Ο οπαδός είναι αλλού

Τρίτη 16 Ιούνη. Η διοίκηση της παε Ολυμπιακός κατέθεσε την δική της πρόταση για το πως το εμπόρευμα ποδόσφαιρο μπορεί να πουληθεί τηλεοπτικά με fake γεμάτες κερκίδες. Τύπωσε λινάτσες με «κόσμο» και τις άπλωσε ακριβώς απέναντι απ’ τις θέσεις των επισήμων – και τις κάμερες.

Έκανε όμως κι ένα ακόμα ενδιαφέρον βήμα. Απ’ τα μεγάφωνα του Καραϊσκάκη μετέδιδε («κονσέρβα») ήχο κερκίδας! Τολμάμε να πούμε ότι προχτές στο γήπεδο του Ολυμπιακού γεννήθηκε μια καινούργια δουλειά: dj ποδοσφαίρου! Διότι, προφανώς, το team που διαχειρίστηκε την δημιουργία ηχητικής ατμόσφαιρας στο ματς με τον Άρη (πάντα για χάρη του τηλεοπτικού προϊόντος) θα έπρεπε να βάζει τους σωστούς ήχους τις κατάλληλες στιγμές: τα πανηγύρια για τα γκολ όταν έμπαιναν γκολ, τα «ωωωω!» για κάποιες πολλά υποσχόμενες φάσεις και σουτ όταν υπήρχαν τέτοια, τα τραγούδια και τα συνθήματα στην ώρα τους, τα μπινελίκια στα κόρνερ ή στις φάσεις των αντιπάλων… Είναι κάτι σαν το var, αλλά απ’ την ανάποδη μεριά και σ’ άλλο, εξίσου ευαίσθητο, τομέα…

Μας απομένει η απορία: πώς νοιώθουν οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μέσα σ’ αυτό το πλαστό, ψεύτικο περιβάλλον; Θα απαντήσει κάποιος: παίρνουν αρκετά ώστε να μην έχουν αισθητικές ή φιλοσοφικές απορίες!

Σωστά. Μια μπάλα κλωτσάνε. Κι αν ο κόσμος προσκυνάει σώβρακα και φανέλες από απόσταση και με σκηνοθεσία, τί σημασία έχει; Επαγγελματικό θέατρο είναι το άθλημα, εδώ και κάτι δεκαετίες…

Comments are closed.