Οι συνέπειες της ήττας 4

Δευτέρα 3 Μάρτη (00.46) >> Το ελλαδιστάν δεν ανήκει απλά στους ηττημένους του ουκρανικού πεδίου μάχης. Είναι διπλά ηττημένο. Την μια φορά όπως και κάθε άλλος πρωτοκοσμικός που κήρυξε πόλεμο στη ρωσία το 2022… Την δεύτερη φορά όμως επειδή ο «αιώνιος εχθρός» (αυτή η εθνική ψύχωση) κρατώντας μια έξυπνη και καλά μελετημένη στάση, βγαίνει κερδισμένος και ενισχυμένος πολλαπλά: όχι μόνο κρατάει το σύνολο των σχέσεών του με τον νικητή (την Μόσχα…), όχι μόνο οι ηττημένοι θα του απευθυνθούν ξανά και ξανά θέλοντας και μη, αλλά επιπλέον, με την άδεια των υπόλοιπων εταίρων του μπλοκ της Αστάνα, επεκτάθηκε στην συριακή επικράτεια γινόμενος ο νο 1 «παράγοντας» στη μέση Ανατολή.

Πρόκειται για συντριπτική ήττα του ελληνικού ιμπεριαλισμού, που καμάρωνε ότι είναι «στη σωστή μεριά της ιστορίας». Η ήττα ήταν προβλέψιμη, και δεν ξεδιπλώθηκε κάπου κρυφά. Τι σημασία έχει όμως; Η άποψη ότι το ελλαδιστάν θα απολαμβάνει υψηλές γεωπολιτικές προσόδους ως προχωρημένο φυλάκιο του νατο (ουσιαστικά της Ουάσιγκτον) στην ανατολική Μεσόγειο και ως επιμελητειακή βάση κατά της ρωσίας ήταν εθνική αλήθεια∙ όσο τα «τρίγωνα» και τα «τετράγωνα» με την Λευκωσία, τους θεοναζί, και την χούντα του Καϊρου. «Εθνική» σημαίνει διακομματική – με την εξαίρεση του κκε (και του μερα25).

Τώρα αυτές οι ιμπεριαλιστικές «εθνικές αλήθειες» βρίσκονται στο κενό. Ανομολόγητο μεν, στρατηγικό δε. Χτες οι don Rico & Co δεν ήταν καλεσμένοι στο Λονδίνο, και αντέδρασαν κατά το γνωστό «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια».

Φαίνεται πως «οι ευρωπαίοι εταίροι» έχουν τόσο μεγάλους μπελάδες ώστε δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με την «φτωχή πλην τίμια».

Κάλεσαν όμως αυτόν:

Aυτόν που βρίσκεται στην πάνω δεξιά άκρη της φωτογραφίας: τον («αιώνιο εχθρό») Fidan! Κάλεσαν κάποιον που όχι μόνο δεν κήρυξε πόλεμο στη ρωσία αλλά αντίθετα συνεργάστηκε και συνεργάζεται μαζί της, και άφησαν απέξω τους γενναίους έλληνες φουστανελάδες don Rico & Co που έκαναν τους azov τους παξιμάδι (που λέει ο λόγος…).

ΕΠΑΙΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑ-ΓΡΑΜΜΑΤΑ o don Rico για τα μάτια της «σωστής μεριάς της ιστορίας»! Το ξεχάσατε;

Είναι η στιγμή που ο ρωσικός στρατός, μετά από παγίδα, εντοπίζει ένα καθοδηγούμενο από άγγλους «ειδικούς» κλιμάκιο επιθέσεων με θαλάσσια drones στην γέφυρα του Kerch και στο ναύσταθμο στην Σεβαστούπολη , το περιμένει να μαζευτεί για να παρασημοφορηθεί, και το καθαρίζει – στην Οδησσό… Και ο don Rico, κάπου εκεί κοντά, παθαίνει εκείνο με τις «μέντες», που δεν επιτρέπεται να γράψουμε εδώ…

Πως να προκόψει λοιπόν ένας φιλότιμος «πυλώνας σταθερότητας» όταν υπάρχει τέτοια αχαριστία γύρω;

Aitma

Δευτέρα 24 Φλεβάρη >> Ο Bombino τραγουδάει για την άλλη απελευθέρωση, των Tuareg – το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον περασμένο Σεπτέμβρη:

Παλαιστίνη

Παράρτημα του πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ το αξιοσέβαστο απαρτχάιντ think tank Institute for National Security Studies προσπαθεί να απαλύνει την ήττα με «φρέσκιες ιδέες νίκης», που έχουν τόση σχέση με την πραγματικότητα όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο. (: Ο φάντης είναι τραπουλόχαρτο…) Όσο για την ήττα; Την σημειώνει όσο πιο κομψά γίνεται ο τίτλος: «η νίκη … δεν επιτεύχθηκε»…

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (01.16) >> Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν μπορεί να χωνέψει την ήττα του στη Γάζα (γιατί θα έπρεπε;) Ύστερα από μια θηριωδία / γενοκτονία / Ολοκαύτωμα μηνών, οι βιτρίνες του το έχουν ρίξει τώρα στις τσογλανιές, για τις οποίες κανείς δεν θα το κατηγορήσει με το ποινικό μητρώο που κουβαλάει. Τώρα δεν απελευθερώνει τους 600τόσους Παλαιστίνιους αιχμάλωτους της 7ης ανταλλαγής (με βάση τον πρώτο γύρο της συμφωνίας που έχει υπογράψει – υπογράψει; σιγά!!! σιγά μην τιμούν τα καθάρματα την υπογραφή τους!!!) προβάλλοντας ως «απαίτηση» να καταργήσει η Παλαιστινιακή αντίσταση το τελετουργικό της απελευθέρωσης των ομήρων.

Πονάει; Πονάει! Και πονάει πολύ, πάρα πολύ! Η αντίσταση θα έπρεπε να έχει εξοντωθεί∙ θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο ελάχιστοι ρακένδυτοι αντάρτες, οι περισσότεροι με πατερίτσες, να σέρνονται στα ερείπια συνοδεύοντας τους ομήρους. Που θα έπρεπε να φτύνουν δεξιά κι αριστερά…

Όμως ξέρετε τι συμβαίνει. Κι αυτό που συμβαίνει είναι ταπείνωση για ολόκληρο το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς…

Εκείνο που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν αυτή η στιγμή, απ’ την πρόσφατη (το περασμένο Σάββατο) απελευθέρωση 6 ομήρων:

Ο όμηρος ονόματι Omer (: Όμηρος…) Shem Tov έσκυψε και φίλησε στο κεφάλι, πάνω στο σήμα της Hamas, δύο απ’ τους αντιστασιακούς φρουρούς του∙ κι αυτό ενόσω στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς όλα τα κανάλια ήταν «συντονισμένα» στο al Jazeera που έδειχνε την διαδικασία απελευθέρωσης…

Μια ανθρώπινη στιγμή μεγάλης χαράς για τον όμηρο Όμηρο… Κι ίσως μια ένδειξη ευγνωμοσύνης απ’ την μεριά του προς τους Παλαιστίνιους αντάρτες / φύλακές του που τον προστάτεψαν απ’ το «δόγμα Hannibal», απ’ την εξόντωσή του δηλαδή απ’ το ίδιο το κράτος του.

Ένα καθεστώς ηττημένο, με την εθνικόφρονα, ρατσιστική, ιμπεριαλιστική νευρική κρίση του να σέρνεται, με 62 ακόμα ομήρους (με ακόμα μεγαλύτερη «ανταλλακτική αξία»…) να πρέπει να απελευθερωθούν προσεχώς, πράγματι δεν αντέχει ούτε καν μια χούφτα τέτοια δευτερόλεπτα… Γιατί, το καταλαβαίνει, αυτή η διαδικασία διαβρώνει (και το κάνει ισχυρά) όλα τα ανθρωποφάγα στερεότυπά του. Σκότωνε σε παγκόσμια «ζωντανή» μετάδοση επειδή έπρεπε οι πληθυσμοί του πλανήτη να συνηθίσουν στον θάνατο∙ των Άλλων και, μελλοντικά, τον δικό τους / δικό μας. Αλλά δεν αντέχει σε «ζωντανή» μετάδοση τη νίκη της θέλησης και της αξιοπρέπειας των Ξυπόλυτων!

Τι θα γίνει, για παράδειγμα, αν στην επόμενη φάση (νο 2) κάποιοι απ’ τους ομήρους αγκαλιάσουν τους Παλαιστίνιους φρουρούς τους; Τι θα γίνει αν, γυρνώντας πίσω, μέσα στην δόξα της απελευθέρωσής τους, γίνουν κήρυκες του Παλαιστινιακού δικαίου, του δικαίου που συνειδητοποίησαν ζώντας (όπως έζησαν…) «απ’ έξω» την εθνική τους βαρβαρότητα;

Ναι: μέσα στην ήττα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στη Γάζα υπάρχει κι αυτή: οι πιο διαβολικές, high-tech μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη (ισραηλινές + αμερικανικές + αγγλικές…) απέτυχαν να εντοπίσουν έγκαιρα τους ομήρους ώστε να τους «καθαρίσουν». Και τώρα τόσο το θεοναζί καθεστώς όσο και οι σύμμαχοί του κινδυνεύουν απ’ αυτούς τους αγγελιοφόρους…

Δεν μπόρεσε το φασιστοκαθεστώς του Τελ Αβίβ να τους σκοτώσει έγκαιρα. Και τώρα προσπαθεί να σκοτώσει την απελευθέρωσή τους… Ή, τουλάχιστον, τις εικόνες της…

 

Η συνθηκολόγηση…

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (01.12) >> Είναι δυνατόν ο τοξικός του Κιέβου να υπογράψει μια «εκεχειρία» που έμμεσα θα αναγνωρίζει την κυριότητα της Μόσχας στις περιοχές που έχουν ήδη κατακτηθεί απ’ τον ρωσικό στρατό; Δύσκολο, πολύ δύσκολο…

Είναι δυνατόν να το κάνει κάποιος άλλος ουκρανός στη θέση του, μετά από εκλογές, πραξικόπημα, φυσικό θάνατο (του τοξικού), τεχνητό θάνατο, οτιδήποτε τέλος πάντων; Δύσκολο, πολύ δύσκολο…

Μα τότε ΠΟΙΟΣ (στο διάβολο) ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ (για λογαριασμό της «συλλογικής δύσης»), ε; Πρωτοπόρα στην αναίδεια η ασταμάτητη μηχανή έχει την απάντηση, και αφήνει σ’ εσάς να επιβεβαιώσετε το γιατί ΑΥΤΟΣ είναι η καλύτερη επιλογή για την υπογραφή:

(Αρκεί κάποιος να τον κουβαλήσει απ’ τις αγγλικές κρυψώνες του στο Κίεβο, με το καλό ή το κακό, και να τον κηρύξει έστω και για μια βδομάδα «προσωρινό» εκεί∙ αφού έτσι κι αλλιώς για πρωθυπουργός αλλού δεν έκανε…

Η μεγαλοφυής δήλωσή του είναι του Απρίλη του 2024…)

Πολιτικές βιτρίνες

Σ’ αυτό το σπιτούδι γεννήθηκε και μεγάλωσε ο νέος γερμανός πρωθυπουργός – προίκα της μαμάς. Διηγούνται ακόμα (και ξεκαρδίζονται) πως σαν μικρό παιδί έτρεχε στους διαδρόμους – και σκόνταφτε συνέχεια πάνω στις υπηρέτριες…

Με γειά! 

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (01.09) >> Ο ένας παππούς του, ο Josef Paul Sauvingy, ήταν ναζί – οργανωμένος… Όμως δεν πρέπει «οι αμαρτίες των γονιών να παιδεύουν τα τέκνα» – ούτε οι αμαρτίες των προ-γονιών.  Εξάλλου ο Joachim-Friedrich Martin Josef Merz (πλήρες όνομα) πέτυχε στη ζωή του, πριν σκαρφαλώσει στην καγκελαρία.

Πέτυχε πολύ. Έγινε “πολυεκατομμυριούχος”:

Κι από που δεν πέρασαν τα οπίσθια του νέου πρωθ.; Απ’ την bosch, απ’ την big 4 ασφαλιστική ernst & young∙ τις ασφαλιστικές dbv-winterhur, axa konzern, hcbc trinkaus∙ την χρηματιστηριακή deutsche borse, την κατασκευαστική ivg immobilien… και, το διαμάντι στο στέμμα του, την blackrock… Αν έκανε συλλογή απ’ τις καρέκλες (του) θα επίπλωνε ψαροταβέρνα στην Πειραϊκή!

Άξιος! Με το ιδιωτικό του τζετ, με την πόρσε του, δεν έπρεπε να γίνει ο εκλεκτός του λαού;

Ευτυχώς που δεν ήρθαν πρώτοι οι φασίστες!

(H Weidel του afd υστερεί. Μόνο 1 χρόνο goldman sachs και 2 allianz… Ωστόσο δεν είναι σωστό να ακούγεται ότι μόνο στις ηπα κυβερνούν οι ολιγάρχες. Σε κάθε κράτος ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί – και στο γερμανικό επίσης)!

 

Narcorubi

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (00.56) >> Το όνομά του θα το ακούτε/ακούμε συχνά… Είναι μήπως ένας καινούργιος «αμερικάνος φίλος» που το ελλαδιστάν θα αγκαλιάσει με στοργή και ζεστασιά όπως αξίζει στο αξίωμά του; Θα μείνει καιρό στο πόστο; Ποιος ξέρει;

Αλλά δεν είναι άχρηστο να ξέρουμε δυο τρία πράγματα. Να, για παράδειγμα, ο λυρισμός με τον οποίο ο ανταποκριτής της καθεστωτικής «καθημερινής» τον εισάγει στην εντόπια δημαγωγία – την Κυριακή 17 Νοέμβρη 2024 (μέρα που βρήκε!!)

… Το όνομα του Μάρκο Ρούμπιο ως δυνάμει συμμάχου της Ελλάδας και της Κύπρου το είχε ρίξει στο τραπέζι ο Ρόμπερτ Μενέντεζ. Τους δύο γερουσιαστές έδενε κάτι περισσότερο από την κοινή κουβανέζικη καταγωγή. Τους έδεναν οι δύσκολες κοινοβουλευτικές μάχες που έδωσαν μαζί, κυρίως την περίοδο του ανοίγματος Ομπάμα στην Κούβα, το οποίο ποτέ δεν του συγχώρησαν. Τους έδεναν σκληρές ιστορίες πόνου από τον τόπο τους και η ίδια ακριβώς δυσανεξία για θέματα καταπάτησης για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είτε αφορούσαν στο καθεστώς της πατρίδας τους είτε αλλού. Πολύ συχνά στις προσωπικές συζητήσεις των δύο ανθρών, αργά τα βράδια στο κτίριο Hart της Γερουσίας, ένα όνομα ερχόταν και επανερχόταν. Αυτό του Ερντογάν…

Συγκινητικό! Σχεδόν ανατριχιαστικό!!! Οι «σκληρές ιστορίες πόνου» ειδικά… Αλλά εκείνη η ύαινα, ο Μενέντεζ, ορκισμένος φίλος του ελλαδιστάν (και ορκισμένος εχθρός του «σουλτάνου»…), τι να έγινε; Φαίνεται ότι πληρωνόταν χοντρά απ’ τους φίλους του – ειδάλλως δεν θα καταδικαζόταν τον περασμένο Γενάρη σε 11 χρόνια φυλακή για 16 αδικήματα πολιτικής διαφθοράς (σίγουρα στοιχεία για δωροδοκία με διάφορους τρόπους απ’ την χούντα του Καϊρου…). Αυτό έγινε… Κι έτσι έχασε το ελλαδιστάν έναν γνήσιο και αφοσιωμένο φιλέλληνα… δωρεάν φιλελληνισμός υποθέτουμε…

Οι «σκληρές ιστορίες πόνου» κατά του Castro είναι βέβαια συγκινητικές – αλλά ψεύτικες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα και των δυο οι γονείς τους είχαν «διαφύγει απ’ τα νύχια του». Μόνο που οι γονείς του Menendez την έκαναν απ’ την Κούβα για την Φλόριντα το 1953… και οι γονείς του Rubio το 1956… Οι επαναστάτες μπήκαν στην Havana την πρωτοχρονιά του 1959 – καμία σχέση λοιπόν της μετανάστευσης των Menendez και των Rubio με τον Castro… (Στην πραγματικότητα μάλιστα η μάνα Rubio ταξίδεψε αρκετές φορές στην κούβα μετά την επανάσταση, την μια φορά για διακοπές ενός μήνα…)

Να ήταν όμως μόνον αυτό (το ψέμα)…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη

Διάβασε παιδί μου… Κι όταν μεγαλώσεις, αν αυτά τα καθάρματα είναι ακόμα εδώ γύρω, θα ξέρεις τι να κάνεις… (Μια Παλαιστίνια με το παιδί της γύρισαν στα χαλάσματα του σπιτιού τους στην Tel-al-Hawa, γειτονιά της πόλης της Γάζα – 29 Γενάρη 2025)

Δευτέρα 17 Φλεβάρη >>

Η 6η κατά σειρά ανταλλαγή αιχμαλώτων μεταξύ Παλαιστινιακής αντίστασης και απαρτχάιντ καθεστώτος. Απελευθερώθηκαν 3 όμηροι απ’ την μια μεριά και 369 αιχμάλωτοι απ’ την άλλη.

Παλαιστίνη Στο πανό που κρέμεται στην μπροστινή μεριά του βάθρου εικονίζονται 11 εποικιστικοί οικισμοί και στρατιωτικές θέσεις που καταλήφθηκαν στη διάρκεια της «εισβολής του al Aqsa» στις 7 Οκτώβρη του 2023, με τον τονισμό ότι επιχειρησιακός συντονιστής της ήταν η «Ταξιαρχία της Khan Yunis» (του Mohammed Sinwar, που τώρα είναι ο επικεφαλής της Hamas στο σύνολο της λωρίδας). Γράφεται επίσης το σύνθημα «Είμαστε οι στρατιώτες, ω! Ιερουσαλήμ, ερχόμαστε».

Στο μεγάλο πανό, στην “πλάτη”, δεξιά είναι 8 σημαντικοί αξιωματικοί της Παλαιστινιακής αντίστασης που σκοτώθηκαν στη διάρκεια αυτών των 16 μηνών. Και αριστερά είναι μια απεικόνιση του Yahua Sinwar, που κάθεται στην πολυθρόνα όπου σκοτώθηκε στη Ράφα, με την φράση «Κανένας εξοστρακισμός».

Αυτό είναι το «φόντο» της 6ης ανταλλαγής αιχμαλώτων. Σε κάθε μια απ’ αυτές η Παλαιστινιακή αντίσταση παρουσιάζει ένα διαφορετικό. Έχετε την απορία που τυπώνονται αυτά τα πανό;

Όπου κι αν τυπώνονται δείχνουν μια ρωμαλέα και καλά οργανωμένη αντίσταση….

(Σε αντάλλαγμα το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς αναγκάστηκε να απελευθέρωσει 333 αιχμαλώτους που έδεσε μετά την 7η Οκτώβρη, και 36 καταδικασμένους σε ισόβια…)

Ο άλλος θάνατος…

Δευτέρα 17 Φλεβάρη >> Το ξέραμε. Όχι μόνο εκτός της κατεχόμενης Παλαιστίνης. Αλλά και μέσα στην θεοναζί, απαρτχάιντ κοινωνία. Κι εκεί και παντού το ήξεραν καλά: στις λίγες ώρες της «εισβολής του al Aqsa» στις 7 Οκτώβρη του 2023 ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός σκότωσε εκατοντάδες υπηκόους του… Ο IDF – όχι η Παλαιστινιακή αντίσταση.

Υπήρξαν δημοσιογραφικές έρευνες μέσα στο καθεστώς:

Υπήρξαν απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες μεταξύ των βομβαρδιστικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων και των «κέντρων»…

Υπήρξαν δηλώσεις και εξομολογήσεις καραβανάδων που συμμετείχαν στην εφαρμογή του «δόγματος Hannibal» εκείνο το πρωί…

Υπήρξαν καταθέσεις πολιτών / αυτοπτών μαρτύρων…

Υπήρξαν φωτογραφίες:

Δεκάδες καμένα αυτοκίνητα, συγκεντρωμένα εκ των υστέρων, δίπλα στο rave party: κτυπήθηκαν εν κινήσει, καθώς οι συμμετέχοντες στο party προσπάθησαν να απομακρυνθούν… Κτυπήθηκαν από πυραύλους hellfire, εκτοξευμένους από ελικόπτερα – καθόλου ο οπλισμός της Παλαιστινιακής αντίστασης…

Εντέλει, πριν δέκα μέρες, το παραδέχτηκε ακόμα και ο Yoav Gallant, που τότε ήταν υπουργός άμυνας (παραιτήθηκε πρόσφατα). Το παραδέχτηκε όχι για την 7η Οκτώβρη, αλλά για «μετά»:

Οι 1200 δολοφονημένοι στη διάρκεια της εισβολής στις 7 Οκτώβρη, που «χρεώθηκαν» στην Παλαιστινιακή αντίσταση (μαζί με τα «αποκεφαλισμένα μωρά» και τους «βιασμούς», που ποτέ δεν έγιναν…) ήταν κυρίως «δουλειά» του θεοναζί, απαρτχάιντ στρατού!

Μετρήστε αν θέλετε τα καμένα αυτοκίνητα στην πιο πάνω φωτογραφία (δείχνει μόνο ένα μέρος του parking-του-θανάτου). Είναι γύρω στα 110. Νομίζετε ότι μέσα ήταν μόνο ο/η οδηγός; Όχι βέβαια! Στο πανικό που ακολούθησε την εισβολή θα έμπαιναν όσοι χωρούσαν: τουλάχιστον 300 δολοφονίες-απ’-τον-αέρα αναλογούν σ’ αυτούς τους καμένους σκελετούς. Και δεν είναι μόνο τα αυτοκίνητα. Κτυπήθηκαν σπίτια, κτυπήθηκαν ακόμα και στρατιωτικά φυλάκια, καθώς είχαν καταληφθεί απ’ την αντίσταση που είχε «δέσει» καραβανάδες…

Η ομολογία του Gallant αφορά το «μετά»: τους ομήρους. Γλύτωσαν στις 7 Οκτώβρη, έπρεπε να δολοφονηθούν μετά, για να «πέσει η ανταλλακτική αξία» τους… Χρειάζεται να το πούμε; Οι πληρωμένοι δυτικοί δημαγωγοί (και εντός ελλαδιστάν) φρόντισαν να εξαφανίσουν οποιαδήποτε αναφορά στις δηλώσεις Gallant…. μην διαταραχτεί η συμμαχία Αθήνας – Τελ Αβίβ….

Το ότι τέτοιο είναι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ακόμα και απέναντι στους υπηκόους του το ξέρουμε. Το ότι, όμως, αυτό έχει γίνει ευμενώς αποδεκτό απ’ τους όποιους «διεθνείς υποστηρικτές» του, που μιλούν ακόμα για «σφαγή της Hamas» στις 7 Οκτώβρη για να «δικαιολογήσουν» την γενοκτονία, το Ολοκαύτωμα της Γάζα, αυτό είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα.

Η υποστήριξη αυτή είναι ακόμα πιο βρώμικη, πιο άθλια, πιο απάνθρωπη απ’ την υποστήριξη στους ναζί της δεκαετίας του ’40. Γιατί αφορά την ολική, μανιακή, εγκληματική φονικότητα, του καθεστώτος, χωρίς καν την διάκριση «οι δικοί μας και οι άλλοι»…

Το ζήτημα θα ήταν θεωρητικό αν δεν συνέβαινε αυτοί οι υποστηρικτές να είναι ζωντανοί, υπαρκτοί, συχνά σε θέσεις εξουσίας ή, οι υπόλοιποι, σε θέσεις κλακαδόρων. Δεν είναι λίγοι σ’ όλη την «πολιτισμένη δύση» – εξακολουθούν όμως να έχουν ασυλία, εξακολουθούν να διαδίδουν την απανθρωπιά τους, εξακολουθούν να αγορεύουν περί «αντισημιτισμού».

Έχουμε πρόβλημα αντιφασισμού; Ναι, έχουμε, είναι πολύ μεγάλο και πολύ σοβαρό… Και το βρίσκουμε εδώ και καιρό μπροστά μας…