestrial τουρισμό, ο Elon Reeve Musk, έχει κι άλλα ράματα για την γούνα σας/ μας. Το project Neuralink για παράδειγμα.

Ενόσω είστε / είμαστε απασχολημένοι με το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα και την φαρμακο-κατασταλτική πλευρά που εκπροσωπεί ο κυρ Βασίλης ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, η εταιρεία Neuralink του Musk έρχεται κι αυτή για να μας θεραπεύσει σχεδόν απ’ τα πάντα (όχι άλλη θεραπεία, ευχαριστούμε για την καλωσύνη σας!). Απ’ το alzheimer ως την αναποφασιστικότητα στα ψώνια…

Σε τρείς μέρες, στις 28 Αυγούστου, ο Musk θα κάνει ένα μεγάλο show για τις προόδους που έχει πετύχει η εταιρεία του στη διασύνδεση ανθρώπινου και ηλεκτρικού εγκεφάλου. Θα δείξουμε νευρώνες να δίνουν εντολές σε πραγματικό χρόνο. Το matrix μέσα στο matrix! δήλωσε θριαμβευτικά. Στην επίδειξη ρομποτικά χειρουργικά μηχανήματα υψηλής ακρίβειας θα εισάγουν ηλεκτρόδια σε κάποιο εγκέφαλο – άγνωστο αν θα είναι ανθρώπινος ή ζώου – για να γίνει η σύνδεση με τις ψηφιακές μηχανές.

Αν η αμερικανική τεχνοστρατιωτική darpa δεν έκανε ακριβώς τις ίδιες έρευνες θα λέγαμε ότι ο Musk φαντασιώνεται. Επειδή το ξέρουμε λέμε ότι ο Musk είναι όντως διαφημιστής. Σίγουρα θέλει να μαζέψει λεφτά. Θέλει όμως και τον θαυμασμό (ή τον φόβο) χωρίς να φαίνονται οι αρβύλες. Σίγουρα δεν θέλει την εργατική αντιπαλότητα. (Και όντως, δεν υπάρχει τέτοια…)

Αν και δεν είναι αναγκαίο (το αντίθετο) να αγοράσετε κάτι απ’ τον πάγκο του, κάντε τουλάχιστον τον κόπο ενός άλματος στον 21ο αιώνα. Ευχάριστο δεν είναι – αναγκαίο ναι.

Μπας και συνεννοηθούμε κάποτε…

Η σύγχυση θα είναι ο επιτάφιός μου…

Τρίτη 25 Αυγούστου. Πάντα θα πρέπει να υπάρχει ένας λόγος για την επιλογή ενός κομματιού. Μπορεί όμως να είναι και περισσότεροι από έναν.

Χωρίς εξηγήσεις λοιπόν, οι King Crimson, απ’ το μακρινό 1969.