Ο covid και ο Λαφάργκ

Τετάρτη 4 Νοέμβρη. Δεν είναι «φλέγον θέμα»… Να όμως στη συνέχεια ένα παράδειγμα του πως η υπεράσπιση των πραξικοπημάτων και των lockout των αφεντικών μπορεί να πουλιέται σαν «φιλεργατική» ανοίγοντας τον δρόμο έμμεσα αλλά καθαρά στη νομιμοποίηση των κρατικών χαρτζιλικιών (υπό τους όρους τους…) Είναι απόσπασμα από πρόσφατη προκήρυξη («ονόματα δεν λέμε… κλπ»). Οι τονισμοί είναι του πρωτότυπου:

… Πρέπει να προστατέψουμε τη δημόσια υγεία και ταυτόχρονα να αποκρούσουμε την προσπάθεια του κεφάλαιου και της κυβέρνησής του να μας φορτώσουν τα βάρη της κρίσης.

Να απαιτήσουμε την άμεση λήψη μέτρων που θα αυξήσουν το βαθμό «κοινωνικής απομόνωσης».

Να μη δεχτούμε τη λήψη μέτρων κατά δόσεις, που γίνεται με μοναδικό κριτήριο τη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας.

Κάθε παραγωγική, εμπορική και άλλου τύπου οικονομική δραστηριότητα του καπιταλισμού και του κράτους του, πλην των απαραίτητων για την τροφοδοσία του λαού με είδη άμεσης ανάγκης και της κοινής ωφέλειας, πρέπει ΝΑ ΑΝΑΣΤΑΛΕΙ ΑΜΕΣΑ, χωρίς καμιά απώλεια για τους εργαζόμενους, που πρέπει να εξακολουθήσουν να παίρνουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ το μισθό τους και ΠΛΗΡΗ ασφάλιση. Μόνο έτσι θα περιοριστούν οι μετακινήσεις και η επαφή μεταξύ πολλών, που αποτελεί εύφορο έδαφος για τη διάδοση του ιού…

Με απόσταση 10 μέτρων του ενός απ’ τον άλλο («αύξηση του βαθμού κοινωνικής απομόνωσης»…), με εξαφάνιση κάθε εμπορεύματος πλην των κωλόχαρτων και των μακαρονιών («ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗ» πλην των απαραιτήτων, κλπ), με κατάργηση της μετατροπής του εμπορεύματος σε χρήμα δηλαδή, τί σκατά τον θέλετε τον μισθό; τί θα τον κάνετε; «πρωταρχική συσσώρευση»; “αποταμίευση”; – θα ρωτούσε κάποιος εκπρόσωπος των αφεντικών… Θα σας βολέψουμε με τα απαραίτητα κουπόνια… Ή με συσσίτια και “όλοι μαζί μπορούμε”…

Προφανώς αυτοί οι εκπρόσωποι των αφεντικών δεν καταλαβαίνουν το σατανικό σχέδιο για καταστροφή του καπιταλισμού και του κράτους «απ’ τα μέσα» με την ευκαιρία του covid. Ή, άλλοι εκπρόσωποι, έχουν αποδεχθεί την μοίρα τους. Το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», που ακούγεται σαν παραδεισένιο «λεφτά χωρίς δουλειά», έχει βγει δυναμικά στην επιφάνεια – και η αιτία γι’ αυτό είναι (ποιός άλλος;) ο covid!

Πιθανόν αυτό να έχουν υπόψη τους οι πιο πάνω caradinieri. Μόνο που έρχονται τελευταίοι και καταϊδρωμένοι: το ε.ε.ε. το προωθούν συστηματικά τα αφεντικά πολύ πριν τον covid… Όπως, όμως, συμβαίνει και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, ο covid έχει μαστορευτεί έτσι ώστε να γίνει ο καταλύτης…

Ο covid και το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» 1

Τετάρτη 4 Νοέμβρη. Για να μην πάμε ακόμα πιο πίσω, να ορισμένες πρόσφατες αποδείξεις της καλωσύνης των αφεντικών:

Στις 31 Γενάρη του 2019, στο blog “Wrench in the Gears” σχολιάζονταν οι ευαισθησίες των υψηλών συμμετεχόντων στο meeting του Davos:

… Αυτό το πάνελ, και τα viral video clips που γέμισαν το internet, είναι μια εξαιρετική άσκηση νεοφιλελεύθερης λίπανσης. Αν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα καθιερωθεί στο τωρινό κλίμα λιτότητας, οικονομικής προσωρινότητας και κοινωνικής επιχειρηματικότητας, ας είστε σίγουροι ότι οι πληρωμές θα είναι συνδεδεμένες με την ψηφιακή ταυτότητα για να ιχνηλατούνται οι «συνέπειες» Συνεπώς η διανομή 1000 δολαρίων τον μήνα θα είναι ό,τι χρειάζεσαι για να την κουτσοβγάλεις. Αλλά έϊ, θα μπορείς να πουλάς τα προσωπικά σου δεδομένα αν θέλεις κάτι παραπάνω από ψωμοτύρι στο δείπνο σου….

Η συζήτηση στο Davos ήταν ώριμη. Δυόμισυ χρόνια νωρίτερα, στις 31 Ιούλη του 2017, το γνωστό «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» υποστήριζε ότι:

… Καθώς προχωρεί η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής, θα δημιουργηθεί μια σοβαρή και ακαριαία διαταραχή σε πολλές εργατικές τάξεις. Το UBI (universal basic income), μια οικονομική πρόταση σύμφωνα με την οποία ένα ποσό χρημάτων δίνεται σταθερά στον πληθυσμό, μπορεί να είναι μια κρίσιμη ασπίδα απέναντι στις αθέλητες συνέπειες της αυτοματοποίησης στις δουλειές…

Αυτά γράφονταν προ covid… Στις 9 Απρίλη του 2020, μετά covid δηλαδή, το γνωστό καθεστωτικό business insider έγραφε:

Πολλοί αμερικάνοι δεν θα έχουν δουλειές για να γυρίσουν σ’ αυτές όταν τελειώσει η πανδημία του κορωνοϊού… Θα δούμε να γίνονται σε 10 μήνες αλλαγές που κανονικά θα γίνονταν σε 10 χρόνια…

Το γεγονός τώρα είναι ότι ο ιός είναι το τέλειο περιβάλλον για τις εταιρείες να ξεφορτωθούν προσωπικό, να εγκαταστήσουν ρομπότ και μηχανές, και να τα δοκιμάσουν ώστε να δουλεύουν πιο αποτελεσματικά.

Το UBI πρόκειται να γίνει θέμα, όχι μόνο εδώ στις ΗΠΑ, αλλά και στην Ισπανία που υιοθετεί μια εκδοχή του ελάχιστου εισοδήματος. Οι νομοθέτες σ’ όλη την Ευρώπη έχουν εστιάσει πάρα πολύ σ’ αυτό το θέμα…

Τρεις μέρες μετά, στις 12 Απρίλη του 2020, πάλι το business insider θύμιζε ότι αυτό το φιλάνθρωπο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» έχει και τις ευλογίες του θεού:

Στην πασχαλινή επιστολή του στους ηγέτες σημαντικών κοινωνικών κινημάτων, ο πάπας Francis πρότεινε πως έχει έρθει ο καιρός για τα κράτη να υιοθετήσουν έναν καθολικό βασικό μισθό. « Ίσως να έχει έρθει η στιγμή να υιοθετήσετε τον universal basic wage που μπορεί να ενισχύσει και να δώσει αξία στα ευγενή σας καθήκοντα» έγραψε ο πάπας στο γράμμα του.

Πάνω από μια δεκάδα κρατών εφαρμόζουν ή πειραματίζονται με κάποια μορφή προσωρινού ή μόνιμου UBI, σαν απάντηση στην τωρινή οικονομική καταστροφή και στην μαζική ανεργία…

Τι συμβαίνει; Πριν προλάβουν οι «επαναστάτες» caradinieri να καταστρέψουν τον καπιταλισμό αποφάσισαν τα αφεντικά του να κάνουν χαρακίρι;

Ο covid και το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» 2

Τετάρτη 4 Νοέμβρη. Πριν κάνουν αυτό το χαρακίρι (εε;;;) φαίνεται πως κάποια αφεντικά έχουν την πρόνοια να κάνουν δοκιμές και πειράματα. Μην αρχίσουν να αυτομαχαιρώνονται και τελικά δεν πεθάνουν, ε;

Να, για παράδειγμα, το γερμανικό κράτος. Απ’ τον περασμένο Σεπτέμβρη (στο πρώτο μετά covid έτος) ξεκίνησε ένα καλά σχεδιασμένο πείραμα: για 3 χρόνια 120 άτομα θα παίρνουν 1200 ευρώ τον μήνα, χωρίς προϋποθέσεις. Στη διάρκεια αυτής της τριετίας, έγραφε το καθεστωτικό spiegel στις 26 Αυγούστου:

… Αυτά τα 120 άτομα θα παρακολουθούνται στενά και θα απαντούν συχνά σε ερωτήσεις, όπως θα συμβαίνει και με τα 1380 άτομα της ομάδας ελέγχου, που δεν θα πληρώνονται.

Η ελπίδα είναι ότι αυτή η μελέτη θα παράξει επιστημονικά θεμελιωμένη γνώση για το πως η συμπεριφορά και οι προθέσεις των ανθρώπων αλλάζουν όταν παίρνουν τακτικά χρήματα χωρίς προϋποθέσεις. Θα τεμπελιάσουν ή θα είναι δημιουργικοί; Θα δουλεύουν λιγότερο ή θα εγκαταλείψουν εντελώς τις δουλειές τους; Θα χρησιμοποιούν αυτά τα επιπλέον χρήματα μόνο για πάρτη τους ή θα εμπλακούν περισσότερο σε εθελοντικές εργασίες;

Θα το πούμε διαφορετικά, με τα δικά μας λόγια: πώς συμπεριφέρεται ο Εαυτός – Κεφάλαιο όταν το «Κεφάλαιο – του – Εαυτού» ποσοτικοποιείται και γίνεται αντικείμενο minimum χρηματικής εγγύησης απ’ την μεριά του (καπιταλιστικού) κράτους; Πώς συμπεριφέρεται όταν “κοστολογείται σε χρήμα καθ’ εαυτό“, όχι σαν “παραγωγική δύναμη” αλλά σαν “υποδομή”; Παράδοξο ή όχι, αλλά η «επαναστατική πρόταση» να «καταργηθεί» η μισθωτή σκλαβιά και, ταυτόχρονα, να πληρώνει το κράτος τους μισθωτούς χωρίς να παράγουν (λόγω covid φυσικά) είναι μια συνεστραμμένη εκδοχή του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος». Εντυπωσιακό: μισθός χωρίς εργασία (άρα χωρίς εκμετάλλευση, υπεραξία, ενσωμάτωσή της στη μορφή εμπόρευμα, και πραγματοποίησή της στην αγορά); Ή το αφεντικό τρελλάθηκε ή κάτι άλλο συμβαίνει…

(Μήπως ταυτόχρονα έχει γενικευτεί το “εργασία χωρίς μισθό”;)

Ο covid και η εργασιακή αναδιάρθρωση

Τετάρτη 4 Νοέμβρη. Το δεύτερο!! (Κι αυτό το παλιο «συμβούλιο για την εργατική αυτονομία» υπέδειξε την σοβαρότητα του ζητήματος, με την περιπαιχτική μορφή ερωτήματος, που ωστόσο το απάντησε στις 21 Μάρτη του 2018 – προ covid…). Πρόκειται για μια διευρυμένη, γενικευμένη μορφή στρατιωτικοποίησης μεγάλου τμήματος της σύγχρονης εργατικής τάξης! Με την έννοια ότι κατ’ αρχήν η μορφή–κράτος (σαν εκπρόσωπος των γενικών καπιταλιστικών συμφερόντων) πληρώνει για να εξασφαλίσει την εργατική υπακοή και διαρκή διαθεσιμότητα (η κρατική εκδοχή των «συμβολαίων μηδενικού χρόνου εργασίας»…), χωρίς να επιτρέπονται οι μορφές εργατικής αρνητικότητας (δεν απεργείς απέναντι στο επίδομα, ε;)· όπως πληρώνεται ο μισθοφόρος στρατιώτης, για να είναι διαθέσιμος για οτιδήποτε (και οπουδήποτε) «χρειαστεί».

Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Εμφανιζόμενη η μορφή κράτος σαν ο προστάτης ενός επιπέδου «βασικής επιβίωσης» στρεβλώνει κατάλληλα τις σχέσεις εκμετάλλευσης εμφανίζοντάς τες σαν σχέσεις πατερναλισμού. Κι αυτό είναι τόσο ξεκάθαρο όσο ότι ο ήλιος βγαίνει απ’ την ανατολή: αντί η σύγχρονη εργατική τάξη να απαιτήσει την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας (ημερήσιου, εβδομαδιαίου, μηνιαίου, ετήσιου) με ταυτόχρονη αύξηση του βασικού μισθού, αντί δηλαδή αυτή η σύγχρονη εργατική τάξη να ξαναγίνει ανταγωνιστικός (προς τα αφεντικά) κύριος του εαυτού της, η ιδέα του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» είναι να ξεπέσει σε μια μάζα «ωφελούμενων» απ’ την κρατική προστασία και τις «παροχές» – υπό τους όρους που θα επιβάλλονται όταν το «πείραμα» πάψει να είναι πείραμα και γίνει επίσημη κρατική πολιτική.

Πόσο έχει βοηθήσει η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία σ’ αυτήν την εξέλιξη; Η απάντηση είναι μπροστά στα μάτια όλων – μόνο οι caradinieri δεν την βλέπουν (τί caradinieri θα ήταν αλλιώς;). Ακόμα και σ’ ένα περιθωριακό (για τον παγκόσμιο καπιταλισμό) μέρος σαν το ελλαδιστάν συμβαίνουν ταυτόχρονα αυτά τα δύο: η μορφή κράτος πληρώνει (με τον ελάχιστο μισθό) τους μισθωτούς που παρκάρουν στα σπίτια τους χωρίς να δουλεύουν (για να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή «κοινωνική αποξένωση»…) ΚΑΙ τροποποιούνται επι τα χείρω οι εργασιακές σχέσεις, δίνοντας ακόμα εντονότερο «διευθυντικό δικαίωμα» στα αφεντικά, σε βάρος των εργατών. Επέκταση των ωραρίων, απλήρωτη εργασία (έναντι «ρεπό» όταν πέφτει η δουλειά), και τα υπόλοιπα που υποθέτουμε ότι ξέρετε.

Είναι οι δύο όψεις του ίδιου χειρισμού. Και δεν θα έπαυαν να έχουν άμεση, οργανική σχέση, ακόμα κι αν τα 530 ευρώ (για ένα μήνα) γίνονταν1000! Το στρατηγικής σημασίας κοινό τους είναι ότι αυτό που ονομάζεται «εργατική δύναμη» απο-υποκειμενικοποιείται από ταξική άποψη· για να γίνει μια «ποσότητα», ένα «μέγεθος» που υπόκειται αποκλειστικά στη διαχείριση των αφεντικών, και των σκαμπανεβασμάτων της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας – συμπεριλαμβανόμενων και των σκαμπανεβασμάτων απ’ τις «υγιεινιστικές κρίσεις».

Να ποια είναι η χρησιμότητα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας σ’ αυτό το πεδίο: επιτρέπει την υπερκωδικοποίηση της μισθωτής εργασίας… δηλαδή την αφαίρεση της εργατικής ανταγωνιστικής υποκειμενικότητάς της… δηλαδή της αρνησικυρίας της. Αφού η πραγματική τάξη μας δεν στέκεται μεθοδικά και αποφασιστικά ενάντια στον «πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού» (αλλά τρώει τα παραμύθια των αφεντικών) ξεπέφτει σε αναλώσιμα τάγματα (και διαρκείς κατ’ οίκον εφεδρείες….)

(Οι caradinieri δεν θα καταλάβουν λέξη απ’ τα πιο πάνω – και θα βρίζουν, όπως συνήθως. Αλλά τι caradinieri θα ήταν αλλιώς;)

Είναι ο καπιταλισμός stupid 1

Τρίτη 3 Νοέμβρη. … Ένας πρώην γενικός αντιπρόεδρος της Pfizer [σ.σ.: ο Peter Rost] ο οποίος έγινε whistleblower όταν η εταιρεία αγνόησε τις διαμαρτυρίες του για το παράνομο μάρκετινγκ, έχει πει:

Είναι τρομακτικό πόσες ομοιότητες υπάρχουν μεταξύ αυτής της βιομηχανίας και της μαφίας. Η μαφία βγάζει τεράστια χρηματικά ποσά, όπως και αυτή η βιομηχανία. Οι παράπλευρες απώλειες του οργανωμένου εγκλήματος είναι οι φόνοι και οι θάνατοι, και οι παρενέργειες αυτής της βιομηχανίας οδηγούν στο θάνατο. Η μαφία δωροδοκεί πολιτικούς και άλλους, το ίδιο και η φαρμακοβιομηχανία… Η διαφορά είναι ότι όσοι δραστηριοποιούνται στη φαρμακοβιομηχανία θεωρούν τους εαυτούς τους – αν όχι όλοι, το 99% – νομοταγείς πολίτες, όχι πολίτες που θα λήστευαν μια τράπεζα…

Όταν ένα έγκλημα έχει προκαλέσει το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, θα πρέπει να το θεωρήσουμε ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η αντίληψη του εγκλήματος δεν θα έπρεπε να αλλάζει από το εάν οι θάνατοι προέρχονται από όπλα ή από χάπια…

… Η δωροδοκία είναι ρουτίνα και τα χρηματικά ποσά που διοχετεύονται σε αυτή τεράστια. Σχεδόν οποιοσδήποτε μπορεί να επηρεάσει τα συμφέροντα της βιομηχανίας, ανεξαρτήτως της θέσης του, έχει δωροδοκηθεί: γιατροί, διοικητές νοσοκομείων, υπουργοί, επιθεωρητές υγείας, τελωνειακοί και φορολογικοί ελεγκτές, υπεύθυνοι καταχώρισης φαρμάκων, επιθεωρητές εργοστασίων, αξιωματούχοι καθορισμού τιμών και πολιτικά κόμματα. Στη Λατινική Αμερική, θέσεις όπως του υπουργού υγειας έχουν μεγάλη ζήτηση, γιατί σχεδόν πάντα οι υπουργοί αυτοί πλουτίζουν εξαιτίας της βιομηχανίας φαρμάκων…

Αυτά γράφει ο Peter Gotzsche στις σελίδες 59 – 60 του βιβλίου του (περισσότερα: Κυριακή 1 Νοέμβρη, Η μαφία των φαρμακοβιομηχανιών 1, 2, 3). Αρκεί να διαβάσει κάποιος τις 60 πρώτες σελίδες για να πιάσει το κεφάλι του. Μα βέβαια!!! Είναι τόσο απλό και ξεκάθαρο!!! Η Raytheon φτιάχνει και πουλάει πυραύλους, όχι παγωτά πύραυλο! Και οι φαρμακοβιομηχανίες, για να «λειτουργούν» χρειάζονται φήμες επικίνδυνων ασθενειών – κι έτσι πουλάνε τα συχνά τοξικά και φονικά φάρμακά τους· δεν φτιάχνουν καραμέλες! Τόσο απλά: είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε!!

Τι σημαίνει αυτό για την υγεία ή/και την αρρώστια (μας). Ως πριν μια δεκαετία (χοντρικά), είχε ολοκληρωθεί η ενοποίηση της ασκούμενης ιατρικής με τις φαρμακοβιομηχανίες και τις υπόλοιπες του ευρύτερου τομέα, έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε για μια ιατρο-χημικο-βιομηχανική πραγματικότητα της βιομηχανίας της υγείας. Από ένα σημείο και μετά (μια δεκαετία πριν, περισσότερο;) προστέθηκαν και οι high tech στο κλαμπ. Με πολλούς τρόπους. Επειδή (για παράδειγμα) πολλά φάρμακα μελετώνται πια και σχεδιάζονται με ψηφιακές προσομοιώσεις. Ή επειδή τα health data είναι ένα διαρκές (και διαρκώς ογκούμενο) χρυσωρυχείο. Ή επειδή η «τεχνητή νοημοσύνη» και η ρομποτική εγκαθίστανται όλο και περισσότερο στην «φροντίδα υγείας». Ή επειδή νέα υλικά για ιατρική χρήση σχεδιάζονται μέσα από αξιοποίηση των big data της μοριακής σύνθεσης των παλιών υλικών και ψηφιακές δοκιμές. Ή επειδή οι “νευροεπιστήμες” είναι η στενή σύνθεση νευρολογίας, ψυχολογίας και πληροφορικής…

Στον τομέα της διαμόρφωσης «των πολιτικών υγείας» και των «πληροφοριών υγείας» αυτό το σύμπλεγμα έχει πια σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο. Και, επιπλέον, είναι μια βασική αιχμή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Τι πιο «φυσικό» απ’ το να αρπάξουν τα αφεντικά του την ευκαιρία ενός μάλλον ασήμαντου κορονοϊού, να «ντοπάρουν» τον κίνδυνο, να απλώσουν μια τρομοεκστρατεία και πραξικοπήματα που επιταχύνουν την «εσωτερική αναδιάρθρωση» του κεφάλαιου (είτε την ψηφιοποίηση διάφορων τομέων του είτε την μεταφορά χρήματος από τομείς που «πέφτουν» σε τομείς που «ανεβαίνουν» συν, φυσικά, τις αναγκαιότητες του διακρατικού ανταγωνισμού) και να επιβάλλουν καινούργιες τεχνολογίες εμβολίων; Πάνω σ’ αυτό το «σενάριο» προπονούνταν για χρόνια!

Απ’ αυτήν την άποψη είναι ίσως λάθος να μιλάει κανείς για «μαφία» – εκτός αν φαντάζεται ένα είδος καπιταλισμού με λευκά γάντια και «καθαρά χέρια». Δεν πρέπει να έχει υπάρξει τέτοιος στην ιστορία, παρά μόνο σαν εξαιρέσεις. Το ενοποιημένο καρτέλ / κύκλωμα ιατρικής – φαρμακοβιομηχανιών – εταιρειών πληροφορικής έχει το μονοπώλιο «γνώσεων περί την υγεία», εφόσον δεν υπάρχει κοινωνικός, γνωσιακός ανταγωνισμός σ’ αυτό το πεδίο. Συνεπώς έχει συμφέρον αλλά και κάθε δυνατότητα να δημιουργεί τεχνητή ζήτηση των εμπορευμάτων του, είτε πρόκειται για «υπηρεσίες υγείας» είτε για φάρμακα κάθε είδους και παρα-φαρμακευτικά είδη. Έχει, λοιπόν, συμφέρον και τις δυνατότητες να δημιουργεί τεχνητές «κρίσεις υγείας»…

Τι είναι το ακατανόητο ή «συνωμοσιολογικό»;

Είναι ο καπιταλισμός stupid 2

Τρίτη 3 Νοέμβρη. Οι πιο «συνδικαλιστές» ανάμεσα στους caradinieri, αφού δεν μπορούν ανοικτά να υπερασπιστούν το κεφάλαιο / φαρμακοβιομηχανίες (κάτι που κάνουν, όμως, υπόγεια…) θα πουν: ναι μωρέ, εντάξει… αλλά ο covid 19 είναι ο φονιάς και απλά (ναι, «απλά»…) οι φαρμακοβιομηχανίες προσπαθούν να επωφεληθούν… Θα εμφανίσουν δηλαδή την δήθεν φονικότητα του ιού σαν «πραγματική αιτία» και τις τακτικές των φαρμακοβιομηχανιών σαν ένα «αποτέλεσμα» που μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτή η αντιστροφή της πραγματικότητας δείχνει απόλυτη άγνοια της ιστορίας και των γεγονότων. Μια φορά με την «γρίπη των πτηνών» (2005 – 2006) και μια δεύτερη φορά με την «γρίπη των χοίρων» (2009 – 2010) το τότε μπλοκ ιατρικής / φαρμακολογίας προσπάθησε να κατασκευάσει έναν μεγα-κίνδυνο υγείας για όλον τον πλανήτη – και να επωφεληθεί ανάλογα. Στην δεύτερη περίπτωση συζητήθηκε κι όλας («πρώιμα και ανεπίσημα») η προοπτική πραξικοπημάτων / γενικών αποκλεισμών. Απέτυχαν και στις δύο εκείνες περιπτώσεις τα αφεντικά του μπλοκ, όχι επειδή οι ιοί ήταν «τσαχπίνηδες» (πράγμα που καθόλου δεν δυσκόλευε την προπαγάνδα / δημαγωγία) αλλά επειδή ήταν πρακτικά αδύνατο ακόμα να γίνει πετυχημένα η βίαιη μετάβαση, το βίαιο σπρώξιμο στις κατ’ οίκον φυλακίσεις και στην τηλε-ζωή. Οι προθέσεις τους ήταν σαφείς, υστερούσε όμως η τεχνολογική δυνατότητα.

Τι σημαίνει αυτό; Στο Sarajevo.pdf 148 (Απρίλης 2020) σημειώναμε ενδεικτικά:

Δείτε μερικές χαρακτηριστικές διαφορές του 2009 με το 2019:

– Το 2009 οι χρήστες internet ήταν (σε παρένθεση με bold το αντίστοιχο μέγεθος 10 χρόνια μετά, το 2019) σε εκατομμύρια:

Ασία……………………………………….764,4             (2.300,47)

Ευρώπη …………………………………425,8             (   727,56)

Βόρεια Αμερική ……………………..259,6             (   327,57)

Νότια Αμερική / Καραϊβική………186,9             (   453,70)

Αφρική …………………………………..86,2             (   522,81)

Μέση Ανατολή…………………………58,3             (   175,50)

Αυστραλία……………………………….21,1             (     28,64)

Συνολικά, οι χρήστες του internet ήταν 1,1 δισ. το 2005, 1,77 δισ. το 2009, 4,13 δισ. το 2019.

– To 2009 το facebook ήταν μόλις ενός χρόνου, και είχε 250 εκατομύρια πελάτες. Το 2019 είχε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια. Το 2009 το twitter, το instagram, ή το whatsapp ήταν ανύπαρκτα. Το youtube υπήρχε, με γύρω στις 400.000 χρήστες. Το 2019 είχε σχεδόν 2 δισεκατομμύρια.

– Το πρώτο (και εντυπωσιακό) iPhone εμφανίστηκε εμπορικά τον Μάη του 2007. To 2009 είχαν πουληθεί παγκόσμια (και ήταν σε χρήση, με βάση τις τότε εφαρμογές) περίπου 480 μύρια συσκευές smart phones. Το 2019 το μέγεθος ήταν 3,2 δισεκατομμύρια.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία (ακόμα και για caradinieri!) για να διαπιστώσει κανείς την τεράστια διαφορά, μέσα σε μια μονάχα δεκαετία, απ’ το 2009 ως το 2019, στην ποσοτική έκταση (και στην ποιοτική ένταση) της μηχανικής μεσολάβησης συγκεκριμένων τομέων της κοινωνικής αναπαραγωγής!! Τα 4,13 δισεκατομύρια χρηστών του internet το 2019 προσέφεραν όντως την δυνατότητα «δουλειάς απ’ το σπίτι» (για ένα σεβαστό τμήμα των μισθωτών), «εκπαίδευσης απ’ το σπίτι», «διασκέδασης απ’ το σπίτι», «κατανάλωσης απ’ το σπίτι μέσω παραγγελιών και delivery», και τα υπόλοιπα σε μεγάλη κλίμακα. Αντίθετα, τα 1,77 δισεκατομύρια χρηστών το 2009 ήταν (ακόμα) λίγα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ (με κεφαλαία γράμματα) το 2020 δεν ήταν ο covid. Η τρομοκρατική διαχείρισή του ήταν το αποτέλεσμα των προετοιμασιών και των συμφερόντων του ενοποιημένου συμπλέγματος big pharma, big tech, big insurance και μηχανισμών πολλών και διάφορων κρατικών υπηρεσιών (σε ότι αφορά την επιτήρηση). Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ήταν η «ωρίμανση» των αναγκών, των συμφερόντων ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ του πιο δυναμικού τμήματος της καπιταλιστικής ανάπτυξης: ακριβώς γι’ αυτό «ασκήσεις» σαν εκείνη του Event 201 είχαν γίνει κι άλλες πριν τον Οκτώβρη του 2019· μηχανισμοί διαφόρων ειδών, απ’ τον ΠΟΥ μέχρι το ΠΟΦ είχαν ήδη εμπλακεί στις προετοιμασίες· ερευνητικά κέντρα, πανεπιστημιακά και επιχειρηματικά, έκαναν όλες τις απαραίτητες έρευνες για τις εφαρμογές «όταν έρθει η ώρα»· και τύποι σαν τον κυρ Βασίλη (των Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων) «προέβλεπαν» με κάθε ευκαιρία (και κάθε «προφητική» άνεση) την Έλευση του Κακού!!

Τα γεγονότα και η πραγματική ιστορία / εξέλιξη του καπιταλισμού δεν μπορούν να εξαφανιστούν επειδή διάφορα κωθώνια βολεύονται να τα αγνοούν. Και φυσικά δεν υπήρξε καμμία «σοφία» απ’ την μεριά της ασταμάτητης μηχανής (: Sarajevo) στο να υποδείξει γρήγορα, απ’ τις αρχές της περασμένης άνοιξης, τι ακριβώς συμβαίνει με τον covid… (Ούτε υπάρχει κάποια αντίφαση ή αντινομία με την συστηματικότητα με την οποία αντιμετωπίζει την υπόλοιπη θεματολογία της, όπως βολεύονται και διαδίδουν διάφοροι…) Έκανε και στο ζήτημα της υγείας επί πολλά χρόνια το πολιτικό της καθήκον, υποθέτoντας (εντελώς λαθεμένα) ότι βοηθάει και άλλους να το κάνουν έγκαιρα: να παρακολουθούν από κοντά τις καπιταλιστικές τάσεις βγάζοντας τα σωστά συμπεράσματα!

Σε κάθε περίπτωση, αν αναγνωρίσει κάποιος σ’ αυτές τις καπιταλιστικές τάσεις (και συγκεκριμένα στις τάσεις της σύνθεσης των big pharma και των big tech) την εγκληματικότητα που επίμονα αποδείκνυαν και αποδεικνύουν ικανοί και έντιμοι ερευνητές εδώ και δεκαετίες, δεν απομένουν παρά μόνο λεπτομέρειες για το τι έχει συμβεί και τι εξακολουθεί να συμβαίνει με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που έχει σαν σημαία τον covid…

Ας το επαναλάβουμε: όχι, δεν χρειαζόταν αυτά τα αφεντικά να “κατασκευάσουν” έναν “φονικό ιό”! Αυτά τα ζητήματα τα έχουν εξακαθαρίσει ικανοποιητικά (κατά την γνώμη μας) οι Critical Art Ensemble. Υπάρχουν δεκάδες μεταδοτικοί ιοί, είτε τύπου γρίπης είτε τύπου κορονοϊών, που κυκλοφορούν κάθε χρόνο αδέσποτοι στον πλανήτη. Αυτό που χρειάζονταν ήταν κάτι που να μπορεί να πουληθεί σαν «νέα απειλή» και, κατά συνέπεια, να μαστορευτεί δημαγωγικά κατά βούληση. Πριν μετακομίσει ο covid απ’ την κίνα στην ευρώπη τα βασικά δεδομένα του είχαν γίνει γνωστά (στους ειδικούς): ΔΕΝ ήταν ο Ιος της Αποκάλυψης!

Ακριβώς επειδή ήταν «μικρομεσαίος» βόλευε να κατασκευαστεί πάνω του το ψέμα, το Θέαμα του Θανάτου! Απ’ την «στιγμή μηδέν» (όταν ο απατεώνας Drosten έφτιαξε ένα pcr «ανίχνευσης» χωρίς να ξέρει καν τον ιό και όταν ο ΠΟΥ ανήγγειλε «θνητότητα» 3,5% έτσι, επειδή βόλευε…), ως την «στιγμή ένα» (όταν οι χρόνιες δυσλειτουργίες κάποιων νοσοκομείων στο Bergamo σερβιρίστηκαν σαν «απόδειξη της φονικότητας»), ως την «στιγμή δύο» (όταν ο άλλος απατεώνας, του Imperial College, ο Ferguson άρχισε να πυροβολεί με «προβλέψεις» κατά τα γούστα του), και σε όλες τις στιγμές ως τώρα, παίζεται το ίδιο έργο: πως η τεχνοεπιστήμη των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει απ’ την κανονική ιατρική, κάνοντας αποικία τους όλο το κοινωνικό εργοστάσιο, κάθε γωνιά των κοινωνικών σχέσεων.

Συμμαχική εγκύκλιος

Δευτέρα 2 Νοέμβρη. Σε ένδειξη συμπαράστασης στον σατυρικό βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron σήμερα, όλα τα σχολεία, «καθ’ άπασαν την επικράτειαν» του ελλαδιστάν, θα κρατήσουν ενός λεπτού σιγή… Τυπικά ο λόγος είναι η δολοφονία του καθηγητή Samuel Paty σε ένα προάστειο του Παρισιού – σύμφωνα με την εγκύκλιο του ντόπιου υπουργείου θρησκευμάτων.

Δεν χρειάζεται να πει κανείς οτιδήποτε για την επιλεκτικότητα της ευαισθησίας του χριστιανικού υπουργείου. Είναι φρικτό το να μαχαιρώνεται ένας καθηγητής, αλλά αν δεν κάνουμε λάθος στο (συμμαχικό) αμέρικα έχει συμβεί κάμποσες φορές να γαζώνονται καθηγητές και μαθητές από ένοπλους «πυροβολημένους» – ζήτημα «ενός λεπτού σιγής» δεν υπήρξε ποτέ. Ούτε, φυσικά, υπήρξε τέτοιο ζήτημα για (ένα παράδειγμα λέμε) την δολοφονία 51 ανθρώπων (και των τραυματισμό άλλων 40) έξω από ένα τζαμί και ένα πολιτιστικό κέντρο στην Christchurch (όνομα και πράμα;) της νέας ζηλανδίας, στις 15 Μάρτη του 2019: υπήρχαν και παιδιά ανάμεσα στους δολοφονημένους, σχολικής ηλικίας – για την περίπτωση που θα χρειαζόταν ένας τυπικός λόγος για το ελληνικό υπουργείο θρησκευμάτων. Αλλά, φυσικά, ήταν όλοι τους μουσουλμάνοι…

Τώρα είναι διαφορετικό το θέμα. Ο αστείος χριστιανός βασιλιάς κρατικοποίησε και ιδεολογικοποίησε τόσο ακραία την καταδίκη του εγκλήματος ώστε, πρακτικά, κήρυξε πόλεμο στους μουσουλμάνους μέσα και έξω απ’ την επικράτειά του – επειδή είναι μουσουλμάνοι. Οπότε, απ’ την εγγύς Ανατολή (της επικράτειας του βασιλιά) και την ανατολική Μεσόγειο, η υπουργική διαταγή μιας χριστιανικής όασης για ενός «λεπτού σιγή» σημαίνει, απλά, συγχαρητήρια στον σύμμαχο. Και μια κάποια «παιδαγωγική πίεση» προς τους μαθητές και τις μαθήτριες των ντόπιων σχολείων που πιστεύουν στο ισλάμ…

Αυθεντικά βλακώδης και ρατσιστική η ευαισθησία του υπουργείου θρησκευμάτων – αλλά ποιος περιμένει κάτι άλλο; Ο βασιλιάς, έχοντας κάνει συλλογή αποτυχιών, ψάχνει απεγνωσμένα φασιστικά κουκιά ενόψει των του ερχόμενου Απρίλη…

Το ελληνικό υπουργείο τι ψάχνει; Την «διεθνή» του αντιμουσουλμανισμού; Τα κουκιά των βοθρολυμάτων; Την δόξα τους;

(άσχετη φωτογραφία: Αυτός στη μέση, κάπως ταλαίπωρος, πίσω από τα αστεία σήματα, δεν είναι βέβαια ο βασιλιάς Macron. Είναι ο ένδοξος αντίπαλός του, ο Borduk (κατά κόσμο Johnson), καθώς αναγγέλει έναν ακόμα γενικό αποκλεισμό και κατ’ οίκον εγκλεισμό στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας. Θα βγάλει και τον στρατό στο μεϊντάνι είπε – αλλοίμονο. Σιγά μην έμενε πίσω απ’ τον βασιλιά Macron.

Υγεία χωρίς στρατοαστυνομία δεν γίνεται! Αλλά ειδικά στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας προκύπτει ότι υγεία δεν γίνεται ούτε χωρίς το Imperial College, τον Ferguson και την συμμορία του… Αφού δεν έχει ξεσπάσει ακόμα ένα γιγάντιο κύμα punk 2.0 “βρίσκουν και τα κάνουν”…

Αυτά βλέπουν οι ντόπιοι caradinieri και ξερογλύφονται! “Άιντε και στα δικά μας” εύχονται…)

Η μαφία των φαρμακοβιομηχανιών 1

Κυριακή 1 Νοέμβρη. Τον Peter Gotzsche δεν θα τον θυμάστε. Τον παρουσιάσαμε (χάρη στις έρευνες του Σ.) νωρίς, σχεδόν στην αρχή της τρομοεκστρατείας: την Κυριακή 5 Απρίλη, κάτω απ’ τον τίτλο ιατρικά λάθη, φαρμακοβιομηχανίες – και οργανωμένο έγκλημα. Είχαμε βάλει ένα 8λεπτο video του, το οποίο ακόμα κι αν είχατε δει τότε, θα πρέπει να ξαναδείτε οπωσδήποτε τώρα: σχετίζεται άμεσα με τις χιλιάδες θανάτων απ’ τα «πειραματικά» (εξαιρετικά τοξικά και θανατηφόρα) κοκτέιλ φαρμάκων που δοκιμάστηκαν μαζικά, σε πάρα πολλά κράτη, υπό την αιγίδα του Π.Ο.Υ. σαν πιθανές «θεραπείες» για τον τσαχπίνη – γράφαμε επ’ αυτού πριν 2 ημέρες (θανατόμετρο 1,2, 3, και 4).

Εν τω μεταξύ κυκλοφόρησε και στα ελληνικά, απ’ τις εκδόσεις Levantes, ένα απ’ τα θρυλικά βιβλία του Gotzsche, το Φονικά φάρμακα και οργανωμένο έγκλημα: πως οι μεγάλες εταιρείες φαρμάκων έχουν διαβρώσει την υγεία. Είναι ογκώδες (384 σελίδες), απευθύνεται άρα σε ορκισμένους αναγνώστες / αναγνώστριες – αλλά σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα! (Τα “ταξικά κωθώνια” / caradinieri εξαιρούνται…)

Για τις ανάγκες της ασταμάτητης μηχανής, και επειδή ζούμε μεν ακόμα τις τρομο-προϋποθέσεις για να εμφανιστούν αυτοί οι μαφιόζοι της βιομηχανίας της υγείας σαν «σωτήρες» μας, ωστόσο πλησιάζουμε την στιγμή που όλη αυτή η πολύμηνη τρομοεκστρατεία θα φτάσει στον στόχο της, που δεν είναι άλλος απ’ την μαζική υπαγωγή των πληθυσμών στην γενετική μηχανική του κεφάλαιου (μέσω των συγκεκριμένων εμβολίων), μεταφέρουμε εδώ λίγα αποσπάσματα απ’ τον πρόλογο του βιβλίου· γραμμένο απ’ τον Richard Smith, πρώην υπεύθυνο έκδοσης της γνωστής διεθνώς και «έγκυρης» ιατρικής επιθεώρησης British Medical Journal:

… Ο Peter τελειώνει το βιβλίο του με μια ιστορία για το πώς η Ρευματολογική Εταιρεία της Δανίας του ζήτησε να δώσει μια ομιλία με θέμα: Συνεργασία με την φαρμακοβιομηχανία: είναι ΤΟΣΟ επιβλαβής; Ο αρχικός τίτλος ήταν «είναι επιβλαβής;» αλλά η Εταιρεία θεώρησε ότι ήταν πολύ επιθετικός.

Ο Peter ξεκίνησε την ομιλία του απαριθμώντας τα εγκλήματα των χορηγών του συνεδρίου. Η Roche αναπτύχθηκε πουλώντας παράνομα ηρωΐνη. Η Abbott απέκλεισε τον Peter από τις μη δημοσιευμένες δοκιμές των ρυθμιστικών αρχών φαρμάκων που έδειχναν ότι ένα χάπι αδυνατίσματος ήταν επικίνδυνο. Η UCB απέρκυψε επίσης στοιχεία δοκιμών, ενώ η Pfizer είπε ψέματα στον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και τιμωρήθηκε με πρόστιμο 2,3 δισεκατομυρίων δολαρίων στις ΗΠΑ για την προώθηση τεσσάρων φαρμάκων για μη προβλεπόμενη χρήση. Η Merck, ο τελευταίος χορηγός, είπε ο Peter, προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων ασθενών με την απατηλή συμπεριφορά της σχετικά με ένα φάρμακο για την αρθρίτιδα. Μετά από αυτό το ξεκίνημα της ομιλίας του, εξαπέλυσε το δριμύ κατηγορώ του για τη βιομηχανία φαρμάκων.

Μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε το συνέδριο, με τους χορηγούς να ψιθυρίζουν μεταξύ τους οργισμένοι και τους οργανωτές να βρίσκονται σε μεγάλη αμηχανία…

Η μαφία των φαρμακοβιομηχανιών 2

Κυριακή 1 Νοέμβρη. Και συνεχίζει (ο τονισμός δικός μας):

… Πολλοί από τους αναγνώστες του βιβλίου θα αναρωτηθούν μήπως ο Peter υπερέβη εαυτόν όταν λέει ότι οι δραστηριότητες της βιομηχανίας φαρμάκων ισοδυναμούν με οργανωμένο έγκλημα. Τα χαρακτηριστικά του οργανωμένου εγκλήματος, το racketeering, έχει οριστεί στις ΗΠΑ ως επανειλημμένη διάπραξη συγκεκριμένων αδικημάτων, όπως εκβιασμός, απάτη, ομοσπονδιακά αδικήματα που αφορούν παράνομα φάρμακα, δωροδοκία, κατάχρηση, παρακώλυση της δικαιοσύνης, παρεμπόδιση επιβολής του νόμου, αθέμιτη παρέμβαση με επηρεασμό μαρτύρων και πολιτική διαφθορά. Ο Peter δίνει στοιχεία, τις περισσότερες φορές αρκετά αναλυτικά, υποστηρίζοντας την κατηγορία που απευθύνει ότι οι φαρμακοβιομηχανίες είναι ένοχες για τα περισσότερα από αυτά τα αδικήματα…

… Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου του Peter είναι αφιερωμένο στην προσπάθειά του να στοιχειοθετήσει την κατηγορία ότι η βιομηχανία φαρμάκων έχει διαβρώσει συστηματικά την επιστήμη η οποία υπερβάλλει τα οφέλη και υποβαθμίζει τις βλάβες των φαρμάκων της. Ως επιδημιολόγος με πολύ καλή γνώση των αριθμών και πάθος με τη λεπτομέρεια, με συνέπεια να έχει αναδειχθεί σε κορυφαίο κριτή των κλινικών δοκιμών σε παγκόσμια κλίμακα, ο Peter στο βιβλίο αυτό πατά σε γερές βάσεις. Μαζι του έχει αρκετούς άλλους, συμπεριλαμβανόνενων των πρώην υπεύθυνων έκδοσης του New England Journal of Medicine, που κι εκείνοι επιθυμούν να αποκαλύψουν την διαφθορά. Δείχνει επίσης με ποιο τρόπο η βιομηχανία φαρμάκων αγοράζει γιατρούς, ακαδημαϊκούς, ιατρικά περιοδικά, οργανώσεις επαγγελματιών και ασθενών, πανεπιστημιακά τμήματα, δημοσιογράφους, ρυθμιστικές αρχές και πολιτικούς. Αυτές είναι μεθοδοι της μαφίας….

Κάποιος θα αναρωτηθεί πως αν έχουν έτσι τα πράγματα, τότε πως είναι δυνατόν να κυκλοφορεί τέτοιο βιβλίο· και ο Gotzsche να είναι ζωντανός. Πράγματι. Πριν 50 ή 60 χρόνια θα τον εύρισκαν σε κάποιο χαντάκι, μετά από “τροχαίο”. Τώρα δεν φαίνεται να χρειάζονται τέτοιες εκκαθαρίσεις – το πράγμα δουλεύει αλλιώς. Και ξέρετε πως: συμβαίνει με μεγάλη πυκνότητα όλους αυτούς τους μήνες, και θα συνεχίσει ακόμα πιο έντονα τους επόμενους μήνες και χρόνια.

Πρώτον, εφόσον το βιο –πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα έχει την εξουσία (και τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς) φτιάχνει μια “μεγάλη δεξαμενή” και πετάει εκεί όσους κάνουν τεκμηριωμένη κριτική μαζί με διάφορους τερατολόγους, κατηγορώντας τους πάντες σαν “ψεκασμένους”, “συνωμοσιολόγους”, “χριστιανοταλιμπάν”, “ηλίθιους”, κλπ. Ο Gotzsche δεν έχει γλυτώσει…

Δεύτερον, επιβάλλει λογοκρισία. Έχει ξεκινήσει σε μεγάλη έκταση, κατ’ αρχήν στον κυβερνοχώρο. Αλλά (να το θυμάστε) θα επεκταθεί. Και όχι πολύ αργά βιβλία σαν αυτό του Gotzsche (ή site σαν αυτό του Sarajevo) θα είναι εκτός νόμου, με διάφορες κατηγορίες περί «υπονόμευσης του ηθικού του λαού», «διασάλευσης πολιτεύματος», κλπ.

Τρίτον, δουλεύει ο μεταμοντερισμός, το Θέαμα: οι υποτελείς ξεχνούν πολύ γρήγορα, βαριούνται (ή φοβούνται) να οργανωθούν στα σοβαρά ακόμα κι αν απειλείται συστηματικά η ζωή τους απ’ τους «σωτήρες» τους· και παραδίδονται, με χαρά ή δύσθυμα, στις προσταγές της εξουσίας.

Τέταρτο, υπάρχουν διάσπαρτοι πολλές χιλιάδες τσατσορούφιανοι, επαγγελματίες ή και εθελοντές, που διασπείρουν «την φωνή» των αφεντικών, απ’ τα κάτω…

Η φονική εκστρατεία

Κυριακή 1 Νοέμβρη. Όταν οι πολιτικές βιτρίνες διάφορων κρατών «κήρυξαν πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού» οι caradinieri υιοθέτησαν αυτούσια, 110%, τα θεωρήματα των αφεντικών και των λακέδων τους: βρισκόταν σε εξέλιξη μια φονική εισβολή (δέχτηκαν…) απέναντι στην οποία πρέπει να γίνουμε πειθαρχημένοι «στρατιώτες της υγείας». Όμως αυτή η συγκεκριμένη αντίληψη περί «υγείας» που πρότεινε το σύστημα (όπως έχει κάνει στο παρελθόν με άλλες μεγάλες ιδέες, όπως π.χ. η «ελευθερία», την στιγμή που τις επιστρατεύει…) και αποδέχτηκαν οι caradinieri ήταν ήδη «κρέας για τα κανόνια» των φαρμακοβιομηχανιών, σε οργανική συμμαχία πια με τις big tech! Πρακτικά το κράτος / δυναμικό κεφάλαιο «ψαχνόταν» από πολύ νωρίτερα (και το είχε δείξει ήδη απ’ το 2005 – 2006 και την γρίπη των πτηνών) και βρισκόταν πολύ πιο μπροστά απ’ τους υποτελείς στο να αναπαραστήσει τόσο τον «κίνδυνο» και την «απειλή» όσο και το «αγαθό» (την «υγεία») κατά τα συμφέροντα των αφεντικών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Είχε, επιπλέον, όλη την εμπειρία και το know how εσωτερικών ψυχολογικών πολέμων με «απειλή» την «τζιχαντιστική τρομοκρατία», από το 2001 και μετά.

Το πόσο φαλκιδεμένη είναι αυτή η ιδέα περί «υγείας» που σκηνοθετούν τα αφεντικά βγάζει μάτι. Απ’ την μια μεριά, στο όνομα της «προστασίας» αυτής ακριβώς της πλαστογραφημένης ιδέας όλες οι σοβαρές και συχνά θανατηφόρες βλάβες της υγείας των υποτελών εκτός από εκείνες που αποδίδονται στον covid, βλάβες που οφείλονται στις καραντίνες, στις απαγορεύσεις, στα πραξικοπήματα, στην ανεργία, στο σπάσιμο της κοινωνικής ζωής, στις ψηφιακές αλυσίδες (και αυτές οι βλάβες αφορούν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ατόμων που, άλλοτε άμεσα και άλλοτε έμμεσα πετάχτηκαν έξω απ’ τα δημόσια συστήματα) θεωρούνται σιωπηλά «παράπλευρες απώλειες» – ένας χαρακτηρισμός του οποίου ο μιλιταριστικός κυνισμός είναι πασίγνωστος. Απ’ την άλλη μεριά «εγγυητές της δημόσιας υγείας» αναγορεύτηκαν οι αστυνομίες, οι στρατοί, οι μυστικές υπηρεσίες· ο κατ’ εξοχήν κατασταλτικός / φονικός κρατικός μηχανισμός. Το ότι ο κατ’ οίκον εγκλεισμός σκοτώνει (ηθικά, συναισθηματικά, ψυχολογικά) ξεχάστηκε. Μ’ αυτά τα δεδομένα οι caradinieri κάνουν αντιπολίτευση στις κυβερνήσεις ζητώντας ακόμα περισσότερη βία, ακόμα ισχυρότερη πειθαρχία – επειδή (λένε) «η υγεία είναι πάνω απ’ όλα».

Όμως αυτήν την θεά υγεία δεν θα την έχουν ποτέ πια! Απ’ την στιγμή που δέχτηκαν να παραχωρήσουν στα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και στα κράτη του 21ου αιώνα την «διάγνωση» και την «θεραπεία»· από την στιγμή που απεμπόλησαν κάθε δυνατότητα μη κρατικού και μη επιχειρηματικού αυτοκαθορισμού ακόμα και σε σχέση με το «είμαι καλά», έχουν καταδικαστεί να ετερο-καθορίζονται αιώνια ως και το τελευταίο τους κύτταρο.

Μ’ άλλα λόγια: εκεί που οι caradinieri έβλεπαν και βλέπουν την «εισβολή ενός θανατηφόρου ιού» εκείνο που πραγματικά συμβαίνει είναι η άγρια εισβολή του συμπλέγματος σ’ όλη την έκταση του κοινωνικού εργοστάσιου, ως και την τελευταία του γωνία! Μπορεί αυτή η εκστρατεία να εμφανίζει στιγμιαία κάποια «μπρος – πίσω». Ωστόσο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, και κάνει ό,τι μπορεί για να κερδίσει την πρώτη κρίσιμη μεγα-μάχη, την μάχη των high tech εμβολίων, την μάχη της μαζικής επιβολής του γενετικού «αναπρογραμματισμού» (περισσότερα στο τρέχον cyborg 19) και της καθολικής ψηφιακής φυλακής, την μάχη που έχει έτσι κι αλλιώς αναγγελθεί σαν η “‘σωτηρία”…