Σάββατο 8 Απρίλη. Η ύπαρξη «χημικών όπλων» έχει γίνει ένα είδος «σταθεράς» στην ρητορική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, απ’ το 2001 και μετά. Η εισβολή στο ιράκ το 2003 είχε νομιμοποιηθεί (όσο και όπως…) στη βάση του υποτιθέμενου «χημικού και βιολογικού οπλοστασίου» του Χουσεΐν. Ο τότε δικτάτορας του ιράκ είχε πράγματι τέτοια όπλα την δεκαετία του ’80: τα είχε φτιάξει με την βοήθεια αμερικάνων και άγγλων «ειδικών», και είχε χρησιμοποιήσει συστηματικά, και με τις ευλογίες των δυτικών, τα χημικά στον πόλεμο κατά του ιράν. Ένα πόλεμο που έπνιξε στο αίμα τόσο την ιρανική όσο και την ιρακινή κοινωνία, αλλά ο Χουσεΐν και οι διεθνείς υποστηρικτές του τελικά έχασαν…
Όμως, λίγα χρόνια μετά, ύστερα απ’ την πρώτη αμερικανική επίθεση κατά του ιράκ το 1991 (όταν η Ουάσιγκτον αποφάσισε να μην στηρίζεται πια σε φίλους της αλλά να τους αξιοποιεί βαφτίζοντάς τους «εχθρούς»…), και στα πλαίσια των «κυρώσεων εναντίον» του ιρακινού καθεστώτος που ακολούθησαν, τα χημικά και βιολογικά όπλα του καταστράφηκαν. Παρουσία διεθνών ειδικών…
Συνεπώς το 2003 το αμερικανικό καθεστώς ήξερε ότι ο Χουσεΐν ΔΕΝ έχει τέτοια όπλα. Never mind: ο Χίτλερ, πριν την εισβολή στην πολωνία, το είχε πει απλά και καθαρά: «θα χρησιμοποιήσω ένα ψεύτικο πρόσχημα για να εισβάλω, κι όταν θα έχω νικήσει κανείς δεν θα το θυμάται». Έτσι έγινε και με την αμερικανική εισβολή τόσο στο αφγανιστάν (η υποτιθέμενη ευθύνη των ταλιμπάν για την υποτιθέμενη «αλ – Κάιντα» που, υποτίθεται, επιτέθηκε στις ηπα στις 11 Σεπτέμβρη του 2001..) όσο και στο ιράκ. Είναι πια γνωστό υποθέτουμε ότι η μεν επίθεση της 11ης/9ου οργανώθηκε από τμήματα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών σε συνεργασία με τις σαουδαραβικές και τις ισραηλινές… στο δε ιράκ δεν βρέθηκαν ποτέ, μετά την αμερικανική εισβολή, ούτε χημικά ούτε βιολογικά.
Το 2013 υπήρξε μια επίθεση με χημικά, στο Aleppo αν θυμόμαστε καλά, για την οποία δεν έγιναν ποτέ σαφείς οι δράστες. Ο τότε αμερικάνος πρόεδρος Ομπάμα απέρριψε τις προτάσεις των καραβανάδων του για επίθεση κατά του Άσαντ, για δύο ουσιαστικά λόγους. Πρώτον επειδή οι αντικαθεστωτικοί ένοπλοι (ισλαμιστές ή ξε-ισλαμιστές…) τα πήγαιναν καλά, οπότε δεν χρειαζόταν η «αυτοπρόσωπη» αμερικανική εμπλοκή στο συριακό πεδίο μάχης. Και δεύτερον, επειδή Μόσχα (που ήξερε καλά και με λεπτομέρειες το χημικό οπλοστάσιο του Άσαντ) ανέλαβε να το «καθαρίσει». Όπως και έγινε. Απ’ το 2013 και μετά δεν ξαναμνημονεύτηκαν «χημικά όπλα στην κατοχή του Άσαντ», από κανέναν. Γιατί, απλά, δεν είχε…