Category: Ασταμάτητη μηχανή

Free Palestine

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Μετά από 48 ώρες οδομαχιών και βομβαρδισμών του έκτασης ενός τετραγωγικού χιλιομέτρου προσφυγικού συνοικισμού της Jenin από 1.000 ισραηλινούς ελίτ κομμάντο, εξοπλισμένους με ελικόπτερα, drones, στρατιωτικές μπουλντόζες και πάνω από 250 τεθωρακισμένα, ο ισραηλινός στρατός κήρυξε τη νίκη του και αποχώρησε. Αλλά είχε ηττηθεί. Σκότωσε 12 άτομα, τραυμάτισε πάνω από 100, κατεδάφισε 300 σπίτια και έκανε ζημιές σε άλλα 400. Αλλά ηττήθηκε. Στις αρχές Ιούλη.

Η Jenin δεν είναι στη λωρίδα της Γάζας. Είναι στη Δυτική Όχθη – εκεί που το ισραηλινό απαρτχάιντ ξεδιπλώνει όλο το μεγαλείο του. Υποτίθεται επίσης ότι ελέγχεται απ’ την προδοτική «παλαιστινιακή αρχή». Μ’ αυτά τα δεδομένα μια καθαρά στρατιωτική επίθεση (και όχι, ας πούμε, κάτι φαινομενικά πιο ήπιο, όπως μια αστυνομική επιχείρηση) ήταν ένα άλμα, ακόμα και για τα δεδομένα του φασιστικού ισραηλινού καθεστώτος. Στόχος της επίθεσης ήταν οι ένοπλοι που έχουν δημιουργηθεί στον συνοικισμό («ταξιαρχίες της Jenin»): να δολοφονηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Το αποτέλεσμα όμως της εισβολής ήταν 48 συνεχόμενες ώρες μαχών, από σπίτι σε σπίτι και από καλντερίμι σε καλντερίμι, με αντάρτικη χρήση όπλων και μεθόδων που ο ισραηλινός στρατός αγνοούσε, και αποτέλεσμα καταστροφές διάφορων τεθωρακισμένων.

Μετά την αναγκαστική αποχώρησή του, ακολούθησε επινίκια παρέλαση των ανταρτών.

Η νέα γενιά παλαιστινίων ενόπλων («πιτσιρικάδες» οι περισσότεροι…) στη Δυτική Όχθη είναι πονοκέφαλος και για την «παλαιστινιακή αρχή»: δεν μπορεί πλέον ούτε να την ελέγξει ούτε να την καταστείλει, όπως έκανε στο παρελθόν. Και καθόλου παράξενο: μεγαλώνει στο σύνολο των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών.

Είναι φυσικά αδύνατο να νικήσουν και να απελευθερώσουν την Παλαιστίνη με τα περιορισμένα μέσα τους. Αλλά απ’ την άλλη μεριά το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει εναντίον τους την «ασφαλή» τακτική που χρησιμοποιεί κατά της μεγαλύτερης φυλακής στον κόσμο, της λωρίδας της Γάζας: σκοτώνω απ’ τον αέρα ή από απόσταση. Οι νεαροί ένοπλοι της Δυτικής Όχθης μπορούν να «κτυπήσουν» εδώ ή εκεί, συνήθως τους πιο φασίστες ανάμεσα στους φασίστες εποίκους.

Η επιδρομή στη Jenin έγινε ενόσω ο πληθυσμός που στηρίζει το απαρτχάιντ συνεχίζει την εσωτερική αντιπαράθεσή του για το ποιος φασισμός είναι καλύτερος: εκείνος με κοινοβουλευτικό καπέλο ή άλλος με τον μανδύα του συνταγματικού δικαστηρίου; Και οι δύο πλευρές ορκίζονται στο όνομα της «δημοκρατίας», κι αυτή είναι η μοναδική ιδέα περί «δημοκρατίας» που μπορεί να υπάρξει σ’ ένα ρατσιστικό καθεστώς: οι ελευθερίες των κυρίαρχων. Για να μην υπάρχουν δε τίποτα παρεξηγήσεις ως προς το ιδεολογικό στίγμα των αντιπάλων του φασιστοΝετανιάχου, έδωσαν απ’ την καρδιά τους θερμά συγχαρητήρια στον στρατό τους για την επιδρομή στη Jenin, εκθιάζοντας (τι άλλο;) την αποτελεσματικότητά του σε βάρος των αιχμάλωτων του μπαντουστάν της Δυτικής Όχθης.

Σάπια μυαλά και συνειδήσεις σε μια εποχή γενικευμένης σαπίλας…

Ωραία πούναι η ειρήνη!

Άλλοι καιροί: τέλη Απρίλη του 1938 και η βασιλόφρων «καθημερινή» υμνεί το «σύμφωνο ελλάδος τουρκίας» ως «σύμβολο αιώνιας φιλίας»… Η Αθήνα τότε είχε θορυβηθεί από ένα σύμφωνο μεταξύ γιουγκοσλαβίας / βουλγαρίας / ρουμανίας και έτρεξε να δείξει την αγάπη της στο καθεστώς του Κεμάλ. Ποιος ήταν τότε ο πρωθ.; Ο αγαπημένος των βοθρολυμάτων Μεταξάς: φασίστας αλλά όχι «αντι-τούρκος»!…

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Κι έτσι, ξαφνικά, η τουρκία έπαψε να διαλύεται – καταρρέει – καταστρέφεται – χρεωκοπεί…. Κι έτσι, ξαφνικά, ο Erdogan έπαψε να είναι «σουλτάνος» – τύραννος – δικτάτορας… Τώρα; Αθήνα και Άγκυρα δεν έγιναν βέβαια εντελώς φιλενάδες, αλλά η εντόπια ρητορική λέει ότι…

Πρόκειται για θρίαμβο! Του ρεαλισμού; Όχι. Του καιροσκοπισμού! Η Άγκυρα αντιμετωπίζει το ελλαδιστάν τα τελευταία χρόνια σαν αυτό που πράγματι είναι: ένας κρίκος του «άξονα», με «αρμοδιότητα» το Αιγαίο∙ «κρίκος» στις αντι-ευρασιατικό project μεδοδεύσεις των δυτικών αφεντικών. Τα ζητήματα που κρατάει ανοικτά έχουν μεν παρελθόν, έχουν όμως εγγραφεί πια στην όξυνση του 4ου παγκόσμιου πολέμου.

Πριν τις προεδρικές εκλογές στην τουρκία οι ισλαμοδημοκράτες έλουζαν την Ουάσιγκτον με κάθε κατάρα που μπορείτε να φανταστείτε. Μετά; Έχουν περιοριστεί, κι αυτό επηρεάζει οπωσδήποτε και την αντιπαράθεση με το ελλαδιστάν. Οι εντόπιοι εθνικόφρονες «ειδικοί αναλυτές» ερμηνεύουν αυτήν την στάση της Άγκυρας με … ερωτικά κριτήρια… «Θέλει να τα ξαναβρεί με την Δύση» (ο Ερντογάν) λένε… Ουάου! Πόσο γλυκούτσικη είναι η πολιτική των καπιταλιστικών κρατών!!!

Αν ασχοληθεί κάποιος με το σύνολο των επιμέρους μετώπων στα οποία η Άγκυρα έχει ανοικτούς (κι όχι φιλικούς…) λογαριασμούς με την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της, είτε άμεσα είτε έμμεσα, θα διαπιστώσει ότι:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Η νατοϊκή σύνοδος στο Βίλνιους έγινε και τέλειωσε χωρίς κάποια εντυπωσιακή απόφαση υπέρ του κλόουν του Κιέβου και του καθεστώτος του. Μια φωτογραφία του «μόνου και έρημου» με φόντο τους χαριεντισμούς των υπόλοιπων (επάνω) έκανε τον γύρο του κόσμου σαν απόδειξη της υποτιθέμενης αποτυχίας του. Διάφοροι φιλορώσοι «αναλυτές» έφτασαν στο σημείο να συμπεράνουν (ή να υποθέσουν ή να εκτιμήσουν…) ότι η «δύση» γυρνάει διακριτικά την πλάτη της στο φασιστοκαθεστώς του Κιέβου, ειδικά μετά την παταγώδη αποτυχία της θρυλικής «εαρινής αντεπίθεσής» του.

Επιτρέψτε μας: αυτά είναι, στην καλύτερη περίπτωση, βαριά μυωπία…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Russian Dance

Δευτέρα 10 Ιούλη>> – Να κοπεί αρχηγέ; – Μαχαίρι! – Μα δε λέει τίποτα… – Τι πάει να πει «δε λέει τίποτα»; Δεν την ακούς την αγριοφωνάρα που φωνάζει «να φάμε! να φάμε!»; Κλασσική εκδήλωση μίσους!

Πριν κοπεί λοιπόν… Tom Waits.

Επιπλέον: Με τα πόδια στον αέρα και το κεφάλι στο χώμα… θα σπάσει το κεφάλι σου, αλλά δεν έχει τίποτα μέσα… Δεν είναι «επιβλαβείς» τέτοιοι στίχοι; Είναι.

Pixies λοιπόν.

Η λογοκρισία κάνει άλματα!

Δευτέρα 10 Ιούλη>> Είστε, μήπως, από εκείνους που κάποτε πίστεψαν ότι το internet είναι «χώρος ελευθερίας» (έκφρασης); Εμείς όχι, αλλά πάντα είμασταν αιρετικοί. Τώρα όμως τα «μάγια της ελευθερίας στον κυβερνοχώρο λύνονται» για τους πάντες, πιστούς ή μη, επίσημα και κατηγορηματικά, όπως άλλωστε έχουν λυθεί σχεδόν παντού στις ολιγαρχικές δικτατορίες.

Στις 25 Αυγούστου, σε λιγότερο από 1,5 μήνα (αλλά και σε μια περίοδο ετήσιου διασκεδαστικού αποπροσανατολισμού των υπηκόων – καλοκαίρι γαρ…) οι μεγάλες πλατφόρμες των (αντι)social media θα πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζουν τον European Union Digital Service Act / DSA. To χρονικό περιθώριο να αποδείξουν την συμμόρφωσή τους είναι 50 ημέρες. Τι θα πρέπει να κάνουν; Να εξαφανίζουν το «παράνομο περιεχόμενο», το «μίσος» και την «παραπληροφόρηση» απ’ τους servers τους∙ σε μόνιμη και διαρκή βάση φυσικά. Αν δεν το κάνουν θα τιμωρούνται με πρόστιμα έως και 6% των παγκόσμιων κερδών τους.

Οι 19 «μεγάλες πλατφόρμες» (ή «πολύ μεγάλες πλατφόρμες») που εμπίπτουν άμεσα στο καθήκον της λογοκρισίας, είναι αυτές:

Alibaba Ali Express

Amazon Store

Apple AppStore

Booking.com

Facebook

Google Play

Google Maps

Google Shopping

Instagram

Linkedln

Pinterest

Snapachat

TikTok

Twitter

Wikipedia

YouTube

Zalando

Bing

Google Search

Άλλες μικρότερες πλατφόρμες θα προστεθούν στη λίστα των κυνηγών της παραπληροφόρησης απ’ το 2024, αν η τωρινή πρώτη μεγάλη φάση αποδειχθεί αποτελεσματική….

Τι είναι η «παραπληροφόρηση»; Το μάθατε και το μάθαμε καλά στην διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, απ’ το 2020 μετά: οτιδήποτε αμφισβητεί τα κυρίαρχα «δόγματα αλήθειας», όσες αποδείξεις και τεκμήρια κι αν διαθέτει.

Είχαμε υποστηρίξει έγκαιρα απ’ αυτήν την περιθωριακή γωνία του κυβερνοχώρου ότι εκείνη ήταν μόνο η αρχή. Καθόλου αισιόδοξοι!

Η τσέχα Vera Jourova, αντιπρόεδρος της «ευρωπαϊκής επιτροπής αξιών και διαφάνειας» (ανάξια γατάκια, φυσικά υπάρχει «επιτροπή αξιών» στην ε.ε.!!!) δήλωσε πριν μια βδομάδα, στις 2 Ιούνη, ξεκαθαρίζοντας ακόμα περισσότερο τα πράγματα:

…Η συνεργασία μεταξύ όσων υπογράφουν και ο μεγάλος αριθμός των νέων οργανισμών που θέλουν να υπογράψουν τον καινούργια Κώδικα Πρακτικής δείχνει ότι έχει γίνει ένα δυναμικό και αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης. Ωστόσο, η πρόοδος παραμένει πολύ αργή σε κρίσιμα ζητήματα, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με την πολεμική προπαγάνδα του Κρεμλίνου ή την ανεξάρτητη πρόσβαση σε data… Καθώς προετοιμαζόμαστε για τις ευρωεκλογές του 2024, καλώ όλες τις πλατφόρμες να αυξήσουν τις προσπάθειές τους στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και να εντοπίσουν την ρωσική χειραγώγηση των πληροφοριών, κι αυτό να γίνεται σ’ όλα τα κράτη μέλη και σε όλες τις γλώσσες, είτε μεγάλα είτε μικρά…

Για να το πούμε με απλά λόγια: στρατιωτικοποιείται οριστικά και ανοικτά και το διαδίκτυο, και όλος ο νταλκάς (προχτές οι «αρνητές», χτες το Κρεμλίνο, αύριο το Πεκίνο, οι παλαιστίνιοι, οποιοδήποτε κίνημα ή έστω και πρακτική ιδέα χειραφετικής αντίστασης, πάντα η αποκάλυψη της βρωμιάς των επιχειρήσεων και των πολιτικών βιτρινών, κλπ κλπ…) είναι η «συγκέντρωση της αλήθειας» στα χέρια εκείνων που έχουν την πραγματική εξουσία. Παλιά τους τέχνη κόσκινο!!!

Θα υποθέτατε ίσως ότι σαν στάχτη στα μάτια η ε.ε. θα ανέθετε τον προσδιορισμό του τι είναι «παραπληροφόρηση» και τι όχι σε κάποιους τυπικά «ανεξάρτητους», «σοφούς», κλπ. Λάθος!!! Την λογοκρισία θα την ελέγχει κεντρικά η commission, αυτό το «όργανο» που έχει επικεφαλής την κυρία Ursula, που ακόμα προσπαθεί να κουκουλώσει την πολλών επιπέδων συνεργασία της με την φαρμακομαφία του κτηνίατρου ceo, την οργανωμένη τρομοκρατική παραπληροφόρηση, την οριστική παραχώρηση του ΕΜΑ στις φαρμακομαφίες, και άλλα. Προκειμένου να κάνει την δουλειά η commission θα την ανεθέσει σε δικαστικο-αστυνομικούς μηχανισμούς που θα δημιουργηθούν γι’ αυτή τη δουλειά σε κάθε κράτος και, φυσικά, θα συνεργάζονται μεταξύ τους. Κάτι σαν «δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος» με ιδιαίτερα και κατά βούληση διευρυμένο τον ορισμό του τι είναι «ηλεκτρονικό έγκλημα»… (Προφανώς αυτοί οι μηχανισμοί θα έχουν την υποστήριξη των γνωστών “fact checkers”…)

Για να είμαστε ειλικρινείς δεν θέλουμε να κλάψουμε! Η ανάλυσή μας υποδείκνυε με ακρίβεια από το 2020 ότι ο κυβερνοχώρος μετά από κάποια χρόνια πειραματισμών (απ’ την μεριά διάφορων αφεντικών) έχει πλέον απαλλοτριωθεί σχεδόν εντελώς απ’ το κεφάλαιο∙ και ότι η μορφή-κράτος θα αναλάβει την «ασφαλή ρυμοτομία / αστυνόμευσή του» εφόσον η «ελεύθερη αγορά» (και η παράδοση που διαμορφώθηκε τα τελευταία 30 χρόνια) δεν μπορεί να το κάνει.

Για παράδειγμα στο Καλά κρασιά! (29 Μάη 2020) σημειώναμε μεταξύ άλλων:

… Αναλυτικά και θεωρητικά, σαν αυτόνομοι εργάτες, είμασταν έτοιμοι γι’ αυτή την εξέλιξη πολύ πριν αρχίσει να ξεδιπλώνεται. Έτσι ώστε όταν άρχισε η ευγενής εκστρατεία των αφεντικών των social media να προστατέψουν την διανοητική υγεία και την πληροφόρηση των πελατών τους απ’ τους κακόβουλους αποπλανητές τους, πατήσαμε το κουμπί «start» και περιμέναμε. Περιμέναμε κάτι πιο χειροπιαστό, είτε απ’ την «ιδιωτική πρωτοβουλία» είτε απ’ τα κράτη.

Εν τω μεταξύ, αυτή η δήθεν εξυγίανση των κοινωνικών ψηφιακών επικοινωνιών και της καθολικής σαπίλας τους σαν «ένδειξη ευθύνης» των διάφορων Zuckerberg είχε εξ αρχής πάνω της μια αμηχανία. Γιατί οι εν λόγω επιχειρηματίες, που έκτισαν τις αυτοκρατορίες τους πάνω στο «πείτε ότι μαλακία θέλετε» (κι εμείς θα μαζεύουμε και θα αξιοποιούμε τα data σας…) ήταν δύσκολο να πάψουν να είναι αρχιεπίσκοποι της «ελευθερίας» και να το γυρίσουν σε παπάδες της πειθαρχίας. Υπήρχε μια αντίφαση στον κυβερνο-αέρα, οπότε περιμέναμε την αναπόφευκτη «λύση» της: την επίσημη και καθαρή εμπλοκή της μορφής-κράτος στο θέμα.

Η ισχυρή προσεισμική ένδειξη ήρθε στις 18 του περασμένου Φλεβάρη (2020), όταν ο κοτζάμ βασιλιάς της λάσπης και της κοινωνικής μεσολάβησης Zuckerberg, άλλοτε αγέρωχος υπερασπιστής της «ελευθερίας στο διαδίκτυο» (και οπωσδήποτε στους πελάτες του…) ζήτησε απ’ τα ευρωπαϊκά κράτη / ε.ε. να καθορίσουν τους κανόνες του τι επιτρέπεται να λέγεται και τι όχι στα (αντι)social media.

Ο ίδιος Zuckerberg ένα χρόνο νωρίτερα, στις 30 Μάρτη του 2019, είχε γράψει άρθρο στην καθεστωτική Washington post, όπου χωρίς covid, «ψεκασμένους» και άλλα τέτοια προσχήματα, ζητούσε «ρυθμίσεις» (δηλαδή ψηφιακές περιφράξεις) στον κυβερνοχώρο σε 4 τομείς: «επιβλαβές περιεχόμενο» (δηλαδή;), την προστασία των εκλογών, την ιδιωτικότητα και την μεταφορά των δεδομένων. (Η ψηφιακή «ιδιωτικότητα» είναι το τυράκι, μουχλιασμένο προ πολλού…) Και (αυτό εξυπακούεται) το θέμα δεν είναι μόνο τα (αντι)social media∙ είναι το σύνολο της κίνησης στον κυβερνοχώρο.

Καινούργια βάρη πέφτουν στις πλάτες όσων επιμένουν να κάνουν σοβαρή και τεκμηριωμένη αντι-πληροφόρηση για εργατική χρήση…. Μήπως όμως είναι κι αυτοί ένα ξεπερασμένο, προκατακλυσμιαίο είδος, που τείνει προς εξαφάνιση;

(Ως τέτοιο «είδος» θα συνεχίσουμε να αντι-πληροφορούμε και γι’ αυτό το σοβαρό ζήτημα. Μέχρι….)

 

Πρέπει νάσαι πολύ λέρα για να κυβερνάς γαλέρα!

Μερικές δεκάδες καλοσιδερωμένοι/ες λένε «φύσα!!» σε κάποιους στο βάθος που δεν φαίνονται. Υπάρχει πάντως στο βάθος ένας που αν δεν βάλει την υπογραφή του δεν υπάρχει κοινοβούλιο: ο αρχιτράγος! Εντάξει, δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, αλλά εκτός απ’ τον γραμματοκομιστή του θεού υπάρχει και ο εκπρόσωπός του, που είναι ιεραρχικά ανώτερος…

Δευτέρα 10 Ιούλη>> Μετά την απουσία της η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί παρά να συγχαρεί αυτά τα 5.273.072 συνανθρώπους μας που έριξαν την σοφία τους στην κάλπη πετυχαίνοντας σπουδαία πράγματα. Να αποκτήσουν turboκυβέρνηση και ένα κοινοβούλιο περιβόλι έως προσεισμικό φαινόμενο, σε διαγωνισμό ποιος είναι ο-πιο-αντιπολίτευση. (Κι απ’ την άλλη μεριά κανείς δεν έκλαψε, δεν είπε καν μια καλή κουβέντα, για τον άνθρωπο που έχει αναλάβει να αναμορφώσει το ελλαδιστάν – και την ε.ε. – ως το 2025… Poor Γιάνης!)

Η καθεστωτική πολιτική στις δυτικές ολιγαρχίες, για μεν εκείνους που πληρώνονται γι’ αυτήν είναι πια σκέτη κοινωνική μηχανική (: διαχείριση πληθυσμών σε φάση μαζικής νηπιοποίησης)∙ για δε εκείνους που την υφίστανται είναι απελπιστικές ασκήσεις «μη χείρον βέλτιστον», με όλο και λιγότερα και ταπεινότερα κριτήρια. (H Jill Vicius έχει μαζέψει πολλά γι’ αυτό που ονομάζει «Populations F3». Ο όρος είναι αποκλειστικά δικός της, και το F3 είναι απ’ το fear / fake / fire. Μέσα στις επόμενες βδομάδες θα βρούμε τον τρόπο να μας τα πει…)

Πού πέτυχε λοιπόν το ρημαδογκουβέρνο 2019 – 2023; Σε τίποτα απ’ αυτά που καμαρώνει! Στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ακολούθησε πιστά τις εντολές του παραμάγαζου του κυρ Βασίλη (: π.ο.υ.) και του κτηνίατρου ceo. Τόσο πιστά ώστε η «κοινή δεξαμενή» του ελλαδιστάν να είναι μακράν πρώτη (1η) στην ευρώπη (συνολικά) – 3.595 δηλωμένοι θάνατοι ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού – και όγδοη (8η) στον πλανήτη (πάντα σε «θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων») ξεπερνώντας ακόμα και τις ηπα!! (Ένα θαύμα δημιουργικής λογιστικής θανάτου, ή η πιο βρώμικη και απάνθρωπη απάτη – διαλέγετε…) Στην «ενεργειακή κρίση», κρατώντας το 100% του ρεύματος στο χρηματιστήριο (ευρωπαϊκή πρωτιά…), κατάφερε κατά περιόδους το ελλαδιστάν να έχει μακράν το ακριβότερο ρεύμα στην ε.ε…. Όσο για την «κρίση τροφίμων»; Τα αστρονομικά κέρδη (του καρτέλ) των σούπερ μάρκετ μιλούν μόνα τους…  Στα ενοίκια; Σοβαρευτείτε! Η βιομηχανία των μεσιτών και του real estate είναι «ανάπτυξη»! Η ελεεινά τοκογλυφική διαφορά ανάμεσα στα επιτόκια των δανείων και στα επιτόκια των καταθέσεων; Μα το τραπεζικό καρτέλ είναι «πυλώνας»! Εν τέλει: συσσώρευση κεφαλαίου, συγκέντρωση κεφαλαίου, άγρια όξυνση της εκμετάλλευσης σε πολλά επίπεδα που εμφανίστηκε σαν το αντίθετο!!!

Μια που το έφερε η κουβέντα: μήπως το ρημαδογκουβέρνο πέτυχε «ανάπτυξη»; Έτσι δεν λέει (χωρίς να το αμφισβητούν οι «ειδικοί»;) Μόνο που … όταν δηλώνεται «αύξηση του αεπ 5%» με πληθωρισμό 11% (τα νούμερα ενδεικτικά) δεν υπάρχει καμία «ανάπτυξη» 5%!!! Υπάρχει ύφεση 6%! Αλλά αυτά τα λένε πια μόνο οι «ψέκα».

Φυσικά τα παιδιά χαίρονται όταν παίρνουν χαρτζιλίκι. Είκοσι ευρώ την μια φορά, πενήντα την άλλη…. «Μωρέ μας αγαπάει και μας νοιάζεται, απλά δεν έχει μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο…» (Έμαθαν και τα νηπιαγωγεία τον «δημοσιονομικό χώρο»!) Τα παιδιά δεν θέλουν να ακούνε τίποτα για «δημόσιο χρέος» – μόνο 410 δισεκατομμύρια, ποσό ρεκόρ… «Δος ημίν σήμερον… – για αύριο έχει ο θεός»… Ούτε για «ιδιωτικό χρέος» θέλουν να ακούνε: 300 δις; 400; 500; Έλα μωρέ… Η «επενδυτική βαθμίδα» θα κάνει το θαύμα!!

Για τα tips που άφηνε στο λαό ανταμείφθηκε λοιπόν πλουσιοπάροχα ο κύριος επιτελικός, τόσο επιτελικός ώστε κάθε φορά που στριμωχνόταν κλαψούριζε «δεν ήξερα»; Επειδή παρίστανε τον πατερούλη όταν δεν παρίστανε τον ceo; Ίσως.

Δύο ήταν πάντως οι σημαντικές επιτυχίες του, επιτυχίες που αναγνωρίζουμε, και για καμιά απ’ αυτές δεν περηφανεύτηκε.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μaskirovka*

Δευτέρα 10 Ιούλη>> Αν πριν 30 ή και παραπάνω χρόνια μιλούσε κάποιος δυτικός άρχοντας για πόλεμο του νατο στη Μόσχα θα καιγόταν το πελεκούδι. (Ταυτόχρονα πολλοί θα έσκαβαν υπόγεια καταφύγια). Εδώ και πάνω από 1 χρόνο αυτός ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη – και οι δυτικοί πρωτοκοσμικοί πληθυσμοί επιβιώνουν χαμένοι στις ψευδαισθήσεις τους.

Όπως κι αν ονομάσει κάποιος την εισβολή του ρωσικού στρατού στις 24 Φλεβάρη του 2022, αυτός ο πόλεμος, ο πόλεμος δηλαδή ανάμεσα στη Μόσχα και στο Κίεβο, κράτησε σχεδόν ένα μήνα, και τέλειωσε με την πρόταση συνθηκολόγησης του Κιέβου που αποδέχθηκε η Μόσχα, στις διαπραγματεύσεις στην τουρκία. Με την επίσημη «παρέμβαση» του τότε άγγλου πρωθ. Borduk (και την ανεπίσημη της Ουάσιγκτον) από εκείνο το χρονικό σημείο και μετά, τέλη Μάρτη του 2022, o κλόουν του Κιέβου αρνήθηκε να επικυρώσει την συμφωνία της δικής του διαπραγματευτικής ομάδας, παρέδωσε όσο πιο επίσημα γινόταν το καθεστώς του (και τις ζωές των υπηκόων του…) στους νατοϊκούς σχεδιασμούς, οπότε άρχισε ο οξυμένος πόλεμος νατο – ρωσίας… Στο ουκρανικό πεδίο μεν, με μεσολαβητές και μισθοφόρους, αλλά με νατοϊκά όπλα και καραβανάδες άμεσα ανακατεμένους σε κάθε πτυχή του.

Το να πούμε ότι η σιωπή, η ανοχή, η συγκατάνευση των πρωτοκοσμικών κοπαδιών στο νατο «τους» είναι αυτοκτονική είναι περιττό: νομίζουν ότι επειδή το Donbas ή η Χερσώνα «είναι μακριά» θα την γλυτώσουν… Αν έχουν ακόμα κάποια ελπίδα αυτή, παραδόξως, βρίσκεται στους εχθρούς τους, στη στρατηγική της Μόσχας (και του ευρασιατικού μπλοκ συνολικά)∙ όχι στους καραβανάδες τους, όχι στους τοξικούς πολιτικούς και δημαγωγούς τους, όχι στους ιδεολόγους της «λευκής ανωτερότητας».

Εξηγούμαστε:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το μέλλον του νατο 1

Δευτέρα 10 Ιούλη>> Είναι δυνατόν να υποστηρίζουμε τέτοια πράγματα ενόσω το νατο μοιάζει παντοδύναμο; Ακριβώς αυτό: «μοιάζει»! Όσο για το τι υποστηρίζουμε; Η ιστορία (μας) δείχνει…

Όχι, το νατο δεν είναι καθόλου παντοδύναμο! Ηττήθηκε απ’ τους ταλιμπάν, κι αυτή η ήττα είναι πολύ πρόσφατη για να έχει ξεχαστεί. Ο σχεδιασμός του άξονα για τη «νέα μέση ανατολή» έχει επίσης ηττηθεί πανηγυρικά, κι απομένει η στρατιωτική επικύρωση αυτής της ήττας – που δεν θα αργήσει.

Θα πρέπει τώρα να θυμίσουμε ότι το νατο δημιουργήθηκε και «έγινε παντοδύναμο» σαν ο ένας πόλος του 3ου παγκόσμιου πολέμου. Ο άλλος πόλος, το «σύμφωνο της Βαρσοβίας», δεν διαλύθηκε επειδή ηττήθηκε σε κάποιο πόλεμο, πυρηνικό ή όχι. Διαλύθηκε εξαιτίας των εσωτερικών αντινομιών της ηγεμονικής (στρατιωτικής) δύναμής του, της σοβιετικής ένωσης. Συνεπώς έχουμε ήδη ένα σχετικά πρόσφατο ιστορικό παράδειγμα όπου μια στρατιωτική συμμαχία ενώ φαίνεται ισχυρή (η έμφαση στο «φαίνεται»….) αποσυντίθεται όχι μετά από μια ολική ήττα, ούτε καν μετά από ήττα, αλλά εξαιτίας εσωτερικών αντινομιών.

Σε σύγκριση με το σύμφωνο της Βαρσοβίας το νατο έχει ήδη στρατιωτικές ήττες στο ενεργητικό του, και μάλιστα από ήσσονες αντιπάλους. Το ερώτημα κατά συνέπεια είναι διπλό. Πρώτον, αν η ηγεμονική (στρατιωτική) δύναμη στο εσωτερικό του, η ηπα, διατρέχεται από ισχυρές (έως και διαλυτικές) εσωτερικές αντινομίες, για διάφορους λόγους, κάποιες απ’ τους οποίες οφείλονται στην όλο και σαφέστερη αμφισβήτηση της πλανητικής ηγεμονίας της. Και δεύτερον, αν τα υπόλοιπα κράτη / μέλη / κεφάλαια είναι όλα, στον ίδιο βαθμό και με την ίδια πεποίθηση «ζωής ή θανάτου», στοιχισμένα μεσομακροπρόθεσμα πίσω απ’ αυτήν την (παρακμιακή κατά την γνώμη μας) ηγεμονική δύναμη.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το μέλλον του νατο 2

Δευτέρα 10 Ιούλη>> Αύριο και μεθαύριο στη στρατιωτική ακαδημία του Vilnious (πρωτεύουσα της λιθουανίας) οι εκπρόσωποι των κρατών μελών του νατο θα προσπαθήσουν να «μπαζώσουν» μερικά απ’ τα φανερά ρήγματα που έχει προκαλέσει η αποτυχία του στο ουκρανικό πεδίο μάχης. (Το θέμα καταναλώνεται απ’ τους εντόπιους δημαγωγούς με τον γνωστό εθνικόφρονα τρόπο…) Το πιο κωμικοτραγικό αλλά και αναπόφευκτο σ’ αυτήν την ιστορική συγκυρία, είναι το θρυλικό θέμα της «ένταξης της ουκρανίας στο νατο» – μια ιστορία που ουσιαστικά μεν έχει κλείσει από το … 2008 (όταν Βερολίνο και Παρίσι απέρριψαν τις τότε μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Bush του Β…) αλλά επανέρχεται κατά περιόδους σα ζόμπι – του 2ου, του 3ου, του 4ου παγκόσμιου πολέμου…

Σύμφωνα με το καταστατικό του νατο δεν μπορεί να γίνει μέλος ένα κράτος που βρίσκεται σε πόλεμο! Ούτε καν αν εδάφη του κατέχονται από άλλο κράτος… Το 2008 το Κίεβο δεν ήταν σε πόλεμο, η επικράτειά του ήταν ακέραιη, ήταν όμως ήδη κράτος – μαφία, πράγμα που επίσης δεν επιτρέπεται… Τώρα είναι ακόμα χειρότερα και, επιπλέον, ονειρεύεται να ξαναφτάσει στην Αζοφική θάλασσα. Δεν θα έπρεπε λοιπόν καν και καν να υπάρχει τέτοιο θέμα στην ημερήσια διάταξη!! Υπάρχει όμως. Και υπάρχει σα δημαγωγικό προπέτασμα καπνού μήπως και φτιαχτεί κάποιο κοινά αποδεκτό (: ομοφωνία) μοντέλο «θολής νατοποίησης» του Κιέβου, έξω απ’ το καταστατικό αλλά μέσα σε διάφορες «βοήθειες». Ή μήπως οι διαφωνίες νομιμοποιήσουν κάποια κράτη μέλη να αυτονομηθούν εντελώς, στέλνοντας τον στρατό τους να σώσει τον κλόουν… Από μόνο του αυτό το γεγονός, το ότι δηλαδή τα μέλη του νατο πρέπει να παίξουν κρυφτό με τους εαυτούς τους και να συζητήσουν (με όλες τις μεταξύ τους διαφωνίες φυσικά…) για κάτι που μοιάζει με άδεια λειτουργίας ένοπλου μπητσόμπαρου στο Αιγαίο, δείχνει την χρεωκοπία του πράγματος.

Ακόμα, πάντως, κι αν η αποδυνάμωση / αποσύνθεση του νατο γίνει αναπόδραστη, δεν είναι κάτι που θα γίνει αύριο ή μεθαύριο. Ούτε θα είναι μια διαδικασία γραμμική όπως θα φανταζόταν κάποιος επιπόλαια. Κι ούτε θα είναι κάτι «απελευθερωτικό» για την ανθρωπότητα!

Ο καπιταλισμός δεν εξελίσσεται με αγάπες και λουλούδια, αλλά με καταστροφές… Ο πόλεμος είναι η υγεία του.