Πέμπτη 17 Αυγούστου. Ο αρχηγός του ιρανικού επιτελείου Mohammad Bagheri βρίσκεται από προχτές σε επίσκεψη και επαφές στην Άγκυρα. Η επίσκεψη του συγκεκριμένου αρχικαραβανά σχολιάζεται σαν «ασυνήθιστη» (μπορεί και να είναι). Και της αποδίδονται, σαν περιεχόμενο συζητήσεων, τα πάντα: απ’ την κατάσταση στη συρία και τις όποιες διαφωνίες Άγκυρας / Τεχεράνης εκεί, μέχρι…
Γίνεται ένα βασικό λάθος. Μάλλον από πρόθεση παρά από άγνοια. Ο αρχηγός του στρατού στο ιράν, αν και τυπικά έχει την ίδια θέση με τον αντίστοιχο τούρκο και οποιονδήποτε άλλο παρόμοιο, στην πράξη αντιπροσωπεύει κάτι λιγότερο. Το πολύ καλά εκπαιδευμένο, πολύ καλά εξοπλισμένο και έμπειρο στρατιωτικό σώμα στο ιράν δεν είναι ο στρατός (των εφέδρων) αλλά οι «φρουροί της επανάστασης». Που έχουν χωριστή διοίκηση, κλπ. Το γιατί συμβαίνει αυτό δεν είναι του παρόντος να εξηγήσουμε· συμβαίνει όμως. Στο συριακό πεδίο μάχης δεν συμμετέχει ο ιρανικός στρατός αλλά οι φρουροί της επανάστασης. Αυτοί μετράνε απώλειες (ακόμα και υψηλόβαθμων αξιωματικών) αλλά και εμπειρίες και νίκες. Συνεπώς, αν η Άγκυρα θέλει να κουβεντιάσει με την Τεχεράνη οτιδήποτε σχετικό με την συρία σε στρατιωτικό επίπεδο, θα το κάνει μ’ αυτούς· και όχι με τον regular ιρανικό στρατό.
Εκείνο που πιθανότατα μπορεί και πρέπει να συζητήσει το τουρκικό καθεστώς (και) με τον regular ιρανικό στρατό είναι το κουρδικό αντάρτικο. Όχι γενικά: ειδικά το κουρδικό αντάρτικο που Ουάσιγκτον, Τελ Αβίβ και Ριάντ «σπρώχνουν» κατά του ιράν, απ’ τα βουνά του ανατολικού ιρακινού κουρδιστάν.
Εδώ και μερικές εβδομάδες, περιοδικά, η τουρκική αεροπορία και το ιρανικό πυροβολικό κτυπούν ορεινές θέσεις αυτών των ενόπλων, μέσα στο βόρειο ιράκ, στην περιοχή που τυπικά ελέγχεται απ’ τους πεσμεγκρά. To είχαμε πιθανολογήσει έγκαιρα, και φαίνεται πως ισχύει: η «αναβίωση» αυτού του «εθνικοαπελευθερωτικού» στα βορειοδυτικά του ιράν είναι ένα απ’ τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν εναντίον της Τεχεράνης, μετά τις επιτυχίες της στο συριακό πεδίο μάχης.
Ο συντονισμός σ’ αυτές τις επιχειρήσεις, το μέλλον τους, και το ευρύτερο «πολιτικό περιβάλλον» (οι κούρδοι του ιράκ έχουν αναγγείλει δημοψήφισμα δημιουργίας ανεξάρτητου κράτους για τις 25 Σεπτέμβρη…) θα μπορούσε να είναι όντως αντικείμενο συζήτησης του Bagheri τόσο με τον Erdogan όσο και με τον τούρκο αρχιστράτηγο Hulusi Akar. Στο βαθμό που, απ’ την μεριά της Τεχεράνης, την υπόθεση έχει αναλάβει κατ’ αρχήν (και) ο regular στρατός – κάτι πρέπει να κάνει κι αυτός!
Την σοβαρότητα της υπόθεσης δείχνει και η απόφαση της Άγκυρας να κτίσει τείχος σε ένα μέρος των συνόρων της με την Τεχεράνη. Προφανώς το θέμα δεν αφορά μετανάστες απ’ το αφγανιστάν και το πακιστάν, αλλά τα πέρα δώθε κούρδων ενόπλων μεταξύ ιράν και τουρκίας.
Είμαστε βέβαιοι ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες συναντήσεις γι’ αυτό το θέμα…