ProleteR: The misfit song

Δευτέρα 15 Μάη>> Είναι παλιό, το ξέρετε. Αλλά η υπενθύμιση έχει την αξία της:

Θυμάμαι από τότε που ήμουν νέος. Το πιο ζόρικο ήταν το τέλος του μήνα, ειδικά οι 30 τελευταίες μέρες του. Γιατί τότε ο πατέρας μου δούλευε part time όπως έλεγε. Δούλευε 12 ώρες τη μέρα. Τον υπόλοιπο καιρό έκανε ότι ήθελε. Πήγαινε στη δουλειά με το ποδήλατο, γυρνούσε απ’ τη δουλειά με το ποδήλατο, δούλευε… Έκανε ότι ήθελε. Λοιπόν τότε υπήρχε πολύ δουλειά για τους εργάτες. Δεν έπαιρναν πολλά, αλλά υπήρχε πολλή δουλειά. Τώρα οι εργάτες πληρώνονται πολύ καλύτερα. Αλλά πάει τέλειωσε, δεν υπάρχει δουλειά…

Comments are closed.