Τετάρτη 25 Νοέμβρη. Υπάρχει ακόμα χρόνος. Όχι πολύς, αλλά υπάρχει. Η καπιταλιστική / κρατική / παρακρατική αναδιάρθρωση επιταχύνεται και η βία της θα παροξυνθεί. Αλλά η εμπειρία των προηγούμενων μηνών δείχνει ότι ενώ οι σχεδιασμένοι των αφεντικών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος έχουν σαφή κατεύθυνση, υστερούν σε τακτική συνοχή· γι’ αυτό και εμφανίζονται σ’ αυτή τη φάση να κάνουν “βλακείες” ακόμα και με τα δικά τους κριτήρια!
Υπάρχει ακόμα χρόνος οργανωμένης αντίστασης, αλλά δεν είναι πολύς. Δεν πρέπει να σπαταληθεί σε δευτερεύοντα ζητήματα, ούτε στις ατομικίστικες συνήθειες και πόζες των αλαζονικών Εγώ που έφτιαξε η νεοφιλελεύθερη κουλτούρα 3 ή 4 δεκαετιών. Ξεκινώντας απ’ την προσωπική κλίμακα και προχωρώντας στην επαναθεμελείωση του ενήλικου συλλογικού, αυτός ο χρόνος πρέπει να αξιοποιηθεί έξυπνα, με τρόπους που θα είναι καινοτόμοι ως προς την αφοσίωση, την ετοιμότητα, την αυτοπειθαρχία και την αναβάθμιση της κριτικής σκέψης του καθενός και της καθεμιάς· πράγματα που ως χτες έμοιαζαν περιττά ή αδιανόητα. Οι big pharma και η συμμαχία τους με τις big tech έγιναν απρόοπτα ένας επικίνδυνος εχθρός· αλλά δεν πρέπει να αδρανήσουμε.
Μην πει κανένας “δεν προλαβαίνω”! Πρέπει να αφιερώσει χρόνο, ενδιαφέρον και προσοχή, όχι μόνο στην αντι-πληροφόρηση αλλά και στην αποκατάσταση της θεωρητικής / αναλυτικής συνοχής. Ασφαλώς θα υπάρξουν καλόπιστοι που, ποτισμένοι με τις ευκολίες του παρελθόντος, θα θέλουν “έτοιμες απαντήσεις”… Θα υπάρξουν και άλλοι, πολλοί, που έχοντας μεγάλη ιδέα για τους εαυτούς τους, θα φαντασιώνονται σαν “στρατηγοί στη μεγάλη πορεία” – τίποτα λιγότερο…
Όλα αυτά θα τα τσακίσει η πραγματικότητα· με οικτρό τρόπο. Τα τσακίζει ήδη.