Month: August 2025

Παλαιστίνη 4

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.15) >> Αν ασχοληθήκατε με την «πολιτική οικονομία» της γενοκτονίας (τόσο την «οικονομική» όσο και τη «νομική» πλευρά της) θα πρέπει να συνειδητοποιήσατε (;) ότι η συμπαράσταση στον απελευθερωτικό αγώνα στην Παλαιστίνη δεν μπορεί να είναι ούτε εύκολη ούτε «λόγια». Το μέτρο των πράξεών μας δεν μπορεί να είναι το «τι μπορούμε» (τίποτα δεν μπορούμε, έτσι απλά!) αλλά το τι ζητούν οι περιστάσεις να μπορούμε. Ακόμα περισσότερο αν υπάρχει η συναίσθηση (;) ότι η «απελευθέρωση» των χασάπηδων στην Παλαιστίνη και η δυτικά «ευλογημένη» ασυδοσία τους δεν είναι ούτε μεμονωμένη ούτε προσωρινή επιλογή∙ είναι μάλλον ένα «μάθημα», ένας «πρόλογος», μια «εισαγωγή»∙ αυτό που λέγεται «διαμόρφωση του συνειδησιακού πεδίου» για το κοντινό μέλλον.

Για να συμβάλουμε στην αποκατάσταση αυτού του μέτρου σας καλούμε να δείτε (ή να ξαναδείτε) το παρακάτω video (με ελληνικούς υπότιτλους). Αφορά την διαρκή ιστορία της Παλαιστινιακής αντίστασης, αλλά κυρίως την σύντομη ιστορία μιας μικρής αλλά ιδιαίτερα δραστήριας αντι-σιωνιστικής / αντι-καπιταλιστικής / αντι-κατοχικής σοσιαλιστικής οργάνωσης μέσα στο ισραήλ, την δεκαετία του 1960 και του 1970 – το όνομά της (το όνομα της εφημερίδας της για την ακρίβεια, αλλά έτσι έγινε γνωστή) Matzpen. Θα βρείτε διαφορές, θα βρείτε όμως και ομοιότητες τότε και τώρα…

Ξέρουμε: κάποιοι / ες θα πουν «ααααα, τότε ήταν άλλοι καιροί…» Μοιρολατρεία;;;; Ναι: πάντα είναι «άλλοι καιροί»!… Οι αρνήσεις φτιάχνουνε καιρούς, όχι οι καιροί αρνήσεις!  

To video γυρίστηκε το 2003, και είναι διάρκειας 54 λεπτών.*

*Το video προβλήθηκε για πρώτη φορά σε ανοικτή εκδήλωση στις 19 Απρίλη του 2019, στο ΕΜΠ, στη διάρκεια μιας 7μηνης εκστρατείας (απ’ τον Νοέμβρη του 2018 ως και τον Μάη του 2019) συμπαράστασης στην πολύμηνη Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής στη Γάζα, εκ μέρους του συμβουλίου για την εργατική αυτονομία με γενικό τίτλο: «Παρασκευές για την Παλαιστίνη / ενάντια στον ελληνικό ιμπεριαλισμό». Στη διάρκεια αυτών των μηνών έγιναν πέντε εκδηλώσεις / προβολές, μια συγκέντρωση «ενάντια στην ελληνο-ισραηλινή εγκληματική συμμαχία» έξω απ’ το ελληνικό υπ.εξ., και μια διαδήλωση με το ίδιο θέμα, και πάλι στο ελληνικό υπ.εξ.

Περισσότερα στο symvoulio.gr

Business as usual

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.09) >> Τι θα κρατήσει άραγε η ιστορία; Το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι πήγε στην περιουσία του στη Σκωτία (κάτι χρεωκοπημένες επιχειρήσεις γκολφ, που θέλει να τις σώσει προωθώντας εκεί κάποιο “open” το γρηγορότερο…), και «δέχτηκε στο μαγαζί του» τόσο την πολιτική βιτρίνα του Λονδίνου, όσο και την εκλεκτή κυρία Ursula. Δεν συνηθίζονται αυτά: οι «ξένοι ηγέτες» πηγαίνουν στα μέγαρα που είναι οι «ντόπιοι» – όχι το ανάποδο. Το ανάποδο λέγεται «φτύσιμο» – αλλά μπορεί να ψιχαλίζει…

Τον κοκάκια του Λονδίνου το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι τον ήθελε για να σώσει τις επιχειρήσεις του. Την εκλεκτή της ε.ε. την ήθελε για να υπογράψει μια ακόμα «συμφωνία» ενδοδυτικού κανιβαλισμού. (Σας έχουμε μιλήσει γι’ αυτόν εδώ απ’ την εποχή της ανατίναξης του nord stream 2).

Οι 15% δασμοί στις ευρωπαϊκές εξαγωγές στις ηπα (είπε η εκλεκτή…) ήταν το μη χείρον βέλτιστον… Δεν είπε όμως όλη την αλήθεια. Κάποιος άλλος αξιωματούχος της ε.ε. το έκανε:

Δεν είναι [οι ταρίφες…] μόνο για το εμπόριο: Είναι για την ασφάλεια, είναι για την Ουκρανία, είναι για την τρέχουσα γεωπολιτική αστάθεια είπε ο Maros Sefcovic, ο επίτροπος εμπορίου της ε.ε., σε συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλες την Δευτέρα. Είπε ότι δεν θα μπει στις λεπτομέρειες όλων όσων κουβεντιάστηκαν με τον κ. Trump την Κυριακή, «αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν ήταν μόνο για το εμπόριο».

Η ε.ε. (ή η εκλεκτή και οι φίλοι της) έχουν αποφασίσει να «πληρώνουν προστασία» στην Ουάσιγκτον – άσχετα με το ποιος κάθεται στο άσπρο σπίτι. Έναντι «κινδύνων» και «απειλών» που φτιάχνουν μόνοι τους γιατί έτσι θεωρούν ότι θα βρουν την ιμπεριαλιστική τους φόρμα. Κάποιοι λεπτολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτήν την φόρμα ψάχνουν∙ ότι τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια / αφεντικά χρειάζονται χρόνο για να διεκδικήσουν με αξιώσεις την «ηγεμονία στον πλανήτη» στη θέση των παρακμιακών ηπα∙ και ότι ως τότε σκύβουν το κεφάλι και πληρώνουν – πιο σωστά βάζουν τους υπηκόους τους να πληρώνουν και τον «καινούργιο σερίφη στην πόλη» και τον φιλόδοξο ευρω-διάδοχό του. (Μοιάζει μάλλον με παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βρει η ψυχή του…)

Εν τω μεταξύ σφίγγουν τα λουριά – ή προσπαθούν. Τώρα χρειάζονται (ξανά) κρέας στους στρατούς τους, ειδικά στο πεζικό. Θα γίνουν – γίνονται – αλλαγές∙ θα οργανωθούν προπαγανδιστικές εκστρατείες∙ θα γίνει ψηφιακή η μηχανο-οργάνωση της «κατάταξης» για να εντοπίζονται ευκολότερα και πληρέστερα οι απρόθυμοι∙ οι «υποχρεώσεις» αντικαθιστούν τα «δικαιώματα» όπως το είπε έγκαιρα ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα∙ θα γίνει πολύ must το πόστο του καραβανοχειριστή drones (με το παραμύθι ότι είναι ασφαλές πόστο και δεν κινδυνεύει απ’ τον εχθρό…) κλπ κλπ…

Η πατρίς κινδυνεύει – έχουμε αστάθεια (και το παλάτι έξοδα)…

Το ψόφιο κουνάβι με βατραχοπέδιλα

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.06) >> Έχει θυμώσει λέει – το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι. Με τον Putin – λέει. Και του έκοψε την προθεσμία για εκεχειρία στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙ από 50 ημέρες την έκανε … αύριο μεθαύριο… Και μετά θα του δείξει του παλιορώσου πόσα απίδια βάζει ο σάκος – λέει. Βάζοντας δασμούς στους υπόλοιπους των (αρχικών) BRICS, εκτός της νότιας αφρικής (αυτήν την έχει τιμωρήσει για άλλους λόγους: επειδή η κυβέρνηση είναι «ρατσιστική» κατά των λευκών – λέει) για να μην αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο…

Εν τω μεταξύ θύμωσε και με τον Μεντβέντεφ – λέει. Και κούνησε δύο υποβρύχια με πυραύλους πυρηνικού πολέμου «νάναι σε κατάλληλη θέση» – λέει….

«Φίλος της ειρήνης είπαμε, αλλά όχι και να με εκμεταλλεύονται» θα πρέπει να σκέφτηκε. Η εγωπάθεια τα έχει αυτά τα προβλήματα: αν δεν αναγνωρίζουν την δύναμη, την ομορφιά, το κύρος σου τα παίρνεις. Ειδικά αν συμβαίνει να μένεις στο άσπρο σπίτι.

Πίσω απ’ τον θόρυβο της καθημερινής δημοσιότητας (που ολοφάνερα είναι ένα απ’ τα drug του ψόφιου κουναβιού) υπάρχει το ερώτημα της κρατικής πολιτικής. Των ηπα. Αν οι εσωτερικοί συσχετισμοί δύναμης είναι (ακόμα) ρευστοί, κι αν δεν υπάρχει manual ούτε εμπειρία για το πως φρενάρεις την παρακμή σου, είναι τελικά εύλογο πως το μόνο που απομένει είναι ο καιροσκοπισμός. Απ’ αυτήν την άποψη οι μανίες του ψόφιου κουναβιού ταιριάζουν στην αμερικανική συγκυρία. «Προσωποποιούν» τον δομικό καιροσκοπισμό ενός άλλοτε ηγεμονικού συστήματος κρύβοντας τις βαθιές του αδυναμίες.

Εν τω μεταξύ αυτός που εκνευρίζει το ψόφιο κουνάβι έχει μια άποψη για τις αμερικανικές πολιτικές βιτρίνες. Την διατύπωσε πριν πάνω από 8 χρόνια, στις 30 Μάη του 2017, συνεντευξιαζόμενος στη γαλλική le Figaro. Δεν θα την έλεγε κάποιος ούτε πρωτότυπη ούτε λαθεμένη. Σημειώστε παρακαλούμε ότι οι τρεις αμερικάνοι πρόεδροι στους οποίους αναφέρεται εκείνη τη χρονική στιγμή είναι κατά σειρά ο Bush ο Β, ο Obama – και το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του:

Πράγματι, αυτοί εκεί στη Μόσχα το 2017 δεν ήξεραν τι τους γίνεται… Ούτε μετά…