Category: Midnight Rebel

Everybody knows

Δευτέρα 16 Νοέμβρη. Leonard Cohen. Απλά. Με νόημα στα λόγια…

Ίσως έχει δίκιο: όλοι ξέρουν τα βασικά…

Όλοι το ξέρουν ότι η μάχη ήταν στημένη

Οι φτωχοί έμειναν φτωχοί, οι πλούσιοι έγινε πλουσιότεροι

… Όλοι το ξέρουν

Όλοι ξέρουν ότι η βάρκα μπάζει

Όλοι ξέρουν ότι ο καπετάνιος έλεγε ψέμματα…

…Όλοι ξέρουν ότι έρχεται η πανούκλα

Όλοι ξέρουν ότι έρχεται γρήγορα

Όλοι ξέρουν ότι ο γυμνός άντρας και η γυμνή γυναίκα

Είναι μόνο μια λαμπρή ατέλεια του παρελθόντος…

Κάτι ατέλειες του παρελθόντος σας καλημερίζουν!

Κάγκελα…

Δευτέρα 9 Νοέμβρη. Ούτε το τραγούδι ούτε το video clip θα την γλύτωναν – αν γίνονταν στις μέρες μας. «Θα την σφάξω σαν κουνέλι»; Την δασκάλα; Παρότρυνση σε τζιχαντιστική τρομοκρατία αναμφίβολα! Για να μην πούμε για τον σεξισμό του «τα μπούτια σου Μαρία, σκοπιά, ΚΨΜ, αγγαρεία».

Τα γήπεδα είναι άδεια, όπως τότε στο clip… Όσο για το τελευταίο στιχάκι παραμένει ερώτημα για σήμερα: η εκπαίδευση των σκύλων έχει κάνει τεράστια άλματα αποδοτικότητας…

Συγκρατούμενοι, συγκρατούμενες: ας αγωνιστούμε για δωρεάν αντισηπτικά για όλο το λαό!

Καλή βδομάδα, any way… (Τα πρώτα εκατό πραξικοπήματα είναι τα δύσκολα. Μετά στρώνει η κατάσταση…)

Nice ‘n’ Sleazy

Δευτέρα 2 Νοέμβρη. Θα χορεύατε; Ελάτε, αφήστε τις ντροπές: σίγουρα θα χορεύατε! Μ’ ένα τσιγάρο στο ένα χέρι… Είναι μόνο η μισητή Δευτέρα, και μετά μια ζόρικη Τρίτη – αλλά παραδεχτείτε το: τώρα πια κάθε ημέρα αξίζει τον χορό σας! Τα σώματα υπάρχουν ακόμα, και έχουν δικαίωμα να αντισταθούν. Να θυμηθούν τους τρόπους τους παλιούς.

Και τώρα που μας λένε «τέρμα οι χοροί» θα την νοιώστε την πεισματάρα ανάγκη και χαρά ακόμα πιο έντονα. Ποιά είναι τα φασιστόμουτρα που τραβάνε τις μπρίζες, που κατεβάζουν τους διακόπτες; Ποιά είναι τα αστυνομικά περίπολα που επιβάλλουν τον ψηφιακό πουριτανισμό;

Χμμμμ… Έχουμε όπλα. Π.χ. Stranglers…

(How many times has the weatherman told you stories that made you laugh?)

We will survive!

Δευτέρα 26 Οκτώβρη. (Και όχι μόνο!)

Γνωστό το τραγούδι, απ’ τα μακρινά ‘70s. Ερωτικό και φεμινιστικό. Ίσως χρειάζεται πια για πολύ περισσότερους λόγους.

Κυρίες και κύριοι μια απ’ τις βασίλισσες της soul. Η Gloria Gaynor: ό,τι και να γίνει (και θα γίνει) ούτε θα ξεχάσουμε ούτε θα εγκαταλείψουμε τη ζωή! Για κανέναν μαχαραγιά, για κανέναν λακέ!

Bonus track: Marvin Gaye…

Black box

Δευτέρα 19 Οκτώβρη. Απ’ τους αγαπημένους της ασταμάτητης μηχανής οι Orange Blossom, σε μια πρόσφατη συναυλία. Στις αρχές της χρονιάς. Προ covid…

Καλή δύναμη.

(«Πρόσφατη» είπαμε; Άλλης εποχής είναι το σωστό…)

Κι εδώ μια παλιότερη συναυλία. Της ίδιας άλλης εποχής…

Οι χωριάτες

Παρασκευή 16 Οκτώβρη. Ξέραμε ότι ο covid μπορεί να προκαλέσει ζημιά σε ευάλωτους ηλικιωμένους. Αλλά εκείνο που δείχνει ικανός να πετύχει αυτός ο τσαχπίνης (ευτυχώς σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις) είναι πράγματι φρικτό! Μπορεί να κάνει μια νυν και υποψήφια πολιτική βιτρίνα σαν το ψόφιο κουνάβι να θυμηθεί τα νειάτα της!

Όμως όχι… Όλα είναι σοφά σχεδιασμένα! Ο τίτλος του τραγουδιού (YMCA) αναφέρεται σε μια αμερικανική χριστιανική προτεσταντική οργάνωση (ολόκληρο το όνομα: Young Men’s Christian Association) με πλοκάμια σ’ όλη τη δύση. Συνεπώς, από ιδεολογική άποψη, το ότι το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού διάλεξε αυτό το τραγούδι σαν sounrtrack της προεκλογικής συγκέντρωσης στη Φλόριντα, είναι λογικό.

Απ’ την άλλη μεριά οι (αμερικάνοι μεν αλλά γαλλικής κατασκευής…) Village People μπορεί να φαίνονται σήμερα γελοίοι, αλλά στα ‘70s συμβόλιζαν τα φοκλόρ πρότυπα «αρρενωπότητας» που ήταν δημοφιλή στις gay κοινότητες – τις κατεξοχήν λάτρεις της disco και των disco club. (Άλλωστε το όνομα του συγκροτήματος αναφέρεται στο Greenwich Village της Ν. Υόρκης, μια γειτονιά κέντρο της gay κουλτούρας). Το τραγούδι υπήρξε μεγάλη επιτυχία: κυκλοφόρησε το 1978 και έγινε νο 2 στις ηπα το ’79 και νο 1 στην αγγλία… – οι στίχοι του θεωρήθηκαν ύμνος στην ομοφυλοφιλία… Συνεπώς μ’ έναν προεκλογικό σμπάρο δυο τρυγόνια για το ψόφιο κουνάβι: αφενός μεν χριστιανισμός, αφετέρου ελευθεριακότητα των ‘70s! Πίστη και νοσταλγία: “θα ξανακάνουμε την αμερική μεγάλη”!!…

Συνδυάζονται αυτά το 2020; Δεν χρειάζεται λογική απάντηση – μην επιμένετε! Το ψόφιο κουνάβι, σαν show man, ξέρει ότι στην κοινωνία του ώριμου θεάματος αυτό που πρέπει να κάνει είναι να παράγει θεαματικές στιγμές. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αισθητική συνοχή· ούτε το κοινό διαθέτει τέτοια, σίγουρα όχι το δικό του!

Οι αντίπαλοί του τον θεωρούν «τελειωμένο» (εκλογικά). Μην βάλετε στοίχημα, δεν υπάρχει λόγος άλλωστε. Όποιος μπορεί να διαλύσει τις ηνωμένες πολιτείες τα επόμενα 4 χρόνια χωρίς παγκόσμιο πόλεμο είναι ο προτιμότερος (για τον πλανήτη), αλλά κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι αυτό το κριτήριο των αμερικάνων εκλογέων. Αν γίνει πρόεδρος ο νυσταλέος Jo θα τα καταφέρει, τουλάχιστον, να τον βρίζουν οι πάντες; Ή τζάμπα θα πληρώνεται; Θα πλήξουμε για να μας πλήξει;

Εν τω μεταξύ απολαύστε. Πρώτα το ψόφιο κουνάβι, και ύστερα το πρωτότυπο, τους Village People. Κι αν δεν είναι του γούστου σας, δείτε το έστω σαν μάθημα ιστορίας. Μάθημα παλιάς ιστορίας, μάθημα τωρινής ιστορίας…

Africa

Δευτέρα 5 Οκτώβρη. O σενεγαλέζος Ismael Lo, 64 χρονών σήμερα, είναι «παλιός». Και το «Jammou Africa», απ’ την ομώνυμη συλλογή, είναι κι αυτό «παλιό». Του 1996. Ακούγεται ωστόσο σαν χθεσινό. Ίσως επειδή η δύσκολη, πολύ δύσκολη συλλογική αυτοπεποίθηση των αφρικάνων πληβείων ξαναγεννιέται…

Καλή βδομάδα.

Ai Du

Δευτέρα 28 Σεπτέμβρη. Ένα απ’ τα πιο γνωστά κομμάτια του μαλινέζου Ali Farka Toure.. με “οδηγίες ακρόασης” απ’ τον Afel Bacoum…

Καλή εβδομάδα, επιμονή και ψυχραιμία. United we stand!

Jarabi

Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη. Παλιά γνώριμη η Sona Jobarteh σ’ ένα βίντεο του περασμένου Ιούλη, όπου η cora και η φωνή της επενδύουν στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής στην γκάμπια.

Μακρυά και κοντά

Σάββατο 5 Σεπτέμβρη. Κανονικά, από αύριο και για κανά μήνα, η ασταμάτητη μηχανή θα έπρεπε να κάνει τις διακοπές της. (Άδεια εργασίας, μην πείτε «τιιιιιιι; ένα μήναααα;» Οι 20 εργάσιμες τόσο βγαίνουν: 4 βδομάδες).

Αλλά το «κανονικά» έχει γίνει ακανόνιστο. Οπότε και οι διακοπές της ακανόνιστες θα είναι. Με το ένα μάτι σε κανά βιβλίο και το άλλο στην άθλια πραγματικότητα.

Τι σημαίνει αυτό; Ως τις αρχές Οκτώβρη η ασταμάτητη μηχανή δεν θα βγαίνει στον αέρα καθημερινά. Θα βγαίνει άτακτα, μπορεί καθημερινά αλλά μπορεί και με κενά (το πιθανότερο), ανάλογα με την συγκυρία αλλά και τις τεχνικές δυνατότητες της περιοχής όπου θα κινείται.

Και εύχεται να μην μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, ούτε αυτόν τον Σεπτέμβρη ούτε και ποτέ!

Αυτά αφιερωμένα σ’ όλες και όλους που ισορροπούν στην άκρη ενός κόσμου που γίνεται όλο και πιο ξένος, όλο και πιο εχθρικός – αλλά δεν πέφτουν. Θέλουν να πετάξουν.