Biko, Palestine

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Θα το αναγνωρίσετε: είναι το τραγούδι που έγραψε ο P. Gabriel για τον νοτιοαφρικάνο αντιφασίστα Bantu Stephen Biko, που δολοφονήθηκε στις φυλακές της Πραιτόρια απ’ τους ρατσιστές λευκούς του νοτιοαφρικάνικου απαρτχάιντ καθεστώτος το 1977.

Ο αγώνας ενάντια στο τελευταίο δυτικό απαρτχάιντ, αυτό του Τελ Αβίβ, δεν έχει σταματήσει. Και θα συνεχιστεί, όσες «κρίσεις» κι αν μεσολαβήσουν.

Συντονιστείτε!

Δευτέρα 4 Ιούλη>> «Μην αφήνεις μια κρίση να πάει χαμένη» λένε τα αφεντικά, τα πιο «τολμηρά» σίγουρα, και κάτι ξέρουν. Δημιουργική καταστροφή λέγεται μια-κρίση-που-δεν-πάει-χαμένη, κι ας αφήσουμε τις αργκώ τους περί great reset και άλλα παρόμοια. Για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση πρόκειται!

Τι να σου κάνει όμως μια κρίση μόνο αν (σαν καπιταλισμός) έχεις μεγαλύτερες απαιτήσεις; Χρειάζεται και δεύτερη, και τρίτη, και βάλε! Κι επειδή δεν πρέπει να περιμένεις, καλύτερα να τις δημιουργήσεις.

«Ενεργειακή κρίση», «κρίση τροφίμων», και βλέπουμε. Τα φορτώνουμε σε κάποιον «κακό» (π.χ. στον Putin…) και … αρχίζουν τα δελτία ενέργειας και τροφίμων, οι διαφημίσεις για τη νοστιμιά των κατσαρίδων, και η προπαγάνδα για την σωτηρία του πλανήτη …απ’ το … κρέας.

Συντονιστείτε εδώ την ερχόμενη Πέμπτη 7 Ιούλη – και αποκτήσετε (αν δεν έχετε) καλής ποιότητας χιούμορ: θα χρειαστεί και αυτό…

Άντε ρε! (ο εμπειρισμός με το κεφάλι κάτω και τα πόδια στον αέρα)

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Συγχωρείστε την δυσάρεστη επιμονή μας, μέσα στη θερινή ραστώνη (και τις απωθήσεις). Αλλά δεν είναι η ασταμάτητη μηχανή που φταίει. Είναι το καθεστώς, το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, αλλά και άλλες πλευρές του αναδιαρθρούμενου συστήματος.

Τα όργανα έχουν ξαναρχίσει: «έξαρση κρουσμάτων…» «αναμενόμενη αύξηση θανάτων…» κλπ. New wave!!! Η προπαγανδιστική τεχνολογία έχει περάσει στη στρατόσφαιρα της καθαρής μεταφυσικής: δεν χρειάζονται (πλέον) εξηγήσεις για τις αιτίες-που-συμβαίνει-αυτό, ντάλα καλοκαίρι και, μάλιστα, μεταξύ κυρίως των πλατφορμιασμένων πληθυσμών (όπως αποδεικνύουν ακόμα και οι επίσημες, κρατικές μετρήσεις διεθνώς…). Καμία εξήγηση: έτσι-συμβαίνει-επειδή-συμβαίνει-έτσι!!!

Για την εργατική κριτική που δεν φοβήθηκε να βουτήξει στα «βαθιά» της γενετικής μηχανικής και της «πολιτικής» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, δεν υπάρχει έκπληξη: πρόκειται, πια, για έναν καινούργιο ιό, έναν ιό κατασκευασμένο! ΟΧΙ σε κάποιο μυστικό ή φανερό εργαστήριο βιολογικού πολέμου! Καθόλου!!! Πρόκειται για μια βιολογική εξέλιξη (του αρχικού τσαχπίνη) που έχει προκληθεί απ’ την τεράστια εκστρατεία χακαρίσματος του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος! Όπως, ακριβώς, η μαζική χρήση αντιβιοτικών κατασκευάζει (εντός ή εκτός εισαγωγικών) φονικά υπερ-μικρόβια, έτσι και το μαζικό χακάρισμα του φυσικού ανοσοποιητικού «έσπρωξε», «πριμοδότησε» μεταλλάξεις του τσαχπίνη που όχι μόνο παρακάμπτουν τα τεχνικά αντισώματα (που επιβάλλουν οι φαρμακομαφίες) αλλά, επιπλέον, τα «ενσωματώνουν» και τα μετατρέπουν σε τμήμα της δικής τους ζωϊκής λειτουργίας… Της μολυσματικότητάς τους δηλαδή (απαραίτητος όρος για την αναπαραγωγή του ιού) και, καθόλου απίθανο, της νοσηρότητάς τους.

Ποια είναι τα ποιοτικά στοιχεία που από ιολογική άποψη δείχνουν ότι πρόκειται πια για έναν καινούργιο ιό, καινούργιο με την έννοια (το ξαναλέμε) όχι κάποιου προσχεδιασμού αλλά της φυσικής εξελιγκτικής διαδικασίας;

Πρώτον το ότι «αδιαφορεί» για τις κλιματικές συνθήκες, είναι δηλαδή εξαιρετικά δραστήριος σε υψηλές θερμοκρασίες (καλοκαίρι), πράγμα που δεν ίσχυε με την αρχική εκδοχή, της Wuhan αλλά και γενικά με τους κορωνοϊούς. Δεύτερον το ότι «αδιαφορεί» για τις ηλικίες μολύνοντας εξίσου εύκολα και τους νεαρούς / τις νεαρές, κάτι που επίσης δεν ίσχυε με την αρχική εκδοχή.

Και τρίτον ότι έχει σε γενικές γραμμές διαφορετικά συμπτώματα, ήδη απ’ την πρώτη εμφάνιση της Ο. Αυτές οι Β.4, Β.5 και επόμενες παραλλαγές / μεταλλάξεις, ανήκουν βέβαια στην ίδια μεγάλη οικογένεια των κορωνοϊών, αλλά είναι κάτι σαν “ο θείος που γύρισε απ’ τον πόλεμο στο βιετνάμ”… Αγνώριστος!

ADE…

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Στις 18 Φλεβάρη του 2021 (και, παρακαλούμε, προσέξτε την χρονολογία: είναι στην αρχή των μαζικών πλατφορμιασμών…), στην καθεστωτική ιατρική επιθεώρηση The Lancet δημοσιεύτηκε μια μελέτη / προειδοποίηση με τίτλο Η ανοσο-διαφυγή σημαίνει ότι θα χρειαστούμε ένα καινούργιο κοινωνικό συμβόλαιο σε σχέση με την Covid 19, με τις υπογραφές 5 «επώνυμων» τεχνο-επιστημόνων υγείας του γαλλικού κράτους / κεφάλαιου, ανάμεσα στους οποίους οι 2 ήταν και μέλη της «επιτροπής σοφών» του Παρισιού. Η μελέτη / προειδοποίηση ξεκινούσε έτσι:

Τα συλλογικά οφέλη απ’ την ανοσία αγέλης έχουν γίνει ένα mantra στις στρατηγικές μαζικών εμβολιασμών, που επαναλαμβάνεται από κυβερνήσεις και ερευνητές. Ωστόσο η σπουδαιότητα της ανοσίας αγέλης θεωρούμενης ως λύσης σε μια επιδημία ίσως χρειαστεί να αλλάξει με την ανάδυση της ανοσο-διαφυγής, μιας ιολογικής αλλαγής πίστας που είναι τόσο σημαντική όσο η εμφάνιση των παραλλαγών του SarsCoV-2…

Και συνέχιζε:

…Αν συμβεί αξιοσημείωτη ανοσο-διαφυγή, τα τωρινά εμβόλια ίσως να μπορούν ακόμα να έχουν κάποιο όφελος για τα άτομα. Σε επίπεδο πληθυσμού, όμως, μπορεί να προκαλέσει εξέλιξη του ιού, απομακρύνοντας σοβαρά την προοπτική επίτευξης ανοσίας πληθυσμού. Αυτή η ιολογική αλλαγή πίστας θα έχει πολυάριθμες συνέπειες, όχι μόνο για τα εμβόλια και την φροντίδα, αλλά επίσης για την πρόληψη και τις στρατηγικές ελέγχου. Η παθιασμένη αναμονή του τέλους αυτής της παγκόσμιας υγιειονομικής κρίσης θα αναβάλλεται διαρκώς, καθώς νέες παραλλαγές θα αναδεικνύονται και η ανοσο-διαφυγή θα ρίχνει την αποτελεσματικότητα των εμβολιασμών μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα…

Προφανώς η προειδοποίηση αγνοήθηκε πανηγυρικά! Οι συγγραφείς ΔΕΝ ήταν εναντίον των πλατφορμών γενετικής μηχανικής, δεν τόσο «ψέκα» (εεεε;) …. Εξέφραζαν όμως τεκμηριωμένες ανησυχίες για τα αποτελέσματα που θα έχει ο μαζικός πλατφορμιασμός: ώθηση προς νέες παραλλαγές, ανοσο-διαφυγή… Κι αυτές τις τεκμηριωμένες ανησυχίες τις εξέφραζαν σχεδόν με το «καλημέρα» των μαζικών πλατφορμιασμών….

Υπήρχαν κι άλλες, εξίσου σοβαρές αν όχι σοβαρότερες ενστάσεις: για την πιθανότητα αυτή η εξώθηση του ιού σε νέες παραλλαγές να οδηγήσει στην γνωστή στους εξελιγκτικούς βιολόγους Antibody Dependent Enhancement, την ενίσχυση δηλαδή της μολυσματικότητας / μεταδοτικότητας αλλά και, εν δυνάμει και της νοσηρότητας ενός ιού, εξαιτίας των εμβολιαστικών αντισωμάτων!

Δείτε λοιπόν: ήδη απ’ τις αρχές των μαζικών πλατφορμιασμών οι «αιρετικοί – της – επιστημονικής – κοινότητας» προειδοποιούσαν:

Α) Για την εξελιγκτική (evolutional) πίεση που θα ασκούσε στον ιό εν μέσω της εξάπλωσής του ο μαζικός πλατφορμιασμός, πίεση που θα οδηγούσε σε πριμοδότηση των μεταλλάξεών του που θα προσπερνούν τα τεχνικά, genetic engineering «αντισώματα» του χακαρισμένου ανοσοποιητικού – και

Β) Για την σοβαρή πιθανότητα οι «δραπέτες» παραλλαγές να ενισχυθούν απ’ αυτά τα άχρηστα τεχνικά «αντισώματα» έτσι ώστε να είναι πιο μεταδοτικές και, ενδεχομένως, πιο νοσογόνες…

Με δυο λόγια, πίσω απ’ την εσχατολογική / σωτηριολογική (εμπορική και πειθαρχική) προπαγάνδα των φαρμακομαφιόζων, των λακέδων τους και του συμπλέγματος συνολικά, υπήρχε εξ αρχής μια σοβαρή (αλλά και απαγορεύμενη…) επιστημονική ένσταση για το που θα οδηγούσε αυτό το μαζικό γενετικό πείραμα που ονομάστηκε παραπλανητικά «εμβολιασμός-κατά-της-covid-19». (Για το που θα οδηγούσε πέρα απ’ τις μαζικές φονικές και σακατευτικές παρενέργειες που ήταν αναμενόμενες επίσης εξ αρχής – εν αγνοία των ανθρώπινων κοπαδιών στα οποία επιβλήθηκε το πείραμα…)

Τον άνθρωπο που φώναξε πιο δυνατά απ’ όλους «σταματήστε αυτό το έγκλημα με τους μαζικούς εμβολιασμούς, θα προκαλέσετε καταστροφή!!!» απευθυνόμενος τον Μάρτη του 2021 με ανοικτή επιστολή στον Π.Ο.Υ. και σ’ όλα τις «εθνικές επιτροπές κατά της επιδημίας» και τα σχετικά διαβολομαζέματα, σας τον έχουμε συστήσει. Λέγεται Geert Vanden Bossche, είναι βελγικής καταγωγής, είναι «πολυεπιστήμονας» με όλη τη σημασία της λέξης, και πριν συγκρουστεί μαζί τους είχε περάσει σε στρατηγικά πόστα απ’ τα πιο διάσημα «κέντρα ελέγχου πανδημιών και κατασκευής εμβολίων». Απ’ τον Π.Ο.Υ. ως τα μαγαζιά του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων… Τον έχουμε χαρακτηρίσει «ο κύριος εμβόλια»!

Το να «κλείσει το στόμα» του Bossche από τους δημαγωγικούς μηχανισμούς ήταν στην αρχή εύκολο: μιλάει χρησιμοποιώντας τα βασικά της ορολογίας της ανοσολογίας, της εξελιγκτικής βιολογίας και της ιολογίας, επιδιώκοντας να επιμορφώσει τα εκατομμύρια θύματα αυτής της εγκληματικής, φονικής απάτης… Μ’ άλλα λόγια δεν είναι «εμπορικός», «πιασάρικος», «προπαγανδιστής» και τα λοιπά… Αλλά καθώς οι προβλέψεις του αποδεικνύονται πραγματικότητα, ειδικά τώρα πια, ο Bossche (και όχι μόνο) ακούγεται διεθνώς όλο και πιο δυνατά σαν Η Ερινύα της επιστήμης που έμεινε πιστή στον εαυτό της και μόνο – κόντρα στους απατεώνες, στους αγύρτες, στους εμπόρους θανάτου, στους ειδικευμένους και στους ανιδείκευτους ηλίθιους, στις κάθε είδους εξουσίες…

Είναι βέβαιο ότι ο Bossche δεν καλύπτει όλο το εύρος της εργατικής, αντι-καπιταλιστικής και αντι-κρατικής κριτικής που ενδιαφέρει την ασταμάτητη μηχανή. Σημαδεύει όμως εκεί που η επιβεβλημένη δια της βίας ή ηθελημένη από οκνηρία άγνοια γίνεται «παραγωγική», με την καπιταλιστική έννοια. Αν η ασταμάτητη μηχανή έχει συνειδητοποιήσει και αναλύσει το ότι ένα απ’ τα στρατηγικά ζητούμενα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης είναι η οργανωμένη, σταθερή, μαζική παραγωγή νοσηρότητας, το οφείλει και στον κόπο του Bossche.

Δείτε λοιπόν στη συνέχεια ένα 25λεπτο υποτιτλισμένο video (ευχαριστούμε τον B. για την μετάφραση και τον υποτιτλισμό), μια περιεκτική συνέντευξη μόλις του περασμένου Μάη, στην αυστριακή γενική παθολόγο Maria Humber-Mogg: το χακάρισμα του ανοσοποιητικού μόνο ανθρώπινες καταστροφές μπορεί να φέρει!!!

(Υπάρχουν άλλες μεγαλύτερες σε διάρκεια και πιο αναλυτικές / επεξηγηματικές συνεντεύξεις / συζητήσεις του Bossche τους τελευταίους μήνες. Λαμβάνουμε όμως υπόψη και την τεμπελιά της εποχής, οπότε διαλέξαμε αυτό το σύντομο video… ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ, ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΟΛΕ! Είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε αυτή την ιστορική στιγμή για όσους αγαπάτε – εκτός απ’ τον εαυτό σας… – μέσα σε λιγότερο από ένα μισάωρο…)

Anticapital 1

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Εν τω μεταξύ πολλαπλασιάζονται οι καλές και χρήσιμες κριτικές αναλύσεις για την «αντιμετώπιση της πανδημίας» – διεθνώς. Αυτό είναι καλό, έστω κι αν είναι καθυστερημένο. Οι περισσότερες πάντως κινούνται στο «επίπεδο» του εποικοδομήματος αν μας επιτρέπεται η χρήση αυτού του μαρξιανού όρου, δηλαδή στις νομικές, αστυνομικές, πειθαρχικές, ιδεολογικές, πολιτικές πλευρές αυτής της «κρίσης» – και όχι στην παραγωγική βάση της. Επιπλέον υποφέρουν (ας μας επιτραπεί, με όλο τον σεβασμό) απ’ τον γνωστό ιστορικό κι όλο και πιο αφελή πρωτοκοσμικό: λες και δεν υπάρχει ήδη στον πλανήτη (εκτός δύσης) μια εκτεταμένη και με επίγνωση άρνηση των πλατφορμών γενετικής μηχανικής και της “διαχείρισης της υγιειονομικής κρίσης” με τις δυτικές προδιαγραφές!

Με τον όρο («παραγωγική βάση») εννοούμε την οργανωμένη, μαζική, διαρκή κατασκευή της νοσηρότητας. Και, κατά την ταπεινή μας άποψη, όσοι δεν είναι σε θέση να συλλάβουν την καπιταλιστική «παραγωγική βάση» στην πιο μικρή της κλίμακα, στην κλίμακα των κυττάρων και των μορίων-της-ζωής, και τις σχέσεις που διαρθρώνονται σ’ αυτήν την “παραγωγική βάση” και εξαιτίας της, είναι καταδικασμένοι να φιλολογούν, περισσότερο ή λιγότερο πετυχημένα.

Είναι βέβαιο πια ότι η παραδοσιακή υποτιθέμενη «αντικαπιταλιστική ή/και αντικρατική» σοφία πιάστηκε με τα βρακιά κατεβασμένα στις αρχές του 2020: οι υποτιθέμενοι σοφοί είχαν πάψει να ασχολούνται με την πραγματική εξέλιξη εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια, την έβγαζαν με εξυπναδούλες, σαχλαμαρίστες, μαλακιούλες, και σχόλια «συνδικαλιστικού τύπου», μεροδούλι / μεροφάι, κι έτσι τους ήταν (και τους είναι) αδιανόητο ότι η κατάκτηση / αποικιοποίηση / μετασχηματισμός των σωμάτων είναι μια διαρκής διαδικασία που έχει φτάσει προ πολλού στο σημείο του κυτταρικού ελέγχου. Μια σειρά τεχνικές που είναι στρατηγικής σημασίας για τον έλεγχο των κυττάρων απ’ το κεφάλαιο / κράτος, με τίτλους βαριούς και επιστημονικούς, όπως genetic engineering ή νευροεπιστήμες ή φυσική νέων υλικών ή νανοτεχνολογίες, δεν μπήκαν ποτέ από δαύτους στο ρεπερτόριο της σύγχρονης κριτικής της πολιτικής οικονομίας. Κι έτσι άρχισε και συνεχίζεται η ολέθρια παρέλαση της βλακείας (τους).

Όμως το ζήτημα του κυτταρικού ελέγχου, και το δίδυμό του, η οργανωμένη παραγωγή νοσηρότητας, δεν είναι καινούργιο! H «απλοϊκή υπόδειξη» που θυμίζει ο Bossche για τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, του είδους «έλα μωρέ, ένα τσίμπημα είναι, άντε κάντε το να ησυχάσετε» είναι βέβαιο ότι έπιασε στα αδιάφορα μυαλά – μόνο για να θεμελειωθεί και να αναπαράγεται επ’ αόριστον, μαζί με την άγνοια… και να μυστικοποιεί την εξέλιξη του ελέγχου και της εκμετάλλευσης.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Anticapital 2

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Ενώ από καθαρά τεχνολογική άποψη είναι ίσως εύκολο να καταλάβει η καθεμιά, ο καθένας, τι είναι εκείνο που ιντριγκάρει τους γενετιστές (: το να θεωρούν το κύτταρο, τα γονίδια, σαν εναλλάξιμα μηχανικά εξαρτήματα με σκοπό πότε τον έναν και πότε τον άλλο…) τι είναι εκείνο που έχει στρατηγική σημασία για την βιο-πολιτική του κεφάλαιου στον 21ο αιώνα; Ειπωμένο διαφορετικά: γιατί η καπιταλιστική εκμετάλλευση / πειθάρχηση δεν σταμάτησε στην κλίμακα που περιέγραψε ο Foucault όταν μας εκπαίδευσε στα ‘70s πάνω στην έννοια της βιοπολιτικής, δηλαδή στην κλίμακα του «ατόμου», συσχετισμένη και συνδυασμένη φυσικά με την κλίμακα του πλήθους; Εν τέλει: ποιο είναι το καπιταλιστικό συμφέρον σ’ αυτήν την «διάσπαση / διάλυση του ατόμου» (: του φυσικού / κοινωνικού όντος) σε κύτταρα, dna, rna, γονίδια, πρωτεϊνες; Ποιο είναι το κρίσιμο καπιταλιστικό συμφέρον σ’ αυτήν την κατάδυση / μηχανοποίηση των κυττάρων, των γονιδίων, των φαινοτύπων; Ποιο είναι το στρατηγικό όφελος απ’ την αιχμαλωσία των κυττάρων; Γιατί η «υγιεινιστική κρίση» με αφορμή έναν ιό δοκιμάστηκε το 2005, ξανά το 2009, για να πετύχει τελικά το 2020; Αιρετικές ερωτήσεις που αφορούν όχι το εποικοδόμημα, αλλά την παραγωγική βάση και τις σχέσεις γύρω απ’ αυτήν όταν πρόκειται για κύτταρα οργανισμών. Και πάλι: αιρετικές ερωτήσεις που αφορούν τον κυτταρικό έλεγχο, την οργανωμένη παραγωγή νοσηρότητας (άρα την μόνιμη εξάρτηση απ’ τις «βιομηχανίες της ζωής»), τον ταιηλορισμό σε κυτταρική κλίμακα.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Anticapital 3

Το μάθημα ανατομίας απ’ τον δόκτωρα Nicolaes Tulp: η γνωστή ελαιογραφία του Rembrandt, απ’ το 1632, εικονογραφεί την πρώιμη κατάδυση του αστικού (χειρουργικού) βλέμματος στα ανθρώπινα όργανα / εξαρτήματα…

Δευτέρα 4 Ιούλη>> «Μα τι είναι αυτά;» θα απαντήσει έξαλλος κάθε γνήσιος caradinieri/pfizeroi!. «Πάντα η (δυτική) ιατρική κατέβαινε επισκευαστικά, διορθωτικά, στα υποσύνολα του σώματος, στα όργανα, όπου δεν υπήρχε καμία συνείδηση»!!! Πράγματι, το «αστικό βλέμμα» πάντα ήταν ένα βλέμμα που κομμάτιαζε, ψαχουλεύοντας όλο και μικρότερες κλίμακες μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Αλλά μόνο 4 «υγιειονομικά προβλήματα» απ’ τα πάμπολλα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος έγιναν «σχολεία» διαμόρφωσης μιας ορισμένης αναπαράστασης για την ζωή – η Sontag έδειξε τα 3 πρώτα: την φυματίωση, τον καρκίνο, το aids. Τώρα, 4ος στη σειρά, προστέθηκε ο «κορώνας»! Η διάλυση της ολότητας του σώματος (ατομικού και κοινωνικού) και η ανασύνθεση / ανασυναρμολόγησή του είναι η σταθερά της δυτικής επιστήμης εδώ και τουλάχιστον 2 αιώνες∙ με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της. Αλλά δεν χρησιμοποιείται / αξιοποιείται κάθε βήμα της σαν «μάθημα» για ευρεία κοινωνική χρήση / αναδιάρθρωση.

Ο «κορώνας» είναι το πιο πρόσφατο βήμα και, επιπλέον, εκείνο που αλλάζει οριστικά την κλίμακα του «υγιούς» και του «παθογόνου», του «παραγωγικού» και του «καταστροφικού», έτσι ώστε να καταστρέψει στρατηγικά κάθε συνειδητό εμπόδιο. Η καθεστωτική προσπάθεια συγκλίνει στο να αλλάξει και η εμπειρία πάνω στο «υγιές» και στο «άρρωστο» στο όνομα «υπόγειων απειλών», στατιστικών ενδεχόμενων, και τα λοιπά. Εκείνη η κουβέντα που ακούστηκε σαν διαταγή την άνοιξη του 2020 σε πάμπολλες δυτικές πρωτεύουσες από πολιτικές βιτρίνες και “ειδικούς”, το “δεν είστε υγιείς, θα συμπεριφέρεστε σαν άρρωστοι”, αναποδογύρισε το εμπόδιο της απλής, κοινής εμπειρίας – και το έκανε σκόπιμα και με προοπτικές.

Στην κυτταρική κλίμακα δεν μπορούμε να μιλάμε για αρνήσεις (ακόμα λιγότερο για εργατικές…) ή για συνειδητές επιλογές (των κυττάρων…). Μπορούμε να μιλάμε μόνο για “erros” τα οποία, όπως συμβαίνει με την πληροφορική / κυβερνητική, είναι αρμοδιότητα των ειδικών. Σε κάθε περίπτωση: η «σωστή» κυτταρική λειτουργία μας είναι η «δουλειά» τους, ή αυτό πρέπει να αποδεχτούμε.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.