Τρίτη 12 Γενάρη. Αλλά το Πεκίνο έχει θυμώσει πολύ – και το δείχνει. Μεταφέρουμε αποσπάσματα από ένα χθεσινό editorial των κινεζικών καθεστωτικών global times, που θεωρούνται η «φωνή» του εκεί γκουβέρνου:
… Ο Pompeo τόλμησε να καταπιαστεί με το ζήτημα της Ταϊβάν, για το οποίο πιστεύει ότι είναι το καλύτερο μέρος να κτυπήσει την Κίνα και το καλύτερο μέρος για να ξεχαρβαλώσει τις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Οπότε το ζήτημα της Ταϊβάν έγινε το μεγαλύτερο στοίχημά του.
Είναι λυπηρό αλλά αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεθύσει απ’ την ίδια τους την ύβρι και έχουν ξεχάσει ότι τα στενά της Ταϊβάν είναι το μέρος που η Κίνα γίνεται όλο και πιο δυνατή. Το Πεκίνο έχει συγκρατηθεί απ’ το να αναλάβει δράση, στην προοπτική μιας ειρηνικής επανένωσης. Αλλά η γρήγορα αναπτυσσόμενη δύναμη της Κίνας είναι στην καλύτερη θέση για να χρησιμοποιηθεί σ’ αυτήν την περιοχή, κάτι που θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην αλαζονεία των ΗΠΑ.
… Πρέπει να δούμε αυτήν την κατάσταση σαν μια σπάνια ευκαιρία για την ηπειρωτική κίνα να κάνει κάτι σε σχέση με το ζήτημα της Ταϊβάν. Οι ΗΠΑ έχουν μπλέξει σ’ έναν σοβαρό χάος που έχει προκληθεί απ’ την απώλεια ελέγχου στην επιδημία και την ανώμαλη μετάβαση της εξουσίας. Η κυβέρνηση Trump έχει χάσει το κύρος της, και η ικανότητά της να κινητοποιήσει κόσμο και να αναλάβει δράση έχει παραλύσει. Είναι ανίκανη να κάνει μια στρατηγική σύγκρουση με την Κίνα σε σχέση με τα βασικά συμφέροντα της τελευταίας, με οποιονδήποτε τρόπο.
… Όταν ξεπερνάνε το όριο σχετικά με το ζήτημα της Ταϊβάν, οφείλουμε να απαντήσουμε κτυπώντας σταθερά και σκληρά. Πρέπει να κάνουμε την μάχη εναντίον τους στις τελευταίες 10 ημέρες της κυβέρνησης Trump μια διαδικασία που θα ξεκαθαρίσει τα πράγματα με τις ΗΠΑ και το νησί της Ταϊβάν, δείχνοντας και στους δύο τις σοβαρές συνέπειες που θα υπάρξουν ακόμα κι αν ακουμπήσουν σ’ αυτό όριο – είναι μια διαδικασία επιβεβαίωσης του κύρους της Κίνας.
Αν δεν δράσουμε έτσι, οι ΗΠΑ και το νησί της Ταϊβάν θα σκεφτούν ότι το Πεκίνο μάλλον ανέχεται τις προβοκάτσιές τους, για χάρη μακροπρόθεσμων συμφερόντων. Οι ενέργειες του Pompeo και των ομοίων του να παγιδεύσουν το ζήτημα της Ταϊβάν και τις Σινο-αμερικανικές σχέσεις θα «νομιμοποιηθούν», και η κυβέρνηση Biden θα θεωρήσει λανθασμένα ότι έχει μεγαλύτερο περιθώριο να πιέσει την ηπειρωτική κίνα. Αυτό θα κάνει την έναρξη των Συνο-αμερικανικών σχέσεων για τα επόμενα τέσσερα χρόνια πιο επιζήμια για την Κίνα.
Μπορεί να αντιμετωπίσουμε μια κρίση στα στενά της Ταϊβάν, ακόμα και μια θύελλα, τις επόμενες 10 ημέρες αν ο Pompeo και οι όμοιοί του γίνουν πιο επιθετικοί και προβοκάτορες πριν φύγουν απ’ τα πόστα τους. Η κρίση θα δώσει ένα μάθημα στους αποσχιστές της Ταϊβάν και θα κρεμάσει τον Pompeo και τους όμοιούς τους στον στύλο της ντροπής. Ακόμα κι αν αυτό προκαλέσει ένα σοκ στις Σινο-αμερικανικές σχέσεις στην περίοδο της μεταβίβασης εξουσίας στις ΗΠΑ, θα φέρει περισσότερα οφέλη στην ομαλή ανάπτυξη των διμερών σχέσεων μακροπρόθεσμα.
Αυτό το «αν…» (…αν ο Pompeo και οι ομοιοί του…) μπορεί να ερμηνευτεί σαν ότι δεν έχει πέσει ακόμα η τελευταία σταγόνα που θα ξεχυλίσει το (κινέζικο) ποτήρι… Όμως ποια είναι αυτή η τελευταία σταγόνα που θα μπορούσε να στάξει ως και τις 19 Γενάρη; Η Craft πρόκειται να πάει στον Taipei απ’ τις 13 ως τις 15 του μήνα, και είναι η πιο υψηλόβαθμη αμερικάνα αξιωματούχος (θεωρείται ισότιμη υπουργού) που έχει κάνει τέτοιο ταξίδι – αυτό θα θεωρήσει το Πεκίνο σαν αφορμή για το «αρκετά»;
Δεν ξέρουμε – θα φανεί. Τα υπόλοιπα πάντως είναι σαφή. Και στο γράμμα και στο πνεύμα. Είτε για τις επόμενες 9 ημέρες, είτε για τα επόμενα 9 χρόνια· για οποτεδήποτε…