Οι ultras της Paris Saint–Germain προχτές στο γήπεδο… Οι πολλοί περισσότεροι στο Παρίσι, εκδήλωσαν την ίδια διάθεση για τη Γάζα (μαζί με την χαρά για το 5-0 επί της Inter), με περισσότερο δυναμικό τρόπο…
Δευτέρα 2 Ιούνη (00.30) >> Η δήθεν ηθική συνείδηση πολλών και διάφορων πρωτοκοσμικών στριφογυρνάει μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Προσπαθεί να αλλάξει πλευρό: «μήπως, ρε παιδάκι μου, δεν πρέπει να υποστηρίζουμε άλλο το ‘δικαίωμα αυτοάμυνας’ του ισραήλ;». «Μήπως αυτός ο Netanyahu είναι υπερβολικός;». «Λες να γίνονται εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εκεί πέρα;».
Είναι ιστορική κατάκτηση της δυτικής, λευκής, χριστιανικής «ανωτερότητας»: την βαρβαρότητά της μπορεί να την συσκευάζει σε κάποια δήθεν μεταμέλεια (όταν αυτή η βαρβαρότητα αποτυγχάνει στους πολιτικούς στόχους της). Τα «συγχωροχάρτια» (κάθε είδους) είναι δική της εφεύρεση.
Κι έτσι ξαφνικά (καθόλου έτσι!) η δυτική δημαγωγία έχει αρχίσει να πλημμυρίζει από δήθεν «μετανοιωμένους», που δεν αντέχουν να πεθαίνουν τα παιδιά στη Γάζα από πείνα. Άντεξαν όλους τους υπόλοιπους τρόπους δολοφονίας δεκάδων χιλιάδων αμάχων όλων των ηλικιών∙ και άντεξαν το Αίμα των Άλλων για πάνω από 600 μέρες και νύχτες. Άντεξαν τις δολοφονίες μωρών, εγκύων, μη εγκύων, ανδρών, γυναικών, ενήλικων, ανήλικων, Παλαιστίνιων, μη Παλαιστίνιων, μουσουλμάνων, χριστιανών, άθεων, με βόμβες, σφαίρες, κατεστραμμένα νοσοκομεία, διαλυμένα δίκτυα ύδρευσης, γκρεμισμένα σπίτια… Και τώρα είναι (αυτές οι δήθεν ηθικές πρωτοκοσμικές συνειδήσεις) έτοιμες να «σκίσουν τις πλεξούδες τους» (τα πληκτρολόγιά τους κυρίως) υπέρ του «δικαιώματος» των Παλαιστίνιων να δολοφονούνται … χορτάτοι.
Αυτή η μαζική δυτική, οριενταλιστική σαβούρα της δήθεν μεταμέλειας είναι ο βούρκος που επιστρατεύεται για να πνίξει τη νικήτρια Παλαιστινιακή αντίσταση – και την απελευθέρωση όλων απ’ τη θάλασσα ως το ποτάμι. Συνεχίζει να τραυλίζει τα περί «εγκλημάτων της Hamas στις 7 Οκτώβρη», αλλά στη ζυγαριά της αυτά τα (ανύπαρκτα!) εγκλήματα της αντίστασης μέσα σε 3 ή 4 ώρες βαραίνουν πια κάπως λιγότερο απ’ τα έργα και τις ημέρες του «δικαιώματος αυτοάμυνας» του κατοχικού καθεστώτος επί 15.000 ώρες.
Η βαρβαρότητα της κατοχής της Παλαιστίνης είναι ηλικίας πολλών δεκαετιών. Δεν «γεννήθηκε» τον Μάη του 2025. Όσοι νοιάζονται για τους ανθρώπους ξέρουν τι έγινε (και κυρίως τι ΔΕΝ έγινε) απ’ την μεριά των Παλαιστίνιων στις 7 Οκτώβρη του 2023∙ ξέρουν γιατί έγινε∙ ξέρουν ποια είναι η «φύση» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ ξέρουν (ήξεραν πάντα) τι ψέματα και παραμύθια θα πει και τι θα κάνει για να ικανοποιήσει την δίψα του για θάνατο.
Αυτές οι δήθεν ηθικές, δήθεν μετανοιωμένες συνειδήσεις θέλουν να συνεχίσουν τον ύπνο του δικαίου (του πρωτοκοσμικού δικαίου): να μπει βρε αδερφέ ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα! Δεν θέλουν το τέλος του απαρτχάιντ! Στον πυρήνα τους είναι ολοκληρωτισμός με ευαισθησίες. Φασισμός με ανθρώπινο πρόσωπο…
Το απαρτχάιντ, έργο πρωτοκοσμικό και συνειδητό, που είναι η πραγματική και μοναδική γραμμή πόνου και θανάτου στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, αυτό δεν τις ενοχλεί. Μπορεί να ξέρουν ή απλά να διαισθάνονται ότι το απαρτχάιντ «δεν είναι πρόβλημα», «δεν είναι έγκλημα», «δεν είναι γενοκτονία», «δεν είναι ολοκαύτωμα»: είναι απλά η απόδειξη της δυτικής, πρωτοκοσμικής ανωτερότητας. Στο κάτω κάτω: στην «ειρήνη του απαρτχάιντ» κάτι έχουν να τρώνε…
Προσέξτε: η B’Τselem είναι ισραηλινή οργάνωση υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις «κατεχόμενες περιοχές». Δεν αμφιβάλλουμε για την εντιμότητα των μελών της∙ και αν αυτές οι δήθεν ηθικές πρωτοκοσμικές συνειδήσεις που τώρα νοιώθουν μια κάποια φαγούρα είχαν έστω και ελάχιστη αξιοπρέπεια, θα έπρεπε να την έχουν κάνει σημαία τους εδώ και χρόνια (χωρίς να κινδυνεύουν να κατηγορηθούν για …. «αντισημιτισμό»…).
Προσέξτε: ημερομηνία 12 Γενάρη 2021 (πολύ πριν τα υποτιθέμενα “εγκλήματα της Hamas στις 7 Οκτώβρη”…)
Τίτλος: Ένα καθεστώς Εβραϊκής ανωτερότητας απ’ τον Ιορδάνη ποταμό ως την Μεσόγειο θάλασσα: ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΤΧΑΪΝΤ.
Κείμενο: Το ισραηλινό καθεστώς εφαρμόζει σ’ ολόκληρη τη έκταση που ελέγχει (την κρατική ισραηλινή έκταση, την ανατολική Ιερουσαλήμ, την Δυτική Όχθη, και την λωρίδα της Γάζα) ένα καθεστώς απαρτχάιντ. Μια οργανωτική αρχή είναι που αποτελεί την βάση μια μεγάλης γκάμας των ισραηλινών πολιτικών: η ενίσχυση και η διατήρηση της ανωτερότητας μιας ομάδας – των εβραίων – πάνω σε μια άλλη – τους παλαιστίνιους.
Η B’Tselem απορρίπτει την εννόηση του ισραήλ ως δημοκρατίας (στο εσωτερικό της πράσινης γραμμής) που ταυτόχρονα ασκεί μια μόνιμη στρατιωτική κατοχή (πέρα απ’ αυτήν). Η B’Tselem έχει φτάσει στο συμπέρασμα ότι το όριο του να οριστεί το ισραηλινό καθεστώς ως απαρτχάιντ έχει ξεπεραστεί αφού εξέτασε την συσσώρευση των πολιτικών και των νόμων που έχει επινοήσει το ισραήλ για να περιχαρακώσει τον έλεγχό του πάνω στους παλαιστίνιους.
«Ψιλά γράμματα» που δεν ενόχλησαν ποτέ τις «ανθρωπιστικές» πρωτοκοσμικές συνειδήσεις. Κι ούτε πρόκειται να τις ενοχλήσουν. “Μια χαρά είναι το απαρτχάιντ” – για τις δουλειές και τις δουλίτσες…
