Month: August 2025

Sumud

Δευτέρα 4 Αυγούστου >> Καινούργιος Roger Waters πριν λίγες ημέρες. Για την Παλαιστίνη – την Παλαιστίνη του Κόσμου, την απελευθέρωσή της/του:

Παλαιστίνη 1

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.28) >> Είναι πολύ συγκινητικό! Πάρα πολύ συγκινητικό!!! Διάφοροι επώνυμοι ευρωπαίοι κοκάκηδες απειλούν (: «παναία μου!!!!») ότι θα αναγνωρίσουν Παλαιστινιακό κράτος!!!! Θα το «αναγνωρίσουν» λένε σε κανά δυο μήνες, αν ο θεοναζί, απαρτχάιντ σύμμαχός τους συνεχίσει την λιμοκτονία των φυλακισμένων στη λωρίδα της Γάζα…

Ωωωω! Είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους τους!! Πολύ γενναιόδωρο!!!

Στο χάρτη κάτω μπορείτε να δείτε πόσα κράτη στον πλανήτη είχαν αναγνωρίσει «παλαιστινιακό κράτος» ως τον περασμένο Μάρτη:

Είναι αυτά με το σκούρο πράσινο χρώμα. Σύνολο; 147 (από τα 193 που δηλώνουν μέλη του οηε….). Μάλιστα, «παλαιστινιακό κράτος» ανακηρύχτηκε απ’ την PLO στις 15 Νοέμβρη του μακρινού 1988, και ως το τέλος εκείνης της χρονιάς είχε «αναγνωριστεί» από 78 κράτη…

Και λοιπόν; Οι δυτικές βιτρίνες-στην-άσπρη-σκόνη (δηλαδή τα αφεντικά που αντιπροσωπεύουν) «απειλούν» ότι θα κάνουν τώρα εκείνο που άλλα κράτη έχουν κάνει εδώ και δεκαετίες∙ και που αποδεδειγμένα δεν έχει καμιά πρακτική σημασία! Και δεν έχει καμία πρακτική σημασία επειδή «παλαιστινιακό κράτος» ακόμα και στα σύνορα του 1967 (άπειρες αποφάσεις του οηε μιλούν γι’ αυτά τα σύνορα!!) σημαίνει ότι (σήμερα) περίπου 700.000 έποικοι θα πρέπει να ξεκουμπιστούν και να φύγουν απ’ την δυτική Όχθη – την οποία έχουν «απαλλοτριώσει»! Πράγμα που σημαίνει ότι οι δυτικοί σύμμαχοι του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, θα αναγκάσουν τον πολύτιμο σύμμαχό τους (τόσο πολύτιμο ώστε να τον υποστηρίζουν για να κάνει αυτά που κάνει…) να εγκαταλείψει και την δυτική Όχθη και όλα τα «μεγάλα» σχέδιά του…

Δεν είναι συγκινητικό; Δεν είναι συγκλονιστικό; Οι δυτικοί κοκαϊνομανείς-στην-εξουσία νομίζουν ότι μπορούν να «ξεπλυθούν» για την πολλαπλή συνέργειά τους στο Παλαιστινιακό Ολοκαύτωμα κοροϊδεύοντας ασύστολα, αναγνωρίζοντας ένα «παλαιστινιακό κράτος» (και το Κουίσλινγκ καθεστώς του μαζί…) που στη Γάζα είναι νεκροταφείο-σε-αναμονή και στη δυτική Όχθη – εκτός Ramallah – «οικόπεδο για  real estate»….

Ααααα: για να δείξουν αυτήν την καλοσύνη οι δυτικοί κοκάκηδες βάζουν έναν όρο στους φυλακισμένους: να αφοπλιστεί, να διαλυθεί, να εξαφανιστεί η ένοπλη αντίστασή τους… (Διότι «αναγνώριση κράτους» στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν σημαίνει καθόλου και αναγνώριση ένοπλου σώματος / στρατού – μην τρελαθούμε κιόλας, ε;;)

Αυτή η αντίσταση είναι που έχει εξελιχθεί σε μεγάλο εφιάλτη τους! Δεν κάμπτεται με τίποτα, προκαλεί διαρκώς απώλειες στον κατοχικό στρατό, αναγκάζοντάς τον να πνίγεται σε μια 7η Οκτώβρη μεγάλης διάρκειας! Αν οι ξυπόλυτοι τα καταφέρνουν απέναντι στον «ισχυρότερο στρατό στη μέση Ανατολή» (και τους συμμάχους του…) τότε;;;;

Αυτό το περίεργο άσπρο πακέτο που θάβουν οι αντάρτες είναι ένας αυτοσχέδιος «πιεζοηλεκτρικός» πυροδοτικός μηχανισμός! Αποτελείται από 2 τάβλες και ανάμεσα, σα σάντουιτς, είναι ένα απλό ηλεκτρικό κύκλωμα. Όταν περάσει από πάνω κάποιο βαρύ όχημα, π.χ. τανκ ή τεθωρακισμένο, πιέζεται το λίγο χώμα που σκεπάζει πρόχειρα τον μηχανισμό, που με τη σειρά του πιέζει την πάνω τάβλα προς τα κάτω. Έτσι «κλείνει» το κύκλωμα και πυροδοτείται η βόμβα-δρόμου. Η οποία έχει φτιαχτεί από την «γέμιση» άσκαστων θεοναζί βομβών.

«Χαμηλή» τεχνολογία είπατε; Ναι. Υψηλή εφευρετικότητα όμως!!  (Η συγκεκριμένη ενέδρα στήθηκε στις 22 Ιούλη 2025)

Παλαιστίνη 2

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.23) >> Ξέρουμε άραγε πόσο «συμπαγές», πόσο «λεπτοδουλεμένο» είναι το θεοναζί (αλλά και δυτικό) σχέδιο λιμοκτονίας – μέσα – στη – γενοκτονία; Όχι, δεν ξέρουμε!!!

Ένας αμερικάνος απόστρατος / βετεράνος αντισυνταγματάρχης «green beret», εκπαιδευμένος για τις «ειδικές» αμερικανικές επιχειρήσεις «αντι-αντάρτικου», με θητεία σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ονόματι Tony Aquilar, βρέθηκε πρόσφατα στη Γάζα ως μισθοφόρος «φύλακας» της πιο βρώμικης παράστασης «μα αφού κάτι σας ταϊζουμε, γιατί φωνάζετε;». Ο Aquilar δηλώνει εκπαιδευμένος και ορκισμένος να τηρεί τους διεθνείς νόμους και κανόνες για την προστασία των αμάχων: ανήκει σ’ αυτές τις «φουρνιές» των αμερικάνων καραβανάδων που βγήκαν απ’ το West Point τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, για τις οποίες γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα σε σχέση με το «18ο κενό».

Δεν θα ήταν φίλος μας! ΟΜΩΣ: αυτός ακριβώς ο τύπος μιλάει επί σχεδόν 1,5 ώρα στον γνωστό Tucker Carlson (ούτε κι αυτός είναι φίλος μας!!!) για να περιγράψει τι-είδε-με-τα-μάτια-του, πόσα-και-ποια-εγκλήματα-πολέμου-είδε-με-τα-μάτια-του τον 1,5 μήνα που έμεινε πρόσφατα εκεί ως «φύλακας». Και επειδή είναι αυτός που είναι, τα όσα λέει και περιγράφει έχουν κάνει πολλές φορές τον γύρο του διαδικτύου του πλανήτη, σε διαφορετικές αλλά πιο σύντομες συνεντεύξεις, από το Democracy Now! μέχρι δεν ξέρουμε που.

Αν έχετε ανοικτό μυαλό, δείτε τη συνέντευξη εδώ.

Παλαιστίνη 3

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.20) >> Οι υποτιθέμενες απειλές των κοκάκηδων των δυτικών ιμπεριαλισμών, που οι δημαγωγοί τους παρουσιάζουν ως «σκληρές» κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι ουσιαστικά το «ελευθέρας» να συνεχίσει, αλλά με τρόπο που να μπορεί να συμπεριληφθεί εύκολα στο «δικαίωμα αυτοάμυνας» – κι όχι μόνο των θεοναζί… Η σχεδιασμένη, μεθοδική, μαζική λιμοκτονία εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων δεν περιλαμβανόταν ως τώρα σ’ αυτό το «δικαίωμα» – έφτασε στην «πόρτα» του. Χαράχτηκε στη συλλογική μνήμη, όχι μόνο των Παλαιστίνιων.

Αυτός είναι ένας φασίστας αμερικάνος «εκπρόσωπος του λαού» – πρώην λομπίστας της βιομηχανίας τζόγου. Ένας, μόνο ένας – «πρωτοπόρος»! Για να θυμίζει όχι μόνο ότι αυτός και οι όμοιοί του κρατάνε ακόμα απόσταση ασφαλείας απ’ το να σπάνε πέτρες σ’ όλη τη ζωή τους, αλλά επιπλέον ότι οι υπόλοιποι έχουμε φτάσει στο σημείο «να λέμε ευτυχώς» που δεν είναι περισσότεροι εκείνοι που λένε φωναχτά αυτά που σκέφτονται…

Ακόμα κι αν τα αφεντικά των θεοναζί παρουσιάζονται ως «ενοχλημένα», ουσιαστικά αναγνωρίζουν την σκοπιμότητα αυτής της καθόλου καινούργιας ιδέας: να κάνουν την πείνα και τον θάνατο απ’ την πείνα και την δίψα όπλο κατά της ένοπλης αντίστασης.

Ο αποχαλινωμένος εξτρεμισμός της δυτικής ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και στα όποια (δυτικά) κινήματα υπέρ των Παλαιστινίων. Ας μην το κρύβουμε. Αυτός ο αποχαλινωμένος εξτρεμισμός μετατοπίζει διαρκώς το «σημείο εστίασης» της όποιας συμπαράστασης, κάνοντας τα συναισθήματα μοχλό απομάκρυνσης απ’ την αιτία όλων όσων υποφέρουν οι Παλαιστίνιοι  και οι Παλαιστίνιες, την αιτία που πολεμάει η αντίσταση: την κατοχή και το απαρτχάιντ. Κι όμως. Ακόμα κι αν μερικές εκατοντάδες φορτηγά του οηε μπουν στη Γάζα∙ ακόμα κι αν μερικές χιλιάδες τόνοι τροφίμων, νερού, φαρμάκων ξεφορτωθούν και διανεμηθούν κάπως αποτελεσματικά στα 2 εκατομμύρια αιχμαλώτων, ακόμα κι αν αύριο εφαρμοστεί κάποια εκεχειρία διαρκείας, η κατοχή και το απαρτχάιντ θα συνεχίζονται αν δεν αντιμετωπιστούν όπως τους αξίζει.

Συνεπώς, καμία «αιχμή» της δυτικής καθεστωτικής βαρβαρότητας στην Παλαιστίνη δεν θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και ουσιαστικά αν δεν αντιμετωπιστούν όλες! Δεκτός ο ανθρωπισμός (εκτός εισαγωγικών), αλλά μόνος του βρίσκεται εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απ’ την λήξη της κατοχής και την οριστική διάλυση του απαρτχάιντ καθεστώτος. Η μόνη δυνατότητα που υποδεικνύει όλες αυτές τις αιτίες μαζί, η μόνη δυνατότητα που υποδεικνύει την «λύση», είναι η πολιτική της παλαιστινιακής ένοπλης αντίστασης.

Πριν 4 δεκαετίες το σύνθημα που φωνάζαμε ήταν «όπλα, όχι δάκρυα για την Παλαιστίνη!». Σήμερα οι δυτικές ολιγαρχίες έχουν φροντίσει αυτή η υποστήριξη στην ένοπλη αντίσταση, ακόμα και φραστική (προφανώς δεν χρειάζονται την δική μας βοήθεια στον εξοπλισμό τους!)  να τιμωρείται ως «παρότρυνση στην τρομοκρατία».

Την απάντησή μας την έχουμε δώσει (και από ‘δω), ας την επαναλάβουμε: πριν 42 χρόνια, για την ακρίβεια στις 22 Νοέμβρη του 1983, η γενική συνέλευση των κρατών μελών του οηε (κράτη, όχι … αναρχικοί!!!) έβγαλε την απόφαση Α/RES/38/17 η οποία, μεταξύ άλλων έλεγε και τα εξής:

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η άρνηση των αναπαλλοτρίωτων δικαίων του Παλαιστινιακού λαού για αυτοκαθορισμό, κυριαρχία, ανεξαρτησία και επιστροφή στην Παλαιστίνη και οι επαναλαμβανόμενες επιθετικές ενέργειες του Ισραήλ κατά των λαών της περιοχής συνιστούν μια σοβαρή απειλή στην διεθνή ειρήνη και ασφάλεια,

Βαθιά σοκαρισμένοι και ανήσυχοι για τις θλιβερές συνέπειες της εισβολής του Ισραήλ στο Λίβανο, και ανακαλώντας όλες τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, ειδικά τις …

1. Καλεί όλα τα Κράτη Μέλη να εφαρμόσουν πλήρως και αξιόπιστα όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ σε σχέση με την άσκηση του δικαιώματος αυτοκαθορισμού και ανεξαρτησίας των λαών που βρίσκονται κάτω από αποικιακή και ξένη κυριαρχία∙

2. Επαναεπιβεβαιώνει τη νομιμότητα του αγώνα των λαών για την ανεξαρτησία, την εδαφική τους ακεραιότητα, την εθνική τους ενότητα και την απελευθέρωσή τους απ’ την αποικιακή κυριαρχία, το απαρτχάιντ και την ξένη κατοχή με όλα τα διαθέσιμα μέσα, συμπεριλαμβανόμενου του ένοπλου αγώνα∙

3. ….

Απλά, πολύ απλά: Η ΕΝΟΠΛΗ ΑΝΤΙ-ΑΠΟΙΚΙΑΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (τόσο γενικά οπουδήποτε στον πλανήτη όσο και ειδικά για την Παλαιστίνη) ΕΙΝΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ήδη απ’ το 1983!!! (Και, αυτονόητα, ΔΕΝ είναι κανενός «δικαίωμα» να «διαλέγει» το θρήσκευμα που θα προτιμούσε για τέτοιους ένοπλους αγώνες!!!)

Που σημαίνει: είτε με Fatah (κι αυτοί «τρομοκράτες» χαρακτηρίζονταν κάποτε…), είτε με Hamas, είτε με Ισλαμική Jihad, είτε με Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, είτε με Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (οι 4 τελευταίες οργανώσεις αποτελούν την ενιαία αντίσταση στη Γάζα σίγουρα απ’ την 7η Οκτώβρη και μετά…) είτε με οποιαδήποτε άλλη οργάνωση η ένοπλη αντίσταση στο κατοχικό, απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώς είναι ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ όχι μόνο του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα στη μέση Ανατολή αλλά και της περιβόητης «διεθνούς νομιμότητας» εδώ και πολλές δεκαετίες!

Δεν ξεμπερδεύουμε όμως έτσι εύκολα. Αν το 1983 ο ένοπλος αγώνας των Παλαιστίνιων για την απελευθέρωσή τους από την αποικιακή κυριαρχία, το απαρτχάιντ και την ξένη κατοχή ήταν απόλυτο δικαίωμα διεθνώς αναγνωρισμένο∙ αν, ήδη απ’ το 1949 σύμφωνα με τις διεθνείς Συμβάσεις της Γενεύης … καμία «κατοχική δύναμη» ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ «αυτοάμυνας» επί του κατεχόμενου εδάφους∙ κι αν, αντίστροφα, από το 2023 το κατοχικό, απαρτχάιντ καθεστώς έχει αποκτήσει με κάθε δυτική ευλογία, με δυτική επιμονή, με δυτική σταθερότητα, «δικαίωμα στην αυτοάμυνα», δηλαδή «δικαίωμα» στις μαζικές δολοφονίες, «δικαίωμα» στις μαζικές καταστροφές, «δικαίωμα» στον εξανδραποδισμό, «δικαίωμα» στη γενοκτονία και, εν τέλει, «δικαίωμα» στη λιμοκτονία, αν λοιπόν έτσι συμβαίνουν τα πράγματα (και ακριβώς έτσι συμβαίνουν!!!) τότε όλοι εμείς εδώ στη «δύση» έχουμε μπροστά μας και γύρω μας μια κρατική / καπιταλιστική «πρόκληση» κολοσσιαίων διαστάσεων και ακόμα πιο κολοσσιαίων συνεπειών! Μην απωθούμε την πραγματικότητα! Μην παριστάνουμε ότι υπάρχει μόνο ένα «παλαιστινιακό πρόβλημα»! Όχι!!! Βρίσκεται σε εξέλιξη μια καθολική δυτική κρατική / καπιταλιστική / ιδεολογική «ανατροπή» όλων των (δυτικής προέλευσης…) θεσμίσεων περιορισμού της κρατικής δολοφονικής δράσης! Μέσα στην οποία το Ολοκαύτωμα των Παλαιστίνιων είναι η αιχμή, το παράδειγμα, το «μοντέλο».

Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα (διαφωνείτε;;;;) ο ανθρωπισμός, όσες ευαισθησίες κι αν κουβαλάει, τελειώνει οριστικά την αξία και την χρησιμότητά του: ΔΕΝ είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον βίαιο, βάρβαρο, αποκτηνωμένο κρατικό / καπιταλιστικό μετασχηματισμό της γενικής δύσης (βίαιο, βάρβαρο, αποκτηνωμένο κρατικό / καπιταλιστικό μετασχηματισμό που ζήσαμε σε πρώτο γύρο με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία…) με ανθρωπιστικά εφόδια.

Κι αν δεν έχουμε άλλα, τότε είμαστε πάρα πάρα πολύ πίσω∙ επιτρέψτε μας την δυσοίωνη εκτίμηση: αν η μόνη μας προίκα είναι οι ευαισθησίες μας και το «εεε, κάνουμε ό,τι μπορούμε…» είμαστε καταδικασμένοι, όχι μόνο από φυσική αλλά και από ηθική, συναισθηματική και κάθε άλλη άποψη.

Παλαιστίνη 4

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.15) >> Αν ασχοληθήκατε με την «πολιτική οικονομία» της γενοκτονίας (τόσο την «οικονομική» όσο και τη «νομική» πλευρά της) θα πρέπει να συνειδητοποιήσατε (;) ότι η συμπαράσταση στον απελευθερωτικό αγώνα στην Παλαιστίνη δεν μπορεί να είναι ούτε εύκολη ούτε «λόγια». Το μέτρο των πράξεών μας δεν μπορεί να είναι το «τι μπορούμε» (τίποτα δεν μπορούμε, έτσι απλά!) αλλά το τι ζητούν οι περιστάσεις να μπορούμε. Ακόμα περισσότερο αν υπάρχει η συναίσθηση (;) ότι η «απελευθέρωση» των χασάπηδων στην Παλαιστίνη και η δυτικά «ευλογημένη» ασυδοσία τους δεν είναι ούτε μεμονωμένη ούτε προσωρινή επιλογή∙ είναι μάλλον ένα «μάθημα», ένας «πρόλογος», μια «εισαγωγή»∙ αυτό που λέγεται «διαμόρφωση του συνειδησιακού πεδίου» για το κοντινό μέλλον.

Για να συμβάλουμε στην αποκατάσταση αυτού του μέτρου σας καλούμε να δείτε (ή να ξαναδείτε) το παρακάτω video (με ελληνικούς υπότιτλους). Αφορά την διαρκή ιστορία της Παλαιστινιακής αντίστασης, αλλά κυρίως την σύντομη ιστορία μιας μικρής αλλά ιδιαίτερα δραστήριας αντι-σιωνιστικής / αντι-καπιταλιστικής / αντι-κατοχικής σοσιαλιστικής οργάνωσης μέσα στο ισραήλ, την δεκαετία του 1960 και του 1970 – το όνομά της (το όνομα της εφημερίδας της για την ακρίβεια, αλλά έτσι έγινε γνωστή) Matzpen. Θα βρείτε διαφορές, θα βρείτε όμως και ομοιότητες τότε και τώρα…

Ξέρουμε: κάποιοι / ες θα πουν «ααααα, τότε ήταν άλλοι καιροί…» Μοιρολατρεία;;;; Ναι: πάντα είναι «άλλοι καιροί»!… Οι αρνήσεις φτιάχνουνε καιρούς, όχι οι καιροί αρνήσεις!  

To video γυρίστηκε το 2003, και είναι διάρκειας 54 λεπτών.*

*Το video προβλήθηκε για πρώτη φορά σε ανοικτή εκδήλωση στις 19 Απρίλη του 2019, στο ΕΜΠ, στη διάρκεια μιας 7μηνης εκστρατείας (απ’ τον Νοέμβρη του 2018 ως και τον Μάη του 2019) συμπαράστασης στην πολύμηνη Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής στη Γάζα, εκ μέρους του συμβουλίου για την εργατική αυτονομία με γενικό τίτλο: «Παρασκευές για την Παλαιστίνη / ενάντια στον ελληνικό ιμπεριαλισμό». Στη διάρκεια αυτών των μηνών έγιναν πέντε εκδηλώσεις / προβολές, μια συγκέντρωση «ενάντια στην ελληνο-ισραηλινή εγκληματική συμμαχία» έξω απ’ το ελληνικό υπ.εξ., και μια διαδήλωση με το ίδιο θέμα, και πάλι στο ελληνικό υπ.εξ.

Περισσότερα στο symvoulio.gr

Business as usual

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.09) >> Τι θα κρατήσει άραγε η ιστορία; Το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι πήγε στην περιουσία του στη Σκωτία (κάτι χρεωκοπημένες επιχειρήσεις γκολφ, που θέλει να τις σώσει προωθώντας εκεί κάποιο “open” το γρηγορότερο…), και «δέχτηκε στο μαγαζί του» τόσο την πολιτική βιτρίνα του Λονδίνου, όσο και την εκλεκτή κυρία Ursula. Δεν συνηθίζονται αυτά: οι «ξένοι ηγέτες» πηγαίνουν στα μέγαρα που είναι οι «ντόπιοι» – όχι το ανάποδο. Το ανάποδο λέγεται «φτύσιμο» – αλλά μπορεί να ψιχαλίζει…

Τον κοκάκια του Λονδίνου το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι τον ήθελε για να σώσει τις επιχειρήσεις του. Την εκλεκτή της ε.ε. την ήθελε για να υπογράψει μια ακόμα «συμφωνία» ενδοδυτικού κανιβαλισμού. (Σας έχουμε μιλήσει γι’ αυτόν εδώ απ’ την εποχή της ανατίναξης του nord stream 2).

Οι 15% δασμοί στις ευρωπαϊκές εξαγωγές στις ηπα (είπε η εκλεκτή…) ήταν το μη χείρον βέλτιστον… Δεν είπε όμως όλη την αλήθεια. Κάποιος άλλος αξιωματούχος της ε.ε. το έκανε:

Δεν είναι [οι ταρίφες…] μόνο για το εμπόριο: Είναι για την ασφάλεια, είναι για την Ουκρανία, είναι για την τρέχουσα γεωπολιτική αστάθεια είπε ο Maros Sefcovic, ο επίτροπος εμπορίου της ε.ε., σε συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλες την Δευτέρα. Είπε ότι δεν θα μπει στις λεπτομέρειες όλων όσων κουβεντιάστηκαν με τον κ. Trump την Κυριακή, «αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν ήταν μόνο για το εμπόριο».

Η ε.ε. (ή η εκλεκτή και οι φίλοι της) έχουν αποφασίσει να «πληρώνουν προστασία» στην Ουάσιγκτον – άσχετα με το ποιος κάθεται στο άσπρο σπίτι. Έναντι «κινδύνων» και «απειλών» που φτιάχνουν μόνοι τους γιατί έτσι θεωρούν ότι θα βρουν την ιμπεριαλιστική τους φόρμα. Κάποιοι λεπτολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτήν την φόρμα ψάχνουν∙ ότι τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια / αφεντικά χρειάζονται χρόνο για να διεκδικήσουν με αξιώσεις την «ηγεμονία στον πλανήτη» στη θέση των παρακμιακών ηπα∙ και ότι ως τότε σκύβουν το κεφάλι και πληρώνουν – πιο σωστά βάζουν τους υπηκόους τους να πληρώνουν και τον «καινούργιο σερίφη στην πόλη» και τον φιλόδοξο ευρω-διάδοχό του. (Μοιάζει μάλλον με παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βρει η ψυχή του…)

Εν τω μεταξύ σφίγγουν τα λουριά – ή προσπαθούν. Τώρα χρειάζονται (ξανά) κρέας στους στρατούς τους, ειδικά στο πεζικό. Θα γίνουν – γίνονται – αλλαγές∙ θα οργανωθούν προπαγανδιστικές εκστρατείες∙ θα γίνει ψηφιακή η μηχανο-οργάνωση της «κατάταξης» για να εντοπίζονται ευκολότερα και πληρέστερα οι απρόθυμοι∙ οι «υποχρεώσεις» αντικαθιστούν τα «δικαιώματα» όπως το είπε έγκαιρα ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα∙ θα γίνει πολύ must το πόστο του καραβανοχειριστή drones (με το παραμύθι ότι είναι ασφαλές πόστο και δεν κινδυνεύει απ’ τον εχθρό…) κλπ κλπ…

Η πατρίς κινδυνεύει – έχουμε αστάθεια (και το παλάτι έξοδα)…

Το ψόφιο κουνάβι με βατραχοπέδιλα

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.06) >> Έχει θυμώσει λέει – το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι. Με τον Putin – λέει. Και του έκοψε την προθεσμία για εκεχειρία στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙ από 50 ημέρες την έκανε … αύριο μεθαύριο… Και μετά θα του δείξει του παλιορώσου πόσα απίδια βάζει ο σάκος – λέει. Βάζοντας δασμούς στους υπόλοιπους των (αρχικών) BRICS, εκτός της νότιας αφρικής (αυτήν την έχει τιμωρήσει για άλλους λόγους: επειδή η κυβέρνηση είναι «ρατσιστική» κατά των λευκών – λέει) για να μην αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο…

Εν τω μεταξύ θύμωσε και με τον Μεντβέντεφ – λέει. Και κούνησε δύο υποβρύχια με πυραύλους πυρηνικού πολέμου «νάναι σε κατάλληλη θέση» – λέει….

«Φίλος της ειρήνης είπαμε, αλλά όχι και να με εκμεταλλεύονται» θα πρέπει να σκέφτηκε. Η εγωπάθεια τα έχει αυτά τα προβλήματα: αν δεν αναγνωρίζουν την δύναμη, την ομορφιά, το κύρος σου τα παίρνεις. Ειδικά αν συμβαίνει να μένεις στο άσπρο σπίτι.

Πίσω απ’ τον θόρυβο της καθημερινής δημοσιότητας (που ολοφάνερα είναι ένα απ’ τα drug του ψόφιου κουναβιού) υπάρχει το ερώτημα της κρατικής πολιτικής. Των ηπα. Αν οι εσωτερικοί συσχετισμοί δύναμης είναι (ακόμα) ρευστοί, κι αν δεν υπάρχει manual ούτε εμπειρία για το πως φρενάρεις την παρακμή σου, είναι τελικά εύλογο πως το μόνο που απομένει είναι ο καιροσκοπισμός. Απ’ αυτήν την άποψη οι μανίες του ψόφιου κουναβιού ταιριάζουν στην αμερικανική συγκυρία. «Προσωποποιούν» τον δομικό καιροσκοπισμό ενός άλλοτε ηγεμονικού συστήματος κρύβοντας τις βαθιές του αδυναμίες.

Εν τω μεταξύ αυτός που εκνευρίζει το ψόφιο κουνάβι έχει μια άποψη για τις αμερικανικές πολιτικές βιτρίνες. Την διατύπωσε πριν πάνω από 8 χρόνια, στις 30 Μάη του 2017, συνεντευξιαζόμενος στη γαλλική le Figaro. Δεν θα την έλεγε κάποιος ούτε πρωτότυπη ούτε λαθεμένη. Σημειώστε παρακαλούμε ότι οι τρεις αμερικάνοι πρόεδροι στους οποίους αναφέρεται εκείνη τη χρονική στιγμή είναι κατά σειρά ο Bush ο Β, ο Obama – και το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του:

Πράγματι, αυτοί εκεί στη Μόσχα το 2017 δεν ήξεραν τι τους γίνεται… Ούτε μετά…