Ο θάνατος των Άλλων

Δευτέρα 2 Απρίλη. Να μια ακόμα απόδειξη (αν χρειαζόταν…) της ταξινόμησης του θανάτου απ’ την μεριά των πρωτοκοσμικών, που εξακολουθούν να πιστεύουν (όλο και πιο μάταια) ότι ορίζουν όχι μόνο τον πλανήτη αλλά και τα μυαλά όλων των επιβατών του.

Αν πρόκειται για έναν πατέρα (πρώην διπλό πράκτορα) και μια κόρη για τους οποίους είναι βολικό μια απόπειρα δολοφονίας (;) να θεωρηθεί, περίπου, σαν το post / post modern ανάλογο της δολοφονίας του αυστριακού αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου (στο Sarajevo, στα τέλη Ιούνη του 1914), σαν περίπου «κήρυξη πολέμου» δηλαδή, τότε θα αναποδογυρίσει ο κόσμος…. Έστω συμβολικά. Αλλά οι (πιθανόν…) υπεύθυνοι της απόπειρας δεν πρόκειται να ξεφύγουν την δίκαιη οργή μας!!! «Θα πληρώσουν ρεεεε!»

Αν, όμως, πρόκειται για δεκαπέντε ή δεκαέξι παλαιστίνιους διαδηλωτές, άοπλους, και μ’ όλο το δίκιο με το μέρος τους (συμπεριλαμβανομένων δεκάδων «ψηφισμάτων του οηε» εδώ και πολλές δεκαετίες…), αν πρόκειται λοιπόν για εκτελέσεις στο ψαχνό και συχνά πισώπλατα, που τις έκαναν «οι δικοί μας», η πρωτοκοσμική στρατιωτική αποικία (μας) στη μέση Ανατολή που λέγεται ισραηλινό κράτος, ε τότε!!! Όλα κι όλα!!! Πρέπει να γίνει μια ανεξάρτητη έρευνα!!! Επειγόντως….

Σωστά! Να ανατεθεί σε μια τριμελή επιτροπή από πεντέ-έξι άτομα – όπως είχε δηλώσει γενικολογώντας (προφητικά; ας μην υποτιμάμε την «λαϊκή σοφία»!) ο Νίκος Βαμβακούλας…

Στο κάτω κάτω: και δεκαέξι δολοφονίες και δεκαέξι χιλιάδες και ένα εκατομμύριο δεκάεξι δολοφονίες αράβων, δεν υπάρχει θέμα.

Η δουλειά γίνεται… ακόμα. Μια επιτροπή βρε αδερφέ! Μια ερευνητική επιτροπή λείπει!!!

Comments are closed.