Tag: γαλλία

Δευτέρα 19 Μάη (00.24) >> Εντάξει! Τώρα ξέρουμε: η απάντηση του παλατιού του Μικρού Δούκα του Λίγηρα (Elysee) στην αποκάλυψη του σνιφαρίσματος (στο τραίνο, που διάφοροι ονόμασαν ήδη coke train) μας έπεισε:

Αν «αυτό» είναι η «αποκατάσταση της αλήθειας», τότε… Τότε ναι, είναι χρήστες! Και ως τέτοιος ο Μικρός Δούκας (ή το γραφείο του) έκανε ένα λάθος στην απάντηση. Θα έπρεπε να είναι έτσι:

Τα βίτσια των αρχόντων θα μπορούσαν

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 19 Μάη >> Μόνοι τους (οι δυτικοί δημαγωγοί) σκηνοθέτησαν τις «προσδοκίες» τους απ’ το ραντεβού στην Istanbul, μόνοι τους συμπέραναν ότι ήταν … φιάσκο! Άχρηστοι ακόμα και για κριτική παιδικού κόμικ – αλλά τι να κάνουμε; Αυτοί είναι…

Περίμενε κάποιος κάτι συνταρακτικό στις 16 Μάη; Όχι. Αλλά τότε; Άρχοντες και δημαγωγοί στη δύση, βουτηγμένοι στη λάσπη εκείνου που ονόμασαν «σωστή μεριά της ιστορίας» εδώ και 3,5 χρόνια, δεν βλέπουν πια ούτε τη μύτη τους.

Ο ελιγμός της Μόσχας με την πρόσκληση για έναρξη διαπραγματεύσεων θα ήταν παράλογος αν αυτές ήταν κυριολεκτικές. Τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις τις ζητάει η ηττημένη πλευρά, όχι η νικήτρια! Αλλά (αδύνατο να γίνει κατανοητό!) ο ελιγμός αφορούσε όχι τις πραγματικές εξελίξεις στο πεδίο. Αφορούσε την συντήρηση και την όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων στη δύση! Είτε μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, είτε μεταξύ Ουάσιγκτον και ευρωπαίων σωστομεριτών, είτε ανάμεσα στην ψοφιοκουναβική φράξια της αμερικανικής διοίκησης και τους νεοσυντηρητικούς / δημοκρατικούς του αμερικανικού καθεστώτος. Κι εκεί ο ελιγμός της Μόσχας πρέπει να θεωρηθεί πετυχημένος.

Πιο αναλυτικά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κέφια, πολλά και τρελά κέφια στο Κίεβο προχτές…

Δευτέρα 12 Μάη (00.44) >> Μαζεύτηκαν οι πρόθυμοι ετοιμόρροποι σωστομερίτες στο Κίεβο, για να στείλουν ένα ακόμα τελεσίγραφο στη Μόσχα… Ήθελαν (συμβολικά) να μοστραριστούν σαν το αντίβαρο των καλεσμένων στην παρέλαση στη Μόσχα… Τελευταία είσοδος στο κλάμπ, αναμενόμενη άλλωστε, ο τσουρομαδηΜέρτς (σύνθεση των λέξεων τσουρομαδημένος και Μερτς… μην ρωτήσετε «γιατί;»…). Υπάρχει η φήμη ότι μέσω zoom συμμετείχε και ο don Rico – άλλος γενναίος ανήρ κι αυτός…

Θέλουν να είναι σκληροί, πολύ σκληροί! Tough gays!! Αλλά ωωω… Τους λείπει το «μέταλλο»…. Τους λείπει αυτή:

Ήταν κάπου στη δεκαετία του ’80 που η «σιδηρά κυρία» προσπαθούσε να επιδείξει τον πλούτο της πρώην αυτοκρατορίας απέναντι στην τότε σοβιετική ένωση…

Πάει αυτή. Αντίθετα υπάρχει τώρα ως backup κάποιος αναμαλλιασμένος, που αφού διέπρεψε ως πρωθυπουργός του βασιλείου (;;;) ακολουθεί τώρα solo καριέρα, ως free lancer κατακτήσεων, κλπ:

Δίκιο έχει!! Αλλά πως «κρατάς την ηγεμονία» που έχεις ήδη χάσει; Γρυλίζοντας;

Τι αποφάσισαν λοιπόν οι ετοιμόρροποι προχτές; Αποφάσισαν να απαιτήσουν την παράδοση της Μόσχας (αρχικά για ένα μήνα) «χωρίς όρους»!!! «Εκεχειρία» το λένε, επειδή οι λέξεις τους δεν έχουν πια κανένα νόημα. Κι αν τολμήσει (η Μόσχα) να μην γονατίσει, να μην υποκληθεί στο μεγαλείο αυτών των πολιτικών βιτρινών, τότε θα δει τι θα πάθει: κι άλλες κυρώσεις, κι άλλη στρατιωτική βοήθεια στο φασιστοΚίεβο!!! Μάλιστα, επειδή είναι βιαστικοί, και επειδή έχουν παραγγείλει την εκεχειρία με delivery, την ήθελαν από σήμερα! Φρέσκια και ζεστή…

Έχετε ξανακούσει οι ηττημένοι να ζητούν την παράδοση των νικητών; Εμείς όχι. Εδώ ακόμα και η ψυχιατρική σηκώνει τα χέρια!! Έχουν πέσει στον γκρεμό όπου έσπρωχναν την Μόσχα∙ αρνούνται να το αναγνωρίσουν λες και οι πληθυσμοί τους είναι ορδές πανηλίθιων αποκλειστικά∙ συνεχίζουν να επιβαρύνουν την θέση τους ως εκπρόσωποι άλλοτε «σπουδαίων» κρατών / κεφαλαίων και, πρακτικά, δεν κερδίζουν τίποτα (ακόμα και μέσω … Rearm…)∙ συνεχίζουν να γελοιοποιούνται∙ και συνεχίζουν να κάνουν άσεμνες χειρονομίες εναντίον ενός αντιπάλου που, απλά, τους έχει προειδοποιήσει – και ουσιαστικά τους αγνοεί.

Ο αθυρόστομος Medvedev (κάνει την δουλειά του γαυγίσματος) απάντησε στους σωστομερίτες «να βάλουν τα σχέδιά τους στον πάτο τους»! (Τσσσς! Ντροπή! Δεν μιλάνε έτσι οι «κύριοι»…)

Η ρωσική ρελάνς ήρθε γρηγορότερα απ’ όσο περίμεναν οι δυτικοί ετοιμόρροποι: απόρριψη της «πρότασης / απειλής για εκεχειρία» από τις 12 Μάη, και πρόσκληση στον τοξικό του Κιέβου για απευθείας διαπραγματεύσεις σε 3 μέρες, στις 15 Μάη, στην Istanbul – χωρίς προϋποθέσεις! Και μάλιστα (άκουσον άκουσον!) ως συνέχεια των διαπραγματεύσεων που κόπηκαν (απ’ το φασιστοΚίεβο και τους συμμάχους του….) το 2022! Στο ίδιο μέρος… αν θυμίζει κάτι!!

Υπάρχει λάκκος-με-φίδια; Αν υπάρχει λέει! Δεν πρόκειται βέβαια να επανέλθει η (ουκρανική!) πρόταση για ειρήνη του 2022… Άλλη είναι τώρα η πραγματικότητα στο έδαφος.

Περιττό να θυμίσουμε ότι α) αυτή η ρωσική ρελάνς ευθυγραμμίζεται με τις πρόσφατες «ευχές» του ψοφιοκουναβιστάν του είδους «να τα βρουν μόνοι τους» (Vance κλπ…) Το ψόφιο κουνάβι ενθουσιάστηκε!!

και β) ο τοξικός του Κιέβου έχει κατοχυρώσει συνταγματικά απ’ τον Σεπτέμβρη του 2022 την απαγόρευση οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης με τον Putin….

Με άλλα λόγια ζητάει το αδύνατο απ’ τον τοξικό του Κιέβου και τους συμμάχους του∙ αλλά ταυτόχρονα ζητάει κάτι που «πουλάει καλά» τόσο στο ψοφιοκουναβιστάν όσο και γενικά (κι αόριστα). Στον πλανήτη.

O Μικρός Δούκας του Λίγηρα αντέδρασε μπλέκοντας τους τετρακέφαλούς του. Τι να κάνει κι αυτός;

«Δεν πρέπει να προηγηθούν διαπραγματεύσεις για μια χωρίς όρους εκεχειρία» (πιστεύει ο Macron). Δηλαδή; Αρκεί η διαταγή του για να σταματήσει ένας πόλεμος; «Πες το κι έγινε»;

Δεν είναι η πρώτη φορά οι ετοιμόρροποι σωστομερίτες, προσπαθώντας να κρατήσουν τα βρακιά τους σηκωμένα, πέφτουν πάνω στο ίδιο ντουβάρι: μιας στρατιωτικής και διπλωματικής σχολής με συνέχεια, συνέπεια, και επίγνωση της πραγματικότητας, «καλής ή κακής». Απ’ τον Φλεβάρη του 2014 το ίδιο κάνουν – ξεκάνουν – τακτικίζουν – οπορτουνίζουν- σχεδιάζουν – ξεσχεδιάζουν – δηλώνουν – ξεδηλώνουν (στο ουκρανικό πεδίο μάχης οπωσδήποτε), και νομίζουν ότι «η δουλειά βγαίνει».

Δεν ξέρουν κάτι άλλο, δεν μπορούν κάτι άλλο, οπότε γίνονται διαρκώς όλο και πιο προβλέψιμοι και βαρετοί. Και από χτες βρίσκονται στριμωγμένοι, ειδικά εφόσον το ψόφιο κουνάβι τους «άδειασε»: αν επιμείνουν «πρώτα εκεχειρία και μετά διαπραγμάτευση» (ο τοξικός του Κιέβου και ο Μικρός Δούκας κάτι τέτοιο ψελλίζουν…) θα σημαίνει ότι απορρίπτουν την πιθανότητα μιας συμφωνημένης μεταξύ Κιέβου και Μόσχας διακοπής του πολέμου. Αν πάλι συγκατατεθούν (έστω με βαριά καρδιά) στην πρόταση της Μόσχας (όπως διέταξε τον τοξικό το ψόφιο κουνάβι την Κυριακή) θα χάσουν (επίσημα σίγουρα) τον ρόλο τους, αφού δεν θα συμμετέχουν στην διαπραγμάτευση. Επιπλέον η όποια ουκρανική αντιπροσωπεία θα βρεθεί απέναντι στους όρους της νικήτριας Μόσχας, που έχουν διατυπωθεί απ’ το περασμένο καλοκαίρι: όσα είχαν συμφωνηθεί τον Απρίλη του 2022 + οι πραγματικότητες στο έδαφος… (Για το καθεστώς του Κιέβου αυτό είναι πολιτική αυτοκτονία… Για τα δυτικά;)

Δευτέρα – Τρίτη – Τετάρτη – Πέμπτη: το ρολόι κτυπάει…

Εκατό χρονών η αλεπού, εκατόνενα τα … χμμμ… κοτόπουλα;

(Και …χμμμ… εκείνο το διπλωμένο χαρτάκι / πακετάκι που βιάστηκε να εξαφανίσει / κρύψει ο Μικρός Δούκας, στο βαγόνι προς Κίεβο μόλις μπήκαν απρόσκλητοι δημοσιογράφοι, τι ήταν; Και το κουταλάκι που κρατούσε ο τσουρομαδηΜέρτς; Δεν πιστεύουμε να είναι χρήστες, εε;)

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.11) >> Είτε παθαίνουν στιγμιαίες κρίσεις ειλικρίνειας, είτε ορκίζονται «την επόμενη φορά θα δείτε πόσο καλοί θα είμαστε». Σε κάθε περίπτωση, ενώ διάφοροι ευρωπαίοι conquistadores 2.0 ετοιμάζονται (λένε) αν όχι να ξεχυθούν αμέσως στις ρωσικές στέπες σίγουρα να κάνουν προσυγκέντρωση στις ουκρανικές, βγαίνουν κάτι δημαγωγοί πρώτης γραμμής και λένε αυτά – στη γερμανία:

Τα γερμανικά οπλικά συστήματα είναι προφανώς μόνο εν μέρει κατάλληλα για πόλεμο.

Η ουκρανική κυβέρνηση ζητούσε επίμονα γερμανικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Όμως σύμφωνα με γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, οι στρατιώτες στο μέτωπο αντιμετωπίζουν μερικές κραυγαλέες δυσκολίες με τα οπλικά συστήματα που (τους) παρέχονται.

Στη συνέχεια το άρθρο απαριθμεί τα προβλήματα, όπλο με όπλο. Όχι ασήμαντα.

«Εν μέρει»; Τι πάει να πει «εν μέρει» για ένα leopard; Ότι βουλιάζει στη λάσπη μόνο μέχρι τη μέση;

Πάντως δεν είναι κακή είδηση. Τα δισεκατομμύρια που έχει τάξει ο κύριος Mertz για τον στρατό του καλύτερα να πεταχτούν απ’ την volkswagen (“τα τανκς του λαού”!) κατευθείαν στα διαλυτήρια παρά να αξιοποιηθούν πρακτικά∙ ο ρωσικός στρατός δεν θα ξαναμπεί στο Βερολίνο, έτσι κι αλλιώς. Επιπλέον είναι γνωστό: τα δυτικά μιλιταριστικά θαύματα-του-κόσμου είναι καλά για εκθέσεις και παρελάσεις, αλλά για λάσπες και (κυρίως) για να αντέξουν σοβαρό αντίπαλο δεν είναι. Επειδή, μάλιστα, υπάρχει μια τάση για τεχνολογική πολυπλοκότητα και επιτήδευση, τα πράγματα χειροτερεύουν: άντε να ψάχνεις για συνεργείο και μάστορα όταν κάτι χαλάσει (πάντα θα χαλάσει κάτι!!! – πότε η υγρασία, πότε η ζέστη…) μέσα σε βροχή από οβίδες και βόμβες. (Εκείνο το θρυλικό αμερικανικό f-35 είναι μνημείο πολυτελούς αχρηστίας – εκτός, φυσικά, αν προορίζεται για βομβαρδισμούς παλαιστινιακών νοσοκομείων και καταυλισμών…)

Όμως… Όμως, όπως σε κάθε άλλη καπιταλιστική διαδικασία, έτσι και στον πόλεμο το «ανθρώπινο δυναμικό» έχει τον πρώτο λόγο. Ίσως περισσότερο κι απ’ τις μηχανές.

Γι’ αυτό, ενώ διάφοροι στην ε.ε. λένε ότι συνεχίζουν τον πόλεμο κατά της Μόσχας από απόσταση, στο ουκρανικό πεδίο μάχης τα στρατολογικά γραφεία έχουν πολύ δουλειά. Η πατρίς χρειάζεται θυσίες∙ και, ποιός ξέρει; Η μεθοδικότητα των στρατολόγων εκεί ίσως αποδειχθεί παράδειγμα και για αλλού…:

Ρωσική προπαγάνδα; Φυσικά – το video αναρτήθηκε σε ρωσικό site. Αλλά τα πλάνα τραβήχτηκαν σε δρόμους ουκρανικών πόλεμων, από ουκρανούς και ουκρανές…

Πράγμα που σημαίνει: το μέτωπο θρυματίζεται σταθερά, όσοι ουκρανοί έχουν μείνει είτε κρύβονται είτε λιποτακτούν ή παραδίνονται στους ρώσους μόλις βρουν την ευκαιρία, οπότε χρειάζονται γενναίοι, αποφασισμένοι, ικανοί, καλοταϊσμένοι, καλομαθημένοι, καλοπληρωμένοι, αγέρωχοι, σκληροτράχηλοι άγγλοι, γάλλοι, λιθουανοί, λετονοί και εσθονοί (και ό,τι άλλο…) στρατιώτες για να δώσουν ένα γερό μάθημα σ’ αυτό το μούτρο, τον Putin, που δεν λέει να παραδοθεί…

(Αν η κυρία Kaja (Kallas) πάει εκεί να πολεμήσει αντί να φωτογραφίζεται στα μακρινά και ασφαλή μετόπισθεν των Βρυξελλών; Δεν θα ανεβάσει το ηθικό;)

Στις 24 Ιούνη του 2022, χρονιά στην οποία ήταν βέβαιο ότι η ρωσία θα διαλυθεί, ο Putin θα αυτοκτονήσει αφού πρώτα σκοτώσει τον Shoigu κλπ, ο τοξικός του Κιέβου έδωσε ένα «παγκόσμιο μήνυμα» ως ολόγραμμα, υποσχόμενος ότι «θα νικήσει την αυτοκρατορία» – του κακού φυσικά. Το project οργάνωσαν δύο εταιρείες δημοσίων σχέσεων με έδρα το Λονδίνο, και για τις ανάγκες του show σχεδίασαν και τύπωσαν το t–shirt που φορούσε ο … «απελευθερωτής του πλανήτη». ΕΛΑ ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ Ή ΠΕΘΑΝΕ…

Στο ίδιο project (και στο ίδιο μήνυμα) συμμετείχαν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως π.χ. ο Boris Johnson αλλά και ο γάλλος ακροδεξιός «φιλόσοφος» Bernard–Henri Levy. Το σύντομο video στη συνέχεια θα φρεσκάρει όχι μόνο την μνήμη σας αλλά και την γνώση σας για το πόσοι πολλοί και διαφορετικοί δυτικοί έχουν τζογάρει στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Δευτέρα 31 Μάρτη (00.20) >> Η ιδέα ότι το ψοφιοκουναβιστάν θέλει «ειρήνη στην ουκρανία» έχει πείσει πολλούς. Δεν θα έπρεπε. Η Ουάσιγκτον δεν θέλει ειρήνη. Θέλει να μην χρεωθεί την ήττα (της) στο ουκρανικό πεδίο μάχης, ήττα που απλά θα μεγαλώνει αν ο πόλεμος συνεχίσει! Αλλά ακριβώς το ίδιο θέλουν και οι ευρωπαίοι σωστομερίτες (της ιστορίας). Και έτσι ξετυλίγονται μικρά-εγκλήματα-μεταξύ-συμμάχων…

Να θυμίσουμε ότι το Joνυσταλεάν (και όλοι οι ευρωπαίοι σύμμαχοί του) δοκίμασε μια διαφορετική «τακτική», αν μπορεί να βαφτίζει κάποιος έτσι την απελπισία: Κλιμάκωση-για-την-αποκλιμάκωση: χοντραίνω τις επιθέσεις στο εσωτερικό της κυρίως ρωσίας για να αναγκαστεί η Μόσχα να υπεραντιδράσει∙ να στριμωχτεί παγκόσμια∙ και να αποδεχθεί έναν κάποιο συμβιβασμό που η γενική δύση θα πουλούσε ως «νίκη» της. Η Μόσχα δεν υπεραντέδρασε∙ έστειλε μια «συμβατική αγριοφουντουκιά» προκαλώντας ναυτία στα δυτικά επιτελεία.

Η κλιμάκωση-για-την-αποκλιμάκωση σχόλασε, και μαζί της το Joνυσταλεάν. Το ψοφιοκουναβιστάν δεν έχει ουσιαστικά και πρακτικά κανένα «χαρτί» απέναντι στη Μόσχα. Επιπλέον δεν έχει έμπειρο προσωπικό για να σταθεί απέναντι σε θηρία του είδους Lavrov. Όμως από διαφορετικές αφετηρίες και για εντελώς διαφορετικούς λόγους μπορεί να συμφωνεί μαζί της σ’ αυτό: οι ευρωπαίοι (είναι που) πρέπει να πληρώσουν ακριβά. Ενώ για το ψοφιοκουναβιστάν αυτό είναι απλά θέμα λογιστηρίου, έσοδα – έξοδα, για το ρωσικό κράτος η τιμωρία σχετίζεται και με την εξαπάτηση του παρελθόντος (όσο υπήρξε τέτοια, Minsk 1, 2 κλπ) αλλά και με την αναίδεια του «κάνουμε πόλεμο με την ρωσία» απ’ το 2022 και μετά.

Σχετίζεται και με κάτι ακόμα, σοβαρό. Κι εδώ οι δρόμοι της Μόσχας και της Ουάσιγκτον χωρίζουν – ίσως για να ξανασυναντηθούν σε μια επόμενη στροφή:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 10 Μάρτη (00.15) >> Εν τω μεταξύ, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα (ξανα)ονειρεύεται πως θα γίνει ο Μέγας Βασιλιάς της (ηπειρωτικής) Ευρώπης. Pater Europae, ένας πυρηνικός Καρλομάγνος…

Προσέξτε το ύφος. Είναι ένας μέτριος κωμικός (της σχολής Zelensky…) με φιλοδοξίες jeune premier; Ή είναι ένας μπαντίρης προικοθήρας που προσπαθεί να πείσει ότι κάνει σοβαρή πρόταση γάμου;

Έφυγε κλωτσηδόν απ’ την ζώνη του Sahel∙ μπορεί τώρα να ρεφάρει πουλώντας προστασία στο Βερολίνο, στη Βαρσοβία, στη Βουδαπέστη, στη Μπρατισλάβα και στο Ταλίν – κατά της υποθετικής επίθεσης της Μόσχας;;;

Μην βιαστείτε να απαντήσετε «ναι»! Ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα έχει πια διδακτορικό στις γεμάτες φιλοδοξία αποτυχίες!

Ζήτημα πρώτο: στην «παροχή προστασίας» πληρώνουν οι προστατευόμενοι, όχι ο προστάτης!! Περιμένει κανείς στα σοβαρά να πληρώνει η Βαρσοβία ή το Βερολίνο «τέλος υποτέλειας» στο Παρίσι ή να αγοράζουν τα γαλλικά όπλα για να γεμίζει το πουγκί του Μικρού Δούκα;

Ζήτημα δεύτερο: ως τώρα αυτήν την «παροχή προστασίας» την έκανε η Ουάσιγκτον μέσω νατο. Στη (θεωρητική αλλά όχι απίθανη) περίπτωση που η Ουάσιγκτον, ύστερα από συμφωνία με την Μόσχα, τραβήξει τα βαριά (και κυρίως: όσα μπορούν να κουβαλήσουν πυρηνικές κεφαλές) όπλα, πυραύλους κλπ, αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα δυτικότερα απ’ τα σύνορα ρωσίας / λευκορωσίας (αφήνοντας πυρηνικά ακάλυπτες τις βαλτικές πολεμόκαβλες, την φινλανδία, την σουηδία, κλπ) τι θα κάνει ο Μικρός Δούκας; Θα εγκαταστήσει εκεί τα «δικά του» πυρηνικά μαζί με τη λεγεώνα-των-ξένων, υπό την απόλυτη αρχηγία του;

Ζήτημα τρίτο: όλες οι μιλιταριστικές και πολεμόκαβλες ιδέες περί «ευρωπαϊκού κάστρου», με τα τεράστια έξοδα και την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων εντός ε.ε., στηρίζονται στο δόγμα της «ρωσικής επιθετικότητας». Είναι ολοφάνερα μια παρανοϊκά κατασκευασμένη απειλή… Όμως αφήνοντας προς στιγμήν στην άκρη την «ψυχολογική κριτική» στις ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες, αν (λέμε «αν») Ουάσιγκτον και Μόσχα βρουν τους επόμενους μήνες ένα «χάρτη» σταθερής ισορροπίας μεταξύ τους, πως ακριβώς θα συνεχίσει να δικαιολογείται αυτή η υποτιθέμενη «ρωσική απειλή» επί χρόνια, τόσα όσα χρειάζονται οι ευρωπαϊκές καπιταλιστικές συμμορίες για να παραστήσουν τους «αστακούς» – ενόσω θα θυσιάζουν τις συνθήκες ζωής των υπηκόων τους; Για να το διατυπώσουμε διαφορετικά: αν η Ουάσιγκτον ΔΕΝ θεωρεί την Μόσχα επικίνδυνη (για τα συμφέροντά της) με ποιον τρόπο οι ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες (τα ευρωπαϊκά αφεντικά) θα πείσουν τους υπηκόους τους πως ΟΧΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΕΙΝΑΙ;;; Επειδή είναι … πιο κοντά;;;

Οι ακροδεξιοί του Florian Philippot πρόλαβαν χτες Κυριακή να διαδηλώσουν στο Παρίσι τον … «φιλειρηνισμό» τους…

Δεν είναι η πρώτη φορά (και δεν θα είναι η τελευταία) που διάφορες πρωτοκοσμικές πολιτικές βιτρίνες παριστάνουν ότι επιπλέουν στον αφρό των ημερών την ώρα που, στην πραγματικότητα, βουλιάζουν∙ και προσπαθούν να κρατηθούν απ’ τα μαλλιά τους. Τώρα θέλουν να μετατρέψουν τον πνιγμό τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης σε «ευκαιρία»… Σα να λέμε ότι θέλουν να μετατρέψουν το σκοινί της θηλείας που κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια τους σε πολυέλαιο…

Αν καταφέρουν να πατήσουν, να σταθούν και να ισορροπήσουν πάνω στα δικά μας κεφάλια, τότε ναι: θα συνεχίσουν να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Αν τους χρειαστεί να επικαλεστούν «επικείμενη επίθεση από εξωγήινους», θα το κάνουν κι αυτό∙ αν μπορούν να το πουλήσουν ή να το επιβάλλουν.

Το πρόβλημά (μας) είναι το πέτυχαν ήδη μια φορά: με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, τον τσαχπίνη ιό (κατά κόσμον covid-19) και τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής…

Δευτέρα 25 Νοέμβρη (00.13) >> Ως τώρα (και αυτό το «ως τώρα» πρέπει να το τονίσουμε!) η Μόσχα φαίνεται να επιδίδεται σε μια τακτική PMR: public military relations. Εκτοξεύοντας έναν (σχετικά) καινούργιο πύραυλο μέσου βεληνεκούς πολλαπλών κεφαλών (με δυνατότητα να είναι πυρηνικές) χωρίς εκρηκτικά σε στρατιωτικό εργοστάσιο στο Dnipro (υπάρχουν ακόμα τέτοια ατσαλάκωτα, ε;) έκανε επίδειξη τεχνολογικής δύναμης… Απευθυνόμενη σε ποιους; Αφενός στους δυτικούς καραβανάδες. Αφ’ ετέρου στους δυτικούς πληθυσμούς (: «ο πυρηνικός Αρμαγεδώνας προ των πυλών∙ ο Putin τρελάθηκε!») Υποτίθεται πως η τεχνολογική (πυραυλική) ανωτερότητα της Μόσχας θα συνετίσει πρώτα τους καραβανάδες και μετά τις πολιτικές βιτρίνες στις ηπα (και στην πολεμόκαβλη δύση), τουλάχιστον ως τις 21 Γενάρη του 2025.

Είναι βάσιμος ένας τέτοιος υπολογισμός; Επιτρέψτε στην περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή: έτσι κι έτσι!… Μόλις στις αρχές της εισβολής στην ουκρανία, στις 18 Μάρτη του 2022, ο ρωσικός στρατός εμφάνισε σε παγκόσμια πρεμιέρα εν χρήσει έναν υπερηχητικό πύραυλο μικρού βεληνεκούς, τελικής ταχύτητας 10 mach, «φόβο και τρόμο» για τα δυτικά αντιπυραυλικά συστήματα: μη ανιχνεύσιμος ο kinzhal χρησιμοποιήθηκε ξανά και ξανά (ένα χρόνο μετά κατέστρεψε ένα βαριά οχυρωμένο υπόγειο bunker, σε βάθος μεγαλύτερο από 100 μέτρα, στο Lviv, σκοτώνοντας άγνωστο αριθμό καραβανάδων που συνεδρίαζαν εκεί, μεταξύ των οποίων και αρκετοί νατοϊκοί…) Ήταν / είναι μια διαρκής επίδειξη τεχνολογικής / πυραυλικής ανωτερότητας της Μόσχας – αλλά το δυτικό σοκ κράτησε πολύ λίγο. Κανείς δεν συνετίστηκε – αν δεν κάνουμε λάθος…

Τον περασμένο Σεπτέμβρη ο νυσταλέος Jo υπέκυψε στις σοβαρές αντιρρήσεις των καραβανάδων του (: «δεν πρόκειται να μπλέξουμε σε πυρηνικό πόλεμο») και δεν έδωσε διαταγή για χρήση των αμερικανικών πυραύλων (στην παραλλαγή του) μικρού βεληνεκούς ATACMS για επιθέσεις στην κυρίως ρωσία, παρότι ήταν έτοιμος για κάτι τέτοιο∙ κάνοντας τα μούτρα κρέας του συμμάχου του Starmer που πετούσε από Λονδίνο προς Ουάσιγκτον όλο χαρά ότι θα ανακοινωθεί … η «πτώση της Μόσχας κάτω απ’ τα πυραυλικά κτυπήματα σε μεγάλο βάθος…» Αυτά έγιναν τον Σεπτέμβρη του 2024: το αμερικανικό πεντάγωνο έλαβε σοβαρά υπόψη του τα πιθανά αντίποινα της Μόσχας και είπε «όχι»!

Δυο μήνες μετά,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.