Τεχνικές της εξουσίας: συντριπτικές;

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Υπάρχει όμως κάτι πίσω και πέρα απ’ αυτά, κάτι που θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό (σαν περιθωριακοί με ιδιαίτερους κοινωνικούς προσανατολισμούς…), κάτι που σχεδόν αποκλείεται να δείτε εντοπισμένο αλλού στην στρατόσφαιρα της δημαγωγίας. Το βασικό μοτίβο της δημιουργίας και της διαχείρισης στον δυτικό καπιταλισμό είτε της «κρίσης ενέργειας» είτε της «κρίσης τροφίμων» (είτε και των δύο μαζί) είναι ακριβώς το ίδιο με το μοτίβο δημιουργίας και διαχείρισης της «υγιειονομικής κρίσης». A ka: «ο κορωνοιός επιτίθεται».

Που βρίσκονται οι ομοιότητες; Κατ’ αρχήν στον ρυθμό (του carpet bombing). Κάθε καινούργια (εντός ή εκτός εισαγωγικών) «κακιά είδηση» σπρώχνει τις προηγούμενες στο βάθος της συλλογικής αμνησίας (;), συσκοτίζοντας την ιστορική αλληλουχία των γεγονότων και την γενεαλογία του (κάθε φορά) «τώρα». Αυτό το (κάθε φορά) «τώρα» ερμηνεύεται απ’ τους κυρίαρχους στη βάση ενός μανιχαϊστικού, κατάλληλα καλλιεργημένου, αφαιρετικού και συμβολικού διπόλου «καλό – κακό», χωρίς να μνημονεύεται ιδιαίτερα η σχέση του με το προηγούμενο και το παραπροηγούμενο «τώρα». Είναι ένα είδος ιδεολογικής / διανοητικής επίθεσης-κατά-κύματα, όπου κάθε κύμα (κάθε «κακιά είδηση») αξιώνει μια αυτοτέλεια ερμηνείας, η οποία ερμηνεία όμως είναι η κατατονική επανάληψη του ίδιου: «το καλό ενάντια το κακό».

Παίρνουμε σαν παράδειγμα το γερμανικό κράτος/κεφάλαιο. Ποια είναι η «τωρινή απειλή»; Ότι αυτός ο πάνκακος ο Putin θα μας αφήσει να παγώσουμε∙ μπορεί να κλείσει και τα εργοστάσιά μας… Τι σχέση έχει αυτή η «τωρινή απειλή» με την προηγούμενη στο ουκρανικό πεδίο μάχης («παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας / εισβολή») και με την πιο προηγούμενη κατάσταση (8 χρόνια πόλεμος στο Donbass); Καμία! Μην σκέφτεσθε έτσι, γιατί θα κατηγορηθείτε για «φιλοπουτινισμό»!

Κι ωστόσο το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο έχει αφήσει πολλά αποτυπώματα στο ουκρανικό πεδίο μάχης αυτά τα 8 χρόνια, τόσα ώστε δεν δικαιούται (στα μάτια των όποιων ανταγωνιστικών υποκειμένων στη γερμανία, αν υπάρχουν ακόμα τέτοια…) να παραγράφει την ιστορία:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

SOS: Παρίσι και Βερολίνο καλούν Πεκίνο!

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Πριν σχεδόν ένα μήνα, για την ακρίβεια στις 8 Μάρτη, σχεδόν δυο βδομάδες μετά την ρωσική εισβολή στην ουκρανία, έγινε κάτι που καταχωνιάστηκε στη δυτική πολεμοκάπηλη δημαγωγία. Ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron και ο γερμανός πρωθ. Soltz μίλησαν «τριγωνικά» με τον κινέζο αυτοκράτορα Xi ζητώντας του, ούτε λίγο ούτε πολύ, να «μαζέψει» την ανεγκέφαλη αλεπού…

Και που είναι το παράξενο; ίσως αναρωτηθείτε… Σ’ αυτό: είναι η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του είδους μας όπου δύο ευρωπαϊκά κράτη (πρώην «μεγάλες δυνάμεις»…) ζητούν από ένα ασιατικό κράτος να παρέμβει σε ένα πρόβλημα αμιγώς ευρωπαϊκό, σε μια πολεμική σύγκρουση που συμβαίνει σε εντελώς ευρωπαϊκό έδαφος (και για την οποία θα έλεγε κάποιος ότι αποτελεί «ευρωπαϊκή υπόθεση»)!

Ήταν, άραγε, εκείνη η τριγωνική video επικοινωνία η δύσθυμη δυτική αναγνώριση ότι το κέντρο του καπιταλιστικού πλανήτη βρίσκεται μακριά απ’ την ιστορική του θέση, στην μακρινή ασία; Ασφαλώς ναι!!! Όμως δεν είναι μια έντιμη αναγνώριση (και γιατί να ήταν τέτοια;)

Σχεδόν ένα μήνα αργότερα, στις 1 Απρίλη ήταν κανονισμένη μια σύνοδος μεταξύ ε.ε. και Πεκίνου, για τα ζητήματα των οικονομικών (και όχι μόνο) σχέσεων μεταξύ τους. Δεν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο το ότι σ’ αυτήν την εικονική (μέσω video) διάσκεψη η παρακμιακή ε.ε. ζήτησε ξανά απ’ το Πεκίνο να «συνετίσει» την ανεγκέφαλη αλεπού!

Αυτός ο αμίμητος που πληρώνεται σαν «πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου» ονόματι Charles Michel το δήλωσε (μετά το τέλος του ραντεβού) όλο καμάρι: Καλέσαμε την κίνα να σταματήσει τον πόλεμο στην ουκρανία είπε (!!!), προφανώς χωρίς να έχει επίγνωση του τι λέει. Η κυρία Ursula το εξήγησε:

Η κίνα έχει επιρροή στη ρωσία, οπότε περιμένουμε απ’ την κίνα να αναλάβει τις ευθύνες της για τον τερματισμό του πολέμου… (!!!)

Πίσω απ’ αυτές τις όλο αγάπη-για-την-ειρήνη «εκκλήσεις» στο Πεκίνο να λύσει ένα σοβαρό ευρωπαϊκό πρόβλημα του οποίου την διαχείριση οι ίδιες οι ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες είχαν παραδώσει επί χρόνια στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, κρύβεται η ευρύτερη δυτική ψευδαίσθηση ότι ο δυτικός καπιταλισμός και τα κράτη του μπορούν ακόμα να ελέγξουν το ευρασιατικό project και, κυρίως, το Πεκίνο – απειλώντας το (όπως συνήθως) η μεν Ουάσιγκτον με «κυρώσεις» / τιμωρίες, η δε ε.ε. με «σου κρατάω μούτρα». Το επίδικο είναι γνωστό: να μην βοηθήσει ο κινεζικός καπιταλισμός τον ρωσικό εναντίον των δυτικών «κυρώσεων», αγοράζοντας για παράδειγμα το πλεόνασμα της ρωσικής παραγωγής υδρογονανθράκων, ή διευκολύνοντας τις διεθνείς συναλλαγές της Μόσχας με την κινεζική εναλλακτική του swift.

Κατά συνέπεια τα επίσημα ανακοινωθέντα της ε.ε. μετά την συνάντηση ήταν γεμάτα ουκρανία και τις κινεζικές ευθύνες… Τα ανακοινωθέντα του Πεκίνου όμως ήταν the other way. Ελάχιστη αναφορά στον πόλεμο. Σύμφωνα μ’ αυτά ο αυτοκράτορας Xi συμβούλεψε τις ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες να διαχωρίσουν τον δρόμο τους απ’ τον αμερικανικό!… Προσθέτοντας πως αν το κάνουν μέλλον λαμπρό περιμένει την συνεργασία του καπιταλισμού ε.ε. με τον κινεζικό.

(φωτογραφία: Και για να μην ξεχνάμε ποια είναι η κυρίως δουλειά της κυρά Ursula αυτή την εποχή. Ακόμα και μετά την συνάντηση με τον αυτοκράτορα δεν ξέχασε πως όλος ο πλανήτης πρέπει να περάσει απ’ τον πάγκο των mRNA πλατφορμών…)

Ένας βασιλιάς στις κάλπες

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Μέσα σ’ όλα αυτά ο βασιλιάς Macron έχει τον μπελά της ανανέωσης της βασιλείας του (στις προεδρικές εκλογές δύο γύρων, στις 10 και στις 24 Απρίλη). Μια τόσο πετυχημένη πολιτική βιτρίνα δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί καν και καν: αναμένεται «περίπατος», ή τέτοια είναι η γενική πεποίθηση στο παλάτι του. Γι’ αυτό και ο βασιλιάς Macron δεν πολυασχολήθηκε με προεκλογική εκστρατεία και άλλες τέτοιες αηδίες – αυτά είναι για τους ψωραλέους αντιπάλους του. Έκανε μόνο μία μεγάλη συγκέντρωση το περασμένο Σάββατο, στην «αρένα της άμυνας του Παρισιού» (Paris La Defense Arena) στη Nanterre χωρητικότητας 30.000 θέσεων (plus λίγο παραπάνω από 5.000 θέσεις στο τεραίν), την οποία φυσικά γέμισε. Χρειάστηκαν όμως και μερικές «προσφορές» για να υπάρξει ζέση στο κλείσιμο των θέσεων / εισιτηρίων. Έτσι (πάνω φωτογραφία):

Οι 5 πρώτοι που θα έκλειναν θέση θα κέρδιζαν «ιδιαίτερες και μοναδικές στιγμές μετά την συγκέντρωση» (τις οποίες ούτε θέλουμε ούτε μπορούμε να φανταστούμε!)

Οι επόμενοι 10 θα είχαν δικαίωμα να παραβρεθούν στα γυρίσματα του ντοκυμαντέρ «ο υποψήφιος», που είναι το προεκλογικό video υλικό του βασιλιά και μπορεί να πάρει κάποιο βραβείο όσκαρ (αν δεν τα σαρώσει όλα ο κωμικός του Κιέβου)

Οι επόμενοι 20 θα είχαν την τιμή συνάντησης μ’ έναν υπουργό (πράγμα που θα έπρεπε να προκαλεί σύγκρυο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις…)

Οι επόμενοι 35 θα έπαιρναν δωροεπιταγή 30 ευρώ για να ψωνίζουν απ’ την μπουτίκ της εκστρατείας του βασιλιά (καμιά κούπα ή κανά T-shirt με την φάτσα του)…

Οι επόμενοι 100 αφίσα με (τι άλλο;) την φάτσα του βασιλιά και την υπογραφή του…

Και οι επόμενοι 200 επίσκεψη στα γραφεία της διαφημιστικής, και απεριτίφ με προσωπικότητες (αγνώστου είδους)…

Τακτική λαϊκής αγοράς…

Είναι πετυχημένος (για το κοινό του) ο βασιλιάς Macron; Οι ανταγωνιστές του για την καρέκλα, απ’ τα δεξιά κι απ’ τα αριστερά, του καταλογίζουν διάφορα σε σχέση με το εσωτερικό της γαλλικής επικράτειας∙ κι ανάμεσά τους η άγρια καταστολή των διαδηλώσεων των «κίτρινων γιλέκων» είναι κάτι ιδιαίτερης σημασίας.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.