Τετάρτη 11 Απρίλη. Μια δήλωση του ισραηλινού υπ.εξ. φασίστα Liberman (γνωστός φίλος κι αδελφός του ελληνικού βαθέος κράτους) αξίζει (έχουμε τη γνώμη) πολύ. Την περασμένη Κυριακή δήλωσε ότι «ο πρόεδρος Trump δεν ρώτησε την άποψη του ισραήλ πριν ανακοινώσει τα σχέδιά του για την απόσυρση του αμερικανικού στρατού απ’ την συρία». Προσθέτοντας ότι «θα δράσουμε «μόνοι» μας εναντίον διάφορων εχθρών». (Συγκρατείστε ότι αυτή η δήλωση έχει πιθανόν στις 7 Απρίλη…)
Πράγματι, η ανακοίνωση του ψόφιου κουναβιού ότι θα αποσύρει, και μάλιστα «πολύ γρήγορα» τον στρατό του απ’ τη συρία, και ότι «ας αναλάβουν άλλοι» έκανε εντύπωση· ακόμα κι αν με το «ας αναλάβουν άλλοι» εννοούσε μισθοφόρους και τον ισραηλινό στρατό. Η αντίδραση της στρατιωτικής «πολυανδρίας» πίσω του γι’ αυτήν την ανακοίνωση, σε μια γκάμα από ενοχλημένη αμηχανία μέχρι διακριτική διάψευση, ενίσχυσε το ενδεχόμενο το ψόφιο κουνάβι να σόλαρε· εκτός αν τον συμβούλεψε κάποια ερωμένη. (Γινόταν και παλιά αυτό, με τους «αυτοκράτορες»…).
Αν, πράγματι, ο ένδοξος αμερικάνος πρόεδρος «γλύστρισε» πατώντας πάνω στο υπερτροφικό του εγώ, κάποιοι θα έπρεπε να τον μαζέψουν με τρόπο κατηγορηματικό. (Έχει κι αυτές τις κλιμακούμενες εκκρεμότητες με κάτι ανακριτές…) Και ο πιο κατάλληλος τρόπος για τέτοιο συμμάζεμα είναι «κάτι» που θα παρακινήσει το ίδιο υπετροφικό ψοφιοκουναβικό εγώ όχι να πάρει τον στρατό απ’ την συρία, αλλά στείλει ακόμα περισσότερο.
Έχουμε τα γεγονότα και ταιριάζουν· μάλιστα δεν είναι καν πρωτότυπα: μια προβοκάτσια που θα μπορούσε να συζητάει και το ψόφιο κουνάβι πριν λίγο καιρό, αλλά έγινε τώρα, επειδή – όπως είπε ο Liberman – «δεν μας ρώτησε…». Και άρα… “Δρούμε, μόνοι μας, χωρίς να τον ρωτήσουμε…”
Το σοβαρό ερώτημα δεν είναι αν ταιριάζουν τα πρόσφατα γεγονότα γύρω απ’ την Douma σε μια εσωτερική αμερικανο-ισραηλινή πραξικοπηματική «διόρθωση» της λανθασμένης ψοφιοκουναβικής δήλωσης περί «στρατιωτικής απόσυρσης απ’ την συρία». Αλλά αν η ιμπεριαλιστική πολιτική ενός κράτους σαν τις ηπα διαμορφώνεται με τέτοιο τρόπο! Εδώ η ορθόδοξη, γραμμική, αυστηρά ντετερμινιστική ανάλυση σηκώνει τα χέρια!!!
Όχι εμείς…. Με δεδομένα όσα όσα σημαντικά και καίρια προσφέρει μια τέτοια ανάλυση (για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού) δεν πρέπει να μας διαφεύγουν δύο επιπλέον ζητήματα. Πρώτον οι καπιταλιστικές αντιθέσεις όχι μόνο μεταξύ αντίπαλων εθνοκρατικών σχηματισμών αλλά και στο εσωτερικό τους. Και δεύτερον ο περιορισμένος μεν απ’ τα γενικά συμφέροντα και τις μεταξύ τους αντιθέσεις, αλλά καθοριστικός αν έχουν μια κάποια εξουσία, έστω και τυπική, ρόλος των ατόμων – στην ιστορία. Την ιστορία ειδικά αυτών των ανταγωνισμών.
Υπάρχουν άφθονα τέτοια στοιχεία και παραδείγματα, απ’ την πολύ πρόσφατη διεθνή ιστορία. Δεν θα αναφέρουμε κανένα· μπορείτε να τα βρείτε εύκολα. Το γεγονός είναι ότι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το γεγονός ότι σολάροντας (ανεξήγητα…) το ψόφιο κουνάβι σχετικά με το συριακό πεδίο μάχης, παρακινούμενο ίσως από ένα μονοκόμματο επιχειρηματικό πνεύμα «εξοικονόμησης δυνάμεων και εξόδων», έθεσε εν αγνοία του σε επείγουσα κίνηση μηχανισμούς και σχέδια κυκλωμάτων του βαθέος αμερικανικού κράτους (και των συμμάχων του στη μέση Ανατολή…) που υπήρχαν μεν έτσι κι αλλιώς, χωρίς όμως να έχουν συγκεκριμένη «ημερομηνία έναρξης».
Το ψόφιο κουνάβι είναι απλά βιτρίνα. Συμβαίνει, όμως, να είναι μια ναρκισιστική βιτρίνα, για την οποία απαιτείται διαρκής έλεγχος. Έχουν υπάρξει στο παρελθόν αμερικάνοι πρόεδροι που ήταν άοσμοι και άγευστοι. Το ψόφιο κουνάβι δεν είναι τέτοιος! Το γεγονός ότι μπορεί και να «ξεφεύγει» το συμπεραίνουμε όχι απ’ τις δηλώσεις του για την αμερικανική απόσυρση απ’ την συρία αλλά απ’ την ευκολία που οι δαιμόνιοι απεσταλμένοι της Σεούλ τον «τούμπαραν», ώστε να δεχτεί με καμάρι μια συνάντηση με τον Kim “rocket man”, χωρίς προϋποθέσεις… Καταστρέφοντας (συμβολικά κατ’ αρχήν) την αμερικανική ιμπεριαλιστική πολιτική στην ανατολική ασία εδώ και δυο δεκαετίες· αναγκάζοντας τα αμερικανικά επιτελεία να ψάχνουν τρόπο να «μαζέψουν» αυτό το «χωρίς προϋποθέσεις» – ή να σαμποτάρουν αποτελεσματικά ένα τέτοιο ραντεβού. Γιατί τούμπαρε τόσο εύκολα (και solo) το ψόφιο κουνάβι; Επειδή είναι τόσο ματαιόδοξος σαν προσωπικότητα ώστε «πείστηκε» ότι θα είναι ο αμερικάνος πρόεδρος που θα λύσει «το πρόβλημα των πυρηνικών της βόρειας κορέας», γινόμενος πολύ ανώτερος απ’ όλους τους προηγούμενους αμερικάνους πρόεδρους! «Λίγο» για το πόστο του, «πολύ» για την προσωπικότητά του!!! (Ώρες ώρες μοιάζει σαν ο πιο πρόσφατος εραστής της εξουσίας που θέλει να αποδείξει ότι είναι ανώτερος απ’ όλους όσους προηγήθηκαν…)
Τα ίδια προκύπτουν απ’ τον «εμπορικό πόλεμο» που έχει κηρύξει εναντίον, σχεδόν, των πάντων. Είναι αλήθεια ότι ο πόλεμος των δασμών εξυπηρετεί συγκεκριμένα αμερικανικά καπιταλιστικά συμφέροντα· καθόλου, όμως, όλα! Επιπλέον η δήλωσή του «οι εμπορικοί πόλεμοι κηρύσσονται εύκολα και θα τους κερδίσω» δείχνει απεριόριστο ναρκισσισμό και ασχετοσύνη. Τέτοια δήλωση δεν θα έκαναν τα αμερικανικά αφεντικά που εξυπηρετούνται απ’ τους δασμούς στις εισαγωγές!
Αντίθετα με όσα συμβαίνουν στην Ουάσιγκτον, ο χωροφύλακας της μέσης Ανατολής (το Τελ Αβίβ) δεν πάσχει καθόλου από τέτοιες «ταλαντώσεις»!!! Έχει σαφείς στόχους, διακομματικά «ευλογημένους» και ικανότητα όχι μόνο στρατηγικής αλλά και ελιγμών (αρκεί να μην βρει μπροστά του σοβαρό αντίπαλο, όπως συμβαίνει τώρα…) Σε κάθε περίπτωση το «δεν μας ρώτησε…» του Liberman έχει λογικά και συνέχεια: «…. και μαλακία του….».
Φυσικά το ψόφιο κουνάβι έχει κάθε καλή διάθεση να επανορθώσει…