Category: Ασταμάτητη μηχανή

Ευρασία

Πέμπτη 7 Ιούνη. Το πλήθος και η ένταση των πολιτικών, στρατιωτικών, οικονομικών και πολιτιστικών κρατικών καπιταλιστικών σχέσεων, συμφωνιών, σχεδιασμών που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ασία (ως τις όχθες της στην ανατολική Μεσόγειο – να το θυμάστε πάντα αυτό!) με την οργανική συμμετοχή και της «ευρασιατικής» ρωσίας είναι τόσο μεγάλα που θα χρειαστεί μελλοντικά μια αναλυτική αναφορά, πέρα απ’ την ασταμάτητη μηχανή.

Οι αλλαγές στους συσχετισμούς δύναμης βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη· ακόμα κι αν γίνονται μέσα στην ομίχλη της (πρωτοκοσμικής) ιδεολογίας και της (εξίσου πρωτοκοσμικής) νοσταλγίας της ηγεμονίας της. Που, στο τέλος, κομματιάζεται, σπάει σε «ψιλά», γίνεται εθνικιστική (φασιστική) νοσταλγία «μεγαλείου».

Σ’ ένα πρόσφατο 100σέλιδο βιβλίο του με τον προκλητικό τίτλο «Έχασε η Δύση;» ο Kishore Mahbubani, πρώην πρεσβευτής της σιγκαπούρης στον οηε και νυν καθηγητής πανεπιστημίου, συμπυκνώνει τις παρατηρήσεις του:

«…Κοιτώντας τους τελευταίους 18 αιώνες της ανθρώπινης ιστορίας, η πρόσφατη σχετική υπεροχή του δυτικού πολιτισμού απέναντι σ’ όλους τους άλλους είναι μια σημαντική ιστορική παρέκκλιση. Όλες οι παρεκκλίσεις τέτοιου είδους κάποτε τελειώνουν, κι αυτό είναι που συμβαίνει τώρα…»

Παρότι υπάρχουν αξιοσημείωτες πολιτιστικές διαφορές, δεν πρόκειται για «σύγκρουση πολιτισμών»! Η χριστιανική δύση, και ειδικά η προτεσταντική φράξια του χριστιανισμού, έκανε ένα «δηλητηριώδες δώρο» σ’ όλον τον πλανήτη· κι αυτό το «δώρο» εξαπλώθηκε και εγκαταστάθηκε παντού: τον καπιταλισμό. Μετά απ’ αυτό, δεν πρόκειται για ζητήματα πολιτιστικής υπεροχής· αλλά για ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς κσι συγκρούσεις.

Ένας άλλος πανεπιστημιακός, διευθυντής κινεζικού ινστιτούτου που ασχολείται με τους «δρόμους του μεταξιού», ο Xiang Lanxin, το είχε πει σαφώς πιο πολιτικά μιλώντας στον διάλογο Shangri-La πριν 2 χρόνια: δημιουργείται ένας μετα-Βεστφαλιανός κόσμος…

(Για την θεία Λίτσα μην ανησυχεί κανείς: είναι προ-Βεστφαλιανά σκαρφαλωμένη πάντα στην “χρυσή βίδα / κέντρο του κόσμου” και ασχολείται με τα γνωστά, καμαρωτά καμαρωτά…)

Λευτερία στους χουντοκαραβανάδες!

Τρίτη 5 Ιούνη. Δεν μας κάνει καμία εντύπωση που (μπορεί και με «σφιγμένη καρδιά»… αλλά, ξέρετε τώρα, «η εξωτερική πολιτική είναι δύσκολο πράγμα»… ελεείστε, λοιπόν, τους εθνικόφρονες!) το ελλαδιστάν έκανε ό,τι περισσότερο μπορούσε για να δείξει σ΄ όλο τον γαλαξία ότι όταν κάποιος κάνει πραξικόπημα σε «αιώνιο εχθρό» (ή σκέτο εχθρό) μπορεί να υπολογίζει βάσιμα στην ελληνική υποστήριξη. Ούτε ότι τους 8 «αγωνιστές της χούντας» τούρκους καραβανάδες θα τους προστατεύουν οι ειδικές δυνάμεις της στρατοαστυνομίας μέχρι να φύγουν (αν φύγουν) μας κάνει εντύπωση. Το έχουμε γράψει άλλωστε: «έδωσαν» οι τύποι ό,τι ήξεραν για τον τουρκικό στρατό, και για αντάλλαγμα πήραν την «φιλία» του ελληνικού καθεστώτος. It’s a deal…

Εκείνο που μας κάνει εντύπωση είναι ότι το τουρκικό καθεστώς πίστεψε, έστω και προς στιγμήν, ότι ο ψόφιος κοριός (ή οποιοσδήποτε άλλος απ’ την ελληνική καθεστωτική πολιτική σκηνή) έχει «λόγο τιμής»!!! Μην κουβεντιάσουμε καν γι’ αυτόν τον βροντόσαυρο που λέγεται «δημοκρατική συνείδηση» – αυτό το είδος εξαφανίστηκε προ πολλού ρεεεεεεε!

Σιγά!!!

(Φωτογραφία: Μαλακία τους που παραδόθηκαν! Αν δοκίμαζαν να έρθουν στο ελλαδιστάν, μα 100 θα ήταν; μα 1000; τώρα θα είχαν καβατζωθεί σαν ήρωες….

Για να το πούμε όπως ακριβώς το νοιώθει η ελληνική εθνική ψυχή αλλά ντρέπεται να το φωνάξει: Ερντογάν, δώσε μας όλους τους χουντικούς σου και πάρε πίσω τους πρόσφυγες και τους μετανάστες!!!)

Το όνομά της!

Τρίτη 5 Ιούνη. Η θεία Λίτσα κοντεύει να πάθει πολλαπλή κβαντική σύζευξη! Έχει κλείσει εισιτήριο για καμιά δεκαριά σημερινά τοπικά συλλαλητήρια – και, απ’ την στιγμή που βγήκε απ’ την κρυψώνα της, κάτω απ’ το κρεβάτι, φαίνεται ικανή να το καταφέρει: να πάει σ’ όλα, ταυτόχρονα! Χαλκίδα, Κέρκυρα ή Κατερίνη, δεν ξέρω που ακριβώς θέλεις να πας, η εθνική ανάταση πολλά σου δίνει, να κάνεις βόλτες by φασιστοbus θα τραγουδούσαν οι Τρύπες για την περίσταση – αν υπήρχαν ακόμα.

Φαίνεται ότι κανείς δεν παίρνει τοις μετρητοίς την δέσμευση του ψόφιου κοριού (στο κόμμα του) ότι δεν θα έρθει στην (τωρινή..) βουλή καμία συμφωνία· ούτε του ψεκασμένου τον όρκο ότι θα ρίξει το “ειδικό πολιτικό βάρος του” (το κήτος του δηλαδή) και θα εμποδίσει οποιαδήποτε προδοσία. Κανείς επίσης (η θεία Λίτσα σίγουρα) δεν συζητάει το ενδεχόμενο να πάρει σβάρνα τα ελληνικά συλλαλητήρια κανάς Ορμπάν, και να παίξει τρελή εμψύχωση από ουγγαρία μεριά…

Εν πάσει περιπτώσει, ακόμα και χωρίς καθαρόαιμες διεθνείς φασιστικές βοήθειες, αυτό που θα διευκόλυνε εντελώς την ελληνική τακτική είναι μια απόπειρα πραξικοπήματος, εναντίον του Zaev, στη δημοκρατία της μακεδονίας. Τα υπόλοιπα, μα τα χίλια καλοστημένα συλλαλητήρια, θα τα αναλάμβανε η εντόπια ανεξάρτητη δικαιοσύνη…

Αυτή ξέρει!

Ερασιτέχνες πρεσβευτές

Τρίτη 5 Ιούνη. Πόσο εύκολο είναι να μοιάσει, ο κάθε (ανομολόγητος) πατριώτης στο ελλαδιστάν με πρεσβευτή; Πολύ ευκολότερο απ’ όσο νομίζετε!

Πρώτον, μιλάει για τις φοβερές και τρομερές δυνατότητες του ελλαδιστάν… Δεύτερον, βγάζει τον σκασμό για τις συγκεκριμένες συμμαχίες του ελληνικού κράτους, που αφορούν αυτές ακριβώς τις «φοβερές και τρομερές δυνατότητες». Αντί γι’ αυτό φλυαρεί ασύστολα κι αδιάφορα, σαν σε πρωϊνάδικο. Τρίτον, έχει εξαφανίσει απ’ τον ορίζοντά του τόσο την ελληνο-ισραηλινή ιμπεριαλιστική συμμαχία όσο και το νεκροτομείο αυτής της συμμαχίας: την Παλαιστίνη. (Πριν 25 χρόνια θα εξαφάνιζε την βοσνία, για τους ίδιους ακριβώς λόγους…)

Το ότι υπάρχουν διάφοροι που θα αγοράζαν ακόμα και την μεγαλύτερη βλακεία είναι γνωστό από παλιά: στα super market της ψευδούς συνείδησης υπάρχουν πλήθος φτηνών καλλυντικών και αποσμητικών. Είναι τέτοια η μικροαστική βλακεία που θεωρείται προσόν η παπαρολογία· αλλά και πότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα; Εκείνοι που είχαν γράψει στα ντουβάρια πριν πολλά χρόνια η ιδεολογία φοβάται το συγκεκριμένο ήξεραν τι έλεγαν…

Αλλά σε ποιον πρεσβευτή θα έμοιαζε ο καλός ντόπιος καταναλωτής πατριώτης, κρυφός η φανερός; Στον έλληνα πρεσβευτή στο Τελ Αβίβ ή στην Ουάσιγκτον – ας πούμε…

Εθελοντές τσατσορούφιανοι

Τρίτη 5 Ιούνη. Το ντόπιο καθεστώς θα συνεχίσει να πουλάει την «αξία» της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας πακεταρισμένη και ποντισμένη σε μεγάλα βάθη· στον βυθό της ανατολικής Μεσογείου, σαν σωλήνα μεταφοράς φυσικού αερίου, σαν αγωγό… Σαν east med…

Ας το επαναλάβουμε ρισκάροντας την αξιοπιστία της ασταμάτητης μηχανής: don’t believe the hype! Ακόμα κι αν ήταν εφικτός τεχνικά ένας αγωγός φυσικού αερίου μήκους πάνω από 2.000 χιλιόμετρα στον βυθό μιας απ’ τις πλέον σεισμογενείς ζώνες του κόσμου, το κόστος της κατασκευής και της συντήρησής του θα ανέβαζε την τιμή για τον τελικό αγοραστή του φυσικού αερίου σε ύψος τέτοιο που το ρωσικό φυσικό αέριο θα έμοιαζε σχεδόν δωρεάν. Αν προσθέσετε στον χάρτη της ευρύτερη περιοχής τον turkstream2 προς βουλγαρία μεριά, έχετε κερδίσει ρεαλιστική αντίληψη του ρόλου της εθνικής ιδεολογίας.

Όμως (κι αυτό είναι πάντα πιθανό) η μεταφορά του περισσευάμενου ισραηλινού φυσικού αερίου στην ευρώπη μέσω υγροποίησής του στην αίγυπτο και πλωτών lng πλοίων / δεξαμενών, θα μπορούσε να κουβεντιαστεί. Με έλληνες εφοπλιστές / ιδιοκτήτες πλοίων lng…

Αυτών δοθέντων, παίρνει σάρκα και οστά η «σιωπηλή» υποστήριξη στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Πρώτον, επειδή καθορίζεται απ’ τα ντόπια εφοπλιστικά συμφέροντα (πέρα απ’ τα μιλιταριστικά, τα «επιστημονικά», τα «καλλιτεχνικά» και άλλα παρόμοια…), τα οποία δεν βγαίνουν να φωνάξουν (αφου, εκτός απ’ την μπάλα – κάτι που αφορά συγκεκριμένους εφοπλιστές – δεν έχουν σοβαρά κοινωνικά ερείσματα) αλλά δρουν υπόγεια, αόρατα, και πάντα με εξαγορές (συνειδήσεων). Και δεύτερον, επειδή υπάρχει μεγάλη παράδοση επιλεγμένης σιωπής, καθεστωτικής ή «περιθωριακής», στο ελλαδιστάν. Για όλα τα μυστικά των «εθνικών θεμάτων».

Δείτε, λοιπόν, τι σημαίνει το εθνικό «δεν ξέρω, δεν ρωτάω», σ’ όλες τις παραλλαγές του, σε ότι αφορά την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Είναι αβλεψία; Ή συνενοχή;

Μετά από μήνες σφαγών στην Παλαιστίνη, το πρώτο δεν στέκεται ούτε σαν απεριόριστη καλωσύνη – προς τους εγκάθετους… Το δεύτερο είναι που ισχύει· και αφήνει τα ματωμένα ίχνη του.

(φωτογραφία: η ισραηλινή “καλωσύνη”, κόντρα σε κάθε λογική και διεθνή νομοθεσία, δίνει στην μεγαλύτερη ανοικτή φυλακή του κόσμου, την πνιγμένη στο αίμα λωρίδα της Γάζας, μια τριγωνική αοζ… Για να μην θιχτούν τα ισραηλινά κοιτάσματα…

Θα μπορούσε να το έχει σκεφτεί μόνο του το Τελ Αβίβ… αλλά μάλλον το ξεσήκωσε απ’ τους έλληνες συμμάχους. Που με απεριόροστιο θράσος δίνουν στην τουρκία κάτι τριγωνάκια αοζ στην ανατολική Μεσόγειο…

Θα κρατάτε την κοιλιά σας απ’ τα γέλια αν και όποτε ο ψεκασμένος “ανακηρύξει την ελληνική αοζ”, όπως απειλεί….  Η αλήθεια είναι πως ούτε στον ύπνο του δεν πρόκειται – αλλά θα είχε παγκόσμια πλάκα να το κάνει…)

Καμπάνια Μ15 + / Τελευταία επιθυμία

Τρίτη 5 Ιούνη. Τα σκατά κάθε είδους και προέλευσης ξεκινούν απ’ την δήθεν «αθωώτητα» ερωτήσεων του είδους «Και τι δουλειά είχε αυτή η Razan al-Najjar τόσο κοντά στον φράχτη; Γιατί δεν καθόταν στο νοσοκομείο να περιμένει τους τραυματίες;»… και φτάνουν μέχρι την βεβαιότητα «Σιγά… Η Hamas της φόρεσε την άσπρη μπλούζα εκ των υστέρων»… Ίσως και να σκηνοθέτησε την δολοφονία της· ο ισραηλινός στρατός δεν έχει πειράξει κανέναν… Όλα είναι fiction…

Όσο υπάρχουν αυτοί οι εχθροί του ανθρώπινου είδους αυτά θα λένε. Πάντα, σε όλες τις εποχές, σ’ όλα τα γεωγραφικά πλάτη και μήκη. Είναι, βέβαια, αυτοί που κατουριούνται πάνω τους αν βρεθούν απέναντι όχι σε απειλή αλλά σε έναν σχετικά σοβαρό κίνδυνο. Είναι αυτοί που παρακαλάνε για την ζωούλα τους, ενώ δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τις ζωές των Άλλων.

Αυτή η παλαιστίνια νεαρή (τελικά ήταν νοσοκόμα και όχι φοιτήτρια τη ιατρικής όπως γράψαμε χτες) είχε πει λίγες μέρες νωρίτερα σε δημοσιογράφο του al Jazzera:

…Μου σπάει η καρδιά όταν διάφοροι νεαροί που πεθαίνουν στα χέρια μου μου δηλώνουν την τελευταία τους επιθυμία… Κι όταν κάποιοι μου δίνουν ό,τι πολύτιμο φοράνε σαν δώρο…

Είναι η απάντηση στους εχθρούς του ανθρώπινου είδους, όποια εθνικότητα κι αν έχουν. Αυτοί, σαν γνήσιοι κανίβαλοι, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να «ψειρίζουν» πτώματα. Να τους παίρνουν τα σπίτια, την γη… Μέχρι να έρθει η ώρα του δικού τους πτώματος.

(Φωτογραφία: Η Razan, δεξιά, με τα χέρια ψηλά, προσπαθεί να πλησιάσει κάποιον χτυπημένο από σφαίρες διαδηλωτή κοντά στον φράχτη, την περασμένη Παρασκευή. Ο ισραηλινός δολοφόνος της την πυροβόλησε πισώπλατα, καθώς απομακρυνόταν…

Ήταν η 119η. Ή, ίσως, η 123η…)

Καμπάνια Μ15 + / Ντόπια καθάρματα, με το κιλό – σε καλή, εθνική τιμή

Τρίτη 5 Ιούνη. Ποιος είπε ότι οι ντόπιοι συνεργάτες των δολοφόνων του Τελ Αβίβ είναι λιγότερο φονιάδες; Έχουν το απύθμενο θράσος να εμφανίζονται δημόσια, και να κάνουν και δηλώσεις. «Ναι» λένε τα κυβερνολύματα της Κουμουνδούρου ή διάφορα δημαγωγικά τσιράκια τους «από ιδεολογική άποψη η συμμαχία μας το ισραήλ είναι βαριά… Αλλά…» (συμπληρώνουν) «… η εξωτερική πολιτική είναι ζόρικη υπόθεση. Δεν χωράει συναισθηματισμούς το εθνικό συμφέρον».

Θα ήταν εξίσου κυνικό αλλά ελάχιστα πιο τίμιο αν έλεγαν «Ναι, μας τα ακουμπάνε, τα παίρνουμε, τι θέλετε;» Γιατί αυτό το πρόστυχο σχίσμα που συμβαίνει δήθεν στην καρδιά του κυβερνοαριστερού, που «ναι, μωρέ, συμπάσχω… αλλά»… αλλά, καταλαβαίνετε, «πρέπει νάσαι πολύ λέρα για να είσαι κυβερνοτσατσορούφιανος, κι άλλωστε μας συμφέρει σαν έθνος η συμμαχία με τους ισραηλινούς χασάπηδες», που θα μπορούσε να έχει το epic τέλος «για την πατρίδα τα κάνω όλα!» είναι ηθικό, διανοητικό, συναισθηματικό Παράδειγμα προς μίμηση… Έτσι, άλλωστε, προτείνεται.

Είναι γνωστό: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα… Και νοιώθουν (όλοι αυτοί κι αυτές…) την σιγουριά του εγκάθετου υπαλλήλου, για την οποία νομίζουν οι δυστυχισμένοι ότι την εξασφάλισαν αιώνια απ’ τα καπιταλιστικά αφεντικά τους.

Είναι έτσι όμως; Το αφήνουμε να είναι έτσι;

Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ 1

Τρίτη 5 Ιούνη. Όσο (θα) πλησιάζει η 12 Ιούνη, και υπό την προϋπόθεση ότι οι σωματοφύλακες του ψόφιου κουναβιού δεν θα ξαναλλάξουν γραμμή, η συνάντηση Trump – Kim θα πλησιάζει στο «κέντρο της διεθνούς δημαγωγίας», με τον εξής απλό τρόπο: λιγότερο ή περισσότερο θα περιγράφεται η υποχώρηση του βορειοκορεατικού καθεστώτος (ενώ, ίσως, θα μνημονεύονται και κάποιοι που συνεχίζουν να ανησυχούν μην τυχόν το ψόφιο κουνάβι μπουρδουκλωθεί στην ματαιοδοξία του).

Αλλά η επίσκεψη του ρώσου υπ.εξ. Lavrov στην Πγιονγκγιάνγκ δεν έχει παλιώσει τόσο. Μόλις στις 31 Μάη έγινε. Συνεπώς τι σημασία θα δινόταν στην πιο κάτω δήλωση του Kim, παρόντος του Lavrov και ενώπιον δημοσιγράφων, μικροφώνων, καμερών κλπ; Πείτε γνώμη:

… Εκτιμάω ιδιαίτερα ότι η κυβερνηση Πούτιν είναι έντονα αντίθετη στην ηγεμονία των ηπα. Είστε σταθερά αντίθετοι, κι εμείς είμαστε πάντα έτοιμοι να διαπραγματευτουμε μαζί σας και να ανταλλάξουμε απόψεις με την ρωσική πλευρά επ’ αυτού του θέματος…

Είναι, προφανώς, τέτοιες δηλώσεις που στεναχώρησαν το ψόφιο κουνάβι…

Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ 2

Τρίτη 5 Ιούνη. Υπάρχουν, πάντως, και χειρότερα, που χωρίς να βγάλουν «πρωτοσέλιδα» πιστοποιούν πολλά. Όπως, για παράδειγμα, το ενδεχόμενο να γίνει συνάντηση του Kim με τον Putin πριν απ’ το ραντεβού του δεύτερου με το ψόφιου κουνάβι· ίσως (λένε κάποιοι) στην σύνοδο του SCO στο Qingdao της κίνας, στις 9 και 10 Ιούνη. Σε μια τέτοια περίπτωση αυτή η σύνοδος του «οργανισμού της Σαγκάης» θα κρατήσει μια θέση στην ιστορία…

Ωστόσο, και χωρίς αυτό το ενδεχόμενο, οι τεκτονικές πλάκες στον δυτικό ειρηνικό κινούνται σταθερά. Δύο μέρες πριν συνοδεύσει τον Lavrov στην Πγιονγκγιάνγκ, στις 29 Μάη, ο ρώσος υφ.υπ.εξ. Igor Morgulov πήγε στο Πεκίνο. Και απο εκεί έκανε κάποιες δηλώσεις που έδωσαν το περίγραμμα της δουλειάς στην Πγιονγκγιάνγκ· και προφανώς θύμωσαν ακόμα περισσότερο την Ουάσιγκτον:

…Θέλω να πω…. για την ιδέα της ζώνης του Ινδο-Ειρηνικού, που προωθούν οι ηπα και η ιαπωνία. Στην πράξη είναι σχεδιασμένη για να μοιράσει τις χώρες της περιοχής σε φίλους και εχθρούς… Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν την ακριβώς αντίθετη άποψη. Είναι αντίθετες στην δημιουργία μπλοκ και πιστεύουν ότι μια αποτελεσματική και εκτεταμένη απάντηση στις απειλές ασφάλειας στον ασιατικό Ειρηνικό πρέπει να περιλαμβάνει μια αποτελεσματική στρατιωτική και πολιτική αποτροπή, και ενιαίους κανόνες του παιχνιδιού… Αυτή η αρχιτεκτονική πρέπει να βασίζεται στις παγκόσμιες αρχές της αδιαίρετης ασφάλειας και της υπεροχής της διεθνούς νομοθεσίας, καθώς και στην μη χρήση ή την απειλή βίας…

Όχι πως είχαμε αμφιβολίες. Όμως έχει την αξία του το γεγονός ότι αυτά λέγονται ανοικτά: Μόσχα, Πεκίνο, Σεούλ και Πγιονγκγιάνγκ (κατ’ αρχήν) δεν πάνε στη Σιγκαπούρη απλά για να ταΐσουν την ματαιοδοξία μιας πολιτικής βιτρίνας που εκπροσωπεί το σχέδιο «έχω ένα σφυρί οπότε όλα τα θέματα είναι πρόκες».

Τα γεγονότα έχουν ήδη μια πυκνότητα, ειδικά εφόσον μιλάμε για το κυρίως μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Η μέχρι τώρα, και για σχεδόν ένα 6μηνο, βραχυκύκλωση του αμερικανικού μιλιταριστικού σχεδιασμού με κέντρο την κορεατική χερσόνησο και τα πέριξ, είναι πετυχημένη. Αλλά δεν είναι αυτό το «τέλος του έργου». Το αμερικανικό πεντάγωνο προσπαθεί να κρατήσει «ψηλά την ένταση» στη νότια θάλασσα της κίνας. Για να το πούμε διαφορετικά: το «θαλάσσιο μέτωπο» έχει μεγάλο εύρος, αν και όχι παντού τις ίδιες ευκολίες για τις ηπα.

Γι’ αυτό ο Mοrgulov θέωρησε σωστό να θυμηθεί το αμερικανικό σχέδιο “ινδο-ειρηνικός”…

Συρία

Τρίτη 5 Ιούνη. Οι εκπρόσωποι / επικεφαλής τουλάχιστον 70 αραβικών φρατριών (: διευρυμένα πατριαρχικά σόγια) της συρίας συναντήθηκαν προχτές έξω απ’ το Aleppo. Και ορκίστηκαν υποστηρίξη στον Άσαντ και αντίσταση κατά των ξένων στρατών στο συριακό έδαφος: του αμερικανικού, του γαλλικού και του τουρκικού.

Η ίδια η ύπαρξη φρατριών σαν «πολιτικών (και στρατωτικών) συλλογικών υποκειμένων» είναι ένας αναχρονισμός για την συριακή κοινωνία· τα βασικά του οποίου ίσως υπήρχαν απ’ τα πριν στην επαρχία, αλλά εντάθηκε και νομιμοποιήθηκε στη διάρκεια του πολέμου. Το κατά πόσο θα παραμείνουν μόνιμες δομές στο μέλλον ή είναι μια «αμυντική αναδίπλωση» του κοινωνικού θα φανεί· ωστόσο δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε την σαφή συντηρητική οπισθοχώρηση.

Κατά τα υπόλοιπα, και με δεδομένο ότι αυτές οι φρατρίες προέρχονται κυρίως από περιοχές που έχουν καταλάβει οι ypg/pkk και ο αμερικανικός στρατός (συν τον γαλλικό) (Raqqa, Hasaka) είναι σαφές το είδος του πολέμου που έχει ξεκινήσει ήδη και, προφανώς, θα ενταθεί, κατά της αμερικανικής κατοχής της βόρειας και ανατολικής συρίας. Ένα ανταρτοπόλεμος, πόλεμος τριβής, με στόχο την διεθνή απονομιμοποίηση τόσο της κουρδικής όσο και της αμερικανικής κατοχής.