Παρασκευή 17 Νοέμβρη. Μπορεί το ελληνικό βαθύ κράτος να γουστάρει ή και να μην πολυγουστάρει το ψόφιο κουνάβι. Μπορεί να γουστάρει ή να μην πολυγουστάρει τον άξονά του με το Ριάντ (ακόμα κι αν αυτό το τελευταίο ενδιαφέρεται να αγοράσει βλήματα απ’ την Αθήνα). Το γεγονός είναι ένα: η “γραμμή της γεωπολιτικής αναβάθμισης” που προσπαθεί το ελλαδιστάν, μέσα απ’ την συμμαχία του είτε με την ανθρωποφάγα χούντα του Καΐρου είτε με το μιλιταριστικό / ρατσιστικό Τελ Αβίβ, φαίνεται να ταιριάζει με τον ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό της συντηρητικής αμερικανικής διοίκησης· ακόμα κι αν η μόνη “γεωπολιτικά προστιθέμενη αξία” αφορά την βάση της Σούδας… Συνεπώς η Ουάσιγκτον (και διακριτικά το Λονδίνο) λειτουργούν για την Αθήνα σαν ο καθρέφτης που απαντάει “ναι” στην ερώτηση “καθρέφτη / καθρεφτάκι μου πες μου: είμαι η ομορφότερη”. Μόνο που ο καθρέφτης μπορεί να ραγίζει ήδη. Αν όχι στην ίδια την Ουάσιγκτον σίγουρα στις ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις της στη μέση Ανατολή· μέσα στις οποίες η Αθήνα ελπίζει στα ψίχουλά της.
Ο πιο αδύνατος κρίκος αυτών των σχεδιασμών είναι, αυτή την εποχή, το Ριάντ. Όταν ο τοξικός πρίγκηπας άρχισε τις εκκαθαρίσεις του, στις αρχές του μήνα, το ψόφιο κουνάβι έτρεξε να τιτιβίσει ότι του “έχει μεγάλη εμπιστοσύνη”, και ότι “ξέρει τι κάνει”. Τι κάνει; Κατ’ αρχήν βασανιστήρια στους αντιπάλους του μέσα και γύρω απ’ το παλάτι: τουλάχιστον 17 από δαύτους έχουν καταλήξει στα νοσοκομεία, σύμφωνα με στοιχεία αμερικανικής προέλευσης. Έχει έναν επαγγελματία του είδους δίπλα του: τον πρώην αιγύπτιο αρχιασφαλίτη Habib al Adli, που έγινε διαβόητος για τα βασανιστήρια που οργάνωνε όταν πρόεδρος της αιγυπτιακής χούντας ήταν ο Mubarak.
Εκτός απ’ το να “εξαφανίσει” τους όποιους αντιπάλους του στο θρόνο, αντιπάλους που ωστόσο έχουν δίκιο όταν υποστηρίζουν ότι θα γίνει βασιλιάς μέσω πραξικοπήματος, θέλει και τα λεφτά τους. Υποτίθεται ότι τους ζητούσε να “επενδύσουν” στα φαραωνικά του σχέδια, όπως αυτό για την καινούργια μεγα-πόλη / ντισνέιλαντ για φραγκάτους, σχέδια που θα εξασφαλίσουν υποτίθεται την έξοδο της σαουδικής αραβίας απ’ την λαιμητόμο του πετρελαίου· αλλά αυτοί αρνήθηκαν, θεωρώντας τις μεγαλοφυείς ιδέες του τοξικού απλά ανεφάρμοστες. Συνεπώς αποφάσισε να τους τα πάρει δια της βίας. (Σύμφωνα με τους χτεσινούς financial times ο τοξικός πρίγκηπας ζητάει λύτρα για να απελευθερώσει τους κρατούμενούς του· ακόμα και το 70% της περιουσίας τους…)
Όμως τα παλάτια, απ’ τους παλιούς καιρούς, ήταν πάντα συνώνυμα των συνωμοσιών που ξεσπούν αστραπιαία. Κι αν κάποιος εμφανίζεται σαν “ο καλύτερος γκάγκστερ της πόλης” θα βρεθεί, αργά ή γρήγορα, κάτω απ’ τα όπλα εκείνων που θα τον αμφισβητήσουν με τον ίδιο ή και ακόμα χειρότερο τρόπο.
Οι σαουδάραβες σεΐχηδες που είναι αντίπαλοι του τοξικού πρίγκηπα διαφωνούν σχεδόν εφ’ όλης της ύλης με το “εθνοσωτήριο” πλάνο του· όχι, απλά, σε κάποια επιμέρους. Κι αν η μεταχείρισή τους είναι να καταλήγουν στα νοσοκομεία, να εξαφανίζονται μυστηριωδώς, και να χάνουν τις μυθικές τους περιουσίες επειδή ένα “κωλόπαιδο” είναι γυιός του τωρινού βασιλιά και πειρατικά ο αυριανός, έχουν προφανώς “νόμιμο δικαίωμα” να απαντήσουν.
(φωτογραφία: ο Adli στο Κάιρο…)