Τετάρτη 25 Οκτώβρη. Γυρνάμε σ’ αυτό που είμασταν πριν, μια χώρα του μετριοπαθούς ισλάμ, ανοικτή σ’ όλες τις θρησκείες του κόσμου. Δεν πρόκειται να χαλαλήσουμε τα επόμενα 30 χρόνια της ζωής μας με αποσταθεροποιητικές ιδέες. Θα τις καταστρέψουμε σήμερα.
Ποιός «μετριοπαθής» τα λέει αυτά; Κρατηθείτε: ο επόμενος βασιλιάς (και νυν διάδοχος, υπ.εξ. και κάμποσα άλλα) του Ριάντ, «πρίγκηπας Mohammed bin Salman»!!! Τα είπε στη διάρκεια ενός οικονομικού φόρουμ στην πρωτεύουσά του· πάλι καλά που δεν υποσχέθηκε ότι θα το γυρίσει στον βουδισμό!!!
Ο “ουαχαβιτισμός”, μια εξτρεμιστικά συντηρητική αίρεση του σουνιτισμού, είναι το επίσημο θρησκευτικό και πολιτικό δόγμα της σαουδαραβικής χούντας απ’ την δεκαετία του 1970. Από τότε μέχρι σήμερα το καθεστώς του Ριάντ έχει χρηματοδοτήσει με διεσεκατομύρια δολάρια την δημιουργία οργανισμών, τζαμιών και σχολείων που σπρώχνουν τις “ουαχαβίτικες αλήθειες” σ’ όλο τον μουσουλμανικό κόσμο. Τις τελευταίες δεκαετίες ένα ποσοστό των ουχαβιτών, εκτός από όργανο του αλλάχ, έγινε και εργαλείο των σαουδαραβικών μυστικών υπηρεσιών, και όχι μόνο: πρόκειται γι’ αυτό που επιτήδεια ονομάστηκε “ισλαμική τρομοκρατία” ενώ το σωστό όνομα είναι operation “stay in front”…
Και τώρα; Τώρα ο πρίγκηπας με την σκόνη στη μύτη λέει ότι «θα το γυρίσει»!!! Θέλει, στην πραγματικότητα, να ξεκαρφωθεί, μιας και από πολλές μεριές στον πλανήτη δυναμώνει η αποδείξιμη θέση ότι η σαουδική αραβία είναι που υποστηρίζει με κάθε τρόπο τους πραγματικούς ή φανταστικούς isis.
Κατά τα άλλα το ξέρει. Αν, έστω στην εντελώς θεωρητική περίπτωση, ένας «φωτισμένος βασιλιάς» αποφάσιζε να κόψει τα φράγκα, πρώτα απ’ όλα στο δικό του παπαδαριό και στη συνέχεια στο ουαχαβίτικο δίχτυ που έχει απλωθεί απ’ την ινδονησία ως τις ηπα, την επόμενη ημέρα θα ήταν κομμένος ο λαιμός του.
Ο πρίγκηπας τον θέλει τον λαιμό του όμως. Ο κουτοπόνηρος υπολογισμός του είναι άλλος: ότι αν αρχίσει να το παίζει άγγελος, θα μπορεί να υποδεικνύει πειστικά σαν σατανάδες τους σιίτες του ιράν. Σαν «σπόνσορες της παγκόσμιας τρομοκρατίας» και τα άλλα που γουστάρει κι αυτός και οι σύμμαχοί του.
Παιδιάστικο! Τι άλλο, όμως, να περιμένει κάποιος από έναν (μελλοντικό) «βασιλιά» ενός οικοπέδου που πορεύεται προς το σημείο μηδέν της αξίας του;