Ο γνωστός ιμπεριαλισμός

Τρίτη 2 Μάρτη. Η απόσταση ανάμεσα στην Αθήνα και την Sana’a (και το Ριάντ) είναι αρκετά μεγάλη ώστε οι υπήκοοι να αδιαφορούν και να ασχολούνται με τα δικά τους· όχι όμως τόσο μεγάλη ώστε, για παράδειγμα, να μην θέλει (μια φορά κι ένα καιρό…) το φαιορόζ γκουβέρνο να πουλήσει 300.000 (βλήματα) στην πετροχούντα του τοξικού… για να τα στείλει άλλα στον isis στη συρία και άλλα στους μισθοφόρους του στην υεμένη. (Θυμάστε την περίπτωση που όμορφα, ωραία και διακομματικά κουκουλώθηκε;) Ή για να μην θεωρεί η Αθήνα τα εμιράτα και την χούντα τους “τμήμα της ανατολικής Μεσογείου”… ε;

Εκείνο που είναι πιο κοντά είναι ο «αιώνιος εχθρός». Η Άγκυρα. Ποιά είναι η θέση των τούρκων ισλαμοδημοκρατών σ’ αυτό το πλέγμα πολεμικών αναμετρήσεων; Και πως αυτή η θέση εξηγεί την πολιτική τους είτε στην ανατολική Μεσόγειο, είτε στο Αιγαίο, είτε στη Μαύρη Θάλασσα; Είναι ο υποτιθέμενος «ανθελληνισμός» τους που τους κινεί, όπως κολακεύεται να πουλάει ο ελληνικός εθνικισμός; Ή κάτι πολύ ευρύτερο στο οποίο τα ελληνικά αφεντικά σέρνουν τους υπνοβάτες υπηκόους τους, μέσα στην ομίχλη πότε του ενός πιασάρικου δημόσιου θεάματος και πότε του άλλου; Η Άγκυρα δεν εμπλέκεται (απ’ όσο ξέρουμε) στην υεμένη· η υεμένη όμως είναι μόνο ένας κρίκος της αναμέτρησης. Επίσης τα εμιράτα που έχουν εισβάλει με μισθοφόρους, έχουν καταλάβει υεμενίτικα εδάφη και παραχωρούν εκεί βάση στο Τελ Αβίβ (το νησί Socotra στον κόλπο του Aden …) δεν είναι κράτος της ανατολικής Μεσογείου· αλλά η ανατολική Μεσόγειος είναι επίσης ένας κρίκος της ίδιας αναμέτρησης.

Στην καθεστωτική «καθημερινή» της περασμένης Κυριακής (28 Φλεβάρη) ο τίτλος «Σε νέες βάσεις οι σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ» είχε διπλό, όχι και τόσο υπαινιχτικό νόημα. Εκεί θα μπορούσε να διαβάσει κανείς μεταξύ των άλλων κι αυτό (ο τονισμός δικός μας):

… Στην πραγματικότητα οι συζητήσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές αφορούν τη διάρκεια της MDCA (συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας) και τη χρήση νέων στρατοπέδων ή βάσεων. Έως τώρα έχουν τεθεί στο τραπέζι συνολικά 23 τοποθεσίες (εκτός, βεβαίως, από Σούδα, Στεφανοβίκειο, Λάρισα, Αλεξανδρούπολη)…

Μπορεί να θαυμάσει κανείς την συνέχεια και την συνέπεια της ελληνικής «εξωτερικής» ιμπεριαλιστικής τακτικής ανάμεσα στους φαιορόζ και στο ρημαδογκουβέρνο που τους διαδέχτηκε. Όπως και την λεπτή διαφορά στο στυλ: ο ψεκασμένος φαιός υπ.αμ. (τότε) διαλαλούσε την προσφορά στρατιωτικών βάσεων στο (τότε) ψοφιοκουναβιστάν σα μανάβης σε λαϊκή: «πάρε πάρε!!!»· τώρα η δουλειά γίνεται πιο διακριτικά. Ωστόσο πρόκειται για συμμαχική προσφορά στην ίδια Ουάσιγκτον, που ανησυχεί για την υεμένη, το ιράκ, στην συρία, την ουκρανία, τα βαλτικά κράτη… αλλά και για την κίνα, την ρωσία, το ιράν, την τουρκία….

Ο ίδιος δημοσιογράφος / εκπρόσωπος τύπου του ελληνικού υπ.αμ., στο ίδιο άρθρο, δεν είχε κανένα πρόβλημα να γράψει κι αυτά, όλο καμάρι για την χρησιμότητα του ελληνικού ιμπεριαλισμού / μιλιταρισμού:

… Ο τουρκικός εκνευρισμός αφορά βεβαίως την αμερικανική προσπάθεια να διαλύσει την «ανίερη» συμμαχία Άγκυρας, Μόσχας, Τεχεράνης, αλλά και τη δραστηριοποίηση των ΗΠΑ αρκετά δυτικότερα. Οι Τούρκοι είναι ιδιαιτέρως ενοχλημένοι από τη χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης … για τη μεταφορά αμερικανικών ελικοπτέρων στη Ρουμανία, αλλά και για μια σειρά επικείμενων ασκήσεων στην περιοχή της Θράκης, ιδιαίτερα στο νομό Ξάνθης.

Η “Defender 2021” θα εξελιχθεί τον Μάρτιο, ενώ αμερικανικά στρατεύματα, ελικόπτερα και τεθωρακισμένα θα συμμετάσχουν και σε μια σειρά από ασκήσεις σε αυτή την ακριτική περιοχή της Ελλάδας τον Απρίλιο και τον Μάιο…

Από πρώτη ματιά αυτό το μιλιταριστικό φορτσάρισμα έχει στόχο την Μόσχα, όχι την Άγκυρα. Από πρώτη ματιά… Από δεύτερη;

Με 23 προτεινόμενες νέες τοποθεσίες για αμερικανικές βάσεις και την Αλεξανδρούπολη να έχει γίνει μιλιταριστικό Μαϊάμι, είναι ενδιαφέρον που εκνευρίζεται η Άγκυρα αλλά όχι ο ελληνικός πασιφισμός (της κάθε είδους αριστεράς). Καταλαβαίνουμε φυσικά ότι πάντα υπάρχουν πιο φλέγοντα ζητήματα για να βγαίνουν τα «πολιτικά μεροκάματα». Ξέρουμε επίσης ότι πίσω απ’ τα παχιά λόγια και τις ακόμα πιο παχιές παπαρολογίες ο εθνικισμός είναι το κοινό όλης της πολιτικής σκηνής· με μικροδιαφοροποιήσεις, έτσι, για να υπάρχει ποικιλία. Πάντως το γεγονός ότι το ελλαδιστάν συμμετέχει στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο δεν είναι καθόλου μυστικό: το διατυμπανίζουν οι ίδιοι οι υπηρέτες του ντόπιου ιμπεριαλισμού. Χωρίς να διακινδυνεύουν από ερωτήσεις καν και καν τόσο «αθώες» όπως γιατί το ελλαδιστάν ανακατεύεται στη διάλυση «ανίερων» συμμαχιών άλλων; Ή οι «ιερές» συμμαχίες ποιές είναι και γιατί;

Δεν πειράζει. Έτσι κι αλλιώς, χάρη στις άοκνες προσπάθειες πολλών και διαφόρων, «βάσεις» καλές έχουν αποκτήσει και οι φαρμακομαφίες τύπου pfizer, moderna και σία. Ο καθένας σκοτώνει με τον τρόπο του και ο θάνατος είναι πάντα της μόδας….

(φωτογραφία: Αμερικανικά ελικόπτερα λιάζονται στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης: τουρισμός από ατσάλι και μολύβι λέγεται… Ε;)

Comments are closed.