Δευτέρα 31 Αυγούστου. Στα μέρη μας δεν υπάρχουν τέτοιοι! Στα μέρη μας οι πάντες εκτός από πανέμορφοι είναι και πανέξυπνοι! Οι 999 στους 1000 τέτοιους πανέμορφους και πανέξυπνους είναι βέβαια λειτουργικά αναλφάβητοι· απόγιναν όταν άρχισαν να τιτιβίζουν και να κουτσομπολεύουν στα αντιsocial media… Εννοείται ότι τους εκνευρίζουν αφάνταστα περίπλοκες πραγματικότητες όπως “καπιταλισμός”, “κράτος”, “4η βιομηχανική επανάσταση”, “στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα”, “βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα”, “κρίση / αναδιάρθρωση”… Αυτά είναι παλιά, δεν ισχύουν τώρα λένε· και ξεμπερδεύουν (έτσι νομίζουν).
Εν τω μεταξύ μας είναι ξεκάθαρο – και γίνει σύντομα και σ’ όλους τους υπόλοιπους, όσες / όσους δεν την έχουν ψωνίσει με τους εαυτούς τους – ότι οι φαρμακοβιομηχανίες είναι ένας απ’ τους βασικούς εχθρούς που αντιμετωπίζουμε ήδη. Όχι ο μοναδικός· ένας ανάμεσά τους. Υγιεινιστική τρομοεκστρατεία χωρίς φαρμακοβιομηχανίες θα ήταν αδιανόητη. Φαρμακοβιομηχανίες χωρίς τρομοκρατία επίσης!
Επειδή, λοιπόν, το τι είναι αυτός ο εχθρός θα έπρεπε να είναι ήδη πολύ καλά γνωστό και τεκμηριωμένο αλλά δεν είναι, για όσες / όσους δεν είναι ούτε πανέμορφοι ούτε πανέξυπνοι και καταδέχονται να ερευνούν αντί να πιστεύουν, μεταφέρουμε εδώ το μεγαλύτερο μέρος μιας σύντομης βιβλιοπαρουσίασης. Ο τίτλος του βιβλίου, που εκδόθηκε το 2014 στα αγγλικά, είναι: Φαρμακευτικές, εταιρικό έγκλημα και δημόσια υγεία. Συγγραφείς οι Graham Dukes (νορβηγός, καθηγητής φαρμακολογίας στο πανεπιστήμιο του Όσλο), John Braithwaite (άγγλος, καθηγητής εγκληματολογίας στο εθνικό πανεπιστήμιο της αυστραλίας) και J.P. Moloney.
Ιδού λοιπόν:
Πριν τριάντα χρόνια, ο John Braithwaite εξέδωσε έναν σοκαριστικό απολογισμό της έκτασης και της συχνότητας του εταιρικού εγκλήματος στις φαρμακοβιομηχανίες (: «Το εταιρικό έγκλημα στις φαρμακοβιομηχανίες», 1984). Οι αποδείξεις που έχουν συγκεντρωθεί σ’ αυτό το νέο βιβλίο … διαμορφώνουν μια εξίσου τρομακτική εικόνα. Είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς την έκταση και την ποικιλία των παράνομων πρακτικών: υπερτιμολόγηση των φαρμάκων· κακή χρήση των πατεντών· καταστρατήγηση των νόμων περί ανταγωνισμού· απόκρυψη των στοιχείων για την ασφάλεια των φαρμάκων· ενθάρρυνση της παράνομης συνταγογράφησης· δωροδοκίες γιατρών για να συνταγογραφούν συγκεκριμένα φάρμακα· δωροδοκίες των βιομηχανιών που φτιάχνουν γενόσημα για να σταματήσουν να τα παράγουν. Πέρα απ’ αυτήν την ποικιλία παράνομων ενεργειών, οι συνέπειες είναι επίσης τεράστιες. Με αυτές τις πρακτικές οι φαρμακοβιομηχανίες δεν αυξάνουν απλά τα κέρδη τους. Σκοτώνουν επίσης κόσμο, είτε κάνοντας τα φάρμακα δυσπρόσιτα σ’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη, είτε πουλώντας φάρμακα που δεν είναι ασφαλή.
Στα 30 χρόνια που μεσολάβησαν απ’ το πρώτο βιβλίο του Braithwaite, είναι σαφές πως όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αυτή η κατάσταση, αλλά ότι έγινε ακόμα χειρότερη. Το 1984 ο Braithwaite είχε φτάσει στο συμπέρασμα ότι “οι 19 απ’ τις 20 μεγαλύτερες αμερικανικές φαρμακευτικές είχαν κάνει σημαντικές δωροδοκίες”. Με δεδομένη αυτή την στατιστική είναι προκλητικό να μαθαίνουμε ότι σήμερα αυτός ο βιομηχανικός κλάδος είναι “λιγότερο ηθικός, λιγότερο καινοτόμος και λιγότερο δεσμευμένος απ’ τη νομοθεσία σε σχέση με μια γενιά πριν”. Οι απάτες στις δοκιμές για την ασφάλεια των φαρμάκων έχουν γίνει “πιο εκτεταμένες και πιο ξετσίπωτες τις τελευταίες δεκαετίες”….
Άντε να καταλάβει τώρα ο κάθε πανέμορφος και πανέξυπνος πόσο ασήμαντος είναι μπροστά στα θηρία που έχει στο ντουλαπάκι του μπάνιου του. Κι άντε να καταλάβει ενώ έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του/της πόσο μηδαμινός/ή είναι μπροστά στα συμφέροντα και στα μεγέθη που έχουν ξεδιπλώσει την τρομοεκστρατεία τους με σημαία τoν covid 19, ακόμα κι όταν (ο δύσμοιρος/η) την χειροκροτάει αυτή την τρομοεκστρατεία, με χέρια και πόδια… Ελπίζοντας, ίσως, ότι τα αφεντικά θα δείξουν έλεος…