Υγρά μπαταρίας…

Τετάρτη 2 Μάη. Πως γίνεται να καεί εντελώς ένα εργοστάσιο κατασκευής μπαταριών (της sunlight, του «Γερμανού») και να ΜΗΝ δημιουργηθεί τοξικό σύννεφο; Κι αν (μυστηριωδώς) ένα εργοστάσιο με χημικά καίγεται αλλά δεν εκλύεται τίποτα στην ατμόσφαιρα, προς τι η «πρόληψη» με τα κλειστά σχολεία σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων και οι οδηγίες στους κατοίκους αυτής της ζώνης «να κλειστούν στα σπίτια τους για τις επόμενες 48 ώρες», να μην κάνουν αγροτικές δουλειές, κλπ;

Το εργοστάσιο είναι (ήταν, τώρα είναι αποκαΐδια) στη θέση Νέος Όλβιος, λίγα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ξάνθης. Και ευχόμαστε να κάνουμε λάθος: σα να επαναλαμβάνεται η βλακώδης «καθησυχαστική» στάση απέναντι σε προηγούμενες «φυσικές καταστροφές»…

(φωτογραφία: Χάρτης με την περιοχή «προληπτικών» μέτρων…)

Η πρωτοπορεία είναι εδώ!

Τετάρτη 2 Μάη. Είχε δηλώσει ότι είναι έτοιμος να κατέβει στην πρώτη διαδήλωση των ρομπότ, για τα «εργασιακά δικαιώματά» τους. Οπότε είναι λογικό να προετοιμάζεται, να γυμνάζεται, να είναι fit: στις παρελάσεις των ζόμπι…

«Αποκαλύψεις»…

Τετάρτη 2 Μάη. Αν ήθελε ο σχεδόν υπόδικος πρωθυπουργός του ισραήλ, με το show και την πόζα του περί «αποκαλύψεων για το κρυφό πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν», να συγκλονίσει τον πλανήτη ή, έστω, να πείσει κάποιους, απέτυχε και στα δύο. Εν μέρει η αποτυχία του οφείλεται στο «τίποτα καινούργιο». Κατά το υπόλοιπο οφείλεται στην ιστορία του κράτους του! Τρώγεται τόσα χρόνια με την Τεχεράνη, ώστε μόνο για whistleblower δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί οποιοσδήποτε αξιωματούχος του. Η μισοδιακοσμητική «υπ.εξ. της ε.ε.» Federica Mogherini απάντησε στις «αποκαλύψεις» με την ψυχραιμία έλληνα πρωθυπουργού: αν έχετε στοιχεία να τα πάτε στα δικαστήρια. Εν προκειμένω τα «δικαστήρια» είναι η «διεθνής υπηρεσία ατομικής ενέργειας» του οηε, που έχει αναλάβει τον τακτικό έλεγχο τήρησης (απ’ την Τεχεράνη) της συμφωνίας του 2015.

Ωστόσο θεωρούμε ότι θα ήταν ανεπίτρεπτα ηλίθιο, ακόμα και για μια πολιτική βιτρίνα ενός κράτους σε γεωπολιτική κρίση και «αναζήτηση διεθνούς αιτίας υπάρξης» σαν το ισραηλινό, να πιστεύει ότι θα συγκλόνιζε ή θα έπειθε οποιονδήποτε. (Ούτε οι έλληνες πείθουν κανέναν…) Ο Netanyahu κάνει μαύρη προπαγάνδα· και η χρησιμότητά της (από παλιά) είναι να λειτουργήσει σαν βάση για «τα περαιτέρω».

Κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει την επίθεση της 14ης Απρίλη στη συρία: αυτός ο κωμικός «νέος Ναπολέων», για παράδειγμα, (ο Macron), που “είχε στοιχεία για την χημική επίθεση του Άσαντ”, όχι μόνο δεν τα παρουσίασε, αλλά μάλλον έχει ξεχάσει ήδη την υπόθεση. Σίγουρα την έχουν ξεχάσει όσοι / όσες θα έπρεπε να τον έχουν βγάλει στη σέντρα. Πράγμα που σημαίνει: τα πολεμοκάπηλα προσχήματα έχουν όλο και μικρότερη διάρκεια ζωής· ωστόσο έχουν ακόμα τόση όσο χρειάζεται…

(φωτογραφία: Το χθεσινό ρεπορτάζ του καθεστωτικού guardian, που μόνο για «αντισημιτισμό» δεν μπορεί να κατηγορηθεί, δεν είναι καθόλου τιμητικό για τον ισραηλινό σύμμαχο της Αθήνας:

… «Δεν υπήρχε τίποτα. Δεν υπήρχε τίποτα που να μην το ήξερε ήδη η IAEA [σ.σ. η «διεθνής υπηρεσία ατομικής ενέργειας»] κι όλοι οι θεατρινισμοί και η σε στυλ 2004 παρουσίαση power point ήταν κάπως βλακώδη» λέει η Alexandra Bell, πρώην ειδικός του αμερικανικού υπ.εξ. και τώρα διευθύντρια πολιτικής στο κέντρο «μη διάδοσης και ελέγχου των όπλων».

Τουλάχιστον μερικές απ’ τις αναπάντητες απορίες μπορεί να λυθούν όταν το Ισραήλ μοιραστεί τα στοιχεία του με άλλες κυβερνήσεις και την ΙΑΕΑ. Αλλά ως τότε το multimedia show του Netanyahu είναι πιθανό να έχει πετύχει τον επιδιωκόμενο σκοπό του: να προσφέρει πολιτική κάλυψη στην αποχώρηση των ΗΠΑ απ’ την πυρηνική συμφωνία του 2015 με το Ιράν…)

Συρία

Τετάρτη 2 Μάη. Η ήττα του isis και η κατάρρευση του αμερικανο-ισραηλινο-σαουδαραβικού σχεδίου για την μέση Ανατολή, έχει βγάλει τον χαρακτηρισμό “proxy” απ’ τον πόλεμο στο συριακό πεδίο μάχης· παρότι υπάρχουν ακόμα αρκετοί που είναι μισθοφόροι / εργολάβοι.

Ο πόλεμος εκεί πια είναι ήδη (ή κινείται με δρασκελιές στο να γίνει) απευθείας. Το Τελ Αβίβ διεξάγει πια όλο και πιο καθαρά απευθείας πόλεμο κατά της Τεχεράνης. Το πλεονέκτημά του σ’ αυτόν τον αναφέραμε χτες. Έχει, ωστόσο, κι ένα μειονέκτημα: τον παράγοντα χρόνο. Το Τελ Αβίβ επείγεται, καίγεται να «κρατήσει μακρυά απ’ τα σύνορά του» – δηλαδή σε απόσταση μεγαλύτερη από εκείνη της ακτίνας δράσης πυραύλων μέσου βεληνεκούς… – την Τεχεράνη. Αυτή αντίθετα, απ’ την μεριά της, έχει κάποιο χρόνο προκειμένου να δημιουργήσει ασφαλείς εγκαταστάσεις (βάσεις) στη συρία.

Η ισραηλινή καούρα περιλαμβάνει και τις προχτεσινές «αποκαλύψεις». Ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι το ψοφιοκουναβιστάν θα σκίσει την υπογραφή του στην 5+1 συμφωνία για τα πυρηνικά του ιράν, είναι ασαφές πως θα το κάνει. Υπάρχουν οι πιέσεις (εντός ή εκτός εισαγωγικών) ειδικά των ευρωπαϊκών κρατών που την έχουν υπογράψει, που μπορεί να οδηγήσουν σε μια «θολή» αμερικανική αποχώρηση απ’ την συμφωνία…

Το ισραηλινό καθεστώς θέλει επιτροφή στην καθαρά επιθετική στάση (κατά της Τεχεράνης) των συντηρητικών του Μπους του Β· και την θέλει … χτες! Θέλει όχι μόνο «total» κυρώσεις κατά του ιράν, αλλά και εναντίον όσων κάνουν δουλειές εκεί· σίγουρα των ευρωπαίων… Ευελπιστεί πάντα σε μια εσωτερική οικονομική / κοινωνική κρίση στο ιράν· που θα διευκολύνει τον πόλεμο που κάνει (το Τελ Αβίβ) στη συρία. Δεν το ξεχνάει: ένα απ’ τα ζητήματα που τέθηκαν (με την μορφή συνθημάτων…) στην βασικά πληβειακή εξέγερση σε διάφορες ιρανικές πόλεις πριν λίγους μήνες, ήταν το «το λεφτά για εμάς και όχι για την συρία».

Ιράν

Τετάρτη 2 Μάη. Έχοντας (υποχρεωτικά) έναν τέτοιον πολυ-επίπεδο ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό το Τελ Αβίβ έχει δίκιο να έχει άγχος χρόνου… Πιο σωστά: ίσως το «πουλάκι πέταξε», άσχετα με το τι θα κάνει το ψόφιο κουνάβι (εκτός, φυσικά, από έναν all out πόλεμο!!!). Σε λιγότερο από ένα χρόνο η Τεχεράνη θα έχει ενταχθεί πλήρως τόσο στα ευρασιατικά «οικονομικά» project που προωθούν Μόσχα και (κυρίως) Πεκίνο (συμπεριλαμβανόμενης και της κατάργησης του δολαρίου σα νομίσματος εμπορικών συναλλαγών…)· όσο και στο «σύμφωνο της Σαγκάης», μια στρατιωτική συμμαχία υψηλού επιπέδου. Πράγμα που σημαίνει ότι στη συρία το Τελ Αβίβ δεν έχει, πια, απέναντί του «μισθοφόρους» του ενός ή του άλλου είδους· ή, έστω, τους «επίλεκτους» του ιρανικού στρατού. Έχει (και ο «μεγάλος σύμμαχος» του επίσης) την στρατηγική επέκταση προς τα δυτικά του ασιατικού καπιταλισμού. Και απέναντι σ’ αυτήν την επέκταση το ισραηλινό κράτος, σαν τέτοιο, δεν μπορεί να «σταθεί σαν χωροφύλακας» – όχι, σίγουρα, με τον τρόπο που στάθηκε από τότε που δημιουργήθηκε μέχρι πρόσφατα, όταν έπρεπε να ελέγχει άραβες και λίγο – πολύ πλουτοκρατικά, ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Ο ιρανικός καπιταλισμός μπορεί να μην είναι αναπτυγμένος όσο ο ισραηλινός. Έχει, όμως, το ίδιο στρατηγικό πλεονέκτημα που έχει και ο κινεζικός απέναντι στον αμερικανικό: μεγάλο βάθος. Όχι, απλά, γεωγραφικό. Αλλά πληθυσμιακό, πολιτισμικό, τεχνολογικό, ιδεών – και εν δυνάμει συμμαχιών. Όσο κι αν οι πολεμόκαβλοι του ισραήλ βολεύονται να πιστεύουν οι ιρανοί είναι «λίγο καλύτερα οπλισμένοι παλαιστίνιοι» (που είναι εύκολο να βομβαρδίζονται, να δολοφονούνται και να καταδικάζονται στη μιζέρια επ’ αόριστον) η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Και πολύ πιο ζόρικη.

(φωτογραφία: Εικονογράφηση των ισραηλινών ψυχώσεων, απ’ τους «καθ’ ύλην αρμόδιους», με στόχο τον λίβανο και την Χεζμπ’ αλλάχ…)

Ουάσιγκτον – μέση Ανατολή, ένα ψόφιο κουνάβι δρόμος

Τετάρτη 2 Μάη. Το σκέφεται… Το ψόφιο κουνάβι επανέλαβε χτες ότι μπορεί να παραβρεθεί στα εγκαίνια της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ / Quds, που αναμένονται για τις 15 Μάη, σα δώρο της Ουάσιγκτον στο Τελ Αβίβ για τα 70χρονα (της δημιουργίας) του ισραηλινού κράτους.

Έτσι κι αλλιώς για εκείνη την ημέρα προετοιμάζονται διαδηλώσεις σ’ όλον τον κόσμο· κι όχι μόνο στον μουσουλμανικό. Το «καπάκι» στον συμβολισμό της μεταφοράς της αμερικανικής πρεσβείας, η αυτοπρόσωπη παρουσία του ψόφιου κουναβιού δηλαδή, θα στοχοποιήσει τον ίδιο και το u.s.a. ακόμα περισσότερο· ίσως περισσότερο από ποτέ ως τώρα…

Ακόμα κι αν προταθεί για «νόμπελ ειρήνης» (με την αιτιολογία ότι δεν πρόλαβε να βομβαρδίσει την βόρεια κορέα…) το ψόφιο κουνάβι έχει κάνει ό,τι χρειάζεται για να μείνει στην ιστορία σαν νέος Ηρόστρατος…

Χωρίς, φυσικά, να λύσει τα προβλήματα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού…

Ο «αγωνιστής κατά των πυρηνικών» 1…

Τρίτη 1 Μάη. Να τόλεγε κανάς άλλος… Αλλά ο πρωθυπουργός του ισραήλ Netanyahu; Αυτός μιλάει;

Ναι, αυτός! Μ’ ένα show αισθητικής τσίρκου, ο βουτηγμένος ως τις ρίζες των μαλλιών του σ’ αυτά που λέγονται «τα σκατά της διαφθοράς» Netanyahu έκανε την συγκλονιστική αποκάλυψη (που περίμενε το βαθύ αμερικανικό κράτος ή, έστω, το φιλοϊσραηλινό τμήμα του): «μετά από μια πολύ πετυχημένη ενέργεια των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών», περιήλθαν στα χέρια του ισραηλινού καθεστώτος έγγραφα και ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι η Τεχεράνη κοροϊδεύει το κόσμο και συνεχίζει κρυφά το πυρηνικό της πρόγραμμα… (Δεν είπε καθαρά από πότε είναι τα «στοιχεία»… Γιατί να το κανει; Οι ειδικοί το κατάλαβαν: αφορούν την περίοδο μεταξύ 1999 και 2003…)

Ας το πούμε προκαταβολικά: καθόλου παράλογο δεν θα μας φαινόταν να το κάνει αυτό η Τεχεράνη ακόμα…. Αλλά να το καταγγέλλει ένας ισραηλινός καθεστωτικός; Να το καταγγέλει μια ακροδεξιά πολιτική βιτρίνα ενός καθεστώτος που έχει όχι «κρυφά» αλλά παράνομα πυρηνικά όπλα απ’ την δεκαετία του ’70;

Το «παράνομα αλλά όχι κρυφά» σημαίνει τα εξής μοναδικά στον πλανήτη και στο ηλιακό σύστημα: οι πάντες ξέρουν ότι το Τελ Αβίβ έχει πυρηνικά όπλα· ωστόσο το ισραηλινό καθεστώς ούτε το επιβεβαιώνει ούτε το αρνείται. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι βρίσκεται εκτός των όποιων διεθνών συμφωνιών για τα πυρηνικά, εκτός οποιουδήποτε ελέγχου και καταγραφής, εκτός νόμου, ακόμα κι αν θα έπρεπε να θεωρηθεί μια ακόμα «πυρηνική δύναμη» στον πλανήτη. Το ισραήλ δεν είναι ούτε βόρεια κορέα, ούτε πακιστάν. Είναι μια ειδική κατηγορία οπλισμένου με όπλα μαζικής καταστροφής: κάνει ό,τι γουστάρει και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Είναι αυτό που κάθε ουδέτερος παρατηρητής θα έλεγε «ευλογημένο απ’ τον θεό κράτος / κεφάλαιο»: μόνο ο δημιουργός του κόσμου έχει λόγο (αν δεν βαριέται…) για το «άγιο, ιερό» ισραηλινό κράτος.

Πως τα κατάφερε έτσι το Τελ Αβίβ; Είναι απλό, εξαιρετικά απλό, διεστραμμένα απλό: το πυρηνικό know how του το προμήθευσαν το Παρίσι και το Λονδίνο, απ’ τα ‘60s! Άλλη μια απόδειξη (αν χρειάζεται) ότι το ισραηλινό κράτος δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ το προκεχωρημένο φυλάκιο / χωροφύλακας / καθεστώς απαρτχάιντ στην μέση Ανατολή του δυτικού (ευρωπαϊκού και αμερικανικού) καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού.

Το ισραηλινό μιλιταριστικό, ρατσιστικό καθεστώς δεν άρχισε να αποκτάει πυρηνικούς κυνόδοντες στα ‘60s και στα ‘70s επειδή, δήθεν, κινδύνευε απ’ τα πυρηνικά οπλοστάσια της συρίας, της αιγύπτου ή…. του ιράν! Ούτε κατά διάνοια! Οι πατρώνες του στην ευρώπη και στην βόρεια αμερική το προίκισαν με όπλα μαζικής καταστροφής, σαν εφεδρεία, για την περίπτωση που δεν θα τα κατάφερνε απέναντι σε αραβικούς, τακτικούς και συμβατικούς στρατούς. Έτσι έχουν τα πράγματα: το Τελ Αβίβ έγινε η πρωτοκοσμική «εξαίρεση», μια πρωτοκοσμική πυρηνική αποικιοκρατία στη μέση Ανατολή, έχοντας «ράματα για την γούνα» της Δαμασκού, του Καΐρου, του Αμμάν…

Με τέτοια και τόση ασυλία γιατί να μην έχει τώρα πια «ράματα για την γούνα» και της Τεχεράνης; Και γιατί να μην την καταγγέλει ότι εξοπλίζεται κρυφά επειδή είναι μοχθηρή;

Θείε Σαμ: φρόντισε το ζητηματάκι! Ο Netanyahu έχει «αποδείξεις»….Του ίδιου είδους με τις «αποδείξεις» για την χημική επίθεση στην Douma…

Ο «αγωνιστής κατά των πυρηνικών» 2…

Τρίτη 1 Μάη. Την ώρα που ο Netanyahu τέλειωνε το show του, είχε ήδη αποκαλυφθεί η απάτη του! Η διεθνής υπηρεσία κατά των πυρηνικών όπλων είχε παρουσιάσει όλα αυτά τα στοιχεία σε έκθεσή της, το 2011, για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν – αυτό ακριβώς στο οποίο αναφέρθηκε, όλο καμάρι: το “πρόγραμμα Amad”… Το οποίο σταμάτησε το 2003 (και η iaea το έχει επιβεβαιώσει πάμπολλες φορές από τότε).

Μπαγιάτικη η «πετυχημένη ενέργεια των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών»; Ναι, αλλά έχει σημασία; Εδώ με στοιχείο ένα βίντεο μέσω social media 3 πρωτοκοσμικά κράτη «τιμώρησαν» τον κακούργο Άσαντ…

Το γεγονός ότι ένας πρωτοκοσμικός απατεώνας (σαν τον πρωθ. του ισραήλ) κατάφερε να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική εξουσιοδότηση να κηρύξει πόλεμο με μόνο προαπαιτούμενο την σύμφωνη γνώμη του υπ.αμ. (του φασίστα Lieberman τώρα) αντί να έχει την σύμφωνη γνώμη όλου του υπουργικού συμβουλίου, ας τοποθετηθεί στα πετυχημένα «απόνερα» των «αποκαλύψεων».

Και βλέπουμε…

Ο αιχμάλωτος των πυρηνικών…

Τρίτη 1 Μάη. Ο 63χρονος σήμερα Mordechai Vanunu είναι κάποιος που έχει ξεχαστεί· για πολλές / πολλούς είναι άγνωστος. Ωστόσο ο Vanunu ήταν ο ισραηλινός πυρηνικός επιστήμονας που αποκάλυψε σ’ όλον τον κόσμο το απόρρητο πυρηνικό πρόγραμμα του ισραήλ· και το πλήρωσε ακριβά.

Ο Mordechai Vanunu είναι απ’ τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις ανθρώπου που μπαίνει στην υπηρεσία του κράτους του όντας ακροδεξιός· κι όταν ανακαλύπτει τι κάνει αυτό το κράτος ζει την συνειδησιακή έκρηξή του, και εκτοξεύεται στην ακριβώς αντίθετη μεριά.

Ο Vanunu δούλεψε για κάμποσα χρόνια, απ’ το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70 ως και το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80, σαν πυρηνικός φυσικός στο «απόρρητο» ισραηλινό κέντρο πυρηνικών ερευνών στην έρημο Negev, στα νότια της κωμόπολης Dimona. Στη διάρκεια αυτής της δεκαετούς θητείας άρχισε να ριζοσπαστικοποιείται, αφενός επειδή καταλάβαινε για που προορίζονται οι ισραηλινές ατομικές βόμβες, και αφετέρου επειδή άρχισε να “αρρωσταίνει” με τις πρακτικές του στρατού στον οποίο ανήκε, πρώτα με την σφαγή στα παλαιστινιακά προσφυγικά στρατόπεδα του λιβάνου Sambra και Shatila, το 1982, και στη συνέχεια με την ρατσιστική μεταχείριση των αράβων εκτός και εντός ισραηλινών συνόρων.

Στις αρχές του 1985 έβαλε κρυφά μια φωτογραφική μηχανή μέσα στις «απόρρητες» ισραηλινές πυρηνικές εγκαταστάσεις στην Dimona, και έβγαλε 57 φωτογραφίες. Το Οκτώβρη της χρονιάς παραιτήθηκε απ’ τη δουλειά, και άρχισε ταξίδια στον κόσμο (όντας μέλος του κομμουνιστικού κόμματος ισραήλ). Στην αυστραλία τον πλεύρισε κάποιος τον οποίο εμπιστεύτηκε, για να μεσολαβήσει να δημοσιευτούν οι αποκαλύψεις του στους βρετανικούς Sunday Times. Πράγμα που έγινε· ωστόσο ο «σύνδεσμος» τον πούλησε και στην mossad. Τελικά οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες κατάφεραν να τον απαγάγουν αργότερα απ’ την Ρώμη, δικάστηκε κρυφά, και καταδικάστηκε σε 18 χρόνια κάθειρξη (για «αποκάλυψη κρατικών μυστικών»…), εκ των οποίων τα 11 ήταν σε απόλυτη απομόνωση… Μπορείτε να το φανταστείτε; Έντεκα ολόκληρα χρόνια στην απόλυτη απομόνωση…

Αποφυλακίστηκε τελικά το 2004, αλλά μόνο για να ζει σε μια ευρύτερη φυλακή: η ισραηλινή δικαιοσύνη του απαγόρευσε ταξίδια στο εξωτερικό, συνεντεύξεις και οποιαδήποτε επαφή με μη ισραηλινούς. Του απαγορεύτηκε να πλησιάσει χερσαία σύνορα ή αεροδρόμιο, και του ανακοινώθηκε ότι οι τηλεφωνικές και ιντερνετικές επικοινωνίες του θα είναι υπό διαρκή έλεγχο… Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα τελευταία 14 χρόνια μπαινοβγαίνει στις φυλακές επειδή «παραβιάζει τους περιοριστικούς όρους»…

Στην πράξη το μιλιταριστικό, ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς αφενός τιμώρησε παραδειγματικά τον Vanunu (για να μην διανοηθεί και κάποιος άλλος να μιλήσει…), απ’ την άλλη μάλλον βολευόταν μετά την αμερικανική εισβολή στο ιράκ (2003…) με το να δίνει που και που κάποια συνέντευξη υπενθυμίζοντας ότι το Τελ Αβίβ έχει πυρηνικά· ενόσω το ίδιο το καθεστώς «κάνει το κουνέλι».

Παρά τις αποκαλύψεις του Vanunu που αποδείχθηκαν έγκυρες· παρά τις διεθνείς κινητοποιήσεις υπέρ του είτε όσο ήταν φυλακισμένος είτε από τότε και μετά, κανένα «ανθρωπιστικό» πρωτοκοσμικό κράτος δεν διανοήθηκε να απαιτήσει απ’ το Τελ Αβίβ (όχι να καταστρέψει τα παράνομα όπλα του, αλλά, έστω) να πειθαρχήσει στις διεθνείς συμφωνίες για τον έλεγχο τους.

Όχι! Το ισραηλικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος είναι «ευλογημένο απ’ τον θεό», ο απόλυτος τιμωρός σύμφωνα με την θέλησή Του…

Κι ίσως δώσει λίγη ευλογία και στο ελληνικό· τι σύμμαχοι είναι;

Ο κόσμος των πυρηνικών…

Τρίτη 1 Μάη. Μ’ αυτά τα δεδομένα (που μόνο περιληπτικά θυμίζουμε εδώ) οι καταγγελίες του Netanyahu θα προκαλούσαν καγχασμό σε οποιοδήποτε άλλο σύμπαν … εκτός απ’ το καπιταλιστικό. Όμως ακριβώς επειδή το εδώ σύμπαν είναι καπιταλιστικό, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν ιδιοκτήτες (πυρηνικών) Αρμαγεδώνων που έχουν «ελευθέρας», ειδικά εναντίον αντιπάλων που δεν έχουν τέτοιο stuff, γι’ αυτό είναι εύλογο ότι διάφορα κράτη απ’ την δεύτερη κατηγορία φτιάχνουν κι αυτά πυρηνικά όπλα, λιγότερο ή περισσότερο κρυφά. Το «για να αμυνθούμε» είναι ένα λογικό επιχείρημα, ακόμα κι αν δεν είναι πάντα τόσο ειλικρινές όσο ακούγεται. Είπαμε: ο κόσμος είναι καπιταλιστικός…

Το πακιστάν κατάφερε να φτιάξει κρυφά πυρηνικά όπλα, επειδή είχε ήδη τέτοια η αντίπαλος ινδία. Η Ουάσιγκτον δεν πήρε χαμπάρι τίποτα παρά μόνο όταν η Ισλαμαμπάντ έκανε την πρώτη πυρηνική της δοκιμή· too late… Η βόρεια κορέα έφτιαξε πυρηνικά όπλα επειδή την έχει στο μάτι η πυρηνική Ουάσιγκτον… Και το ιράν θα ήταν εύλογο να φροντίζει την πυρηνική του προίκα, αφού είναι στο μάτι τόσο της Ουάσιγκτον όσο και του Τελ Αβίβ… Που είναι το “αμαρτωλό” ή το “παράλογο”;

Πουθενά. Απλά ο κόσμος είναι καπιταλιστικός. Κι όταν οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις οξύνονται “όποιος φάει τον άλλον πρώτος”. Γι’ αυτό ο Netanyahu εμφανίστηκε τόσο καμαρωτός και γλαφυρός για το «κρυφό πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν». Μόνο που υπάρχει μια λογική αντίφαση στις «αποκαλύψεις» του: αν όντως η Τεχεράνη έχει έστω και μία ατομική βόμβα, θα φροντίσει να την χρησιμοποιήσει· εναντίον του Τελ Αβίβ. Αυτό σημαίνει πως αν είσαι σίγουρος ότι έχει, δεν βγαίνεις να το δηλώσεις ότι το ξέρεις… Ενώ, αν ξέρεις ότι δεν υπάρχουν πυρηνικά (και ότι τα «στοιχεία» σου είναι πάνω από 15 χρόνια παλιά…), τότε είσαι άνετος… Να προβοκάρεις…

Συνεπώς οι δήθεν «αποκαλύψεις» πρέπει να εννοηθούν όχι στο «αστυνομικό» αλλά στο γεω-πολιτικό περιβάλλον τους. Σε καμιά δεκαριά ημέρες το ψόφιο κουνάβι θα ανακοινώσει την απόφαση της μεγαλειότητάς του για την παραμονή ή μη των ηπα στη συμφωνία 5+1 για τα πυρηνικά του ιράν· όλο και περισσότεροι προεξοφλούν ότι η Ουάσιγκτον θα την απορρίψει. Θα υπάρξει μια κάποια διεθνής κατακραυγή απ’ τα υπόλοιπα 4 κράτη που την έχουν υπογράψει (γερμανία, γαλλία, αγγλία, ρωσία). Συνεπώς ο Netanyahu θέλει (με άγαρμπο τρόπο, αλλά υπάρχει τίποτα καλύτερο;) να αφοπλίσει προκαταβολικά αυτά τα 4 κράτη, με την προβοκατόρικη «αποκάλυψη» ότι η Τεχεράνη σας κοροϊδεύει… Όποιος το φάει (διάφορα ευρωπαϊκά και αμερικανικά καθεστωτικά μήντια, εξαγορασμένα, σίγουρα…)

Επιπλέον, δεν παρέλειψε να αποκαλύψει, ότι η Τεχεράνη απέκτησε πυρηνικό know how απ’ την Πγιονγκγιάνγκ… Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να μην ξεγελαστεί – τέτοιο καιρό – το ψόφιο κουνάβι απ’ το φωτοστέφανο του Kim…