Category: Midnight Rebel

Fight the REAL enemy!

Δευτέρα 31 Ιούλη>> Η Sinead o’ Conor με τον μοναδικό, δικό της τρόπο, επανερμηνεύει τον Οκτώβρη του 1992 το “war” του Bob Marley (ευχαριστούμε τον Ντ. για την πρόταση):

African king

Δευτέρα 24 Ιούλη>> O Ranking Fire (: Momodou Lamin Leigh) γεννήθηκε στο Bacau, μια κωμόπολη στη δυτική ακτή της Gambia. To 1995 έφτιαξε μαζί με άλλους την reggae μπάντα Born Africans∙ διαλύθηκε το 2000. Από τότε ακολουθεί σόλο δρόμο.

Πρώτα η μπάντα, στο ξεκίνημά της:

Κι εδώ ο Ranking Fire – μετανάστης πια στη σουηδία, το 2011 – για την αφρικάνικη υπερηφάνεια:

Spellbound

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Ένα διαμάντι, ηλικίας…. χμμμ… πάνω από 40 χρόνων. Κυκλοφόρησε το 1981. Siouxsie and the Banshess.

Κι αν βγει ένα, παίρνει παρέα μαζί του άλλο ένα. Kiss them for me, φιλιά από μένα, 10 χρόνων νεώτερο. Του 1991.

Σαμποτάζ

Δευτέρα 5 Ιούνη>>

Το τρένο με τις κούκλες των ενοχών
και των αραχνιασμένων παραμυθιών
το λένε Happy End Express για καμουφλάζ
ΣΑΜΠΟΤΑΖ! Θα του κάνουμε ΣΑΜΠΟΤΑΖ!

Let’s dance

Δευτέρα 29 Μάη>> Επικήδειους δεν κάνουμε. Ούτε μνημόσυνα. Μόνο «τιμής ένεκεν». Και, εννοείται, δεν υπάρχει κάποιο super group στον παράδεισο, σίγουρα επειδή δεν υπάρχει παράδεισος.

Ντίβες στην κόλαση λοιπόν, στην κόλαση των αιώνων. Tina Turner, μαζί με τον άλλο, τον David Bowie. Πριν πολλά χρόνια. Ίσως την δεκαετία του ‘80:

Ποιός θα σταματήσει την βροχή;

Δευτέρα 22 Μάη>> Την μουσική δεν την ψηφίζεις! Ευτυχώς! (Αλλιώς μόνο εμβατήρια θα ακούγαμε, νυχθημερόν, από μεγάφωνα στους δρόμους…)

Η μουσική έρχεται στα καλά καθούμενα, και σε ξεσηκώνει…

Δεν θα μπορούσε να λείπει κι αυτό:

Και τώρα, αφού θυμηθείτε την Gladys Knight και τους Pips, οπωσδήποτε δε τον Marvin Gaye, επειδή οι καιροί είναι ζόρικοι, απολαύστε τις νεαρές και τους νεαρούς (στ’ αλήθεια απολαυστικές / οι – μην χάσετε τα σόλα!) που ίσως κάνουν την “πτυχιακή εργασία” τους πριν κανά χρόνο στο School of Rock:

 

ProleteR: The misfit song

Δευτέρα 15 Μάη>> Είναι παλιό, το ξέρετε. Αλλά η υπενθύμιση έχει την αξία της:

Θυμάμαι από τότε που ήμουν νέος. Το πιο ζόρικο ήταν το τέλος του μήνα, ειδικά οι 30 τελευταίες μέρες του. Γιατί τότε ο πατέρας μου δούλευε part time όπως έλεγε. Δούλευε 12 ώρες τη μέρα. Τον υπόλοιπο καιρό έκανε ότι ήθελε. Πήγαινε στη δουλειά με το ποδήλατο, γυρνούσε απ’ τη δουλειά με το ποδήλατο, δούλευε… Έκανε ότι ήθελε. Λοιπόν τότε υπήρχε πολύ δουλειά για τους εργάτες. Δεν έπαιρναν πολλά, αλλά υπήρχε πολλή δουλειά. Τώρα οι εργάτες πληρώνονται πολύ καλύτερα. Αλλά πάει τέλειωσε, δεν υπάρχει δουλειά…

No mercy

Δευτέρα 8 Μάη>> Η ζωή είναι ανελέητη… όταν δουλεύεις σα σκλάβος: τραγουδούσαν οι Stranglers to 1984. Αλλά δεν φταίει η ζωή, έτσι δεν είναι;

Bonus track κάτι πιο αισιόδοξο, απ’ τις Martha and the Muffins, το 1980: οι δύο Μάρθες (Johnson και Ladly) τραγουδούν Echo beach – ή για μια μυθική απόδραση…

Στραβάδια, απολύομαι!

Δευτέρα 1 Μάη>> Αφιερωμένο special στην απελεύθερη Α. το «πολιτικά in-correct» Κάγκελα Παντού. Απ’ τα βάθη του χρόνου, σε ένα συναυλιακό reunion του Πανούση με τις Μουσικές Ταξιαρχίες το 2015.

Walk away

Δευτέρα 24 Απρίλη>> Tom Waits για τον Δημήτρη Ε. Από κάπου ακούει – σίγουρα.