Σ.Δ.Ι.Τ.: το μαστίγιο του κράτους και το ρόπαλο της αγοράς (2)

Δευτέρα 30 Νοέμβρη. Ο ρημαδοΚούλης σ’ αυτήν την συνέντευξή του (απ’ την οποία υπάρχει και video) είναι κατενθουσιασμένος, σαν γνήσιος manager, που η «αγορά», η «ελεύθερη οικονομία» βρε παιδί μου, θα αναλάβει να διευρύνει και να ολοκληρώσει τον εκβιασμό που προωθεί το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα και οι κάθε είδους κρατικοί, κυβερνητικοί, δημαγωγικοί και λοιποί λακέδες του. Στην νέα εποχή «ελευθερίας» το είδος αυτό δεν θα είναι ούτε αυτονόητο ούτε δικαίωμα· θα νοικιάζεται με το ανάλογο αντίτιμο ανάλογα με την περίπτωση.

Δυστυχώς, σ’ αυτό το κομμάτι της «μετάβασης» προς την αλγοριθμική φυλακή, τα πιο δυναμικά αφεντικά έχουν μαζί τους, στο οπλοστάσιό τους, εκείνη την ολέθρια, την πολιτικά αυτοκτονική στάση που παρουσιάστηκε σαν «υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων» στην πρώτη φάση του υγιεινιστικού πραξικοπήματος! Σύμφωνα με την οποία η προστασία της ζωής και της υγείας μας ως εργατών / τριών απέναντι στην Αποκάλυψη του Covid ήταν «υποχρέωση των εργοδοτών» – χωρίς να υπάρξει καν η ελάχιστη αμφιβολία, αμφισβήτηση ή/και κριτική για το αν αυτή η «Αποκάλυψη» είναι πραγματική, και τι προεκτάσεις και συνέπειες θα είχε το σύνθημα «αφεντικό, αφεντικό σώσε με απ’ τον κορονοϊό» στον αιώνα του Βιοπληροφορικού Παραδείγματος! Είναι δυνατόν το αφεντικό να σου επιδεικνύει την Απειλή και εσύ να ζητάς την προστασία του; Δυστυχώς είναι…

Να τώρα η αποκάλυψη της παγίδας στην οποία έπεσε (ή και σπρώχτηκε) η τάξη μας: τα αφεντικά, «αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους για την υγεία μας» σ’ αυτήν την βρώμικη, προβοκατόρικη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, (θα) έχουν την «υποχρέωση» που θα μετατραπεί, όμορφα κι ωραία, σε διευθυντικό δικαίωμα, να επιβάλλουν τον γενετικό αναπρογραμματισμό (των μαφιοζο-βαρώνων της «βιομηχανίας της υγείας»)· και κάθε άρνηση θα μεταφράζεται (από δαύτους) σαν «άρνηση εργασίας», «παραίτηση», κλπ!!!

Τα αφεντικά δεν έχουν ούτε τις αυτοκτονικές τάσεις ούτε τις ηλίθιες ψευδαισθήσεις που κουβαλάει η τάξη μας, είτε από μόνη της είτε χάρη στις άοκνες προσπάθειες των κάθε είδους «σωτήρων» μας! Σε χρόνο «ανύποπτο» για εκείνους με ισχυρή ροπή στις «λαϊκίστικες ευκολίες» (: caradinieri…) αλλά μέσα στην ιστορική κίνηση της εργατικής κριτικής (ακόμα κι όταν δεν είναι στη μόδα…), γράφαμε μεταξύ άλλων (cyborg 16, Οκτώβρης 2019, big data: επιτήρηση και διαμόρφωση συμπεριφορών στην 4η βιομηχανική επανάσταση):

… Στα κράτη όπου οι εργοδότες κάνουν ιδιωτική ασφάλιση στους εργαζόμενούς τους, το ζήτημα της “καλής υγείας” τους αφορά επιπλέον τις ασφαλιστικές. Έτσι, για παράδειγμα, εδώ και τουλάχιστον 5 χρόνια διάφοροι εργοδότες στις ηπα μαζί με την ιδιωτική ασφάλεια “προσφέρουν” στους μισθωτούς τους φορετά [wareables] που καταγράφουν τις συνήθειές τους σχετικά με την ατομική γυμναστική τους, τις θερμίδες που καίνε, και άλλα στοιχεία υγείας. Τα data ρέουν αυτόματα στις ασφαλιστικές, που δείχνουν να είναι αποτελεσματικά πειστικές υποστηρίζοντας ότι αυτά είναι προγράμματα προστασίας απ’ τον διαβήτη. Είναι προφανές ότι (“για το δικό τους το καλό”) αυτοί οι εργαζόμενοι πρέπει να αυτοεπιτηρούνται διαρκώς μέσω των ψηφιακών καταγραφών, και να διαμορφώσουν υγιεινή καθημερινότητα…

Δεν είναι μόνο οι ιδιωτικές ασφαλιστικές που θέλουν το “καλό της υγείας μας”, οπότε τρίβουν τα χέρια τους με το ψηφιακό πανοπτικό που θα τους προσφέρουν τα “πιστοποιητικά υγείας”, δηλαδή το ψηφιακό φακέλωμα, ξεκινώντας απ’ τον σανεμβολιασμό. Ναι, τα θέλουν όλα! Θέλουν τα προσωπικά δεδομένα πρώτα της “υγείας”, ύστερα της “καλής συμπεριφοράς”, μετά της «κοινωνικής υπευθυνότητας», και τα λοιπά και τα λοιπά. Ζηλεύουν το κινεζικό “social credit system», και δεν το κρύβουν! Θέλουν να αλέσουν και να στραγγίξουν τα προσωπικά δεδομένα σε διαρκη ροή! Δεν τα χαρακτηρίζουν τυχαία “νέο πετρέλαιο”!

Είναι όμως και τα δημόσια ασφαλιστικά συστήματα. Είναι, εννοείται, και τα αφεντικά τα ίδια! Τι στην ευχή; Νομίζετε ότι με την μείωση (έως εξαφάνιση…) των ασφαλιστικών εισφορών τους θέλουν … το κακό μας; Όχι βέβαια! Το καλό μας θέλουν: να είμαστε υγιείς, αποδοτικοί, πρόθυμοι, φιλικοί, παραγωγικοί· και φυσικά να τα ελέγχουν άμεσα και διαρκώς όλα αυτά, και να μην πληρώνουν “τσάμπα λεφτά” (έμμεσο εργατικό κόστος λέγεται…) για άδειες ασθενείας ή/και θεραπείες που μπορούν να προληφθούν… με την “σωστή και υπεύθυνη καθημερινή ζωή”… Ε; Μια τάξη “υγιής” με βάση της νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης δεν μπορεί παρά να είναι κάτι πολύ καλό για την ανθρωπότητα· αυτό δεν υποστήριζαν όσοι φώναζαν “η υγεία πάνω απ’ την ελευθερία”; Ιδού λοιπόν: τέρμα τα πολλά πολλά…

Όλους αυτούς τους μήνες την τεκμηριωμένη εργατική στάση της ασταμάτητης μηχανής την λοιδώρησαν διάφοροι “έξυπνοι”, που μεταξύ άλλων έφτασαν να υποστηρίζουν ότι η “πανδημία” σαν απειλή θανάτου είναι “υπεράνω ταξικού ανταγωνισμού”… Τώρα τελευταία εκτονώνουν την ευφυία τους με παλαιορεφορμισμούς· αυτά είναι τα εύκολα.

Στα πραγματικά και επικίνδυνα ζόρια που τώρα ξεκινούν ο “συνδικαλισμός” τους πάλι κάτι θα βρει: τρέφονται με την άγνοια, και φροντίζουν να την αναπαράγουν…

(φωτογραφία: Για να αποτρέψουν μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση, προτιμούν το fight back να το ονομάζουν “συνωμοσιολογία” και “τεντυμποϊσμό”…)

Comments are closed.