Τετάρτη 26 Σεπτέμβρη. Εκείνο που δεν φανταστήκαμε τότε είναι αυτό που συμβαίνει την τελευταία εβδομάδα. Ότι, δηλαδή, την “υπεράσπιση των κολασμένων” της Μόρια (και όχι μόνο) θα την αναλάμβανε … η “δεξιά”, η επίσημη πολιτική “δεξιά” του ελληνικού κράτους και κεφάλαιου!!!! Δεν φανταστήκαμε ποτέ αυτήν την επίσημη “δεξιά” να παριστάνει με άνεση τον δημαγωγικό / μηντιακό “ήρωα της πληροφόρησης” για την κατάσταση στα κάτεργα· δεν φανταστήκαμε ποτέ τον επίδοξο αυριανό πρωθυπουργό να παριστάνει τον “ιππότη πάνω στο άσπρο άλογο” – υπέρ των «ξεγραμμένων»…
Είναι σαφές το γιατί: αξιοποιώντας το τεράστιο και επιβεβαιωμένο κενό η αξιωματική αντιπολίτευση “σκουπίζει” ακόμα και το αίμα των αιχμάλωτων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης (αίμα που αυτή έχυσε ξανά και ξανά όταν είχε το γκουβέρνο, με τους σχεδιασμένους και παρακρατικά μεθοδευμένους πνιγμούς…) – για προεκλογικούς λόγους. Χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο. Ή, πιο σωστά: ο αντίπαλος που θα έπρεπε να έχει φρόντισε, (δια της σιωπής; της αδιαφορίας; της συνενοχής;) να ξεπλύνει την δεξιά. Κι αν η συνένοχη σιωπή για την βία στα κάτεργα, την περασμένη άνοιξη, ήταν πρακτικά εναντίον των προσφύγων / μεταναστών αιχμάλωτων, το τωρινό ξέπλυμα είναι ένα ελεεινό “καπάκι” υπέρ ενός συστήματος που δείχνει τα δόντια του (άσχετα αν πολλοί/ες κάνουν ότι δεν βλέπουν…)
Αυτή η “υπεράσπιση – απ’ – τα – δεξιά” και, κυρίως, το ότι της δόθηκε όλος ο χώρος, όλος ο χρόνος κι όλο το περιθώριο να εκδηλωθεί, είναι μια ακόμα ταφόπλακα πάνω σε οτιδήποτε θα μπορούσε να ονομαστεί “ανταγωνιστικά υποκείμενα” στην ελλάδα. Γιατί αν δεν μπορούν (κυρίως: αν δεν θέλουν) αυτά τα υποκείμενα να υπερασπιστούν (για όσο χρειάζεται) εκείνους κι εκείνες που δεν ξέρουν προσωπικά, εκείνους κι εκείνες που δεν είναι φίλοι τους, εκείνους κι εκείνες που δεν είναι “δικοί τους”, εκείνους κι εκείνες που δεν ανήκουν στις “κοινότητές” τους, εκείνους κι εκείνες που η εξόντωσή τους δεν βιντεοσκοπείται· αν δεν μπορούν να διακρίνουν σωστά τις προτεραιότητες του ανταγωνισμού· αν νομίζουν ότι όλα είναι “φάσεις” και “φασούλες” που αξίζουν μόνο όταν υπηρετούν ναρκισσισμούς· αν νομίζουν ότι η μικρο-πολιτική (τύπου φοιτητικού συνδικαλισμού) είναι το νόημα του ανταγωνισμού, τότε…
Τότε… τα υπόλοιπα έπονται “φυσιολογικά”… Όχι μόνο αυτά που έχουν γίνει, αλλά κι εκείνα που θα γίνουν…
(Η ασταμάτητη μηχανή δεν σπέρνει ούτε την μοιρολατρία ούτε την κατάθλιψη… Οφείλει όμως να δείχνει την ιστορικότητα των πράξεων και των παραλείψεων· τις συνέπειές τους. Ειδικά όταν κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος “σκουπίζουν”…
Κάτι ακόμα: η post-post-modern αποχαύνωση υποδεικνύει ότι «δεν τρέχει τίποτα». Καθότι ο Μητσοτάκης junior «δεν απευθύνεται σ’ εμάς, ούτε θα τον ψηφίσουμε»… Μεγαλειωδώς βλακώδες!!! Όταν οι επίσημοι δεξιοί / ακροδεξιοί δηλώνουν «φίλοι των μεταναστών» – και ο κυβερνοψεκασμένος υπ.αμ. είναι ήδη μια ορατή έκφραση του πράγματος – το κάνουν για να αποενοχοποιήσουν τον ρατσισμό και τον μιλιταρισμό τους. Όταν αυτή η αποενοχοποίηση πάρει όγκο, (θα) είναι αργά για τους post-post-modern ηλίθιους να καταλάβουν σε τι πράγμα συνέργησαν, ενεργητικά ή παθητικά…)