Δευτέρα 5 Μάη (00.33) >> Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς συνεχίζει να σκοτώνει – σκοτώνει – σκοτώνει∙ συνεχίζει να εξαγγέλλει σχέδια κατακτήσεων και εξαφάνισης των αντιπάλων του∙ συνεχίζει να έχει την υποστήριξη των συμμάχων του∙ κι όμως: κάνει την ήττα του όλο και πιο βαθιά!!!
Μήπως κάνουμε τις επιθυμίες μας πραγματικότητα; Η καθεστωτική Jerusalem Post δεν είναι στην παρέα μας∙ κι ωστόσο αυτή ήταν που έγραψε χτες ότι παρά τις μαζικές προσπάθειες στράτευσης των εφέδρων του στρατού, το απαρτχάιντ επιτελείο «θα είναι τυχερό αν ανταποκριθεί το 60% έως 70%».
Άρνηση στράτευσης (τουλάχιστον) του 30% έως 40% των εφέδρων; Την ώρα που το ίδιο το καθεστώς παραδέχεται ότι η παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα έχει διπλασιάσει τα ένοπλα μέλη της παρά τις ως τώρα απώλειές της;
Οι κατοχικοί ματώνουν, και ματώνουν διαρκώς. Δεν ξέραμε πόσο, αλλά η αλήθεια «ξέφυγε» απ’ το στόμα του πιο αρμόδιου, του καινούργιου θεοναζί, απαρτχάιντ αρχιστράτηγου Eyan Zamir, σε ομιλία του λίγο μετά την ανάληψη της θέσης τον περασμένο Φλεβάρη. Δήλωσε ότι
α) τουλάχιστον 5.942 οικογένειες πενθούν το 2024∙ πράγμα που σημαίνει σχεδόν 6.000 νεκρούς κατοχικούς στρατιώτες στη Γάζα απ’ την αρχή της επίθεσης εκεί ως τα τέλη της περσινής χρονιάς…
β) πάνω από 15.000 στρατιώτες υποφέρουν από σωματικούς τραυματισμούς και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα…
Αυτό σημαίνει πάνω από 21.000 απώλειες – για έναν κατοχικό στρατό που θεωρούμε εξαιρετικά αμφίβολο αν έχει προκαλέσει στην παλαιστινιακή αντίσταση ζημιά ανάλογου μεγέθους… Γι’ αυτό συνεχίζει να σφάζει αμάχους: είναι εύκολο, ικανοποιεί την φασιστική λύσσα του…
Η άρνηση στράτευσης (που διαρκώς ογκώνεται ως μέγεθος) είναι μια απόδειξη της ήττας. Η αποτυχία στους στόχους της σφαγής είναι μια ακόμα. Ιδού μια τρίτη:
Στις 22 Απρίλη (2025) το καθεστωτικό Channel 12 αποφάσισε να δημοσιοποιήσει το πιο κάτω video, τραβηγμένο από κατοχικό στρατιώτη: είναι η (για εσάς κι εμάς!) διασκεδαστική στιγμή όπου αρκετοί κατοχικοί στρατιώτες «πέφτουν επάνω» σ’ έναν μόνο παλαιστίνιο αντάρτη (ή μπορεί και μόνο σ’ ένα αντάρτικο φάντασμα!!!) μέσα σ’ ένα κτίριο στη θρυλική πια για τις αντιστασιακές επιτυχίες Khan Yunis:
Πυροβολούσαν στον αέρα βέβαια, χάλασαν σφαίρες πολλές∙ αλλά διακρίθηκαν στα μακροβούτια, στα σαβουριάσματα, στις κραυγές φόβου, στην «κρίση πανικού» ένα πράμα…
Η απορία έρχεται μόνη της: μα πως γίνεται να προβάλλει τέτοια πράγματα η επίσημη απαρτχάιντ τηλεόραση, πράγματα που γελοιοποιούν, ξεφτιλίζουν τον «φοβερό και τρομερό» στρατό του καθεστώτος και υπονομεύουν το ηθικό;
Η απάντηση είναι σχετικά απλή. Οι εσωτερικές αντινομίες και ανισορροπίες του κατοχικού καθεστώτος οξύνονται διαρκώς εξαιτίας αυτής της πρωτοφανούς ήττας του. Οξύνονται σε τέτοιο βαθμό ώστε η γελοιοποίηση, η ξεφτίλα (η αποκάλυψη της ανικανότητας αν προτιμάτε) ακόμα και του στρατού έχει γίνει ένα θεμιτό επιχείρημα υπέρ της λήξης του πολέμου, του συμβιβασμού με την παλαιστινιακή αντίσταση και, οπωσδήποτε, της φυλάκισης του αρχιχασάπη (για τα «σκάνδαλα» για τα οποία δικάζεται).
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι για τους παλαιστίνιους / τις παλαιστίνιες που θα επιζήσουν απ’ αυτήν την σφαγή υπάρχει στον κοντινό ορίζοντα ένα λαμπρό μέλλον. Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ηττάται σταθερά∙ αλλά δεν βρίσκεται στο χείλος της συντριβής. Κάποιοι «επώνυμοι» στο εσωτερικό του υποστηρίζουν ότι βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης και του εμφυλίου πολέμου∙ όμως αν δεν τον δούμε (και κυρίως: αν δεν τον δουν οι κατεχόμενοι παλαιστίνιοι) είναι απλά λόγια-του-αέρα.
