Tag: νότια κύπρος

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. … Ξέρετε ότι έχουμε αόρατα (stealth) πολεμικά, τα καλύτερα στον κόσμο. Αυτές οι συστοιχίες [των S-300 στη συρία] ούτε να τα εντοπίσουν δεν μπορούν. Οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες δεν πρόκειται να εμποδίσουν την αεροπορία μας…

Αυτά τα είπε ένας ισραηλινός υπουργός… Θα έβαζε και ένα καλό στοίχημα ότι έχει δίκιο; Δεν είμαστε καθόλου σίγουροι – ούτε κι αυτός. Πιθανότατα ούτε οι αμερικάνοι κατασκευαστές των f-35.

Δεν θα μας απασχολούσε το θέμα αν δεν είχε και ελληνική διάσταση. Όπως είναι γνωστό εδώ και 20 χρόνια το ελλαδιστάν έχει 2 συστοιχίες S-300 (μοντέλο PMU-1) μαζί με τα συνοδευτικά ραντάρ· και 16 πυραύλους. Ήταν μια παραγγελία που είχε κάνει η Λευκωσία στις αρχές του 1997… την εποχή του «ενιαίου αμυντικού δόγματος», της «στρατηγικής περικύκλωσης της τουρκίας» και των υπόλοιπων εθνεγερτικών… Τελικά, μετά από απειλές και αντίμετρα της Άγκυρας εκείνοι οι S-300 δεν πήγαν ποτέ στη νότια κύπρο. Πήγαν και πάρκαραν στην Κρήτη: επειδή είχαν πληρωθεί απ’ τη Λευκωσία, η Αθήνα “ξεχρέωσε” αυτούς τους απρόσκλητους “μουσαφίρηδες” με παροχή άλλων όπλων στη νότια κύπρο. Έτσι έγινε το εξής μάλλον παράδοξο: ένα κράτος (το ελληνικό), μέλος του νατο, που ποτέ δεν παρήγγειλε S-300 βρέθηκε να έχει τέτοιους, κατασκευής ενός άλλου κράτους (του ρωσικού) που δεν είναι σίγουρο καθόλου τι θα έβαζε μέσα στα κουτιά αν προορισμός του τότε καλύτερου αντιαεροπορικού του συστήματος ήταν κράτος / μέλος του νατο.

Οι S-300 «μοντέλο του 1997» έμειναν άχρηστοι σε κάποιο ελληνικό στρατόπεδο· δοκιμάστηκαν πρώτοι φορά το 2013. «Άχρηστοι»; Όχι ακριβώς. Προφανώς οι αμερικάνοι (τουλάχιστον) σύμμαχοι έκαναν βίδες τα ραντάρ τους για να δουν τι «βλέπουν» και τι όχι.

Κι ύστερα, όταν πήρε σάρκα και οστά η ελληνο-ισραηλινή συμμαχία, οι πιλότοι του Τελ Αβίβ άρχισαν να εκπαιδεύονται «ενάντια» σ’ αυτούς τους συγκεκριμένους S-300. Πιθανότατα οι δηλώσεις ότι «τα ραντάρ τους δεν βλέπουν τα αόρατα f-35 μας» είναι προϊόν αυτών των τεστ.

Ξιπασιά! Οι S-300 δεν έχουν μείνει στο μοντέλο προ εικοσαετίας!!! Έχουν υποστεί τουλάχιστον 4 με 5 αναβαθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων των ραντάρ τους και των λοιπών ηλεκτρονικών τους. Μπορεί οι μηχανικοί του ρωσικού καθεστώτος να μην είχαν ποτέ ένα f-35 στα χέρια τους, είναι όμως οι ίδιοι κατασκευαστές «αόρατων» πολεμικών. Και το Τελ Αβίβ έκανε το λάθος να χρησιμοποιήσει f-35 σε επίθεσή του κατά της συρίας πριν κάμποσους μήνες· το οποίο, μάλιστα, «κάπως γρατζουνίστηκε» – από S-200… Κατά λάθος (ίσως…)

Συνεπώς το «τι βλέπουν» και το «τι δεν βλέπουν» τα ρωσικά ραντάρ (είτε των S-300 είτε των S-400 είτε άλλα, έτσι κι αλλιώς αυτά συνδέονται στο ίδιο σύστημα) το ξέρουν μόνο οι ρώσοι κατασκευαστές. Όχι οι ισραηλινοί.

Υπάρχουν φήμες ότι οι αμερικάνοι κατασκευαστές του f-35 (και η Ουάσιγκτον η ίδια) θέλουν να εμποδίσουν το Τελ Αβίβ να «δοκιμάσει την τύχη του» με αναμέτρηση f-35 εναντίον S-300 στη συρία. Γιατί αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και κτυπηθεί κάποιο τότε το μεν διαμάντι της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας (που έχει στοιχίσει πάνω από 1 τρισεκατομύριο δολάρια στη φάση της μελέτης) θα πάει στα σκουπίδια· ενώ τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα θα πάνε στο θεό.

Ότι και να λέει το Τελ Αβίβ δεν είναι μερικές αποθήκες στη συρία ικανός λόγος για να συμβεί τέτοιο κακό. Αν είναι να γίνει, ας γίνει για κάτι σοβαρότερο…

Το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς μπορεί να περιοριστεί στο να εξοντώνει παλαιστίνιους – διαδηλωτές ή μη. Αν θέλει μπορεί να τους βομβαρδίζει και με τα f-35 του, δεν υπάρχει πρόβλημα…

Δευτέρα 1 Οκτώβρη. Το όνομα «Πόλυς Πολυβίου» δεν σας λέει τίποτα. Δεν πειράζει. Είναι ένα απ’ τα «ιερά τέρατα» των ελληνοκυπριακών «διαπραγματευτικών ομάδων»: συμμετέχει σ’ αυτές απ’ το 1974 (!). Είναι αυτό που λέγεται «βαθύς γνώστης του κυπριακού προβλήματος».

Σε μια ανάλυση / πρόταση που δημοσιοποίησε πριν μισό μήνα (στις 18 Σεπτέμβρη) ο βαθύς γνώστης προτείνει μια καινοτόμα προσέγγιση στη «λύση του κυπριακού»: να αναγνωριστεί η βόρεια κύπρος έδαφος της «κυπριακής δημοκρατίας» (για να γεύονται και οι τουρκοκύπριοι τα καλά της ευρωζώνης) με αντάλλαγμα την επιστροφή (στους ελληνοκύπριους) της Αμμοχώστου και την παραμονή στο βορρά του μισού (απ΄ ότι τώρα) τουρκικού στρατού. Αυτά. Ούτε συνομοσπονδία, ούτε νέο σύνταγμα, ούτε τίποτα. Κι αργότερα βλέπουμε.

Αν αφαιρέσουμε τον παράγοντα του προχωρημένου της ηλικίας, ο βαθύς γνώστης θα πρέπει να έστιψε πολύ το μυαλό του για να γεννήσει αυτή την ιδέα. Της οποίας η μόνη χρησιμότητα είναι πως δείχνει πόσο φοβούνται οι ελληνοκύπριοι μετά το πατριωτικό και ρατσιστικό σκάτωμα που με καμάρι έχουν κατορθώσει εδώ και χρόνια.

Φοβούνται; Ναι! Αυτό που νόμιζαν το «γερό χαρτί» τους, τα υποθαλάσσια κοιτάσματα, κινδυνεύει να γυρίσει τούμπα. Οι εταιρείες που (σύμφωνα με την ελληνική και ελληνοκυπριακή «στρατηγική σύλληψη») θα έκαναν γεωτρήσεις και εκμετάλλευση (των μυθικών κοιτασμάτων) κάτω απ’ τις εθνικές τους σημαίες (δηλαδή παρέα με τους εθνικούς στρατούς τους) είναι σκέτες εταιρείες. Που μάλιστα έχουν – ή μπορεί να κάνουν δουλειές – και με την Άγκυρα.

Γι’ αυτό ο δεξιός Αναστασιάδης έκανε μια προσπάθεια μπας και ξαναρχίσει το αγαπημένο παραμύθι των διαπραγματεύσεων (με οηέδικη μεσολάβηση). Να κερδηθεί χρόνος, να πιεστεί η Άγκυρα, να μην αρχίσει δικές της γεωτρήσεις στην περιοχή… Αλλά ακόμα και οι οηέδες δεν είναι απεριόριστα ηλίθιοι. Κομψά κι ευγενικά θα βγάλουν όπου νάναι μια ανακοίνωση ότι «δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για επανάληψη του διαλόγου» και θα αφήσουν τον Αναστασιάδη με την παρέα του Netanyahou και του Sisi. (Για διαφορετικούς λόγους θα έπρεπε να είναι πίσω απ’ τα κάγκελα και οι τρεις).

Είναι τόσο ωραία η ατμόσφαιρα στην ανατολική Μεσόγειο ώστε ο ογκόλιθος δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα. Απλά να περιμένει να σχολάσει.

Ααα: μια ξόφαλτση πληροφορία λέει ότι ο Αναστασιάδης θέλει να δώσει ναυτική βάση (στη νότια κύπρο) στο Παρίσι…

Ε ρε γλέντια ανατολικομεσογειακά!!! Όπου νάναι τις ξαπλώστες των μπητσόμπαρων θα τις έχουν ρεζερβέ πεζοναύτες…

Τετάρτη 19 Σεπτέμβρη. Την ίδια περίοδο που το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος, με «μπροστάρη» τον ογκόλιθο, έτρεχε (και τα σάλια έτρεχαν) να δει πόσα μπορεί να «πιάσει» απ’ την καινούργια δεξιά ψοφιοκουναβική διοίκηση (αφού η προηγούμενη, του Ομπάμα, έδειχνε ελάχιστο ενδιαφέρον για τα ελληνικά γεωπολιτικά προσόντα)· την ίδια περίοδο που το ισραηλινό λόμπυ στις ηπα φρόντιζε για τις ελληνοαμερικανικές επαφές (αλλά και την μεταγενέστερη επίσημη επίσκεψη του τενεκεδένιου εξοχότατου στην Ουάσιγκτον), ο ίδιος ογκόλιθος σε συνεργασία με τον δεξιό Αναστασιάδη φρόντιζαν να βουλιάξει άλλη μια οηέδικη προσπάθεια «επίλυσης του κυπριακού», σε διάφορα ελβετικά θέρετρα.

Το εργαλείο του βουλιάγματος ήταν η ελληνική / ελληνοκυπριακή απαίτηση (εντελώς προβοκατόρικη με βάση την συμφωνία ίδρυσης του κυπριακού κράτους…) πρώτα να συμφωνήσει η Άγκυρα ότι θα αποσύρει όλον τον στρατό της απ’ τη βόρεια κύπρο και μετά να γίνει η συμφωνία για τα υπόλοιπα… Το βούλιαγμα έγινε (δεν ήταν δύσκολο…), αλλά την παρτίδα την κέρδισε τότε ο Erdogan. Ο οποίος μέχρι την οριστικοποίηση του βουλιάγματος πρότεινε κάτι λογικό: την σταδιακή αποχώρηση του τουρκικού στρατού καθώς θα προχωράει η θεσμική συγκρότηση του (νέου / ενιαίου) κυπριακού κράτους. Είχαμε υποστηρίξει τότε απ’ τις σελίδες του χάρτινου Sarajevo (και εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε) ότι η ελληνική τακτική, πέρα απ’ τα ελληνικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, ήταν σημαντική εκδούλευση και στα αγγλικά: το «βούλιαγμα» εξασφάλισε την παραμονή των αγγλικών βάσεων στην κύπρο, το μοναδικό μιλιταριστικό asset της αυτού μεγαλειότητας σ’ όλη την ευρύτερη μέση Ανατολή…

Ένα – ενάμισυ χρόνο μετά, με τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις να οξύνονται και στην ανατολική Μεσόγειο, έρχεται να επιβεβαιωθεί πως «η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο». Ο Erdogan δηλώνει τώρα πως όχι μόνο δεν θα μειώσει τον στρατό του στη βόρεια κύπρο, αλλά θα τον αυξήσει κιόλας! Λέει επίσης (αυτό το είχαμε υποστηρίξει απο δω πριν μερικές βδομάδες) ότι δεν χρειάζεται στρατιωτική βάση (προφανώς αεροναυτική) στη βόρεια κύπρο, αλλά αν χρειαστεί θα την φτιάξει. Τόμπολα για τον ελληνικό ιμπεριαλισμό! Φόλα στις «γεωπολιτικές αναλύσεις» των ειδικών του!

Δεν χρειάζεται το τουρκικό καθεστώς να αυξήσει τον στρατό του στη βόρεια κύπρο. Διαθέτει μακράν τον μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο πολεμικό στόλο σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο κράτος στην ανατολική Μεσόγειο· ναυπηγεί (με τουρκικό know how σε μεγάλο βαθμό) το πρώτο του «πλοίο αμφίβιας επίθεσης» (θεωρείται «ελαφρύ αεροπλανοφόρο»), που πρόκειται να καθελκυστεί του χρόνου· ναυπηγεί ή εκσυχρονίζει με δικά του μέσα διάφορα πολεμικά πλεούμενα· έχει ήδη ναυτική στρατιωτική βάση στην Μαρμαρίδα αλλά και στην Mersin (απέναντι απ’ την κύπρο)… Παρόμοια η κατάσταση στην αεροπορία, αλλά και στην πυραυλική τεχνολογία. Προσθέτει κανείς και την πιθανή εγκατάσταση των S-400, και…

Σάββατο 15 Σεπτέμβρη. Ιστορικά η περίπτωση της νότιας κύπρου είναι ιδανικό παράδειγμα μελέτης του γεωπολιτικού προσοδισμού. Παρότι ποτέ οι ελληνοκύπριοι καθεστωτικοί και οι λακέδες τους (συμπεριλαμβανομένων των παντοδύναμων και πάμλουτων παπάδων) δεν έθιξαν στο ελάχιστο τα συμφέροντα του Λονδίνου, σε ότι αφορούσε την περίοδο του 3^ου παγκόσμιου («ψυχρού») πολέμου και την αντιπαράθεση Ουάσιγκτον – Μόσχας η Λευκωσία φρόντισε να ισορροπεί στον αρμό των δύο μπλοκ. Μπαίνοντας στην κατηγορία «αδέσμευτα» κράτη…

Απ’ τα ‘90s και μετά δεν υπήρχε θέμα: οι περιβόητοι ρώσοι «ολιγάρχες» (αλλά επίσης ο αδελφός Μιλόσεβιτς, επώνυμοι σερβοφασίστες αλλά και διάφοροι ταχύτατα ανερχόμενοι μαφιόζοι απ’ το πρώην ανατολικό μπλοκ) βρήκαν στη νότια κύπρο την offshore υποδομή που ονειρεύονταν: τράπεζες, δικηγόρους, πολιτικούς, παπάδες, κλπ, όλα στη διάθεσή τους, με το αζημίωτο. (Μερικοί απ’ αυτούς τους δεξιοτέχνες / «μπροστινούς» στο ξέπλυμα δικηγόρους ευτύχησαν να γίνουν και πρόεδροι της νότιας κύπρου…) Αυτό θεωρήθηκε «σύσφιξη των σχέσεων» – αν και θα μπορούσε να μην είναι εντελώς ακριβές, απ’ την στιγμή που οι ρωσικές υπηρεσίες, υπό τον Πούτιν, πήραν τον έλεγχο στη Μόσχα.

Σε κάθε περίπτωση ο άξονας Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ, σαν το ανατολικομεσογειακό τμήμα του άξονα Ουάσιγκτον – Ριάντ είναι μια επιλογή ιμπεριαλιστική αλλά και τυχοδιωκτική· που προφανώς αλλάζει τα δεδομένα στις σχέσεις Λευκωσίας – Μόσχας. Το ελληνοκυπριακό φασισταριό περιμένει με μεγάλη χαρά να άρει η Ουάσιγκτον την απαγόρευση πώλησης όπλων στη νότια κύπρο (κρατάει απ’ το 1974…), σαν ένα ακόμα βήμα συμμαχικής εύνοιας (και εμπορικών κερδών για την αμερικανική πολεμική βιομηχανία). Θα γεμίσει πύραυλους τότε η νότια κύπρος, και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη ομορφιά… Απ’ την άλλη μεριά η συμμαχία Μόσχας – Άγκυρας (και στο βάθος Πεκίνου) δεν είναι ούτε συγκυριακή ούτε περιορισμένη μόνο στο συριακό έδαφος. Η ανατολική Μεσόγειος είναι στον πάγκο.

Τη μέρα, λοιπόν, που ο τενεκεδένιος εξοχότατος το έπαιζε «no problem» στη Σαλονίκη, δημοσιευόταν στη δεξιά νοτιοκυπριακή εφημερίδα «φιλελεύθερος» συνέντευξη του προέδρου του δεξιού κόμματος «δημοκρατικός συναγερμός» (το κόμμα του νυν προέδρου Αναστασιάδη) Αβέρωφ Νεοφύτου. Ο εν λόγω είπε φωναχτά πως η Μόσχα, αφου συμμαχεί με την τουρκία, θα πάψει να ασχολείται με το κυπριακό (με τρόπο βολικό για τους ελληνοκύπριους). Η απάντηση της ρωσικής πρεσβείας στη Λευκωσία ήρθε την Δευτέρα το βράδυ. Τέλειωνε με την εξής φράση:

… Είναι προφανές ότι κάποιοι φίλοι στην Κυπριακή Δημοκρατία θέλουν να διασαλεύσουν την καλή σχέση ρωσίας – κύπρου για να απομακρύνουν τη ρωσία απ’ την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου…

Ναι, ακριβώς: είναι «προφανές». Πιο πολύ δεν γίνεται! Όσο προφανές είναι ότι πολύ περισσότερο από έξτρα βάσεις στο ελλαδιστάν η Ουάσιγκτον θα ενδιαφερόταν για «εξυπηρετήσεις» στη νότια κύπρο· γι’ αυτές θα έδινε και κάτι παραπάνω… Όσο προφανές είναι ότι η Μόσχα ενδιαφέρεται να πιάσει επιπλέον «πόστο» (στρατιωτικό) απέναντι απ’ την κύπρο, στο λίβανο.

(φωτογραφία: Ο νοτιοκυπριακός δεξιός «φιλελεύθερος» το περασμένο καλοκαίρι αποκάλυψε τα δηλητηριώδη συμπεράσματα μιας «έρευνας» για την ανθελληνική – δηλαδή αντι-αμερικανική και αντι-ισραηλινή – πορεία του χρυσοπράσινου φύλλου ριγμένου στο πέλαγο. “Έφτιαχνε κλίμα” σα να λέμε… Κανονισμένα, εννοείται…)